อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 5 วันที่ 13 ส.ค.61
“ไม่สำคัญหรอก ตอนนี้พี่ว่าปาลไปพักก่อนเถอะ มีอะไรไว้ค่อยคุยกัน” วิษณุว่าแล้วเดินลิ่วกลับห้องพักต้น กิฟท์และพายตามไปด้วย รินขยับจะตามแต่ปาลเรียกไว้ พร้อมกับยื่นสมุดบันทึกให้อ่านบอกว่าสมุดเล่มนี้มีเรื่องของคุณพระวนาเทพ หยาดและเมียบ่าวอีกคนหนึ่งที่ชื่อหยด เขาเริ่มเชื่อว่าวิษณุอาจเป็นคุณพระวนาเทพกลับชาติมาเกิดเพราะตอนแรกไม่มีใครได้ยินเสียงเขา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอจนวิษณุมาถึงช่วยเขาออกมาได้“คุณพยายามหาหลักฐานมาเปลี่ยนความเชื่อฉันเหรอ คุณเผลอหลับแล้วฝันไปรึเปล่า” รินได้แต่มองสมุดบันทึกแต่ไม่รับไปอ่าน ไม่ว่าปาลจะยืนยันอย่างไรว่าที่เขาหายตัวไปเป็นเพราะถูกผีกลั่นแกล้งก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจรินให้เชื่อเรื่องผีได้ แถมขอร้องเขาว่าอยากเชื่ออย่างไรก็เชื่อไป แต่เพื่อไม่ให้ทีมงานแตกตื่น เธอจะขอบคุณเขามาก ถ้าเขาจะไม่บอกใครว่าโดนผีจับขัง
“ผมจะบอกทุกคนว่าผมเข้าไปในห้อง แล้วเผลอปิดประตูจนมันล็อกไม่มีผีไม่มีอะไรทั้งนั้น”
ooooooo
เนื่องจากปาลไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ฉากที่ต้องถ่ายทำเมื่อวานจึงยกมาถ่ายในวันนี้เป็นฉากแรกแทน โดยถ่ายเป็นเดย์ฟอร์ไนต์ ปาลกับพายถ่ายเทกเดียวผ่าน
วันนี้ดูเหมือนทุกอย่างราบรื่นไปหมด เกือบทุกฉากถ่ายเทกเดียวผ่านฉลุย กระทั่งมาถึงฉากที่พายในบทหยาดมายั่วยวนต้นในบทคุณพระวนาเทพถึงห้องนอน พายตีบทนางแมวยั่วสวาทแตกกระจุย ผีหยาดที่ยืนดูอยู่ถึงกับน้ำตาร่วง เนื่องจากบทละครต่างจากเรื่องจริงลิบลับ เธอไม่ได้เป็นฝ่ายยั่วยวนคุณพระ แต่ถูกคุณกำไลขอร้องแกมบังคับให้เธอไปร่วมหลับนอนกับเขา
วิษณุรับไม่ได้ที่ความจริงถูกบิดเบือนทำให้หยาดเสียหาย สั่งคัตทันทีทุกคนงงว่าเกิดอะไรขึ้น เขาบอกบอลให้เบรกก่อนโยนบทลงบนโต๊ะแล้วลุกออกไป พายน้ำตาร่วงโทษตัวเองว่าเล่นไม่ถึงทำให้วิษณุไม่พอใจ ปาลต้องปลอบว่าเธอเล่นได้ดีแล้ว กิฟท์เห็นด้วย
“เล่นได้ใจมากเห็นภาพเลยว่าหยาดเลวทรามต่ำตมขนาดไหน...กำไลอยากจะฆ่าหยาด สาปแช่งหยาดให้มันตกต่ำไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดกันเลยล่ะค่ะ”
ผีหยาดมองกิฟท์ในคราบคุณกำไลด้วยความเสียใจ พึมพำว่าความจริงไม่ได้เป็นอย่างนั้นสักหน่อย ตั้งใจมั่นจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้รู้ความจริง ระหว่างที่กิฟท์กับพายแต่งหน้าทำผมเพื่อเข้าฉากต่อไป ผีหยาดตัดสินใจสิงร่างพาย จากนั้นคลานเข่าเข้าไปเกาะขากิฟท์หรือคุณกำไลกลับชาติมาเกิด
“บ่าวเสียใจสุดจะกล่าวที่ทำให้คุณกำไลต้องเสียน้ำตา อย่าชังน้ำหน้าบ่าวเลย ทั้งหมดที่บ่าวทำเพียงเพราะต้องการภักดีตามคำสั่งที่คุณกำไลมีให้บ่าวไป
รับใช้คุณพระ บ่าวไม่เคยคิดเลยว่าความภักดีนั้นจะย้อนรอยมาทำลายความไว้ใจที่คุณกำไลมีให้บ่าว... อโหสิกรรมให้บ่าวเถิดนะเจ้าคะ”
ทันใดนั้นไฟดับพึ่บอึดใจก่อนจะติดขึ้นอีกครั้ง กิฟท์เห็นหน้าพายเป็นหน้าหยาด ตกใจร้องกรี๊ดวิ่งหนีกระเจิง ผีหยาดในร่างพายเสียใจที่คุณกำไลไม่ให้อภัย หยิบผ้าไปนั่งเช็ดรอยเปื้อนบนพื้นภายในตึกวนาเทพเพื่อเป็นการลงโทษตัวเอง วิษณุมาเห็นเข้าคิดว่าพายยังอินกับบทหยาด เตือนว่าไม่ต้องอินกับคาแรกเตอร์นี้ตลอดเวลาก็ได้ แต่พอเธอพูดด้วยเท่านั้นเขารู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่พาย
“หยาดเองเจ้าค่ะ อิฉันมาสิงร่างแม่พายเจ้าค่ะ อิฉันเห็นคุณกำไลเธอเกลียดชังอิฉันจึงอยากพูดคุยกับเธอผ่านร่างแม่พายเพื่อขอสมา อิฉันเสียใจเหลือเกินเจ้าค่ะคุณพระ”
“อย่าเสียใจเลยนะครับ เธอเป็นคนบริสุทธิ์นะเธอทำดีที่สุดแล้ว เธอต่างหากที่เป็นฝ่ายถูกกระทำ คนที่บาปคือฉันไม่ใช่เธอเข้าใจไหม” วิษณุมองผีหยาดในร่างพายสีหน้าเจ็บปวด รินเข้ามาเห็นเขาประคองพายถามว่ากำลังต่อบทกันอยู่หรือ เขาส่ายหน้าเล่าเรื่องที่ผีหยาดสิงพายเพราะเห็นเราถ่ายละครกันตามบทที่เขาเขียน ได้ยินกิฟท์ด่าว่าก็เสียใจที่กิฟท์หรือคุณกำไลในชาติก่อนเกลียดเธอก็เลยมาเข้าสิงพายเพื่อขอให้กิฟท์ให้อภัย
รินได้แต่ยืนอึ้งเพราะไม่เชื่อ วิษณุขอร้องผีหยาดให้ออกจากร่างพายแต่ไม่สำเร็จ เขาจึงขอให้รินช่วยพูดให้พายรู้สึกตัว เธอไม่สนใจยังคงเช็ดพื้นต่อไป ปาลที่ตามมาสมทบรู้เรื่องพายถูกผีหยาดสิงจึงเข้าไปจับไหล่เธอเขย่าพร้อมกับเรียกชื่อเพื่อให้ได้สติ พายทรุดฮวบหลุดพ้นจากถูกสิง พอฟื้นคืนสติเธอจำอะไรไม่ได้...
หลังพายถูกผีสิง ปาลตัดสินใจเอาสมุดบันทึกที่ได้จากห้องใต้ดินมอบให้วิษณุ บอกว่าเรื่องราวในสมุดนี้คล้ายๆกับเรื่องในละครที่เรากำลังถ่ายทำ เพียงแต่เป็นเรื่องจริง วิษณุตื่นเต้นมากที่จะได้รู้ความจริง...
ขนาดเห็นพายถูกผีสิง รินก็ยังไม่เชื่อว่าผีมีจริง ผิดกับปาลที่ตอนนี้เชื่อว่าผีมีจริงถึง 80%
ooooooo
กองถ่ายละครนางบาปมีเรื่องวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ผ้าโจงที่พายนุ่งเมื่อวานเข่าขาดทั้งสองข้างเนื่องจากเธอคลานเข่าแทบจะรอบตึกวนาเทพตามขอโทษกิฟท์ เจ้าตัวจำอะไรไม่ได้สักอย่างไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองถูกผีสิง คอสตูมบ่นอุบกองละครเราน่ากลัวขึ้นทุกวันมีแต่เรื่องแปลกๆ ช่างแต่งหน้าเห็นด้วย
“นั่นสิ ใจหายใจคว่ำไม่ได้ว่างเว้นแต่ละวันถ้าอยู่ๆ ผีเข้าใครลุกขึ้นมาฆ่ามาแกงกันจะทำอย่างไร”
รินขอร้องอย่ากลัวผีให้มากนักเลย คนน่ากลัวกว่าเยอะ ส่วนผ้าที่ขาดให้คอสตูมเอาไปซ่อมได้เลยแล้วค่อยมาเบิกเงินทีหลัง แล้วขยับจะไป เดือนปรี่ไปดักหน้าไว้ตำหนิว่าแก้ปัญหาง่ายๆแบบนี้เองหรือ วิษณุพยายามปรามแต่เธอไม่ฟังยังคงต่อว่ารินไม่เลิก
“ไม่คิดจะดูแลขวัญของคนในกองบ้างเหรอ ไม่ใช่ทุกคนนะจะแข็งแรงแมนเกินร้อยไม่กลัวผีแบบพี่ริน”
“แล้วจะให้ทำอย่างไรล่ะคะ”
เดือนสบโอกาสเหมาะในเมื่อรินไม่กลัวผีก็เอาสร้อยพระที่สวมอยู่ให้พายใส่แทน จะได้รู้กันไปเลยว่าผีอยู่ในร่างพายจริงหรือเปล่า ในเมื่อขอมารินยินดีจัดให้แล้วจะปลดสร้อยพระออกจากคอ ปาลคว้ามือเธอไว้ ผีหยดมองเขาตาขวางที่แส่ไม่เข้าเรื่องโดนขังเมื่อวานไม่รู้จักเข็ดหลาบ
“ผมว่ารินใส่ไว้ดีกว่านะเดี๋ยวผมจะรีบหาพระให้น้องพายอีกองค์ดีกว่าไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะ รินอยากจบปัญหาเดี๋ยวนี้” ว่าแล้วรินปลดสร้อยจากคอตัวเองไปสวมให้พาย ทุกคนมองลุ้นว่าพายจะลงไปดิ้นเร่าๆหรือเปล่า แต่ปรากฏว่าเธอไม่มีอาการใดๆ ทุกคนพากันโล่งอก ขณะที่ผีหยดยิ้มสมใจ
“อีรินมิได้ห้อยสายสร้อยพระแล้ว เวลาของกูมาถึงแล้ว”
ระหว่างที่รินอยู่ในห้องแต่งตัวของกองถ่ายเพียงลำพัง อดนึกถึงตอนที่วิษณุบอกว่าผีหยาดสิงพายและให้รินช่วยเรียกสติพายกลับมา ตนเองทั้งเขย่าตัวทั้งตบแก้มเธอแต่ไม่ได้ผล แต่พอปาลจับไหล่เธอเขย่าเท่านั้น สติเธอกลับมา ล้มลงในอ้อมแขนเขา ตัวเขาเองยังแอบมาบ่นกับรินว่าแปลก ทำไมพอเขาเรียกพายถึงจำได้ หรือว่าเขาอาจจะเป็นใครสักคนในตึกวนาเทพกลับชาติมาเกิดก็ได้
รินพยายามสะบัดหัวไล่ปาลออกไปจากความคิด จังหวะนั้นมีลมพัดเข้ามาทั้งที่ปิดประตูหน้าต่าง เธอไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้นเพราะคิดถึงแต่เรื่องปาลกับพาย ผีหยดลอยทะลุกำแพงห้องเข้ามายืนซ้อนด้านหลัง
“ขอยึดร่างเอ็งเถิดหนา เป็นทางเดียวที่ข้าจักได้ครองรักกับคุณพระท่านอีกครั้ง” ผีหยดกอดเอวรินไว้ แล้วบริกรรมคาถา อึดใจเธอถูกสิงร่างเรียบร้อย
ooooooo
งานแรกที่ผีหยดใช้ร่างรินทำคือตามไปหาเรื่องกิฟท์คู่อริข้ามภพข้ามชาติของตัวเอง ตรงเข้าไปตบเธอหน้าหันท่ามกลางสายตาของเดือน
คอสตูมและช่างแต่งหน้าต่างพากันตกใจไม่คิดว่ารินจะกลายเป็นพวกสายเหวี่ยงวีน ช่างแต่งหน้ากับคอสตูมต่างขอร้องให้พูดจากันดีๆไม่เห็นต้องลงไม้ลงมือ
“กูอดใจมานานนักหนาแล้วกูรู้ว่าพวกมึงก็อยากตบมันเหมือนกัน กูเลยขันอาสาตบแทนทุกคนไงเล่า...เอาอีกสักทีไหมล่ะคะ” รินเงื้อมือจะตบกิฟท์อีก ช่างแต่งหน้ากับคอสตูมต้องช่วยกันจับแขนรินไว้ โดยมีเดือนคอยถ่ายคลิปไว้ตั้งแต่แรก ผีหยาดปรากฏตัวขึ้นโดยมีเพียงผีหยดในร่างรินเท่านั้นที่เห็น
“อีหยาด มึงอย่ายุ่ง”
คอสตูมกับช่างแต่งหน้าที่ช่วยกันจับรินไว้พากันหน้าตื่น นี่รินจะเรียกผีมาอีกทำไม ผีหยาดไม่เข้าใจพี่สาวจะสิงร่างรินทำไม แล้วเข้าไปฉุดมือวิญญาณผีหยดเพื่อให้ออกจากร่างริน เกิดการยื้อยุดกันขึ้น ทีมงานมองรินที่ต่อสู้กับอากาศอย่างงงๆเนื่องจากมองไม่เห็นผีหยาด ปาลกับวิษณุมาทันเห็นพอดีถึงกับอึ้ง
กิฟท์รีบเข้ามาฟ้องวิษณุ “ช่วยกิฟท์ด้วยค่ะ รินเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ”
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 5 วันที่ 13 ส.ค.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ