อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 4 วันที่ 24 พ.ย.61
พวกเม่งฮงเผาไล่ที่สำเร็จ การันต์ได้ที่ดินสมใจแต่ต้องแลกกับความสูญเสียมากมายของพวกชาวบ้าน ไม่เว้นแม้แต่ทิเหล็งที่บ้านของญาติห่างๆ ถูกเผาจนวอดวายทรงวาดอนุญาตให้ทิเหล็งมือขวาหนุ่มคนสนิทลาไปช่วยญาติหาที่อยู่ใหม่ ส่วนตัวเองจมปลักกับความรู้สึกผิดที่ทำให้พวกชาวบ้านเดือดร้อน รณชิตกับฤทธิ์หงุดหงิดมากที่ขัดขวางการเผาไล่ที่ไม่ได้ แถมมีชาวบ้านไร้บ้านเป็นจำนวนมาก ส่วนพันเดชไม่ได้สนใจเรื่องชาวบ้านแต่ขัดใจที่พวกตำรวจจับพวกเม่งฮงไม่ได้
“ไฟก็ไหม้จนวอดวายแต่กลับจับไม่ได้สักคน เป็นไปได้ยังไงวะ”
ลูกน้องพันเดชหน้าจ๋อย “มันแก้เกมเราได้หมดแถมยังซ้อนแผนเอาไอ้เม่งฮงมาเป็นเหยื่อล่อตำรวจ แล้วส่งคนของมันมาตลบหลังอีกที จากที่ต้องคอยแก้ไขกลับเป็นฝ่ายเล่นงานเราซะเอง ไม่เคยเป็นอย่างนี้เลยนะครับ”
“ไม่ใช่ฝีมือไอ้ชาญยุทธแน่ มันฉลาดก็จริงแต่ยังไม่ร้ายกาจขนาดนี้”
“หรือว่าคนเดินเกมคราวนี้จะเป็น...”
พันเดชมั่นใจว่าคนวางแผนตลบหลังคือการันต์นักการเมืองรุ่นใหญ่พ่อของชาญยุทธ ซึ่งจริงดังคาด แถมการันต์ยังมาเหนือเมฆส่งลูกชายเดินสายแจกอาหารและน้ำดื่มให้พวกชาวบ้านที่ถูกเผาไล่ที่ ชาญยุทธไม่รังเกียจความเจ้าเล่ห์ของพ่อ ภูมิใจและหมายมั่นปั้นมือมากว่าจะเป็นอย่างพ่อให้ได้
การันต์ทำตามสัญญาคือเดินเรื่องให้เฮ้งเตี๋ยงออกจากคุก เม่งฮงดีใจมาก ต่างจากลี่เง็กไม่ชอบใจเมื่อเห็นพี่ชายคนเดียวพ้นผิดแถมไปเยี่ยมพริ้มเพราทันทีโดยที่พ่อห้ามปรามไม่ได้เพราะทรงวาดขอร้องไว้
ฮุ่ยเซี้ยงรอจังหวะเสี้ยมอยู่แล้ว ยุแยงลี่เง็กให้โกรธเกลียดครอบครัวตัวเอง “ลื้อดูนะอาเง็ก อาป๊าลื้อเคยนับถืออั๊วมาตลอด แต่พออาโฮ่วอีช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆก็ยกหางอาโฮ่วแล้วมาด่าทออั๊ว ทำอย่างนี้มันใช้ได้ที่ไหนวะ”
ลี่เง็กส่ายหน้าถอนใจ รู้ทันฮุ่ยเซี้ยง “จริงๆอั๊วก็ไม่ได้ชอบเฮียโฮ่วเท่าไหร่หรอกนะ...แต่เรื่องนี้อั๊วว่าอาป๊าพูดถูกเพราะถ้าโอ๊วแปะช่วยเฮียเตี๋ยงได้จริงเฮียโฮ่วก็คงไม่ต้องลงมือเองหรอก!”
เฮ้งเตี๋ยงยืนมองพริ้มเพราที่นอนหลับบนเตียงโรงพยาบาลด้วยแววตาอ่อนแสง ทั้งรักทั้งห่วงทั้งรู้สึกผิดจนทำตัวไม่ถูก ปิ่นมุกที่มาเฝ้าอาการพริ้มเพรากับอรุณรุ่งหรือฮุ่ยหลิงอดไม่ได้โพล่งอย่างเหลืออด
“คนที่ลื้อควรจะขอบใจคือตำรวจที่ช่วยลื้อไว้มากกว่าขอบใจแจ้หลิงที่ช่วยเฝ้าพริ้มเพรา ถ้าลื้อตายในคุกคืนนั้นแล้วพริ้มเพรารอดมาได้ถือว่าลื้อตายเปล่าไร้ประโยชน์เลยนะ”
อรุณรุ่งปรามให้รุ่นน้องสาวหยุดซ้ำเติมเฮ้งเตี๋ยงแต่ปิ่นมุกไม่หยุด
“อั๊วพูดความจริง แจ้ไม่รู้หรอกว่ามีคนเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้เท่าไหร่ ถ้าไม่พูดอะไรซะบ้างจะรู้ตัวเหรอ”
เฮ้งเตี๋ยงไม่โกรธปิ่นมุกเพราะรู้ดีว่าตนเองผิดที่ใจร้อน หุนหันพลันแล่น
“อีพูดถูกแล้วล่ะ อั๊วมันโง่จริงๆ ถ้าอั๊วตายก็คงไม่ได้รู้ว่าพริ้มเพราปลอดภัย สมควรถูกอีด่าแล้วล่ะ”
ooooooo
ทรงวาดหรือบุ่นโฮ่วก็มาเยี่ยมพริ้มเพราพร้อมเฮ้งเตี๋ยง และถือโอกาสชวนอรุณรุ่งหรือฮุ่ยหลิงไปเลี้ยงข้าวขอบคุณที่เป็นธุระเรื่องพริ้มเพราจนปลอดภัยปิ่นมุกหรือเตียงจูเฝ้ามองท่าทางสนิทสนมของทั้งสองด้วยแววตาแปลกๆ เจ็บแปลบในอกเล็กๆ ไม่สบายใจที่เห็นผู้อุปการะหนุ่มกับรุ่นพี่สาวคนสนิทยิ้มให้กัน
พันเดชคิดเอาคืนการันต์และทรงวาดจึงปรากฏตัวกับฮุ่ยเซี้ยง โดยมีไต้เกียวเป็นคนกลาง หวังยืมมือฮุ่ยเซี้ยงป่วนทรงวาดให้แตกคอกับการันต์และชาญยุทธ...
ระหว่างที่พันเดช ไต้เกียว และฮุ่ยเซี้ยงวางแผนร่วมกัน บ้านทรงวาดกลับสู่สภาพปกติ ปิ่นมุกกับก๊กไช้เตรียมไปเรียนมหาวิทยาลัยวันแรกโดยทรงวาดไปรับส่งเหมือนเคย อรุณรุ่งหรือฮุ่ยหลิงมารอปิ่นมุกเพื่อพาชมมหาวิทยาลัยจึงได้เจอกานต์ นักศึกษาหนุ่มเพื่อนร่วมรุ่นที่แสดงออกชัดเจนว่าสนใจปิ่นมุก
ก๊กไช้ไม่ชอบใจแอบหึงและห่วงปิ่นมุกแทนทรงวาด แต่อรุณรุ่งกลับเข้าใจว่าเขาหวงเพื่อนแบบเด็กๆจึงได้แต่เตือนยิ้มๆให้ทำใจเพราะทั้งเขากับปิ่นมุกถึงวัยจะมีความรักเป็นของตัวเองได้แล้ว
ทรงวาดยังไม่รู้เรื่องปิ่นมุกมีคนจีบตั้งแต่วันแรกที่ไปเรียน มัววุ่นวายซื้อที่ดินเป็นของตัวเอง ป่วยซังไม่เห็นด้วยนักเพราะต้องกู้ธนาคาร แต่ทรงวาดคิดว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มค่า สองพี่น้องคงถกเรื่องที่ดินในร้านก๋วยเตี๋ยวอีกนานถ้าจู่ๆจะไม่มีมือปืนก่อเหตุอุกอาจกลางร้าน!
อภิชาต ตำรวจหนุ่มซึ่งเพิ่งย้ายมาประจำท้องที่เยาวราชนั่นเองเป็นเป้าหมายของมือปืน โชคดีที่ทรงวาดเหลือบเห็นแล้วช่วยทัน ก่อนจะอึ้งเมื่อเห็นชัดๆว่าคนที่เขาช่วยคืออภิชาต เพื่อนนักเรียนตำรวจร่วมรุ่นที่เคยมีคดีเก่ากันมา
ทรงวาดไม่ได้เล่าให้ใครฟังว่าอภิชาตเคยมีปัญหากับตน กระนั้นเมื่อกลับถึงบ้านก็อดหวนคิดถึงอดีตไม่ได้
...อภิชาตเป็นเพื่อนนักเรียนตำรวจรุ่นเดียวกับเขาและเป็นคนขุดอดีตวัยเด็กของเขามาประจานกลางห้องเรียน
อภิชาตเอาเรื่องครอบครัวจีนของเขาซึ่งเปิดกิจการโรงน้ำชาและเป็นแกนนำแก๊งหกห้องมาบอกเพื่อนนักเรียนตำรวจ กระทั่งเขาถูกต่อต้านจากเพื่อนๆและครูจนต้องลาออกในที่สุด
การออกจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจกลางคันทำให้เขาหมดอนาคต ถูกการันต์ส่งมาอยู่เยาวราชโดยเปิดโรงสีให้บังหน้าแลกกับการที่เขาต้องควบคุมสถานการณ์ระหว่างแก๊งในเยาวราชให้สงบสุขพร้อมเก็บค่าคุ้มครอง
ทรงวาดหรือบุ่นโฮ่วไม่ได้ชอบชีวิตแบบนี้แต่ไม่มีทางเลือก การมาถึงของอภิชาตสำหรับเขาจึงไม่ใช่เรื่องน่ายินดีเหมือนที่ใครๆคิด โดยเฉพาะบรรดาญาติสนิทที่คิดว่าอภิชาตคงพึ่งพาได้
ooooooo
เรื่องอภิชาตไม่ทันได้ความกระจ่าง ทรงวาดหรือบุ่นโฮ่วก็ต้องปวดหัวเมื่อฮุ่ยเซี้ยงกับไต้เกียวบุกเยี่ยมพริ้มเพราที่โรงพยาบาลแถมแฉความจริงเรื่องเม่งฮงยอมเผาไล่ที่แลกกับชีวิตเฮ้งเตี๋ยง
ฮุ่ยเซี้ยงรับบทบาทจากพันเดชมาปั่นหัวเฮ้งเตี๋ยงกับพริ้มเพราให้สติแตก โดยเฉพาะเฮ้งเตี๋ยงให้รู้สึกผิดกับการเผาไล่ที่และโกรธเกลียดพ่อแท้ๆที่ยอมทำผิดเพื่อตัวเอง แล้วก็ได้ผลดีเกินคาด เฮ้งเตี๋ยงเตลิดไปหาทรงวาดทันทีเพื่อเค้นความจริง ทรงวาดลำบากใจมากพยายามบ่ายเบี่ยงไม่เล่าความจริง
“แล้วลื้อจะรู้ไปให้มันได้อะไรขึ้นมา”
“จะได้รู้ไงว่าต้องมีคนเดือดร้อนเพราะชีวิตสวะของอั๊วเท่าไหร่ อั๊วไม่ใช่คนดีหรอกนะเฮีย แต่คนอย่างอั๊วกล้าทำกล้ารับไม่ต้องให้ใครมาซวยไปด้วย”
“แต่อาป๊าลื้อทำใจไม่ได้ที่ต้องเห็นลื้อหมดอนาคต แล้วพูดกันตามจริงลื้อมันก็แค่เบี้ยที่ถูกยกเอามาเป็นข้อต่อรองเท่านั้นเอง ถึงลื้อไม่ก่อเรื่องก็ต้องมีการเผาไล่ที่อยู่ดี”
“งั้นเฮียบอกมาว่าไอ้คนที่สั่งให้อาป๊าเผาไล่ที่เป็นใคร”
“อั๊วไม่บอก”
“ถ้างั้นเฮียไปบอกมันว่าอั๊วจะคืนชีวิตให้มันก็แล้วกัน!”
ขาดคำเฮ้งเตี๋ยงก็คว้าแจกันใกล้มือทุ่มลงพื้นแล้วหยิบเศษแจกันจะแทงคอตัวเอง ทรงวาดปราดไปห้ามเลยถูกเศษแจกันบาดมือเลือดไหล ปิ่นมุกถลาไปห้ามเลือดก่อนจะแหวใส่เฮ้งเตี๋ยงอย่างเหลืออด
“ลื้อต้องทำร้ายคนอื่นอีกกี่ครั้งถึงจะพอใจ ลื้อมันเห็นแก่ตัวไม่พอยังโง่ไม่มีหัวคิดอีก”
ทรงวาดปรามสาวน้อยในอุปการะ ส่วนพริ้มเพราร้องไห้ฟูมฟาย
“อย่าด่าพี่เตี๋ยงเลยจู ความผิดฉันเอง ทุกอย่างมันเริ่มต้นมาจากฉันทั้งนั้น”
ปิ่นมุกส่ายหน้าสวนทันควัน “เลิกโทษตัวเองซะทีเถอะ! การที่ลื้อสองคนรักกันมันไม่ใช่ความผิดหรอกแต่การเอาแต่อารมณ์ของอาเตี๋ยงต่างหากที่ผิด ลื้อรู้ไหมว่าคนที่เสียใจกับเรื่องนี้ที่สุดไม่ใช่ลื้อแต่คือเฮียโฮ่ว”
ทรงวาดรีบออกตัว “อาจู...ลื้อไม่รู้อะไรก็อย่าพูดมาก”
“ถึงอั๊วจะไม่รู้ความจริงทั้งหมดแต่อั๊วรู้จักนิสัยเฮียดี เฮียจำเป็นต้องทำเพราะไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว”
เฮ้งเตี๋ยงจับต้นชนปลายไม่ถูก ปิ่นมุกไม่สนใจโพล่งเสียงเข้ม “ลื้อมาอาละวาดใส่คนที่ห่วงลื้อ ทำทุกอย่างเพื่อช่วยลื้อให้มันได้อะไรขึ้นมา ไม่ขอบคุณแล้วยังมาด่าเฮียอีก ทำยังงี้กับคนที่มีบุญคุณกับลื้อมันสมควรแล้วเหรอ”
ooooooo
อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 4 วันที่ 24 พ.ย.61
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทประพันธ์โดย ปราณธรละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทโทรทัศน์โด: บทกร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ