อ่านละคร ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 6 วันที่ 18 ส.ค.61
เปรมจิต พีระ และคณะกรรมการบริหาร ธนาคาร ประชุมอย่างเคร่งเครียดเกี่ยวกับแผนโครงการเอสเอ็มอีของเยี่ยมยุทธ เสียงส่วนใหญ่มีมติเห็นด้วย เปรมจิตค้านไม่ออกได้แต่ก้มหน้ายอมรับแบบไม่เต็มใจนักธนูไม่อยากเสียมารยาทในที่ประชุมแต่สถานการณ์ตบตีของปิ่นมุกกับจินดาก็รอไม่ได้ เขาเลยขอให้พนักงานสาวเฝ้าหน้าห้องประชุมไปแจ้งข่าว เปรมจิตกับพีระตกใจมากผละไปห้ามสองสาวทันที
ปิ่นมุกเห็นแม่ก็ไม่สะทกสะท้านประกาศกร้าวให้ไล่จินดาออกจากทุกตำแหน่งของธนาคาร เปรมจิตกับพีระจะค้าน ปิ่นมุกยิ่งเดือดใช้สิทธิ์ผู้ถือหุ้นไล่พีระออกอีกคน จินดาหน้าเสียแต่เพียงแวบเดียวก็เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว
“ความเลวของแกปลุกความเลวของฉันขึ้นมา แกโทษฉันไม่ได้นะ”
ขาดคำจินดาก็ตบหน้าปิ่นมุกฉาดใหญ่แถมจิกหัวไปโขกเสา ดาวเหนือตกใจห้ามเสียงดัง
“หยุดค่ะคุณจินดา คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือ ทำร้ายคนอื่นยังไงก็ผิดนะคะ”
จินดาสติแตก พาลโกรธดาวเหนือที่พูดเหมือนปกป้องปิ่นมุก “ตกลงจะอยู่ข้างมันใช่ไหม แกก็เห็นมันงี่เง่าขนาดนี้ยังจะเข้าข้างมัน ในเมื่อแกไม่เข้าข้างฉัน ฉันก็ไม่ต้องมีแกเป็นเพื่อนเหมือนกันดาวเหนือ”
ดาวเหนือเสียใจมากแต่พยายามห้ามจินดาไม่ให้ลงไม้ลงมืออีก แต่มีหรืออีกฝ่ายจะสน ถลาไปตบปิ่นมุกอีกฉาด
“แกทำอะไรกับฉันก็ได้แต่ไม่มีสิทธิ์ทำพ่อฉันเข้าใจไหม!”
ธนูเห็นท่าไม่ดีช่วยพีระแยกจินดาออกมาพร้อมเตือนสติไม่ให้ใช้ความรุนแรงเพราะจะเพิ่มปัญหา จินดายอมสงบแต่ปิ่นมุกไม่ยอมกรีดร้องให้คนจับตัวจินดา เธอจะตบล้างน้ำให้หายแค้น!
หลังเหตุการณ์วุ่นวาย...ดาวเหนือบุกไปเอาเรื่องเยี่ยมยุทธถึงห้อง จินดากลับบ้านกับพีระซึ่งตัดสินใจจะให้ลูกสาวได้ทำในสิ่งที่รัก ส่วนปิ่นมุกเรียกตัวธนูมาคาดคั้นจนมั่นใจว่าเยี่ยมยุทธแอบมีใจให้จินดา
เยี่ยมยุทธหนักใจไม่น้อยกับเรื่องตบตีของสองสาวแต่เพื่อแผนในอนาคตเขาจึงตัดสินใจเลือกปิ่นมุก ดาวเหนือเจ็บใจแทนจินดาแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะปิ่นมุกก็อยู่ในสถานะแฟนของเขาจริงๆ
ปิ่นมุกโล่งใจเมื่อได้ยินเยี่ยมยุทธยืนยันว่าไม่ได้คิดกับจินดาแบบชู้สาวแต่ปรารถนาดีเหมือนเป็นน้องสาว
“แล้วคุณไปยุ่งกับมันทำไม เรื่องนี้ฉันไม่เข้าใจ”
“คุณปิ่นมุก...ฟังผมนะ คุณเลิกกับผมไม่ได้ ผมนี่ล่ะจะผลักดันคุณ จำเรื่องคุณอยากเปลี่ยนภาพลักษณ์ธนาคารได้ไหม ผมผลักดันให้มันได้เข้าที่ประชุมวันศุกร์นี้แล้ว”
“คุณจะให้ฉันเอาเรื่องนี้เข้าที่ประชุมหรือ”
“สิ่งเดียวที่คุณต้องการในชีวิตคือการได้รับการยอมรับจากแม่และคนที่ธนาคาร ผมอ่านแผนงานคุณแล้วมีต้องแก้ไขนิดหน่อย เรามาซักซ้อมกัน ผมจะทำให้แผนงานของคุณผ่านฉลุย”
นับว่าเยี่ยมยุทธอ่านเกมขาดตีถูกจุดเพราะปมอยากเอาชนะแม่เป็นจุดอ่อนของปิ่นมุกจริงๆ ดาวเหนือลอบเบ้หน้าให้ความปลิ้นปล้อนของเขาแต่พูดอะไรไม่ได้มากนอกจากทนฟังเขาอ้อนปิ่นมุก
“ผมรู้ผมไม่ใช่แฟนที่ดี ผมเอาใจคุณไม่เก่ง แต่สิ่งหนึ่งที่คุณต้องยอมรับ...คบกับผมชีวิตคุณจะดีขึ้น”
ooooooo
นอกจากให้ยืนยันว่ารักแล้วปิ่นมุกยังบังคับให้เยี่ยมยุทธบอกเลิกจินดาในวันเดียวกัน จินดาช้ำใจมากไม่คิดเลยว่าเขาจะเกรงใจและทำเพื่อปิ่นมุกขนาดนี้
“ฉันไม่เข้าใจ คุณชอบคนอย่างปิ่นมุกได้ยังไง ยัยนั่นมันนังปีศาจชัดๆ คุณอยากเลิกแต่ไม่กล้าบอกใช่ไหมคะ”
เยี่ยมยุทธรู้สึกผิดกับเธอแต่เพื่อสืบเรื่องครอบครัวเขาจึงต้องตัดใจ “เรื่องของเรา...หยุดไว้แค่นี้เถอะ ผมผิดเองที่เข้าไปวุ่นวายกับชีวิตคุณ ที่จริงผมไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับคุณ...ไม่เคยเลย”
จินดาหัวใจสลาย เยี่ยมยุทธขี้ขลาดเกินกว่าจะบอกความจริงและเผชิญหน้ากับเธอเลยผละหนี เปิดโอกาสให้ปิ่นมุกซึ่งลากดาวเหนือมาสังเกตการณ์หน้าบ้านพีระเข้าไปเยาะเย้ยจินดา
“ย้ำอีกครั้ง...ฉันเป็นคนขอให้เขามาบอกเลิกเธอและเขาก็เชื่อทำให้ทันที เขาบอกเลิกเธอเพราะเป็นคำสั่งฉัน”
ดาวเหนือสงสารจินดาพยายามดึงปิ่นมุกกลับ แต่อีกฝ่ายสะบัดตัวออก
“เป็นเพื่อนกันเป็นสิบปี แกเอามโนเรื่องผู้ชายของแกมาทำลายทุกอย่าง”
จินดาถอนใจเอือมๆ “บอกแล้วไงไม่ใช่เรื่องผู้ชายแต่มันเป็นเรื่องของแกกับฉัน”
“แกฟังให้ดีนะ เพื่อนกันน่ะ เวลาแฟนเพื่อนมาทำตุกติกด้วย เพื่อนที่ดีมันต้องมาบอกเพื่อน ไม่ใช่เก็บเอาไปมโนต่อจนมันบานปลาย...ใช่ไหมดาวเหนือ”
ดาวเหนืออยากให้เลิกแล้วต่อกันจึงรับคำแบบขอไปทีแต่ปิ่นมุกก็ไม่หยุดอาฆาตจินดา
“แกอย่ามาขอความรักจากฉัน ในเมื่อแกก็ไม่มีให้ แกไม่ได้แคร์เพื่อนเลย ในเมื่อความรักที่ฉันมีให้แกมันไม่มีค่า ต่อไปนี้ฉันจะมีแต่ความเกลียด แกคอยดูแล้วกันจินดา”
จินดาหมดความอดทนแหวลั่น “แกไปได้แล้ว ออกไป...ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!”
“แกไม่ใช่เด็กใสๆจ๋อยๆหรอก แกมันเด็กเก็บกดเหมือนผู้หญิงคนอื่นทั้งประเทศนี้แหละ อิจฉาฉัน เป็นเพื่อนกันมาอิจฉากันแบบนี้ แกอยากออกไปจากชีวิตฉันใช่ไหม...ไม่! ฉันไม่ยอม...เพราะฉันจะตามบดขยี้...จองเวรแก!”
ปิ่นมุกพูดจบก็หุนหันออกไป ดาวเหนือละล้าละลังแต่สุดท้ายก็เดินไปปลอบจินดา
“ร้องไห้ออกมาให้พอแล้วกลับไปใช้ชีวิตที่มีความสุขนะคะ...อย่ากลับไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้นอีก”
ooooooo
ความรู้สึกผิดตามหลอกหลอนเยี่ยมยุทธจนเขาต้องไปเคาะประตูบ้านกึ่งคลินิกของเปลว
“ผมผิดตรงไหนที่ผู้หญิงพวกนั้นมาชอบผม ผมไม่ได้เอาปืนขู่พวกเขาสักหน่อย ทุกคนจะผลักความผิดมาที่ผมคนเดียวมันไม่มากไปหน่อยหรือหมอ”
“ทุกคนที่ว่าเนี่ยรวมตัวคุณเองด้วยไหมครับ”
คำถามของเปลวทำให้เยี่ยมยุทธอึกอัก สุดท้ายก็แถหน้าตาย
“ไม่รู้...ผมแค่อยากบอกทุกคนว่าผมไม่ได้ตั้งใจ เอาเหอะ...จะเรียกตั้งใจก็ได้ แต่ผมมีเหตุผลนะ...เพื่อเป้าหมายผมต้องทำทุกวิธี แต่ผมไม่ได้ไปบังคับใครนะ ทุกคนมาชอบผมเอง ให้ผมรับผิดชอบทุกคนคงไม่ไหวมั้ง”
เปลวถอนใจเหนื่อยหน่าย บอกให้คนไข้หนุ่มหายใจลึกๆเรียกสติ
“ฟังให้ดี...เจตนาและวิธีการแยกให้ออก เจตนาถูกแต่วิธีการผิด ระวังแล้วกันเรื่องมันจะยุ่งเละตุ้มเป๊ะ”
“ไม่รู้ล่ะ...งานผมยังไม่เสร็จ จะเละยังไงก็ช่าง ผมต้องสืบให้รู้ประวัติของผม ต้องตามหาน้องผมให้เจอ”
พูดจบก็ผลุนผลันจากไปทิ้งเปลวให้มองตามเซ็งๆ...คงอีกนานกว่าคนไข้หนุ่มจะคิดได้ว่าต้องปล่อยวาง
เยี่ยมยุทธใส่หน้ากากทำเป็นรักหวานชื่นกับปิ่นมุกจนเหล่าพนักงานธนาคารตาค้าง เปรมจิตทำอะไรลูกสาวไม่ได้เพราะตัวเองก็กำลังกลุ้มใจเพราะพีระไม่มาทำงาน พีระไม่ได้ตั้งใจหนีหน้าแต่อยากทำเพื่อจินดาบ้างจึงลางานพาลูกสาวไปส่งโรงเรียนสอนดนตรีด้วยตัวเองเพื่อซ้อมสำหรับงานแสดงที่จะถึง
จินดาไม่มีแก่ใจจะซ้อมดนตรีเพราะยังเสียใจเรื่องเยี่ยมยุทธ ธนูแวะมาเยี่ยมและปลอบให้เธอทำใจ
“ฉันลืมเขาไม่ได้ ฉันเล่นดนตรีไม่ได้แล้ว ขนาดพ่อยังตกงานเพราะฉัน ชีวิตฉันไม่เหลืออะไรแล้ว”
“ไม่จริงหรอก คุณคิดไปเอง คุณเอาใจไปผูกกับเขา หลอกให้ตัวเองเชื่อว่าทำทุกอย่างได้สำเร็จก็เพราะเขา”
ธนูถือวิสาสะหยิบเข็มกลัดที่เธอทำตกและขอให้เธอถือไว้ตลอดเวลา จินดาส่ายหน้าเพราะไม่อยากเมื่อยมือ
“งั้นก็ได้เวลาวางแล้ว อย่าถือเลย...รักเขาข้างเดียว เขาไม่รักตอบก็เอามันออกจากหัวใจซะ เก็บมันเอาไว้ข้างๆใจ...นั่นล่ะที่อยู่ของรักข้างเดียว...อยู่ได้แค่ข้างๆ อย่าเอามันไปใส่ในหัวใจเลย...ทรมานเปล่าๆ”
ในที่สุดเปรมจิตก็ทนไม่ไหวบุกไปหาพีระถึงบ้าน ง้องอนให้เขากลับไปทำงานด้วยกันเหมือนเดิม
“คุณยังโกรธใช่ไหม ปิ่นมุกไม่ไว้หน้าคุณเลย”
“ผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น ผมคงทำงานหนักไปจนไม่มีเวลาให้จินดา เวลานี้จินดาก็กำลังต้องการใครสักคน”
พีระพูดกลบเกลื่อนทั้งที่น้อยใจมาก เปรมจิตรู้ดีขยับไปสบตาใกล้ๆ
“ฉันรู้ตัวว่าทำผิดมามาก ฉันผิดเอง ฉันคนเดียวทำผิดทุกอย่าง”
เปรมจิตรู้สึกผิดกับเขาจริงๆแต่ไม่สามารถพูดอะไรมากกว่านี้ “เรื่องงาน...นั่นแค่ความคิดชั่ววูบ ปิ่นมุกไม่ได้มีสิทธิ์อะไรในการตัดสินใจ ฉันไม่มีวันไล่คุณออก ชีวิตฉันขาดคุณไม่ได้”
พีระเหนื่อยใจมาก สุดท้ายเขาก็ใจแข็งกับเธอไม่เคยได้...ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้
“รับทราบแล้ว ผมจะกลับไปทำงานตามคำสั่งครับท่านประธาน”
ooooooo
ไม่ใช่แค่พีระที่เปรมจิตอยากเจอหน้าและปรับความเข้าใจ จินดาก็เป็นอีกคนที่เธออยากคุยด้วย
“คุณอาไม่โกรธหนูหรือคะ ยังไงหนูก็คงไม่กลับไปดีกับปิ่นมุกหรอกค่ะ”
“ไม่หรอก...อาอยากบอกว่าอาเห็นใจหนู ระหว่างเราจะเหมือนเดิมทุกอย่าง”
จินดาเป็นลูกสาวที่ดีของพีระมาตลอด หญิงสาวเป็นคนเรียบร้อยและเชื่อฟังพ่อทุกเรื่อง เปรมจิตรับรู้ความเป็นไปของเธอตั้งแต่เด็กจึงอดใจหายไม่ได้เมื่ออีกฝ่ายบอกจะไม่มาทำงานธนาคารอีกแล้ว
เยี่ยมยุทธทำตามที่ประกาศช่วยปิ่นมุกดูเรื่องโครงการปรับภาพลักษณ์ของธนาคาร ปิ่นมุกปลื้มมากไม่ว่าอะไรที่เขาต้องการหรือเห็นชอบเธอยอมปรับตามทุกอย่าง ดาวเหนือเฝ้ามองด้วยความหมั่นไส้เพราะยังเคืองที่เขาเลือดเย็นบอกเลิกจินดาแบบไม่สนใจความรู้สึกใคร
แต่ที่ดาวเหนือคิดไม่ถึงคือเยี่ยมยุทธจะใช้โอกาสตอนปิ่นมุกอารมณ์ดีกล่อมให้ยกเลิกคำสั่งไล่พีระออกจากบริษัท พ่อมดการเงินมีแผนจะหาข้อมูลจากพีระอีก จึงไม่อยากให้เขาไกลหูไกลตา ปิ่นมุกตามแผนเขาไม่ทันยอมเปลี่ยนท่าทีแต่โดยดี...ไม่รู้เลยว่าทำให้เยี่ยมยุทธย่ามใจแค่ไหนที่ควบคุมเธอได้
และแล้ววันนำเสนอโครงการปรับภาพลักษณ์ธนาคารก็มาถึง เยี่ยมยุทธเข้าไปให้กำลังใจด้วยทำให้ปิ่นมุกมั่นใจมากขึ้นจะเสนอสิ่งที่ตัวเองคิดและอย่างแรกที่เธอจะทำก็คือเปลี่ยนสีประจำธนาคารจากสีเทาเป็นสีเหลือง
เปรมจิตเบิกตาโพลงโต้ทันควัน
“สีเทาหมายถึงความเป็นกลาง เป็นรากฐาน เป็นความมั่นคงหนักแน่น ธนาคารที่ดีต้องมีความน่าเชื่อถือ”
ปิ่นมุกส่ายหน้าอธิบายอย่างใจเย็น “สตรองมากไปมันก็อึดอัดนะคะ หมดยุคน่าเชื่อถือแล้ว ยุคต่อไปคือสนิทสนมเข้าถึงง่าย ธนาคารไม่ใช่ราชการหรือพ่อแม่อีกต่อไป แต่ต้องเป็นเพื่อน เป็นคนใช้ เพราะฉะนั้นดิฉันขอเสนอสีเหลือง...สีแห่งความสดใส เป็นการเงินของคนรุ่นใหม่เหมือนอย่างสีเหลืองแบบนี้ค่ะ...”
พูดจบก็ผายมือส่งสัญญาณให้ดาวเหนือเรียกพริตตี้สาวๆในชุดสีเหลืองสดเข้ามาเต้นรำโชว์ความสดใสในห้องประชุม เยี่ยมยุทธหน้าตื่นเพราะไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนรีบสั่งให้ดาวเหนือพาพริตตี้สาวๆ ออกไปแล้วรวบรัดตัดความให้ปิ่นมุกสรุปคอนเซปต์ใหม่ของธนาคารที่นอกจากจะเป็นเพื่อนแล้วยังให้ความสะดวกสบายแก่ลูกค้าอย่างเต็มที่
ปิ่นมุกลอบทำหน้าเซ็งแต่จำต้องยอมทำตามที่เยี่ยมยุทธชี้นำก่อนปิดท้าย
“ปิ่นไม่รู้หรอกว่าธนาคารทำงานยังไง ไม่อยากรู้แล้วก็ไม่สนใจด้วย คนส่วนใหญ่ก็คงคิดเหมือนกัน สิ่งที่เราต้องการก็คือบริการง่าย รวดเร็ว จริงใจและไว้ใจได้ หมดยุคแล้วที่ธนาคารจะทำเหมือนลูกค้าเป็นทาสหวังแต่ผลประโยชน์โดยไม่รับฟังความคิดเห็น ไม่ให้เขาแสดงออกในสิ่งที่ต้องการ”
ความเห็นของปิ่นมุกทำให้คณะกรรมการมีมติเอกฉันท์ผ่านโครงการปรับภาพลักษณ์ของธนาคาร เปรมจิตพูดอะไรไม่ออก แม้ไม่เห็นด้วยนักแต่ก็อดปลื้มตามประสาแม่ไม่ได้ที่ลูกสาวได้รับคำชื่นชมจากคนรอบตัว
ooooooo
เยี่ยมยุทธลำพองใจที่ทำให้ปิ่นมุกไว้ใจด้วยการพิสูจน์ให้เปรมจิตเห็นว่าลูกสาวคนเดียวก็ทำงานธนาคารได้ เขาเชื่อแน่ว่าหลังจากนี้จะสืบจนพบว่าเกิดอะไรกับครอบครัวและน้องสาวคนเดียวของเขาว่าหายไปไหน
แต่กว่าจะถึงวันนั้นเยี่ยมยุทธต้องตามหาองอาจอดีตเจ้าหน้าที่ตำรวจที่รับผิดชอบคดีพ่อแม่ให้พบก่อน แต่สืบจากอดีตเพื่อนร่วมงานก็ไม่ได้ข้อมูลเพิ่มจนกระทั่งเขาได้เห็นภาพถ่ายชัดๆขององอาจจึงได้รู้ว่าอดีตเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ตามหาลาออกไปบวชเป็นพระอ๊อด!
เยี่ยมยุทธตามสืบจนรู้จากแดนและเดือนเพ็ญว่าพระอ๊อดไปธุดงค์ในป่าหลายเดือนกว่าจะกลับวัด เขากระตือรือร้นอยากไปตามหาเพื่อถามเรื่องคดีพ่อแม่แต่ไม่ทันขยับตัวก็ได้รับข่าวร้ายคือดาวเหนือถูกตำรวจจับ!
ดาวเหนือถูกจับข้อหาขโมยและยักยอกเงินมูลนิธิเด็กกำพร้าเจ้าพระยา แฟรงค์ทราบเรื่องเพราะเป็นผู้อุปถัมภ์หลักของมูลนิธิแต่เขาเชื่อสัญชาตญาณตัวเอง...เด็กสาวใสซื่ออย่างดาวเหนือไม่น่าเป็นขโมยได้
แฟรงค์เรียกภาพจากกล้องวงจรปิดมาดูจึงเห็นว่าดาวเด่นเป็นผู้ร้ายตัวจริงของเรื่องนี้ แดนกับเดือนเพ็ญโกรธมากที่หลานชายก่อเรื่องจนลูกสาวคนเดียวเดือดร้อนอาสาจะพาตำรวจไปจับถึงบ้านเกิด แฟรงค์ขอตามไปด้วย ไม่อยากตำหนิแต่อยากช่วยให้ดาวเด่นกลับตัวจะได้ไม่เป็นขโมยอีก
เยี่ยมยุทธหมั่นไส้แฟรงค์ที่เจ้ากี้เจ้าการตัดหน้าเลยคิดแผนพาตัวดาวเหนือไปตามพระอ๊อดหรือองอาจด้วยกัน
“ผมมีวิธีช่วยดาวเด่น แต่จะให้ตำรวจรู้ไม่ได้”
ดาวเหนือตาวาวสนใจทันทีแต่ไม่วายบ่นถึงลูกพี่ลูกน้องหนุ่ม
“พี่เด่น! ไอ้พี่เฮงซวยทำกันได้ลงคอ ว่าแต่คุณมีวิธีช่วยพี่เขาจริงหรือ”
“ดาวเด่นใช้ชีวิตผิดพลาดจนเป็นหนี้สิน ยอมเสียศักดิ์ศรีความเป็นคนขโมยเงินน้อง เขาทำเป็นครั้งแรกใช่ไหมล่ะ เขาไม่ได้เลวโดยสันดาน ถ้าเราไม่ช่วยเขาคราวนี้เขาเลวจริงแน่...ตามผมมา”
เยี่ยมยุทธไม่เฉลยหนทางช่วยดาวเด่นแต่ปล่อยให้ดาวเหนือระบายความอึดอัดจนสบายใจ กว่าเธอจะรู้ตัวรถของเขาก็พาเธอออกนอกเมืองแล้ว ดาวเหนือมองวิวรอบตัวงงๆก่อนปรี๊ดแตกเมื่อเขาบอกว่าจะพาไปเขาใหญ่
“เขาใหญ่...ไปทำไม นี่คุณโกหกฉันอีกแล้วหรือ”
“เปล่า...ก็บอกว่าจะช่วยดาวเด่น ผมช่วยจริงแต่ต้องหลังจากให้เขาถูกคุมตัวมาสถานีก่อน ตอนนี้ระหว่างรอ...ไปเขาใหญ่เป็นเพื่อนผมหน่อยนะ ผมจะไปตามหาพระอ๊อด”
“บ้า...จะไปหาพระก็ไปคนเดียวสิ เอาฉันมาด้วยทำไม”
ดาวเหนือเป็นเดือดเป็นร้อนเพราะห่วงดาวเด่น เยี่ยมยุทธรู้ดีแต่อยากใช้เวลากับเธอบ้าง
อ่านละคร ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 6 วันที่ 18 ส.ค.61
ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว บทประพันธ์โดย นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว บทโทรทัศน์โดย นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว กำกับการแสดงโดย สมจริง ศรีสุภาพ
ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว ผลิตโดย บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ติดตามชม ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ