อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 5 วันที่ 15 ส.ค.61
รถของรินตายสนิท วิษณุต้องโทร.ตามช่างมาลากไปที่อู่ รินไม่อยากให้เขามาเสียเวลา จึงฝากเขากลับกับต้น เธออยู่รอช่างเอง ปาลจัดแจงฝากพายกลับกับต้นด้วยอีกคน จะได้เอารถตู้ตามไปที่อู่แล้วรอรับรินกลับ พายขออยู่เป็นเพื่อนปาลกับริน ไม่ยอมกลับไปพร้อมวิษณุ“งั้นพี่ฝากรินด้วยนะปาล พี่ต้องกลับไปเคลียร์อะไรเยอะเลย ไว้ค่อยเจอกันที่ออฟฟิศนะริน”
หลังจากช่างซ่อมรถตรวจดูรถรินอย่างละเอียด พบว่ามีน้ำตาลทรายในถังน้ำมัน ทั้งรินและปาลต่างงุนงง น้ำตาลทรายเข้าไปอยู่ในนั้นได้อย่างไร ระหว่างนั้นวิษณุโทร.มาถามรินว่าเป็นอย่างไรบ้าง พอรู้ว่ารถเสียเนื่องจากมีน้ำตาลทรายอยู่ในถังน้ำมันถึงกับร้องเอะอะ
ต้นที่นั่งเบาะหน้าคู่กับพาไลคนขับรถเห็นวิษณุวางสายถามว่ามีอะไรหรือ เขาเล่าให้ฟังว่าช่างเจอน้ำตาลทรายในถังน้ำมันรถของริน พาไลแอบยิ้มสะใจที่กลั่นแกล้งรินได้อีกครั้ง...
ระหว่างนั่งมาในรถตู้ รินที่นั่งแถวที่สองแอบมองกระจกส่องหลังเห็นพายเอนหัวหลับซบไหล่ปาลอยู่ที่เบาะด้านหลังตัวเอง รู้สึกเจ็บแปลบใจต้องเบือนหน้าหนี...
รถตู้ส่งพายที่บ้านก่อน รินหลับสนิทเลยไม่ได้ร่ำลากัน ปาลช่วยเธอถือกระเป๋าเข้าไปส่งให้ถึงในบ้าน พายเสียดายจากนี้ไปคงไม่ได้เจอเขาทุกวันอีกแล้ว ไม่รู้เมื่อไหร่กองนี้จะได้ถ่ายทำต่อ เขาเชื่อว่าอีกไม่นาน
“ช่วงนี้เราก็นัดเจอกันบ้าง ไปทานข้าวบ้างได้ไหมคะ”
ปาลไม่ขัดข้องไว้ค่อยโทร.นัดกัน พายยิ้มมีความสุขที่อย่างน้อยเขายังรับปากจะเจอกัน เขายืนส่งจนเธอเข้าในตัวบ้านถึงได้กลับขึ้นรถ เห็นรินยังหลับสนิทอยู่ ปาลเข้าไปนั่งข้างๆ พอรถเคลื่อนตัวเธอเอนมาซบไหล่เขา มีเสียงมือถือของเขาดังขึ้น ปาลรีบกดรับสายไม่อยากทำให้เธอตื่น
“ครับพี่ วีกหน้าเหรอครับ ขอเช็กวันแล้วบอกอีกที นี่ละครพักกอง ผมน่าจะไปได้ ฝากจองที่พักด้วยนะพี่”
จากนั้นไม่นาน รถตู้มาจอดหน้าคอนโดฯที่พักของรินซึ่งยังหลับซบไหล่ปาลอยู่ เขาค่อยๆปลุกเธอว่าถึงแล้ว รินลืมตาขึ้นมาเห็นตัวเองซบไหล่เขาอยู่ก็ตกใจ ขยับหนี ถามว่าพายอยู่ไหน
“บ้านเขาถึงก่อน ลงไปแล้วสิคุณ” ปาลลงจากรถเพื่อให้รินลงได้ “คุณระวังตัวดีๆนะ ผมเป็นห่วงคุณจริงๆ ผมไม่แน่ใจว่าเหตุที่เกิด คนแกล้งหรือผี”
“ผีนางหยาดคงไม่บ้าเอาน้ำตาลทรายมาเทมั้งคุณ”
“ก็ไม่แน่ เพราะวันนั้นที่ผมโดนขัง ผีหยดเขาบอกว่าอย่ายุ่งกับคุณ”
“นี่คุณพยายามจะให้ฉันเชื่อเรื่องผีให้ได้ใช่ไหม”
ปาลอยากรู้ถ้าไม่ใช่เพราะผี แล้วรินจะอธิบายเรื่องที่ไปตบกิฟท์อย่างไร เธอเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน เขาแนะอย่างน้อยถ้าเธอเปิดใจเชื่อเรื่องผีบ้างจะได้ไม่โกรธพี่ณุมากนัก ครู่ต่อมารินลากกระเป๋าเดินทางเข้ามาใน ห้องพัก เป็นจังหวะเดียวกับแม่โทร.หา ทันทีที่รับสายรินหยอดคำหวานว่าคิดถึงแม่มาก
“อะไรของแก ปกติแม่โทร.มาละคุยอย่างเสียไม่ได้”
“แม่ก็จะเอายังไง คิดถึงก็ว่าไม่คิดถึงก็ว่า ตอนนี้รินเซ็งมาก เดี๋ยวกลับไปหาแม่สักพักนะ”
“จริงเหรอริน อย่าหลอกให้ดีใจนะ”
รินยืนยันไม่ได้หลอก วางสายจากแม่ก็จะโทร.จองตั๋วเครื่องบินเลย แม่ดีใจมากที่ลูกจะกลับบ้านหันไปบอกพ่อด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่ารินจะกลับบ้านพรุ่งนี้ พ่อพลอยตื่นเต้นดีใจไปด้วย
ooooooo
โลกกลมอย่างเหลือเชื่อ รินนั่งเครื่องบินไปภูเก็ตลำเดียวกับปาล ทีแรกทั้งคู่ไม่เห็นกัน แต่พอเครื่องตกหลุมอากาศสองครั้งซ้อน รินที่นั่งอยู่กลางเครื่องคลื่นไส้อาเจียนอย่างหนัก แอร์โฮสเตสต้องพาเธอไปนั่งที่นั่งริมหน้าต่างแทน ปาลซึ่งได้ที่นั่งท้ายเครื่องออกจากห้องน้ำเห็นเธอกำลังย้ายที่นั่งรีบเข้าไปหา
แอร์โฮสเตสเห็นปาลเดินเข้ามาก็ตำหนิว่าตอนนี้สภาพอากาศแปรปรวน ช่วยกลับไปนั่งที่ด้วย เขาขอดูแลรินเองเราเป็นเพื่อนกัน แอร์โฮสเตสก็เลยไม่ว่าอะไร เขานั่งลงข้างๆจับมือรินมากดจุดที่แขนห่างจากข้อมือ 2 นิ้วตามตำราหมอบอก เธอดูผ่อนคลายขึ้น สักพักเธอรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาเห็นเขาก็ตกใจ
“คุณ ทำอะไร แล้วคุณมาได้ไงเนี่ย” รินจะชักมือกลับ ปาลยื้อไว้
“ถ้าที่จับมือคุณ ผมกดจุดให้ตามตำราจีน มันช่วยลดอาการคลื่นไส้ ส่วนข้อหลังผมมากับกลุ่มเพื่อนสถาปนิกน่ะ”
“บังเอิญไปนะ”
“นั่นสิ แล้วรู้สึกดีไหมที่ผมกดจุดให้” ปาลยังคงกดจุดไว้อย่างนั้น รินพยักหน้า สีหน้าผ่อนคลายขึ้นมาก...
ที่สนามบินภูเก็ต แม่มารอรับรินที่ประตูขาเข้า เห็นเธอเดินหน้าซีดดูสะบักสะบอมออกมาโดยมีปาลช่วยลากกระเป๋าตามหลังรีบวิ่งมาหา อารามรีบร้อนสะดุดขาตัวเองหน้าคะมำโชคดีที่ปาลพุ่งไปรับไว้ทัน
“เกือบไปแล้วไหมล่ะ แม่ก็อย่าตกใจไปเลยแม่ เครื่องมันเหวี่ยงรินแค่เวียนหัวน่ะ”
“ขอบคุณนะลูก เพื่อนรินเหรอ ตามรินมาเที่ยว เหรอลูก”
รินกับปาลตอบกันไปคนละทาง เธอบอกว่าไม่ใช่ แต่เขาว่าใช่ แม่งงตกลงอย่างไรกันแน่ ปาลแนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนกับริน แต่ไม่ได้ตามเธอมาเที่ยว ต่างคนต่างมา
“เมื่อกี้ยังไม่ทันสวัสดีเลย ผมปาลนะครับ รู้จักกับคุณรินในงานละครเรื่องที่เพิ่งถ่ายไป”
แม่สงสัยว่าปาลมาเที่ยวหรือ เขามาทำโครงการกับเพื่อนๆสถาปนิก มาสำรวจอาคารโบราณในท้องถิ่นที่ ภูเก็ต แม่ทักว่าใช่กลุ่มเดียวกับที่พักที่ทะเลรินรีสอร์ตไหม เขาแปลกใจทำไมท่านถึงรู้
“อ้าว จุดไต้ตำตอ นั่นมันรีสอร์ตของแม่เอง”
รินมองแม่สลับกับมองปาล อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น...
ภายในห้องอาหารของทะเลรินรีสอร์ต เพื่อนสถาปนิกของปาลคือทีกับกอล์ฟ นั่งคุยอยู่กับพ่อของรินโดยมีภาพวาดสถาปัตยกรรมชิโนโปรตุกีสของภูเก็ตหลายภาพวางอยู่บนโต๊ะ
“เห็นแล้วมันปลื้มจริงๆที่สถาปนิกรุ่นใหม่ๆอุตส่าห์มาสเกตช์ตึกเก่าๆถึงภูเก็ตนี่”
“คือพวกเราเป็นพวกชอบตึกเก่าก็เลยรวมตัวกันออกสเกตช์อย่างน้อยก็เป็นการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมเก่าๆไว้เท่าที่เราพอทำได้”
“แหม ฟังแล้วมันภูมิใจ ผมก็อาคิเทกต์นะคุณ รุ่นน้องผมทั้งนั้นเลยเนี่ย” พ่อหัวเราะร่วน รินมาทันได้ยินพอดีแซวว่าน่าจะเป็นรุ่นลูกมากกว่า ปาลรีบเสนอหน้าเข้าไปไหว้ แนะนำตัวกับพ่อรินว่าเป็นเพื่อนของเธอ ท่านมองหน้าเขาแล้วรู้สึกคุ้นๆ แม่ร้องบอกว่าปาลเป็นดารา เล่นละครเรื่องที่รินทำ พ่อถึงบางอ้อที่แท้ก็เป็นดารานี่เอง แล้วถามว่ากลุ่มเดียวกันกับทีและกอล์ฟใช่ไหม ปาลรับคำ
รินมองงานของปาลกับเพื่อนอย่างสนใจ
การกลับบ้านครั้งนี้ของเธอทำให้ได้รู้จักปาลในอีกแง่มุมหนึ่ง
ooooooo
วิษณุนั่งอ่านบันทึกต้นตระกูลคุณพระวนาเทพที่ปาลให้ ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสารหยาดจับใจเพราะเธอเป็นเพียงเครื่องมือของคุณกำไลหวังจะใช้ความสาวความบริสุทธิ์ของเธอดึงคุณพระคืนจากหยดที่มักใหญ่ใฝ่สูง
“ตำนานก็แค่เรื่องเล่าสนุกปากที่ไม่มีความจริง หยาด...เรื่องในชาติก่อนเราคงกลับไปแก้ไขไม่ได้ ถือซะว่าในชาตินี้ฉันจะแก้ไขความเข้าใจผิดให้เธอเองเพราะคนผิดคือฉันเอง” คำพูดของวิษณุเหมือนผีหยาดที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้หน้าตึกวนาเทพจะรับรู้ได้ถึงกับยิ้มออกมา...
ไม่ใช่แค่บังเอิญนั่งเครื่องบินลำเดียวกันไปลงภูเก็ต หรือแค่พักที่รีสอร์ตของครอบครัวรินเท่านั้น ปาลคุยกันไปคุยกันมาระหว่างกินมื้อเช้ากับแม่รินทำให้รู้ว่า ปุกแม่ของเขาเป็นเพื่อนซี้สมัยเรียนหนังสือกับท่าน แถมเคยตกลงกันไว้ว่ารินโตเป็นสาวเมื่อไหร่จะจับแต่งงานกับปาล รินอายสุดๆไม่กล้าสบตาเขา
“โอ๊ย...แล้วมาเจอกันตอนนี้อีก นี่มันพรหมลิขิตชัดๆ” แม่รินเอะอะเสียงดังตามนิสัย “ปาล ลูกสาวแม่ดีนะ เก่งก็เก่ง รับรองไม่เจ้าชู้ด้วย แก่นกะโหลกแบบนี้ไม่มีใครเขาเอาหรอกลูก วางใจได้”
รินเขินหนักทำอะไรไม่ถูก คว้าซาลาเปายัดใส่ปากแก้เขิน จังหวะนั้นทีกับกอล์ฟเข้ามาตามปาล อิ่มเมื่อไหร่จะได้ไปดูตึกกัน พ่อรินขอให้รินเป็นคนพาพวกหนุ่มๆไป แนะให้เริ่มไปดูตึกตั้งแต่ศูนย์ข่าวพรหมเทพไล่ไปตามถนนเรื่อยๆ รินรับหน้าที่ไกด์จำเป็นด้วยความเต็มใจ...
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 5 วันที่ 15 ส.ค.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ