อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 8 วันที่ 23 ส.ค.61
“หยด...ทำฉันเถอะอย่าทำร้ายคนอื่นเลย ฉันคือคนที่ร้ายกับเธอ ทำฉันสิ ปล่อยริน ฉันขอร้อง”พลันประตูห้องเปิดผลัวะ ลำแสงจ้าสาดเข้ามา ผีหยดในร่างรินต้องหันมอง ตกใจแทบช็อกเมื่อเห็นยุพดียืนอยู่ ผงะถอยหลังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
“ไม่จริง นี่ไม่ใช่เรื่องจริง อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา”
ยุพดีเห็นรินมีท่าทางแปลกๆเดินเข้าไปหาด้วยความเป็นห่วง ผีหยดในร่างรินร้องลั่นไม่ให้เข้ามาใกล้พลางถอยร่นไม่เป็นขบวน อารามกลัวจัดสะดุดขาตัวเองล้ม ยุพดีเข้าไปช่วยประคอง ทันทีที่มือท่านจับตัวผีหยด ความเจ็บปวดแล่นเข้าใส่จนกรีดร้องออกมา ผีหยดในร่างรินดิ้นทุรนทุรายปรากฏตัวขึ้นซ้อนอยู่บนตัวรินอีกที
จากนั้นวิญญาณกระเด็นออกจากร่าง ผีไปทางคนไปทาง ปาลรีบเข้าไปประคองรินไว้ ยุพดีมองผ่านไหล่รินที่คออ่อนคอพับเหมือนเห็นผีหยดกองอยู่กับพื้นถึงกับตะลึง วิษณุประคองท่านออกจากห้อง ยุพดีไม่วายหันกลับไปมอง คราวนี้เจอแต่ห้องว่างเปล่า
ooooooo
ปาลอุ้มรินที่สลบไสลไม่ได้สติมาที่กองถ่ายโดยมีวิษณุประคองยุพดีตามมาด้านหลัง ทุกคนแตกตื่นว่าเกิดอะไรขึ้น วิษณุสั่งให้ใครก็ได้ไปเอายาดมมาให้ที
ที่ห้องใต้ดิน ผีหยดนั่งกอดตัวเองอยู่ที่มุมหนึ่งของห้อง ร้องไห้คร่ำครวญว่าไม่จริง ทำไมแม่ต้องทำเธอด้วย แม่ทำเธอลงได้อย่างไร ทันใดนั้นภาพในอดีตผ่านเข้ามาในความทรงจำของเธอ ตอนนั้นแม่เยื้อนเอาโซ่คล้องข้อเท้าเธอไว้ ตั้งใจจะขังไว้ในนี้จะได้ไม่ต้องไปก่อกรรมกับใครได้อีก
“ไม่นะแม่ แม่ปล่อยฉันให้มีชีวิตอย่างที่ฉันอยากมีไม่ได้หรือ ฉันทรมานนานเหลือเกินแม่จ๋า สุขไม่เคยได้สุด รักไม่เคยได้รับ ขอฉันได้รู้จักรสชาติของมันในชีวิตนี้บ้างไม่ได้หรือไร”
ไม่ว่าหยดจะอ้อนวอนอย่างไรแม่เยื้อนก็ไม่ยอมปล่อย คล้องโซ่เสร็จท่านออกจากห้องล็อกประตูทรุดลงนั่งพิงประตูร้องไห้เสียใจที่ต้องทำแบบนี้กับลูก หยดไม่ยอมให้ถูกขังลากโซ่มาที่หีบในห้อง หยิบมีดพร้าที่อยู่ในนั้นมาฟันโซ่อย่างบ้าคลั่งถูกเนื้อตัวเองก็ไม่สนใจ แม่เยื้อนเปิดประตูเข้ามาเห็นก็ตกใจ ปราดเข้าไปแย่งมีดแต่หยดยื้อไว้ไม่ยอมปล่อย ดิ้นจนหลุดจากมือแม่มาได้ ใช้มีดฟันโซ่อีกคราวนี้พลาดโดนแขนแม่เต็มๆเลือดสาด
“ถ้าเอ็งอยากจะฆ่าข้าอีกสักชีวิต ก็จงทำเสียเถิด ชั่วชีวิตนี้ข้าจักไม่จำว่าเคยมีลูกชื่อหยดอีก”
มีเสียงทุบประตูห้องดังขึ้น ทาสชายตะโกนบอกแม่เยื้อนว่าคุณพระให้มาตามตัว ท่านอยากรู้เรื่องหยาด เธอต้องบอกคุณพระว่าที่พวกเราต้องทำเพราะหยาดเนรคุณคุณกำไล หยดอยากรู้ว่าแม่จะปกป้องเธอไหม ถ้าแม่อยากปกป้องเธอก็ให้ไปบอกคุณพระว่าหยาดเป็นคนทำเรื่องทั้งหมด ไหนๆมันก็ตายไปแล้ว แม่เยื้อนเสียใจมากไม่คิดว่าหยดจะเป็นได้ถึงเพียงนี้ ปลดโซ่ออกจากขาเธอ
“เอ็งฆ่าข้าเสียเถิด ให้ข้าตายด้วยน้ำมือเอ็งจักยังดีกว่าที่ข้าต้องไปให้ร้ายหยาดมัน” ไม่พูดเปล่าแม่เยื้อนคว้ามีดขึ้นมาในเมื่อหยดไม่ฆ่า ท่านจะฆ่าตัวเองแล้วเงื้อมีดแทงตัวเอง หยดตกใจคว้ามือแม่ไว้ สองแม่ลูกยื้อแย่งมีดกันไปมา สุดท้ายมีดแทงเข้าท้องหยดมิดด้าม
ผีหยดนึกมาถึงตรงนี้ก็กรีดร้องสุดเสียง “เหตุใดแม่ทำฉันเยี่ยงนี้ เพราะอันใดถึงทำลง เพราะแม่มิรักฉันรึ เพราะแม่มิเห็นฉันเป็นลูก แม่ถึงฆ่าฉันได้ลงคอเยี่ยงนั้น ตอบฉันมาสิ ในใจแม่ทำมันลงได้เยี่ยงใด ในวันที่ฉันกำลังจักได้ทุกอย่างดั่งใจหวัง แม่กลับแทงพร้าใส่ฉัน แม่ฆ่าฉันลงคอได้เช่นไร”...
ด้านรินค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น เห็นทุกคนจ้องมาทางตัวเองเป็นตาเดียวกัน ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ปาลดีใจมาก ทั้งสีหน้าแววตาและคำพูดเป็นรินคนเดิม หันบอกวิษณุว่าเราได้รินกลับมาแล้ว เขาเผลอตัวกอดรินต่อหน้าทุกคน พายถึงกับหน้าจ๋อย กิฟท์แซวต้องดีใจขนาดนั้นเลยหรือ ปาลรู้สึกตัวเสประคองรินลุกขึ้น
วิษณุเห็นเธอเพิ่งฟื้นสั่งให้ปาลพาไปส่งห้องพัก เธอดื้อจะไปเองพอก้าวเดินก็ไม่มีแรงทรุดในอ้อมแขนปาล จึงต้องปล่อยให้เขาประคองออกไป พายได้แต่มองตามเศร้า เดือนที่ดูแลแม่อยู่ เอาพระในมือแม่คืนให้วิษณุ
“เดือน วันนี้พี่ว่าให้แม่ค้างที่นี่ก่อนดีกว่านะ”
“ได้ค่ะพี่ณุ เดือนก็เป็นห่วงแม่เหมือนกัน ห้ามดื้อนะแม่ พี่ณุเป็นคนสั่ง”...
ที่ล็อบบี้ของโรงแรม รินบ่นกับปาลไม่อยากหายไปแบบนี้อีก ถ้าวันหนึ่งเธอเกิดกลับร่างตัวเองไม่ได้ แล้วกลายเป็นคนอื่นมาแทนที่จะทำอย่างไร เขาปลอบว่าอย่าคิดมาก วันนี้เธอกลับมาได้ วันอื่นก็ต้องกลับได้เหมือนกัน เขากับพี่ณุจะหาทางช่วยเธอเอง หรือไม่เราจะใช้รหัสลับกัน ถ้าเขาพูดว่าโกดำเธอจะต้องตอบว่ากิ๋ว แต่ถ้าเธอตอบไม่ได้เขาจะรู้ทันทีว่าเธอถูกผีสิง รหัสลับโกดำกับกิ๋ว ปาลเอามาจากตำนานสะพานสารสิน
สองคนมองหน้ากันรู้สึกดี ที่เคลียร์ปัญหาคาใจลงไปได้หลายเปลาะ
ooooooo
กองเลิกแล้ว วิษณุเดินมาที่รถจะกลับโรงแรมที่พักสีหน้าเคร่งเครียดคิดไม่ตกเรื่องผีหยด มีเสียงร้องเรียกเขาดังขึ้น วิษณุหันมองไปรอบๆไม่เห็นใคร ร้องถามว่าหยาดใช่ไหม ผีหยาดปรากฏตัวให้เห็น
“แม่หยาดขอบใจมากนะ ฉันไม่รู้ว่าแม่หยาดทำอะไรวิญญาณหยดถึงยอมออกจากร่างริน”
ผีหยาดไม่ได้ทำอะไรเลย อำนาจของคืนเดือนดับมีพลังเกินว่าที่เธอจะขวางกั้นพลังของพี่หยดได้ วิษณุไม่เข้าใจแล้วทำไมเขาถึงได้ตัวรินคืนมา เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ว่าตั้งแต่แม่เยื้อนปรากฏตัววิญญาณของพี่หยดก็ออกจากร่างริน เขาสงสัยใครคือแม่เยื้อน ผีหยาดเฉลยว่าคือผู้หญิงที่ปรากฏตัวที่ห้องใต้ดิน วิษณุถึงกับอึ้งนั่นแปลว่ายุพดีคือแม่เยื้อนของผีหยดและผีหยาดกลับชาติมาเกิด
“อิฉันรู้สึกคุ้นเคยทุกน้ำเสียง ทุกกิริยา บ่าวเลยอยากจะมาขอร้องคุณพระให้ช่วยพี่หยดอีกสักครั้ง”
“หากสิ่งที่รั้งวิญญาณของหยดไว้คือการได้ขึ้นเป็นเมียเอก ฉันไม่รู้จักช่วยพี่สาวของแม่หยาดได้อย่างไรจริงๆ” วิษณุหน้าเครียดขึ้นมาอีก ผีหยาดตั้งข้อสังเกต หากสิ่งนี้ที่รั้งวิญญาณผีหยดไว้ไม่ใช่คำสัญญา เขาไม่เข้าใจเธอหมายความว่าอย่างไร เธอเองก็ไม่แน่ใจ แต่บางทีการที่แม่เยื้อนปรากฏตัวแล้วอำนาจของคืนเดือนดับไม่สามารถขังวิญญาณพี่หยดไว้ในร่างรินได้
“บ่าวจึงเพียงคิดว่าบางที คนที่ช่วยปลดปล่อยให้พี่หยดเป็นอิสระจากเรือนแห่งนี้อาจจักเป็นแม่เยื้อน”
“ฉันจะลองหาทางจัดการเรื่องนี้ดูนะหยาด”...
เรื่องหมางใจระหว่างรินกับปาลดูจะบรรเทาลงไปมากจนเธอยอมให้เขาเดินมาส่งที่ห้อง จังหวะนั้นวิษณุโทร.มาบอกให้รินไปพบที่ห้องพัก ปาลหึงแต่ต้องเก็บอารมณ์เอาไว้ “พี่ณุเขาคงห่วง อยากรู้ว่าคุณโอเคหรือยัง”
รินอยากบอกปาลใจแทบขาดว่าพี่ณุไม่ได้ชอบผู้หญิงแต่เหมือนน้ำท่วมปากพูดไม่ออก ได้แต่บอกเลี่ยงๆ ว่าเขาแค่ห่วงเธอแบบที่พี่ชายห่วงน้องสาว ปาลอยากรู้มากกว่าว่าเธอห่วงเขาแบบไหน เธอยังไม่ทันตอบ ปาลชิงพูดขึ้นเสียก่อนว่าช่างมัน ให้เธอรีบไปพี่ณุรอแย่แล้ว รินท้วงยังไม่ทันตอบคำถามของเขาเลย เขาเปลี่ยนใจไม่อยากรู้แล้ว เธอนิ่วหน้าสงสัยทำไมถึงเป็นอย่างนั้น
“ก็ถ้าคุณตอบผมคำตอบเดียวกับที่เคยตอบก่อนหยดจะเข้าสิง ผมคงไม่รู้จะถามเพื่อได้ยินสิ่งที่ตัวเองไม่อยากฟังทำไม...ผมขอตัวก่อนนะ” ปาลฝืนยิ้มให้แล้วเดินเข้าห้องตัวเองที่อยู่ติดกันกับห้องของริน เธอพยายามจะเรียกแต่เขาเข้าห้องปิดประตูไปแล้ว ทำให้เธออยากรู้ว่าหยดทำอะไรลงไปบ้างตอนสิงร่างเธอ...
ระหว่างเดินไปห้องวิษณุ รินเจอเดือนกับยุพดีเดินสวนมา ยุพดีร้องทักว่าเป็นอย่างไรบ้าง ท่านโผล่เข้าไปในห้องใต้ดินนั่นคงทำให้เธอตกใจกลัวจนเป็นลม รินจำไม่ได้เพราะตอนนั้นผีหยดสิงเธออยู่ จึงรีบออกตัว
“รินขอโทษด้วยนะคะ ถ้ารินเผลอทำอะไรคุณน้าไป แล้วรินไม่รู้ตัว”
เดือนหมั่นไส้รินเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็เลยพูดจากระแนะกระแหนยิ่งรู้ว่าเธอกำลังจะไปหาวิษณุ แอบด่าลับหลังจนยุพดีต้องเอ็ดว่าพูดจาไม่น่ารักแล้วเตือนว่าวิษณุเป็นแฟนเก่าพี่สาวของเดือน อย่าได้ไปคิดอะไรกับเขาเด็ดขาด พี่น้องไม่ควรใช้ผู้ชายคนเดียวกันเพราะอาจเกิดปัญหาเอาได้...
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 8 วันที่ 23 ส.ค.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ