อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 2 วันที่ 5 ส.ค.61
คุณกำไลพยักหน้าให้เป็นเชิงอนุญาต หยาดป้อนยาให้คุณวาดกับคุณแดงดื่มจนหมดถ้วยเช่นกัน ทันใดนั้นคุณกำไลดิ้นทุรนทุราย ปวดแสบปวดร้อนไปหมด เอามือกุมคอร้องลั่น ตระหนักแล้วว่ายาที่ดื่มเข้าไปไม่ใช่ยาบำรุงแต่เป็นยาพิษ แต่ก็สายเกินไปทั้งแม่และลูกสองคนตายอย่างทรมาน หยาดตกใจมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก ทาสหญิงคนหนึ่งขึ้นมาบนเรือนทันเห็นเหตุการณ์พอดีโวยวายว่าเธอทำอะไรคุณกำไล“ฉันไม่ได้ทำอะไร ฉันไม่ได้ทำอะไรจริงๆนะจ๊ะ”
“ไม่จริง เอ็งฆ่าคุณกำไล เอ็งฆ่าคุณกำไลใช่ไหม” ทาสหญิงมองถ้วยยาในมือหยาดเขม็ง
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่จะวางยาให้คุณกำไลป่วยนิดหน่อยและฉันจะได้มาคอยดูแลเหมือนเดิม”
ทาสหญิงด่าหยาดว่าชั่วช้าสามานย์ที่สุด ฆ่าได้แม้กระทั่งคนท้องและเด็ก แล้วตะโกนเรียกให้คนมาช่วยจับตัว หยาดตกใจกลัวความผิดวิ่งหนี แต่ก็หนีไม่รอด ไม่นานนักเธอถูกทาสชายลากตัวมาตามพื้น
ตรงไปที่ต้นไม้ใหญ่หน้าตึกวนาเทพท่ามกลางพระจันทร์ที่ถูกเงาของโลกบัง แม่เยื้อนวิ่งตามมาเห็นตะโกนถามหยาดว่าใครใส่ร้ายเธอ แล้วมองไปรอบๆเห็นหยด แอบมองอยู่ไกลๆ แม่เยื้อนตะโกนลั่น
“อีหยดเอ็งนี่มันคนบาป อีทาสใจบาปมาเกิดแท้ๆ”
คุณพระวนาเทพได้ยินเสียงเอะอะออกมาถามว่ามีเรื่องอะไรกัน พอรู้จากทาสคนอื่นว่าหยาดวางยาคุณกำไล เขาไม่เชื่อว่าเธอจะทำอย่างนั้นพยายามห้ามปรามแต่สายเกินไปหยาดถูกแขวนคอตายไปแล้ว...
ผีหยาดนึกถึงอดีตขึ้นมาถึงกับน้ำหูน้ำตาไหล
ผีหยดมองน้องหมั่นไส้ จะร้องไห้หาพระแสงอะไร ดันขังตัวเองไว้ที่เรือนนี้ทั้งที่จะไปไหนก็ได้ เธอคร่ำครวญจะไปเกิดได้อย่างไรหากคุณกำไลยังไม่ให้อภัยในสิ่งที่เธอทำ หากไม่ใช่เพราะพี่ เธอคงไม่ต้องเป็นแบบนี้ ผีหยดโวยลั่นนี่คิดจะโยนความผิดให้ตนทั้งที่เธอทำตัวเองแท้ๆ
“ความผิดเดียวของฉันก็คง...เชื่อใจพี่มากเกินไป”
“ถ้าเอ็งจะหาว่าข้าใจบาป ความบาปและความผิดเดียวของข้าก็คือ...รักมากเกินไป” พูดจบผีหยดมองไปที่วิษณุซึ่งกำลังขะมักเขม้นกับการตรวจนั่งร้าน
ooooooo
พายข่มความกลัวเอาไว้แล้วมาเข้าฉาก ขณะที่ยืนบนลังไม้เงยหน้าคว้าเชือกจะมาแขวนคอ เจอผีหยดนั่งมองอยู่ เธอกรีดร้องลั่นขวัญผวา วิษณุตกใจวิ่งไปดู พายขอโทษทุกคนโดยไม่เอ่ยถึงผีที่ตัวเองเห็น
ผีหยาดที่นั่งอยู่ข้างๆต่อว่าพี่สาวว่าทำแบบนั้นทำไม เธอคนนี้ไม่เกี่ยวอะไรด้วย ผีหยดไม่สนใจอยากแกล้งใครจะทำไม ผีหยาดขอร้องอย่าไปยุ่งกับเธออีก
“ก็ได้ ถ้าเอ็งไม่อยากให้ข้ายุ่งกับนังนี่ ข้าไปยุ่งกับคนอื่นก็ได้” ผีหยดทำหน้าเอือมใส่น้องสาวแล้วหายวับไป พายรวบรวมความกล้าแหงนมองบนต้นไม้อีกครั้ง ไม่เห็นผีสักตน วิษณุสั่งเดินกล้องใหม่ เธอกลัวจัดขาสั่นยืนไม่ไหวร้องไห้โฮ รินเห็นท่าไม่ดีขอร้องวิษณุให้พอแค่นี้ก่อน พายท่าทางไม่ไหว เขาเห็นด้วยสั่งคัต พายรีบปีนลงมาถึงพื้นก็นั่งแปะร้องไห้ ปาลรีบเข้าไปช่วยดูแล...
ผีหยดเบนเข็มไปหากิฟท์ซึ่งคือคุณกำไลในชาติปางก่อน ยิ่งเห็นเธอมีคนคอยช่วยบริการทุกอย่างไม่ว่าอยากทำอะไร อยากกินอะไรก็หมั่นไส้
“อีนังกำไลทำไมชีวิตเอ็งถึงโชคดีนัก จะกี่ชาติต่อกี่ชาติเอ็งก็ยังมีชีวิตอยู่ดี มีข้าทาสบริวารคอยดูแลเอ็งคงไม่เคยรู้รสชาติของความชอกช้ำสินะว่ามันเป็นเยี่ยงไร” พลันภาพในอดีตผุดขึ้นมาในความทรงจำของผีหยด
ตอนนั้นเธออายุ 14 ปีไล่เลี่ยกับคุณกำไล เป็นครั้งแรกที่เธอกับหยาดได้ขึ้นเรือนใหญ่และเป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่ได้เจอกับเจ้าสัวไกรพ่อของคุณกำไลซึ่งเพิ่งกลับจากเดินทางไปค้าขาย ท่านมีผ้ายกสั่งทอพิเศษมาฝากคุณกำไล แต่พอรู้ว่าหยดเป็นลูกแม่เยื้อน ท่านมอบผ้าทอผืนธรรมดา ให้ เธอตกใจที่ท่านให้ของทำอะไรไม่ถูก คุณกำไลต้องบอกให้กราบขอบพระคุณท่าน หยดถึงได้สติทำตาม
เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้หยดได้ล่วงรู้ความลับว่าเจ้าสัวไกรไม่ได้ให้ผ้าทอผืนนี้เพราะเมตตาแต่ให้เพราะเธอคือลูกของท่านที่เกิดจากเมียทาสอย่างแม่เยื้อน เธอโกรธมากตามมาต่อว่าแม่ว่าเห็นแก่ตัว ปล่อยให้เธอเป็นแค่อีหยดลูกทาส แทนที่จะได้เป็นคุณหยด ลูกคุณท่านเหมือนคุณกำไล แม่เยื้อนที่โกรธอยู่เมื่อครู่ หัวเราะทั้งน้ำตา
“เอ็งคิดว่าคุณท่านจักสนใจเอ็งที่เป็นลูกรึอีหยด เอ็งคิดว่าถ้าข้าบอกความจริง สู้เพื่อเอ็ง ชีวิตเอ็งจักได้เป็นคุณหนูเยี่ยงคุณกำไลอย่างนั้นรึ ข้าจักบอกให้ฟัง ต่อให้พยายามเยี่ยงใดชีวิตนี้ข้าเป็นได้แค่ทาส เอ็งก็เป็นได้แค่ลูกทาส หน้าที่เราคือเจียมกะลาหัวไปจนตาย” ว่าแล้วแม่เยื้อนตบตีหยดไม่ยั้ง
“เอาซี่ ตบให้ฉันตายไปเลย อีหยดลูกทาสจะตายไปในวันนี้ ชีวิตทาสของมันจะสิ้นสุดแค่วันนี้ วันพรุ่งนี้มันจะเกิดเป็นคนใหม่ เป็นคุณหยดอย่างเขาบ้าง ฉันจักไม่มีวันยอมเป็นทาสไปจนวันตาย”...
ผีหยดตื่นจากภวังค์มองกิฟท์ด้วยความริษยา “กูจักทำให้มึงได้รู้จักความต้อยต่ำ อับอาย อย่างที่กูเคยได้รับมาทั้งชีวิต”
ooooooo
พายสติแตกเกินกว่าจะกลับมาเล่นฉากแขวนคอได้ อีกทั้งกองถ่ายไม่ได้ติดต่อสแตนด์อินเอาไว้ วิษณุตัดสินใจยกกอง รินเสียดายทั้งเวลาและเงินค่าเช่าอุปกรณ์จึงอาสาจะเล่นบทนี้เอง ทำประหนึ่งว่าตัวเองเป็น สแตนด์อิน แล้วค่อยถ่ายแค่หน้าพายมาใส่ทีหลัง
ทุกคนพากันชื่นชมในสปิริตอันแรงกล้าของเธอ
รินสวมชุดผ้าแถบเสร็จปีนนั่งร้านขึ้นไปยืนบนลังไม้ พอสิ้นเสียงแอ็กชัน เธอคว้าเชือกมาคล้องคอ วิษณุไม่ค่อยพอใจนัก สั่งให้ถ่ายใหม่อีกครั้ง ต้นยืนมองอยู่ที่จอมอนิเตอร์กับกิฟท์ถึงกับบ่นอุบ
“ทำไมพี่ณุต้องหลายเทกขนาดนี้ คุณรินกลัวไปหมดแล้วมั้ง”
“แหม แล้วทำไมพี่ต้นต้องห่วงคุณรินขนาดนั้นล่ะคะ นี่ถ้าห่มสไบเองได้คงห่มแล้วใช่ไหมคะ” กิฟท์แขวะ ต้นแก้ตัวไม่ว่าใครไปอยู่ตรงนั้น เขาก็เป็นห่วงเท่ากัน พาไลที่แอบไปปลดนอตนั่งร้านตามเข้ามาสมทบ กิฟท์ทักว่าหายไปไหนมา เธอโกหกว่าไปเข้าห้องน้ำ แล้วตกลงนี่รินแสดงเองจริงๆหรือ กิฟท์ไม่วายแขวะอีก
“จริงสิคะ พี่ต้นเขาถึงได้เกร็งนั่งห่วงหน้ามอนิเตอร์แบบนี้”
อีกมุมหนึ่งไม่ห่างกันนัก เดือนมองรินด้วยความหมั่นไส้ “ทำเป็นเก่ง อยากจะโชว์พี่ณุอ่ะสิ ตกม้าตายมาจะสมน้ำหน้าให้”
พนักงานฝ่ายประสานงานเดินผ่านมาได้ยินพอดี มองเดือนไม่ชอบใจ...
สามเทกการถ่ายฉากแขวนคอถึงสำเร็จลุล่วง รินถอนใจโล่งอกที่งานผ่านไปได้ด้วยดี จัดแจงลงจากนั่งร้าน ทันใดนั้นนั่งร้านหัก เธอร่วงโครมลงมา ทุกคนตกใจรีบวิ่งมาดู ในเวลาต่อมารินถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลโดยมีปาลกับบอลเป็นคนพามา แม้อาการของเธอจะไม่หนักหนาสาหัส แต่หมอต้องเข้าเฝือกที่แขนไว้ เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้วิษณุต้องยกกองวันนี้ไปเลย...
หลังเกิดเหตุร้ายขึ้น วิษณุเรียกทีมงานมาตำหนิ หัวหน้าช่างยอมรับผิด แต่ยืนยันว่าตอนประกอบนั่งร้าน เช็กดีแล้วว่าปลอดภัย ตากล้องเองก็ช่วยตรวจซ้ำอีกรอบด้วยตัวเอง น้ำหนักนักแสดงก็ไม่ได้เกิน ไม่รู้นั่งร้านถล่มลงมาได้อย่างไร พาไลที่นั่งฟังอยู่กับต้นและกิฟท์ตีหน้าซื่อตาใส
“น่าสงสารน้องรินจัง”
“นั่นสิครับ ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นอุบัติเหตุ”
“พี่ต้นคิดว่ามีคนแกล้งคุณรินเหรอคะ” เดือนพูดเหมือนร้อนตัว กิฟท์ตั้งข้อสังเกตทั้งหมดนี่อาจไม่ใช่ฝีมือคนก็ได้ อาจเป็นฝีมือของผีหยาด หรือไม่ก็ผีบ้านผีเรือนที่เกิดหมั่นไส้รินขึ้นมา วิษณุหันขวับมองกิฟท์แต่ไม่พูดอะไรเดินเลี่ยงไปที่ห้องรับรองภายในตึกวนาเทพเพื่อสงบสติอารมณ์ นั่งหลับสายตาเอามือนวดขมับ
ผีหยดเอาผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักลายดอกรักมาวางที่โต๊ะข้างๆ แล้วเข้าไปยืนด้านหลังวิษณุ นวดขมับให้
“คุณพระเจ้าขา ให้หยดคอยรับใช้คุณพระ นะเจ้าคะ หยดจะไม่ยอมให้ใครมาพรากคุณพระไปจากหยดอีกแล้ว” ผีหยดนวดขมับให้วิษณุที่ชาติปางก่อนเป็นคุณพระวนาเทพด้วยความรักจนเขาเผลอหลับไป
ooooooo
ระหว่างนั่งรอรับยา บอลเห็นข่าวในโลกโซเชียลที่ลงว่านั่งร้านพังคากองถ่ายนางบาป เกือบคร่าชีวิตผู้จัด โทษว่าเป็นเพราะผีผลัก ถึงกับบ่นอุบทำไมข่าวนี้ถึงแพร่ไปเร็วนัก แล้วเอาข่าวนี้ให้รินอ่าน
“ไปกันใหญ่แล้ว ยิ่งไม่อยากให้เป็นข่าวก็ยิ่งเป็นข่าว”
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 2 วันที่ 5 ส.ค.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ