ใต้ปีกปักษา ตอนที่ 8(อวสาน) วันที่ 15 ส.ค.61
วันนี้ย่าเอมอรเข้าไปในห้องหยิบกล่องขึ้นมา ในนั้นมีเศษกระดาษเหมือนของทิ้งแต่มีซองจดหมายซองหนึ่งเขียนที่หน้าซองว่า “ให้อนงค์” ย่าดีใจเปิดออกกลายเป็นเศษรูปของอัศนีที่ถูกฉีกทิ้งไว้ในซองมีเศษรูปหล่นลงมาเห็นเสี้ยวหน้าของอัศนี ย่าเอมอรเสียใจน้ำตาไหลล้วงสร้อยเปิดล็อกเกตออกเอามือลูบที่รูปหน้าอัศนีในล็อกเกต รำพึงทั้งคิดถึงและเจ็บปวด
“พี่อัศนี ไหนว่ารักฉันไง ไหนว่าไม่ลืมฉันเลย แล้วนี่จู่ๆพี่ก็หายไปแบบนี้ พี่ใจร้ายกับฉันอีกแล้ว...
ในที่สุดพี่ก็เป็นเหมือนเดิม พี่ทิ้งพวกเราไปเฉยๆ คำสั่งเสียสักคำก็ไม่มี ใจดำไม่เปลี่ยน ทั้งตอนเป็นคน ทั้งตอนเป็นผี!!” ย่ากำสร้อยร้องไห้ทั้งเสียใจผิดหวังที่อัศนีไม่มาพบตามที่ตนต้องการ เดินร้องไห้ออกจากห้องไป
นับแต่แม่กลับมา อยุทธก็เฝ้ามองอย่างเป็นห่วง เห็นแม่เดินเช็ดน้ำตามาก็เอ่ยอย่างเป็นห่วงว่าตั้งแต่แม่กลับจากอินดาน่าดูแม่แปลกไปมาก โดยเฉพาะเวลาพูดถึงพ่อเป็นผี เอมอรสวนไปทันทีว่า
“แกไม่เชื่อเรื่องที่อคินบอกเลยใช่ไหม”
อคินบอกว่าสิ่งที่ตนกับคุณย่าพูดเป็นความจริง คุณย่าก็ยืนยันว่า
“ถ้าเขาไม่มาช่วยชีวิตแม่ ลูกคิดหรือว่าแม่จะยอมให้อภัย”
อคินถามว่าหรือเมื่อภารกิจจบริศาส่งสร้อยเส้นนั้นถึงมือคุณย่าและคุณย่าให้อภัยแล้ว คุณปู่ก็เลยไปที่ชอบแล้ว
ไม่ว่าใครจะพูดอย่างไรอยุทธก็ไม่เชื่อเห็นว่าเป็นเรื่องเหลวไหลไร้สาระ เพราะถ้าพ่อมีจริงอย่างที่พูดกันทำไมพ่อไม่มาหาตนที่เป็นลูกคนเดียวเลย พ่อไม่เคยแคร์ตนเลย พูดอย่างทำใจไม่ได้ว่า ถึงไม่มีพ่อตนไม่เห็นเป็นอะไร ตนอยู่กับแม่ได้อย่างดี พูดอย่างมีอารมณ์ว่า
“พ่อไม่ต้องมาหรอก ผมดูแลทุกคนด้วยตัวผมเอง ผมไม่เคยต้องการพ่อ ไม่เคยเลย ได้ยินไหมพ่อ!”
เสียงของอยุทธได้ยินไปถึงสวรรค์ที่อัศนีอยู่ เขามองมาด้วยความสับสน...
ooooooo
ฝ่ายริศาก็ไปยืนเรียกหาปู่อัศนีที่ริมน้ำตะโกนตัดพ้อว่า ว่าอยู่ด้วยกันตั้งหลายเดือนแล้วจู่ๆก็มาหายไป บ่นว่าปู่ให้ตนช่วยตามหาย่าแต่พอเจอแล้วก็ทิ้งตนไป
ริศายืนตะโกนเผลอลื่นตกน้ำ ร้องขอให้ปู่ช่วยด้วย แต่ปู่ไม่ทันมาอรนิภาก็ยื่นมือมาฉุดริศาขึ้นมา แล้วพากันเข้าครัวไปทำขนมที่อรนิภาเอาตำราเล่มใหม่มาให้
อรนิภาบอกป้านิ่มว่า วันนี้ตนจะทำขนมไปให้หนุ่มที่ตนแอบปิ๊ง
วีรนุชมาหาริศาเห็นอรนิภาอยู่ในครัวกับริศาอย่างสนิทสนมร่าเริงก็สงสัยว่านี่มันอะไรกัน? พอเข้าไปอรนิภาก็ชวนมาทำขนมกัน วีรนุชถามว่าทำตัวพิเศษแบบนี้หวังอะไร อรนิภาทำหน้าใสซื่อบอกว่าที่แล้วมาตนทำตัวไม่ดีแต่ตอนนี้คิดได้แล้วว่าเราไม่ควรเกลียดกันเราควรรักกัน วีรนุชไม่เชื่อไล่อรนิภาให้กลับไปดีกว่า
ริศาบอกว่าไม่ต้องไปไหน และขอโทษอรนิภาแทนวีรนุชด้วย หยอกว่ายัยวีก็เพี้ยนๆแบบนี้แหละ ซ้ำยังเสียงเข้มใส่วีรนุช วีรนุชลากริศาไปเตือนสติ แต่ริศาอ้างว่าวันนี้อรนิภาช่วยชีวิตตนไว้ ตนเชื่อว่าเขามีความจริงใจ วีรนุชเสียใจที่ต้องมาทะเลาะกับริศาเพราะอรนิภา ซ้ำยังบอกให้ตนกลับไปสงบสติอารมณ์อีก วีรนุชวิ่งไปขับรถออกไปทันที
วีรนุชเห็นอรนิภาขับรถออกจากบ้านริศาจึงเหยียบคันเร่งตามหมายลากมาตบให้สะใจ ตามไปถึงปั๊มน้ำมันเห็นอรนิภาเดินไปคุยกับศรันย์อย่างสนิทสนมก็สงสัยว่าสองคนคบคิดทำอะไรกัน
ศรันย์บอกอรนิภาว่าอยากปรับความเข้าใจกับริศา อรนิภาจึงพาไป แต่พอเจอริศา ศรันย์ก็เผยโฉมหน้าเข้ากอดปล้ำริศา มัดมือและเอากริชออกมา หันเห็นอรนิภาหันหลังเดินไปก็จับมามัดไว้อีกคน
ริศาแกล้งออดอ้อนศรันย์หาทางแก้ปัญหา เห็นวีรนุชหลบอยู่หลังพุ่มไม้ก็โบกมือไล่ไม่อยากให้ได้รับ อันตราย วีรนุชหยิบก้อนหินแถวนั้นวิ่งเข้าไปทุบหัวศรันย์แต่พลาดถูกศรันย์จับมัดไปอีกคน
ศรันย์อยู่ในสภาพคลั่ง จับริศามัดขึงไว้กับโต๊ะอาหารบอกว่าถึงเวลากินอาหารมื้อใหญ่แล้ว
แต่พอหยิบมีดกับส้อมขึ้นมาก็ถูกอคินต่อยจนมีดกับส้อมกระเด็น ศรันย์สะใจมากที่เห็นอคินประกาศว่าเขาฆ่าพ่อตนแต่กลับเป็นฮีโร่ อคินบอกว่าตนไม่ได้ทำ ศรันย์อ้างว่ามิสเตอร์ฟ็อกซ์เป็นคนบอกตนด้วยตัวเอง ศรันย์เอากริชออกมาย่างสามขุมเข้าหาอคินยกกริชจะแทง
พริบตานั้นทุกอย่างก็หยุดนิ่งเหมือนถูกสาป
มือศรันย์เงื้อกริชจะแทงอคินถูกตรึงค้างกลางอากาศ อคินกับริศาเห็นปู่อัศนีในชุดขาวหน้าตาอิ่มเอิบกว่าปกติอุทานพร้อมกัน
“คุณปู่...”
ร่างอัศนีมีแสงเรืองๆออกมา ทันใดศรันย์ก็กระตุกแรงๆ แล้วอัศนีก็บันดาลให้เห็นภาพความเลวร้ายของตัวเองในอดีตปรากฏให้เห็น ศรันย์ช็อก แล้วอัศนีก็มอบศรันย์ให้ตำรวจจัดการตามกฎหมายต่อไป
ตำรวจเข้าจับกุมศรันย์ เขาตะโกนให้จับอคินเพราะเป็นคนฆ่าพ่อตน ตำรวจจึงบอกว่า ทางกองปราบไปพบศพของศรุตโดยบังเอิญเมื่อไปค้นห้องใต้ดินของฟ็อกซ์ พบศพของศรุตถูกแช่แข็งอยู่กับศพอื่นอีกสองศพ ตำรวจสรุปว่า เชื่อว่าเครื่องบลูไคท์ตกครั้งแรกศรุตน่าจะรู้เห็นด้วยเลยมีการฆ่าปิดปากกันขึ้น
ศรันต์น้ำตาไหลตะโกนซ้ำๆว่ามันหลอกผมให้ผมแก้แค้นอคิน แล้วหมดสติไป
เมื่อเหตุการณ์สงบ อรนิภาละอายใจกับสิ่งที่ตนเองทำ เดินร้องไห้ออกไปเงียบๆ
ooooooo
ช่วยอคินกับริศาพ้นอันตรายแล้ว อัศนีบอกอนงค์ว่าตั้งแต่สร้อยถึงมือเธอเขาก็จะให้ตนขึ้นไป...อัศนีมองขึ้นไปเบื้องบน อนงค์อนุโมทนาสาธุและขอให้ปลีกตัวจากนางฟ้าลงมาดูหลานบ้าง
แต่เพราะอยุทธยังไม่เคยมีประสบการณ์กับอัศนีเขาจึงไม่เชื่อและไม่มีความผูกพันกับพ่อที่ทิ้งเขากับแม่ไป จนอคินต้องขอให้อยุทธเปิดใจ อยุทธก็ยังเฉย กระทั่งป้านิ่มซึ่งมีศักดิ์เป็นพี่สาวของสารัตถ์เล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง และอนงค์ก็เอาล็อกเกตรูปพ่อให้ดู อัศนีก็พาเขาไปสู่อดีตเห็นถึงความรักความห่วงใยของพ่อที่มีต่อแม่และลูกทั้งที่เสียชีวิตไปแล้วก็ยังเฝ้าติดตามจนเจอและมอบสร้อยกับล็อกเกตให้ถึงมืออนงค์
อยุทธซึ้งใจโผกอดพ่อและอนงค์ก็เข้าไปกอดด้วยอีกคน ป้านิ่มกับริศามองอย่างตื้นตันใจ ป้านิ่มถามว่า
“เขากอดกันทั้งบ้านใช่ไหมจ๊ะ”
“ใช่ค่ะ...คุณป้า”
อยุทธบอกว่าตนยังมีเรื่องอยากเล่าให้พ่อฟังอีกมาก อัศนีบอกว่าลูกเล่าได้เสมอ พ่ออยู่ในตัว ในใจลูก
อนงค์ขอบคุณอัศนีที่เกิดมาได้ใช้ชีวิตด้วยกันอยู่ช่วงหนึ่ง
“คนเรา...มีช่วงเวลาที่มีความสุขกันคนละไม่นานหรอก อนงค์...ชีวิตนี้ไม่เที่ยงแต่ความตายนั้นเที่ยง แม้ตัวพี่จะตายไปแล้ว แต่ความรักของพี่ยังอยู่ อนงค์คงเคยเห็นผู้คนมากมายที่ชีวิตเขาอยู่ยืนยาวร่วมกัน แต่ความรัก...ตายไปนานแล้ว”
“ความรักของเรา...ก็จะยังอยู่ตลอดไป” อนงค์กับอัศนีมองหน้า...และเต้นรำกันอย่างมีความสุข
อคินกับสาริศาในชุดนักบินและชุดสวยเดินยิ้มแย้มมีความสุขด้วยกันในสนามบิน
“ในที่สุดบลูไคท์ที่พี่สารัตถ์สร้างมากับมือ ด้วยความรัก ด้วยความจริงใจ ก็รอดปากเหยี่ยวปากกาพ้นมรสุมและติดลมบนอย่างสวยงาม”
สาริศาขอบคุณอคินที่ทำงานหนักเพื่อบลูไคท์ตลอดมา ทำหน้าที่แทนพ่ออย่างเต็มที่ จนทำให้บลูไคท์กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง
“ลูกเขยก็ต้องดูแลสมบัติล้ำค่าของพ่อตาให้ดีที่สุด...แต่สมบัติที่มีค่าที่สุดก็คือสาริศาภรรยาของพี่คนนี้”
“ส่วนริศาก็ต้องดูแลฮีโร่ของสาริศาคนนี้ให้ดีที่สุด” อคินถามว่าคำนี้อีกแล้วหรือ “ค่ะ...มายฮีโร่คนที่เป็นนักบินที่ตั้งใจฝึกนักบินรุ่นใหม่ให้เป็นนักอุดมคติ รักการบิน รักการงาน รักเครื่องบิน รักผู้โดยสารให้สายการบินของคนไทยมีชื่อเสียงไปทั่วโลก”
“ถึงเราไม่ใช่นักบินรบแต่เราก็บินเพื่อชาติไทยได้เหมือนกันไง”
“ถึงเราจะเป็นใคร เราก็ทำหน้าที่ของเราเพื่อชาติได้ทั้งนั้นแหละค่ะแม้แต่ทำอาหารในร้านเล็กๆ”
“ด้วยการทำอาหารที่อร่อยที่สุดในโลกไง”
ทั้งสองหัวเราะหยอกกันอย่างมีความสุขในสนามบินบลูไคท์ที่ร่วมกันต่อสู้กอบกู้กลับคืนมา...
*********อวสาน********
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ตอนที่ 8(อวสาน) วันที่ 15 ส.ค.61
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา บทประพันธ์โดย นภสรMy Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา บทโทรทัศน์โดย ทิพย์สุดา
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ผลิตโดย บริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก ใต้ปีกปักษา ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ