อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 13 วันที่ 2 พ.ย.61
“ที่วัลย์ไม่ยอมช่วยฉันก็เพราะอยากมาบอกนายเอาหน้านี่เอง”“คุณวัลย์คงไม่ได้คิดอย่างนั้น เขาเป็นคนกลางคงลำบากใจที่จะออกหน้านะครับ”
“รีบเข้าข้างกันเชียวนะ ฉันก็แกล้งพูดไปอย่างนั้น อยากจะรู้ว่านายจะแก้ต่างให้เขายังไง”
“คุณนี่ร้ายนะ ตัวเองทำผิดยังมาหาเรื่องผม ไหนบอกว่าถ้าจะทำอะไรจะปรึกษากันก่อน”
“ฉันเป็นคนในบ้านทำเองจะง่ายกว่า แล้วก็ไม่อยากให้มีคนเอิกเกริก อาสองจะรู้ตัวซะก่อน”
“เพราะคุณไม่ไว้ใจใครต่างหาก คุณชอบคิดว่าตัวเองควบคุมทุกอย่างได้หมดเลยไม่แคร์ว่าผมจะรู้สึกยังไง”
พูดด้วยความน้อยใจแล้วผละหนี ผาณิตายังไม่รู้ตัวเถียงไม่ลดละ
“นายคิดว่าฉันดูถูกว่านายเก่งสู้ฉันไม่ได้หรือ”
“ผมไม่ได้อยากเป็นคนเก่งของคุณ ผมแค่อยากเป็นคนที่ได้ปกป้องคุ้มครองคนที่ผมรักเท่านั้น”
เหมันต์สารภาพตามตรงแล้วออกจากห้อง ทิ้งผาณิตาให้มองตามอึ้งๆ ทิมผ่านมาเห็นก็อดทักไม่ได้
“มีปัญหากันหรือ”
ผาณิตาถอนใจยาวก่อนระบายเซ็งๆ “เขาโกรธที่ฉันไม่บอกเขาเรื่องพาคุณย่าหนี บทจะมีเหตุผลก็ยกแม่น้ำทั้งห้ามาอธิบายจนเรารู้สึกแย่ บทจะงี่เง่าก็ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย”
“ก็คุณเป็นแบบนี้ใครจะไม่น้อยใจ”
“ฉันเป็นยังไงพูดมาให้ดีนะ”
“ตอนที่ผมลาออกก็เพราะคุณไม่เคยเห็นเลยว่าผมห่วงคุณแค่ไหน คุณอยากจะทำอะไรคุณก็เดินหน้าลุยคนเดียว มั่นใจในความเป็นผาณิตาเหลือเกิน บางทีคุณก็เก่งไป แข็งกระด้างไป คุณไม่รู้หรอกว่าเหมันต์กับผมห่วงคุณแทบบ้ากลัวไอ้เสี่ยสองกับพวกจะทำร้ายคุณ ขนาดแม่ที่เลี้ยงมันมามันยังคิดกำจัด กับคุณที่มันเกลียดจะเหลือหรือ”
ทิมตัดพ้องอนๆแล้วเดินหนี ทิ้งผาณิตาให้เซ็งรอบสอง...เพิ่งเข้าใจว่าตัวเองเอาแต่ใจมากแค่ไหน
ooooooo
ปราการเจ็บใจที่ผาณิตาร่วมมือกับเหมันต์พามนตราหนี พาลพาโลกับประกิตกับผกาด้วยการให้ลูกน้องกมลขนข้าวของสองสามีภรรยาออกจากบ้านเหมทอง
ผกากรีดร้องโวยวายไม่ยอมหาว่าปราการทำเกินกว่าเหตุ ปราการไม่สะทกสะท้านโต้ทันควัน
“ผมว่าคนที่ทำเกินไปคือยัยตาลมากกว่านะครับที่คิดจะเอาคุณแม่มาเป็นตัวประกันต่อรองกับผม”
ประกิตโมโหตอกน้องชายบุญธรรมไม่ไว้หน้า
“ยัยตาลห่วงย่าของมันต่างหากไม่เหมือนแก คิดชั่วๆทำร้ายบุพการีตัวเอง...ไอ้คนอกตัญญู!”
“พี่ก็จ้องสมบัติของสองผัวเมียตาเป็นมันไม่ใช่หรือ เพียงแต่พี่ไม่มีโอกาสอย่างผมเพราะพี่มันหัวทื่อถนัดทำแต่เรื่องโง่ๆ ก็สมควรแล้วที่โดนนังสายไหมมันต้มจนเปื่อย อยากรู้ไหมว่าใครจ้างให้มันโกหกว่าน้ำตาลจ้างมันทำแท้ง”
ปราการโพล่งอย่างเป็นต่อ ผกาเบิกตาโพลงเดาได้โดยไม่ต้องถามว่าปราการเป็นคงบงการเรื่องสายไหม อารมณ์หัวเสียทำให้ขาดสติโถมตัวหาจะทุบตีให้หายแค้น ปราการไม่ยอมเป็นเป้านิ่งคว้าปืนจากลูกน้องกมลมาจ่อผกา ประกิตตกใจปราดไปยืนขวางสบตาวัดใจน้องชายบุญธรรม
สุดท้ายปราการก็ยิงประกิตไม่ลงแต่ใช้ปืนตบหน้าเต็มแรง
“ออกไปให้พ้นหน้าฉันทั้งคู่ แล้วห้ามขนของในบ้านออกไปแม้แต่ชิ้นเดียว!”
ประกิตกับผกาหน้าเสีย มองหน้ากันเลิ่กลั่กหาทางรอด โชคดีผาณิตากลับมาทันช่วยแก้สถานการณ์
“อาสองแน่ใจหรือคะว่ามีสิทธิ์ไล่ใครออกจากบ้านได้ตามใจชอบ”
“ลืมไปแล้วหรือว่าคุณพ่อแต่งตั้งให้อาดูแลบริษัท”
“ก็แค่รักษาการตำแหน่งประธานบริษัทไม่ใช่เป็นทายาทผู้รับสืบทอดมรดกทั้งหมดสักหน่อย ดังนั้นบ้านหลังนี้อาสองก็ยังไม่ใช่เจ้าของแล้วจะถือสิทธิ์อะไรมาไล่คะ”
“สมเป็นหลานสาวคนเก่งของอาจริงๆ ฉลาดแบบนี้สิมันถึงจะสมเป็นคู่ประมือของอาหน่อย”
“ตาลไม่ได้ฉลาดหรอกค่ะแต่ตาลมีสติไม่ลุแก่โทสะทำร้ายร่างกายใคร แค่ตาลพาพ่อไปตรวจบาดแผลแล้วเอาคำรับรองแพทย์ไปแจ้งความชื่อเสียงของอาสองก็ไม่เหลือ”
คำขู่ของผาณิตาทำให้ปราการต้องถอย ผกามองตามจนอีกฝ่ายลับตาจึงหันมาดุสามีที่ใจกล้าเอาตัวรับกระสุนแทนเธอ ประกิตยิ้มเจื่อนแอบปลื้มที่ภรรยาเป็นห่วง
“ผมนึกว่าคุณจะเกลียดผมเพราะผมดีแต่ทำร้ายจิตใจคุณ ผมมันเป็นสามีที่ไม่ได้เรื่อง ไม่เคยใส่ใจคุณ”
“ฉันก็รู้ตัวแหละว่าฉันเองก็จู้จี้ขี้บ่นคอยแต่บังคับคุณกับลูก จะว่าไปฉันก็มีส่วนทำให้คุณออกไปหาความสุขนอกบ้าน...ก็เวลาฉันคิดถึงตอนพ่อคุณฮุบรวมกิจการพ่อฉันไปฉันก็แค้นขึ้นมาทุกทีเลยมาลงกับคุณ ฉันมันไม่ดีเอง”
ผกาสำนึกผิด เห็นสัจธรรมขึ้นมาเมื่อเห็นสามียอมเอาตัวเองบังกระสุนปกป้องเธอ ประกิตเห็นเธออ่อนลง เลยถือโอกาสปรับความเข้าใจ “เราลืมมันไปไม่ได้หรือ เหมวัตเขาไม่เคยโกรธผมแม้จะรู้ว่าผมใส่ร้ายเขา นายชาญพ่อบุญธรรมเหมันต์ก็ให้อภัยที่ผมชนเขาจนพิการ...ผมก็อยากให้คุณยกโทษให้พ่อผม”
ประกิตอ้อนวอนเสียงอ่อน ผกาใจอ่อนยวบแต่ยังทำใจไม่ค่อยได้ กระฟัดกระเฟี้ยดแก้เก้อ
“ไม่มีวัน! พ่อฉันต้องตรอมใจตายเพราะไม่ทันความเจ้าเล่ห์ของพ่อคุณ”
“ผมไม่ได้ให้คุณอภัยเพื่อคุณพ่อแต่เพื่อลูกของเราจะได้มีความสุขเหมือนที่เหมวัตกับนายชาญเขาทำแต่สิ่งดีๆเพื่อเหมันต์ เขาไม่เคยปลูกฝังความแค้นให้ลูกมีแต่ให้ความรักเหมันต์ถึงได้เป็นเด็กที่คิดดีมีน้ำใจกับทุกคน น้ำตาลไม่ได้ต้องการมรดกคุณพ่อหรอกแต่เขาต้องการความรักความเข้าใจจากเรา”
เพราะคำว่าลูกแท้ๆทำให้ผกายอมให้โอกาสสามีอีกครั้ง ผาณิตาแอบได้ยินทุกอย่างจากมุมไกลๆ น้ำตาไหลพรากด้วยความยินดีสุดขีดที่พ่อแม่ปรับความเข้าใจกันได้ ความดีความชอบครั้งนี้เธอขอยกความดีให้เหมันต์ที่กล่อมจนพ่อเธอเปลี่ยนไปกลายเป็นพ่อแสนดีเหมือนที่เธอจำได้ในอดีต
ooooooo
ผาณิตาตื้นตันใจกับความดีของเหมันต์ส่งข้อความไปขอบคุณความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นของพ่อแม่ยิ่งทำให้ความรู้สึกของเธอต่อเขามากจนกล้าบอกรัก
เหมันต์ปลื้มมาก มีความสุขเหลือเกินที่รู้ว่าหัวใจตรงกับผาณิตา ไม่รู้เลยว่าปราการจะไม่อยู่เฉยให้ถูกยึดอำนาจส่งลูกน้องกมลไปตามล่าตัวเขากับมนตราถึงละแวกบ้าน โชคดีรุ่งอรุณ เอมและอู๋ช่วยขวางไว้แถมส่งสารท้าทายกลับไปหาปราการให้เลิกยุ่งวุ่นวายกับเหมันต์ถ้าไม่อยากเจอดี!
ปราการแค้นใจที่ทำอะไรเหมันต์ไม่ได้ โวยวายใส่กมลอย่างเหลืออด
“กี่ครั้งแล้วที่นายทำงานพลาด ทำไมรอบตัวฉันถึงมีแต่พวกสมองขี้เลื่อยทำงานไร้น้ำยา”
กมลชักสีหน้าไม่พอใจ “เสี่ยลืมไปหรือเปล่าว่าผมร่วมมือกับเสี่ยในฐานะหุ้นส่วนไม่ใช่กระโถนรองรับอารมณ์ของเสี่ย แทนที่จะมาหาคนผิดเสี่ยน่าจะหันมาระวังเบี้ยตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเสี่ยจะดีกว่า...”
เหมันต์ยังไม่รู้ว่าเบี้ยตัวสุดท้ายของปราการคือใครหรืออะไร วุ่นวายดูแลมนตราและตามเรื่องเอกสารโอนหุ้น ของเหมทองซึ่งจนป่านนี้ยังหาไม่พบ รุ่งอรุณมาช่วยดูแลมนตราด้วยเพื่อไถ่โทษที่ไม่บอกเรื่องประกิตขับรถชนชาญแล้วหนี
มนตราอาการดีขึ้นเมื่อได้อยู่กับเหมันต์ กระนั้นสถานการณ์ก็ยังไม่น่าไว้ใจเพราะปราการคงไม่อยู่เฉยให้เหมันต์ทวงสิทธิ์คืน ไหนจะต้องรอยื่นเรื่องต่อศาลว่าเหมันต์คือลูกชายแท้ๆของเหมวัตกับอุษา...ทายาทเหมทอง กรุ๊ปตัวจริง ผาณิตากลัวไม่ทันการณ์จึงพาเหมันต์ไปเยี่ยมเหมทองที่โรงพยาบาลแต่ไม่พบ!
ปราการดักทางถูกว่าเหมทองคือหมากสำคัญของเกมชิงอำนาจนี้ เขาจึงโยกย้ายพ่อบุญธรรมกลับบ้านและจ้างคนมาปรับปรุงบ้านให้เหมาะกับการพักฟื้น แถมจ้างนักกายภาพบำบัดอย่างดีมาดูแลเหมทองโดยเฉพาะ
อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 13 วันที่ 2 พ.ย.61
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรขละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ