My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ตอนที่ 7 วันที่ 10 ส.ค.61
เมื่อย่าเอมอรรู้เรื่องอคินก็สั่งให้ลาออกเสีย อคินถามว่าย่ามีเหตุผลอะไรตนไม่เข้าใจเลย“เหตุผลก็คือ ฉันไม่ต้องการให้แกตายตามกัปตันสารัตถ์ไปอีกคน...ฉันไม่ให้แกไปเสี่ยงชีวิตอีกแล้ว ปล่อยทุกอย่างให้ตำรวจเขาจัดการ แกและยัยสาริศาด้วย ถอยออกมาซะ”
อคินรับไม่ได้เสียงแข็งว่าคุณย่าบงการตนไม่ได้ ย่าเลยพูดเรื่องที่ตนขัดขวางไม่ให้เขาสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหาร ขอร้องให้ผู้ใหญ่ตัดรายชื่อเขาออกเพื่อเห็นแก่วิญญาณปู่ที่สูญหายไป แต่เขาก็ดิ้นรนไปทำอาชีพนักบินจนได้ และตอนนี้ก็จะมาดิ้นรนไปตายอีก
อคินเจ็บปวดใจแทบสลายเมื่อรู้ความจริง ถามว่าคุณย่ารู้ไหมว่าตอนนั้นตนต้องสูญเสียอะไรไปบ้าง
“ผมเสียศูนย์ เสียผู้เสียคนไปตั้งหลายปี กลายเป็นเด็กขับรถซิ่ง เป็นเด็กหลงทาง แต่ย่าไม่แคร์ ถ้าผมไม่ได้ครูจันทรามาเตือนสติ ชีวิตผมคงพังไปแล้ว ผมเก่งพอ ฉลาดพอ แต่มีย่าที่เห็นแก่ตัว!!”
อคินระเบิดความรู้สึกทั้งหมดของตนแล้วหันเดินขึ้นห้องตัวเองเก็บเสื้อผ้าด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน อรนิภาตามขึ้นไปหว่านล้อม คุณย่าก็ตามขึ้นไปถามว่า “แกอยากให้ย่าตายใช่ไหม”
อคินบอกว่าตนไม่อยากให้คุณย่าตาย แต่รับไม่ได้กับการกระทำของคุณย่า ย่าจึงยอมเล่าอดีตของปู่ให้ฟังว่า
“เขาเป็นทหารอากาศที่รักชาติกว่ารักเมีย วันที่ฉันจะคลอดพ่อแก เป็นวันที่ฉันเจ็บปวดที่สุดในชีวิต...เขาผิดสัญญา เขาทิ้งฉันกับอยุทธไปตั้งแต่ตอนนั้น...
อีกสองวันต่อมาพวกเจ้านายของเขามาหาฉันพร้อมกับเงินดอลลาร์ก้อนใหญ่ บอกแค่ว่าปู่ของแกจะไม่กลับมาอีกแล้วแค่นั้น...เขาทิ้งฉันไป...ฉันโกรธปู่แกจนทนอยู่บ้านเดิมไม่ไหวต้องหอบอยุทธมากรุงเทพฯ เปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนนามสกุล เพราะไม่อยากติดต่อกับครอบครัวของปู่แกอีกต่อไป”
“ย่า...ย่าบอกผมได้ไหมว่าปู่อยู่หน่วยอะไรจังหวัดไหน”
“โปรเจกต์วอเตอราปั๊มพ์ ฝูงบินหิ่งห้อย จังหวัดอุดรธานี”
อคินตะลึงเมื่อรู้ว่าคุณย่าคือเมียของผีอัศนีที่ช่วยกันตามหามานาน และผีอัศนีคือปู่แท้ๆของตน!
เมื่อเจอผีอัศนีในคืนนี้ที่บ้านสันติ อคินเรียกผีอัศนีว่าปู่เต็มปากเต็มคำ ขอร้องให้เล่าเรื่องของปู่ให้จบ พอดีริศาเข้ามาถามอคินว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ อคินคว้ามือริศาบอกให้ไปด้วยกัน ไปดูเรื่องราวของปู่อัศนีด้วยกัน
ผีอัศนีจึงเอามือวางลงบนมือของทั้งสอง...พากลับไปสู่อดีตอีกครั้ง...
ooooooo
ไปถึงสนามบิน ขณะสันติไปเช็กเครื่อง อัศนีหยิบสร้อยขึ้นมาดูพึมพำ
“เดี๋ยวพ่อจะรีบกลับไปหาลูกนะ”
“อัศนี มาเร็ว” สันติตะโกนเร่งแล้วทั้งสองก็วิ่งไปขึ้นเครื่อง ครู่เดียวเครื่องบินก็ทะยานขึ้นท้องฟ้า
ทั้งสองบินไปทำลายเป้าหมายฝ่ายตรงข้ามได้อย่างแม่นยำ อัศนีบินกลับมายิงจรวดลงไปอีกรอบ คลังอาวุธระเบิดสนั่นหวั่นไหว เปลวไฟควันพุ่งโขมง อัศนีพูดอย่างสมใจว่า
“ฉันบอกนายแล้วไง ว่ารีบทำงานให้เสร็จ จะได้รีบกลับไปหาอนงค์กัน ป่านนี้ลูกฉันคลอดแล้ว อยากเห็นหน้า อยากรับขวัญลูกจะแย่แล้ว...เฮ้ย!”
อัศนีตกใจเมื่อถูกปืนต่อสู้อากาศยานระดมยิงขึ้นมา เครื่องบินถูกยิงที่หางเสียการทรงตัว ควันโขมง ทั้งสองให้กำลังใจกันว่าเราต้องรอด อัศนีที่ทำหน้าที่คนขับบอกสันติว่าให้เตรียมรับแรงกระแทก พร้อมกับเครื่องบินค่อยๆร่อนต่ำลงแล้วดิ่งกระแทกพื้นเสียงสนั่น เครื่องแตกกระจายควันโขมง
สันติซี่โครงหักลุกขึ้นมาร้องเรียกอัศนีที่เลือดอาบหน้า สันติเร่งให้รีบออกไปเพราะเราอยู่ในเขตฝ่ายตรงข้ามเดี๋ยวมันจะแห่กันมา ปรากฏว่าอัศนีขาหักหลายท่อนเดินไม่ได้ สันติให้ขี่หลังตน อัศนีแข็งใจให้ประคองลากขาไป ยังมีแก่ใจเร่งให้รีบกลับไปหาอนงค์ด้วยกันตนอยากเห็นหน้า อยากรับขวัญลูกใจจะขาดแล้ว แต่สภาพของอัศนีสาหัสมาก อาวุธก็มีแค่ปืนพกประจำตัวคนละกระบอก สันติบอกว่า
“สู้ด้วยกัน ตายด้วยกัน”
“เราไม่ตายด้วยกัน ไอ้เพื่อนยาก เราสู้พวกมันไม่ได้หรอก ฉันขาหักเป็นท่อนๆแบบนี้ แต่นายต้องไป นายยังวิ่งได้ นี่ เอานี่ไป” อัศนีหยิบสร้อยคอที่เตรียมให้ลูกใส่มือสันติ “ฉันฝากไปให้อนงค์เป็นของรับขวัญลูกฉัน...บอกเขาว่าฉันรักเขา นายทำให้ฉันได้ไหม”
สันติไม่ยอมทิ้งเพื่อนบอกให้อัศนีเอากลับไปให้อนงค์ด้วยตัวเอง ทันใดนั้นกระสุนรัวมาเป็นชุด ทั้งสองหลบแต่พอสันติหันมาอีกที ถูกอัศนีเล็งปืนใส่สั่ง
“มึงต้องไป...เราคนหนึ่งต้องรอด คิดว่าทำเพื่อกู เพื่ออนงค์ เขารอกูอยู่...กูขอร้อง”
สันติจ้องหน้าอัศนีกัดฟันแน่นคว้าสร้อย คว้าเพื่อนเข้าไปกอด บอก “กูสัญญา กูจะส่งให้ถึงมืออนงค์”
“ฝากด้วยเพื่อนรัก กูรักมึง” สันติบอกว่ากูก็รักมึง อัศนีบอกประโยคสุดท้ายว่า “ไป...กูยิงคุ้มกันให้เอง”
อัศนีหันยิงใส่พวกนั้นร่วงไปทีละคน สันติหันมองเพื่อนรักเป็นครั้งสุดท้าย เห็นอัศนีร้องท้า
“พวกมึงเข้ามา” แล้วตะโกนก้องร้องไห้ก่อนรัวจนกระสุนหมด “เพื่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์”
ooooooo
เมื่อกลับมาสู่โลกปัจจุบัน ริศาน้ำตาไหลพรากพึมพำ คุณอัศนี คุณยอมตายเพื่อปกป้องชีวิตปู่สันติ อคินตาแดงก่ำสดุดี... “คุณยอมตายเพื่อประเทศชาติ”
“ฉันตายอย่างคนไม่มีชื่อ ตายไปด้วยความหวังว่าเพื่อนรักของฉันมันจะสานต่อความต้องการสุดท้ายก่อนตายให้ฉันได้ แต่มันก็ไม่ทำ มันไม่เอาสร้อยไปให้อนงค์แต่ดันมาเก็บไว้ที่นี่ ทำให้วิญญาณฉันไม่ได้ไปเกิดใหม่ ทั้งหมดเพราะมันไอ้คนที่ฉันเรียกมันว่าเพื่อนรัก...”
ริศาถามว่าทำไมปู่สันติถึงไม่ยอมเอาสร้อยไปให้คุณอนงค์ อัศนีโพล่งว่ามันทรยศ มันรักอนงค์ คิดว่าตนตายไปแล้วมันจะได้ความรักจากอนงค์ อคินบอกว่าคุณอนงค์ไม่เคยสนใจคนอื่นเลย
“เอ็งรู้ได้ไงวะ”
ผีอัศนีถามเสียงแข็ง อคินได้แต่อัดอั้นน้ำท่วมปาก ทั้งที่มั่นใจว่าผีอัศนีคือปู่ของตนแต่ไม่รู้จะบอกยังไง
ooooooo
สาริศา อคิน ผีอัศนีกลับไปที่ห้องของสันติอีกครั้ง ค้นหารูปเก่าๆที่คราวก่อนยังค้นไม่หมด เพื่อพิสูจน์ให้ได้ว่าปู่สันติไม่ได้ทิ้งย่าอังคณาไปหาคุณอนงค์
ขณะช่วยกันรื้อค้น ป้านิ่มเข้ามาถามว่ามาทำอะไรกันดึกดื่น ริศาบอกว่ามาหาอัลบั้มรูปเก่าๆของปู่สันติสมัยสงครามเวียดนาม ถามว่าทำไมไม่ค่อยมีรูปเลย
ป้านิ่มบอกว่าอาอังคณาเอาไปทิ้งน้ำหมดแล้ว ริศากับอคินถามว่าทำไม
“เอ่อ...เรื่องนี้เขาไม่พูดกันในหมู่ญาติมาหลายปี แต่นี่ก็ตายๆกันไปหมดแล้ว เล่าให้ฟังคงไม่เสียหาย ตอนนั้นป้ายังเด็กมากเลยนะ แต่ก็ยังจำได้แม่นเลยล่ะ”
ป้านิ่มเล่าว่าตอนนั้นตนเพิ่งอายุ 10 ขวบ เห็นสันติวิ่งตัวงอเพราะเจ็บซี่โครงออกมาจากบ้าน อังคณาวิ่งตามมาขวางถามว่ายังไม่หายดีจะไปไหน สันติบอกให้หลีกไปตนจะไปหาอนงค์
“ไม่หลีก ฉันไม่ให้พี่ไป ตั้งแต่พี่นอนสลบจะเป็นจะตายอยู่ที่โรงพยาบาล พี่เพ้อหาแต่อนงค์ทั้งที่ได้ฉันต่างหากที่อยู่เฝ้าพี่ทั้งวันทั้งคืน ฉันต่างหากที่รักพี่ไม่ใช่อนงค์ แล้วนี่ออกจากโรงหมอได้แค่วันเดียวพี่ก็จะแล่นไปหาเขา พี่ไม่สงสารฉันบ้างรึไง”
“อังคณา...มันไม่ใช่แบบนั้น พี่ต้องรีบไปหาอนงค์ให้เร็วที่สุด”
สันติเดินหนีอังคณาไปขึ้นมอเตอร์ไซค์ขับออกไป อังคณาร้องไห้เสียใจ ฮึดขึ้นมาวิ่งไปดักหน้ารถของสันติที่กำลังจะออกจากบ้าน สันติตกใจหักรถหลบ ขณะนั้นเองมีรถยนต์วิ่งมาด้วยความเร็วสูงพุ่งชนรถสันติเต็มแรง อังคณาร้องกรี๊ด นิ่มช็อก เบิกตาโพลง
ป้านิ่มเล่าว่า นับแต่นั้นอาสันติก็สูญเสียความทรงจำบางส่วน นอนหลับไปเกือบเดือน พอตื่นขึ้นมาก็จำเรื่องของเพื่อนสนิทหลายคน เรื่องเป็นนักบินสมัยสงครามเวียดนามไม่ได้ ดีที่ยังจำอาอังคณาได้
“ปู่สันติไม่ได้ทรยศคุณ เห็นไหมคะ” ริศาพูดกับผีอัศนี
อคินถามว่าแล้วที่บอกว่าเอารูปไปทิ้งน้ำคืออะไร ป้านิ่มบอกว่าเพราะอาอังคณาเห็นว่าอาสันติจำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่อยากรื้อฟื้นอะไรขึ้นมาอีก อาอังคณาเลยเอารูปต่างๆไปทิ้งน้ำ อะไรลืมแล้วก็ให้มันจบไปเลย
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ตอนที่ 7 วันที่ 10 ส.ค.61
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา บทประพันธ์โดย นภสรMy Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา บทโทรทัศน์โดย ทิพย์สุดา
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ