อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 22 วันที่ 11 พ.ค. 56
“ถ้าเขาจะเปลี่ยนก็เพราะตัวคุณ ไม่ใช่ชั้น ถามตัวเองสิ ว่าทำอะไรลงไปบ้าง ทำไมเขาถึงไม่รักคุณเหมือนเดิม”นุชนารถเงื้อมือขึ้นจะตบ แต่ไข่มุกจ้องตาสู้อย่างไม่ยอมแพ้ นุชนารถลดมือลง?
“อยากพูดอะไรก็พูดไปเถอะ เพราะแกอาจจะไม่ได้เห็นหน้าชั้นไปอีกตลอดชีวิต” นุชนารถจิกผมไข่มุก “ชั้นจะส่งแกไปชายแดน ถ้าโชคดีอาจจะมีเศรษฐีซื้อไปสักคน แต่ถ้าโชคร้าย...” นุชนารถยิ้มร้าย “แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องรินทร์นะ เพราะชั้นจะดูแลเอง”
นุชนารถกระชากตัวไข่มุก วัฒนามองอย่างไม่คิดจะห้าม เสียงเอะอะดังด้านนอก วัฒนา นุชนารถ ไข่มุกชะงักหันไปมองจึงเห็นคีรินทร์เดินเข้ามานิ่งๆ?
“นุช ปล่อยไข่มุกซะ”
“ไม่”
วัฒนาถือปืนในมือเล็งคีรินทร์
“มารนหาที่ตายถึงที่ ดี วันนี้จะได้จบๆ ไปซะที”
“นายนั่นแหละที่ควรจบซะที ชั้นให้โอกาสนายนะวัฒ เอาปืนลงตอนนี้ยังทัน”
“สายไปแล้ว ไอ้เพื่อนรัก”
วัฒนาเหนี่ยวไก นุชนารถผละออกจากไข่มุก ดึงปืนวัฒนา ยื้อแย่งกัน คีรินทร์รีบโผเข้าหาไข่มุก ทั้งคู่กอดกันอย่างซาบซึ้ง
“ห้ามทำรินทร์ ชั้นบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ปล่อย ปล่อยนะ”
วัฒนาผลักนุชนารถกระเด็นล้มลงพื้นแล้วเดินเข้าหาคีรินทร์ คีรินทร์กอดไข่มุกไว้แน่น แต่วัฒนาดึงออกแล้วผลักไข่มุก ไข่มุกเซล้มลงท้องกระแทกกับลังที่วางรกๆ ไข่มุกล้มลงกับพื้นตัวงออย่างปวดท้องมาก
“ไข่มุก”
คีรินทร์โผเข้ากอดไข่มุกที่กุมท้องอยู่อย่างเจ็บมาก
“คุณริน...ชั้นเจ็บ ลูก...ลูก...”
“ชั้นจะพาเธอไปหาหมอ”
นุชนารถมองคีรินทร์อย่างทั้งรักทั้งแค้น น้อยใจที่คีรินทร์ห่วงแต่ไข่มุก คีรินทร์จะประคองไข่มุกให้ลุก วัฒนาเดินเข้าจากข้างหลังถีบคีรินทร์ล้มกลิ้ง ไข่มุกล้มกระแทกพื้นอีกครั้ง เจ็บจนลุกไม่ขึ้น คีรินทร์มองไข่มุกแล้วหันไปมองวัฒนาอย่างโกรธมาก โผเข้าสู้ทันที
“ไอ้วัฒ”
คีรินทร์เข้าสู้กับวัฒนาตัวต่อตัว คีรินทร์เตะปืนในมือวัฒนากระเด็นแล้วสู้กันมือเปล่า วัฒนาเตะสูง คีรินทร์ก้มตัวลอดแล้วเตะกลับ วัฒนาพุงเข้าชกคีรินทร์ คีรินทร์สวนกลับ ทั้งคู่ผลัดกันรุกผลัดกันรับ
ขณะที่ไข่มุกนอนงอตัวอยู่บนพื้น นุชนารถหันซ้ายขวาพยายามจะหาทางช่วยคีรินทร์ นุชนารถมองไปเห็นท่อนไม้ที่วางอยู่ใกล้ๆ คีรินทร์เตะข้อพับวัฒนาล้มกลิ้ง วัฒนาเหลือบเห็นปืนรีบคลานไปหยิบขึ้น คีรินทร์จะแย่งแต่วัฒนาใช้สันปืนกระแทกหัวจนล้ม วัฒนาขึ้นคร่อม จ่อปืนเตรียมยิง
“เจอกันชาติหน้า”
นุชนารถฟาดท่อนไม้ใส่วัฒนา วัฒนาร้องลั่นปืนกระเด็น คีรินทร์รีบไปหยิบมาถือไว้ นุชนารถตีวัฒนารัว
“อย่าทำคุณรินทร์ของชั้น”
เสียงเอะอะดังเข้ามา ตำรวจ 5-6 นายพังประตูโกดังเข้ามา นุชนารถเห็นก็โยนไม้ในมือทิ้งแล้วทรุดนั่งอย่างรู้ชะตากรรมตัวเอง วัฒนามองตำรวจสลับคีรินทร์อย่างแค้นใจมาก
“ยกมือขึ้น”
วัฒนายกมืออย่างหมดหนทาง สีหน้าพ่ายแพ้ คีรินทร์โยนปืนทิ้ง วิ่งเข้าไปประคองไข่มุกที่นอนหลับตาหน้าซีด กุมท้องอย่างพูดไม่ออก
“ไข่มุก ไข่มุก เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ”
คีรินทร์กอดไข่มุกอย่างแนบแน่น แสนจะเป็นห่วงและกลัวไข่มุกเป็นอันตราย
ไข่มุกนอนนิ่งกุมท้องอยู่บนเปลหาม คีรินทร์ยืนจับมือมองสบสายตาอย่างเป็นห่วงมาก บุรุษพยาบาลแบกเปลไข่มุกเข้ารถไปแล้วปิดประตู คีรินทร์มองตาม
วัฒนาแววตากร้าวมองไปที่คีรินทร์ ตำรวจคุมตัว วัฒนาดิ้นสะบัด?
“ไม่ต้องมาแตะ ผมเดินเองได้” วัฒนามองไปทางคีรินทร์อย่างแค้นมาก คีรินทร์มองตอบสายตาว่างเปล่าแล้วหันหลังให้ วัฒนาโกรธจัด “เพราะแก ไอ้รินทร์ แกทำให้ชั้นเป็นแบบนี้”
วัฒนาทำท่าจะพูดต่อแต่ถูกตำรวจลากเข้าไปขึ้นรถ คีรินทร์หันมองอีกทางเป็นนุชนารถถูกจับใส่กุญแจมือ กำลังจะถูกพาขึ้นรถ
“รินทร์ รินทร์” นุชนารถสะบัดตัวจากตำรวจวิ่งเข้าหาคีรินทร์แต่สะดุดล้ม นุชนารถร้องไห้เงยหน้ามองคีรินทร์ทั้งน้ำตา “ช่วยนุชด้วย นุชรักรินทร์นะคะ รินทร์ ช่วยด้วย”
คีรินทร์ย่อตัวลงแตะไหล่นุชนารถ
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เคยทำให้ผม ผมจะพยายามช่วยให้คุณรับโทษน้อยที่สุด แต่เรื่องของเรา...” คีรินยทร์นิ่งไป นุชนารถอึ้งไปอย่างช็อคมาก
“ไม่ นุชไม่ยอม นุชรักคุณนะ”
“มันจบแล้วนุช ผมขอโทษที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้ ผมเสียใจจริงๆ”
นุชนารถมืออ่อน นั่งร้องไห้อย่างหมดอาลัย คีรินทร์มองนุชนารถอย่างสงสารมากแต่ก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป
นุชนารถมองคีรินทร์ทั้งน้ำตา
“ไม่...ไม่เอา อย่าไปนะริน อย่าทิ้งนุช...ไม่”
คีรินทร์ในสภาพอิดโรย เสื้อผ้ามอมแมมนั่งอยู่ที่เก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน จินจูกับคธาเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ จินจูเห็นคีรินทร์ก็โมโหทันที
“คุณพ่อ คุณแม่”
“เพราะเธอคนเดียว จะให้ต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง จะให้ลูกชั้นตายให้ได้เลยใช่มั้ย”
คธาโอบจินจู ปลอบใจ
“ใจเย็นๆ น่าคุณ อย่าเพิ่งโมโหเลย ตอนนี้ลูกต้องการกำลังใจ”
จินจูกำมือแน่นพยายามระงับอารมณ์ คีรินทร์นิ่งอย่างสำนึกผิด มณี เขมทัต ชลลดา ภัททิมาเดินตามกันเข้ามาอีกทาง
“ไข่มุกเป็นไงมั่งรินทร์” มณีรีบถามคีรินทร์
“อยู่ในห้องฉุกเฉิน หมอยังไม่ออกมาเลยครับ”
มณีสีหน้ากังวล เขมทัตมองนิ่ง
“หนูไข่มุกเป็นคนดี พระท่านต้องคุ้มครองแน่”
ชลลดาเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ กระซิบป้องปากกันสองคนกับภัททิมา
“ไปคุ้มคนอื่นนะคะท่าน สาธุ”
หมอเปิดประตูออกมา ทุกคนรีบกรูไปที่หน้าหมอ คีรินทร์รีบถาม
“เป็นยังไงบ้างครับหมอ”
“แท้งแล้วใช่มั้ยคะ”
มณีมองหน้าชลลดา
“แช่งหลานชั้นเหรอ ปากเสีย นี่...” มณีหันไปทางภัททิมา “สั่งสอนแม่เธอให้หุบปากบ้าง ไม่พูดก็ไม่มีใครว่านะยะ”
ชลลดามองหน้าอย่างหมั่นไส้มณีมาก หมอมีสีหน้านิ่งขรึม จินจูรีบถาม
“ว่าไงคะหมอ ลูกกับหลานชั้นเป็นอะไรรึเปล่า”
“คนไข้รู้สึกตัวแล้วครับ เดี๋ยวเชิญญาติๆ เข้าเยี่ยมได้”
หมอเดินนำ ทุกคนเดินตามเข้าไป มณีเบียดไหล่ชลลดามองหน้า
“หล่อนไม่ใช่ญาติ ไม่ต้องเข้า”
“จะเข้า มีอะไรมั้ย”
ชลลดาทำเชิด เดินผ่านมณีเบียดไหล่กลับหน้าตาเฉย มณีมองอย่างหมั่นไส้มาก
อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 22 วันที่ 11 พ.ค. 56
ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตาละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ