อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 3 วันที่ 8 ส.ค.61
“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ลูกจักมิปักใจเชื่อคำรักชายใดง่ายดายจนยอมเสียน้ำตาอย่างคุณแม่เป็นอันขาด”...ฝ่ายหยดนอนคุดคู้อยู่ในมุมหนึ่งของห้องใต้ดิน ร่างกายบอบช้ำหลังแตกเพราะถูกลงหวาย หยาดย่องเข้ามาหาแอบเอายามาทาให้ ตนอยู่นานไม่ได้เดี๋ยวแม่รู้เข้าเป็นเรื่องแน่ หยดปัดมือน้องออกอย่างรังเกียจ
“มึงไม่ต้องมาแกล้งเห็นใจกูอีหยาด กูรู้นะว่ามึงก็เห็นดีเห็นงามกับแม่”
“แต่แม่หวังดีจริงๆนะจ๊ะพี่หยด” หยาดว่าแล้วหยิบผ้านุ่งขาดๆออกมายื่นให้หยด คุณกำไลฝากผ้าผืนนี้มาให้พี่ ท่านเห็นพี่ชอบก็เลยสั่งให้ตนเอามาให้ บอกว่าถึงผ้าจะขาดบางส่วนแต่ยังทำผ้าแถบได้
“อ๋อ นึกใจบุญสงสารคนอย่างกูงั้นรึ เอ็งไปบอกเจ้านายเอ็งนะคราวหลังหากอยากสร้างบุญ ก็ไปวัดเสีย มิต้องมาทำทานกับคนอย่างข้า” หยดปาผ้าทิ้ง แล้วประกาศกร้าว “กูจักไม่ยอมก้มหน้าก้มตาให้ใครผู้ใดมาสมเพช กูจักหลุดพ้นจากความเป็นทาสนี่ให้ได้ คอยดูกูแล้วกัน”
ooooooo
ผีหยาดยังคงยืนยันกับผีหยดว่าคุณกำไลไม่เคยคิดร้ายกับใคร พี่ผูกใจเจ็บไปเองทั้งนั้น ผีหยดหาว่าน้องเห็นคุณกำไลดีกว่าตน คุณพระวนาเทพก็เช่นกัน
“แต่เอ็งคอยดู กูจะไม่ยอมให้มันเหยียบย่ำอีกเป็นอันขาด” พูดจบผีหยดจะตามไปราวีคุณกำไล ผีหยาดพุ่งไปขวางไว้ เตือนว่าหากคุณกำไลในชาตินี้มีอันเป็นไป ตนจะไม่ให้อภัยพี่เด็ดขาด
“ให้มันรู้ไปสิวะอีหยาดว่ามึงจะคอยตามขวางกูได้ทุกครั้ง” ผีหยดหัวเราะน่ากลัวก่อนจะหายวับไป...
ขณะที่ผีหยดอาฆาตมาดร้ายคุณกำไลข้ามภพข้ามชาติ กิฟท์ยังทำใจไม่ได้ เห็นพายทีไรอดนึกถึงหน้าเละเป็นผีทุกที ครั้นเธอเอาน้ำดื่มมาให้ กิฟท์ขอร้องให้เธอช่วยอยู่ห่างๆก่อน ยิ่งไกลได้ยิ่งดีโดยเฉพาะช่วงนี้ พายหน้าหมองทันที ทั้งคอสตูมกับช่างแต่งหน้าพากันหัวเราะเยาะกิฟท์ ไหนว่าไม่กลัวไม่ใช่หรือ
“ก็ไม่ได้กลัว แต่แค่หลอนๆ พายไม่โกรธนะ”
“ไม่ค่ะ” พายตอบเสียงเศร้า กิฟท์หันไปทางพาไล
“พี่พาไลคะ วันนี้กิฟท์ขอไปนอนห้องพี่พาไลได้ไหมคะ ยังทำใจไม่ได้อ่ะค่ะที่จะนอนมองหน้าพาย”...
ณ โรงแรมที่พัก ปาลเห็นรินนั่งคิ้วผูกโบเข้ามาทักว่าป่านนี้แล้วยังไม่หลับไม่นอนอีกหรือ เธอนอนไม่หลับก็เลยลงมานั่งรับลมเล่น เขาเดาออกว่าเธอเป็นอย่างนี้เพราะเครียดเรื่องงาน แนะให้เธอนึกถึงเรื่องหรือสถานที่ที่ทำให้มีความสุข รินไม่ต้องนึกให้เสียเวลาสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขคือได้กลับบ้านไปนั่งเล่นริมทะเล
ปาลขอเวลาสักครู่แล้วหยิบมือถือขึ้นมาส่งคลิปเสียงคลื่นซัดไปให้ คลิปนั้นไม่ได้ทำให้เธอดีขึ้น การได้คุยกับเขาต่างหากที่ทำให้เธอผ่อนคลาย...
พาไลเพิ่งตระหนักว่าคิดผิดมหันต์ที่ยอมให้กิฟท์มานอนด้วย เพราะเธอไม่มีความเกรงใจเจ้าของห้อง นึกอยากวางของของตัวเองตรงไหนก็วาง อยากทำอะไรก็ทำ แต่ที่ทำให้เคืองสุดๆคงคือเรื่องที่เธอบอกว่าชอบต้นมาก อยากได้มาเป็นของตัวเอง เลียบๆเคียงๆถามว่าเขาชอบกินอะไร ชอบผู้หญิงแบบไหน เธอจะได้ทำตัวถูก...
รินเดินทอดอารมณ์ต่ออีกสักพัก จึงเดินกลับที่พัก เจอพายนั่งหน้าเศร้าอยู่ที่สวนหย่อมของโรงแรมไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอคิดมากเรื่องที่กิฟท์กลัวจนไม่ยอมนอนด้วย ก็เลยเข้ามาช่วยพูดปลอบใจ แต่พอปาลเดินเข้ามาพร้อมกับชาร้อนสองแก้วให้พายหนึ่งแก้ว ของตัวเขาเองอีกแก้วหนึ่ง รินจึงรู้ว่าพายมีคนปลอบใจอยู่แล้ว รู้สึกเป็นส่วนเกินขึ้นมาในทันใด รีบขอตัวไปนอนก่อนแล้วลุกออกไปเลย ปาลมองตามรู้ว่าเธอแอบน้อยใจ
ooooooo
ตั้งแต่เจอเรื่องเมื่อคืน รินหลีกเลี่ยงไม่ข้องแวะกับพายและปาล ยิ่งเห็นภาพที่เดือนเอาไปโพสต์ในไลน์กรุ๊ปละครนางบาปเป็นภาพปาลกับพายต่อบทกันกะหนุงกะหนิงในห้องแต่งตัว ก็ยิ่งน้อยใจเป็นเท่าทวีคูณ...
เช้านี้กองละครจะถ่ายทำฉากที่คุณพระวนาเทพมาทาบทามขอคุณกำไลจากเจ้าสัวไกร ระหว่างถ่ายทำ วิษณุเริ่มมีอาการแปลกๆ สั่งคัตโดยไม่มีสาเหตุ ทั้งทีมงานและนักแสดงพากันงุนงง โดยเฉพาะต้นอดถามไม่ได้ว่าที่สั่งคัตเพราะเขาอยากแก้ไขอะไรตรงไหนหรือ เขารู้สึกตัวว่าพลาดรีบกลบเกลื่อน
“ไม่มีอะไร ต้นเล่นเหมือนเดิมนะ พี่เบลอเองมาถ่ายต่อดีกว่า”...
ในเวลาต่อมา ขณะที่วิษณุนั่งแก้บทอยู่ในห้องรับรอง เห็นทางหางตาแวบๆ ว่ามีคนใส่โจงกระเบนเดินผ่าน รีบลุกไปดูเห็นผีหยาดเดินหลังไวๆหายเข้าไปในความมืด ด้วยความอยากรู้เขาเร่งฝีเท้าตามกระทั่งมาถึงบริเวณหนึ่งที่มีภาพเขียนสีน้ำมันวางพิงผนังอยู่ ต้องตกใจแทบช็อกเมื่อคนในภาพหน้าคล้ายตัวเอง
ทันใดนั้นผีหยาดปรากฏตัวขึ้น ลอยหายเข้าไปในภาพวาดนั้น วิษณุมองลังเล แต่สุดท้ายเดินตามเธอเข้าไป เขาย้อนอดีตมาเห็นคุณพระวนาเทพยืนคุยอยู่กับบ่าวคนสนิท ณ ที่ดินว่างเปล่าแห่งหนึ่งของบางบัวบาน ทำเลที่ตั้งสวยถูกใจเขามาก ตัดสินใจจะซื้อที่ดินผืนนี้ไว้ปลูกเรือน
นอกจากนี้ผู้กำกับหนุ่มยังได้เห็นการเจอกันครั้งแรกของคุณพระวนาเทพกับคุณกำไล ที่เรือนของเจ้าสัวไกร ตอนที่เขาแวะมาเยี่ยมเยียนหลังจากเดินดูที่ดิน เขาถูกใจเธอแต่แรกเห็น...
ครั้นมีงานก่อพระเจดีย์ทราย คุณพระวนาเทพรู้เรื่องที่คุณกำไลไปเที่ยวงานนี้ แอบสะกดรอยตาม เห็นเธอกำลังก่อเจดีย์โดยมีหยาดช่วยขนทรายมาให้ แต่ไม่ทันใจเธอจึงไปโกยทรายเอง มือของเธอชนเข้ากับมือของคุณพระวนาเทพที่ตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น เธอตกใจรีบชักมือกลับ
“เจอกับเจ้าด้วยเหตุบังเอิญเยี่ยงนี้ นี่คือบุพเพสันนิวาสใช่รึไม่”
คุณกำไลไม่ตอบได้แต่เอียงอาย หยาดเห็น ไม่เหมาะไม่ควรรีบเข้ามากั้นกลาง บอกให้คุณกำไลไปก่อเจดีย์ต่อ ตนจะขนทรายไปให้เอง ก่อเสร็จจะได้รีบกลับเรือน คุณพระวนาเทพอยากอยู่กับคุณกำไลเพียงลำพังจึงออกอุบายให้หยาดไปตามบ่าวคนอื่นมาช่วยขนทรายจะได้เสร็จเร็วๆ ทีแรกหยาดไม่ยอมไป แต่คุณกำไลพยักหน้าให้เป็นทำนองว่าให้ไปตามคนมาช่วย หยาดถึงรีบวิ่งออกมา
คุณพระวนาเทพเห็นคุณกำไลตั้งหน้าตั้งตาก่อพระเจดีย์ไม่สนใจอะไร พยายามชวนคุยโน่นคุยนี่ ถามว่าเชื่อเรื่องวาสนาที่นำพาให้เราสองคนมาเจอกันไหม เธอส่ายหน้าไม่เชื่อเรื่องพรรค์นี้ เชื่อแต่เรื่องสัตย์สัญญา
“วาสนาใดจะสู้มิต้องเจ็บช้ำจากชายมากรักได้น้องจึงหวังให้คนรักของน้องมีสายตามองเพียงน้อง ยกย่องน้องเป็นหญิงเดียว หญิงที่เห็นแก่ตัวเยี่ยงน้องคนนี้จะกล้าฝันรอให้บุพเพสันนิวาสสร้างผู้ใดมาเคียงคู่เล่า”
“น้องจักต้องพบเจอกับชายรักมั่นผู้นั้นแน่”
คุณพระวนาเทพส่งสายตาให้คุณกำไลอย่างมีความหมาย เธอแอบหวั่นไหวไม่กล้าสบตาด้วย เสก่อเจดีย์ต่อ
ooooooo
วิษณุยังคงเดินทางย้อนไปในอดีต แต่ครั้งนี้ไม่ได้เป็นแค่คนดู แต่เขาสวมบทเป็นคุณพระวนาเทพได้เจอหยดเป็นครั้งแรก และได้ช่วยเธอให้รอดพ้นเงื้อมมือชายโฉด เขาเห็นเธอเนื้อตัวมอมแมมหยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวมาเช็ดเนื้อตัวเธอให้ และมอบผ้าผืนนี้ให้เธอไปเลย
“อิฉันชื่อหยด โปรดจำชื่ออิฉันไว้นะเจ้าคะ อิฉันจะหาทางเอาผ้าผืนนี้ไปคืน ไม่ว่าคุณพระจะอยู่แห่งหนใด”
คุณพระวนาเทพยิ้มรับแล้วผละจากไปไม่ได้สนใจอะไรหยดอีก จนมาเจอคุณกำไลกำลังเดินซื้อของอยู่กับหยาดที่ถือของพะรุงพะรังรีบเข้าไปทัก ได้พูดคุยไม่กี่คำ เธอตัดบทแล้วเดินหนีไปเลย เร่งฝีเท้าจนไม่เห็นเขาตามมา จึงผ่อนความเร็วลงกระทั่งมาเจอร้านขายกำไลข้อมือสวยถูกใจ แต่เงินไม่พอจ่าย คุณพระวนาเทพตามมาทันขอเป็นคนซื้อกำไลวงนี้ให้ เธอไม่ตอบวางกำไลข้อมือไว้อย่างเดิม แล้วดึงมือหยาดเดินหนี
ครั้นสองนายบ่าวไปพ้นแล้วคุณพระวนาเทพจ่ายเงินให้พ่อค้าเป็นค่ากำไลข้อมือวงนั้น แล้วเอากำไลให้บ่าวคนสนิทไปจัดการหย่อนไว้ในย่ามของหยาดตอนทั้งคู่เผลอ...
เมื่อกลับถึงเรือน คุณกำไลจึงพบกำไลข้อมือที่ตัวเองชมชอบปนอยู่ในข้าวของที่หยาดหอบหิ้ว รู้ทันทีว่านี่เป็นอุบายของคุณพระวนาเทพ คงจะซื้อแล้วให้บ่าวแอบเอามาใส่ไว้ให้ แทนที่จะสวมกำไลข้อมือนั้น คุณกำไลกลับเก็บใส่กล่อง หยาดแปลกใจในเมื่อชมชอบทำไมถึงไม่ใส่
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 3 วันที่ 8 ส.ค.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ