อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 13-14 วันที่ 13 ก.ค. 56

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 13

เช้าวันรุ่งขึ้น ณัฐชาตื่นมาไม่เห็นฤทธิ์ก็ตกใจมาก เดินหาจนทั่วบ้านก็ไม่พบ แต่มาเจอโซเฟียในสภาพเนื้อตัวมอมแมมราวกับเพิ่งกลับมาจากสมรภูมิรบ!

โซเฟียรอดตายจากแรงระเบิดที่กรณ์จงใจทำลายบริษัทมาดามหลิว แต่เธอไม่สามารถช่วยชีวิตมาดามไว้ได้ ณัฐชาฟังเรื่องราวนั้นแล้วได้แต่เศร้าใจและแค้นพวกกรณ์ที่ป่าเถื่อนเกินมนุษย์ แต่ในเวลานี้เธอต้องเร่งหาตัวฤทธิ์ก่อน เธอออกจากบ้านมุ่งหน้าไปตลาดที่เคยมาด้วยกัน ปรากฏว่าระหว่างทางเจอฤทธิ์กำลังถูกชายฉกรรจ์สองคนปล้นจี้ทั้งที่เขาไม่มีสิ่งของมีค่าอะไรเลย

ณัฐชาใช้ปืนยิงขู่จนพวกมันวิ่งหนีกระเจิงไปแล้วพาฤทธิ์กลับบ้านพัก ราเมศรู้เห็นทุกอย่างแต่ไม่ปรากฏตัวเขาย้อนกลับไปบอกไอริณหรือพรายพิฆาตว่าพวกมันมีกันสามคน แล้วท่าทางฤทธิ์ก็ป่วยหนักมาก ถ้าฆ่ามันตอนนี้รับรองว่าสำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์


“ไม่! ฤทธิ์ ราวี ยังมีประโยชน์สำหรับงานของเรา ฉันจะให้นักสู้มหากาฬกำจัดพวกของนายกรณ์แทนฉัน”

ในขณะที่พรายพิฆาตมีแผนกำจัดกรณ์...กรณ์เองก็มีแผนตั้งตนเป็นใหญ่กว่าพรายพิฆาต ซึ่งเขาต้องการพบฤทธิ์ ดังนั้นจึงต้องเสาะหาแหล่งกบดานของเขาให้ได้

ก่อน กรณ์ส่งเอมี่เข้าไปในกองปราบด้วยการปลอมตัว

เป็นเมธาแล้วค้นหาข้อมูลรายชื่อกับแผนที่เซฟเฮาส์

ของตำรวจ เพราะคิดว่าณัฐชาน่าจะพาฤทธิ์ไปซ่อนตัวที่ใดที่หนึ่ง

ไมตรีกับปรีดาเอะใจหลังได้พูดคุยกับเมธา

ตัวปลอม แต่กว่าจะรู้ว่าข้อมูลหายไปก็สายเสียแล้ว ทั้งคู่ตามจับคนร้ายไม่ทันและไม่รู้ด้วยว่ามันคือเอมี่...

ด้านฤทธิ์ที่ร่างกายอ่อนแออยู่แล้ว แถมยังไป

โดนชายสองคนทำร้ายซ้ำอีก อาการเลยแย่ลงจนณัฐชา

หวั่นใจว่าเขาคงอยู่ได้อีกไม่นาน

“แล้วถ้าฉันบอกว่ามีวิธีรักษาล่ะ”

“มีวิธี? แล้วทำไมเธอไม่บอกแต่แรกล่ะโซเฟีย”

โซเฟียนำเข็มฉีดยาสามอันที่บรรจุสารเคมีบางอย่างออกมาให้ณัฐชาดู “นี่คือน้ำตามัจจุราชที่บริษัทบลูฟินิกซ์สังเคราะห์ขึ้น ไวรัสในตัวของคุณโทมัสไม่มีผลกับคนธรรมดา เพราะสิ่งที่มันกัดกินคือเซลล์ของมนุษย์กลายพันธุ์ แต่ถ้าเซลล์นั่นเปลี่ยนรูปแบบไป

จากเดิม วงจรของไวรัสก็จะสิ้นสุดลง”

“เธอจะบ้าเหรอโซเฟีย ทำแบบนั้นเท่ากับกลายพันธุ์ซ้ำซ้อนนะ โทมัสอาจจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดเหมือนมาวินก็ได้”

“ถ้าเป็นแบบนั้นฉันจะฆ่าเขาเอง ตอนนี้เวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้ว เขาต้องเลือกว่าจะอยู่อย่างนักสู้หรือตายอย่างคนแพ้”

ว่าแล้วโซเฟียทำท่าจะฉีดสารนั้นให้ฤทธิ์ขณะเขานอนหลับ แต่ณัฐชารีบขวาง

“ถ้างั้นก็ให้เขาเลือก ไม่ใช่เธอ”

“ณัฐชา...” เสียงฤทธิ์แผ่วเบา...สองสาวหันมองเห็นเขาชันกายลุกขึ้นนั่งอย่างอ่อนล้า “ส่งน้ำตามัจจุราชมาให้ฉัน”

สองสาวอึ้งไปอึดใจ แสดงว่าฤทธิ์รับรู้ทุกอย่างที่เธอคุยกัน...ฤทธิ์แบมือรอรับทั้งที่ร่างกายอ่อนล้าแต่แววตายังแข็งกร้าว มันคือแววตาของนักสู้ที่ไม่เคยท้อถอยต่อความพ่ายแพ้

โซเฟียยิ้มพอใจ ดึงเข็มบรรจุน้ำตามัจจุราชจากมือณัฐชาส่งให้ฤทธิ์ทันที...ฤทธิ์บอกกับณัฐชาว่า

“เราสูญเสียมามากพอแล้ว เราจะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด”

“ฉันรู้...แต่นี่มันเสี่ยงเกินไป”

“ผมไม่กลัว ที่ผ่านมาผมต่อสู้เพื่อใจทิพย์ เพื่อคนที่ตายไปแล้วผมยังทำได้ แล้วทำไมผมจะสู้เพื่อคนที่ยังมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ผมจะสู้เพื่อคนบริสุทธิ์ทุกคน”

โซเฟียพยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับความมุ่งมั่นนั้น ขณะที่ณัฐชาเมินหน้าเพราะไม่รู้จะโต้เถียงยังไง

ooooooo

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 14

ต่อหน้าฤทธิ์...ณัฐชาไม่กล้าต่อว่าหรือโต้เถียงกับโซเฟีย แต่พอกลับออกมานอกห้องก็ทนไม่ไหวระเบิดความขุ่นมัวออกมาด้วยความเป็นห่วงฤทธิ์เหลือเกิน

“คุณแน่ใจเหรอว่าวิธีของคุณจะได้ผล”

“ฉันไม่รู้”

“แต่เขาอาจถึงตายก็ได้นะ”

“ยังไงเขาก็ต้องตายอยู่ดี คุณจะกลัวทำไม”

“ถ้านี่เป็นคนที่คุณรัก คุณจะกล้าพูดแบบนี้รึเปล่า”

“ผู้หมวด...มาดามหลิวเพิ่งถูกฆ่า ตอนนี้ฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ถ้าคุณไม่เห็นด้วยกับวิธีของฉันก็เชิญไปห้ามเขาได้เลย แต่ฉันไม่เปลี่ยนใจแน่”

ณัฐชามองหน้าโซเฟียอย่างไม่พอใจ แต่ก็ทราบดีว่าเธอต้องการแก้แค้นให้มาดามหลิว เพราะถ้าการใช้น้ำตามัจจุราชครั้งนี้สำเร็จ ฤทธิ์ต้องร่วมมือกับเธอแน่!

ส่วนฤทธิ์ที่อยู่ในห้องลำพังคนเดียวยังนั่งมองน้ำตามัจจุราชในมืออย่างเตรียมใจ และคิดถึงครั้งหนึ่งเคยตั้งคำถามด้วยความสงสัยว่าทำไมมาดามหลิวถึงไม่ลองใช้ของสิ่งนี้เพื่อทำให้ตัวเองเดินได้อีกครั้ง

“ถึงน้ำตามัจจุราชจะถูกพัฒนาไปแค่ไหน แต่ผลลัพธ์ของมันก็ยังไม่ได้สมบูรณ์เต็มร้อย การกลายพันธุ์อาจเป็นผลร้ายมากกว่าผลดี”

นั่นคือคำตอบของมาดามหลิวที่ฤทธิ์ยังจำได้แม่น และในวันนั้นเขาก็ถามเธอด้วยว่า...

“เหตุผลของคุณมีแค่นี้เองเหรอ”

“สามีกับลูกของฉันต้องถูกฆ่าตายก็เพราะฉันไม่ยอมช่วยพรายพิฆาตผลิตเจ้าสิ่งนี้ ฉันไม่มีวันยอมรับมันเด็ดขาด...ฉันไม่เหมือนเธอฤทธิ์ราวี เธอเกิดมาเพื่อฉัน เธอเป็นคนแรกและคนเดียวที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ทั้งๆ

ที่น้ำตามัจจุราชยังพัฒนาไม่เต็มที่ บางที...มันอาจเป็น โชคชะตาของเธอก็ได้”

ฤทธิ์ประมวลคำพูดของมาดามหลิวแล้วรำพึงออกมา “โชคชะตาที่จะต้องตายและเกิดใหม่อีกครั้ง” ว่าแล้วก็ตัดสินใจจ่อเข็มฉีดยาลงที่ต้นแขนเพื่อฉีดน้ำตามัจจุราชเข้าสู่ร่างกาย แต่ฉับพลันก็วางมันลง...เขายังไม่พร้อม มีบางอย่างที่ต้องทำเสียก่อน...

ณัฐชาตกใจที่จู่ๆฤทธิ์ก็วิ่งออกมาสวมกอดเธอแน่น

“ถ้าผมตายหรือว่าเกิดอะไรขึ้น ผมอยากให้คุณรู้เอาไว้ ถ้าชีวิตผมมีโอกาสเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ผมอยากให้คุณอยู่กับผม...ผมรู้ว่ามันสายเกินไปที่จะพูดเรื่องนี้ แต่ที่ผ่านมาผมรู้สึกดีกับคุณมาตลอด ทุกวินาทีที่คุณอยู่เคียงข้างผม”

หมวดสาวฟังแล้วอึ้งงันไป ภาพเหตุการณ์ต่างๆ มากมายที่เคยร่วมเป็นร่วมตายกับผู้ชายคนนี้ผุดพรายขึ้นมาอย่างชัดเจน...เธอกอดตอบเขาด้วยความรู้สึกตื้นตันใจ

“มันยังไม่สายเกิน...ถ้าคุณรับปากฉันว่าคุณจะต้องไม่ตาย ฉันจะรอคุณ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรอ

ชีวิตใหม่ของคุณ เราจะเริ่มต้นทุกอย่างด้วยกัน”

กำลังใจจากณัฐชาทำให้ฤทธิ์พยักหน้าอย่างฮึดสู้ โดยไม่รู้ว่าลึกๆแล้วเธอใจหายมากแค่ไหน หากการเสี่ยงครั้งนี้ล้มเหลว เธอจะอยู่ได้อย่างไร?

ooooooo

ที่กองปราบ ปรีดากับไมตรีกำลังรายงานเมธาเรื่องบริษัทบลูฟินิกซ์ถูกวางระเบิดยกชั้น แต่ยังไม่พบศพมาดามหลิวกับคนสนิท แต่คิดว่าคงเสียชีวิตอยู่ข้างใน

“ท่าทางคงเป็นฝีมือของพรายพิฆาตอีกตามเคยครับ เพราะยามบอกว่าคนร้ายมันแปลงร่างได้ เหมือนกับที่เราเจอเลยครับ”

“ฆ่ามาดามหลิว ขโมยแผนที่เซฟเฮาส์ของเรา หรือว่าสองเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกัน...จริงด้วยสิ แล้วตอนนี้ติดต่อหมวดณัฐชาได้หรือยัง”

“ปิดโทรศัพท์มือถือหายเงียบไปเลยครับโทร.ไปที่คอนโดฯ ก็ไม่มีคนรับสาย อ้อ แล้วหมอนั่นก็หายตัวไปเหมือนกันครับ”

“ใคร?” เมธาถามเสียงเข้ม...ขณะที่สารวัตรสิงหาซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าก็มีท่าทีตื่นตัว

“นายโทมัส คู่ปรับของหมวดไงครับ ติดต่อไม่ได้เหมือนกัน”

ฟังการรายงานจากจ่าและหมู่แล้ว ผู้กำกับเมธากับสารวัตรสิงหาหันมองหน้ากันอย่างเอะใจ เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นไล่เลี่ยกัน สิงหาคิดว่ามันอาจเชื่อมโยงกันก็ได้ หมวดณัฐชาอาจรู้ว่าอะไรคือเบื้องหลังของคดีนี้

“แล้วทำไมเธอไม่รายงานพวกเรา” เมธาตั้งคำถาม

“เธออาจตกอยู่ในอันตราย”

ขณะที่ผู้กำกับกับสารวัตรกำลังหารือกัน จ่ากับหมู่ก็ไม่นิ่งนอนใจ พยายามโทร.หาทั้งณัฐชาและโทมัสต่อไป แต่แล้วหมู่ปรีดาก็นึกขึ้นมาได้ว่าครั้งหนึ่งตนเคยพาหมวดณัฐชากับไอริณไปซ่อนตัวที่เซฟเฮาส์แห่งหนึ่งจนป่านนี้หมวดยังไม่คืนกุญแจให้ตนเลย

“เซฟเฮาส์นั่นอยู่ที่ไหน” สารวัตรสิงหาถามเสียงดังจนจ่ากับหมู่สะดุ้งโหยง!

ooooooo

ขณะนั่นที่เซฟเฮาส์...โซเฟียกับณัฐชาเตรียมความพร้อมเพื่อชุบชีวิตใหม่ฤทธิ์ด้วยน้ำตามัจจุราช ฤทธิ์เต็มใจให้ณัฐชาใส่กุญแจมือเขาเพื่อกันเหนียว เพราะไม่รู้ว่าการกระทำครั้งนี้ผลจะเป็นอย่างไร ถ้าตนฟื้นขึ้นมาแล้วไม่เหมือนเดิมให้สองสาวจัดการได้เลย

“ต้องแค่ไหนถึงจะเรียกว่าไม่เหมือน”

“ถ้าผมกลายร่างเป็นอสูรกาย หรือว่าผมจำคุณไม่ได้ คุณต้องรีบเหนี่ยวไกทันที”

ณัฐชาฟังแล้วเศร้าใจ มองโซเฟียล็อกข้อมือ

ฤทธิ์กับเตียงก่อนฉีดน้ำตามัจจุราชใส่แขนเขาอย่าง

ไม่รีรอ...ฤทธิ์ขมวดคิ้วหลับตาลงเพื่อเตรียมใจรับผลข้างเคียงที่จะเกิดขึ้น

“อย่าลืมว่าตอนนี้ร่างกายของคุณมีไวรัสอยู่เต็มไปหมด มันกับเซลล์กลายพันธุ์จะต่อสู้กัน เหมือนเม็ดเลือดขาวที่ต่อสู้กับเชื้อโรค และสิ่งที่ตามมาก็คือการอักเสบภายในอย่างรุนแรง อดทนหน่อยนะ” โซเฟียสำทับอีกครั้งก่อนถอยห่างออกมา ขณะที่ณัฐชามองฤทธิ์อย่างเป็นกังวล...

ผ่านไปสักพัก ฤทธิ์เหงื่อกาฬโทรมกาย เริ่มแสดงความเจ็บปวดออกมา นานเข้าเขาลุกขึ้นนั่งบิดตัวไปมาอย่างทรมาน ณัฐชาตกใจร้องถามตลอดเวลาว่าต้องการให้ช่วยหรือเปล่า แต่เขายังหลับตาสนิทไม่พูดอะไรสักคำ จนกระทั่งทนไม่ไหวก็พยายามลุกขึ้นยืนแต่เกิดซวนเซแล้วผลักข้าวของในห้องหล่นแตกกระจาย พร้อมกับตะโกนไล่สองสาว
“ออกไป!! อย่ามายุ่งกับผม”

ณัฐชาชะงักกึก เห็นแววตาของเขาเปลี่ยนสีไปแล้ว... เขาไม่ใช่คนเดิมที่เธอรู้จัก เสียงคำรามของเขาบ่งบอกว่าเจ็บปวดแสนสาหัส กุญแจมือที่ล็อกไว้ถูกเขากระชากขาดกระจุย ณัฐชาตกใจมากถอยหลังมาสองสามก้าวแต่สายตายังจับจ้องฤทธิ์ที่ลงไปนอนบิดไปมาอยู่กับพื้น โซเฟียทราบดีว่าเขาทรมาน ได้แต่บอกให้อดทน

การกลายพันธุ์ครั้งที่สองต้องเจ็บมากขึ้นเป็นธรรมดา

นานเข้าณัฐชาทนเห็นเขาทรมานต่อไปไม่ไหว จะให้ยาระงับปวดหรือไม่ก็ทำให้เขาสลบแต่โซเฟียไม่ยอม เพราะการทำแบบนั้นการกลายพันธุ์อาจไม่สมบูรณ์

“ฉันไม่สน เขากำลังจะตาย คุณไม่เห็นหรือไง”

“เขาเคยผ่านมันมาแล้ว เขาต้องทนได้”

ความเจ็บปวดมาถึงขีดสุด ฤทธิ์แผดร้องสุดเสียงก่อนแน่นิ่ง ณัฐชาผวาเข้าไปดูอาการและพบว่าหัวใจเขาหยุดเต้น ส่วนโซเฟียไม่รอช้า วิ่งออกมาที่รถคว้าสายพ่วงแบตเตอรี่ก่อนจะไปเปิดฝากระโปรงด้านหน้าแล้วจัดการเชื่อมต่ออย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันณัฐชาก็พยายามปั๊มหัวใจให้ฤทธิ์อย่างร้อนรน

ไม่นานนักโซเฟียก็วิ่งกลับเข้ามาบอกณัฐชาให้พาฤทธิ์ออกไปข้างนอกเราจะช็อตหัวใจเขาด้วยแบตเตอรี่รถ ณัฐชาลังเลเล็กน้อยก่อนยอมทำตามเพราะไม่มีทางเลือกอื่น โดยโซเฟียเป็นคนสตาร์ตรถเหยียบคันเร่งแล้วให้ณัฐชาใช้ปลายสายพ่วงแบตเตอรี่ทิ่มเข้าที่ไหล่ของฤทธิ์ กระแสไฟทำให้ร่างเขากระตุกเฮือกขึ้นมาแต่แล้วก็นิ่งลงไปอีก สองสาวจึงตัดสินใจทำแบบเดิมอีกครั้ง

คราวนี้หลังจากร่างกระตุกฤทธิ์ก็เริ่มมีอาการขยับเขยื้อน ณัฐชายิ้มออกมาอย่างโล่งใจ โซเฟียรีบลงจากรถมาดูและบอกณัฐชาว่าเขายังไม่ตาย

“แล้วน้ำตามัจจุราชล่ะ ได้ผลรึเปล่า”

โซเฟียตอบไม่ได้...พลันสองสาวก็ชะงักหน้าเจื่อนไปด้วยกันเมื่อได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาและเห็นคนในรถคือพวกลุงโจลูกน้องของกรณ์

งานเข้าอีกแล้ว! สองสาวรีบพยุงฤทธิ์ขึ้นรถแล้วหันไปยิงกราดใส่พวกลุงโจ ต้านเอาไว้ก่อนที่โซเฟียจะวิ่งเข้าไปขนสัมภาระโดยเฉพาะน้ำตามัจจุราชที่เหลืออยู่และเสื้อแจ็กเก็ตของฤทธิ์

ลุงโจโทรศัพท์รายงานกรณ์ว่าเจอตัวพวกมันแล้ว ท่าทางฤทธิ์จะเจ็บหนักเสียด้วย มันหนีไม่พ้นแน่...แต่ลุงโจคิดผิดถนัด โซเฟียเก่งกาจเกินหญิง เธอให้ณัฐชาขับรถพาหนี ในขณะที่ตัวเธอกราดยิงใส่ศัตรูอย่างบ้าคลั่ง กระทั่งเห็นว่าสู้จะไม่ไหวก็เปลี่ยนแผนเป็นให้ณัฐชาพาฤทธิ์หนีไปก่อน ส่วนเธอโดดลงกราดยิงสกัดพวกมันไว้

ลุงโจเห็นดังนั้นจึงแบ่งคนออกเป็นสองกลุ่ม ให้แหลมกับสมุนตามณัฐชาไป ส่วนตัวเองกับสมุนที่เหลือช่วยกันเล่นงานโซเฟีย แต่กว่าจะจัดการเธอได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร ซึ่งก่อนตายโซเฟียได้ฉีดน้ำตามัจจุราชให้ตัวเองโดยไม่มีใครรู้เห็น

ฝ่ายณัฐชาที่ขับรถพาฤทธิ์หนีไปถึงบึงกว้าง เธอพยายามจะพาเขาลงเรือขับหนีไปอีกฝั่ง โดยที่แหลมกับสมุนก็ยังตามไม่ลดละ แถมยังมีวัฒน์กับยักษ์ตามมาสมทบอีก ณัฐชาทำใจแล้วว่ายังไงก็ไม่รอด แต่นึกไม่ถึงว่าราเมศจะโผล่มาช่วย

“หนีไป ทางนี้ฉันจัดการเอง”

ณัฐชาไม่เข้าใจแต่ก็ทำตามที่ราเมศบอก ฤทธิ์ยังอยู่ในอาการสะลึมสะลือแต่ก็เห็นราเมศด้วยเช่นกัน...เมื่อณัฐชาออกเรือไปแล้ว ราเมศก็ต่อสู้กับลูกน้องของกรณ์อย่างดุเดือดเพราะโกรธแค้นที่พวกมันแปรพักตร์ไปจากพรายพิฆาต แต่สุดท้ายราเมศก็พลาดท่าถูกวัฒน์ใช้ดาบแทงตาจนบอดสนิทไปข้างหนึ่ง ก่อนที่ไอริณหรือพรายพิฆาตจะโผล่มาเอาตัวเขาหายไป ฝ่ายณัฐชาก็ถูกแหลมกับสมุนไล่ล่าจนเรือคว่ำกลางบึงตกน้ำไปพร้อมกับฤทธิ์

ณัฐชาจมอยู่ใต้น้ำ พอได้สติเธอรีบมองหาฤทธิ์แล้วดำไปฉุดร่างเขาเอาไว้ก่อนที่จะจมสู่ก้นบึง แต่ทันทีที่คว้ามือเขาสิ่งที่คาดไม่ถึงก็บังเกิดขึ้น!

ฤทธิ์ลืมตาโพลงขึ้นมา แววตานั้นเป็นสีเหลืองอร่ามราวกับดวงตาของเสือร้าย เขาคำรามลั่นก่อนจะเหวี่ยง

ณัฐชาออกไปอย่างแรง ร่างเธอลอยละลิ่วขึ้นจากน้ำมากระแทกพื้นริมฝั่งจนจุกแอ่ก

ขณะที่ณัฐชายังงุนงงว่าเกิดอะไรขึ้น พลันเห็นฤทธิ์กระโจนขึ้นจากน้ำด้วยพละกำลังอันมหาศาล แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว...ไม่ใช่นักสู้มหากาฬแต่เป็นอสูรร้ายตนหนึ่ง ทั้งณัฐชาและพวกแหลมต่างมองอย่างตื่นตะลึง!

จากนั้นเสียงปืนก็ดังสนั่นหวั่นไหว แต่ยังไงก็ต้านอสูรร้ายไม่ได้ สมุนของแหลมถูกฆ่าตายเรียบในพริบตา แหลมถึงกับเข่าอ่อนพนมมือร้องขอชีวิตตัวเนื้อสั่น

“พี่ครับ ยกโทษให้ผมด้วย ผมโดนพวกคนร้ายมันบังคับให้ทำแบบนี้ พี่ปล่อยผมไปเถอะครับ ผมสาบานว่าผมจะกลับตัว ต่อไปผมจะไม่ทำเรื่องชั่วอีกแล้ว”

ฤทธิ์ในยามเป็นอสูรกายเอียงหน้ามองแหลมอย่างคุ้นตา จำได้ว่ามันเคยทำเรื่องชั่วช้ามากมาย ที่สำคัญคือมันเป็นคนฆ่าใจทิพย์ ฤทธิ์ยกมือสองข้างประกบศีรษะแหลมโดยไม่ฟังเสียงร้องห้ามของณัฐชา...เขาคำรามดุดันก่อนจะบดฝ่ามือเข้าหากันขยี้ศีรษะแหลมจนแตกเหมือนลูกแตงโมแล้วปล่อยร่างไร้วิญญาณของมันล้มตึงลงกับพื้น

“โทมัส...คุณทำอะไรลงไป คุณกลายเป็นอะไรไปแล้ว โทมัส! ฤทธิ์ ราวี!!” ณัฐชาตะโกนทั้งน้ำตา

ฤทธิ์หันมามองเธอด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียมก่อนย่างสามขุมเข้าหาอย่างประสงค์ร้าย ณัฐชาตัดสินใจชักปืนจากเอว จำคำพูดของเขาก่อนหน้าที่จะฉีดน้ำตามัจจุราชว่าหากเขาไม่เหมือนเดิมให้เธอยิงเขาได้เลย

“ฉันรักคุณ...ยกโทษให้ฉันด้วย”

หญิงสาวกำลังจะเหนี่ยวไก แต่แล้วคลื่นพลังจากไอริณหรือพรายพิฆาตก็ผลักเธอกระเด็นไปกระแทกต้นไม้จนหมดสติ...ไอริณและราเมศปรากฏตัวขึ้น ฤทธิ์คำรามใส่ทั้งคู่ ไอริณไม่รอช้า รีบปล่อยพลังสะกดเขาไว้...

ooooooo

ด้านจ่าไมตรีกับหมู่ปรีดาที่นำพาสารวัตรสิงหาไปถึงเซฟเฮาส์ ปรากฏว่าภายในว่างเปล่า จ่าไมตรีถึงกับถอนหายใจแล้วพูดติดตลกว่า

“ตามระเบียบครับสารวัตร ตำรวจมาสายเสมอ คนร้ายโกอินเตอร์กันไปหมดแล้ว”

“โธ่เว้ย แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ตกลงหมวดณัฐชาอยู่ที่ไหนกันแน่” สิงหาโวยวายหัวเสียหนัก!

ขณะนั้น ไอริณกับราเมศพาฤทธิ์และณัฐชาไปยังบ้านร้างรังใหม่ของพวกเขา โดยจับณัฐชามัดไว้กับเก้าอี้ ขณะที่ฤทธิ์ยังสลบไสลไม่ได้สติอยู่ที่โซฟา ไอริณรู้ว่าณัฐชาเป็นห่วงเขามาก บอกให้สบายใจได้ว่าเขาปลอดภัยแล้ว ฝ่ายราเมศก็บอกให้หมวดสาวรู้ว่าไอริณคือพรายพิฆาต

ณัฐชาตกใจมาก ถามพวกเขาว่าจับตนมาที่นี่ทำไม ต้องการอะไรกันแน่ ไอริณมองไปที่ฤทธิ์ก่อนพูดโพล่งว่าต้องการช่วยเขา

“โกหก!” ณัฐชาตะโกนสวนทันควัน

“เชื่อเถอะ ฉันมีความจำเป็นบางอย่างถึงต้องทำแบบนี้ มีแต่เขาเท่านั้นที่จะหยุดพวกกบฏลงได้”

“พวกกบฏ? เธอหมายถึงใคร”

เวลาเดียวกันนั้นเอง กลุ่มคนที่ไอริณพูดถึงกำลังเผชิญหน้ากันอยู่ในโรงชำแหละเนื้อ กรณ์หัวเสียที่ลูกน้องคว้าน้ำเหลวกลับมาแถมยังสะบักสะบอมกันทุกคน วัฒน์บอกว่าไม่ใช่ความผิดของพวกเรา พรายพิฆาตกับบอสมาช่วยฤทธิ์ ราวี ส่วนลุงโจเสริมว่าที่แย่กว่านั้นคือมันกำลังหายป่วย พวกไอ้แหลมโดนมันฆ่าตายจนหมด

“เป็นไปได้ยังไง หรือว่ามันจะร่วมมือกับพรายพิฆาต”

“สงครามเปิดฉากขึ้นแล้วเอมี่ เราต้องรีบตัดกำลังของพรายพิฆาต ทำลายกองทัพของมันให้หมด” กรณ์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด สีหน้าดุดันมุ่งมั่นมาก...

ooooooo

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนที่ 13-14 วันที่ 13 ก.ค. 56

บทประพันธ์โดย : ณพุทธ สุศรีฯ
บทโทรทัศน์โดย : ณพุทธ สุศรีฯ
กำกับการแสดงโดย : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ผลิตโดย : บริษัท มุมใหม่ จำกัด
วันเวลาออกอากาศ : ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ