อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 14 วันที่ 14 ก.ค. 56
สอนข้าเอง...ข้าจะปล่อยให้พวกท่านเข้าถึงกล่องดวงใจของเราง่ายๆ อย่างไรได้” อสุนียกมือไหว้พ่อขอให้มอบตัวเสียยังไม่สายราชิดด่าอสุนี “ไอ้ลูกทรพี!” ศิขรนโรดมสั่งทหารให้ไล่พวกนี้ออกไป พวกทหารในวังกรูออกมาชักปืนเล็ง จัตุรัสผงะ แล้วท้าศิขรนโรดมมาสู้กันอย่างลูกผู้ชาย ศิขรนโรดมรับท้าแม้อสุนีจะทักท้วง ปรากฏว่าจัตุรัสเพลี่ยงพล้ำอสุนีพุ่งเข้าล็อกจัตุรัสกดลงกับพื้น ราชิดเหลือบเห็นยกปืนยิงศิขรนโรดม แต่มีทหารมาปัดมือทำให้กระสุนไปถูกกระถางต้นไม้แตกกระจาย
“หมดเวลาเล่นสนุกกันแล้ว อสุนี บอกทุกคนยอมแพ้พวกเราเดี๋ยวนี้” ราชิดสั่งถือปืนเดินมาทางอสุนี พ่อลูกจ้องหน้าวัดใจกัน “อย่าคิดว่าข้าไม่กล้า” ราชิดเล็งปืนใส่อสุนีทำให้อสุนีต้องปล่อยจัตุรัส พริบตานั้นใช้ฝ่ามือสับมือถือปืนของราชิดจนปืนตก อสุนีคว้าปืนจ่อราชิดทันที ราชิดหัวเราะท้า “แต่ข้าว่าเจ้าไม่กล้า” อสุนีลดปืนลง ถูกราชิดเตะปืนตกจากมือจัตุรัสกลิ้งไปรับปืนได้เล็งไปที่ศิขรนโรดมคำรามลั่น
“ตายซะเถอะ!”
อสุนีพุ่งเข้ารับกระสุนแทนล้มลงเลือดทะลักแต่ยังตะโกน “องค์ชาย...รีบ...หนี...ไป”
ศิขรนโรดมชักปืนออกมายิงต่อสู้กับจัตุรัส ทหารทั้งสองฝ่ายยิงต่อสู้กันต่างบาดเจ็บล้มตาย จัตุรัสตะโกนให้จับศิขรนโรดมเป็นตัวประกัน ศิขรนโรดมวิ่งหนีราชิดไล่ตามทันที
“จัตุรัส ราชิด โกศิน วางอาวุธเดี๋ยวนี้” จ้าวซันก้าวเข้ามายิงปืนขึ้นฟ้า “ยอมแพ้ซะ อย่าให้ประวัติศาสตร์บ้านเมืองเราเปื้อนเลือดไปกว่านี้เลย”
แต่การต่อสู้ยังดำเนินต่อไป พริบตานั้น มาทยาธรโซเซออกมาถาม “ศิขรนโรดม ลูกเป็นยังไงบ้าง” พริบตานั้น ราชิดกระโดดล็อกตัวมาทยาธรไว้ ประกาศอย่างฮึกเหิม
“พอกันที! ตอนนี้ชีวิตเจ้าหลวงอยู่ในมือเราแล้ว”
จัตุรัสกับโกศินก้าวเข้ามาสบตากันระเบิดหัวเราะออกมาอย่างเย้ยฟ้าท้าดิน!
ooooooo
แม้มิถิลาจะถูกแม่นมมองด้วยสายตาระแวง แต่เธอก็ยึดมั่นในความจงรักภักดีต่อพระเทวี ดูแลปกป้อง เกรงพระเทวีจะถูกจับไปด้วย เสนอให้ทรงหลบอยู่ในห้องด้านในพระตำหนักก่อน
พระเทวีอยู่ในสภาพสิ้นหวัง บราลีเชื่อมั่นว่า น่านปิงนรเทพต้องจัดการได้
ราชิดล็อกคอมาทยาธรลากเข้าไปที่ท้องพระโรง ถูกมาทยาธรถ่มน้ำลายใส่ด่า “ไอ้เนรคุณ”
“ใครกันแน่ที่เป็นผู้เนรคุณ มาทยาธร...เจ้าแย่งชิงบัลลังก์จากพีริยเทพได้ ของแย่งเขามาก็ต้องถูกแย่งไปแบบนี้แหละ”
ศิขรนโรดมวิ่งตามไปเพื่อช่วยเสด็จพ่อ จ้าวซัน
พยายามเตือนสติไม่ให้เสี่ยง ร้องบอกภูสินทรให้พาเจ้าน้องไป
“ไม่...หม่อมฉันต้องไปช่วยเจ้าพ่อ คนอื่นไม่เกี่ยว” ศิขรนโรดมใจร้อนจนขาดสติ วิ่งเข้าไป เลยถูกจัตุรัสเตะปืน กระเด็นและรวบตัวไว้ แล้วนำทั้งมาทยาธรและศิขรนโรดมไป ทหารของราชิดสาดกระสุนใส่พวกจ้าวซันราวกับห่าฝน
“ไอ้จ้าวซัน! อย่าตามมาเด็ดขาด ใครบังอาจฝ่าฝืน มาทยาธรกับศิขรนโรดมตายแน่” โกศินตะโกนแล้วสาดกระสุนใส่อีกชุดจนพวกจ้าวซันต้องหมอบหลบ ราชิดกับจัตุรัสหัวเราะสะใจแล้วรีบลากมาทยาธรกับศิขรนโรดมไป
จ้าวซันกลับไปวางแผนกับภูสินทรและสุริยะ อสุนีที่กำลังให้หมอทำแผลอยู่ถามว่าองค์ชายรัชทายาทอยู่ไหน พอรู้ว่าถูกจับไปแล้ว อสุนีพยายามจะลุกขึ้นเอาเรื่องกับจ้าวซัน
“บังอาจ...เจ้าคู่ควรไหมที่จะแสดงกิริยาเช่นนี้ต่อหน้าองค์น่านปิงนรเทพ” ภูสินทรเข้าขวาง
“องค์ชายน่านปิง!! ทรงจงใจให้เกิดขึ้นเช่นนั้นใช่ไหม หากองค์ศิขรทรงเป็นอะไรไปก็คงเป็นโอกาสดี...ที่...”
“ไอ้คนสามหาว!” พระเทวีตบหน้าอสุนีฉาดใหญ่ “ผู้กระทำการทั้งหมด คือบิดาของเจ้าเอง เช่นนี้ เจ้ายังจะมีหน้ามาให้ร้ายองค์น่านปิงนรเทพอีก”
มิถิลาถลาเข้ามาคุกเข่ากราบแทบเท้าพระเทวีขอให้สงสารพี่ชายด้วย พี่ชายไม่มีเจตนาร้าย อาสาจะไปเจรจากับพ่อเอง จ้าวซันแทรกขึ้นว่า
“เงียบเถอะ จะไม่มีการเจรจาอะไรกับใครอีกแล้ว เราจะกระทำเพียง นำเสด็จทั้งสองพระองค์กลับออกมาอย่างทรงปลอดภัย เพียงเท่านั้น!”
ooooooo
จัตุรัส ราชิด และโกศิน ลากมาทยาธรและศิขรนโรดมมาที่ท้องพระโรง บังคับให้มาทยาธรเซ็นรับรองเอกสารที่พวกตนร่างขึ้นว่า ทรงสละราชสมบัติให้ศิขรนโรดม
ศิขรนโรดมไม่ยอมให้เสด็จพ่อเซ็น ราชิด โกศิน และจัตุรัสทั้งขู่ทั้งหว่านล้อมด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ความสุขสำราญในชีวิตให้ศิขรนโรดมยอมให้พระบิดาเซ็น เมื่อศิขรนโรดมไม่ยอมให้เซ็น จัตุรัสบีบแก้มมาทยาธรขู่
“ถ้าไม่...ฝ่าบาทจะได้ทอดพระเนตรองค์ชายรัชทายาทสิ้นพระชนม์ต่อหน้าพระพักตร์”
“เอาสิ...หากเจ้าหลวงอยากทอดพระเนตรวาระสุดท้ายขององค์ชายศิขรนโรดมก่อนพระองค์เอง...ก็ไม่ต้องเซ็น” โกศินขู่สำทับ
มาทยาธรผงะ นึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นทันที...
เวลานั้น พีริยเทพทรงปกครองคีรีรัฐอยู่ แต่มาทยาธรริษยาที่น้องได้ครองราชย์ เพียงเพราะพระมารดาของน้องเป็นพระเทวีแต่เจ้าแม่ของตนเป็นแค่นางสนม จึงบังคับให้พีริยเทพสละราชบัลลังก์ โดยรับปากจะดูแลพระเทวีและน่านปิงนรเทพอย่างดีที่สุด
“น้องก็แค่เซ็น จม.ขอลาจากพระราชภารกิจทั้งปวง เพราะสุขภาพไม่ดี แล้วน้องก็ดื่มยานี้ ก่อนจะพักผ่อน
ให้สบาย พี่รับรองว่า พวกเราจะช่วยกันบริหารคีรีรัฐให้เจริญรุ่งเรืองกว่าที่น้องทำมามากนัก”
“แล้วเราก็จะคุ้มครองพระชายาและองค์ชายน่านปิง อย่างดีให้มีความสุขทุกอย่าง มากกว่าตอนฝ่าบาททรงคุ้มครองเสียอีก” ราชิดเอ่ยแทรก
“ถ้าหม่อมฉันไม่ยอมล่ะ”
“น้องก็คง...จะต้องเสียใจนิดหน่อย เพราะเราก็คงต้องทำสงครามกลางเมืองกัน ประชาชนและทหาร รวมทั้งข้าราชการและเสนาบดีก็คงต้องมีคนเสียเลือดเนื้อ และล้มตายกันไม่น้อย แล้วสุดท้าย...ในเมื่อพี่มีราชิด โกศินและจัตุรัสสนับสนุน น้องก็จะแพ้ ถูกจับสำเร็จโทษและศุลีมานกับน่านปิงก็คงต้องตาย ตายให้น้องเห็นด้วยตาตัวเองก่อนน้องตายเสียอีก” มาทยาธรพูดเหี้ยมอย่างเลือดเย็น
คิดถึงอดีตที่ตัวเองเคยทำกับน้องแล้ว มาทยาธรยอมเซ็น ราชิด โกศิน และจัตุรัสมองหน้ากันแสยะยิ้มสมใจ
เมื่อมาทยาธรเซ็นชื่อแล้ว ก็ถูกพวกราชิดบังคับให้ดื่มยาพิษเช่นเดียวกับที่มาทยาธรเคยทำกับพีริยเทพ มาทยาธรรับถ้วยยาพิษ ราชิดยังพูดสะกิดแผลว่า
“ดื่มซะ คีรีรัฐไม่ต้องการพระองค์อีกต่อไปแล้ว ถึงเวลาที่พระองค์จะต้องทรงสละราชสมบัติที่ไม่ใช่ของพระองค์แต่แรกแล้ว”
“สูงสุดคืนสู่สามัญ จบเพื่อเริ่มต้นใหม่ ทุกอย่างคือกงกำกงเกวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่รู้จักจบจักสิ้น” มาทยาธรปลง
ราชิดตวาดให้รีบดื่ม ศิขรนโรดมโวยวายไม่ให้ดื่ม ถูกโกศินกับจัตุรัสจับตัวไว้
“ศิขร...ถึงเวลาที่พ่อจะต้องชดใช้กรรมของพ่อแล้ว พ่ออยากให้เจ้าจำเอาไว้ โลกนี้ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืนการปล้นฆ่าต่อสู้ด้วยยุทโธปกรณ์ร้ายแรงแค่ไหน สุดท้าย สิ่งที่เราได้มาครอบครองมันก็แค่ชั่วคราวเท่านั้น ไม่มี อะไรอยู่กับเราตลอดไป อย่าหลงระเริงกับอำนาจ อย่าลุ่มหลงในสิ่งจอมปลอม เพราะมันจะเป็นตัวกลับมาทำร้ายเจ้าเอง”
มาทยาธรถือจอกยาพิษจ่อที่ปากแต่ยังไม่ดื่ม ราชิดตวาดให้ดื่ม เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็เข้าไปใช้มือดันก้นจอก ทันใดนั้น มาทยาธรตวัดกลับสาดยาพิษใส่หน้าราชิดจนร้องจ๊ากล้มดิ้นทุรนทุราย ศิขรนโรดมถีบทหารที่คุมอยู่วิ่งไปดูมาทยาธร ถูกจัตุรัสชักปืนจะยิง
พริบตานั้น จ้าวซันที่แอบมุดมาตามท่อระบายอากาศโผล่มาจากช่องใต้บัลลังก์ปัดปืนจัตุรัสแล้วแทงท้องจนมิดด้าม จัตุรัสทรุดลงไปกองข้างๆราชิด โกศินจะเข้าเล่นงานจ้าวซันก็พอดีภูสินทรถีบประตูนำสุริยะและทหารเข้ามาไล่ยิงทหารของราชิดที่ไม่ทันตั้งตัวล้มตายเกลื่อน
อสุนี มิถิลา บราลี สิริวาระตีและแม่นมต่างพากันตามเข้ามา อสุนีสั่งโกศินให้ยอมมอบตัวเสียแต่โดยดี โกศินจะวิ่งหนี อสุนีเข้าขวาง
“เห็นแก่พ่อเจ้า หลีกทางให้ข้า!!” โกศินตวาด
อสุนีไม่หลีก ทั้งมิถิลาก็เข้าช่วยพี่ชาย ตะโกนบอกโกศินว่า “พวกข้าไม่ใช้กบฏ พวกข้าไม่เหมือนพ่อ และท่านต้องรับโทษ” แต่อสุนีกับมิถิลาก็พลาดให้กับเสือเฒ่า โดนโกศินเตะและชกกระเด็น แต่พอโกศินจะหนี ภูสินทรจะยิง จ้าวซันร้องห้ามแต่ช้าไปแล้ว โกศินถูกยิงเสียชีวิตคาที่
อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 14 วันที่ 14 ก.ค. 56
โดย บทประพันธ์โดย วราภา จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ปราณศักดิ์สวัสดิ์กำกับการแสดงโดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ควบคุมการผลิตโดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด
โดยผู้จัด : ธงชัย ประสงค์สันติ/มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ออกอากาศเริ่มตอนแรก วันพฤหัสบดีที่ 13 มิ.ย. 2556
ที่มา ไทยรัฐ