อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 16 วันที่ 18 ก.ค. 56

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 16 วันที่ 18 ก.ค. 56

“แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เพราะยังไม่มีคำสั่งจากพรายพิฆาต และที่สำคัญผมคิดว่าเป้าหมายของคุณคือการช่วยณัฐชาซะมากกว่า”

“มันเรื่องของผม” ฤทธิ์ดึงดันจะไป...และราเมศก็ต้านไม่ไหว แม้แต่ไอริณหรือพรายพิฆาตก็เอาไม่อยู่ เพราะเวลานี้การกลายพันธุ์ของฤทธิ์สมบูรณ์แบบแล้ว...

ขณะฤทธิ์มุ่งหน้าไปกองปราบ เป็นเวลาที่พวกเอมี่กำลังเผชิญกับหน้าสารวัตรสิงหาเพื่อมาเอาตัวณัฐชาตามที่ตกลงกับกรณ์ไว้ แต่นึกไม่ถึงว่าดันมาเจอกับดักของตำรวจจนเกิดการปะทะกันดุเดือดเลือดพล่าน



สารวัตรสิงหาตั้งใจใช้ไวรัสจัดการกับอมนุษย์พวกนี้ แต่ปรากฏว่าทางห้องแล็บเพิ่งแจ้งว่ายังเพิ่มปริมาณไวรัสถึงขั้นใช้งานเป็นอาวุธไม่ได้ ต้องรออีกอย่างน้อยสิบสองชั่วโมง ณัฐชาจึงตัดสินใจเอาตัวอย่างไวรัสที่เหลือมาเล่นงานพวกมันไปก่อน โดยใช้หน้าไม้ยิงลูกดอกอาบไวรัสเข้าใส่ไอ้วัฒน์เป็นรายแรก ปรากฏว่าได้ผลวัฒน์เจ็บปวดถึงกับคำรามลั่น ผิวเนื้อบริเวณบาดแผลของมันดำคล้ำและขยายวงกว้างอย่างรวดเร็ว

ไอ้ยักษ์เห็นท่าไม่ดีรีบขอกำลังเสริมมาสมทบอีกนับสิบ เสียงปืนปะทะกันสนั่นหวั่นไหว แต่กระสุนปืนของตำรวจทำอะไรพวกมันไม่ได้เลย สิงหาหนักใจและคิดว่าสู้ไม่ได้แน่ แต่ทันใดนักสู้มหากาฬโผล่มาช่วยจัดการด้วยพละกำลังอันเหลือล้น ยักษ์แทบไม่เชื่อสายตา ไม่คิดว่าร่างกายเขาจะฟื้นตัวเร็วขนาดนี้ รีบสั่งการคนของตนให้ฆ่ามันเดี๋ยวนี้

ส่วนวัฒน์หลังจากโดนณัฐชายิงไวรัสเข้าใส่มันคลั่งและแค้นถึงขีดสุดจับเธอมาขย้ำคอจนจมเขี้ยวพลันจิตของทั้งคู่เชื่อมถึงกันทำให้วัฒน์เห็นรังของพรายพิฆาตที่ณัฐชาเคยไป

เมื่อทำให้ณัฐชาหมดพิษสงได้แล้ว วัฒน์รีบไปช่วยเอมี่ ส่วนยักษ์กับสมุนยังต่อสู้กับนักสู้มหากาฬอยู่อีกด้าน ยักษ์เปลี่ยนมาใช้ดาบฟาดฟันนักสู้มหากาฬแต่ก็สู้ไม่ได้อยู่ดี มันหายตัวไปในพริบตาเมื่อเห็นสมุนล้มตายเป็นจำนวนมาก ฤทธิ์ในคราบนักสู้มหากาฬหันไปทางไมตรีกับปรีดา ถามพวกเขาอย่างร้อนรนว่าณัฐชาอยู่ที่ไหน?

สภาพของวัฒน์ที่ติดเชื้อไวรัสอย่างรุนแรงทำให้เอมี่ใจไม่ดี แต่ถึงยังไงเธอก็ไม่ทิ้งเขาแน่ ตั้งใจพาเขากลับออกไปด้วยกัน แต่ฉับพลันเขาก็ล้มลงสิ้นใจหลังจากบอกว่าเขายังรักเธอเหมือนเดิม แม้รู้ว่าเธอไม่เคยรักเขาเลย เอมี่เสียใจมากแต่ไม่มีเวลาอาลัยอาวรณ์เพราะยักษ์วิ่งกระหืดกระหอบมาบอกว่า

“ไอ้ฤทธิ์มาแล้ว สภาพของมันตอนนี้ยิ่งกว่าสมบูรณ์เต็มร้อย เกินร้อยซะด้วยซ้ำ เราต้องรีบเผ่น”

“เราต้องพาวัฒน์ไปด้วย”

ยักษ์เดินมาแตะชีพจรตรงต้นคอวัฒน์แล้วบอกเอมี่ว่า “ไม่มีทาง มันโดนไวรัสเข้าไป แถมถูกยิงซะขนาดนี้มันตายแน่”

“ถ้า ฤทธิ์ ราวี รอดมาได้ วัฒน์ก็ต้องทำได้เหมือนกัน”

เอมี่ประกาศกร้าวแล้วช่วยกันกับยักษ์ประคองวัฒน์ออกมาจนได้ และเมื่อเจอฤทธิ์กำลังพยาบาลณัฐชาจนเริ่มได้สติ เอมี่ก็จู่โจมเข้าไปกระชากคอณัฐชามาเป็นตัวประกัน และสั่งให้ฤทธิ์ถอยไปถ้าไม่อยากให้ณัฐชาตายเหมือนใจทิพย์

ฤทธิ์เป็นห่วงความปลอดภัยของณัฐชาเพราะเธอเพิ่งโดนทำร้ายบาดเจ็บ จึงไม่กล้าบุ่มบ่ามผลีผลามทำอะไร เอมี่ฉวยโอกาสนี้ลากณัฐชาออกไปที่รถโดยมียักษ์ประคองวัฒน์ตามติด ส่วนฤทธิ์ก้าวตามห่างๆอย่างระแวดระวัง พลางมองไปยังกลุ่มของสารวัตรสิงหาก่อนยื่นคำขาดกับเอมี่

“ถ้าแกไม่ปล่อยณัฐชา ฉันจะไม่ยอมให้แกไปไหนเด็ดขาด”

“ก็ได้...ขอเวลาให้เราหนีไปก่อนแค่สิบนาที เราจะปล่อยนังนี่ แต่ถ้าก่อนหน้านี้มีใครตามมาละก็ มันต้องตายพร้อมกับพวกเรา”

ฤทธิ์เห็นบาดแผลของณัฐชาที่ถูกวัฒน์กัดจนเลือดท่วม และมองไปที่สารวัตรสิงหาอย่างขอความเห็น เมื่อทางนั้นพยักหน้าแทนการตอบรับ ฤทธิ์จึงให้คำตอบแก่เอมี่

“ผมจะตามไป...ทิ้งระยะเอาไว้ที่ไม่เกิน 100 เมตร”

รถคนร้ายเคลื่อนออกไปโดยมียักษ์เป็นคนขับ วัฒน์นอนหมดสติอยู่ข้างๆ ในขณะที่เอมี่คุมตัวณัฐชาอยู่เบาะหลัง ส่วนฤทธิ์ขึ้นมอเตอร์ไซค์ของตนเตรียมพร้อม กะระยะตามที่ตกลงกับเอมี่ก่อนออกตัวตามไป เมื่อถึงกำหนดเวลาสิบนาทีและฤทธิ์ก็ไม่ได้บิดพลิ้ว เอมี่จึงส่งณัฐชาคืนให้เขาด้วยการโยนเธอลงจากรถเพื่อเป็นการแก้แค้นให้วัฒน์ที่ถูกเธอยิงด้วยไวรัส ฤทธิ์ตกใจมากรีบเหยียบเบรกจนรถลื่นไถลไปกับพื้นถนนเพื่อหลีกร่างณัฐชาที่กลิ้งลงมา

รถของเอมี่แล่นจากไป ฤทธิ์ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย เขารีบวิ่งกลับไปประคองณัฐชาที่กระอักเลือดออกมา ก่อนจะลืมตามองหน้าเขาและพูดพึมพำว่า “ในที่สุดคุณก็มา”

ด้านกรณ์เมื่อเห็นลูกน้องกลับมาในสภาพสะบักสะ– บอมกันทุกคน โดยเฉพาะวัฒน์ที่ทางรอดริบหรี่เต็มทีก็เป็นเดือดเป็นแค้น นึกไม่ถึงว่าไวรัสนั่นจะถูกพัฒนาเพื่อเป็นอาวุธสังหารพวกเรา

กรณ์เข้ามาใกล้วัฒน์และได้ยินมันกระซิบบอกแหล่งซ่อนตัวของพรายพิฆาตก่อนสิ้นใจตาย เอมี่กอดศพวัฒน์กรีดร้องด้วยความเสียใจ

“นังณัฐชาเคยมาที่นี่ ตำรวจต้องตามมาถูกแน่” กรณ์เอ่ยปากอย่างหวั่นๆ ยักษ์พยักหน้าเพราะเชื่อเช่นนั้นเหมือนกัน ส่วนเอมี่เสียใจจนกลายเป็นบันดาลโทสะ เธอหันมาเสียงแข็งใส่กรณ์

“ไหนคุณบอกฉันว่าเราจะเป็นอมตะ ไหนคุณบอกฉันว่าเราจะกลายเป็นพระเจ้า แล้วนี่อะไร นี่มันอะไรกัน”

กรณ์ไม่มีคำตอบ เขามองศพวัฒน์อย่างหวั่นไหวเช่นกัน

ooooooo

สิงหา ไมตรี และปรีดาเดินทางมาเยี่ยมณัฐชาที่อาการยังสาหัสนอนรักษาตัวในโรงพยาบาล ฤทธิ์อยู่เฝ้าเธอตั้งแต่เมื่อคืน ก่อนจะกลับออกมาเจอสิงหาตรงหน้าห้องในตอนเช้า

“จะกลับแล้วเหรอครับคุณโทมัส อ้อ หรือถ้าจะให้ถูกผมคงต้องเรียกคุณว่า นักสู้มหากาฬ”

“คุณต้องการอะไร”

“ที่หมวดณัฐชาต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอปกป้องคุณ แล้วคุณไม่คิดจะตอบแทนเธอบ้างหรือไง”

“เรื่องจัดการคนร้าย ผมมีวิธีของผม”

“ทางห้องแล็บแจ้งมาว่า อีกไม่ถึงชั่วโมงการเพาะเชื้อไวรัสจะแล้วเสร็จ ถึงตอนนั้นเราจะดัดแปลงมันเพื่อเป็นอาวุธทำลายพวกมัน”

“แล้วไง”

“ณัฐชารู้ที่กบดานของกรณ์ แต่เธอยังไม่ทันบอกว่ามันอยู่ที่ไหน”

“ผมก็รู้ ผมเคยไปที่นั่น”

สิงหาพยักหน้า นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ แต่เมื่อเขาพาลูกน้องบุกไปที่รังของกรณ์กลับไม่พบใครสักคน เพราะพวกกรณ์ไหวตัวหนีไปก่อนหน้านี้แล้ว...ฝ่ายรา–เมศเกาะติดสถานการณ์ทุกอย่างแล้วนำกลับมารายงานพรายพิฆาตในร่างไอริณว่า

“การกลับมาของนักสู้มหากาฬ รวมถึงอาวุธชีวภาพ ดูเหมือนจะทำให้กรณ์เสียขวัญ ถ้าเดาไม่ผิด ตอนนี้มันคงหนีไปตั้งหลัก”

“มันหนีไม่พ้นหรอก นักสู้มหากาฬต้องตามฆ่ามันแน่ ส่วนเรา...ถึงเวลาก็ค่อยชุบมือเปิบทีหลัง”

ไอริณลำพองใจแต่จู่ๆก็ชะงักกึก เมื่อเห็นภาพนิมิตตัวเองถูกกรณ์แทง และมันยังตรงเข้าหาร่างแท้จริงของตนด้วย

“มีอะไรเหรอท่านพรายพิฆาต” ราเมศสงสัย

“ไม่จริง...ทำไมภาพนิมิตถึงยังเป็นเหมือนเดิม ฉันเห็นกรณ์กำลังฆ่าฉัน”

คำพูดนั้นทำให้ราเมศพลอยหวาดหวั่นไปด้วย เขารีบสั่งการสมุนให้เพิ่มเวรยามเป็นสองเท่าคอยอารักขาบริเวณห้องเก็บร่างแท้จริงของพรายพิฆาต ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่าให้ใครเข้าใกล้ท่านอย่างเด็ดขาด ขณะเดียวกันพราย–พิฆาตในร่างไอริณก็กังวลกับอนาคตของตัวเอง

“ถ้าร่างจริงของเราถูกทำลาย แล้วจิตของเราจะสลายไปด้วยรึเปล่า จิตเป็นพลังงาน ไม่เกี่ยวข้องกับสสาร เราต้องอยู่สิ เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป พระเจ้าไม่มีวันตาย ต้องมีคนรู้เรื่องนี้ ต้องมีคนเข้าใจเรื่องนี้”

พูดแล้วนึกขึ้นได้ เธอรีบขึ้นไปบนท้ายรถบรรทุก...ระบบไฟฟ้าทำงานโดยอัตโนมัติ ก่อนที่ร่างเสมือนจริงของมาดาม

หลิวจะปรากฏขึ้น “มาดามหลิว จำฉันได้รึเปล่า ฉันคือไอริณ”

“เธอไม่ใช่ไอริณ พลังในตัวเธอไม่น่าจะเป็นของสิ่งมีชีวิต”

“ขนาดตายไปแล้วคุณยังฉลาดกว่าคนบางคนซะอีก...ถูกต้อง ฉันคือพรายพิฆาต”

คอมพิวเตอร์เริ่มประมวลข้อมูลของพรายพิฆาตขึ้นมาบนหน้าจอ ไอริณมองทึ่ง บอกว่าคงต้องใช้เวลาสักหน่อยถ้าจะสรุปข้อมูลเกี่ยวกับตน

“นั่นคือสิ่งที่ฉันรวบรวมมาทั้งชีวิต พรายพิฆาต...แกต้องการอะไร”

“ให้ข้อมูลฉันเพื่อแลกกับการที่ฉันจะไม่ระเบิดรถคันนี้ทิ้ง”

“บอกคำถามมา”

“ถ้าร่างเดิมของฉันหมดอายุขัย จิตวิญญาณของฉันจะอยู่ในร่างนี้ตลอดไปได้รึเปล่า”

“ฉันต้องสแกนร่างกายของคุณ”

ไอริณไม่รีรอ เปลื้องเสื้อผ้าออกยินยอมแต่โดยดี

ooooooo

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 16 วันที่ 18 ก.ค. 56

บทประพันธ์โดย : ณพุทธ สุศรีฯ
บทโทรทัศน์โดย : ณพุทธ สุศรีฯ
กำกับการแสดงโดย : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ผลิตโดย : บริษัท มุมใหม่ จำกัด
วันเวลาออกอากาศ : ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ