อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 12 วันที่ 18 พ.ค. 56


อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 12 วันที่ 18 พ.ค. 56

อภิวัฒน์ไปหาภูวนัยที่ริมน้ำ แสดงความเสียใจกับเขา ภูวนัยพูดอย่างรู้สึกผิดว่าตนน่าจะเชื่อท่าน รำพึงอย่างเจ็บปวดว่า

“ทุกคนที่ผมรัก ต้องตายเพราะผม ทุกคนต้องเดือดร้อนเพราะผม เมื่อไรเรื่องพวกนี้มันจะจบ ผมไม่อยากให้ใครตายเพราะผมอีกแล้ว”

อภิวัฒน์แสดงความเข้าใจ เสียใจ และเห็นใจ แล้วจึงพูดธุระสำคัญว่า “หมวดภู...คุณเป็นกำลังสำคัญของเรา ตอนนี้ผมอยากให้คุณเก็บตัวอยู่แต่ในเซฟเฮาส์สักพัก เพราะสายของผมรายงานว่า ชาติกล้าให้ปากคำว่าหมวดเป็นคนยิงปลายฟ้า”



“ไอ้ชาติ!!” ภูวนัยคำรามออกมาอย่างแค้นจัด อภิวัฒน์เตือนสติว่า

“หมวด...ตอนนี้ผมรู้ว่าหมวดรู้สึกยังไง แต่ผมอยากให้หมวดหยุดเรื่องแก้แค้นเอาไว้ก่อน”

“หยุดเหรอครับ!! ผมจะไม่หยุดจนกว่าผมจะจัดการไอ้สารเลวอย่างมันได้!”

“หมวดอยากให้คนรอบข้างหมวดตายอีกรึไง...” พูดแล้วเห็นภูวนัยชะงัก อภิวัฒน์ลดเสียงลง “ขอโทษที่ผมต้องพูดอย่างนี้ แต่ถ้าตอนนี้หมวดทำอะไรลงไปโดยไม่คิด มันจะยิ่งยุ่งกันไปใหญ่ เชื่อผมนะหมวด...ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา...”

ภูวนัยสะกดกลั้นความแค้นไว้เต็มกำลัง เขากำหมัดแน่น จิกตาไปข้างหน้าราวกับเห็นชาติกล้ายืนอยู่ตรงนั้น! ขบกรามแน่นอย่างรอเวลาที่แค้นนี้จะระเบิด!!

ooooooo

ไผ่นั่งคอยภูวนัยอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน พอเห็นเขาเดินมาก็รีบลุกไปหาด้วยความดีใจ แต่ภูวนัยกลับเดินผ่านเธอไปเหมือนไร้ตัวตน เมื่อไผ่ตามไปถามด้วยความเป็นห่วงว่าเขายังโอเคหรือเปล่า

“เพื่อนผมเพิ่งตาย ผมโอเคหรือเปล่าน่ะเหรอ” เขาหันขวับถามเสียงเข้ม ไผ่สะอึกเอ่ยขอโทษเบาๆนึกว่าเขาจะเงียบ เขากลับถามว่า “แล้วคุณนัดกับปลายฟ้าเรื่องอะไร”

“เอ่อ...หมอฟ้าเขานัดฉันเพื่อฝากบอกนายว่า เธอจะไปเรียนต่อเมืองนอก” ถูกย้อนถามว่าแล้วทำไมไม่บอก “ก็...หมอฟ้าบอกว่าไม่ให้บอกนาย”

“ถ้าคุณบอกผมสักคำ...ฟ้าก็คงไม่ตาย”

ไผ่เจ็บจี๊ดขึ้นมาถามว่า เขาโทษว่าปลายฟ้าตายเป็นความผิดของตนใช่ไหม คาดคั้นถามว่าเขาคิดอย่างนั้นจริงๆหรือ

“คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดชื่อปลายฟ้าอีก” ภูวนัยเสียงเข้มใส่แล้วเดินเข้าบ้านไป ไผ่มองตาม ความรู้สึกที่เป็นห่วงเขาเวลานี้กลับยิ่งแย่ลงไปอีก

แต่เมื่อภูวนัยคิดถึงเหตุร้ายต่างๆที่ผ่านมา ทั้งเรื่องเหมือนฝันถูกยิง เรื่องที่ทุกคนในครอบครัวไม่มีบ้านอยู่ และสุดท้ายเรื่องปลายฟ้าถูกยิงตาย เขาก็พึมพำอย่างเจ็บปวด...“ไผ่...ฉันขอโทษ...แต่ฉันไม่อยากให้เธอเป็นอันตราย...”

เมื่อคิดไตร่ตรองอย่างหนักแล้ว ภูวนัยตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่าง เพื่อไม่ให้เกิดการสูญเสียอีก

ooooooo

แม้ว่าอภิวัฒน์จะเคยบอกกับภูวนัยว่าให้มองเสี่ยสมสุขว่า เสือย่อมเป็นเสือ ฉะนั้นแผนการต่างๆ ที่สมสุขเสนอเราต้องไตร่ตรองให้ดี

แต่วันนี้เสี่ยสมสุขเสนอแผนการใหม่ว่า

“ตอนนี้เป็นเวลาที่ท่านต้องรีบทำให้พวกห้าเสือกับ ไอ้วศินมันแตกกันได้แล้ว” อภิวัฒน์ถามว่าไม่เร็วไปหน่อยหรือ เพราะเสี่ยเต่าเพิ่งตายเดี๋ยวพวกนั้นจะรู้ว่าเป็นฝีมือพวกเรา เสี่ยมองหน้าอภิวัฒน์อย่างเจ้าเล่ห์ก่อนบอกว่า “ผมไม่ได้บอกนี่ว่าเราจะให้พวกห้าเสือฆ่ากันเอง ผมว่าตอนนี้เราต้องทำให้พวกเสือที่เหลือ กลับมากัดคนให้อาหารมันได้แล้ว”

อภิวัฒน์ฟังแล้วคิดสงสัยว่าเสี่ยสมสุขมีแผนการอะไร

เวลาเดียวกัน วศินก็ถึงกับลงมือเอง ไปดักพบแม่เลี้ยง รัญญากับนายหัวคึกที่นัดคุยกับพายัพในห้องอาหารของโรงแรม วศินไม่พูดพล่ามทำเพลง เมื่อเจอหน้าก็พูดทันทีว่า

“พอดีช่วงนี้ไอ้ธุรกิจที่อั๊วลงทุนอยู่มันกำลังต้อง การเงิน”

พายัพ แม่เลี้ยง และนายหัว รู้ทันทีว่าวศินต้องการเงิน นายหัวไม่พอใจถามว่าทำไมพวกตนต้องจ่ายในส่วนของกำนันเต่าด้วย วศินเหล่ใส่นายหัว ลุกไปโอบไหล่ตอบเสียงเย็นเยียบว่า

“ทำไมน่ะเหรอ...ก็เพราะว่าลื้อทำสิ่งผิดกฎหมายไง เปิดซ่อง ค้ามนุษย์ ค้าของเถื่อน อั๊วจะเอาพวกลื้อเข้าคุก เมื่อไหร่ก็ได้ แล้วที่อั๊วมานี่ ไม่ได้มาขอร้อง แต่พวกลื้อต้องทำตามที่อั๊วบอก”

ทั้งสามนิ่งเงียบเหมือนต้องรับคำสั่งโดยดุษฎี วศินพูดอย่างวางอำนาจคับฟ้า ขู่ตบท้ายอีกว่า

“ทีนี้เข้าใจกันแล้วนะ เอาล่ะ....อั๊วต้องไปแล้ว เดี๋ยวจะเข้าประชุมสาย พวกลื้ออยากรู้ไหมว่า หัวข้อการประชุมวันนี้คืออะไร เรื่องการปราบปรามผู้มีอิทธิพล” พูดแล้วเดินออกไปอย่างผู้ยิ่งใหญ่

ทันทีที่วศินออกไป นายหัวคึกก็ตบโต๊ะปัง! คำรามว่ามันจะมากไปแล้ว ถามแม่เลี้ยงกับพายัพว่าจะยอมให้มันขึ้นไปเรื่อยๆ อย่างนี้หรือ พายัพขอให้นายหัวใจเย็นๆ เลยถูกนายหัวด่า

“มึงไม่ต้องพูดเลย ที่พวกเราสนับสนุนมึงขึ้นมาแทนสมสุข เพราะคิดว่ามึงจะมีดีกว่านี้ แต่นี่ทุกอย่างมันแย่ลง”

“ในเมื่อนายหัวพูดอย่างนี้...ก็คงไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก ผมยินดีที่จะจ่ายในส่วนของผม ส่วนใครจะไม่จ่ายก็ตามสบาย ผมเองก็อยากดูอยู่เหมือนกันว่า ถ้าไม่จ่ายจะเกิดอะไรขึ้น” พายัพพูดหน้านิ่งๆเสียงเรียบๆแม่เลี้ยงรัญญานิ่งไปอย่างไตร่ตรอง ส่วนนายหัวคึกนั่งหงุดหงิดฮึดฮัด

ooooooo

ด้วยความรู้สึกผิดต่อปลายฟ้า ชาติกล้านั่งซึมอยู่ที่ล็อบบี้โรงแรม มองรูปปลายฟ้าในมือ รู้สึกเหมือนปลายฟ้ามาปลอบใจว่า ไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะเธอเลือกที่จะทำอย่างนั้นเอง ทั้งยังบอกเขาว่า...

“ทุกคนมีทางเลือกเสมอนะชาติ ตอนนี้ยังไม่สายถ้าชาติจะเลือกอีกทาง” เขาบอกเธอว่าตนมาไกลเกินไปแล้ว เธอบอกสั้นๆว่า “ก็อย่าไปไกลกว่านี้สิ”

ขณะกำลังตกอยู่ในภวังค์คิดนั้น ชาติกล้าสะดุ้งเมื่อมีมือมาวางที่ไหล่ วศินนั่นเอง วศินบอกว่าเรียกตั้งนานไม่ได้ยินหรือไง ถามว่ามีอะไรหรือเปล่าวันนี้ดูเงียบๆ

ชาติกล้าบอกว่าไม่มีอะไร เพียงแต่ช่วงนี้งานที่สำนักงานเยอะไปหน่อย ก็ถูกเตือนปรามๆว่า

“เยอะยังไงก็อย่าลืมว่า งานของเรามันสำคัญกว่า ตอนนี้อั๊วบอกพวกมันให้จ่ายในส่วนของกำนันเต่าแล้ว หน้าที่ของลื้อคือการจับตาดูพวกมันเอาไว้...ถ้าเกิดพวกมันคิดจะตุกติกอะไรละก็...รีบรายงานอั๊ว” พูดแล้วจะไป ชาติกล้าเอ่ยขึ้นว่า

“เอ่อ...ท่านครับ...เป็นไปได้ไหมครับ ถ้าผมจะขอลาสักอาทิตย์หนึ่ง”

“ไว้ก่อน ตอนนี้การโยกย้ายใกล้เข้ามาแล้ว ลื้ออย่าลืมสิ อั๊วทำทุกอย่างมาก็เพื่อวันนี้ แล้วถ้าอั๊วได้เป็น... ลื้อก็สบายไปทั้งชาติเหมือนกัน”

พูดจบวศินเดินไป ชาติกล้าคิดอึดใจเดียวก็เดินตามวศินไป อย่างตัดสินใจแล้วว่ายังไงก็ไม่หันหลังกลับ!

ooooooo

ไผ่พญาน้อยใจ เสียใจ ที่ภูวนัยมองว่าตนเป็นคนทำให้ปลายฟ้าต้องตาย ขณะกำลังคิดไม่ตกนั่นเอง ขิงกับกระดังงาก็มาเคาะประตูบอกว่าภูวนัยเก็บเสื้อผ้าไปจากที่นี่แล้ว

ทีแรกไผ่ก็คิดว่าเพราะภูวนัยไม่พอใจที่ตนทำให้ปลายฟ้าตาย แต่พอฉุกคิดอะไรได้ก็ตกใจลุกพรวดจะออกไป ขิงกับกระดังงาถามว่าจะไปไหน

“ฉันคิดว่าคุณภูเขาอาจจะไปแก้แค้นหมวดชาติ” ไผ่พูดไม่ทันขาดคำ ทั้งสามก็ต้องตกใจเมื่อมีชายแปลกหน้าสองคนเดินเข้ามา ตรงเข้าหาทั้งสามบอกว่าไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้นให้ไปกับพวกตนเดี๋ยวนี้

ภูวนัยขนเสื้อผ้ามาขออยู่กับอภิวัฒน์ที่เซฟเฮาส์ อภิวัฒน์ถามว่ามีเหตุผลอะไรไหมที่ย้ายมาอยู่ที่นี่

“ไม่มีครับ...การมาอยู่ที่นี่ บางทีมันอาจจะทำให้เรื่องที่ผมทำอยู่เสร็จเร็วขึ้น...ท่านสงสัยอะไรหรือครับ”

“หมวด...ผมรู้ว่าหมวดย้ายมาอยู่ที่นี่เพราะต้องการกันคุณไผ่พญาและเพื่อนๆ เธอออกไป เพราะหมวดไม่อยากให้พวกเขาเป็นอันตราย”

ภูวนัยหาเหตุผลแก้ต่างว่า เพราะงานที่เราทำอยู่ไม่ต้องการมือสมัครเล่นอย่างพวกเขา ตนต้องการทำลายวศิน ชาติกล้าและห้าเสือให้เร็วที่สุด แต่อภิวัฒน์กลับเห็นว่า ภารกิจต่อไปของเราต้องการมือสมัครเล่นอย่างพวกเขา

อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 12 วันที่ 18 พ.ค. 56

คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะโดย บทประพันธ์ เล่าเต็ง
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ บทละคร โดย อภิวัฒน์ เล่าสกุล
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะผลิตโดย : บริษัท กำกับการดี จำกัด
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะนำแสดงโดย : ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ - ไปรยา สวนดอกไม้
ติดตามชมคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ