อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 2 วันที่ 13 พ.ย.61

อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 2 วันที่ 13 พ.ย.61

ทรงวาดชะงักเมื่อเห็นสาวน้อยในอุปการะร้องไห้ ปิ่นมุกโมโหประชดเสียงเขียว

“สงสัยอั๊วคงจะคิดไปเองคนเดียว เพราะสำหรับเฮียอั๊วมันไม่มีความสำคัญอะไรเลย”

“ไม่เอาน่าอาจู อั๊วไม่ได้หมายความอย่าง...”

พูดไม่ทันจบปิ่นมุกก็พูดตัดหน้า “ตกลงอั๊วอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร ตุ๊กตาที่เฮียเลี้ยงให้เรียนสูงๆแทนแจ้ซังที่ไม่ยอมทำตามใจเฮีย หรือเครื่องมือไถ่บาปแทนอาเจ็กชั่วๆของเฮียกันแน่”



ปิ่นมุกแหวไม่ไว้หน้า ทรงวาดจะปลอบแต่ไม่ทันอ้าปากเธอก็โพล่งอย่างเหลืออด

“แต่ไม่ว่าฐานะอะไรอั๊วก็คือเด็กจรจัดที่เฮียเก็บมาเลี้ยงไว้รับใช้อยู่ดี...ขอบพระคุณที่เมตตานะคะเถ้าแก่ทรงวาด!”

ooooooo

ปิ่นมุกน้อยใจที่ถูกผู้อุปการะหนุ่มตวาดไล่ ทรงวาดหรือเสือรู้สึกผิดมากรีบตามไปปรับความเข้าใจ สาวน้อยในอุปการะเห็นเขาอยู่หน้าห้องก็ปาดน้ำตาทิ้ง สะบัดเสียงใส่

“เถ้าแก่รอไม่นานหรอก ข้าวของอั๊วมีนิดเดียว เก็บเสร็จแล้วก็จะไป”

“เลิกประชดซะทีเถอะ อั๊วขอโทษ อั๊วไม่ได้นอนทั้งคืน พอโดนลื้อถามจุกจิกอีกก็เลยหงุดหงิด”

ทรงวาดสารภาพผิดอย่างหมดท่า ปิ่นมุกหมุนตัวมองนิ่งๆ รอฟังคำแก้ตัวของเขา

“อั๊วไม่เคยเห็นลื้อเป็นคนอื่นนะอาจู ลื้อเป็นคนในครอบครัวอั๊วเสมอ แต่ที่ลื้อพูดก็ถูก ที่อั๊วให้ลื้อมาอยู่ด้วยเพราะต้องการไถ่บาปแล้วก็อยากให้ลื้อเป็นตัวแทนอาซังแต่ไม่ใช่ว่าอั๊วไม่อยากให้ลื้อมีชีวิตที่ดีขึ้นซะหน่อย”

“ถ้าคิดว่าเป็นคนในครอบครัวเดียวกันจริงมันก็ต้องถามได้คุยได้ไม่ใช่เหรอ คงไม่ไล่ตะเพิดอั๊วอย่างเมื่อกี้หรอก”

ปิ่นมุกตัดพ้องอนๆ ทรงวาดถอนใจยาวก่อนเอ่ยอย่างใจเย็น

“ลื้อถามอั๊วสองข้อใช่ไหม...งั้นอั๊วตอบข้อหลังก่อน อั๊วรู้ว่าอาเจ็กกับโอ๊วแปะวางแผนจับคู่อั๊วกับอาไต้เกียว อั๊วยืนยันว่าอั๊วไม่ได้ชอบอี แต่ก็ไม่อยากฉีกหน้าพวกเขา เรื่องนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก อีกไม่นานอาไต้เกียวอีก็รู้เอง”

“แล้วเรื่องที่เฮียหายไปทั้งคืนล่ะ”

“อั๊วไปทดแทนบุญคุณมา”

“เศรษฐีอย่างเฮียจะติดหนี้บุญคุณใคร”

“ลื้อรู้ไหมว่าทำไมอั๊วถึงมีชื่อไทยว่าทรงวาด...”

ทรงวาดพาปิ่นมุกย้อนอดีตเมื่อหลายปีก่อนสมัยเขาเป็นแค่เด็กชายลิ้มบุ่นโฮ่วรับจ้างขัดรองเท้าในเยาวราช เส้นทางชีวิตเขาเปลี่ยนแปลงตลอดกาลเพราะมีโอกาสช่วยชีวิตการันต์นักการเมืองหนุ่มไฟแรงจากเหตุลอบสังหารอย่างอุกอาจ การันต์รู้สึกถูกชะตาเด็กชายลิ้มบุ่นโฮ่วเลยจะขอมาเลี้ยงเป็นลูกชายบุญธรรม

พ่อของเด็กชายลิ้มบุ่นโฮ่วเวลานั้นเป็นแค่นักเลงหัวไม้ในเยาวราช เมื่อการันต์นักการเมืองคนดังมาขอลูกชายไปเป็นลูกบุญธรรมก็ไม่ปฏิเสธ ถือเป็นบุญคุณด้วยซ้ำที่ทำให้ลูกชายมีอนาคตที่ดี

การันต์ยิ้มกว้างให้พ่อของเด็กชายลิ้มบุ่นโฮ่ว “อย่าพูดเรื่องบุญคุณเลย ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายติดหนี้ชีวิตลูกของคุณ เอาเป็นว่าฉันอยากตอบแทนด้วยการเลี้ยงเด็กคนนี้เหมือนลูกชายของฉันอีกคนก็แล้วกัน”

เด็กชายลิ้มบุ่นโฮ่วได้เป็นลูกบุญธรรมของการันต์นับแต่วันนั้นและมีชาญยุทธเป็นพี่ชายบุญธรรม สองพ่อลูกเอ็นดูเด็กชายคนใหม่ของบ้านมากและตั้งชื่อไทยให้ว่าทรงวาด ชื่อเล่นเสือ แปลตรงตัวจากคำว่าบุ่นโฮ่วชื่อจีนของเด็กชาย

ทรงวาดหรือลิ้มบุ่นโฮ่วเติบโตอย่างดีและเกือบได้เป็นนายตำรวจหากคู่อริของการันต์จะไม่หาเรื่องขุดคุ้ยอดีตของเขาว่ามีพ่อกับอาเป็นนักเลงเยาวราชทำให้ทรงวาดต้องลาออกจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ

เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ทรงวาดหัวใจสลายเพราะอนาคตรุ่งโรจน์ถูกดับโดยที่เจ้าตัวไม่มีความผิด ชาญยุทธก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าน้องชายบุญธรรม คงมีเพียงการันต์ที่ไม่สบอารมณ์และคิดแผนการใหม่ให้ทรงวาดคือส่งกลับเยาวราชไปทำงานด้านมืดแทนตนกับลูกชายคนโต

ชาญยุทธฟังแผนการของพ่อแล้วส่ายหน้าไม่เห็นด้วย

“ทำไมล่ะครับ...ที่เสือถูกบีบให้ออกจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจมันไม่ใช่ความผิดของเสือนะครับ”

“พ่อรู้...แต่เราจะเปิดแผลให้ศัตรูโจมตีมากกว่านี้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะกระเทือนตำแหน่งรัฐมนตรีของพ่อ”

“แค่อาของเสือเปิดบ่อนเปิดโรงน้ำชามันจะโยงมาถึงคุณพ่อเลยเหรอครับ”

“ก็ถ้ามันโยงจนเสือต้องออกจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจทั้งๆที่อีกไม่กี่เดือนก็จะรับกระบี่ได้มันก็โยงมาถึงพ่อได้เหมือนกัน แล้วมันเรื่องอะไรที่พ่อจะต้องเสี่ยง”

“แต่การให้เสือออกจากบ้าน...”

“อ้าย...อย่าใจอ่อน”

การันต์อ่านใจลูกชายออก เตือนสติเสียงเข้ม “พ่อรู้ว่าอ้ายเป็นห่วงเสือ แต่ถ้าไม่ให้เสือไปจะทำให้เราลำบากไปด้วย แล้วพ่อก็เลี้ยงดูเสือมาอย่างดี ในเมื่อเสือเป็นตำรวจให้พ่อชื่นใจไม่ได้ เสือก็ต้องทำงานอย่างอื่นเป็นการตอบแทน”

ooooooo

ชาญยุทธจำต้องยอมรับแผนการของพ่อเพื่อความอยู่รอด การันต์เบาใจโดยไม่รู้เลยว่าทรงวาดหรือเด็กชายลิ้มบุ่นโฮ่วเมื่อวันวานได้ยินทุกอย่างปวดร้าวหัวใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อสำเหนียกว่าพ่อบุญธรรมไม่ได้รักเขาเหมือนที่เขารักและให้ความเคารพอีกฝ่ายประดุจพ่อแท้ๆ

ทรงวาดกลับไปสงบสติอารมณ์กระเจิดกระเจิงที่ห้องนอน ไม่นานชาญยุทธก็เข้ามาคุยด้วย

“คุณพ่อเป็นห่วงเสือกลัวจะคิดมากก็เลยปรึกษากับพี่ว่าอยากจะหางานให้เสือทำ เสือจะได้ไม่อยู่ว่างๆ”

ชาญยุทธพูดหว่านล้อมน้องชายบุญธรรมตามแผนของพ่อ ทรงวาดกล้ำกลืนความเจ็บปวดเพราะถูกพ่อบุญธรรมหลอกใช้ ตีหน้าขรึมแล้วตอบรับเสียงเรียบ

“พี่อ้ายสั่งมาเถอะครับ...อะไรที่ผมทำเพื่อทดแทนบุญคุณคุณพ่อกับพี่อ้ายได้ผมจะทำทุกอย่างครับ”

คำตอบรับในวันนั้นทำให้ทรงวาดกลายเป็นเถ้าแก่เสืออย่างทุกวันนี้ เขาดึงตัวเองจากอดีต สีหน้าเศร้าสร้อยเพราะความรู้สึกผิดที่ต้องทำงานสกปรกหลายอย่างแทนการันต์กับชาญยุทธ ปิ่นมุกหรือเตียงจูอ่อนท่าทีแข็งกร้าวลง ใจอ่อนยวบเมื่อคิดถึงความเจ็บปวดของเขาที่ต้องฝืนใจตัวเอง

ทรงวาดมองหน้าสาวน้อยในอุปการะนิ่งก่อนถอนใจยาว “หลังจากวันนั้นคุณพ่อก็ออกเงินซื้อบ้านกับซื้อที่ดินทำโรงสีให้ ลื้อเข้าใจแล้วใช่ไหมว่าอั๊วไม่ใช่เศรษฐี ไม่ได้มีเงินมาลงทุนทำทุกอย่างเอง”

“แล้วเฮียต้องทำอะไรเป็นการตอบแทนพวกเขาล่ะ”

“คุณพ่อมีธุรกิจหลายอย่าง ส่วนมากถูกกฎหมายแต่ก็มีบ้างที่ไม่สะอาดนัก หน้าที่ของอั๊วคือดูแลธุรกิจเหล่านี้ให้อยู่ในความเรียบร้อยและควบคุมนักเลงกลุ่มต่างๆไม่ให้มีปัญหา”

“คุมพวกนักเลง...แล้วทำไมพ่อบุญธรรมของเฮียถึงไปเกี่ยวข้องกับพวกนักเลงได้”

“นักเลงรายใหญ่ทุกกลุ่มโดยเฉพาะเยาวราช จักรวรรดิพลับพลาไชย ต้องส่งส่วยให้คนคนหนึ่งที่เรียกว่านายแลกกับการหากินอย่างสงบและความช่วยเหลือเวลาถูกตำรวจรังควานโดยไม่มีใครเคยรู้ด้วยซ้ำว่านายเป็นใคร”

“เฮียหมายความว่า...”

“ใช่...นายที่เป็นคนคุมนักเลงทุกกลุ่มในพระนคร เป็นเจ้าพ่อเหนือเจ้าพ่อ...ก็คือท่านรัฐมนตรีการันต์”

ปิ่นมุกอ้าปากค้าง ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าการันต์นักการเมืองรุ่นใหญ่ พ่อบุญธรรมของทรงวาดจะเป็นนายผู้ทรงอิทธิพลแท้จริงซึ่งทุกแก๊งในเยาวราชต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้ ทรงวาดมองท่าทางตกตะลึงของสาวน้อยในอุปการะด้วยแววตานิ่งสงบ...ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าอะไรดลใจให้บอกความลับนี้กับเธอ

ooooooo

เหตุการณ์รถของชาญยุทธถูกวางระเบิดผ่านไปหนึ่งสัปดาห์การันต์ก็กลับจากต่างประเทศกะทันหันเพื่อจัดการธุระบางอย่างและถือโอกาสสะสางปัญหาของลูกชาย

“วิสูตรเจอตัวแล้วครับ อีกไม่นานก็คงได้เรื่องงานนี้ต้องชมเสือ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่เรียบร้อยอย่างนี้”

“พ่อคิดไม่ผิดจริงๆที่เลี้ยงเด็กคนนี้มา ต่อไปเสือจะเป็นมือขวาของลูก ส่วนอ้ายก็ต้องมาแทนที่พ่อโดยมีเสือคอยจัดการงานทุกอย่างให้อยู่เบื้องหลัง...เท่านี้เราก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว”

การันต์ปรารภอย่างหมายมาด ชาญยุทธซึ่งแม้จะเห็นใจน้องชายบุญธรรมแต่เพื่ออำนาจและเส้นทางการเมืองอันรุ่งโรจน์ในอนาคตทำให้เขาเริ่มชินชากับความโหดร้ายและเลือดเย็นที่อีกฝ่ายต้องเผชิญ การันต์ก็เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของลูกชายดีแต่ก็มองไม่เห็นทางเลือกอื่นนอกจากยืมมือทรงวาดจัดการงานสกปรก

“มันจำเป็น...ถ้าเสือได้เป็นตำรวจก็ไม่ต้องทำแบบนี้ พ่อวางแผนไว้หมดแล้วตั้งแต่ที่เลือกสามีให้เอื้อยและให้เสือเป็นตำรวจ ทั้งหมดก็เพื่อความมั่นคงของอ้ายแต่เมื่อเสือพลาด เขาก็ต้องเป็นเงาให้อ้าย”

ถึงจะทำใจแล้วแต่เมื่อได้ยินพ่อพูดตรงๆก็อดสะเทือนใจกับโชคชะตาของทรงวาดไม่ได้ การันต์ถอนใจตบบ่าชาญยุทธเบาๆเหมือนจะปลอบใจ “อ้ายคือคนที่ต้องอยู่ในที่สว่าง ส่วนเสือต้องอยู่ในเงามืดเพื่อทำเรื่องสกปรกแทนเรา ยิ่งเสือมือสกปรกเท่าไหร่มันก็ทิ้งเราไปไหนไม่ได้!”

ระหว่างที่การันต์กับชาญยุทธคุยกันเรื่องอนาคตของทรงวาด วิสูตรนำกำลังคนไปเค้นคอแม่เล้าของประมุขให้คายความลับเรื่องวางระเบิดรถจนได้ชื่อตัวการอย่างยุทธชัย เสี่ยภูธรที่มีอิทธิพลคนหนึ่ง

ทรงวาดมาสมทบวิสูตรหลังจากนั้นเพื่อบุกบ้านยุทธชัย เขาไม่อยากฆ่าคนเลยยิงไม่ถูกจุดสำคัญกระทั่งจับตัวการใหญ่อย่างยุทธชัยได้ ส่วนลูกน้องของยุทธชัยก็ถูกจับมัดไม่ห่างกันนั้นในสภาพสะบักสะบอม

ยุทธชัยยืนกรานไม่รู้เรื่องประมุขและการวางระเบิดรถของชาญยุทธ ทรงวาดไม่เชื่อตั้งท่าจะใช้วิธีขู่แบบเลือดเย็นตามถนัด แต่ไม่ทันทำก็มีมือปืนปริศนาบุกยิงยุทธชัยตายคาที่!

ทรงวาดตกใจมาก เชื่อว่ายุทธชัยถูกฆ่าปิดปากเช่นเดียวกับลูกน้องของอีกฝ่ายที่ถูกยิงตายสนิทแบบเรียงตัว ทรงวาดโกรธมากสั่งให้ยิงดับไฟในบ้านยุทธชัยและคว้าปืนยาวมาเล็งจนเจอเป้าหมายคือมือปืนปริศนาที่ลอบยิงทุกคนจากนอกบ้าน และเพียงอึดใจเขาก็ยิงปลิดชีวิตมือปืนเจ้าปัญหาตายด้วยกระสุนนัดเดียว!

ooooooo

อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 2 วันที่ 13 พ.ย.61

ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทประพันธ์โดย ปราณธร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทโทรทัศน์โด: บทกร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ