อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 11 วันที่ 24 พ.ย.61
นิราศเอารูปให้ดูบอกว่าคิดว่ารูปนี้เกี่ยวข้องกับคนที่เคยอยู่เรือนนี้ ช่วยดูทีเถอะว่ารู้จักใครบ้างพิกุลถามว่าอยากรู้จักแม่พิกุลคนนี้หรือ...นิราศตื่นเต้นอยากรู้มาก พิกุลจึงเล่าอย่างอยากให้เขาระลึกถึงเรื่องในอดีตว่า...
พิกุลคนนั้นดื้อนักไม่ฟังคำของพ่อแม่เห็นว่าความรักที่ตนมีต่อผู้ชายตระบัดสัตย์คนหนึ่งสำคัญกว่า เขาชื่อยศ คนใจร้ายที่ทรมานผู้หญิงที่รักเขาด้วยคำว่ารัก นิราศบอกว่าชื่อนี้คุ้นเหลือเกิน พิกุลบอกว่าตนจะทำให้เขาหายคาใจเรื่องแม่พิกุลกับคุณยศดีไหม
พิกุลพานิราศลงเรือ นั่งที่ท้ายเรือจะหยิบพาย แต่นิราศขอเป็นคนพายเอง
ระหว่างนั่งเรือ พิกุลเล่าความรักของตนกับหลวงราชในชาติก่อนให้ฟังอย่างเจ็บปวดว่า
“หากอิฉันอ่านใจเขาได้บ้าง คงไม่พ้นเห็นว่าเขาสนุกที่ได้หักหาญหัวใจรักภักดีของผู้หญิงคนหนึ่ง เขาคงสนุกที่หลอกให้อิฉันเชื่ออย่างสนิทใจว่าเขาเป็นลมหายใจของอิฉัน เขาคงเห็นคำสัญญาเป็นเรื่องตลก และเห็นอิฉันโง่งมนัก ที่หลงเชื่อว่าเขาจะกลับมา”
นิราศฟังอย่างสะเทือนใจ ถามว่าตนจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง พิกุลส่ายหน้า ข่มความเจ็บปวดบอกว่า
“ไม่มีใครช่วยอิฉันได้...นอกเสียจาก...อิฉันต้องไม่ใจอ่อนเท่านั้น”
พิกุลกลัวตัวเองใจอ่อนจึงนั่งหันหลังให้นิราศ ต่างเงียบไปจนนิราศพายเรือมาถึงท่าน้ำเรือนครูทับ ที่มีต้นไม้ขึ้นรกเรื้อไปหมด นิราศสงสัยว่าพิกุลพามาที่นี่ทำไม จนพิกุลขึ้นท่าน้ำเรือนครูทับ ทันใดนั้นก็มีแสงตะเกียงที่เรือน นิราศผูกเรือแล้วหิ้วตะเกียงขึ้นท่า พิกุลเริ่มเล่าต่อว่า
“ที่นี่เจ้าค่ะ ที่ที่ ‘คำสัญญา’ เคยมีความหมายกับหัวใจรักภักดีของผู้หญิงคนหนึ่งแต่กลับถูกย่ำยีแหลกสลายอย่างไม่เหลือดี” นิราศถามว่าเมื่อคำสัญญาทำให้เธอเจ็บ แล้วจะคิดถึงมันอีกทำไม พิกุลย้อนถามว่า “จะให้อิฉันลืมหรือเจ้าคะ”
นิราศบอกว่าไม่อยากให้เธอเจ็บมากไปกว่านี้ ถามว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ถ้าตนจะบอกว่าตนไม่มีวันทำให้เธอเจ็บ ทันใดนั้นลมกระโชกมาอย่างไม่มีเค้า นิราศขอให้พิกุลเชื่อตน หรือจะให้ตนสัญญาก็ได้ สิ้นเสียงนิราศฟ้าผ่าเปรี้ยงทันที นิราศสะดุ้ง แต่พิกุลยืนนิ่ง
กิ่งไม้หักฟาดลงมา นิราศพุ่งเข้าปกป้องพิกุลจนล้มไปด้วยกัน เมื่อได้สติจึงเห็นว่าตัวเองทับอยู่บนร่างพิกุลต่างมองกันอย่างลึกซึ้ง ก่อนที่นิราศจะพูดอะไร เขาเห็นเลือดหยดลงบนหน้าพิกุล เขาถามว่าเจ็บตรงไหนไหม พิกุลส่ายหน้า เอามือแตะหน้าผากเขา เลือดติดมือมา
เธอถามว่า “เจ็บไหมเจ้าคะ”
“ถ้าผมเจ็บจนต้องกลั้นใจตายไปตอนนี้ ผมก็จะตายอย่างมีความสุขที่ผมได้ปกป้องคุณอย่างนี้...พิกุล”
พิกุลสะเทือนใจที่นิราศตอบสนองความแค้นของตนด้วยความรักและห่วงใย...เธอเริ่มใจอ่อน...
เลือดที่หน้าผากนิราศยังซึมอยู่ เขาอ้อนว่าถ้าตนเลือดไหลหมดตัวเธอจะทำอย่างไร พิกุลบอกว่าตนไม่ยอมให้เขาตายตอนนี้หรอก
“ถ้าผมต้องตายคงไม่ใช่เพราะแผลนี้แต่ผมจะตายเพราะ...ความปรารถนาที่มีต่อคุณต่างหาก”
นิราศดึงมือพิกุลไปหอมอย่างหลงใหล พิกุลโอนอ่อนไม่ขัดขืน เขามองอย่างปรารถนา โน้มหน้าจูบที่ไหล่ รำพึงเคลิ้ม “กลิ่นกายหอมละมุนของคุณ เนื้อตัวของคุณ...ผมรู้สึกคุ้นเคยเหลือเกิน”
บรรยากาศและอารมณ์ในคืนนี้ช่างเหมือนกับคืนนั้น...คืนที่พิกุลไม่มีวันลืมเหลือเกิน แต่วันนี้พิกุลไม่ได้เคลิ้มอย่างคืนนั้น สีหน้าเธอเย็นชา สายตามองไปที่มุมห้อง ทันใดก็เห็นงูเห่าตัวหนึ่งแผ่แม่เบี้ยและค่อยๆเลื้อยเข้ามาพร้อมจะฉก!
พิกุลจ้องงูเห่าตัวนั้นที่พร้อมจะพุ่งมาฉก ในขณะที่นิราศอยู่ในภวังค์รัก ปรารถนา พึมพำแผ่วอ้อน...
“พิกุล...ผมรักคุณ”
ในที่สุดพิกุลก็พ่ายต่อความรักความหวังดีของนิราศ เธอโอนอ่อนตามใจปรารถนา...
ดึกคืนนี้นิราศหลับสนิท ในขณะที่พิกุลนั่งโบกพัดไล่ยุงให้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทั้งสุขที่ได้ทำให้คนรักและทุกข์ที่ไม่อาจข่มความอ่อนแอของตัวเองได้
นิราศลืมตาขึ้นเห็นพิกุลร้องไห้ เขาดึงเธอเข้าไปกอดถามว่าร้องไห้เพราะตนหรือ ตนจะปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ได้ จากนี้ไปขอให้ตนได้ดูแลเธอเถิด พิกุลอบอุ่นในอ้อมกอดถามว่าดูแลรับผิดชอบชีวิตตนหรือ
“มันอาจจะช้าเกินไปที่ผมพูดคำนี้ แต่ผมไม่ทรยศคำพูดของตัวเอง ให้ผมเป็นคนดูแลคุณเถอะนะ”
พิกุลไม่ตอบ บอกให้เขานอนเถิด นิราศรบเร้าขอคำตอบก่อน
“อิฉันก็จะตอบในวันหนึ่งเจ้าค่ะ นอนนะเจ้าคะ พิกุลจะดูแลคุณเอง”
นิราศจึงนอนมองพิกุลที่นั่งโบกพัดไล่ยุงให้อย่างหลงใหล
จนเช้า นิราศตื่นขึ้นมาไม่เห็นพิกุล เขาตกใจลุกตามจึงเห็นพัดกับเครื่องอาบน้ำและเสื้อผ้าวางอยู่ก็คลายกังวล ครู่หนึ่งได้ยินเสียงปี่แว่วมาจากท่าน้ำ เขามองผ่านหน้าต่าง เห็นพิกุลนั่งเป่าปี่อยู่
นิราศยิ้มออก หยิบเสื้อผ้าออกไปทันที...
ooooooo
นิราศเดินไปนั่งตรงหน้าพิกุลถามว่าเป่าปี่เป็นด้วยหรือ พิกุลถามว่ารบกวนหรือเปล่า นิราศบอกว่าเปล่า แต่เสียงปี่ทำให้รู้ว่าตนไม่ได้ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว พิกุลถามว่ากลัวถูกทิ้งหรือ
นิราศมองหน้าพิกุลอย่างลึกซึ้งถามว่าเธอจะไม่ทิ้งตนใช่ไหม
“อิฉันเข้าใจหัวอกของคนที่ต้องรอเป็นอย่างดี อิฉันไม่มีวันทำเช่นนั้นเจ้าค่ะ” นิราศบอกว่าต่อไปนี้ตนจะไม่ให้เธอหายไปแม้แต่ชั่วพริบตาเดียว “คำหวานเช่นนี้คงไม่ผิดกับคำลวง ใครเชื่อก็คงมีแต่จะผิดหวังเท่านั้นและถึงจะเป็นสัญญารักคนเราก็พร้อมจะลืมเสียได้”
“แต่คนนั้นไม่ใช่ผม แน่ใจเถิดนะพิกุล...” นิราศคุกเข่าเอาหน้าแนบตักโอบพิกุลไว้อย่างไม่ให้ไปไหน “คุณจะทิ้งผม ผลักไสผมไปไหน ผมก็จะตามหาคุณให้เจอ”
พิกุลทำท่าเหมือนจะลูบหัวนิราศแล้วก็ตัดใจ วางมือลงและมองไปที่กลางน้ำ เห็นชาวบ้านคู่หนึ่งพายเรือผ่านไปทำหน้าแปลกๆเมื่อเห็นเหมือนนิราศกอดใครอยู่ พอพิกุลหันมองชาวบ้านก็ตกใจโวยวายรีบพายเรือหนีเหมือนถูกผีหลอก
ที่กรุงเทพฯ...ห้องทำงานในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง นิสาเอนหลังบนเก้าอี้ท่าทางกระสับกระส่ายในภวังค์ที่ถูกสะกดจิต อนงค์จับตามองนิสาอย่างใกล้ชิด
นิสาบอกว่ามืดเหลือเกิน ได้ยินเสียงการทรมานก็ถามว่าเสียงอะไร ร้องว่าเลือด...ที่ปลายเท้าของนิสาเหมือนมีมือแห้งเหี่ยวสีดำจับอยู่ นิสาพยายามสะบัดแต่ไม่ออก ตาก็ลืมไม่ได้ ร้องอย่างหวาดกลัวให้ปล่อย...นิสาเห็นภาพการทรมานในห้องมืด เห็นหญิงดาวกับหญิงเดือนฟันกันเอง
นิสาพยายามลืมตาลุกขึ้นแต่ลุกไม่ได้เพราะถูกร่างแห้งเหี่ยวคร่อมไว้ได้แต่ร้องอย่างหวาดกลัวให้ปล่อย อนงค์พยายามเรียกให้นิสารู้สึกตัว แต่นิสาก็ไม่อาจหลุดจากภวังค์ได้
อนงค์เห็นนิสาต่อสู้กับตัวเองก็มองอย่างหนักใจ...
ooooooo
ที่วัดประจำตำบลแห่งหนึ่งในสุพรรณบุรี ก้านพาดารากับเดือนเพ็ญมาทำบุญให้เก่งกาจ ขณะที่ก้านรออยู่หลังโบสถ์ เด็กวัดมาสะกิดเรียกก้านออกไป เมื่อเด็กวัดเล่าจบ ก้านถามว่า
“มึงว่ามันเอาอะไรมาให้หลวงพ่อดูนะ” เด็กวัดบอกว่าตนก็เรียกไม่ถูกแต่คนนั้นมันว่าเกี่ยวกับเรื่องเรือนของกำนัน ก้านหงุดหงิดที่ไม่ได้เรื่องอะไร ปรามว่า
“ถ้ามึงเห็นมันมาหาหลวงพ่ออีก มึงก็ดูให้ดีล่ะ ถ้าไม่ได้เรื่องอีกละก็...”
เด็กวัดรับคำหงอๆแล้วแบมือถาม “พี่มีให้ฉันสักร้อยไหมจ๊ะ” ก้านทำท่าจะเตะ มันยกมือไหว้ขอร้องก้านจึงควักเงินให้
สินธรเห็นก้านก็สงสัยว่าลูกน้องกำนันมาทำอะไรที่นี่ทำท่าจะไปดู อัปสรรั้งไว้เร่งว่าเดี๋ยวหลวงพ่อรอ อัปสรกับสินธรจะออกไป ก้านแอบได้ยินก็จะตามไปแต่พอดีดารากับเดือนเพ็ญออกมาจึงตัดใจ แต่คิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่าง
อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 11 วันที่ 24 พ.ย.61
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทประพันธ์โดย เสน่ห์ โกมารชุนละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทโทรทัศน์โดย บลูลาวา
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ที่มา ไทยรัฐ