อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 9 วันที่ 28 ส.ค.61
“เดือนมันยังเด็ก แม่ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวฝนคุยกับน้องเอง น้องมันยังไม่รู้จักณุดีพอ” ฝนครุ่นคิดหนักคงถึงเวลาแล้วที่ต้องบอกความจริงกับน้อง ยุพดีบ่นอุบ พี่น้องใช้ผู้ชายคนเดียวกันก็มักจะเป็นแบบนี้พลันยุพดีระลึกชาติตอนที่เป็นแม่เยื้อนได้อีกครั้ง ตอนนั้นแม่เยื้อนเพิ่งกลับถึงเรือนเห็นหยาดทั้งไอทั้งจามจนตัวโยนเข้าไปแตะหน้าผากตัวก็ไม่ร้อน ถามว่าเป็นอะไร เธอกระซิบบอกแม่ว่าเพิ่งกลับจากถูกคุณพระวนาเทพเรียกไปรับใช้ แม่เยื้อนหัวเราะขำ ต่อให้เธอจามจนหมดตัวก็ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้ หยดเดินกุมท้องปลอมที่ใส่หลอกคนอื่นขึ้นมาบนเรือนถามว่าหยาดเป็นอะไรได้ยินเสียงทั้งไอทั้งจามลั่นไปหมด
“น้องเอ็งน่ะสิมันเดียงสาแท้ๆ มันนึกว่าถ้ามันจามจนหมดตัวจักช่วยให้มันไม่ท้อง”
“ฉันไม่รู้นี่แม่ ฉันก็ทำแบบนี้ทุกครั้งหลังจากคุณพระเข้าหา ฉันก็ยังไม่เคยตั้งท้อง จนคุณพระท่านเปรยเหตุใดป่านนี้ฉันจึงยังไม่ตั้งท้อง”
หยดริษยาน้องสาวที่คุณพระอยากมีลูกด้วย จึงแอบไปหาพ่อหมอให้ช่วยปรุงสมุนไพรที่ช่วยทำให้ท้องได้เร็วๆ หมอกลับบอกว่าไม่มีประโยชน์ถ้าเธอไม่มีปัญญาทำให้ผัวเสน่หาในตัวเธอได้ เขาก็ไม่มีปัญญาหาสมุนไพรอะไรมาช่วยให้เธอตั้งท้องได้ หยดมองไปยังสมุนไพรขวดหนึ่งอย่างสนใจถามว่านั่นอะไร
“น้ำมันมะรุม ถ้ากินแต่น้อยก็เป็นคุณ แต่ถ้ามากไปก็เป็นพิษถึงตายได้ ยิ่งถ้าให้คนท้องคนไส้กิน เลือดจะเป็นพิษ อันตรายนักแล” พ่อหมอว่าแล้วหันไปปรุงยาต่อ หยดเห็นเขาเผลอแอบหยิบยาขวดนั้นไป...
ทุ่มแล้วยังไม่เห็นแม้เงาของริน ปาลทั้งไลน์หาทั้งโทร.ตาม เธอไม่ยอมรับสายเนื่องจากยังดูเทปกับวิษณุไม่เสร็จ ปาลติดต่อเธอไม่ได้ก็เลยโทร.เข้ามือถือบอลเพื่อขอพูดสายกับเธอ
“พี่ปาลเขาติดต่อพี่รินไม่ได้” บอลยื่นมือถือให้รินซึ่งรับไปแล้วออกไปคุยนอกห้อง
“คือฉันต้องดูเทปกับพี่ณุแป๊บนึง คงไปไม่ได้แล้วคุณ ขอโทษนะ” รินวางสายแล้วหันมาจะกลับห้องตัดต่อ เจอวิษณุยืนอยู่ก็ตกใจ เขาต่อว่าว่าทำไมไม่บอกว่านัดปาลไว้จะได้ไม่รั้งเธอไว้ที่นี่ เขาเคยบอกเธอแล้วไม่ใช่หรือว่าคนที่เธอควรดีด้วยตอนนี้คือปาล เลิกห่วงเขาได้แล้ว เธอคอยดูแลเขามาตั้งแต่เธอมาฝึกงานกับเขาแล้ว
การได้คุยกันครั้งนี้ทำให้รินตัดสินใจบอกวิษณุว่าเธอรู้ว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงมานานแล้ว เธอบังเอิญเจอโปสต์การ์ดรูปถนนมองมาร์ต ที่คนพิเศษของเขาส่งมาให้ด้านหลังมีข้อความเขียนไว้ว่า “ดีใจที่ได้รู้จักพี่ณุนะครับ ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นที่นี่มีความหมายกับผมมาก” โดยลงชื่อเป็นอักษรภาษาอังกฤษตัวทีไว้
“หลังจากที่รู้ รินก็ได้แต่ต่อสู้กับตัวเองไปมาบอกตัวเองว่ารินต้องหยุดได้แล้ว ต้องไม่รู้สึกอะไรกับพี่ณุแบบนั้นอีก เพราะต่อให้รินรักพี่ณุมากกว่านี้ก็ไม่มีทางที่พี่ณุจะรักรินได้ ไม่มีทางเลย”
“ริน...พี่ขอโทษ ถ้าพี่ทำได้เชื่อเถอะว่าพี่จะรักริน พี่อยากจะให้รินเป็นผู้หญิงคนนั้น แต่พี่...”
“ไม่เป็นไรพี่ณุ ไม่เป็นไรให้รินเป็นน้องสาวพี่ณุก็ได้ เพราะไม่ว่าพี่ณุจะเป็นอะไร รินก็ยังรักพี่ณุอยู่ดี รักแบบที่น้องสาวคนหนึ่งควรจะรักพี่ชายคนหนึ่ง”
“ขอบคุณนะริน แต่จากนี้ไปพี่ขอนะริน ให้ปาลเป็นคำตอบของริน ปาลจะตอบทุกคำถามที่รินเคยสงสัยตัวเอง และเคยสับสนเกี่ยวกับความรัก สัญญากับพี่นะว่ารินจะรักปาล...ว่ารินจะกล้ารักปาล”
ooooooo
จากนั้นไม่นาน รินนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปหาปาลที่บ้าน ขอโทษเขากับแม่ปุกที่มาดึกไปหน่อย
“ไม่เป็นไร ผมรอได้ นานกว่านี้ก็รอได้” ปาลดีใจยิ้มกว้างปากเกือบถึงรูหู แม่ปุกแปลกใจไหนปาลบอกว่าเธอมาไม่ได้เพราะติดงานแล้วนี่เคลียร์งานเสร็จแล้วหรือ รินรับคำไม่เต็มปากนัก
“นี่ อย่าว่างั้นงี้นะลูก แต่รินรู้ไหมงานกะคานน่ะมันออกเสียงใกล้กันมากนะลูก อย่าอยู่กับมันเยอะไม่ดี”
“โธ่แม่...เออริน คุณอยู่กับแม่ไปก่อนนะผมไปอุ่นอาหารมาให้” พูดจบปาลเดินหายเข้าไปในครัวทิ้งให้รินนั่งคุยกับแม่ปุก การมาพบกับท่านครั้งนี้ทำให้เธอได้รู้ประวัติคร่าวๆของปาลว่าเขาโตขึ้นมาได้โดยคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว พ่อทิ้งแม่ไปมีเมียใหม่ตั้งแต่เขายังเด็ก ทีแรกเขาเกือบจะต้องไปอยู่กับพ่อ แต่เขาทำฤทธิ์จนเมียใหม่ของพ่อทนไม่ได้ พ่อก็เลยส่งเขากลับมาอยู่กับแม่
“คุณน้าเก่งจังเลยนะคะ เป็นรินคงทำไม่ได้”
“ก็ได้แม่เรานั่นแหละช่วยปรับทุกข์เวลาน้าใกล้บ้า อีกอย่างปาลเขาก็ช่วยน้าได้เยอะ ตอนสาวๆน้าเป็นแอร์ต้องบินไปบินมา บางทีต้องทิ้งปาลเขาไว้คนเดียว เขาก็อยู่ของเขาได้”
ปาลออกมาจากครัวพร้อมกับแกงส้มปักษ์ใต้หอมกรุ่นที่ลงมือตำน้ำพริกแกงเองหวังให้อาหารใต้ที่เขาปรุงจะทำให้เธอคลายความคิดถึงบ้านไปได้บ้าง แม้รสชาติจะสู้ฝีมือแม่ตัวเองไม่ได้ แต่รินก็กินอย่างเอร็ดอร่อยไม่ให้เสียน้ำใจคนทำ แม่ปุกปล่อยให้สองหนุ่มสาวคุยกันไป ตัวเองแอบออกมาโทร.หาแม่ของรินเสนอให้หมั้นกันไว้ก่อน ขืนรอให้เอ่ยปากขอกันเอง เกรงจะไม่สำเร็จ
“ลูกฉันมันก็ขี้เกรงใจ ส่วนลูกสาวเธอก็ปากแข็ง แต่...เคมีเข้ากันดี๊ดีนะ ฉันว่า” แม่ปุกพูดไปหัวเราะไปมีความสุขที่ลูกชายจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักที...
กินข้าวเสร็จ ปาลพารินมานั่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าบ้านโดยมีจัมโบ้ทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีชวนรินวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน หมาแก่อายุ 15 ปีเล่นได้พักเดียว วิ่งมาซุกข้างๆเจ้าของหอบแฮกๆ หลังคุยเรื่องสัพเพเหระ ปาลวกมาถามว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนใจมา ไม่อยู่ช่วยพี่ณุดูเทปต่อ รินสารภาพ ที่มาเพราะพี่ณุอยากให้มา
ปาลแปลกใจนี่เธอบอกพี่ณุด้วยหรือว่าแม่ของเขาชวนเธอกินข้าว เธอพยักหน้า เขาถึงกับออกปากดูเธอกับพี่ณุจะสนิทกันมาก
“ฉันรู้ว่าคุณอาจไม่ค่อยสบายใจเรื่องฉันกับพี่ณุ แต่ฉันก็อยากให้คุณเชื่อใจฉันเหมือนที่คุณขอให้ฉันเชื่อใจคุณเรื่องพาย ฉันกับพี่ณุเราเป็นอะไรไม่ได้...มากกว่าพี่น้องกัน และฉันให้สัญญากับพี่ณุไปแล้วว่า ฉันจะยอมเปิดใจให้คุณ แต่ถ้าคุณขอให้ฉันเลิกห่วง เลิกทำเพื่อพี่ณุ ฉันก็คง...”
“คุณลืมไปรึเปล่าว่าพี่ณุก็รุ่นพี่ผมเหมือนกัน ผมจะขอให้คุณเลิกห่วงพี่ณุทำไม ผมไม่รู้นะว่าคุณกังวลอะไรบ้าง แต่ผมอยากบอกคุณว่าต่อให้คุณเจออะไรก็ตามแต่เชื่อเถอะผมไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยาก และก็คบง่ายกว่าที่คุณคิดเยอะ เราค่อยๆไปกันก็ได้ผมไม่รีบ เพราะแค่เวลานี้เท่าที่เป็นตอนนี้ ผมก็แฮปปี้มากแล้ว”
ooooooo
ฝนถือแก้วใส่น้ำผลไม้เข้ามาให้เดือนที่ยังหน้าเศร้าถึงในห้อง บอกให้กินอะไรบ้างอย่าเอาแต่ทำร้ายตัวเองแบบนี้ วิษณุโทร.มาถามว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง เขาอยากมาเยี่ยม
“แต่พี่คิดว่า พี่อยากคุยกับเดือนก่อน เรื่อง...ณุ”
“พี่ฝนโกรธใช่ไหมที่เดือนชอบพี่ณุ”
“ทำไมพี่ต้องโกรธเราด้วย ณุเป็นคนน่ารัก ใครอยู่ใกล้ก็ต้องชอบทั้งนั้นแหละ”
เดือนไม่เข้าใจถ้าเป็นอย่างนั้นทำไมพี่ฝนถึงเลิกชอบพี่ณุ ฝนมองหน้าน้องสาวอยู่อึดใจก่อนตัดสินใจจะบอกเหตุผลที่แท้จริง และเมื่อเธอรู้แล้วเธอจะได้เข้าใจตน เข้าใจวิษณุและรู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ...
ขณะต้นกับกิฟท์กำลังแต่งหน้าทำผมเพื่อออกรายงานสัมภาษณ์พิเศษ หน่อยเข้ามาสรุปให้ทั้งคู่ฟังอีกครั้งว่าจะต้องทำอย่างไรบ้าง ลูกหมีรอจนหน่อยออกไปแล้วจึงนินทากับแอมแปร์เรื่องที่เดือนใจร้ายทิ้งกองไม่ไยดี แอมแปร์ไม่โทษเธอเพราะถ้าเป็นตนก็จะทำแบบเดียวกัน แล้วนี่ไม่รู้ว่าพี่ณุไปง้อบ้างหรือยัง
“ผมว่าเดี๋ยวเดือนก็คงหายโกรธแหละครับ ยังไงเขาก็คนคุ้นเคยกัน”
“คุ้นเคยยังไงคะพี่ต้น” กิฟท์นิ่วหน้าสงสัย ต้นเล่าว่าเดือนเป็นน้องสาวแฟนเก่าของพี่ณุ เธอถึงบางอ้อที่แท้ที่เดือนกล้างอนขนาดนั้นเป็นเพราะอย่างนี้นี่เอง จังหวะนั้นแอมแปร์ร้องเอะอะเพราะมีคนโพสต์รูปปาลกับรินที่เห็นแค่ด้านหลังลงในเฟซบุ๊ก
“นักสืบเฟซบุ๊กตามเจอแล้วค่ะ มือมืดรอเสียบคู่จิ้นพระรองชื่อดัง ป.ปลา มือมืดที่ว่าชื่อย่อคือ ร.เรือ”
กิฟท์ถึงกับร้องเอะอะ ชัดแบบนี้ไม่ต้องขยายให้เสียเวลา แล้วนี่รินจะแก้ข่าวอย่างไร ต้นหวังว่ากิฟท์คงไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการโพสต์เรื่องนี้ กิฟท์ยืนยันว่าไม่ใช่ฝีมือตัวเอง ที่เธอทำก็แค่ได้รูปปาลกับพายแอบจับมือกันมาจากแอมแปร์แล้วส่งแซวพายเท่านั้น ทันใดนั้น กิฟท์นึกบางอย่างขึ้นมาได้
“ภาพนี้มันหลุดออกมาจากวันที่เราถ่ายคิวก่อน แต่ตอนนั้นเดือนทะเลาะกับพี่ณุแล้วหนีกลับไปแล้วนี่นา”
“จริงด้วยค่ะ งั้นแปลว่าเดือนไม่ใช่คนถ่ายรูปนี้หรือว่าข่าวทั้งหมดที่ปล่อยมาจะไม่ใช่ฝีมือเดือนจริงๆคะ” คำพูดของแอมแปร์ทำให้กิฟท์นึกถึงผู้ต้องสงสัยอย่างพายขึ้นมาทันที
ooooooo
กิฟท์ต้องการพิสูจน์ว่าข้อสันนิษฐานของตัวเองถูก เห็นพายขับรถมาจอดหน้าโรงแรมบางบาปรีบเข้าไปทักทำไมวันนี้เอารถมาเอง เธอมีคิวถ่ายแค่สองวัน ก็เลยจะกลับก่อนไม่อยากรบกวนรถกองถ่ายไปส่ง
“กิฟท์นึกว่าพายกลัวจะอึดอัดที่คนอื่นจะเม้าท์เรื่องข่าวซะอีก”
“เปล่านี่คะไม่เห็นมีอะไรต้องอึดอัดเลย”
“แหม อย่าว่างั้นงี้เลยเรื่องแบบนี้ถ้าเกิดกับกิฟท์ กิฟท์อาจจะทำมากกว่าที่พายทำอีกนะ” กิฟท์พยายามตะล่อมถาม แม้พายจะแสดงอาการพิรุธออกมาแต่ก็ปากแข็งไม่ยอมรับว่าเป็นคนปล่อยข่าวนี้ ทำให้กิฟท์คิดไม่ตกใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ จังหวะนั้นหน่อยเดินเข้ามาหาพาย
“พายขาพอดีแขกทางโรงแรมกรุ๊ปหนึ่งเขาขออยู่ต่อน่ะค่ะ ห้องมันเลยเต็มคืนนี้พายนอนกับพี่รินแทนได้ไหมคะ” หน่อยมองพายอย่างรอคำตอบ พายเห็นกิฟท์จ้องอยู่ ก็ยิ้มให้หน่อย
“ไม่มีปัญหาค่ะ งั้นพายเข้าห้องก่อนนะคะ” พายรับกุญแจจากหน่อยแล้วเดินแยกไป...
ขณะที่รินเดินคุยมากับปาลมาถึงหน้าห้องพักตัวเองซึ่งอยู่ใกล้กัน ต่างกำลังจะไขกุญแจห้อง มีเสียงพายร้องทักทั้งคู่ดังมาจากด้านหลัง ทั้งคู่ทักกลับตามมารยาท
“คืนนี้เรานอนด้วยกันนะคะพี่ริน หน่อยแจ้งว่าห้องเต็ม” ว่าแล้วพายเสียบคีย์การ์ดของตัวเองเปิดประตูเข้าห้อง รินยิ้มให้ปาลก่อนจะตามพายเข้าไป ครั้นเก็บข้าวของเสร็จเธอหันไปบอกพาย
“เดี๋ยวรินไปกองก่อนนะคะ ไปเตรียมโลฯแป๊บนึง อีกชั่วโมงรินให้รถตู้มารับพายนะคะ”
พายรับคำมองตามรินที่ออกจากห้องด้วยสีหน้าเรียบเฉย พอประตูห้องปิดเธอเปิดมือถือดูข่าวชิ้นนั้นเห็นคนถล่มรินยับ แม้จะรู้สึกผิดแต่ก็สะใจ เสียงเตือนแบตฯหมดดังขึ้น เธอเอาโทรศัพท์เสียบที่ชาร์จไปเสียบปลั๊กบนโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ...
ฝ่ายรินเดินยังไม่ถึงโถงหน้าลิฟต์ ทีมงานโทร.แจ้งว่ารถตู้เต็ม เธอต้องขับรถไปเอง แต่ดันไม่ได้เอากุญแจรถติดมาด้วย ก็เลยกลับไปเอาที่ห้องพัก ได้ยินเสียงพายอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร ครั้นเดินมาหยิบกุญแจในกระเป๋าที่วางไว้ข้างโต๊ะเครื่องแป้ง มือถือของพายที่ชาร์จไว้มีสายเรียกเข้า
รินไม่ได้สนใจหากุญแจรถเจอขยับจะไป แต่ต้องชะงักเมื่อสายเรียกเข้าหลุดไปที่หน้าจอค้างภาพปาลกับพาย เธอแปลกใจหยิบมาดู เห็นพายออนจากเฟซบุ๊กชื่อ “ตัวสำรอง” ตระหนักในทันทีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังข่าวโจมตีเธอคือพายนั่นเอง รีบวางโทรศัพท์ไว้อย่างเดิมแล้วออกจากห้องไปอย่างเงียบกริบ...
เนื่องจากต้องไปสัมมนากับบริษัทเป็นเวลาสองอาทิตย์ ฝนจึงขอให้แม่ช่วยขับรถมาส่งที่ทำงานโดยมีเดือนนั่งมาด้วย ส่งฝนเสร็จสองแม่ลูกพากันกลับ จังหวะนั้นมีสายเรียกเข้ามือถือของเดือน แต่เธอไม่ยอมรับสาย ยุพดีต้องเตือนว่าดังหลายรอบแล้ว เธอจำใจรับสาย นักข่าวโทร.มาให้เดือนช่วยแชร์โลเกชันกองถ่ายละครนางบาปให้ มาถึงบางบาปแล้วแต่หาทางไปไม่ถูก เดือนนึกขึ้นได้ว่าตัวเองลืมแคนเซิลนักข่าว
“เอ่อ พี่คะโทษทีค่ะ คือวันนี้ทางกองไม่สะดวกให้เข้าไปถ่ายน่ะค่ะ”
“อ้าวน้องเดือนเป็นคนนัดพี่มาทำข่าวเองตั้งแต่วีกที่แล้ว แล้วนี่จนพี่มาถึงจะให้พวกพี่วกกลับเหรอคะ”
เดือนยังไม่ทันจะอธิบายอะไรนักข่าววางสายไปเสียก่อน รู้สึกเป็นห่วงงานขึ้นมาขอร้องแม่ให้ขับรถไปส่งที่กองถ่าย ยุพดีเป็นห่วงลูกทักท้วงว่าไปทำงานไหวหรือ
“ต้องไหวแล้วล่ะแม่ เดือนลืมแคนเซิลนักข่าวตอนนี้กองป่วนมากเลย เดือนต้องไปช่วยพี่ณุ”
ooooooo
กองป่วนอย่างที่เดือนคาดไว้จริงๆ รินที่ยังตกใจกับเรื่องพายไม่หาย มาเจอกองทัพนักข่าวเข้า รีบหลบแทบไม่ทัน อารามรีบร้อนไม่ทันดูทางชนเข้ากับปาลอย่างจัง เขาคว้าตัวเธอไว้ทันก่อนจะเสียหลักล้ม
“คุณเป็นไร ทำไมหน้าตื่นแบบนั้น”
“ฉัน...เห็นนักข่าวตรงนั้น” รินชี้ไปยังทิศทางที่นักข่าวเดินมา ปาลเห็นพวกนั้นไวๆรีบพาเธอหลบไปอีกทางหนึ่ง เมื่อพวกนั้นผ่านไปแล้ว ทั้งคู่นั่งพักให้หายตื่นเต้น ปาลอดสงสัยไม่ได้แล้วใครนัดนักข่าวมาวันนี้
“เดือนนัดไว้นานแล้วนะ พี่ณุจะให้ยกเลิกแต่วันก่อนเดือนเขาไม่ได้มาประชุมด้วย ไม่รู้พี่ณุลืมโทร.บอกเดือนให้แคนเซิลนักข่าวหรือเปล่า”
“แล้ววันนี้เดือนไม่มากอง ใครจะเคลียร์นักข่าว”
“ไม่ใช่ฉันแน่ๆฉันไม่อยากเจอนักข่าวตอนนี้”
“เดือนเขาคงยังโกรธเรื่องที่พี่ณุตำหนิเขาที่ปล่อยข่าวผมกับคุณอ่ะ แต่คุณไม่ต้องเครียดนะผมเคลียร์เอง” ปาลเห็นสีหน้าเจื่อนๆของรินถามว่ามีอะไรอีก เธอตัดสินใจบอกเขาว่าเดือนไม่ได้เป็นคนปล่อยข่าว พายต่างหากที่เป็นคนทำ ปาลถึงกับอึ้งไม่คิดว่าเธอจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้...
ที่หน้าตึกวนาเทพ บอลพยายามกันนักข่าวไม่ให้เข้ามาวุ่นวายพร้อมกับขอร้องให้กลับไปก่อน วันนี้กองถ่ายไม่พร้อมให้เก็บภาพ นักข่าวไม่สนใจพยายามดันบอลให้พ้นทาง พายในชุดผ้าแถบเดินอยู่มุมหนึ่ง นักข่าวเห็นเข้ารีบเข้าไปหา นักข่าวคนอื่นกรูกันตามไป
“น้องพายคะ จริงรึเปล่าคะเรื่องที่มือมืดรอเสียบ น้องปาลกับน้องพายคือคนในกองที่ชื่อ ร.เรือคือผู้จัดในกองเหรอคะ”
กิฟท์เดินมากับแอมแปร์และลูกหมีเห็นนักข่าวรายล้อมพายถึงกับบ่นอุบว่าข่าวฉาวในเน็ตดังจนนักข่าวมองข้ามหัวตนไปเลย พายตอบคำถามนักข่าวว่าไม่ทราบเรื่องนี้เลย ในกองก็ไม่มีอะไร ความสัมพันธ์เป็นปกติ
“แล้วภาพที่หลุดออกมาจากกอง รู้ไหมคะใครในกองเป็นคนปล่อย” นักข่าวยิงคำถามไม่หยุด ปาลมาทันพอดีเข้ามาช่วยตอบคำถามแทนพายว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด นักข่าวขอความชัดเจนเข้าใจผิดอย่างไร
“ผมคุยกับพายแล้วครับ วันนั้นมือถือของเขาเสียน่ะครับ เลยเอาไปซ่อม แล้วช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่มีรูปและข่าวหลุดไปพอดี ซึ่งรูปทั้งหมดก็เป็นรูปในการแสดงทั้งนั้นน่ะครับ”
นักข่าวพากันอึ้งที่รู้ว่านี่เป็นข่าวปลอม พายรู้สึกผิดมหันต์ยิ่งปาลทำดีกับเธอเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกแย่ กิฟท์แปลกใจปาลออกมาปกป้องพายแบบนี้หมายความว่าอย่างไร นักข่าวยังไม่ยอมแพ้ถามปาลเรื่องที่มีข่าวฉาวกับผู้จัด ร.เรือ รินที่แอบมองอยู่ถึงกับหน้าเครียดพยายามส่งสายตาไม่ให้ปาลพูดอะไร
“รินเป็นผู้หญิงน่ารัก อยากให้พวกเราให้กำลังใจเขาในการทำงานและก็อย่าลืมติดตามละครเรื่องแรกเรื่องนี้กันนะครับ ผมขอตัวไปเตรียมถ่ายละครก่อนนะ”
รินโล่งอกที่ปาลไม่ได้พูดอะไรเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา...
ที่ห้องแต่งตัว พายเติมหน้าอยู่ ตอนที่ปาลเดินเข้ามาเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอทนเห็นเขาไม่ไหวเนื่องจากรู้สึกผิดต่อเขามาก ถามแอมแปร์ว่าแต่งให้เธอเสร็จแล้วใช่ไหม แอมแปร์พยักหน้า เธอขยับจะไป ปาลโพล่งขึ้น
“ฉากนี้อารมณ์เยอะ สู้ๆนะพาย”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”
ooooooo
วิษณุเห็นนักแสดงมากันพร้อมหน้า จึงบรีฟเรื่องฉากยาพิษให้ฟังเป็นครั้งสุดท้ายว่านี้จะเป็นฉากที่หยาดวางยาคุณกำไล เขาขอให้กิฟท์ซึ่งรับบทคุณกำไลให้เล่นช้าๆตอนตาย เผื่อเอาไปถ่ายกับสกรีนตอนทำเอฟเฟกต์ เธอรับคำแล้วถามว่าแค่นี้เองหรือ วิษณุพยักหน้า ให้เธอแค่ค้างท่าก็พอ
“ไม่ใช่ค่ะกิฟท์หมายถึงคุณกำไลน่ะค่ะ พระวนาเทพทำขนาดนี้ ชีไม่เอาคืนอะไรเลยเหรอคะ”
“แล้วถ้ากิฟท์เป็นกำไลคิดว่าคุณกำไลเขาจะทำอะไรเหรอครับ”
กิฟท์เสียงเข้มหากตัวเองเป็นคุณกำไลจะเอาคืนคุณพระยันชาติหน้า สาปส่งให้เกิดมากี่ชาติรักใครก็ไม่สมหวัง ให้เจ็บให้ปวดอย่างที่เคยทำกับคุณกำไล
วิษณุถึงกับอึ้งไป เสียงบอลแจ้งว่ากล้องพร้อมแล้ว ทำให้วิษณุรู้สึกตัวได้สติ เดินไปนั่งประจำที่หน้าจอมอนิเตอร์...
ก่อนจะถ่ายฉากคุณกำไลโดนวางยาพิษ วิษณุให้เลื่อนฉากนายปั้นมาเจอหยาดมีน้ำมันมะรุมขึ้นมาถ่ายก่อน โดยนายปั้นพยายามกล่อมให้เธอเปลี่ยนใจเลิกทำร้ายคนอื่นเพื่อให้ตัวเองได้มีความสุข พายกับปาลแสดงได้ลื่นไหลมากโดยเฉพาะพายเข้าถึงอารมณ์ได้ดีเยี่ยมเทกเดียวผ่านฉลุย ได้รับเสียงชื่นชมอื้ออึง...
ฉากต่อมาเป็นฉากที่คุณกำไลถูกหยาดวางยา นี่เป็นอีกฉากหนึ่งที่กิฟท์กับพายแสดงได้ดี แต่อยู่ๆวิษณุหลุดเข้าไปในภวังค์ไม่สั่งให้คัตสักทีจนกิฟท์หมดบทจะเล่น บอลต้องเข้าไปกระซิบถามเขาว่าผ่านหรือเปล่า
เขาตื่นจากภวังค์สั่งคัตทันที
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 9 วันที่ 28 ส.ค.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ