อ่านละคร โดมทอง ตอนที่ 16 วันที่ 21 ก.ค. 56
อดิศวร์สั่งให้คนงานรื้อค้นแทบจะทุกตารางนิ้วของโรงเก็บรถม้า ในที่สุดก็พบสิ่งผิดปกติอยู่ข้างใต้รถม้าเก่าคร่ำครึคันนั้น คนงานช่วยกันเข็นรถพ้นทาง พบผ้าผืนใหญ่ฝุ่นจับหนาเตอะปูทับอะไรบางอย่างอยู่ นายสมค่อยๆยกออกอย่างระมัดระวัง เผยให้เห็นไม้กระดานปิดไว้อีกชั้นหนึ่ง อดิศวร์สั่งการทันที“ช่วยกันงัดออกสิ”
สักพักไม้ถูกงัดออกหมด ทุกคนพากันสลดใจเมื่อเห็นโครงกระดูกเจ้าคุณสรรักษ์จมฝุ่นอยู่ใต้พื้น มีของใช้ประจำตัวของท่านถูกฝังไว้ด้วย อุษาน้ำตาไหลพราก ทรุดตัวลงข้างอดิศวร์ก้มลงกราบท่านด้วยกัน
แสงแขตีหน้าตื่นตรงมาถามอดิศวร์ที่เพิ่งเดินเข้าบ้านว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมพี่อุษาถึงเดินร้องไห้เข้ามา ถามอะไรก็ไม่ยอมบอก เขาบอกด้วยน้ำเสียงเศร้าๆว่าพบโครงกระดูกคุณปู่ฝังอยู่ใต้พื้นโรงเก็บรถม้า
“ตายจริง ก่อนหน้านี้ก็พบโครงกระดูกคุณย่าน้อยในห้องใต้โดม นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ”
อดิศวร์ไม่ตอบ เดินตรงไปยังห้องท่านผู้หญิงสรรักษ์โดยมีแสงแขตามติด จะเข้าไปด้วย เขาสั่งเธอไม่ต้องตาม แล้วเข้าห้องปิดประตูตามหลัง เห็นคุณย่านอนซมเหมือนคนป่วยหนัก อดิศวร์รู้ทันว่าท่านแกล้งทำ จับแขนเขย่าเบาๆ ท่านผู้หญิงลืมตามองท่าทางอ่อนแรง บ่นว่าไม่ค่อยสบาย ปวดหัวมาก เขาไม่สนใจ
“ผมพบวิรงรองถูกขังอยู่ในห้องใต้โดมกับโครง กระดูกคุณย่าน้อยพลับพลึง แล้วผมก็พบโครงกระดูกคุณปู่ถูกฝังอยู่ใต้พื้นในโรงเก็บรถม้า” ระหว่างที่พูด อดิศวร์จ้องจับพิรุธคุณย่าเขม็ง ท่านทำเนียนไม่รู้เรื่อง
“อ้าว ใครเล่นพิเรนทร์เอาไปไว้ที่นั่น ว่าแต่ลบแน่ใจหรือว่าใช่คุณปู่กับนังพลับพลึง อาจจะมีพวกโจรห้าร้อยหกร้อยไปปล้นฆ่าคนมาแล้วเอาศพมาฝัง”
“ยิ่งกว่าแน่ใจอีกครับ คุณย่าทราบเรื่องนี้มาตลอดเวลา คุณย่าเป็นคนสั่งการอยู่เบื้องหลังใช่ไหมครับ”
ท่านผู้หญิงสรรักษ์ลุกพรวดทำท่าเอาเรื่องกลบ เกลื่อน “ตาลบ นี่แกหาว่าฉันเป็นฆาตกรฆ่าคนพวกนั้นหรือ ก็เอาสิ ถ้าคิดอย่างนั้นล่ะก็พาตำรวจมาลากคอฉันไปเข้าคุกเลย ตายในคุกให้มันสะใจไปเลย”
“ผมแค่ถามคุณย่า...” อดิศวร์เสียงอ่อย ท่านผู้หญิงสรรักษ์ได้ทีรุกไล่
“แกกล่าวหาไม่ได้ถาม ก็ดีเหมือนกัน ชีวิตฉันไม่มีอะไรเหลือแล้ว ผัวก็ทรยศ น้องก็เนรคุณ แล้วนี่หลานที่ป้อนข้าวป้อนน้ำมากับมือเฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงก็อกตัญญูอีก ฉันตายก็อย่ามาเผา จำใส่หัวเอาไว้เลย” ท่านผู้หญิงสรรักษ์บีบน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้น อดิศวร์ไม่รู้จะทำอย่างไรดี มองท่านอยู่อึดใจก่อนจะลุกออกไป ทันทีที่หลานชายคล้อยหลัง คุณย่าจอมโหดหยุดสะอื้น เปลี่ยนเป็นยิ้มเยาะแทนที่
ooooooo
บาปกรรมที่ใกล้ตามทันทำให้ท่านผู้หญิงสรรักษ์ อยู่ไม่เป็นสุข แม้แต่ตอนงีบหลับยังฝันร้ายเห็นพิศบ่าวผู้ซื่อสัตย์ไม่ว่ายามเป็นหรือยามตายมากราบลา ท่านไม่ยอมให้ไป เธอยืนยันว่าถึงเวลาที่ตนเองจะต้องไปแล้ว
“ไม่ได้ เอ็งยังไปไหนไม่ได้ ข้าไม่อนุญาต”
ร่างของพิศค่อยๆเลือนหาย ท่านผู้หญิงสรรักษ์ตะโกนเรียกเธอให้กลับมาก่อน แต่ไม่อาจรั้งไว้ได้ ท่านสะดุ้งตื่นจากฝัน ร้องเรียกพิศลั่น อุษาตกใจวิ่งหน้าตื่นเข้ามาถามว่าเป็นอะไรไป ท่านผู้หญิงสรรักษ์ไม่ตอบ กลับสั่งให้เธอไปเปิดตู้หยิบกุญแจห้องเก็บของ และให้เข็นรถพาท่านไปที่นั่น
“คุณย่าจะเอาอะไรหรือคะ อุษาจะไปหยิบมาให้”
“แกน่ะหรือจะหยิบมัน” ท่านผู้หญิงยิ้มเยาะ แล้วลุกไปนั่งรอบนรถเข็น...
แสงแขอยากได้หน้ารีบวิ่งไปรายงานอดิศวร์ว่าเห็นอุษาเข็นรถพาคุณย่าไปที่ห้องเก็บของ เธอจะเข้าไปถามก็ไม่กล้า เลยรีบมาบอกเขาแทน อดิศวร์วางมือจากงานที่ทำ แล้วลุกออกไปทันที...
ด้านท่านผู้หญิงสรรักษ์เข้าไปในห้องเก็บของเพียงลำพัง อีกทั้งยังสั่งให้อุษาปิดประตูห้องไว้อย่าให้ใครตามเข้ามา จากนั้น ท่านเดินไปตรงมุมห้องที่มีหีบใบเขื่องใส่ศพพิศซึ่งคลุมไว้ด้วยผ้าสีดำเก่าซีดด้วยกาลเวลา ที่ไม่มีใครสังเกตเห็นเพราะหีบถูกข้าวของวางสุมไว้เพื่ออำพรางสายตา ท่านกวาดข้าวของที่วางทับบนหีบทิ้ง แล้วดึงผ้าคลุมออก บนฝาหีบมียันต์ลงอักขระเอาไว้ ท่านยกมือลูบที่ยันต์เบาๆ
จังหวะนั้น อดิศวร์เปิดประตูผลัวะเข้ามา ถามว่าในนั้นมีอะไร ท่านผู้หญิงสรรักษ์สะดุ้งโหยง พอตั้งสติได้แดกดันว่าจะมาจับผิดอะไรตนอีก แล้วหยิบผ้ามาคลุมไว้อย่างเดิม
“ก็แค่สมบัติเก่าๆของย่าไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก นี่นังอุษาคงเสนอหน้าไปรายงานล่ะสิ สาระแนไม่เข้าเรื่อง”
“ผมอยากทราบว่าในหีบมีอะไร”
“ย่าปวดหัวเหลือเกิน พาย่าออกไปเถอะ” ท่านผู้หญิง สรรักษ์ทำเป็นซวนเซจะล้ม อดิศวร์รีบประคองท่านไปที่รถเข็น แล้วสั่งให้อุษาพากลับห้อง ท่านไม่ลืมกำชับอุษาให้ใส่กุญแจห้องเก็บของด้วย
“ไม่ต้อง...อุษาเอากุญแจมาให้พี่” อดิศวร์แบมือรอ อุษามองคุณย่าเป็นเชิงถามว่าจะให้ทำอย่างไร
“ให้เขาไป ไหนๆก็ไหนๆแล้ว รู้เพิ่มอีกสักคนจะเป็นอะไร”
อุษาส่งกุญแจให้อดิศวร์แล้วเข็นรถพาคุณย่ากลับ แสงแขซึ่งแอบมองอยู่ รีบถอยไปหลบหลังเสา รอจนอุษาเข็นรถไปลับสายตาแล้ว จึงโผล่หน้าออกมาดู เห็นอดิศวร์กลับเข้าไปในห้องเก็บของอีกครั้งหนึ่ง เธอค่อยๆย่องตามมายืนที่หน้าประตู ชายหนุ่มตรงไปยังหีบใบนั้น แล้วดึงผ้าคลุมออก ทันทีที่เปิดฝาหีบ เขาถึงกับผงะทั้งๆที่เตรียมใจไว้แล้ว กลิ่นสาบจากซากศพพุ่งขึ้นมาจนเขาต้องปิดจมูก
โครงกระดูกของพิศในสภาพงอก่องอขิงถูกยัดไว้ในนั้น พลันมีควันจางๆคล้ายร่างของคนลอยขึ้นจากหีบแล้วพุ่งผ่านรอยแตกของผนังออกไป อดิศวร์ถอนใจเฮือก พร้อมกับยกมือไหว้ แสงแขร้องถามว่ามีอะไรอยู่ในนั้น อดิศวร์หันขวับ สีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก ก่อนจะสั่งให้เธอไปตามนายสมมาพบ
ooooooo
ท่านผู้หญิงสรรักษ์ร้อนรุ่มกลุ้มใจไปหมด ไม่รู้ว่าอดิศวร์จะเจออะไรที่ห้องเก็บของบ้าง สั่งให้อุษาไปสืบดู เธอยังไม่ทันจะออกจากห้อง อุไรวิ่งหน้าตื่นเข้ามารายงานเสียก่อนว่าอดิศวร์สั่งให้นายสมรื้อห้องเก็บของอีกแล้ว เห็นว่ามีหีบศพด้วย ท่านผู้หญิงสรรักษ์หัวเราะร่วนราวกับเป็นเรื่องขำขัน
“ดี...รื้อให้หมดทั้งบ้านยิ่งดี ผีสางที่มันแอบอยู่มุมไหนซอกไหนจะได้ออกมากันให้หมด”
อุษาเห็นท่าทางแปลกๆของคุณย่า สั่งให้อุไรออกไปก่อน เป็นอย่างที่เธอคาดไว้ไม่มีผิด อยู่ๆท่านก็ร้องเพลง สักพักกลับร้องไห้ออกมา อุษาได้แต่มองท่านด้วยความสลดใจ...
อดิศวร์มัวแต่วุ่นกับเรื่องในบ้านกว่าจะได้ไปเยี่ยมวิรงรองที่โรงพยาบาลก็ใกล้โพล้เพล้เต็มที ปรางกับลานนาซึ่งเฝ้าไข้อยู่ปล่อยให้คู่รักได้อยู่กันตามลำพัง อดิศวร์เข้ามาจับมือวิรงรองไว้ แล้วก้มลงจูบหน้าผาก
“ฉันเป็นห่วงเธอมาก อยากจะมาเฝ้าอยู่ทั้งวัน แต่ก็...” อดิศวร์พูดได้แค่นั้น เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอพูดไม่ออก วิรงรองเห็นสีหน้าอมทุกข์ของเขาแล้วบีบมือเขาอย่างอ่อนโยน บอกให้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง
“...เราพบโครงกระดูกคุณปู่ฝังอยู่ใต้พื้นดินในโรงเก็บรถม้า” น้ำเสียงของอดิศวร์เต็มไปด้วยความสะเทือนใจอย่างหนัก พลอยทำให้วิรงรองเศร้าไปด้วย...
ไม่นานนัก ลานนากับปรางกลับมาที่ห้องพักฟื้นของวิรงรองโดยมีภูไทและพันธ์สูรย์ตามมาด้วย ภูไทถือโอกาสชวนอดิศวร์ไปที่คุ้มภูไทด้วยกัน เขาเห็นพันธ์สูรย์อยู่ด้วยทำท่าจะปฏิเสธ แต่วิรงรองชิงพูดขึ้นเสียก่อน
“ไปเถอะค่ะ ไปกราบหลวงพ่อของคุณพันธ์สูรย์กัน”
“พี่ชายกับพี่พันธ์สูรย์ไปนิมนต์ท่านมาพักที่บ้านค่ะ ท่านค่อนข้างตกใจตอนทราบเรื่องของวิ พี่พันธ์สูรย์เลยขอให้ท่านเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในโดมทองให้ฟัง” ลานนาช่วยเสริม พันธ์สูรย์ออกปากชวนอดิศวร์ด้วยตัวเอง ราวกับไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน เขาเห็นความจริงใจของพันธ์สูรย์แล้ว ตัดสินใจไปหาหลวงพ่อด้วย
ooooooo
อ่านละคร โดมทอง ตอนที่ 16 วันที่ 21 ก.ค. 56
ละครเรื่อง โดมทอง บทประพันธ์โดย วราภาละครเรื่อง โดมทอง บทโทรทัศน์โดย : ภาวิต
ละครเรื่อง โดมทอง กำกับการแสดงโดย : นนทนันท์ ธัญญาสิริทรัพย์
ละครเรื่อง โดมทอง ควบคุมการผลิตโดย : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง โดมทอง แนวละคร : ชีวิต ลึกลับ ตื่นเต้น
ละครเรื่อง โดมทอง ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ