อ่านละคร โดมทอง ตอนอวสาน วันที่ 29 ก.ค. 56
แสงแขเดินฝ่าพายุลมแรงและสายฝนที่ตกหนักอย่างไม่ลืมหูลืมตามาถึงชายหาด มองไปยังท้องทะเลปั่นป่วนไปด้วยคลื่นลมเบื้องหน้า เหมือนมีใครคนหนึ่งกวักมือเรียกจากกลางทะเล เธอพยายามเพ่งมองฝ่าความมืดและสายฝน เงาตะคุ่มๆนั้นกลับจมหายไปในเกลียวคลื่น แสงแขค่อยๆก้าวลงไปในทะเลด้วยสีหน้านิ่งสนิท...ฝ่ายอุษาเริ่มร้อนใจเมื่อทุกคนช่วยกันค้นหาจนทั่วบ้านแต่ไม่มีวี่แววของแสงแข วิรงรองตั้งข้อสังเกตว่าเธออาจจะออกไปข้างนอก อุษาเริ่มใจเสีย ฝนตกหนักขนาดนี้จะออกไปทำไม
“คุณอุษารออยู่ที่นี่กับคุณวิดีกว่าครับ” พันธ์สูรย์ว่า แล้ววิ่งตามอดิศวร์ออกไปทันที
ไม่นานนัก คณะค้นหาต่างกระจายกำลังกันออกเป็นกลุ่มๆค้นหาไปทั่วอาณาจักรโดมทอง โดยกลุ่มของ
อดิศวร์ พันธ์สูรย์ นายสมและคนงานจำนวนหนึ่งแยกมาตามหาแถวชายหาด แต่ด้วยความมืดประกอบกับฝนตกหนักทำให้มองไม่เห็นแสงแขกำลังเดินจมหายไปในทะเลคลั่ง...
ขณะที่แสงแขตัดสินใจจบชีวิตตัวเองในสายน้ำ อุษายังคงชะเง้อคอมองออกไปนอกหน้าต่าง ใจคอไม่ดีไม่รู้ว่าน้องสาวตัวเองจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร อุไรไม่วายปากเสีย
“คุณอุษาจำได้ไหมคะ ที่ต้องมีคนจมน้ำตายทุกปี”
“อื้อ...ป้าอุไรคะ” วิรงรองปราม แล้วดึงอุษามา
กอดปลอบใจ อุไรกลับไม่รู้สึกตัว ยังพล่ามไม่หยุดว่าที่ตนพูดเมื่อครู่เป็นเรื่องจริง ปีนี้ยังไม่มีใครตายเลย อุษาปล่อยโฮทันที ลานนาทนไม่ไหวออกปากไล่
“ป้าอุไรช่วยออกไปก่อนได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะ ป้าว่าจะออกไปดูข้างนอกเหมือนกัน แล้วเดี๋ยวจะมาส่งข่าว”
“ไม่ต้องค่ะ ออกไปแล้วไม่ต้องกลับเข้ามาจนกว่าวิจะไปตาม” วิรงรองเสียงเข้ม อุไรถึงกับหน้าจ๋อย
ooooooo
ในเวลาต่อมา กลุ่มค้นหาของอดิศวร์กลับมารวมตัวกันที่ริมหาดอีกครั้งในสภาพเปียกมะลอกมะ-แลก ไม่มีใครเห็นแม้แต่เงาของแสงแข พันธ์สูรย์ตั้งข้อสังเกตว่าเธออาจไม่ได้มาที่นี่ แต่ไปหลบแถวป่าละเมาะ อดิศวร์ไม่เข้าใจจะไปแถวนั้นทำไม
“ก็คงเป็นเหตุผลเดียวกับที่เราสังหรณ์ใจว่าทำไมเธอมาที่นี่นั่นแหละครับ” พันธ์สูรย์สรุป
“ถ้าอย่างนั้นคนงานที่ไปหาแถวนั้น อาจจะเจอตัวแล้วก็ได้...พวกเรากลับกันเถอะ” อดิศวร์พูดจบเดินนำกลุ่มค้นหากลับไปที่รถ...
อุษาถึงกับเข่าอ่อนเมื่ออุไรวิ่งหน้าตื่นเข้ามารายงานว่า คณะที่ออกค้นหาแสงแขกลับมามือเปล่าไม่มีวี่แววอะไรทั้งสิ้น วิรงรองกับลานนาต้องเข้าไปประคองเธอพามานั่ง
“ลานนากับป้าอุไรอยู่กับพี่อุษาก่อนนะ วิจะไปถามคุณอดิศวร์”
“คุณลบขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ คุณพันธ์–สูรย์ก็ไปเปลี่ยนที่ห้องรับรองแขกเปียกปอนมาทั้งคู่”
วิรงรองพยักหน้ารับรู้ แล้วก้าวฉับๆขึ้นไปหา อดิศวร์ที่ห้อง ยังไม่ทันเคาะประตูเรียก ประมุขโดมทองออกมาจากห้องเสียก่อน เธอถามอย่างร้อนใจว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาคิดว่าแสงแขอาจจะหนีไปที่อื่น
“คงเป็นเพราะเธอสะเทือนใจเรื่องที่เราจะแต่งงาน” วิรงรองสีหน้าหนักใจ
อดิศวร์ขอร้องอย่าโทษตัวเอง แสงแขรู้อยู่แก่ใจดีว่าสักวันหนึ่งเราสองคนต้องแต่งงานกัน แล้วชวนวิรงรอง ลงไปหาอุษา จังหวะนั้น พันธ์สูรย์ตามมาสมทบ แจ้งว่าเพิ่งโทร.ไปบอกให้ภูไทช่วยระดมคนงานค้นหาแสงแขตั้งแต่เช้าวันพรุ่งนี้
“ขอบใจ...ไปดูอุษากันเถอะ” อดิศวร์ว่า แล้วจูงมือวิรงรองจะไป แต่พันธ์สูรย์เรียกไว้
“อดิศวร์...ผมไม่ได้แช่ง...แต่...” พันธ์สูรย์พูดยังไม่ทันจบ อดิศวร์แย้งขึ้นเสียก่อนว่าอย่าพูดแบบนี้ให้อุษาได้ยินเด็ดขาดวิรงรองนิ่วหน้าสงสัยว่า มีลับลมคมในอะไรกัน พันธ์สูรย์อธิบายว่า
“คุณแสงแขนิสัยเหมือนท่านผู้หญิงอย่างหนึ่ง คือยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้”
วิรงรองเอามือทาบอกด้วยความตกใจ ภาวนาอยู่ในใจว่าแสงแขจะไม่ได้เป็นอย่างที่พันธ์สูรย์พูด...
ทันทีที่เห็นหน้าอดิศวร์ อุษาปราดเข้าไปหาทั้งน้ำตาว่าแสงแขไม่มีเพื่อนสนิท แล้วจะหนีไปที่ไหนได้ เขาโอบเธอไว้อย่างอ่อนโยน ปลอบว่าอย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ พันธ์สูรย์เห็นหญิงคนรักสีหน้าไม่สู้ดีนัก รับปากว่าพรุ่งนี้จะมาช่วยค้นหาแสงแขแต่เช้า ลาน-นาเองก็จะมาช่วยอีกแรงหนึ่งด้วย แต่ตอนนี้คงต้องขอตัวกลับก่อน วิรงรองจะเดินไปส่งที่รถแต่พันธ์สูรย์ห้ามไว้
“ไม่เป็นไรครับ เดินออกไปแค่นี้เอง ผมฝากอุษาด้วย”
วิรงรองยังไม่ทันจะพูดอะไร อดิศวร์ชิงพูดตัดหน้า ว่าไม่จำเป็นต้องฝากเพราะอุษาเป็นน้องสาวของเขา ลาน-นากับวิรงรองสบตากันอย่างเป็นกังวล แต่พันธ์สูรย์กลับไม่ใส่ใจ คว้ามืออุษามากุมไว้
“ผมกลับก่อนนะ พรุ่งนี้จะรีบมาแต่เช้า” พันธ์สูรย์ว่าแล้วพาลานนากลับไป...
ศพของแสงแขถูกพบลอยมาติดชายหาดเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น สร้างความสลดใจให้ผู้พบเห็นเป็นอย่างยิ่ง อุษาทราบข่าวถึงกับทรุดตัวลงกองกับพื้นร้องไห้คร่ำครวญอย่างน่าเวทนา พันธ์สูรย์รีบเข้าไปกอดปลอบใจ อดิศวร์เองก็เศร้าใจไม่แพ้เธอเช่นกัน
ooooooo
แม้โดมทองจะกลับมาสงบเงียบอีกครั้งหนึ่งแต่ยังคงแฝงไว้ซึ่งสิ่งเร้นลับ ขณะที่วิรงรองเข้ามาจุดธูปกราบบรรดาบรรพบุรุษของตระกูลศิโรดมในห้องโถงใหญ่ อดิศวร์ตามมาเร่งให้ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวจะไปรับแม่ของเธอไม่ทัน จากนั้นก็พากันเดินไปที่ประตูห้อง มีเสียงถอนใจเบาๆดังขึ้น
วิรงรองหันขวับมองตามเสียง เห็นท่านผู้หญิงสรรักษ์ที่อยู่ในรูปภาพติดผนังแสยะยิ้ม จ้องมองมาอย่างประสงค์ร้าย เธอถึงกับชะงัก อดิศวร์ถามว่ามีอะไร วิรงรองมองไปยังรูปนั้นอีกครั้งกลับไม่พบสิ่งผิดปกติ
“ไม่มีอะไรค่ะ วิคงตาฝาดไป” วิรงรองไม่วายหันมองอีกที ต้องตกใจที่เห็นแววตามีเลศนัยของท่านผู้หญิงสรรักษ์จ้องมองเขม็ง
*****อวสาน*****
อ่านละคร โดมทอง ตอนอวสาน วันที่ 29 ก.ค. 56
ละครเรื่อง โดมทอง บทประพันธ์โดย วราภาละครเรื่อง โดมทอง บทโทรทัศน์โดย : ภาวิต
ละครเรื่อง โดมทอง กำกับการแสดงโดย : นนทนันท์ ธัญญาสิริทรัพย์
ละครเรื่อง โดมทอง ควบคุมการผลิตโดย : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง โดมทอง แนวละคร : ชีวิต ลึกลับ ตื่นเต้น
ละครเรื่อง โดมทอง ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ