อ่านละคร ไฟหวน ตอนที่ 6 วันที่ 28 พ.ค. 56


อ่านละคร ไฟหวน ตอนที่ 6 วันที่ 28 พ.ค. 56

ค่ำนั้นเอง พยาบาลวิ่งหน้าตาตื่นมาตามหมอไอศูรย์ไปดูนายสินที่ไข้ขึ้นสูงจนชักเกร็งไปทั้งตัว และเกือบกัดลิ้นตัวเองถ้าหมอไม่ตัดสินใจสละหลังมือของเขาให้กัดแทน...

ไอศูรย์แปลกใจมากทำไมอยู่ดีๆนายสินถึงจับไข้และปอดบวมขึ้นมาได้ ทั้งที่เมื่อกลางวันก็ไม่มีวี่แวว และเมื่อเขาไปส่งข่าวที่บ้านเทพบริบาล บุปผาสาสมใจแต่แสร้งร่ำไห้คร่ำครวญสงสารพี่ชายทำไมถึงเคราะห์ซ้ำกรรมซัดแบบนี้ มัทนาเห็นแล้วสงสาร ปลุกปลอบให้ใจเย็น ยังไงตอนนี้นายสินก็อาการคงที่แล้ว คงไม่มีอะไรร้ายแรง

คุณหญิงมณีมองมือไอศูรย์ที่พันแผลไว้หลังจากถูกนายสินกัดจนเลือดซิบ ก่อนเปรยขึ้นว่าพ่อต้นของป้าเลยต้องมาเจ็บตัวไปด้วย


“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณป้า แผลแค่นี้เดี๋ยวก็หาย”

“แล้วอย่างนี้พี่สินก็ต้องอยู่โรงพยาบาลต่อไปอีกใช่ไหมคะ” บุปผาถามหน้าเศร้า

“ก็จนกว่าฉันจะแน่ใจว่านายสินปลอดภัย และแข็งแรงพอที่จะพากลับมาดูแลต่อที่บ้านได้น่ะ”

บุปผาสะอื้นและพนมมือฝากฝังหมอไอศูรย์ดูแลนายสิน ยิ่งเพิ่มความเวทนาจนมัทนาต้องเข้ามากอดให้กำลังใจเธอ...หลังจากเล่นละครตบตาใครต่อใครจนได้ คะแนนสงสารมามากโข บุปผาเดินยิ้มร่ากลับเข้าห้องพัก พูดพึมพำขอบใจนายสินที่ยื้อเวลาให้เธอมีโอกาสพบกับหมอไอศูรย์ต่อไปได้อีก...

กลางดึกคืนเดียวกัน คุณหญิงมณีฝันร้ายว่านายพลเทพล่วงรู้ว่าเธอวางยาเขาให้เป็นหมันแล้วเกิดทะเลาะกันใหญ่โตจนเขาตบหน้าเธอด้วยความโมโห พอเธอทุบตีเอาคืนกลับถูกเขาปัดป้องและเป็นเหตุให้เธอพลัดตกบันไดลงมา

เมื่อรู้ว่าทุกอย่างแค่ความฝัน แต่ถึงกระนั้นคุณหญิงมณีก็ยังตื่นตระหนกไม่หาย ส่วนนายพลเทพไม่รู้ว่าภรรยาฝันร้ายอะไร แต่ก็ปลอบโยนจนรู้สึกผ่อนคลาย...

เช้าขึ้นคุณหญิงมณีออกเดินทางพร้อมมัทนาและสวิงเพื่อไปเชียงใหม่ตามที่นัดหมายกับคุณหญิงแจ่มจันทร์และไอศูรย์ไว้ โดยให้สร้อยคอยดูแลทางบ้าน ที่สำคัญต้องจับตาบุปผาอย่าให้เข้าใกล้ท่านนายพล

บุปผาอยากบอกความจริงท่านนายพลเรื่องโดนวางยาแต่ไม่มีโอกาสสักที สร้อยคอยกีดกันให้อยู่แต่ในครัว จนเมื่อสร้อยยกอาหารขึ้นไปบนเรือน บุปผาจึงลอบเข้ามาในห้องสร้อยเพื่อค้นหาขวดยาไว้เป็นหลักฐาน แต่ เพราะสร้อยระวังตัวแจอยู่แล้วจึงเก็บขวดยานั้นไว้กับตัวตลอดเวลา...

สายวันนี้เอง แสงมาขอพบสร้อยที่นอกรั้วบ้าน เขาไม่กล้าเข้าไปเพราะรู้ว่าท่านนายพลอยู่ข้างใน

“ไม่เข้าไปน่ะดีแล้ว แกเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ไปอยู่ไหน”

“ฉันไปเช่าห้องอยู่ที่ท้ายตลาดน่ะ แถวนั้นคนมันเยอะดี คงจะมีลู่ทางหางานทำได้ง่ายหน่อยน่ะแม่ แต่ที่ฉันมานี่ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับแม่ เรื่องท่านนายพล”

“ท่านนายพลทำไม”

“ฉันบังเอิญไปพบท่านนายพลที่ซ่องแห่งหนึ่ง แต่ท่านไม่ได้ไปเที่ยวหรอก ท่านไปหาคนคนหนึ่งชื่อผกา แต่แม่ผกาที่อยู่ที่ซ่องนั่นน่ะเป็นคนละคนกับที่ท่านตามหา”

“แล้วแกรู้ไหมว่าท่านจะตามหาแม่ผกาอะไรนี่ทำไม”

“ไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่าผกาที่ท่านนายพลกำลังตามหาอยู่น่ะ อยู่ที่ไหน”

สร้อยตาพองก๋าอย่างสนใจใคร่รู้...แล้วหลังจากนั้นไม่นานสองแม่ลูกก็พากันมุ่งหน้าไปยังหอโคมแดง เป็นเวลาที่ผกากำลังหลบหลีกมุกเพื่อออกไปพบบุปผาตามนัด ครั้นรอดจากมุกมาได้ กลับต้องมาเจอสร้อยที่ท่าทางดุดันน่ากลัว เลยนึกว่าเธอเป็นพวกเมียหลวงจะมาตามราวีเหมือนเมื่อวันก่อน จึงเกิดการต่อสู้กันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ผกาจะผลักสร้อยล้มคว่ำแล้ววิ่งหนีหายไป โดยที่แสงก็ตามไม่ทัน

บุปผากระวนกระวายเพราะผกามาเกินเวลานัด ผกาไม่เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่ถามบุปผาว่ามีธุระสำคัญอะไรถึงต้องนัดแม่ออกมาเจอ

“ฉันมีเรื่องกลุ้มใจน่ะแม่ คือว่าฉันบังเอิญไปรู้มาว่านังคุณหญิงมันแอบวางยาให้ท่านเจ้าคุณเป็นหมัน”

“โธ่...แม่ก็นึกว่าแกมีเรื่องอะไรร้ายแรง บางทีคุณหญิงเธออาจกลัวว่าท่านนายพลจะไปไข่ทิ้งเรี่ยราดไว้ที่ไหน ที่จะทำให้ครอบครัวเดือดร้อนในภายหลังได้น่ะสิ เธอถึงต้องวางยาท่านนายพลให้เป็นหมันน่ะ”

“แต่แม่ก็รู้ ไอ้ยาพวกนี้ถ้ากินเข้าไปมากๆมันอาจจะไม่ได้แค่เป็นหมันน่ะสิ ฉันเป็นห่วงท่านนายพลน่ะ ท่านเมตตาฉันมากนะแม่ ฉันรักแล้วก็เคารพท่านเหมือนพ่อคนหนึ่งเลย”

“อย่าเพิ่งห่วงคนอื่นเลย ห่วงตัวเองก่อนเถอะ นี่นังคุณหนูของแกขึ้นไปหาแม่หมอเพื่อดูฤกษ์หมั้นที่เชียงใหม่วันนี้ไม่ใช่เหรอ ถ้าเกิดได้ฤกษ์หมั้นวันนี้พรุ่งนี้ขึ้นมาละก็ ไอ้ที่แกลงทุนลงแรงไปมันก็สูญเปล่าทั้งหมดนะ แกจะทำอะไรก็รีบทำเสียเถอะ แต่พอแกได้ดีมีสุขแล้วก็อย่าลืมแม่ซะล่ะ แม่อยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่เต็มทีแล้ว...แม่ไม่อยากถูกพวกเมียหลวงตามมาราวีอีกแล้ว”

บุปผาคิดตามที่ผกาพูด แล้วตัดสินใจไปหาตาเถาในตอนเย็น พูดอย่างไม่อ้อมค้อมว่าเธอต้องการทำยาเสน่ห์ ตาเถารู้ว่าบุปผามีอาชีพอะไรเลยเดาว่าเธออยากทำเพื่อเรียกแขก

“เปล่า ฉันเลิกขายตัวแล้ว ฉันอยากได้ไว้เรียกแค่ผู้ชายคนเดียวเท่านั้น พ่อหมอทำให้ฉันได้มั้ยล่ะ”

“ได้...แต่แพงนะ”

“เท่าไหร่ล่ะ”

“ห้าพัน”

บุปผานิ่งไปนิดก่อนตอบตกลงโดยไม่ต่อรองสักบาท แต่อยากรู้ว่าเธอต้องทำยังไงบ้าง

“เอ็งเอาของใช้ของไอ้ผู้ชายคนที่เอ็งต้องการจะทำเสน่ห์มันกับของใช้ส่วนตัวของเอ็งมาอย่างละชิ้น แล้วห้าทุ่มเอ็งกลับมาพบข้าที่นี่ แล้วข้าจะทำเสน่ห์ให้”

“ได้จ้ะ งั้นฉันลาละ ก่อนห้าทุ่มฉันจะมาใหม่” บุปผาเดินตัวปลิวลงเรือนไปแล้ว นายถิ่นแอบมองเธออย่างหลงใหลค่อยๆเยี่ยมหน้าออกมาเปรยกับพี่ชาย

“สวยออกอย่างนี้มันยังต้องทำเสน่ห์อีกเหรอพี่เถา”

“ถึงจะสวยแต่ใจคอมันร้ายนัก ผู้ชายถึงได้ไม่ชายตาแลจนมันต้องวิ่งมาให้ข้าทำยาเสน่ห์ให้มันถึงที่นี่ เรียกแพงเท่าไหร่มันก็ไม่ต่อราคาข้าเลยสักคำ ข้าเลยโขกมันเสียเจ็บเลย”

ตาเถาหัวเราะชอบใจ แต่แล้วหยุดกึกเมื่อได้ยินเสียงตึงตังหลังบ้าน สองพี่น้องวิ่งไปอย่างนึกได้ เห็นไอ้หลงเมายาถือมีดพร้าฟาดฟันข้าวของหล่นแตกกระจาย และกว่าจะสยบมันได้ก็เล่นเอาหอบแฮก ถิ่นเลยบ่นพี่ชายว่าทดลองยากับไอ้หลงมากเกินไป...

ooooooo

ที่เชียงใหม่ คณะของคุณหญิงมณีเดินทางถึงบ้านคุณชไมโดยสวัสดิภาพ...สองฝ่ายทักทายกันเล็กน้อยก่อนที่คุณชไมจะให้พวกเขาไปพักผ่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยทำพิธีแก้ดวงชะตาของมัทนา

ส่วนที่พระนคร บุปผาเพิ่งกลับถึงบ้านหลังจากโกหกสร้อยเอาไว้ว่าไปเยี่ยมนายสินที่โรงพยาบาล แต่แท้จริงแล้วเธอแอบไปนัดแนะตาเถาเพื่อทำเสน่ห์
เมื่อโดนสร้อยดุด่าเข้าให้อีกที่กลับมาเสียมืด บุปผาอยากจะกระโดดถีบสักเปรี้ยงแต่ก็ทำไม่ได้...ได้แต่กลับมาก่นด่าในห้องอย่างแค้นเคือง

“คอยดูเถอะอีสร้อย ฉันได้ตบแต่งเป็นเมียหมอไอศูรย์เมื่อไหร่ละก็ ฉันจะให้แกยกมือกราบฉันเมื่อนั้นแหละอีบ้า!”

ครั้นได้เวลาสี่ทุ่มกว่าๆ บุปผาแอบออกจากบ้านพร้อมผ้าเช็ดหน้าของไอศูรย์มุ่งตรงไปบ้านตาเถา...แล้วไม่ว่าแกจะให้ทำอะไร เธอก็ทำอย่างว่าง่าย โดยไม่รู้เลยว่านายถิ่นแอบมองมาด้วยสายตาโลมเลีย

วิธีการทำเสน่ห์ของตาเถาเป็นไปอย่างราบรื่นและใช้เวลาไม่มาก ที่สุดก็ได้หุ่นสองตัวแล้วใช้ผ้าเช็ดหน้าของไอศูรย์กับชายผ้าถุงของบุปผามัดประกบกันไว้อย่างแน่นหนา จากนั้นบริกรรมคาถาอีกนิดหน่อยก็เป็นอันเสร็จสมบูรณ์

ตาเถาส่งหุ่นคู่นั้นให้บุปผาและกำชับว่า “เอ็งเอาหุ่นเสน่ห์นี่ไปใส่ไว้ใต้ที่นอนของไอ้ผู้ชายที่เอ็งคิดจะเอาเป็นผัว แต่ห้ามให้ใครเห็นนะ แล้วพอผู้ชายมันนอนบนที่นอนที่มีหุ่นเสน่ห์นี่อยู่ข้างใต้ มันก็จะต้องมนต์ดำหลงรักเอ็งหัวปักหัวปํา ตราบใดที่หุ่นเสน่ห์สองตัวยังอยู่ในลักษณะนี้ ผู้ชายคนนี้ก็จะรักจะหลงเอ็งตลอดไป”

บุปผาตื่นเต้นแทบระงับอาการไม่อยู่...รับหุ่นเสน่ห์นั้นมาอย่างมีความหวัง

ooooooo

อ่านละคร ไฟหวน ตอนที่ 6 วันที่ 28 พ.ค. 56

ละครเรื่อง ไฟหวน บทประพันธ์โดย ฐา-นวดี สถิตยุทธการ
ละครเรื่อง ไฟหวน บทโทรทัศน์โดย ฐา-นวดี สถิตยุทธการ
ละครเรื่อง ไฟหวน กำกับการแสดงโดย มารุต สาโรวาท
ละครเรื่อง ไฟหวน ผลิตโดย บริษัท มาสเคอเรด จำกัด โดย มารุต สาโรวาท
ละครเรื่อง ไฟหวน เป็นละครแนว ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง ไฟหวน ออกอากาศทุกวันศุกร์ - เสาร์ - อาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ