อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 4 วันที่ 22 พ.ย.61

อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 4 วันที่ 22 พ.ย.61

โอฬารไม่สะทกสะท้าน สบตาเม่งฮงนิ่ง “ข้าไม่เคยเอาจากเอ็งฝ่ายเดียว...คนไทยเขาเรียกน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ถ้าไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไงก็หันไปถามหลานชายโน่น”

เม่งฮงเดือดจัดจะมีเรื่องเต็มที่ ทรงวาดจับตัวไว้แล้วขอให้ฮุ่ยเซี้ยงพาไปรอข้างนอก ส่วนตัวเองเจรจากับโอฬารซึ่งยืนรออย่างใจเย็น ไม่รู้สึกรู้สา แถมแกล้งพูดยั่ว

“ปกติถึงอาคุณจะใจร้อนยังไงก็ไม่เคยมุทะลุขนาดนี้ สงสัยคราวนี้จะห่วงลูกชายมาก”



“โทษถึงประหารจะไม่ห่วงได้ยังไงล่ะครับ”

ทรงวาดโต้เสียงเรียบ โอฬารรู้ถึงอิทธิพลเบื้องหลังอีกฝ่ายดีเปลี่ยนท่าทีจากยียวนเป็นจริงจัง “อย่าหาว่าผมออกตัวเลย เรื่องคราวนี้ร้ายแรงมาก ยังไงผมก็ช่วยไม่ได้ ฝากขอโทษคุณพ่อบุญธรรมคุณด้วยแล้วกัน”

ooooooo

ขณะที่ทรงวาดหนักใจหาทางช่วยเฮ้งเตี๋ยงไม่ได้ ฮุ่ยเซี้ยงฉวยจังหวะนี้หลอกเอาเงินจากเม่งฮงเพราะหมั่นไส้มานานที่อีกฝ่ายได้หน้าได้ตาจากผู้คนในเยาวราชมากกว่าตนซึ่งร่วมก่อตั้งแก๊งหกห้องมาเหมือนกัน

“เรื่องนี้ปล่อยเป็นหน้าที่อั๊วเอง โอ๊วฮุ่ยเซี้ยงคนนี้ผาดโผนมายี่สิบกว่าปี กินเกลือมากกว่าคนอื่นกินข้าว ลูกชายของน้องร่วมสาบานคนเดียวทำไมอั๊วจะช่วยไม่ได้วะ”

“ตั่วเฮียช่วยอาเตี๋ยงได้แน่นะ”

“อั๊วกล้าประกาศกลางโรงพักนี้เลย ไม่เกินวันมะรืนอั๊วจะเอาอาเตี๋ยงออกจากที่นี่ให้ได้”

“ถ้าตั่วเฮียทำได้อยากได้อะไรบอกมาเลย อั๊วจะหามาให้ทุกอย่าง ขอให้ช่วยอาเตี๋ยงได้เท่านั้นก็พอ”

ฮุ่ยเซี้ยงกระหยิ่มยิ้มย่องมั่นใจจะหาคนหลอกเงินจากเม่งฮงได้ ไม่รู้เลยว่าทรงวาดมองมาอย่างรู้ทันเชื่อว่าคนอย่างฮุ่ยเซี้ยงคงโม้ไปอย่างนั้นเอง...ช่วยอะไรเม่งฮงกับเฮ้งเตี๋ยงไม่ได้แน่

ปิ่นมุกรู้เรื่องพริ้มเพราถูกยิงก็รุดไปโรงพยาบาล เจออรุณรุ่งหรือฮุ่ยหลิงรุ่นพี่สาวคนสนิทเลยพากันไปดูอาการพริ้มเพราซึ่งยังอยู่ในห้องผ่าตัด...อาการหนักเป็นตายเท่ากัน!

เฮ้งเตี๋ยงเข้าใจว่าพริ้มเพราตายแล้วก็คิดผูกคอตายในห้องขัง โดยคิดไม่ถึงเลยว่าโศกนาฏกรรมทั้งหมดจะเป็นแผนร้ายของพันเดชกับไต้เกียวที่ร่วมมือกันล้มงานแต่ง

ไต้เกียวอารมณ์ดีเมื่อรู้ว่าเฮ้งเตี๋ยงถูกจับ พริ้มเพราบาดเจ็บหนักยังไม่รู้สึกตัวอยู่โรงพยาบาล พันเดชมองมาด้วยความหมั่นไส้ ไม่อารมณ์ดีไปด้วยเพราะเสียลูกน้องจากงานนี้ไปหนึ่งคน

“คนตายคนนึงวุ่นวายขนาดไหนรู้ไหม แถมคนที่ส่งไปเก็บไอ้ทรงวาดก็ดันพลาด ทำไมมันหนังเหนียวอย่างงี้วะ”

“จะโกรธฉันก็ไม่ถูกนะคะ เรื่องลูกน้องที่ตายเพราะเขาทำนอกคำสั่งเอง ฉันต้องการแค่ทะเลาะวิวาทเพื่อจะได้เสียฤกษ์แล้วล้มงานแต่งแต่ดันเลยเถิดถึงขั้นฆ่าฟันกันเอง...ช่วยไม่ได้ ส่วนเรื่องเฮียโฮ่ว...มีฉันอยู่ทั้งคนคุณจะกลัวอะไร เอาไว้โอกาสเหมาะๆฉันจะหลอกมาให้คุณฆ่าถึงที่เอง...”

ooooooo

ฮุ่ยเซี้ยงพาคนหลอกเงินจากเม่งฮงมาโรงน้ำชาในวันต่อมาโดยยื่นข้อเสนอขอเงินค่าจ้างก้อนโตก่อนช่วยเฮ้งเตี๋ยง เม่งฮงไม่ให้เพราะกลัวถูกชักดาบ ฮุ่ยเซี้ยงร้อนตัวโวยวายกลบเกลื่อน

“ทำไมทำอย่างนี้วะอาฮง อั๊วอุตส่าห์หาคนมาช่วยลื้อ ลื้อมันก็งกไม่เข้าท่า หรืออยากจะเห็นอาเตี๋ยงตาย”

ทรงวาดเห็นท่าไม่ดีช่วยไกล่เกลี่ย “เงินไม่ใช่น้อยเลยนะครับโอ๊วแปะ ไม่รอบคอบก็คงไม่ได้ แล้วเท่าที่อั๊วฟังอีก็พูดวนไปวนมาบอกจะไปวิ่งเต้นคนโน้นคนนี้แต่ไม่เห็นมีหลักฐานอะไรสักอย่างว่าจะทำได้จริง”

เม่งฮงฟังคำหลานชายแล้วของขึ้น ผิดหวังในตัวฮุ่ยเซี้ยงมาก

“ขนาดอาโฮ่วยังดูออก พวกหลอกกินชัดๆไม่รู้ตั่วเฮียพามาได้ยังไง อั๊วอุตส่าห์หวังกับตั่วเฮียเต็มที่...แล้วนี่อะไร”

“พูดอย่างนี้จะหาว่าอั๊วพาคนมาหลอกเงินเหรอ ถ้าลื้อไม่เชื่อถืออั๊วก็ให้อาโฮ่วช่วยแล้วกัน...ไว้ใจอีนักไม่ใช่เหรอ”

ฮุ่ยเซี้ยงพาลพาโลทรงวาดด้วยความหมั่นไส้เป็นทุน ทรงวาดไม่เต้นตามปลอบให้เม่งฮงทำใจเย็นๆแล้วตนจะหาทางช่วย แล้วก็เจอหนทางจนได้เมื่อการันต์แวะมาหาลูกชายบุญธรรมด้วยตัวเอง

การันต์เสนอทางช่วยเฮ้งเตี๋ยงให้หลุดจากโทษประหารชีวิต โดยมีชาญยุทธกับวิสูตรมาช่วยกล่อมทรงวาดอีกแรงให้รับข้อเสนอ ทรงวาดไม่มีทางเลือกต้องยอมรับฟังเงื่อนไขของการันต์

“เสือรู้จักที่ดินแปลงนี้ไหม”

พูดพลางยื่นแผนที่ให้ดู ทรงวาดพยักหน้ารับ“เป็นสลัมนี่ครับ เนื้อที่เป็นร้อยไร่เลย”

“ใช่...น่าเสียดาย ที่ดินกลางพระนครเป็นได้แค่สลัม ถ้าเอามาทำประโยชน์อย่างอื่นคงได้ผลตอบแทนมหาศาล”

“คุณพ่อเสียสละออกจากตำแหน่งเลยได้สัมปทานที่ดินแปลงนี้เป็นการตอบแทน แต่ปัญหาคือสลัมตรงนี้แหละ”

ชาญยุทธตั้งใจพูดเป็นนัยกับน้องชายบุญธรรม ทรงวาดคิดนิดเดียวก็โพล่งเสียงเครียด

“คุณพ่อคงจะไม่ได้ให้อาเจ็กเผาไล่ที่เพื่อจะเอาที่ดินแปลงนี้มาหรอกนะครับ...”

ooooooo

ข้อเสนอของการันต์จะช่วยเฮ้งเตี๋ยงพ้นโทษประหารแลกกับให้เม่งฮงเผาไล่ที่ดินแปลงที่ต้องการทำให้ทรงวาดเครียดจัด ลำบากใจจะบอกเม่งฮงเพราะสิ่งที่การันต์ต้องการเป็นสิ่งไม่ถูกต้องและผิดศีลธรรม

เม่งฮงไม่ได้สังเกตอาการทรงวาดมัวทุบตีเฮ้งเตี๋ยงอย่างโกรธจัดเมื่อรู้จากรณชิตว่าลูกชายคนเดียวคิดฆ่าตัวตายในห้องขัง โชคดีรณชิตผ่านมาเห็นและยับยั้งทัน

“คนฆ่าตัวตายก็ว่าโง่แล้วแต่ตายเพราะผู้หญิงขายตัวโง่กว่าวัวกว่าควายซะอีก กว่าอั๊วจะมีวันนี้ได้ สู้เสี่ยงตายมาเท่าไหร่ ทั้งหมดก็เพื่อลื้อทั้งนั้น แต่ลื้อกลับเนรคุณอั๊วด้วยการฆ่าตัวตาย...ไอ้ลูกชั่ว!”

ทรงวาดกับฤทธิ์ต้องช่วยกันห้ามและพาเม่งฮงไปสงบสติอารมณ์นอกโรงพัก รณชิตมองมาเหยียดๆแต่ก็ยอมให้ทรงวาดคุยกับเฮ้งเตี๋ยงที่กำลังหมดอาลัยตายอยาก

“อั๊วอยากตายเฮีย ไม่มีอาพริ้มเพราแล้วอั๊วก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม”

สภาพน่าเวทนาของลูกพี่ลูกน้องหนุ่มทำให้ทรงวาดตัดสินใจบอกเรื่องพริ้มเพรายังไม่ตาย

“เมื่อวานอั๊วไม่ได้บอกเพราะยังไม่รู้อาการอีเพิ่งรู้เมื่อคืนนี้เอง ตั้งใจว่าจะมาบอกลื้ออยู่เหมือนกัน”

“แล้วตอนนี้อีเป็นยังไงบ้าง ปลอดภัยดีแล้วใช่ไหม”

“ยัง...อาการอียังหนักอยู่ เป็นตายเท่ากัน”

“งั้นเวลาของอั๊วก็แค่ยืดออกไปเท่านั้นแหละเฮีย...”

เม่งฮงประสาทเสียกับความเป็นความตายของเฮ้งเตี๋ยงลูกชายคนเดียว ทรงวาดพยายามตามปลอบและดูแลแต่กำลังใจสำคัญอย่างลี่เง็กกลับไม่ยี่หระแถมแต่งตัวสวยเตรียมไปเที่ยวจนทรงวาดอดดุไม่ได้

“ลื้อไม่ควรออกไปเที่ยวไหนตอนนี้นะ ควรจะอยู่เป็นเพื่อนอาเจ็กมากกว่า”

“เฮียไม่ยุ่งสักเรื่องจะกินข้าวไม่ลงรึไง”

“อั๊วหวังดีกับลื้อนะอาเง็ก ตอนนี้ทั้งอาป๊าอาเฮียของลื้อกำลังมีปัญหาหนัก กำลังใจจากลื้อเป็นสิ่งสำคัญ”

“มีเฮียคนเดียวก็พอมั้ง ไม่ต้องมีอั๊วหรอก ยังไงอาป๊าก็เห็นความสำคัญของพวกผู้ชายมากกว่าลูกสาวอย่างอั๊วอยู่แล้ว เอะอะอะไรก็เฮียไม่ก็เฮียเตี๋ยง อย่างอั๊วไม่มีความหมายหรอก”

ลี่เง็กพูดอย่างเก็บกด ทรงวาดเถียงไม่ออกเพราะสำเหนียกความจริงข้อนี้ดี เม่งฮงฝากความหวังกับเฮ้งเตี๋ยงมากกว่าลี่เง็กลูกสาวคนเล็ก แต่ที่เขาคิดไม่ถึงคือลี่เง็กจะคับแค้นใจจนไม่สนความเป็นความตายของพี่ชายคนเดียว

“ถ้าเฮียเตี๋ยงถูกประหารอั๊วอาจจะสำคัญขึ้นมามั่งก็ได้”

“อาเง็ก...อั๊วจะถือว่าอั๊วไม่ได้ยิน อย่าพูดอย่างนี้อีก!”

ooooooo

เม่งฮงนอนน้ำตาไหลคนเดียวในห้องนอนในมือถือภาพถ่ายเฮ้งเตี๋ยงลูกชายคนโต ทรงวาดหรือบุ่นโฮ่วแวะมาเยี่ยมเห็นสภาพอาแท้ๆก็แกล้งกระเซ้าหวังให้อีกฝ่ายคลายเศร้า

“ตั้งแต่อั๊วจำความได้เคยเห็นอาเจ็กร้องไห้ครั้งเดียวคือวันที่อาป๊าอั๊วเสีย”

“ลื้อมันตาแชแม้ คนอย่างอั๊วมีแต่หลั่งเลือดไม่เคยหลั่งน้ำตาจะร้องไห้ได้ยังไง เอ้า...มีอะไรก็ว่ามา”

ทรงวาดตัดสินใจบอกข้อเสนอของการันต์เพราะไม่อาจดูดายเม่งฮงกับเฮ้งเตี๋ยง

“ความจริงอั๊วลังเลมาตลอดว่าจะพูดดีรึเปล่า แต่มาถึงขั้นนี้แล้วถึงอั๊วไม่พูดก็คงมีคนมาพูดกับอาเจ็กเองอยู่ดี แล้วพูดตอนนี้ก็คงดีกว่าปล่อยให้อาเจ็กต้องทุกข์ใจเรื่องอาเตี๋ยงด้วย”

อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 4 วันที่ 22 พ.ย.61

ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทประพันธ์โดย ปราณธร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทโทรทัศน์โด: บทกร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ