อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 6 วันที่ 26 พ.ย.61

อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 6 วันที่ 26 พ.ย.61

ศรุดาจูงมือพาทิศออกมา ครู่หนึ่งก็ปล่อยก้าวไปยืนกอดอกทำเป็นดูวิวแต่ในใจนั้นหงุดหงิดงุ่นง่านเรื่องกิตติพัศกับอรจิรามาก พาทิศมองมือตัวเองที่

ศรุดาเพิ่งปล่อย เหม่อมองไปข้างหน้า ยิ้มเยาะตัวเองพูดอย่างสะเทือนใจ

“กิตติพัศนี่เขาน่าอิจฉานะครับ...มีผู้หญิงมากมายที่หลงเสน่ห์เขา แถมหลายๆคนในนั้นก็เป็นคนที่ผมรัก ...ดาว่ามันยุติธรรมไหม ทั้งๆที่ผมพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อทุกๆคน แต่ไม่มีใครสักคนที่รักผมเลย”



“ทิศ...” ศรุดาเผลอเรียกอย่างสะเทือนใจ พาทิศเหมือนได้สติหันยิ้มให้

“โทษที ผมคง...เครียดไปหน่อยที่เห็นพี่อรเขาทำอะไรแบบนั้น”

“คุณสงสารดาหรือว่า...เป็นห่วงดา บางทีพี่อรอาจพูดถูกก็ได้นะคะ ว่าอะไรที่มันซ้ำ พอซ้ำแล้วมันก็ดีขึ้น และดีกว่าของปัจจุบัน”

พาทิศอึ้ง ไม่รู้ว่าศรุดาหมายถึงตัวเขาหรือพี่สาวเขา ศรุดาหันมองไม่พูดอะไร แต่ยิ้มลึกลับให้ พาทิศเหมือนจะแพ้แววตานั้น...เขาหลบแววตาคู่นั้นอีกครั้ง...

อรจิราทำทุกวิธีที่จะอ่อยและรื้อฟื้นความหลังกับกิตติพัศ จนหนุ่มพาเพลินอย่างกิตติพัศก็เคลิ้มตาม

สาวเจนจัดอย่างอรจิรา เพียงเห็นบางอย่างในแววตาเขาอรจิราก็รู้ว่า ทุกอย่างเข้าทางตนแล้ว...

พอดีแม่ไลน์มาถามว่าจะแวะทานข้าวเย็นที่บ้านหน่อยไหม อรจิราส่ายหน้าเซ็งๆแต่ไม่ตอบกลับ เดินตาม กิตติพัศไปเพื่อเดินเกมรุกต่อ

ooooooo

ส่วนพายนั่งวาดรูปอยู่ เห็นรูปครูวีก็นึกอะไรได้ ทำเป็นปวดท้อง บอกย่าว่าหิวเค้ก และต้องเป็นเค้กเจ้าอร่อยด้วยกินแล้วจึงจะหายปวดท้อง ย่าจึงจะขับรถไปซื้อให้แต่ไม่รู้ทาง พายรีบบอกว่าตนจะบอกทางให้

ที่แท้พายเจ้าเล่ห์อยากไปหาครูวี จึงหลอกย่าให้พาไปที่ร้านโค้ชยักษ์ พอไปถึงโค้ชอุทานว่า

“อ้าวน้องพาย มาหาคะ...คะ...ครู...” พายรีบส่งซิกไม่ให้โค้ชพูด โค้ชเลยเฉไฉว่า “ครู...ครู คัพเค้ก” พายเลยแกล้งทำเป็นเลือกเค้ก แม่พาทิศมองดูรอบๆ ชมว่า

“ร้านสวยดีนะคะ นี่น้องพายชมใหญ่เลยนะคะว่าเค้กที่นี่อร่อยจะต้องมาให้ได้เลยค่ะ ดิฉันเป็นย่าก็เลยต้องตามใจ”

“อ๋อ...คุณย่า...” โค้ชทวนแล้วหัวเราะกลบเกลื่อน

พายไม่เห็นครูวี แต่เห็นย่ากำลังคุยกับโค้ชก็พยายามกระโดดมองหานวียา ย่าเลยคุยกับโค้ชว่าแกร่าเริงอย่างนี้ตลอด โค้ชชมว่าน่ารัก แล้วเอาเมนูส่งให้

“นี่ครับเมนู คุณย่าลองดูไหมครับ เผื่อจะสั่งอะไรเพิ่ม” คุณย่ามองหน้าโค้ชแซวๆว่าหน้าก็เท่าๆกัน เรียกคุณพี่ก็พอ “อ๋อ...ครับ คุณพี่ คุณพี่ลองดูนี่ดีไหมครับ” โค้ชยิ้มชี้ให้ดูเมนู

ฝ่ายพายกระโดดมองหาไม่เจอครูวีก็ถอดใจหน้ามุ่ย พอย่าถามว่าเลือกได้หรือยังก็ชี้ส่งๆไป ย่าเลยยื่นเงินให้โค้ช แล้วถามว่าห้องน้ำอยู่ไหน โค้ชชี้ไปทางหลังร้าน บอกว่า เดินตรงไปเลย

ย่าบอกให้พายไปกับย่า พายบอกว่าตนไม่ปวด โค้ชรีบบอกว่าตนดูแลน้องให้เอง ย่าจึงเดินไปหลังร้าน แต่พอเปิดประตูก็จ๊ะเอ๋กับนวียาที่ถือแป้งที่ร่อนแล้วออกมาพอดี ตกใจทำตะแกรงร่อนหลุดมือ ผงแป้งสาดเข้าหน้าย่าเต็มๆ ย่าโกรธจัด นวียาตกตะลึงยืนทำหน้าสยอง

ส่วนโค้ชพอบอกให้ย่าไปหลังร้านแล้วก็รีบบอกพายว่าครูอยู่หลังร้าน ก็ได้ยินเสียงย่าร้อง

“ว้ายยยยย!!!!”

แล้วพายกับนวียาก็ต้องมานั่งตัวลีบให้ย่าไต่สวนว่าทั้งหมดนี่ พายหลอกย่ามาที่นี่ใช่ไหม

“ค่ะ” พายรับหน้าจ๋อย

“แล้วเธอล่ะ สมรู้ร่วมคิดกับยัยพายด้วยใช่ไหม”

พายบอกว่าทั้งหมดตนคิดเองเพราะคิดถึงครู ครูไม่รู้อะไรด้วย นวียาพยายามช่วยพายบอกย่าว่าเมื่อจำเลยรับสารภาพแล้ว พอจะลดโทษให้กึ่งหนึ่งได้ไหม

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องกินแล้วเค้ก กลับบ้าน!!”

โค้ชกำลังถือน้ำมาเสิร์ฟ ถูกมือย่าปัดน้ำหกนองพื้น ซ้ำย่าก้าวออกมาเหยียบน้ำพอดี

“กรี๊ด!!!” ย่าลื่นไถลล้ม ดีที่โค้ชประคองไว้ทันแต่สีหน้าโค้ชจุกมาก

“คุณย่า!!” พายตกใจ

นวียาตกใจตาโต ร้องไม่ออก

ooooooo

อรจิราอ้อนกิตติพัศให้สอนขี่ม้า เธอดี๊ด๊าบอกว่ามันทำให้คิดถึงอะไรๆระหว่างเราตั้งเยอะแยะอย่างกับเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เลย พาทิศหงุดหงิดชวนรีบกลับเถอะ เดี๋ยวต้องเตรียมงานที่ออฟฟิศต่อและพี่อรจะได้ลองฟิตติ้งเสื้อผ้าด้วย

อรจิรายังไม่กลับอ้างว่าไซส์ตนมาตรฐานอยู่แล้วและมันก็เป็นหน้าที่ของพวกทีมงานที่ต้องเตรียม เดี๋ยวตนจะให้กิตไปส่ง บอกให้พาทิศกับศรุดากลับไปเถอะตนไม่อยากขัดจังหวะของสองคน ศรุดาสุดทนเลยเร่งพาทิศให้กลับกัน

พอพาทิศกับศรุดาไปขึ้นรถ อรจิราก็อ้อนกิตติพัศให้พาชมสถานที่หน่อยพรุ่งนี้ตนจะได้บล็อกช็อตถูก ศรุดาได้ยิน พูดขัดคอว่าหน้าที่นั้นก็น่าจะเป็นหน้าที่ของช่างภาพ อรจิรามองขวับเหมือนงูจะฉก กิตติพัศกลัวมีเรื่องเลยดึงอรจิราไป

เมื่อย่าหกล้มเจ็บขานวียาจึงขับรถกลับบ้านให้ แต่พอถึงบ้าน ย่าขอบใจแล้วตั้งหน้าตั้งตาจะให้นวียากลับท่าเดียว แต่ก็แพ้ความเจ้าเล่ห์ของพาย อ้อนว่าหิวข้าว ย่าบอกว่าเดี๋ยวให้ป้าสมทำให้ ก็อ้างว่าป้าสมเป็นหวัดเดี๋ยวตนติดหวัดไปเรียนไม่ได้จะไม่ทันเพื่อน แล้วตั้งท่าจะสาธยายผลเสียอีกมากมาย

“โอเค! ย่าอนุญาต แต่แค่ทำอาหารเท่านั้นนะ”

นวียากับพายเข้าครัวทำอาหารหัวเราะกันเริงร่า ย่าย่องแย่งไปแอบดูก็อดยิ้มไม่ได้ แต่พอคิดอะไรได้ก็เปลี่ยนเป็นกังวล เข้าไปบอกนวียาให้กลับได้แล้ว ที่เหลือตนจะทำเอง

“กรี๊ด! แมลงสาบ!!” พายร้องเต้นเร่าๆ

“กรี๊ด!!” เสียงย่ากรี๊ดดังกว่าพายอีกหลายเท่า แล้วตะโกนเสียงหลง “ใครก็ได้เอาแมลงสาบออกไปที

นวียา...นวียาช่วยด้วย เอามันออกไปที”

แม้นวียาจะเกลียดแมลงสาบไม่น้อยกว่ากันแต่ก็คว้าไม้กวาดมาถามหาแมลงสาบ พายหลับหูหลับตาชี้ส่งเดช นวียาเอาไม้กวาดเขี่ยๆ แต่ก็ไม่มี ส่วนย่านั่งยกขาขึ้นบนโซฟาอย่างสยอง

พายหมดมุกหันมาชมว่าครูวีเก่งมากช่วยคุณย่าจับแมลงสาบได้ ทั้งที่ไม่เห็นแมลงสาบสักตัว ย่าหายกลัวก็ขอบใจนวียาแล้วเร่งให้รีบกลับอีก พอจะลุกขึ้นก็เจ็บขาจี๊ดจนเกือบจะล้ม นวียาวิ่งเข้ามารับไว้ทันเลยล้มไปทั้งสองคน

นวียาเอายามานวดให้ย่า ย่าบอกว่าเธอมาช่วยตนทั้งที่ตัวเองก็เจ็บเหมือนกัน นวียาบอกว่าไม่เป็นไร

ตนตกม้าบ่อย แค่นี้สบายมาก พายได้ทีถามว่าแล้วครูเจ็บแบบนี้จะกลับบ้านยังไง ย่าทำเสียงขุ่นบอกว่ายังไงก็ต้องกลับ เดี๋ยวย่าจะโทร.หาพ่อเราเอง

พาทิศกำลังประชุมจึงไม่ได้รับสายถึงสามครั้ง พอกลับมาแม่ถามว่า โทร.ไปทำไมไม่รับสายเลย พอพาทิศชี้แจง แม่ก็หันไปจี้นวียาให้กลับเสียที พายโวยว่าดึกแล้วครูวีจะกลับได้เหรอ รถก็ไม่มีอันตรายมาก พาทิศอาสาไปส่ง แม่เปลี่ยนเสียงทันทีว่าอนุญาตให้นวียา ค้างที่นี่หนึ่งคืน ย้ำคืนเดียวเท่านั้น

พายดีใจร้องเย้ พาทิศก็แอบยิ้มมองนวียาอย่างผ่อนคลายมีความสุข นวียาเงยหน้าสบตามองกันอย่างคิดถึง...

โชคดีที่นวียายังมีชุดหลงอยู่ในซอกตู้จึงได้เอามาใส่ ถามพาทิศว่าเรื่องถ่ายแบบที่อาชาคลับเป็นยังไงบ้าง พาทิศเครียดทันที บอกว่าหวังว่าจะผ่านไปได้ด้วยดี พายได้ยินก็เข้าไปอ้อนพาทิศขอไปด้วย บอกว่าอยากไปหาบีเลิฟ พอพาทิศพยักหน้าก็ดีใจเข้าไปกอด “พายรักคุณพ่อที่สุดเลยค่ะ”

พาทิศบอกให้หลับได้แล้ว พายอ้อนให้นวียาอ่านนิทานให้ฟังอ้างว่าพ่ออ่านไม่สนุก

คืนนื้บรรยากาศในห้องนอนพายเลยเหมือนพ่อแม่อ่านนิทานกล่อมให้ลูกนอน แม่พาทิศมายืนดูที่หน้าห้อง สีหน้าหนักใจขึ้นเรื่อยๆ

รุ่งขึ้นที่อาชาคลับ...ทีมงานมาเตรียมงานพร้อมแล้ว แต่นางแบบยังไม่มา ศรุดาใจเย็นบอกว่าไม่เป็นไรยังมีเวลา พอมาถึง อรจิราก็ทำเป็นขอโทษที่มาสายบ่นตัวเองเป็นนัยยั่วศรุดาว่า “เกือบลุกไม่ไหว”

ขณะที่อรจิราเข้าไปแต่งตัวในห้องนั้น กิตติยากับเบดคู่ป่วนจอมซ่าก็นวยนาดเข้ามาในชุดนางแบบแล้วโพสท่าแนะนำตัวเองกันอย่างมั่นใจ ประกาศว่าพวกตน มาอำนวยความสะดวกให้กับทุกคน ขาดเหลืออะไรให้บอกได้ อรจิราได้ยินถามว่าแล้วกิตล่ะ กิตติยาบอกว่าพี่กิตพาพนักงานไปหาหมอ

กิตติยากับเบดมาแสบซ่ากันในกองเป็นท่าอึกทึก เล่นกันเองไม่พอยังไปชวนอรจิรามาเซลฟี่กันด้วย อรจิราเหวี่ยงใส่ว่าแต่งหน้าอยู่เห็นไหม พอดีพาทิศกับนวียาจูงพายเข้ามา กิตติยากับเบดวี้ดว้ายว่าน้องพายน่าร้าก... ให้มาถ่ายเซลฟี่กัน พายเห็นอรจิราดีใจร้องเรียก

“ป้าอร...”

อรจิราเห็นพายมาปรากฏตัวท่ามกลางผู้คนมากมายก็ยิ่งปรี๊ด เหวี่ยงใส่ช่างแต่งหน้าและทีมงานที่คอยพัดให้โวยวายว่าร้อน แว้ดช่างแต่งหน้าว่าแต่งเสร็จหรือยังจะได้ไปแต่งตัวสักที

กิตติยากับเบดเบ้หน้าอย่างไม่ชอบใจ ส่วนพายเห็นป้าอรเหวี่ยงขนาดนั้นก็กลัวหลบไปกอดขาพาทิศ

อรจิราเหวี่ยงไม่เลิก พอศรุดาเอาชุดที่เป็นเสื้อเชิ้ตลุคคันทรีแต่ใส่บูตหุ้มข้อก็โวยวายว่าชุดอะไรของเธอ

“ก็พี่อรบอกอยากได้ลุคแบบคันทรีเกิร์ล”

อรจิราถามว่า เป็นถึง บก.แฟชั่นคิดได้แค่นี้เหรอ ศรุดาเลือดขึ้นหน้าแต่ยังพยายามอดกลั้น ชี้แจงว่าเมื่อวานตนให้พี่อรเช็กแล้วก็บอกว่าปล่อยให้ตนตัดสินใจ ก็ถูกอรจิราเหยียดว่า นึกว่าเธอจะมีรสนิยมกว่านี้

อรจิราพาลไม่ถ่ายบ่นว่าทำงานไม่มืออาชีพเลย เหลือบเห็นพายก็ยิ่งหงุดหงิดถามว่าเอาเด็กมาทำไม

กิตติยาคันปากทนไม่ไหว แหลมเข้าไปพูดใส่หน้าว่าเห็นคนที่ไม่เป็นมืออาชีพก็คุณคนเดียวนี่แหละ

อรจิราตาเขียวใส่กิตติยาทันที “นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นน้องกิตนะ...”

เป็นเรื่องทันที กิตติยาบอกว่าตนจะลงทัณฑ์เธอเอง สั่ง “อีเตียง บุก!” แล้วพุ่งเข้าไป เบดพุ่งตามแต่มีมือดึงกิตติยาไว้ อรจิราด่าปัญญาอ่อน ศรุดาทนไม่ไหว สะอึกออกไปเผชิญหน้า

“พี่อรไม่เกรงใจดา ก็น่าจะเกรงใจทีมงานคนอื่นบ้าง ทุกคนมาเตรียมงานแต่เช้า”

“เธอรู้ไหม เธอคือลูกจ้างของฉัน ฉันคือ อรจิรา วิชิตภากร ผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของสำนักพิมพ์นี้”

ศรุดานิ่ง กัดฟันแน่น แต่กิตติยาของขึ้นปรี๊ด พาทิศขอร้องทุกคนให้พอเถอะ กิตติยาชะงักนิดหนึ่งแล้วพุ่งเข้าไปหาอรจิราอีก ศรุดาคว้ามือกิตติยาไว้แล้วเดินเข้าไปตบอรจิราฉาดใหญ่ อรจิราจะตบกลับถูกพาทิศจับไว้ก็สะบัดหลุดวิ่งเข้าใส่ศรุดา โดนกิตติยาขัดขาจนล้มใส่เบด เบดคว้ากิตติยา กิตติยาคว้าพาทิศ ทั้งหมดเลยล้มไปกองทับกัน โดยมีเบดถูกทับบี้แบนอยู่ล่างสุด

พาทิศลากอรจิราออกไป อรจิราประกาศท่ามกลางความชุลมุนอย่างยิ่งใหญ่ว่า

“ทิศ หยุดนะ ในบริษัทนี้แกก็คือลูกจ้างของฉัน พ่อไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้แกเลย แกคือพนักงานกินเงินเดือนคนหนึ่งที่มีนามสกุลเดียวกันเท่านั้น”

พาทิศอึ้ง หยุดกึก อรจิราจัดเสื้อผ้าเดินเชิดออกไป ทุกคนที่นั่นอึ้ง มึน เบดถามว่าทำไมพาทิศไม่มีหุ้นเลย สตาฟฟ์คนหนึ่งที่รู้เรื่องดีบอกว่า

“พ่อคุณพาทิศเขียนพินัยกรรมตั้งแต่ก่อนคุณ

พาทิศเกิด มรดกทุกอย่างเลยอยู่ในชื่อคุณอรจิรา”

ooooooo

นวียากับพายหนีความวุ่นวายไปที่คอกบีเลิฟ พายถามนวียาว่าทำไมป้าอรไม่ชอบตน นวียาปลอบใจว่าคนรักพายก็มีเยอะ พายถามบีเลิฟว่าตนควรทำยังไง ให้ป้าอรรักหรือตนเป็นเด็กไม่ดี

“น้องพาย...แน่ะ มีคนแอบรักพายอีกคนด้วย”

พายหันไปเห็นกิตติพัศยิ้มดีใจ เขาถามว่ามาทำอะไรกันตรงนี้ ทำไมไม่อยู่ที่กองถ่าย พอดีพนักงานสองคน เดินผ่านมาคุยกันเรื่องการตบกันที่กองถ่ายว่ามันยิ่งกว่าดูละคร อีกคนถามว่าใครเริ่มก่อน

“หา...ใครตบกับใครล่ะเนี่ย” นวียาตกใจ แต่กิตติพัศรู้โดยสัญชาตญาณว่าต้องเป็นอรจิรากับศรุดาแน่

พาทิศให้อรจิราไปที่บ้านกับตนพร้อมพายและ

นวียา แม่ดีใจนึกว่าอรจิราจะมานอนบ้าน เธอตอบสะบัดเสียงว่า “เปล่า โดนบังคับมา” แม่ถามว่ามีเรื่องอะไรกัน

พาทิศให้นวียาพาพายขึ้นนอนแล้วตัวเองก็นั่งเคลียร์กันต่อหน้าแม่ พาทิศว่าที่พี่อรทำวันนี้ทำให้ตัวพี่ดูแย่เอง อรจิราโต้ทันทีว่าเขาห่วงงานหรือห่วงแฟนเก่ากันแน่ เพิ่งเข้ามาก็ยกกันขึ้นเป็นถึง บก. ถามเยาะว่า

“มันคงเสนอให้แกถึงใจเลยล่ะสิ มันถึงได้กล้ามาลองดีกับฉันขนาดนี้”

พอพาทิศบอกว่าดาเป็นสุภาพสตรี ก็ถูกแม่หาว่าเข้าข้างคนอื่นที่ทำร้ายพี่สาวตัวเอง  พาทิศบอกว่า

ดาไม่ใช่คนอื่น แม่จ้องหน้าพาทิศเขม็ง  พูดเด็ดขาดว่า

“ใครทำร้ายอร ฉันนับเป็นคนอื่นทั้งนั้น และหน้าที่ของแกก็คือต้องปกป้องพี่สาวของแกและครอบครัว”

พาทิศเงียบ ทั้งเจ็บและน้อยใจที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตัวเองก็ต้องเป็นคนแบกรับเสมอ

แม่หันไปถามอรจิราอย่างอ่อนโยนเป็นห่วงว่าเจ็บตรงไหนไหม อรจิราบอกว่าตนไม่เป็นไร ถามพาทิศว่าฟ้องเสร็จแล้วใช่ไหม ตนจะได้กลับ แม่บอกว่าดึกแล้วค้างที่นี่สักคืนเถอะ

“ที่นี่ไม่ใช่บ้านสำหรับอรหรอกค่ะ” พูดแล้วเดินเชิดไปจนแม่กับพาทิศมองอึ้ง

ooooooo

คืนนี้แม่พาทิศเรียกนวียามาคุย บอกว่าเมื่อก่อนตนก็ไม่พอใจที่พาทิศรับคนไม่มีประวัติเข้ามาเป็นพี่เลี้ยงพาย แต่เธอก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธอทำหน้าที่ได้อย่างดี ขอบใจที่ทำหน้าที่ดูแลพายดี

นวียาบอกว่าตนไม่เคยคิดว่าเป็นหน้าที่ ที่ทำไปทุกอย่างเพราะตนรักน้องพายจริงๆ แม่พาทิศบอกว่าตนเชื่อและรู้ว่าพายก็รักเธอมาก มากเสียจน...นวียาถามว่ามีอะไรหรือ

“ไม่ช้าก็เร็ว วันหนึ่งเธอก็ต้องจากบ้านหลังนี้ไปและเมื่อถึงวันนั้นคนที่เสียใจที่สุดก็จะเป็นพาย มีคนเดินออกจากชีวิตแกมากพอแล้ว ฉันไม่อยากเห็นพายต้องเสียใจอีก...เธอบอกว่าเธอรักพาย เธอจะทำเพื่อพายได้ไหม” นวียาอึ้ง แม่ถามว่า “เธอเข้าใจฉันนะ”

“เข้าใจค่ะ” นวียาน้ำตาไหล เธอรีบปาดทิ้ง

เมื่อไปที่ห้องนอนพาย พายบ่นว่าตนไม่น่าให้ครูอ่านนิทานเรื่องเจ้าหญิงเงือกน้อยเลย เพราะเจ้าหญิงเงือกน้อยอุตส่าห์ทำความดีแต่สุดท้ายก็ต้องกลายเป็นฟองอากาศ ตนไม่ชอบเรื่องที่จบเศร้าแบบนี้เลย

“บางทีความเศร้า ความผิดหวังมันก็จะสอนให้เราเติบโตและเข้มแข็งได้เหมือนกัน พายต้องไม่กลัวและกล้าสู้กับมันนะ”

“ถ้ามีครูวีอยู่ พายก็ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นแหละค่ะ”

“พายไม่ต้องกลัวนะ...ครูจะอยู่กับพาย...เสมอ” นวียาพูดแล้วจุกน้ำตาไหล กอดพายไว้แน่น

คืนนี้กิตติยาไปหากิตติพัศที่ห้องทำงานอาชาคลับ เล่าเรื่องการตบตีกันเมื่อกลางวันให้ฟังอย่างมันปากบ่นเสียดายที่พี่กิตไม่อยู่เลยไม่ได้เห็นธาตุแท้ของนางร้ายอรจิรา แต่น้องสาวอย่างตนก็จะช่วยให้พระเอกสุดหล่อตาสว่างอยู่แล้ว

กิตติพัศบอกว่าตนก็พอรู้ว่าอรจิราขี้เหวี่ยงมาแต่ไหนแต่ไร ถามว่าแล้วคุณดาเป็นยังไงบ้าง กิตติยาบ่นพี่ชายว่าจนป่านนี้ยังไม่โทร.ไปหาพี่ดาอีกเหรอ กิตติพัศ บอกว่า โทร.แล้วเขาไม่รับสาย

วันต่อมาเมื่อกิตติพัศไปกินอาหารกับอรจิรา เธอฉอเลาะเขา เอาโน่นเอานี่ป้อนให้ชิม แต่ถูกกิตติพัศปัดมือออก อรจิราถามว่าจะเครียดอะไรนักหนา มันก็แค่เรื่องขำๆ สนุกๆ เด็กของเขาต่างหากที่คิดมากไปเอง

“คุณดาไม่ใช่เด็กของผม” อรจิราเปลี่ยนเป็นหน้าตึงถามว่าอย่าบอกนะว่าคนนี้เอาจริง “เรื่องระหว่างเรา มันจบไปนานแล้วนะ ผมอาจจะผิดเองที่ทำให้คุณจริงจังขนาดนี้”

อรจิราตัดพ้อว่าเขาเป็นคนบอกตนให้รอจนกว่าเขาจะพร้อมรักใครจริง ตนก็รอ แต่พอวันนี้เขากลับบอกว่า เรื่องของเรามันจบไปแล้วหรือ กิตติพัศบอกว่าเราไม่ได้ติดต่อกันมา 4 ปีแล้ว ช่วงเวลานั้นเราต่างก็ไปมีคนอื่น อรจิราบอกว่า “เรามาเริ่มต้นกันใหม่ก็ได้”

“ผมกลับไปหาคุณก็ได้ แต่มันไม่ใช่ความรัก มันคือความสงสาร” อรจิราหัวเราะในลำคอ ถามว่าเขาจะบอกว่ากับศรุดาคือความรักหรือ กิตติพัศตอบจริงจังว่า “ใช่! ดาคือคนที่ผม...พร้อม อร...เรายังเป็นเพื่อนกันได้ แต่ผมขอร้องอย่าทำแบบนี้และอย่าทำร้ายคุณดาอีก ไม่อย่างนั้น...อย่าหาว่าผมใจร้าย”

กิตติพัศพูดแล้วลุกไปเลย ปล่อยให้อรจิราทั้งเจ็บทั้งอายทั้งโกรธ แล้วลุกออกไปจิกตาอย่างไม่ยอมแพ้

ooooooo

พาทิศนอนละเมอในตอนเช้าอย่างมีความสุขว่า “พายมีความสุขไหมที่มีคุณวี...พ่อก็เหมือนกัน”

แต่พอลุกขึ้นเดินไปที่ห้องพาย ฝันหวานก็สลายเมื่อนวียาหายไปแล้ว ถามแม่ว่านวียาอยู่ไหน

อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 6 วันที่ 26 พ.ย.61

ละครเรื่อง รักพลิกล็อก บทประพันธ์โดย เทพิตา
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก บทโทรทัศน์โดย เหนือดาว
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก กำกับการแสดงโดย สรัสวดี วงศ์สมเพ็ชร
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ผลิตโดย บริษัท นอร์ธสตาร์ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ควบคุมการผลิตโดย กัญญารัตน์ จิรรัชชกิจ
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ