อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 20 วันที่ 6 พ.ค. 56
“เรื่องของคุณ จะทำอะไรก็ทำเถอะ ไม่เกี่ยว กับฉัน”“งั้นคืนนี้มาค้างด้วยนะ”
“ไม่เด็ดขาด”
จินจูยังไม่ละความพยายามที่จะทำให้ไข่มุกยอมรับเธอให้ได้ เป็นฝ่ายเข้าหาลูกตลอดแต่ไม่เคยประสบความสำเร็จสักครั้ง...วันนี้ก็เช่นกัน จินจูเข้ามาพูดคุยชวนไปซื้อชุดคลุมท้องก็ถูกไข่มุกปฏิเสธอีกเหมือนเดิม
“หนูไปไม่ได้หรอกค่ะ มีธุระ”
“ไข่มุก...ให้แม่ทำหน้าที่ของแม่บ้างไม่ได้เหรอลูก”
“ขอบคุณนะคะ แต่ไม่เป็นไร หนูอยู่มาได้ตลอดชีวิตโดยไม่มีคุณ ถึงตอนนี้คุณจะแสดงว่ารักหนูแค่ไหน แต่มันสายไปแล้ว”
“ทำไมไม่บอกเขาไปว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะผม”
“พี่มีบุญคุณกับฉันมาก สิ่งที่ทำอาจจะผิด แต่พี่ก็ทำเพื่อฉัน”
“ผมเห็นแก่ตัว ทำเพื่อตัวเองจนทำร้ายคุณกับลูก”
“ปาร์ค จินจูมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะพี่ ไม่งั้นอาจจะเป็นได้แค่ผู้หญิงในสลัม พี่เป็นคนพาฉันขึ้นมาถึงจุดนี้... แล้วจะให้ฉันเนรคุณได้ยังไง” จินจูเสียงสั่นเครือ แทยอนรู้สึกสงสารเธอเหลือเกิน...
ขณะที่จินจู เศร้าสะเทือนใจ...อีกด้านหนึ่งไข่มุกเองก็น้อยใจและรู้สึกผิด หลบไปร้องไห้คนเดียว สักครู่คีรินทร์ผ่านมาเห็น เธอรีบปาดน้ำตาทิ้งแล้วทำตัวปกติกลบเกลื่อนความรู้สึก
“ร้องอีกแล้ว ทำไมต้องร้องไห้ประจำเลย ระวังจะติดถึงลูกนะ”
“ของอย่างงี้ติดกันได้ด้วยเหรอ” ไข่มุกถามเสียงแข็ง
“จะดุไปไหนเนี่ย ฉันเคยอ่านเจอวิจัยจากต่างประเทศนะ ว่าถ้าแม่เอาแต่ร้องไห้ โตไปลูกก็มีโอกาสจะขี้แย ขี้มูกโป่งสูงมาก”
ไข่มุกเชื่อสนิทรับปากไม่ร้องไห้อีกแล้ว คีิรินทร์อมยิ้มขำๆ ส่งผ้าเช็ดหน้าให้ซับน้ำตา จากนั้นชวนเธอไปเที่ยว
“จะไปไหนคะ ฉันต้องซ้อมโยคะ จะได้เปิดคอร์สได้ไวๆ”
“เปิดช้าไปวันสองวัน ฟิตเนสไม่เจ๊งหรอกน่า” คีรินทร์จูงมือไข่มุกเดินไปด้วยกัน
ไข่มุก หน้ามุ่ยตลอดทาง แต่พอถึงเรือนจำก็ยิ้มออก ดีใจที่เขาพามาเยี่ยมแม่วันดี...วันดีดูสดชื่นต่างจากแต่ก่อนมาก บอกไข่มุกว่าไม่ต้องห่วงแม่ ลูกเขยให้คนมาเยี่ยมบ่อยๆ แต่ส่วนใหญ่ก็มาเอง คอยมาถามสารทุกข์สุกดิบเป็นประจำ
“ทำไมหนูไม่เห็นรู้เลย เขาแอบมาตอนไหน”
“ก็ มัวเอาแต่งอนจะรู้อะไร เฮ้อ เอ็งก็อย่าเล่นแง่นักเลยนังมุก ชีวิตก็แค่เนี้ย แม่อยู่ในนี้คิดอะไรได้ตั้งเยอะ ตอนนี้ก็ชินแล้ว ทำตัวดีๆคงได้ลดโทษบ้าง ไม่แน่นะ อาจจะได้ออกไปอยู่กับเอ็งเร็วขึ้นก็ได้”
“แม่...หนูคิดถึงแม่จัง”
“แม่ก็คิดถึง เอ็งก็ดูแลตัวเอง ดูลูกในท้องให้ดีๆ อย่างอนผัวให้มาก คีรินทร์เป็นคนดีกว่าที่เห็น...แล้วก็รักเอ็งมากกว่าที่คิดนะ”
ถ้อยคำ ของวันดีทำให้ไข่มุกเก็บมาครุ่นคิดทบทวน แต่อย่างแรกที่เธอทำหลังออกจากเรือนจำก็คือกอดคีรินทร์และขอบคุณที่เขาดูแล ช่วยเหลือแม่เธอมาตลอด
“ไม่ต้องขอบคุณหรอก อะไรที่ทำให้เธอมีความสุข ฉันจะทำทุกอย่าง”
ไข่มุก ซาบซึ้งจนพูดไม่ออก คีรินทร์ลูบศีรษะเธอเบาๆอย่างอ่อนโยน รักใคร่...แต่พอออกรถเพื่อเดินทางกลับบ้าน ไข่มุกเกิดงอนขึ้นมาอีกเพราะมีการพูดคุยกันเรื่องนุชนารถ คีรินทร์ต้องง้ออยู่พักใหญ่ ก่อนที่เขาจะเหลือบเห็นข้างกระจกรถมีอะไรบางอย่างติดเลอะเทอะ ไข่มุกให้เขาจอดเพื่อลงไปเช็ด แต่เขาไม่ยอม บอกว่าเจอปั๊มแล้วค่อยจอดดีกว่า
คี รินทร์ตัดสินใจถูกต้อง เพราะข้างกระจกคือไข่ผสมกาว แสดงว่ามีคนจงใจทำ เมื่อกลับมาเล่าให้ คนที่บ้านฟัง ทุกคนลงความเห็นว่าเป็นฝีมือมิจฉาชีพแน่
“สมัยนี้มันทำเป็นแก๊ง คนนึงปา คนนึงดักปล้น ลงข่าวในหนังสือพิมพ์ก็บ่อย ดีนะลูกแม่ฉลาดไม่หลงกลพวกมัน”
“จำ ไว้นะไข่มุก พวกกวนเมืองพวกนี้ถ้าเจออีกอย่าฉีดน้ำล้างเป็นอันขาด ไข่ผสมกาวมันจะแข็งติด มองไม่เห็นกว่าเดิม เราต้องขับไปจอดที่คนเยอะๆ พวกนั้นจะได้ไม่กล้าทำอะไร”
ไข่มุกพยักหน้าเข้าใจ แต่แล้วก้มหน้านิ่งอย่างขมขื่น เมื่อนุชนารถเข้ามาประชิดคีรินทร์ท่าทางเป็นห่วงมาก ชลลดากับภัททิมาเพิ่งกรีดกรายลงมา เห็นไข่มุกเข้าก็จิกตาใส่อย่างไม่พอใจ
“อ้าว...แล้วแม่นี่มาทำไม”
“ทำไมจะมาไม่ได้ นี่บ้านฉันไม่ใช่บ้านหล่อน ให้ใครไปใครมาก็เรื่องของฉัน”
มณี สวนกลับจนชลลดาอึ้งเหวอ ไข่มุกไม่อยากมีปัญหา บอกว่าตนแวะมาเยี่ยมคุณมณีเดี๋ยวจะกลับโรงแรมแล้ว ภัททิมาเบะปากพลางขยับเข้าหาคีรินทร์ ทำท่าจะกอดแต่วืดเพราะเขาหลบวูบ
ชล ลดาชำเลืองมองคนโน้นคนนี้แล้วตีหน้าเศร้าตัดพ้อคีรินทร์ “พามาถึงบ้าน น้าอดน้อยใจแทนลูกไก่ไม่ได้จริงๆ ดูสิ เป็นถึงเมียหลวงต้องมาคอยเกรงใจเมียน้อย”
“ลูกเธอน่ะสิเมียน้อย เห็นแล้วขวางหูขวางตาทั้งแม่ทั้งลูก อยากจะไล่ไปพ้นๆ ติดแต่บุญคุณค้ำคอ” มณีปรายตามองเขมทัต แต่เขาทำไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ออกความเห็น
“แต่ยังไง ก็เมีย ชลเสียใจนะคะที่คุณพี่คิดอย่างนี้ ถ้าคุณรินทร์ไม่เห็นหัวลูกไก่ ไม่เห็นหัวน้า ไม่เห็นความสำคัญของเรา ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม อีกไม่นานชลคงต้องขอรบกวนครั้งสุดท้าย ช่วยทำศพชลกับลูกด้วยนะคะ”
ทุก คนอึ้งกิมกี่ หวั่นใจหากที่ชลลดาพูดมาเป็นเรื่องจริง...ครั้นคีรินทร์ไปส่งไข่มุกที่ โรงแรมแล้วจะขอนอนค้างด้วย เธอจึงไม่ยอมโดยเด็ดขาด
“เมื่อกี้ไม่ได้ยินที่คุณชลลดาพูดเหรอคะ คุณกลับไปนอนบ้านเถอะ”
“เขา ก็ตีหน้าเศร้าไปงั้นแหละ ที่จริงคงจงใจขู่ กะจะแบล็กเมล์ฉันมากกว่า อย่าไปเชื่อเชียวนะ ถึงจะแกล้งแอ๊บเศร้าแค่ไหนก็ไม่ต้องสน พวกนั้นหลอกผมไม่ได้หรอก ไม่ต้องไปสนใจ”
“ไม่สนได้ไงคะ”
“โธ่...ก็บอกแล้วไงว่าแค่ขู่ ให้ฉันนอนด้วยคนนะ”
“แต่ถ้าเกิดเขาทำจริงล่ะ ชีวิตคนสองคนเชียวนะ เราจะมีความสุขได้เหรอคะ ถ้าเป็นอย่างนั้น”
ขณะ ที่คีรินทร์เว้าวอนแต่ท่าทางจะไม่สำเร็จ...มณีอยู่ที่บ้านกำลังแอบมอง พฤติกรรมชลลดาที่ถือเชือกเดินไปเดินมามองหาทำเลเหมาะๆจะผูกคอตาย นานเข้าชักใจไม่ดี ปรี่เข้าไปถามให้แน่ใจ
“จะทำอะไรยะ”
“ก็คุณพี่อยากให้ชลตายนี่คะ”
“หล่อนประชดฉันเหรอ”
ชล ลดาพูดพร่ำโทษมณีต้องการให้ตนตาย กำลังจะสมใจ มณีตาเหลือกถอยหลังกรูด วิ่งหนีและตะโกนลั่นว่าชลลดาบ้าไปแล้ว ภัททิมาวิ่งสวนเข้ามา เห็นเชือกในมือแม่ก็ตกใจพูดปากคอสั่น
“เราต้องตายจริงๆเหรอคุณแม่ ลูกไก่กลัวเจ็บ”
“จะ บ้าเหรอ ใครจะไปยอมตายคะคุณลูก แม่ก็ขู่นังแก่ไปงั้นแหละ คนอย่างแม่ไม่ยอมตายง่ายๆหรอก แกล้งกดดันพวกมันเล่น” ชลลดาหัวเราะร่าอย่างสะใจ ภัททิมาเหวอไปนิดก่อนเค้นเสียงหัวเราะตามไปด้วย
ooooooo
แท ยอนหาโอกาสพูดคุยกับไข่มุกตามลำพัง หวังกล่อมให้เธอยอมรับจินจู แต่ไม่พูดตรงๆ อ้อมค้อมไปเรื่องงาน บอกว่าหนังของเธอกำลังดังมากที่เกาหลี แฟนคลับอยากพบตัวจริง สนใจไปโชว์ตัวที่โน่นบ้างไหม?
“อย่าดีกว่าค่ะ หนูไม่อยากไป”
“ทำไมล่ะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้มีโอกาสแบบนี้”
“แต่ถ้าทุกคนรู้ความจริงเรื่องหนู คุณจินจูของคุณจะเดือดร้อน เขาเป็นซุปตาร์นะคะ ไม่ควรจะมีเรื่องเสื่อมเสีย”
“อย่าโกรธเขาเลย จินจูไม่ได้เป็นคนผิด เขารักเธอมาก”
“แล้วใครผิดคะ หนูงั้นเหรอ”
“ไม่ใช่...ไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่...”
แทยอนชะงัก ยังไม่กล้าพูดความจริง ไข่มุกไม่เข้าใจและไม่ซักไซ้ คิดแต่น้อยใจชะตาชีวิตของตนเอง
คี รินทร์หางานให้นุชนารถทำที่โรงแรม เป็นงานพยาบาลที่เธอถนัด ในแต่ละวันมีลูกค้าที่มาพักเจ็บไข้ได้ป่วยไม่มากนัก ถือเป็นงานสบายที่เธอต้องขอบคุณคีรินทร์อย่างสูง
อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 20 วันที่ 6 พ.ค. 56
ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตาละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ