ดาวเหนือคิดหนักเรื่องช่วยเยี่ยมยุทธกับปิ่นมุก เธอไม่ยอมรับเงินค่าครีมแต่หอบหิ้วกลับบ้าน เยี่ยมยุทธเป็นห่วงแอบตามไปส่งทันเจอเธอถูกขู่กรรโชกทวงหนี้ในซอยบ้าน!
คนร้ายเป็นคนจากแก๊งหมวกกันน็อกที่ถูกส่งมาทวงหนี้ที่แดนพ่อของดาวเหนือแอบไปกู้นอกระบบไว้ ดาวเหนือกลัวมากหวิดเสียท่าโชคดีที่แดนในสภาพเมาแอ๋โผล่มาช่วย
“อย่ามายุ่งกับลูกกู”
“โอ๊ยไอ้แก่ มึงซ่านักหรือ แค่ยืนยังยืนไม่ตรงเลย”
“กูเป็นคนติดหนี้มึง มึงก็มาทวงกับกูสิวะ”
“ขี้เมาอย่างมึงทำงานอาทิตย์หนึ่งสองวัน เมาอีกห้าวัน จะเอาที่ไหนมาจ่าย กูก็ต้องเก็บกับลูกสาวมึงสิ”
คำปรามาสของคนร้ายทำให้แดนรู้สึกผิดมาก ถลาเข้าหาคนร้ายประกาศกร้าว
“งั้นมึงก็มาเอาชีวิตกูไปสิ อย่ายุ่งกับลูกสาวกู มานี่ ...มาฆ่ากูเลย แต่ปล่อยลูกสาวกูไป กูเลวเอง กูมันคนขี้เมา งั้นมึงก็มาเอาเงินกะกูนี่ ปล่อยลูกกู ปล่อยเขาไป”
คนร้ายไม่รอช้ารุมกระทืบ แดนสู้ไม่ไหว ยอมเจ็บตัวเพื่อปกป้องลูกสาว
“ดาวเหนือ...พ่อขอโทษ พ่อมันเลว พ่อมันขี้เมา เอาแต่สร้างปัญหาให้ลูก...พ่อขอโทษ”
เยี่ยมยุทธร้อนใจรีบโทร.แจ้งตำรวจสายตรวจ เสียงกรีดร้องของดาวเหนือทำให้เขาปวดใจอย่างบอกไม่ถูกจนกระทั่งรถสายตรวจมาถึงจึงถลาไปหาดาวเหนือ
สภาพเลอะทั้งเลือดและดินของสองพ่อลูกทำให้เยี่ยมยุทธเบ้หน้าตามประสาคนเจ้าสำอาง ดาวเหนือมองมางงๆ ซึ้งใจที่เขามาช่วยแต่ก็อดสับสนกับท่าทางรั้งๆรอๆของเขาไม่ได้
“คุณตามตำรวจมาเหรอ”
“ใช่...ผมเดินตามคุณมา จะมาเอาครีมของผม ก็ผมซื้อคุณแล้ว พอเห็นพวกมันโผล่มาผมรีบวิ่งหนีแล้วโทร.ตามตำรวจ สายตรวจสองคนนั่นก็มาเร็วมาก...สุดยอดอ่ะ”
“อืม...พอเห็นคนมารุมฉันคุณหนีเลยเนี่ยนะ”
“โอ๊ย...ผมเป็นใคร พวกมันเป็นใคร ชีวิตคนเหมือนกันแต่ราคาไม่เท่ากันนะ คุณเองก็เหอะราคาเท่าไหร่ ได้ยินอยู่มีแค่สองร้อยกับมือถือเก่าไม่ใช่หรือ”
“ไอ้ตัวโกง ไอ้ตัวร้าย”
“เฮ้ย...ก็ช่วยได้แล้วไง ก็พระเอกอยู่ดี พระเอกมีสติไงคุณ”
เยี่ยมยุทธมีสติตลอดเวลาอย่างที่อวดอ้างจริงเพราะหลังจากนั้นเขาก็พาดาวเหนือกับแดนไปแจ้งความและให้การที่โรงพักพร้อมช่วยแนะนำวิธีแก้หนี้นอกระบบ แม้สายตาจะหมกมุ่นกับกระดานหุ้นบนแท็บเล็ตในมือแต่สมองเขาก็ทำงานอย่างเป็นระบบจนดาวเหนืออดทึ่งไม่ได้
ooooooo
แดนเหนื่อยและเมาจัดสลบเหมือดไปแล้ว
หลังแจ้งความ เยี่ยมยุทธไปส่งสองพ่อลูกถึงบ้านและถือโอกาสนี้สำรวจความเป็นอยู่ของทั้งคู่ เดือนเพ็ญแม่ของดาวเหนือรออยู่แล้ว ตื่นเต้นมากที่เห็นหน้าเยี่ยมยุทธเพราะจำได้ว่าเขาแจกเงินจากดาดฟ้าตึกธนาคารเมื่อวันก่อน
เยี่ยมยุทธไม่ยินดียินร้ายที่มีคนจำได้แต่กวาดตามองรอบบ้านครอบครัวดาวเหนือนิ่งๆ พลันก็สำเหนียกได้ว่าครอบครัวเธอมีวิถีชีวิตแตกต่างจากเขามาก ทั้งพ่อขี้เมาและแม่บ้าหวย พึ่งพาโชคชะตามากกว่าลำแข้งตัวเอง
“คาถาเศรษฐี...ไม่กู้นอกระบบ ไม่เล่นหวยด้วยเงินกู้ ไม่สนอบายมุข...บ้านนี้มีครบมันถึงจ๊นจน”
ดาวเหนือได้ยินที่เขาเปรยแล้วของขึ้น
“ตกลงจะเข้ามาด่ากันว่างั้น”
“เปล่า...คุณก็เหมือนกัน ปล่อยให้ไอ้พวกเลวรังแกอยู่ได้ หาทางแก้ปัญหาสิ มันมีศูนย์ช่วยแก้ปัญหาเงินกู้นอกระบบตั้งเยอะ รัฐบาลช่วยจริงนะครับ เคยคิดจะหาไหมครับ”
เยี่ยมยุทธไม่พูดเปล่าแต่กดมือถือหาข้อมูลส่งให้เธอ ดาวเหนือรับปากแกนๆจะรีบจัดการให้พ่อ
“คุณก็มัวแต่นั่งกลุ้ม นั่งกลัวยืนกลัว กลัวนั่นกลัวนี่ เงินมันอยู่ในมือคือทำงาน เงินมันอยู่ในหัวคือสติปัญญาหาความรู้ ทางแก้มันอยู่ที่ใจ...ใจสู้หรือไม่สู้ ต้องสู้สิคุณ...สู้ๆ”
ดาวเหนือพยักหน้า กำลังใจมาเป็นกอง เยี่ยมยุทธพอใจมากก่อนยิ้มบางๆเมื่อเห็นเดือนเพ็ญพยุงแดนในสภาพเมาแอ๋ไปนอน แม้ครอบครัวดาวเหนือจะอัตคัดแต่ก็รักกันอบอุ่น
เยี่ยมยุทธอ่อนไหวเรื่องครอบครัวมากในระยะนี้จึงไม่อยากอยู่นานกลัวหลุดฟอร์มต้องขอตัวกลับ ดาวเหนือที่เพิ่งรินน้ำให้เขาอดทักไม่ได้เมื่อเขาบอกจะกลับบ้านไปเคลียร์งาน
“คุณไม่ค่อยสบายแล้วนอนน้อยๆแบบนี้จะปวดหัวอีกไหมคะ”
ดาวเหนือถามด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นว่าดึกแล้วแต่เยี่ยมยุทธบ่ายเบี่ยงไม่ตอบ เปลี่ยนเรื่องดื้อๆ
“บ้านไม่ค่อยมีสมบัติ แต่จานชามบ้านสะอาดเรียบร้อย...ฝีมือคุณหรือ”
บ้านเรือนเล็กๆแต่สะอาดสะอ้านและข้าวของเป็นระเบียบทำให้เยี่ยมยุทธมองเธอแบบทึ่งๆ
“ทำงานเลขา งานอาสา งานขายของออนไลน์ ทำความสะอาดบ้านด้วย ไม่มีเวลาหาผะ...เอ้อ...สามีใช่ไหม”
“ของไม่จำเป็น ต้องมีด้วยหรือ”
คำตอบของดาวเหนือทำให้เยี่ยมยุทธพูดไม่ออก ก่อนเฉไฉเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นภาพถ่ายครอบครัวเธอ
“ตอนเด็กผมถูกครอบครัวอุปถัมภ์รับไปเลี้ยงบ่อยแต่ไม่เคยรอด”
ดาวเหนือนิ่วหน้า “ทำไมคะ”
“บ้านแรก...พอรับผมไปเลี้ยงเขาก็มีลูกใหม่ ผมอยากอุ้มน้อง ผมทำน้องหล่น พ่อเลยเอาผมไปคืนบ้านเด็กกำพร้า บ้านที่สอง...ผมไปช่วยเด็กผู้หญิงที่ถูกแกล้ง ผมต่อยกับเพื่อน ถูกครูเรียก พ่อแม่เขาก็เอาผมไปคืนอีก”
“นี่คุณเล่าเรื่องจริงหรือ...คุณโกหกอีกหรือเปล่า”
“ครอบครัวคือคนที่ให้อภัยกันได้ ไม่ว่าจะทำผิดมามากแค่ไหน สิ่งนี้แหละที่ผมไม่เคยมี”
น้ำเสียงเศร้าๆทำให้ดาวเหนือสงสาร อยากปลอบแต่เขาโพล่งขึ้นก่อนเมื่อเห็นภาพถ่ายของแดนตอนหนุ่มๆ พลันความทรงจำถึงเหล่าภาพถ่ายในห้องอนุสรณ์ก็ผุดในหัว
“พ่อคุณทำงานที่ธนานุวัตรมานานแล้วใช่ไหม”
“รุ่นก่อตั้งเลย ตอนแรกเป็นเสมียน ทีนี้ติดเหล้าเขาก็ให้ไปเป็นคนขับรถ ก็ไม่ดีขึ้น สุดท้ายตอนนี้เป็นลูกจ้างรายวัน ทำสวนที่บ้านศิลาทองของท่านประธาน”
เยี่ยมยุทธตาวาว อยากถามเรื่องพ่อแม่กับแดนทันที แต่สภาพอีกฝ่ายตอนนี้เขาคงต้องพักไว้ก่อน ยังมีเวลาอีกสักพักให้ตามหาความจริงเรื่องครอบครัว
ooooooo
เยี่ยมยุทธโอ้เอ้ถามโน่นนี่จากดาวเหนืออีกพักใหญ่จึงขอตัวกลับ หญิงสาวไปส่งหน้าบ้าน
“เช้าจนได้ เมื่อคืนแดงทุกตลาด เช้านี้แดงทั้งกระดานแน่...ผมต้องกลับไปทำงานต่อ”
“ฉันยังไม่ได้ขอบคุณคุณเลย”
“ไม่ต้อง...เพราะผมช่วยคุณหวังผล ท่านประธานช่วยชีวิตคุณ คุณก็เลยช่วยเขา ตอนนี้ผมก็ช่วยคุณ... เพราะฉะนั้นไปจัดการให้ผมกับคุณปิ่นมุกได้ไปลงเรือเที่ยวด้วยกัน...ไปจัดการซะ!”
ดาวเหนือมีสีหน้าลำบากใจจนเยี่ยมยุทธหงุดหงิด
“นี่...จะไม่ช่วยเราจริงหรือ”
“ฉันจะช่วยแต่ไม่ใช่เพราะฉันติดหนี้คุณนะคะ ฉันจะช่วยเพราะคุณบอกว่ารักคุณปิ่น”
เยี่ยมยุทธอึ้งไปอึดใจ แกล้งอือออตามน้ำว่ารักปิ่นมุกจริง ดาวเหนือพยักหน้าทวนคำพูดของเขา
“ความรักคือการฟังที่ได้ยิน...ทั้งตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ ฉันนึกว่าพ่อฉันเมาจนไม่เคยได้ยินความทุกข์ของฉัน แต่นี่พ่อจงใจตามออกไปช่วย แกคงได้ยินตอนฉันเปิดประตูบ้านออกไปหาคุณ”
เหตุผลนึงที่ดาวเหนือตัดสินใจช่วยเยี่ยมยุทธกับปิ่นมุกเพราะเชื่อคำพูดเขา พ่อของเธอก็คงคิดเหมือนกันจึงตามไปช่วยเธอจากพวกทวงหนี้นอกระบบ เยี่ยมยุทธแอบรู้สึกผิดเพราะความรักของเขาหมายถึงเธอมากกว่าปิ่นมุก
“คุณช่วยผมเพราะประโยคนั้นเหรอ”
ดาวเหนือพยักหน้า “ฝากคุณปิ่นมุกด้วย...ทำให้เธอกลับมาเป็นเด็กดีของท่านประธานนะคะ พวกเราฝากชีวิตไว้กับธนานุวัตร ถ้าคุณปิ่นมุกทำงานอย่างตั้งใจเราสามคนพ่อแม่ลูกก็จะสบายไปด้วย”
เปรมจิตไม่ได้นิ่งนอนใจเรื่องปิ่นมุก หลังจากข่มขู่ดาวเหนือก็ส่งพีระไปสืบความเคลื่อนไหวจากบัตรเครดิตของลูกสาว ปิ่นมุกรู้จักนิสัยแม่ตัวเองดีเลยแกล้งทำเฉยไม่ยี่หระและไม่ใส่ใจงานธนาคารเหมือนเคย พร้อมประกาศกร้าวจะไม่ทำอะไรทั้งสิ้นระหว่างที่แม่กับพีระไปสัมมนาที่ต่างประเทศ
ปิ่นมุกคิดว่าตบตาแม่สำเร็จแต่ที่เธอคิดไม่ถึงคือเปรมจิตแผนสูงกว่านั้นมากตามติดดาวเหนือเพื่อสืบ
อีกทาง ดาวเหนือไม่รู้เรื่องด้วยมัววุ่นวายขึ้นโรงพักเพื่อแก้ปัญหาหนี้นอกระบบให้พ่อ
ดาวเหนือเก็บคำแนะนำของเยี่ยมยุทธไปคิดและเตรียมตัวอย่างดีเพื่อเจรจากับเจ้าหนี้แทนพ่อโดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจกับเยี่ยมยุทธช่วยเป็นพยาน จนในที่สุดเธอก็เจรจาผ่อนผันการชำระหนี้สำเร็จ
“เฮ้อ...โล่งเลย ต่อไปนี้เดินกลับบ้านดึกๆก็ไม่ต้องผวาอีกแล้ว ขอบคุณมากเลยนะคะที่ยุให้ฉันสู้”
“อย่าลืมตอบแทนผม ผมหวังผล...คำว่าฟรีไม่มีในโลก!”
เยี่ยมยุทธทวงข้อเรียกร้องเรื่องปิ่นมุกทันที ดาวเหนืออึดอัดใจมากเช่นเดียวกับเดือนเพ็ญที่กลัวลูกสาวจะเดือดร้อนเพราะเปรมจิตคงไม่อยู่เฉยหากรู้เรื่อง เยี่ยมยุทธทิ้งสองแม่ลูกให้ถกเถียงกันตามลำพัง ส่วนตัวเองแอบลากแดนไปซักไซ้เรื่องพ่อแม่ที่น่าจะเป็นสมาชิกก่อตั้งธนาคารธนานุวัตรรุ่นแรกๆ
ooooooo
อ่านละคร ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 2 วันที่ 6 ส.ค.61
ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว บทประพันธ์โดย นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว บทโทรทัศน์โดย นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว กำกับการแสดงโดย สมจริง ศรีสุภาพ
ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว ผลิตโดย บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ติดตามชม ละครเรื่อง ดวงใจในไฟหนาว ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ