อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 6 วันที่ 7 พ.ย.61
สารภีไม่ทันออกไปไหนก็ถูกเจ้าคุณยุทธนานำพลตระเวนกรูกันเข้าไปในบ้าน สารภีตกใจรู้ว่ามีเรื่องใหญ่แน่ ยกมือไหว้เจ้าคุณแล้วพาไปในบ้าน แต่ยังไม่ทันถึงเรือนรับรองจีนพ้งก็ปรากฏตัวขึ้น เพียงเจ้าคุณพยักหน้าพลตระเวนก็กรูกันเข้าล้อมทั้งจีนพ้งและสารภีไว้ ชบาตกใจถอยออกไปยืนห่างๆเจ้าคุณยุทธนาเชิญจีนพ้งไปโรงพัก จีนพ้งถามว่า “เรื่องอะไรกันหรือขอรับ”
“ฆ่าลูกอั๊วทำไม?” เจ้าคุณยุทธนาตวาดถาม
จีนพ้งถามว่าท่านพูดอะไร “นังผู้หญิงสำเพ็งมันซัดทอดว่าลื้อจ้างวานมันไปวางยาแม่เดือน!!”
จีนพ้งบอกว่าท่านเจ้าคุณไม่มีวันได้คำตอบจากตนเพราะตนไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย
“หากท่านเจ้าคุณสงสัย ก็ขอให้สงสัยในตัวอิฉันเถิดเจ้าค่ะ อิฉันถูกคุณเดือนกระทำให้เลือดตกยางออกก็คงไม่ผิดหากอิฉันจะคิดแค้นคุณเดือน” สารภีออกรับแทน
จีนพ้งดุสารภีว่าพูดอะไร รู้หรือไม่ว่าโทษมหันต์นัก บอกเจ้าคุณว่าหากจะเอาโทษสารภีก็มาเอาโทษตนเถิด แล้วคุกเข่าตรงหน้าเจ้าคุณ พรรณนา
“กระผมหนีร้อนมาพึ่งเย็นบนแผ่นดินนี้ ได้ลืมตาอ้าปากก็เพราะเจียมตัวว่าเป็นเพียงธุลีดินเม็ดหนึ่งที่ไม่อาจหาญต้านแรงลม คนอย่างกระผมนี่รึขอรับจะกล้าทำอุกอาจเยี่ยงนั้น”
“ทำให้มันเปิดปากให้ได้”
เจ้าคุณยุทธนาสั่ง บ่าวของเจ้าคุณจึงไปดึงตัวจีนพ้งให้ลุกขึ้น สารภีกันไม่ให้บ่าวเอาตัวจีนพ้งออกไป บอกว่าอย่าแตะต้องเตี่ย เตี่ยตนไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ จีนพ้งยังคงคุกเข่าอยู่ตรงนั้นไม่ยอมให้บ่าวของเจ้าคุณเอาตัวไป พลตระเวนเข้ามาจะเอาพานท้ายปืนกระแทกหน้าจีนพ้ง แต่ถูกมีดพุ่งเข้าปักมือเสียก่อน
ทุกคนตกใจมองหาที่มาของมีด ปิงปรากฏตัวขึ้นพร้อมมีดอีกเล่มในมือ พลตระเวนหันปืนใส่ปิงทันที
ปิงเห็นสภาพของจีนพ้งกับสารภีก็รับไม่ได้ บอกว่า
“กระผมนี่เองขอรับ ที่ว่าจ้างนังผู้หญิงสำเพ็งไปปลิดชีพคุณเดือน”
จีนพ้งเข้าใจสถานการณ์ตวาดถามปิงว่ามึงกล้าทำเช่นนั้นรึ ตบหน้าปิงฉาดด่าไอ้สารเลว มึงมันเนรคุณนัก ซัดปิงจนกองกับพื้น ตะคอก
“ตอบมา...มึงทำเช่นนั้นเพื่ออะไร”
“กระผมเจ็บแค้นแทนคุณสารภีขอรับ” ปิงตวัดตามองเจ้าคุณยุทธนากล่าวอาฆาต “ใครทำคุณสารภีถึงเลือดตกยางออก มันต้องชดใช้ขอรับ”
“มึงขอขมาท่านเจ้าคุณเดี๋ยวนี้ สารภาพเสียให้หมดสิ้นว่ามึงทำอะไรกับคุณเดือนคุณดาว”
ปิงเข้าไปคุกเข่าเบื้องหน้าเจ้าคุณแล้วจะกราบ เจ้าคุณชักเท้าออก เอาด้ามไม้เท้าฟาดหน้าปิง
“นี่สำหรับแม่ดาว” เอาไม้เท้าเขี่ยหน้าปิงให้เงยแล้วหวดไม้เท้าใส่อีกครั้ง “นี่สำหรับแม่เดือน” เจ้าคุณหวดไม้เท้าใส่จนปิงฟุบกับพื้น สารภีพยายามทำใจแข็ง ในขณะที่จีนพ้งหน้านิ่งสนิท
ooooooo
คืนนี้เอื้อยไปเคาะประตูเรียกพิกุล แต่ไม่มีเสียงตอบ เมื่อผลักประตูเข้าไปไม่เห็นพิกุลอยู่ในห้องมีแต่ปี่ที่วางอยู่หัวนอน
เป็นเวลาที่พิกุลอยู่ที่ท่าน้ำเอาหินก้อนใหญ่ผูกกับข้อเท้าหมายฆ่าตัวตาย เอื้อยโผล่หน้าต่างมาเห็นพอดี รีบไปปลุกเพียรกับจางวางพ่วงกับสุด แต่พอทั้งสามไปถึงท่าน้ำ พิกุลก็กระกระโดดลงน้ำไปแล้ว จางวางจะโดดตาม เอื้อยรั้งไว้กลัวจะหายไปอีกคน แล้วเอื้อยก็พุ่งลงน้ำไปตามหาพิกุล
เพียรเสียใจโทษว่าเพราะจางวางเอาแต่ใจตัวเองแท้ๆทำให้พิกุลตัดสินใจเช่นนี้ จางวางบอกว่าตนหวังดี เพียรทนไม่ได้ปรี่เข้าลงไม้ลงมือกับจางวาง สุดรั้งไว้ แต่จางวางบอกให้ปล่อยเขา อยากทำอะไรที่คิดว่าช่วยพิกุลได้ก็เอาเลย
เอื้อยโดดน้ำดำไปมองหาพิกุล ยิ่งดำลึกลงไปก็ยิ่งมองไม่เห็นจนตัวเองจะหมดอากาศ ตัดสินใจจะขึ้นผิวน้ำแต่กลับเห็นแสงสว่างจากผิวน้ำส่องลงไปให้เห็นพิกุลอยู่ลึกลงไปอีก ทั้งที่ตัวเองจะหมดอากาศเอื้อยก็ตัดสินใจดำลงไปแต่ไม่ทันคว้าพิกุลเอื้อยก็หมดอากาศหายใจเสียก่อน จึงโผขึ้นผิวน้ำอย่างทุลักทุเล
จางวางพ่วง เพียร กับสุดเห็นเอื้อยโผล่ขึ้นมาอย่างหมดแรงก็ช่วยกันดึงขึ้นท่าน้ำ
“พิกุลล่ะ” จางวางถาม เอื้อยได้แต่ส่ายหน้าหมดแรงที่จะตอบ จางวางมองไปที่แม่น้ำยกมือไหว้ท่วมหัว
“ท่านจันขอรับ...ช่วยนังพิกุลสักครั้งเถิดขอรับ”
ทันใดนั้นเชือกที่มัดก้อนหินกับเท้าของพิกุลก็คลายออก หินจมดิ่งลงไปและร่างพิกุลที่ไม่ได้สติก็ลอยขึ้นมา
เอื้อยนวดให้เพียรที่เป็นลมอยู่ที่เรือน จู่ๆก็เห็นพิกุลมายืนที่ซุ้มประตู เอื้อยลุกไปหาพิกุลอย่างไม่แน่ใจว่าตาฝาดหรือไม่ ขณะที่จางวางก็ออกจากห้องพระ
พิกุลก้มกราบขอขมาเพียรกับจางวาง ขอให้ยกโทษให้ตนด้วยที่ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง ต่อไปจะไม่ขัดใจพ่อกับแม่อีกแล้ว จางวางมองนิ่ง เพียรขอร้องให้อภัยให้ลูกเถอะ แต่จางวางก็ยังนิ่ง ยากที่จะเดาใจได้
จางวางขังพิกุลไว้ในห้องนอน เพียรขอร้องว่าลูกสำนึกผิดแล้วจะกักขังอีกทำไม จางวางบอกว่าไม่ทำอย่างนี้มันก็ไม่สำนึก ต่อไปจะได้ไม่กล้ากำแหงกับพ่อแม่อีก
“พี่จะกักขังมันถึงเมื่อไร”
“เมื่อไอ้สินกลับมา ข้าจะจับมันแต่งงานกันทันที...วันนั้นมันจะรู้เองว่าข้าหวังดีกับมันแค่ไหน”
พิกุลถูกขังอยู่ในห้อง เอาปี่ท่านจันมาเป่าน้ำตาไหล ไม่รู้ว่าท่านจันนั่งอยู่ข้างหลัง ท่านจันฟังเสียงปี่ร้องไห้ตาม พึมพำสงสาร...
“ที่นี่ไม่ใช่เรือนรักของเอ็ง...อดกลั้นไว้เถิด”
พิกุลหันมองเหมือนได้ยินแต่ไม่เห็นอะไร ถอนใจ...และเป่าปี่ต่อไปไม่ได้
ooooooo
เช้าวันต่อมาสินก็กลับมากราบจางวางที่บ้าน จางวางพอใจมากบอกว่า
“เอ็งไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆไอ้สิน ความดีเรื่องการรักษาสัจจะนี้ ทำให้ข้ารู้ว่าคิดไม่ผิดที่จะยกพิกุลให้เอ็ง”
“ขอรับพ่อจางวาง”
พอดีเห็นเอื้อยยกสำรับอาหารมื้อเช้าไปให้พิกุลที่ห้อง สินถามว่าพิกุลไม่สบายหรือ จางวางบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง มันไม่ได้เป็นอะไรหรอก
เสียงปี่ดังขึ้นอีกเหมือนเป็นการยืนยันว่าพิกุลไม่ได้เป็นอะไร สินจึงคลายกังวล
“พักให้หายเหนื่อย พรุ่งนี้ข้าจะผูกข้อมือเอ็งกับนังพิกุล” เห็นสินอึ้งๆจางวางถามว่าขัดข้องอะไรรึ สินถามว่าพิกุลว่าอย่างไร “มันไม่ขัดข้องอะไรทั้งนั้น”
จางวางโบกมือให้สินออกไป สินกราบจางวางอีกครั้งทั้งที่ยังคาใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพิกุล?
จนเมื่อรู้จากเอื้อย สินตกใจว่าพิกุลถึงกับกระโดดน้ำตายเลยรึ เอื้อยบอกว่าพิกุลรอดตายมาได้ แต่กลับต้องมาเจอเรื่องวิบากยิ่งกว่าเดิมเสียอีก สินปลอบใจว่าอย่าเพิ่งสิ้นหวัง สุดถามว่าแล้วจะทำอะไรถึงจะยับยั้งพ่อจางวางได้ เพียรพูดเตือนสติสินว่า
“เอ็งอย่าทำพิเรนทร์หนีงานแต่งล่ะ อย่าคิดเชียวนะไอ้สิน ทำเช่นนั้นพ่อจางวางของเอ็งเป็นได้ข้ออ้างขังพิกุลไว้แต่ในห้อง ไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันเป็นแน่”
“วางใจเถอะจ้ะ ฉันไม่ทำเช่นนั้นแน่...อย่างไรฉันก็จะแต่งงานกับพิกุล”
เอื้อยฟังแล้วสะท้อนใจ เพียรกับสุดมองอย่างเข้าใจความรู้สึกของเอื้อย ฝ่ายเพียรพูดอย่างโล่งอกว่า
“ไม่ใช่เอ็งแล้วก็ไม่รู้จะหวังเอาจากใคร ไอ้สินเอ๊ย...”
พิกุลยังนอนซมอยู่ที่เตียง เอื้อยถือผ้าพับหนึ่งเข้ามาบอกว่าแม่เพียรให้ตนเตรียมผ้าชุดใหม่ให้ พิกุลถามว่าจะไปออกงานกันหรือ เอื้อยบอกว่าพิกุลต้องผูกข้อมือกับพี่สินพรุ่งนี้เช้า พิกุลถามว่าพี่สินกลับมาแล้วรึ
“มาเมื่อสายนี้ หล่อนกินข้าวกินปลาบ้างเถิด ไม่แตะอะไรสักนิด เดี๋ยวจะเป็นอะไรไป”
พิกุลบอกให้ยกไปเถอะ เอื้อยบอกพิกุลว่าเรื่องถึงขั้นนี้แล้ว อย่าฝืนให้เหนื่อยเลย แข็งใจบอกให้พิกุลเปิดใจให้พี่สินเถิด รักเขาให้สมกับที่เขารักหล่อน พิกุลเห็นความจริงใจของเอื้อยก็ยิ่งสะเทือนใจ
“รับปากสิ ว่าจะทำอย่างที่ฉันขอ ทำให้พี่สินมีความสุข...ได้ไหม”
พิกุลสะเทือนใจ แต่ก็อึดอัดไม่รู้จะรับปากดีหรือไม่ ในขณะที่เอื้อยก็ส่งสายตาอ้อนวอนเต็มที่
ooooooo
อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 6 วันที่ 7 พ.ย.61
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทประพันธ์โดย เสน่ห์ โกมารชุนละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทโทรทัศน์โดย บลูลาวา
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ที่มา ไทยรัฐ