อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 14 วันที่ 26 พ.ค. 56
“แกฆ่าพ่อฉัน!!” ภูวนัยพุ่งเข้าใส่ทันทีแต่ถูกชาติกล้ายิงปืนลงที่พื้นจนฝุ่นกระจาย พูดอย่างผยองว่า“ใช่...แล้วก็จะฆ่าหลานแกด้วย ถ้าแกไม่บอกฉันว่าแม่เลี้ยงอยู่ไหน” ภูวนัยทรุดลงกับพื้นท้าให้ชาติกล้าฆ่าตนเสียพลันเขาก็กำทรายซัดใส่หน้าชาติกล้า แต่ฝ่ายนั้นระวังตัวอยู่แล้วจึงฉากหลบทัน แต่พอหันมาอีกทีภูวนัยก็วิ่งหนีไปแล้ว
ชาติกล้าไล่ตามไปแต่ไม่เห็นภูวนัยแล้ว จึงตะโกนขู่จะตามล่าและจะฆ่าหลานเขาทีละคน...ทีละคน!
คำขู่ของชาติกล้าทำให้ภูวนัยชะงักไปอีกครั้ง แต่ในภาวะนี้ไม่มีใครปรานีใคร ชาติกล้าหยิบปืนที่ทำตกเล็งไปที่ภูวนัย ค่อยๆเหนี่ยวไกอย่างเลือดเย็น แต่เขาไม่ทันลั่นกระสุน เสียงปืนก็แผดขึ้นหลายนัดติดๆกัน ชาติกล้าพุ่งเข้าไปคว้าภูวนัยจะลากไปด้วย แต่ถูกกองกำลังไม่ทราบฝ่ายยิงสกัดจนต้องทิ้งภูวนัยแล้วหนีไป
ภูวนัยในสภาพบอบช้ำใกล้หมดสติ ในสายตาที่พร่าเลือน เขาเห็นเหล่าชายชุดดำกำลังห้อมล้อมเข้ามาช่วยเขา แล้วความรู้สึกของเขาก็ดับวูบไป...
ooooooo
เมื่อรู้สึกตัวขึ้นอีกครั้ง ภูวนัยแปลกใจที่มานอนอยู่ในห้องของตัวเองในเซฟเฮาส์ของอภิวัฒน์ เห็นทั้งอภิวัฒน์ ไผ่พญา ตะวันฉาย และพรรณรายห้อมล้อมอยู่ด้วยความเป็นห่วง เขาถามว่าตนมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
“คุณไผ่แกสงสัยเรื่อง...การตายของพ่อคุณอาจจะเป็นฝีมือของหมวดชาติกล้า ผมเลยส่งกำลังไปช่วยคุณเพราะคิดว่าหมวดชาติกล้าต้องดักคุณอยู่ที่นั่นแน่ๆ” อภิวัฒน์ชี้แจง
“พั้นซ์...” ภูวนัยหันเรียกพรรณราย “ผมอยากให้คุณกลับไปดูแลหลานๆผมได้ไหม” พรรณรายรับปากทันทีส่วนไผ่พญาบอกเขาว่าอย่าเพิ่งคิดอะไรเลย ภูวนัยหันไปพูด กับอภิวัฒน์ทันทีว่า “ท่านครับ...ผมขอพักผ่อนได้ไหมครับ”
ทุกคนมองหน้ากัน ไผ่ฟังแล้วเจ็บปวดใจแต่ก็สงสารเขามาก และเมื่อทุกคนออกไปแล้ว ภูวนัยนอนมองเพดานห้องด้วยความเศร้าเสียใจอย่างที่สุด...
อภิวัฒน์ชมเชยและขอบใจไผ่ว่า ภูวนัยรอดมาครั้งนี้เพราะเธอ พรรณรายไม่ยอมน้อยหน้าแทรกขึ้นทันทีว่าคนที่ต้องได้รับความดีความชอบคือตนที่บอกเรื่องเพื่อนเลวคนนั้นของภูวนัยไม่อย่างนั้นไผ่ก็ไม่อาจรู้อะไรได้
ไผ่ถามว่าเมื่อเรารู้แน่ชัดแล้วว่าการตายของเผ่าพงศ์เป็นฝีมือของชาติกล้า เราจะจับเขาไม่ได้หรือ
“ถึงเราจะรู้ แต่เราก็ไม่มีหลักฐาน แล้วถึงมีหลักฐาน คนที่อยู่ข้างหลังหมวดชาติกล้าก็ใหญ่เกินกว่าที่เราจะทำอะไรได้” คำชี้แจงของอภิวัฒน์ทำให้ทุกคนรู้สึกหดหู่ที่ต้องถูกกระทำเอาแต่ฝ่ายเดียว
ooooooo
ชาติกล้าถูกวศินตำหนิอย่างรุนแรงที่ทำงานไม่สำเร็จ แต่ก็ตกใจเมื่อรู้ว่ามีคนมาช่วยภูวนัย ถามว่ามันเป็นใคร
“ผมไม่รู้ว่าพวกมันเป็นใคร แต่เท่าที่เห็นคนพวกนั้นต้องได้รับการฝึกมาอย่างดี ทั้งเรื่องการใช้อาวุธและยุทธวิธี”
“ลื้อกำลังจะบอกว่า...ไอ้หมวดภูวนัยมีตำรวจช่วย?”
“ยืนยันไม่ได้ครับ...แต่ตอนนี้ เรารู้แล้วว่า มันไม่ได้ทำงานคนเดียว แล้วถ้าเรารู้ว่าใครช่วยมัน เราก็รู้ว่าแม่เลี้ยงรัญญาอยู่ที่ไหน”
ทั้งวศินและชาติกล้าต่างเครียด เพราะไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังภูวนัย
ระหว่างที่ชาติกล้าเดินออกจากบ้านวศินนั่นเอง มือถือเขาดังขึ้น เป็นสายจากภูวนัยนั่นเอง พอรับสายก็ทักว่าตายจากจริงๆ ภูวนัยสวนมาทันทีว่า “ฉันจะตายไม่ได้ จนกว่าจะได้ฆ่าแก”
“ถ้าอย่างนั้น...แกจะมาฆ่าฉันเมื่อไหร่ดีล่ะแต่บอกไว้ก่อนนะ ถ้าคราวนี้ฉันไม่ตาย แกอาจต้องไปงานศพหลานแก”
“อย่ายุ่งกับครอบครัวฉัน...ไม่อย่างนั้น...ฉันจะเปิดโปงคลิปที่แม่เลี้ยงมีทันที!”
ooooooo
ในภาวะที่ยากลำบากนี้ ไผ่ขออยู่เป็นเพื่อนภูวนัยก่อน แม้ตะวันฉายจะเจ็บปวดแต่ก็เข้าใจจึงกลับไปก่อน
แต่พอไผ่ไปที่ห้องภูวนัย เจอเขาเดินสวนออกมาพอดี เธอถามอย่างรู้ทันว่า
“นายจะไปไหน...จะไปแก้แค้นหมวดชาติใช่ไหม” ถูกเขาพูดประชดว่าดูเธอจะรู้ไปเสียหมดทุกอย่าง “ใช่... ฉันรู้จักนายมากกว่าที่นายรู้จักตัวเองก็แล้วกัน” เมื่อ
ภูวนัยจะเดินหลีกไป ไผ่ขวางไว้ “ฉันไม่ให้นายไป!”
“มันฆ่าพ่อผม...แล้วจะให้ผมอยู่เฉยๆ รึไง!!”
ภูวนัยผลักไผ่พ้นทางแล้วเดินไปด้วยความแค้น
เมื่อตัวเองห้ามภูวนัยไม่ได้ ไผ่จึงไปหาอภิวัฒน์ ที่ห้องทำงาน เขาพูดอย่างตึงเครียดว่า ภูวนัยจะไปแก้แค้น ท่านต้องไปห้ามเขา อภิวัฒน์ลุกออกไปทันที ไผ่รีบตามไป แต่ไม่เห็นภูวนัยแล้ว ถามตำรวจนอกเครื่องแบบแถวนั้น ก็ไม่มีใครเห็น
ภูวนัยตรงไปยังห้องที่รัญญาอยู่ พรวดเข้าไปบอกว่า
“ผมต้องการคลิป!” รัญญาถามอย่างมีชั้นเชิงว่ามีเรื่องอะไรกันหรือ จู่ๆ ก็จะมาเอาคลิป “พวกมันฆ่าพ่อผม คราวนี้เป็นตาของพวกมันที่จะโดนฆ่าบ้าง ผมจะทำให้พวกมันตายทั้งเป็น ผมขอคลิปนั่นด้วย”
รัญญาบอกว่าตนเข้าใจเขา แต่ให้คลิปไม่ได้ เพราะมันเหมือนชีวิตของตน ขอให้เขาเข้าใจตนด้วย ภูวนัยพุ่ง เข้าจับตัวรัญญาเขย่าอย่างแรง สั่งให้เอาคลิปให้ตนเดี๋ยวนี้ ก็พอดีอภิวัฒน์กับไผ่เข้ามา อภิวัฒน์รู้ทันทีว่าภูวนัยต้องการอะไร เข้ามาหว่านล้อมให้ใจเย็นๆ ขอให้ตั้งสติให้เหตุผลว่า...
“คลิปที่แม่เลี้ยงมี เป็นเพียงสิ่งเดียว ที่เราจะเปิด โปงไอ้วศินมันได้ ถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา สิ่งที่เราทำมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า”
“แต่พ่อผมตายเปล่าได้...งั้นเหรอครับ” ภูวนัยสวนไปตาแดงกํ่า จะออกไปจากห้อง ไผ่ถามว่าจะไปไหน “ในเมื่อสิ่งที่ทำมาทั้งหมดมันไม่ได้ผล ผมก็จะใช้วิธีของผม”
ไผ่หว่านล้อมว่าตอนนี้อภิวัฒน์กำลังจะเปิดโปงพวกมันอยู่ พอภูวนัยชะงัก อภิวัฒน์บอกว่า ตนกำลังติดต่อ นำเรื่องที่เราทำทั้งหมด ให้กรมสืบสวนคดีพิเศษ รัญญาที่ฟังอยู่อย่างสนใจถามว่า แน่ใจแค่ไหนว่ากรมนั้นจะไม่มีพวกมัน?
“ถูกต้อง ตอนนี้เราไม่รู้ว่าใครขาวใครดำ ผมถึงต้องรอความแน่ใจ เพราะอย่างที่บอก ว่าครั้งนี้ เราจะพลาดไม่ได้” อภิวัฒน์หันไปบอกภูวนัยหน้าเครียดว่า “พวกมันจะต้องชดใช้สิ่งที่พวกมันทำเร็วๆ นี้” ภูวนัยจึงสงบลง
ฝ่ายพรรณรายแม้จะรับปากภูวนัยว่าจะกลับไปดูแลครอบครัวเขาที่รีสอร์ต แต่ก็ยังหึงที่ไผ่พญายังอยู่ใกล้เขาและทำงานด้วยกัน จึงไปหาตะวันฉายขอให้
เขาเอาไผ่ออกไปจากชีวิตภูวนัยให้ที จะเอาไปไหนก็ได้ขออย่างเดียวอย่ากลับมาอีก
“แล้วทำไมผมต้องทำตามที่คุณบอกด้วย” ตะวัน-ฉายย้อนถามไม่พอใจนัก
“ก็ถ้านายยังไม่อยากให้นังไผ่ของนายโดนลูกหลงจากไอ้ภารกิจเสี่ยงตาย ที่พวกเขากำลังทำกันอยู่นายก็ควรเชื่อฉัน ถ้านายรักนังไผ่จริง ก็ต้องพาเธอไปเสีย”
ฟังแล้วตะวันฉายหน้าเครียดเป็นห่วงไผ่พญาขึ้นมา เขาหาทางหว่านล้อมไผ่ บอกว่าตนจะบินไปผ่าตัดที่อเมริกาและ “ผมอยากให้คุณไปกับผมด้วย” ทำเอาไผ่อึ้งเพราะไม่เคยคาดคิดเรื่องนี้มาก่อนเลย
ooooooo
เมื่อตัดสินใจจะให้กรมสืบสวนคดีพิเศษช่วยงานนี้แล้ว อภิวัฒน์นัดพบกับพิเชษฐ์ผู้เชี่ยวชาญคดีพิเศษที่อธิบดีให้มาคุยกับเขาแทนเพราะท่านติดงาน
“ท่านพิเชษฐ์คงรู้จักแม่เลี้ยงรัญญาใช่ไหมครับ” อภิวัฒน์คุยงานทันที พิเชษฐ์ชะงักไปนิดหนึ่ง บอกว่ารู้จักดี ถามว่าแม่เลี้ยงรัญญาทำไมหรือ “เธอเป็นพยานพร้อมกับหลักฐานที่จะเปิดโปงการคอรัปชันของข้าราชการผู้ใหญ่บางคน ผมอยากให้ท่านรับคดีนี้ไว้ในความดูแล”
“ถ้าอย่างนั้น...พวกคุณก็เป็นคนฆ่าไอ้โจอี้ใช่ไหม” พิเชษฐ์มองหน้า อภิวัฒน์ถามว่าเขารู้เรื่องโจอี้ด้วยหรือ “ผมว่าท่านกำลังเดือดร้อนแล้วล่ะ เพราะไอ้โจอี้ คือสายของเรา!”
อภิวัฒน์ถึงกับอึ้งสนิท! เขารีบกลับไปที่เซฟเฮาส์ที่ภูวนัยกำลังคุมตัวรัญญากับสมสุขซึ่งมีกำไลอิเล็กทรอนิกส์ใส่ที่ข้อเท้า เพื่อนำตัวไปเป็นพยานสำคัญเล่นงานวศิน สั่งยกเลิกแผนการทุกอย่าง ทุกคนพากันงงว่าเกิดอะไรขึ้นโดยเฉพาะภูวนัย
เมื่ออภิวัฒน์บอกว่าโจอี้เป็นสายของกรมสืบสวนคดีพิเศษ ทุกคนทั้งแปลกใจและตกใจ โดยเฉพาะรัญญากับสมสุข รัญญาบอกว่าไม่น่าเชื่อ ตนคลุกคลีกับโจอี้มานานก็ไม่เห็นว่าจะเป็นสายให้ใคร สมสุขแทรกขึ้นว่ามันก็เหมือนชาติกล้านั่นแหละ แล้วถามอภิวัฒน์ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
“ตอนนี้กรมสืบสวนคดีพิเศษกำลังสั่งตรวจสอบองค์กรของเราอยู่ เพราะฉะนั้นสิ่งที่พวกเรากำลังทำ ต้องหยุดไว้ก่อน” สมสุขโวยทันทีว่าจะหยุดถึงเมื่อไหร่ “ฉันไม่สามารถตอบคำถามนายได้สมสุข...ตอนนี้ถ้าเราขยับอะไรอีก มันจะยิ่งยุ่งไปกันใหญ่”
“ที่ผมยอมอยู่กับท่านเพราะคิดว่าท่านน่าจะโค่นไอ้วศินได้ แล้วยังไง พอเรื่องเป็นแบบนี้ ผมว่าไม่นานไอ้วศินก็ต้องรู้เรื่องทุกอย่าง” สมสุขโวยต่อ รัญญาแทรกขึ้นทันทีว่าตนเห็นด้วยกับสมสุข หันไปเสนออภิวัฒน์ว่า
“ฉันว่าเราน่าจะรีบลงมือก่อนที่ทางโน้นจะเข้ามายุ่มย่ามมากกว่านี้ดีกว่า”
เป็นปัญหาที่ทำให้ทั้งอภิวัฒน์และภูวนัยต้องคิดหนัก
ooooooo
ระหว่างที่คุมตัวแม่เลี้ยงรัญญากับสมสุขกลับห้องพักนั่นเอง แม่เลี้ยงทำท่าหน้ามืดจะล้ม เซไปทางตำรวจที่คุมตัวมาและแอบฉกมือถือของตำรวจไป
พายัพอยู่กับวศินเอาเงินมาให้ตามที่รับปากไว้ วศินส่งเงินให้ซาหม่องโทร.เช็กกันว่าได้เงินครบแล้วใช่ไหม ฟังปลายสายแล้วบอกพายัพที่เงี่ยหูฟังอยู่ว่า ไม่มีอะไรผิดพลาด พายัพเสนอทันทีว่า เมื่อตนให้สิ่งที่วศินต้องการแล้ว ต่อไปก็ถึงคราวที่เขาต้องให้ตนบ้าง วศินมองหน้าถามว่า “ลื้อต้องการอะไร”
“ตอนนี้ผมกำลังสานต่อความฝันของสี่เสือที่จากไป คือการเป็นฮับยาเสพติดที่ใหญ่ที่สุดในอาเซียน” วศินถามว่าจะให้ตนทำอะไร “แต่ก่อนที่ท่านต้องทำ ก็คือการไม่ทำอะไร แต่ผมว่า ตอนนี้ผมต้องการเครือข่ายและเพื่อนฝูงของท่านในแถบอาเซียนด้วย”
“อั๊วก็อยากช่วยหรอกนะ แต่มันก็มีเรื่องที่อั๊วยัง
ห่วงอยู่ เรื่องแม่เลี้ยงไง...อั๊วคงนอนไม่หลับถ้ามันยังอยู่”
ขณะที่ทั้งสองกำลังหยั่งเชิงและยื่นหมูยื่นแมวผลประโยชน์กันอยู่นั่นเอง ลูกน้องพายัพก็เข้ามารายงานว่า
“แม่เลี้ยงรัญญาโทร.มาครับพี่”
ทั้งวศินและพายัพมองหน้ากันขวับอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะปะเหมาะอะไรกันได้ขนาดนี้!
พายัพรับสายแม่เลี้ยงรัญญา ทักถามกันเล็กน้อยแล้วเข้าเรื่องทันที ถามแม่เลี้ยงว่าโทร.มามีอะไรหรือ
“ฉันโทร.มาเรื่องคลิปที่พวกแกต้องการไง” แม่เลี้ยงทิ้งไพ่ตาย พายัพชะงักมองหน้าวศิน ก่อนถามกลับว่า
“แม่เลี้ยงต้องการอะไร”
ooooooo
เพราะภารกิจถูกยกเลิก ภูวนัยกลับมาที่ห้องไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและจะทำอย่างไรต่อไป ก็พอดีได้รับโทรศัพท์จากไผ่พญา เขามองหน้าจอลังเลที่จะรับ
รุ่งขึ้นขณะไผ่พญาไปยืนรออยู่ที่ริมน้ำตามที่นัด
ภูวนัยไว้ ครู่หนึ่งเสียงภูวนัยก็ถามขึ้นอย่างเย็นชาว่า
“มีเรื่องอะไร” พอเดินเข้ามาก็ถามน้ำเสียงประชดนิดๆ ว่า “แล้วคุณตะวันไม่มาด้วยรึไง”
“ฉันนัดนายออกมา...ก็แสดงว่าอยากคุยกับนาย ทำไมต้องถามถึงคนอื่นด้วย” ภูวนัยตัดบทว่าอยากคุยอะไรก็ว่ามา “เอ่อ...ฉันมาลานาย...คุณตะวันเขาชวนฉันไปอเมริกา แล้วเรื่องที่นายจะจัดการพวกนั้น เป็นยังไง”
อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 14 วันที่ 26 พ.ค. 56
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะโดย บทประพันธ์ เล่าเต็งคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ บทละคร โดย อภิวัฒน์ เล่าสกุล
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะผลิตโดย : บริษัท กำกับการดี จำกัด
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะนำแสดงโดย : ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ - ไปรยา สวนดอกไม้
ติดตามชมคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ