อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 8 วันที่ 27 ส.ค.61

อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 8 วันที่ 27 ส.ค.61

“ไม่ใช่นะเดือน คือ...รินบอกไม่ได้จริงๆมันเป็นเหตุผลของพี่ณุที่ต้องให้รินใส่ก็เพราะ...” รินไม่กล้าบอกว่าที่ตัวเองต้องสวมพระเพราะกลัวถูกผีสิง ผีหยดหมั่นไส้ สะกดจิตเดือนให้ถอดพระคืน เธอตรงไปกระชากสร้อยพระจากคอ รินไม่ยอมให้ยื้อไว้สุดฤทธิ์ สองสาวยื้อกันตั้งแต่ในห้องน้ำจนออกมาข้างนอก ลูกหมีมาเห็นพอดีเข้ามาห้าม เดือนถึงได้ยอมปล่อยรินไป...

วิษณุกำลังหัวฟูอยู่กับตากล้อง เดือนอารมณ์บูดสุดๆไม่ดูทิศดูทางลมเข้าไปโวยวายเขาทำไมต้องเอาพระให้รินใส่ด้วย เขาส่ายหน้าเซ็งมากเล่นงานเธอกลับทีหลังอย่าได้เอาเรื่องไร้สาระแบบนี้มากวนใจเขาอีก



“ถ้าเดือนจะทำตัวเป็นประโยชน์ไปดูงานในกองให้พี่ดีกว่า...ถ้ากล้องพร้อมแล้วผมว่าเราซ้อมกล้องเลยดีกว่า...พี่ขอตัวนะเดือน” วิษณุเดินจากไปไม่ไยดี เดือนมองตามน้อยใจสุดๆ แอมแปร์ได้ยินเต็มสองหู รีบเอาไปเม้าท์ให้พวกที่กำลังแต่งหน้าทำผมฟังว่าเดือนถูกวิษณุตอกใส่หน้าหงายประมาณว่าแย่งพระอะไรกันก็ไม่รู้

จังหวะนั้นลูกหมีอ่านข่าวในมือถือจบก็ร้องเอะอะ แล้วเอาข่าวชิ้นนั้นให้แอมแปร์กับกิฟท์อ่าน ทั้งคู่ต่างตกใจ บอลเข้ามาตามนักแสดงให้ไปเข้าฉากเห็นนักแสดงกับเหล่าสารพัดช่างกำลังสุมหัวดูข่าวในมือถือ เข้าไปร่วมวงกับเขาด้วย บอลอ่านออกเสียง

“มือมืดรอเสียบคู่จิ้นพระรองชื่อดังอักษรย่อ ป.ปลากับนางเอกหน้าใหม่ พ.พาน แว่วว่ามือมืดนี้ไม่ใช่คนใน วงการแต่เป็นคนในกอง งานนี้ใครจะได้กิน” บอลไล่ดูรูปที่ใช้ประกอบข่าว เห็นมีแค่เงาคนคล้ายปาลกับริน...

รินไม่อยากมีปัญหาจึงเอาสร้อยพระมาคืนเจ้าของ วิษณุไม่รับคืน พระองค์นี้มีความเกี่ยวข้องกับแม่เยื้อนและเขาเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะปกป้องเธอไม่ให้ถูกผีหยดเข้าสิง

“แต่มันปกป้องรินจากเดือนจากเรื่องหึงหวงบ้าๆ พวกนี้ไม่ได้ รินเหนื่อยแล้วค่ะพี่ณุ มันอะไรนักหนาก็ไม่รู้”

วิษณุเข้าใจว่าเธออึดอัดใจ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรขอให้สวมสร้อยพระเส้นนี้ไว้ก่อน ส่วนเรื่องเดือนเขาจะจัดการให้เอง แล้วสวมสร้อยพระให้เธออย่างเดิม จังหวะนั้นบอลวิ่งหน้าตื่นเข้ามาพร้อมกับเปิดข่าวในมือถือให้ดู วิษณุอ่านจบของขึ้นทันที ไม่เข้าใจทำไมเดือนถึงต้องเล่นกันหนักอย่างนี้ด้วย

“พี่ณุ...ใจเย็นพี่ อาจจะไม่ใช่เดือนก็ได้พี่” ริน พยายามขอร้อง

“ไม่ใช่เดือนแล้วจะเป็นใคร ก็มีอยู่คนเดียวที่คอยสร้างเรื่องหาเรื่องรินตลอด ไร้สาระที่สุด” วิษณุไม่ฟังเสียงทัดทานใดๆของรินตามไปเล่นงานเดือนต่อหน้าทุกคนอย่างไม่ไว้หน้า หาว่าไม่เป็นมืออาชีพ เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานจนเสียหายไปหมด ถ้ารู้ว่าเธอไม่เป็นมืออาชีพแบบนี้ เขาคงไม่ขอให้มาช่วยตั้งแต่แรก

เดือนน้อยใจที่เขาไม่ถามสักคำว่าความจริงเป็นอย่างไร ขอลาออกแล้วเดินลิ่วไปที่รถ รินตามมาขอร้องเธอให้อยู่ต่อแต่ไม่สำเร็จ พายยืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรู้สึกผิด...

รินหลบมานั่งคนเดียว ยิ่งอ่านคอมเมนต์ในข่าวก็ยิ่งจิตตกปิดมือถือไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรอีก ปาลเดินเข้ามาหา เธอรีบยกมือห้ามไว้ให้หยุดอยู่แค่นั้นอย่าเข้ามาใกล้กว่านี้ เขาเห็นข่าวแล้วไม่ใช่หรือ

“เห็น แล้วไงอ่ะ อย่าคิดมากน่ะคุณ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป พรุ่งนี้หน้าฟีดก็มีข่าวใหม่ไม่มีใครสนใจหรอก”

“แต่ฉันบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบเรื่องปวดหัว”

ปาลขยับจะมานั่งด้วยรินยกกองเอกสารมาขวาง เขายื้อกับเธอไปมาเอกสารปลิวว่อน สองคนต้องช่วยกันตามเก็บ จังหวะหนึ่งทั้งคู่ใจตรงกันคว้าเอกสารแผ่นเดียวกันกลายเป็นจับมือกันโดยไม่ตั้งใจ ปาลขอร้องให้เธอสนใจแค่สิ่งที่เราสองคนรู้สึกไม่ได้หรือ ใครอยากคิดอะไรทำอะไรก็ปล่อยมันไป เธอก็รู้ว่าเขาไม่เคยรู้สึกอะไรกับพาย สองคนมัวแต่คุยกันไม่เห็นพายยืนถ่ายคลิปอยู่

“ผมบอกคุณแล้วไง ปัญหามันไม่หยุดเข้ามาหาเราหรอก มีแต่เราที่ต้องทำตัวเหนือปัญหาให้ได้ ต่อให้เรื่องที่เข้ามามันจะแย่ยังไง” คำพูดของปาลทำให้รินสงบลงได้ แต่ไม่รู้อยู่ดีจะต้องทำตัวอย่างไร เขาขอแค่เธอหนักแน่นเข้าไว้ เรื่องแค่นี้ทำอะไรเธอไม่ได้ รินบ่นอุบแต่ตอนนี้เธอไม่ไหวแล้ว

“ไม่เป็นไร เพราะผมไหว ผมขอแค่ให้คุณเชื่อในสิ่งที่ออกจากปากผมก็พอ”

ooooooo

พายตามมาสมทบกับพวกขาเม้าท์ กิฟท์ ลูกหมีและแอมแปร์ที่กำลังวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ลูกหมีตั้งข้อสังเกตว่าอาจไม่ใช่ฝีมือเดือน เพราะถ้าเธออยากได้วิษณุมาเป็นของตัวเอง จะปล่อยข่าวแบบนี้ทำไม ควรจะดีใจด้วยซ้ำที่รินจะได้กับปาล พายที่ฟังอยู่ด้วยเริ่มมีพิรุธ กิฟท์ยังเชื่อว่าเป็นฝีมือเดือน

“แหม ตัวละครตัวนี้อาจจะไม่แบนก็ได้นะคะ ปล่อยข่าวแบบนี้ชิ่งกระทบเบาๆว่ารินกับปาลกิ๊กกันอยู่ พี่ณุจะได้ไม่เข้าไปยุ่งไงคะ และแถมคนที่ดูแย่ที่สุดคือริน”

 “ว้าย จริงด้วยค่ะ แถมละครก็ดัง สุดยอดพีอาร์ไปเลยค่ะ” ลูกหมีตบมือชอบใจ...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน ยุพดีกำลังตั้งสำรับอยู่ที่โต๊ะอาหาร ส่วนฝนนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เห็นเดือนกลับบ้านเร็วก็แปลกใจ ร้องทักทำไมกลับเร็วไหนว่าถ่ายละครเลิกค่ำ

“เดือนไม่ทงไม่ทำมันแล้ว พี่ณุเขาไล่เดือนออก เขาหาว่าเดือนปล่อยข่าวทำให้กองถ่ายเสียหาย”

ฝนสวนทันทีแล้วเดือนทำจริงหรือเปล่า เดือนงอนที่พี่สาวคิดว่าเธอทำอย่างที่ถูกกล่าวหา คว้ากระเป๋าจะออกจากบ้าน ยุพดีดึงมือเธอไว้ ฝนขอร้องให้ใจเย็นๆก่อน ถ้าเธอไม่ได้ทำทำไมไม่บอกวิษณุไป เธอพยายามบอกแล้ว แต่เขาไม่ฟัง ยุพดีตำหนิลูกสาวคนเล็กถึงกระนั้นเธอก็ไม่ควรทิ้งกองมาแบบนี้

“ตกลงหนูหรือพี่ณุกันแน่ที่เป็นลูกแม่” ตัดพ้อจบเดือนเดินปึงปังขึ้นข้างบน ยุพดีมองตามเหนื่อยใจ...

วิษณุกลับถึงบริษัทพอดี ตอนที่ฝนโทร.มาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ตกลงเขาคิดว่าเดือนปล่อยข่าวนั้นออกไปจริงๆหรือ เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เดือนคงโกรธเขาเรื่องพระเครื่ององค์นั้น เขาเองก็อาจจะอารมณ์ร้อนไปหน่อย เขาเสียใจที่พูดแบบนั้นกับเดือน ฝนรับปากจะพูดกับเดือนให้เอง ไว้รอให้เธอเย็นลงก่อน

“ขอบใจมากนะฝน ณุขอโทษนะที่ทำให้ฝนและเดือนต้องเสียใจ” วิษณุวางสาย นึกถึงนัดของตัวเองกับต้นคืนนี้ก็ยิ้มอย่างมีความสุข

ooooooo

วันนี้เป็นวันที่ปุกแม่ของปาลนัดรินมากินมื้อค่ำที่บ้าน ทั้งปุกและปาลให้ความสำคัญกับการมากินข้าว ของรินครั้งนี้มาก ปุกถึงกับสั่งดอกไม้มาจัดเต็มบ้านเพิ่มบรรยากาศ แถมยังลงมือเตรียมอาหารด้วยตัวเองแล้วถามว่าแขกของเราจะมาถึงกี่โมง เขาคิดว่าน่าจะมาประมาณหนึ่งทุ่ม เนื่องจากเธอติดประชุม

“งั้นเดี๋ยวบ่ายๆปาลพาแม่ไปซุปเปอร์มาร์เกตหน่อยแล้วกัน แม่อยากได้โหระพามาทำซอลเพรสโตเอง”

ปาลรับคำ ขอตัวพาจัมโบ้ไปเดินเล่นก่อน แล้วหยิบมือถือขึ้นไลน์หารินว่าแม่สั่งดอกไม้มาต้อนรับเธอเต็มบ้านเลย เดี๋ยวตอนเลิกประชุมเขาจะไปรับเธอที่ออฟฟิศ รินไลน์กลับไปว่าไม่ต้องมารับเธอขับรถมา ไว้เลิกงานแล้วจะส่งข่าวบอกเขาอีกครั้ง เป็นจังหวะเดียวกับวิษณุในสภาพเหมือนคนเมาค้างเดินเข้ามา เธอเห็นสภาพเขาแล้วถามว่าโอเคหรือเปล่า เขาส่ายหน้า ปวดหัวนิดหน่อยสงสัยจะแฮงก์ ขอกาแฟดื่มสักแก้วน่าจะช่วยได้

“ริน เดี๋ยวประชุมเสร็จ พี่ว่าจะเช็กเทปที่บอลมันตัดหน่อย อยู่ดูด้วยกันนะ พี่อยากให้รินช่วยดูหน่อย ตอนนี้พี่ไม่ค่อยมั่นใจยังไงไม่รู้” ว่าแล้ววิษณุรับกาแฟจากรินชงให้ไปดื่ม ส่วนเธอมองไลน์จากปาลอย่างเป็นกังวล แต่ก็พยักหน้ารับคำ...

การประชุมงานครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี กระทั่งมาถึงหัวข้อสุดท้าย หน่อยอยากรู้ว่าวิษณุจะยังให้ทำพีอาร์ฉากยาพิษหรือเปล่าเพราะเดือนนัดพวกนักข่าวไว้แล้วจะได้เตรียมสถานที่ เขาสั่งให้แคนเซิลไปเลย ช่วงนี้กองเรามีแต่ข่าวไม่ดีกลัวพวกนั้นจะมาทำข่าวอื่นมากกว่า

“แต่มีแต่เดือนที่มีเบอร์นักข่าวน่ะพี่ แล้วเมื่อเช้าผมโทร.ตามประชุมเดือนไม่รับสายเลยพี่”

“งั้นเดี๋ยวพี่โทร.เองบอล” ว่าแล้ววิษณุโทร.หาเดือนแต่กลายเป็นฝนรับสาย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอไม่อยากคุยด้วย เขาแจ้งธุระที่โทร.หาว่าอยากจะเลิกพีอาร์คิวหน้าที่เดือนดีลไว้ ฝนรับปากจะบอกเธอให้แล้ววางสาย ยุพดีที่นั่งฟังอยู่ด้วยออกปากว่าเดือนคงจะชอบวิษณุจริงๆถึงได้เป็นแบบนี้

“เดือนมันยังเด็ก แม่ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวฝนคุยกับน้องเอง น้องมันยังไม่รู้จักณุดีพอ” ฝนครุ่นคิดหนักคงถึงเวลาแล้วที่ต้องบอกความจริงกับน้อง ยุพดีบ่นอุบ พี่น้องใช้ผู้ชายคนเดียวกันก็มักจะเป็นแบบนี้

อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 8 วันที่ 27 ส.ค.61

ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตร
ละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ