อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 21/2 วันที่ 23 พ.ค. 56


อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 21/2 วันที่ 23 พ.ค. 56

ทานตะวันเงยหน้า เห็นเบลอๆ แล้วเห็นเนียนชัดเจนขึ้น คนอื่นจ้องตาไม่กระพริบ
ทานตะวันลืมตาเต็มที่ “แม่เนียนจ๋า แม่เนียนช่วยชีวิตหนูอีกแล้ว”
“หน้าที่ของแม่ ต้องปกป้องลูกเสมอ ทูนหัวของแม่ ไม่ต้องกลัวไม่เป็นอะไรแล้วนะลูก”
ทานตะวันส่ายตาไปเจอเอากับเรียม ทองจันทร์ แดงน้อยกำลังมองมา
“คุณแม่ คุณย่า พี่แดงน้อย”

“ย่าดีใจที่หนูรู้เสียทีว่าแม่คนนี้ของหนู พร้อมที่จะเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อหนูเสมอ”
“หนูสบายใจแล้ว ไม่อับอายเรื่องแม่อีกแล้วใช่ไหม หนูเอ่ยคำว่าแม่เต็มปากเต็มคำแล้วหรือยัง”


ทานตะวันพลิกตัวมากอดเนียนซบหน้ากับอกเนียน
“หนูรู้ตลอดเวลาว่าแม่ปกป้องคุ้มครองดูแลหนู แต่หนูไม่ดี หนูหลงผิด”
ทานตะวันผละออกมาแล้วก้มลงกราบบนตักเนียน
“แม่เนียนขา หนูขอโทษ หนู หนู รักแม่เนียนนะจ๊ะ”
ทานตะวันกอดเนียนแน่น เนียนกอดลูกสาวเต็มรักน้ำตาไหลริน สามคนพลอยยิ้มเต็มตื้นไปด้วย
“หนูไม่ได้แค่รู้ว่าใครคือแม่แท้จริงหนูเท่านั้น หนูควรรู้จักพี่น้องของหนูด้วยค่ะ” เรียมเอ่ยขึ้น
“ยัยติ๋ว หรือคะ หนูทราบแล้ว หนูเอ้อ หนูจะปรับความเข้าใจกับเขาเองค่ะ”
“ยังไม่หมดแค่นั้นดอก หนูยังมีพี่ชายอีก พี่แดงน้อยคือพี่คนละพ่อของหนูไงจ๊ะ” ทองจันทร์เป็นคนบอก
ทานตะวันหันมาหาแดงน้อย ยกมือไหว้งงๆ
“พี่แดงน้อย พี่แดงน้อย นี่มันอะไรกัน”

บรรยากาศบนเรือนใหญ่เวลานั้น แสนชื่นมื่น ท่ามกลางความดีใจและเป็นสุขของทุกคน
ส่วนเทิดศักดิ์ฟังสนเล่าเรื่องแบบเข้าข้างตัวเองจนจบไปแล้ว

“เชื่อที่แม่บอกเถิดนะลูก แม่แค่ชวนหนูอี๊ดไปพายเรือเล่น แต่มีคนมาล่มเรือเราสองคนจม โธ่ หนูอี๊ด ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้างนะ”
“ปลอดภัยแล้วครับ”
“ปลอดภัยแล้ว” สนตกใจระคนแปลกใจ
เทิดศักดิ์มองอาการแม่ ที่หน้าซีดลงเงียบๆ
“แม่ไม่ได้ทำอะไรหนูอี๊ดนะ”
“ไม่มีใครคิดว่าคุณแม่ทำอะไรดอกครับ”
“หนูอี๊ดนิสัยไม่ดีลูกก็รู้ แกอาจจะใส่ร้ายแม่ก็ได้”
“ผมเป็นตำรวจ วิเคราะห์ออกครับ ว่าใครพูดจริง ใครพูดโกหก”
สนมองหน้าเทิดศักดิ์ที่แลดูหม่นหมองมากๆ จึงไม่ปริปากพูดอะไรต่อไปอีก

ทางด้านแดงน้อยขี่จักรยานพาทานตะวันมาส่งที่ร้านเสริมสวย ทานตะวันใส่หมวกเพราะร้อน แดงน้อยปั่นมาถึงหน้าร้าน ทานตะวันลง ก่อนจะหันมาบอกใบหน้ายิ้มแย้ม
“ถึงหนูไม่อาจรักพี่แดงน้อยฐานะคู่รักได้ และพี่แดงน้อยเองก็ไม่เคยคิดมีใจกับหนูฐานะคนรัก แต่หนูก็ดีใจที่ยังไงเสีย พี่แดงน้อยก็รักหนู ในฐานะน้องสาว”
“น้องสาวที่น่ารัก เกิดมาเคยซ้อนจักรยานใครมาจากบ้าน ไกลถึงร้านแบบนี้ไหม ร้อนมากไหม เหนื่อยมากไหม”
“ไม่ค่ะ หนูเห็นยัยติ๋วขี่จักรยานไปไกลถึงโรงเรียนด้วยซ้ำ ยังไม่เหนื่อยหนูจะเหนื่อยไปทำไม ขอบคุณมากคะที่มาส่งหนู หนูจะเข้าไปจัดร้าน เตรียมตัวที่จะเปิดร้านใหม่อีกครั้ง”
“พี่ดีใจด้วยจ้ะ พรุ่งนี้ คุณพ่อขุน เทิดศักดิ์ จะบอกน้องติ๋วเรื่องของแกน้องอี๊ดกับน้องติ๋วคงจะได้พูดจากันประสาพี่น้องซักที”
ทานตะวันพยักหน้า แดงน้อยขึ้นจักรยานแล้วปั่นไปทางศาลากลาง ทานตะวันเข้าร้านไป

ทองจันทร์กินอาหารกับเนื้อทอง ตามลำพัง มีกบคอยดูแล ทองจันทร์ดูมีความสุขมาก
“ตอนนี้ถ้าย่าตาย ย่าก็นอนตายตาหลับ”
“คุณย่าขา อย่าพูดเรื่องนี้สิคะ”
“ก็ย่ามีความสุขมาก จนเลิกห่วงความตายแล้ว”
จังหวะนี้ทานตะวันเดินยิ้มเข้ามา ยิ้มเกลื่อนไปถึงเนื้อทองอีกด้วย แล้วก็นั่งลงมาสวมกอดทองจันทร์
“หนูมาขอกินข้าวด้วยคนค่ะคุณย่า”
“เชิญจ้ะ กบจัดจานข้าวให้คุณหนูอี๊ด”
เนื้อทองกุลีกุจอจะไปทำ ทานตะวันมองตาม
“ไม่ต้องดอกยัยติ๋ว ให้กบทำไปเถิด วันนี้เธอทำอะไรให้คุณย่ากินรึ”
เนื้อทองงงๆ “เอ้อ ทำ ทำ...”
“ทำอะไรชั้นก็กินได้ทั้งนั้น ดูสิ น่ากินทั้งนั้นเลย วันหลังเรามาช่วยกันทำให้คุณย่ากินด้วยกันดีไหม”
ทองจันทร์หัวเราะลั่นบ้านแต่เนื้อทองเหวอ
“ในที่สุด ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ และดีที่สุดแล้วความดีงามก็งอกงามเข้าไปในหัวใจของทุกคน”

เนื้อทองยังงงๆ กบแอบประหลาดใจ
บนเรือนใหญ่เวลานั้น สามคนกินอาหารเสร็จพอดี

“พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่ทุกอย่างจะเปิดเผยเป็นทางการเสียที” ขุนภักดีว่า
“ค่ะ พี่ขุน เอ้อ แต่สำหรับเรื่อง คุณเทิดศักดิ์ เนียนว่า...”
“เนียนเขากลัวว่าเทิดศักดิ์จะเสียใจมาก อยากให้ประวิงไว้ก่อนค่ะพี่เทพ” เรียมขอร้องอีกแรง
“ก็ได้”
ท่านขุนยิ้มย่อง แมวที่แอบหลบนั่งอยู่พลอยยิ้มตามไปด้วย

ขณะที่เนื้อทองเดินจูงจักรยานออกมาจากข้างในโรงเรียนแต่ต้องชะงัก ท่านขุนยืนยิ้มรออยู่หน้าประตูโรงเรียน
ติ๋วรีบยกมือไหว้ท่านขุน ในขณะที่ขุนภักดีก็ยกมือรับไหว้
“มารับน่ะ”
เนื้อทองตกใจอีกรอบหนึ่ง
“เอ้อ…”
“ไม่เอาไปขายที่ไหนดอกน่า แม่เนียนเขาก็รู้แล้วว่าจะมารับ”
เนื้อทองแปลกใจ “แต่ หนูเอ้อ ขี่จักรยานกลับเองก็ได้เจ้าค่ะ”
“นี่ ชั้นไม่ใช่เสือสางที่ไหน อย่ามาอิดเอื้อน ไปขึ้นรถ บอกให้ก็ได้ว่าแม่เราเขาให้มารับ แล้วไปเจอเขาที่บ้านนายอำเภอแดงน้อย”
“เอ้อ เจ้าค่ะ”
“งั้นก็ไปขึ้นรถสิ”
“เจ้าค่ะ เอ้อ แล้วจักรยานนี่”
“ไอ้เอกลงมาขี่จักรยานไปบ้านนายอำเภอแดงน้อย”
เนื้อทองเดินตามท่านขุนไปขึ้นรถแบบกลัวๆ ท่านขุนยิ้มแย้ม เนื้อทองแปลกใจมากขึ้นเรื่อยๆ

วันนี้ทองจันทร์แต่งตัวออกมาสวยงามมีกบประคองเดินมานั่ง
“คุณนายเนียนกับคุณนายเรียม ยังไม่มาอีกรึ”
“ยังเจ้าค่ะ ให้คนมาเรียนว่า อีกสักครู่ กำลังให้เด็กเอาอาหารใส่ปิ่นโตไปรับประทานเจ้าค่ะ”
“อ้อ…”
แมวเข้ามาแบบตื่นเต้นมาก พูดกระซิบ “คุณท่านเจ้าขา มีคนมาขอพบเจ้าค่ะ”
“ใคร”
แมวกระซิบบอก “หมอเสน่ห์เจ้าค่ะ”
“ไฮ้ แล้วเอ็งจะกระซิบทำไม”
“เขาบอกว่า มาแบบลับๆ เจ้าค่ะ”
“เอ เอ็งถามมันหรือเปล่าว่ามาทำไม”
“เขาว่าจะมาเป็นพยานการฆ่ากันตาย ตั้งแต่ศพแรกจนถึงยายอ่อนเจ้าค่ะ”
“ใช่แล้ว หมอที่ทำเสน่ห์แล้วบ้านเคยโดนไฟไหม้สูญหายไปนานแล้ว”
“อิชั้นจะไปถามเขาให้นะเจ้าค่ะ ถ้าใช่ ให้เขามาพบ ถ้าไม่ใช่ให้ไล่เขาไปใช่ไหมเจ้าค่ะ”
“ใครใช้ให้เอ็งมาออกความคิดแทนข้า นังสู่รู้”
“เอ้อ ถ้าเช่นนั้น จะให้อิชั้นไปบอกเขาว่ากระไรเจ้าคะ”
“ก็บอกอย่างที่เอ็งพูดเมื่อสักครู่ นั่นแหละ”
“แฮ่ะๆ”
“ยังไม่รีบไป แล้วอย่าให้มันเอิกเกริก”
“เจ้าค่ะ”

แมวรีบเผ่นออกไป
ฟากขุนภักดีพาลูกสาวเดินเข้ามาในศาลากลาง เนื้อทองแปลกใจ

“เอ้อ นี่ศาลากลางนะเจ้าค่ะ”
“ใช่ ที่นี่เหมาะมากที่ชั้นจะบอกบางสิ่งที่สำคัญมาก สำหรับชีวิตเราสองคน”
“เอ้อ…”
ท่านขุนอ้าแขนออก เนื้อทองมองมาอย่างแปลกใจ
“ลูกรัก มาให้พ่อกอด เป็นครั้งแรกทั้งที่ควรจะเป็นครั้งที่ล้านแล้ว”
เนื้อทองยังคงยืนงงอีก
“หนูคือลูกสาวคนเล็กของพ่อ หนูคือฝาแฝดคนน้องของพี่อี๊ด”
เนื้อทองตะลึงนิ่งงันไป ขุนภักดีเดินเข้าไปหาทั้งที่ยังกางแขนอยู่
“ลูกรัก ถ้าพ่อก้มลงกราบขอโทษลูกได้ พ่อจะทำ พ่อเสียใจสำหรับยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา พ่อไม่เคยให้ความรักความปราณี แก่ลูก พ่อให้แต่ความโหดร้ายทารุณ ทั้งกายและจิตใจของลูก พ่อผิดไปแล้ว อภัยให้พ่อด้วย”
ขุนภักดีมายืนตรงหน้าลูกสาวคนเล็กน้ำตาเอ่อออกมา เนื้อทองนิ่งไปสักครู่ จึงโผเข้าสู่อ้อมกอดของท่านขุน สองคนกอดกันกลม
“คุณพ่อ”
“ขอบใจลูกรัก ลูกอภัยให้พ่อได้ใช่ไหม”
“ไม่มีสิ่งใดต้องอภัยให้ดอกเจ้าค่ะ แม่เนียนสอนไว้ว่าให้จงรักภักดี และรับใช้บ้านภักดีภูบาลไปจนตายค่ะ”
“แม่เนียนของหนูเป็นหญิงประเสริฐ อบรมสั่งสอนให้หนูเป็นเด็กประเสริฐ พ่อภูมิใจในตัวหนูและแม่ของหนูมาก”
“ขอบคุณมากค่ะ คุณพ่อ”
สองคนโอบกอดกันอย่างซาบซึ้ง น้ำตาซึมไปทั้งคู่

ส่วนทองจันทร์บอกกับเนียนและเรียม
“ตกลงว่าแม่จะไม่ไปแล้วนะแม่เรียม แม่เนียน”
“คุณแม่ขา พวกเด็กๆ รอคุณย่าอยู่นะคะ”
“แม่ ไม่ค่อยสบาย แม่ปวดหลัง เอาเป็นว่าไปเจรจากันให้สนุกสนานแล้ววันพรุ่งนี้ ค่อยมารวมญาติกันที่บ้านแม่”
“ค่ะ คุณแม่ เอ้อ คุณแม่อยู่ลำพังจะดีหรือคะ”
“ถ้าเช่นนั้นเนียนอยู่กับคุณแม่นะคะ”
“ไฮ้ อย่าให้แม่เป็นคนขัดความสุขของทุกคนสิ ไปเถิด นี่บ้านของแม่ แม่อยู่มาตั้งแต่แต่งงานกับพ่อของพ่อเทพ ไม่เคยมีเหตุร้ายมากล้ำกราย นังกบ นังแมวมันก็อยู่ตั้งสองคน ถ้าใครไม่ไปแล้วมานั่งเฝ้าแม่นี่แหละ แม่จะรู้สึกไม่ดี ไปกันเถิดแล้วกลับมาเล่าสู่กันฟัง”
“กบ แมวดูแลคุณท่านอย่าให้คลาดสายตาทีเดียวนะ” เรียมกำชับ
“เจ้าค่ะ” สาวคู่หูประสานเสียง
เรียมและเนียนสบตากัน พยักหน้ารับรู้กัน หันกลับลงเรือนไป ทองจันทร์มองตามเรียมและเนียนแล้วพึมพำอย่างสุขใจ
“ช่างสวยสดงดงามครบทั้งกายและใจ ทั้งสองคน พ่อเทพโชคดีแท้ๆ

เรียมและเนียน พากันหันมามองทองอีกครั้ง ทองจันทร์โบกมือให้เป็นเชิงบอกไปเถิด สองคนจึงหันกลับ
ทองจันทร์แอบถอนใจโล่งอก หันมากวักมือเรียกคู่หู กบกะแมว

“มานี่”
“เจ้าค่ะ”
“ไอ้หมอเสน่ห์คนนั้นมันหลบๆ ซ่อนๆ ตัว กลัวใครจะมารู้มาเห็นว่ามันมาหาข้าเพราะอะไรรึ”
“เขาบอกว่า ไอ้หวานที่เขาเคยเจอมันยังโดนฆ่าตาย เพราะมันรู้มันเห็นว่าหมอเสน่ห์พยายามจะมาขอพบ คุณสนเจ้าค่ะ” กบบอก
“แม่สนอีกแล้ว อ๋อ มันคงกลัวตัวเองตาย” ทองจันทร์คิด
“เขารอดตายจากไฟเผาบ้านเพราะคุณนายเนียนไปช่วยดับไฟเจ้าคะ” แมวบอก
“ไม่เห็นเนียนจะเคยบอกอะไรๆ ในบ้านนี้ และมันก็เกี่ยวกับสองคนนี้เสมอเอ็งมั่นใจว่าไม่มีใครเห็นมันใช่ไหม” หญิงชราย้ำ
“มีเจ้าค่ะ” แมวบอก
“ใคร” ทองจันทร์ฉงน
“แมวเองเจ้าค่ะ” แมวเล่นลิ้น
ทองจันทร์ฉวยอะไรทำท่าจะปาใส่แมว
“เถรตรงจนน่าเขกกบาล เอาอย่างนี้ พอตอนสักสองทุ่ม คนอื่นๆ มันเข้าห้องหับกันหมด เอ็งไปลอบพามันมาพบข้าที่เรือนนี่”
“เจ้าค่ะ”
กบกะแมวถอยออกไป ทองจันทร์พึมพำ
“ทีนี้แหละ คนร้ายไม่อาจลอยนวลได้อีกต่อไป”
ทองจันทร์ยิ้มสมหวัง มาดหมายว่าจะได้ตัวคนร้ายเสียที

ฟากสนเดินเข้ามาในโรงครัวเรือนใหญ่ ถามด้วยความสงสัย
“วันนี้ทำไมเอ็งทำอาหารสำรับเดียว”
“ท่านขุน คุณนายเรียม คุณนายเนียน คุณหนูอี๊ด หนูติ๋ว พากันไปรับประทานอาหารนอกบ้านเจ้าค่ะ” แม่ครัวบอก
“แปลว่าไปกันจนหมดบ้านรึ”
“ทีแรกทำท่าจะไปหมดเจ้าค่ะ แต่ตอนนี้ จู่ๆ คุณท่านเปลี่ยนใจไม่ไปแล้ว”
“ทำไมรึ” สนซัก
“ไม่ทราบเจ้าค่ะ คุณสนจะรับอะไรเป็นพิเศษไหมเจ้าคะ” แม่ครัวถาม
“ไม่เอา เอ้อ นางกบนางแมวมันไปไหน”
“นางกบอยู่เรือนคุณท่าน นางแมวมันเดินลับๆ ล่อๆ ไปทางหลังบ้านเจ้าค่ะ” แม่ครัวดันปากโป้ง
“ลับๆ ล่อๆ รึ” สนหูผึ่ง
“ใช่เจ้าค่ะ ราวกลับกลัวว่าใครจะเห็นมันเจ้าค่ะ”
สนฟังแล้วยิ้มดุดันออกมาในสีหน้า

แมวแอบมาหาเสน่ห์ ยื่นอาหารห่อใบตองและกระบอกน้ำไม้ไผ่ ส่งให้เสน่ห์ที่หลบมุมอยู่ในเพิงสวนท้ายบ้านห่างหมู่เรือนออกมา
“กินเสีย แล้วรออยู่ที่นี่ จนกว่าจะสองทุ่ม ชั้นจะออกมารับไปพบคุณท่าน” แมวบอก
“นังเอ๊ย คุณสน มันเห็นพวกแกไหม”
“ไม่เห็นดอก” แมวมั่นใจ
เสน่ห์พยักหน้า ในขณะที่สน มาแอบมองเสน่ห์แล้วยิ้มร้ายในที
“นึกว่ากูไม่เห็นมึงรึ นึกว่าจะหนีหายตายจาก ไอ้หมอเสน่ห์ จอมลามก มึงลักลอบมาทำอะไรกันรึ”
สนคำราม แอบมองต่อไปจนเห็นแมวเดินกลับไปทางเรือนทองจันทร์

ทานตะวัน กับเนื้อทอง นั่งชิงช้าคุยกันอยู่ ตรงด้านนอกบ้านพักนายอำเภอแดงน้อย
“ขอบใจมากนะ ที่ไม่ถือสาพี่ โกรธพี่ พี่ขอโทษ ที่ผ่านมาพี่รังแกเธอเสมอมา”
“มันผ่านไปแล้วนะคะ และ พี่อี๊ดก็เข้าใจผิดด้วยนะคะ”
“แต่พี่ก็ทำเกินไป เพราะไปเชื่อฟังนางสนมัน เมื่อวานมันก็จะฆ่าพี่แต่แม่เนียนแอบตามมาช่วยพี่เอาไว้ พี่จะฟ้องคุณพ่อ แต่แม่เนียนห้ามไว้ แค่ให้หลีกห่างไว้ เธอก็เหมือนกัน ระวังตัวด้วย มันเกลียดพวกเรา”
“ขอบคุณมากค่ะ”
เทิดศักดิ์เดินออกมาเรียกสองสาว
“สาวๆ คะ คุณพ่อให้เข้าไปข้างในค่ะ”
เทิดศักดิ์ยื่นมือไปจูงสองคนซ้ายขวา
“มีน้องสาวฝาแฝดนี่มันน่าภูมิใจแท้ๆ”

เทิดศักดิ์ยิ้มย่อง สามคนหัวเราะให้กัน
ทุกคนรวมตัวอยู่ในบ้าน ร่วมวงรับประทานอาหาร ต่างมีความสุขที่ได้ทราบเรื่องราวของกันและกัน ขุนภักดีป่าวประกาศด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลา

“ทุกคนจงฟังพ่อทางนี้ ในที่สุดครอบครัวเราก็คลี่คลายเรื่องร้ายๆ ที่คลุมเครือทั้งหลาย กลายเป็นเรื่องดีทั้งหมด พวกลูกๆ ทั้งสี่คน เกี่ยวดองเป็นญาติกันทั้งสิ้น มีแดงน้อยเป็นพี่ใหญ่ ขอให้รับรู้ทั่วกันในวันนี้ แม้นว่าแดงน้อยจะไม่ใช่ลูกชายแท้ๆของพ่อ แต่พ่อก็จะรับแดงน้อยมาเป็นลูกชายบุญธรรมของพ่อ”

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 21/2 วันที่ 23 พ.ค. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manage