อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 7 วันที่ 28 พ.ย.61

อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 7 วันที่ 28 พ.ย.61

กิตติพัศอวดพายว่า อากิตซื้อช็อกโกแลตมาฝากด้วย พายร้องเย้ บอกว่าพายชอบขนมอันนี้ที่สุด

“คุณพ่อก็ซื้อผลไม้มาฝากน้องพายด้วยนะ ผลไม้มีวิตามินซีทำให้น้องพายแข็งแรง หายป่วยไวๆไงคะ”

“พายขอทานขนมของอากิตก่อนได้ไหมคะคุณพ่อ”

พาทิศอึ้ง มองกิตติพัศกับพายที่หัวเราะกันอย่างสนิทสนม แล้วมองขนมของตนเศร้าๆ



แม่ได้ยินการคุยกันของพาทิศกับกิตติพัศจึงไปหาอรจิราที่คอนโดบอกว่า

“แม่อยากรู้ความจริง พ่อของพายคือนายกิตติพัศใช่ไหม”

อรจิราอึ้งไป ถามว่า “ใครบอกแม่”

“จะใครก็ช่างเถอะ แต่ถึงเวลาแกต้องบอกความจริงแม่ได้แล้ว ไม่งั้นแกจะไปตบหนูดาทำไม แถมยัยพายก็ดูสนิทกับนายกิตติพัศมาก”

“กิตมาเยี่ยม...พาย...ด้วยเหรอคะ” อรจิรายิ้ม แววตาร้ายทันที

ooooooo

โซดาแอบเข้าไปในห้องทำงานของนนทวี ขโมยกล่องเก็บอดีตของเขาที่ซ่อนในลิ้นชัก แล้วโทร.บอกกิตติยาที่ยังอยู่ในความเศร้าโศกเพราะอกหักว่าจะเอากล่องดวงใจไปให้ดู

พอโซดาเอาไปให้กิตติยาที่ร้านกาแฟ โค้ช  โซดามัวแต่ทำเท่เลยเดินลื่นเกือบล้มดีแต่มือไวคว้าเก้าอี้ไว้ทัน กิตติยาเข้าไปโอ๋ ต่างรู้สึกดีๆต่อกันที่ก่อตัวเงียบๆ แต่โค้ชดูออก บอกเบดว่า

“สงสัยฉันคงต้องจองตั๋วเครื่องบินเพิ่มแล้วล่ะ”

เบดงงถามว่าจะไปไหน โค้ชบอกออกอาการของตัวเองว่า เกย์ไพรส์พาเหรดไง...สวรรค์ของชาวเรา เบดหูผึ่งบอกให้เผื่อตนด้วยใบนึง

กิตติยาดูแลเอาใจโซดา หาเครื่องดื่มให้แล้วนึกได้ถามว่าไหนล่ะกล่องดวงใจพี่นน โซดาบอกว่าความลับ เรื่องแฟนของพี่นนต้องอยู่ในนี้แน่เพราะทั้งหมดนี่กล่องนี้น่าสงสัยที่สุด

แต่พอเอากล่องออกมาจะเปิดดู เปิดไม่ได้ กิตติยาดูแล้วบอกว่า

“ก็มันล็อกอยู่ มีกุญแจไหม”

โซดาทำตาบ้องแบ๊ว ส่ายหน้าเซ็งๆ

ooooooo

ฝ่ายอรจิราที่ “อะไรที่ฉันอยากได้ต้องได้”  เมื่อตั้งใจจะแย่งกิตติพัศจากศรุดาก็ใช้ทุกวิถีทาง วันนี้ก็ไปหาที่อาชาคลับบอกว่าตนโทร.ไปคุยกับโรงแรมที่จัดงานแล้วเขาอยากให้เราไปคุยด้วยวันนี้

เห็นกิตติพัศไม่สนใจก็รบเร้าจนเขาถามว่าไม่ไปวันนี้ได้ไหม เธอถามว่าแล้วจะไปวันไหน รบเร้าจนกิตติพัศ ตอบไม่ตรงคำถามว่า

“อร...กิตว่า...กิตไม่พร้อม กิตคงไม่พร้อมดูแลใคร” แล้วก็พูดตัดเชือกอย่างนุ่มนวลว่า “พอเถอะ อย่ายื้อต่อไปอีกเลย มันไม่รอดหรอก”

“อรจะรอ...รอจนกว่ากิตจะพร้อม!” อรจิราจ้องหน้ากิตติพัศอย่างมุ่งมั่น

พอกลับถึงที่พักก็ชวนแม่ไปโรงพยาบาลกันเถอะ แม่ยังคาใจถามว่าสรุปแล้วนายกิตติพัศเป็นพ่อยัยพายจริงๆใช่ไหม อรจิราไม่ตอบเดินนำลิ่วออกไปเลย พอไปถึงโรงพยาบาลก็หยุดเติมปากเติมหน้า จนแม่ถามว่า “แกคิดจะทำอะไรของแกยัยอร”

“อรแค่คิดออกแล้วว่า อรจะทวงของอรคืนได้ยังไง” อรจิรายิ้มให้แม่ จิกตาร้าย

ooooooo

ที่ห้องพาย กิตติพัศหยอกล้อกับพายอยู่อย่างร่าเริงสนุกสนานโดยมีศรุดาดูและหัวเราะสดใสอยู่ด้วย นวียาปอกผลไม้อยู่ใกล้ๆ เห็นเขาร่าเริงกันก็เศร้าจนเผลอมีดบาดมือ

นวียาพยายามกดแผลห้ามเลือดเอง แต่พาทิศถลาเข้ามาเอาผ้ามาซับเลือดให้ นวียาบอกว่าไม่เป็นไร ตนไม่ใช่เด็กเหมือนน้องพายนะ

“ถึงโตแล้ว แต่ผมก็ห่วง...” พูดแล้วยิ้มจริงใจ นวียาสบตาเขาเขิน รีบก้มหน้าหลบสายตาคู่นั้น

พออรจิรามาเห็นบรรยากาศนั้นก็พูดประชดเหน็บแนมศรุดาอย่างเจ็บแสบ ส่วนแม่ก็ตำหนิพาทิศว่าพนักงาบริษัทนี้ช่างสบายจริงๆ คิดจะไปไหนมาไหนก็ได้ไม่ต้องห่วงงาน พาทิศพยายามห้ามทั้งพี่สาวและแม่ให้หยุดพูด แต่เหมือนยิ่งยุ อรจิราด่าลอยๆว่า กลับมาซบอกน้องชายตนไม่พอยังจะคว้ากิต...

กิตติพัศสุดทน บอกให้อรจิราพอได้แล้วนี่อยู่ต่อหน้าพายนะ อรจิราชะงักแต่หันไปเห็นพายกอดนวียา อยู่ก็ทำท่าจะของขึ้นอีก แม่แตะแขนเชิงปรามจึงเงียบ

พาทิศขอโทษศรุดา เธอบอกว่าไม่เป็นไรตนกำลังจะกลับพอดี กิตติพัศถามนวียาว่าจะกลับกับตนไหม นวียาส่ายหน้า เขาจึงบอกพายว่าอากลับก่อนเดี๋ยวจะมาเยี่ยมใหม่ กิตติพัศกับศรุดาไหว้ลาแม่ แม่รับไหว้อย่างขอไปที

เมื่อแม่จะกลับก็บอกพายว่า ย่าจะพาป้าอรกลับไปนอนที่บ้าน พายดีใจถามว่าป้าอรจะกลับไปอยู่บ้านแล้วเหรอ พาทิศสงสัยว่าพี่อรนึกยังไง อรจิราเชิดใส่บอกว่า นี่บ้านตน จะมาหรือไปก็เป็นสิทธิ์ของตน แม่กำชับพาทิศให้ดูแลพายให้ดีมีอะไรให้รีบโทร.บอกแล้วออกไปกับอรจิรา

นวียากลับเข้ามาพอดี พาทิศถามว่าหายไปไหนตั้งนาน นวียาบอกว่าเห็นเขาอยู่กับครอบครัวตนเป็นคนนอกเลยไม่อยากอยู่ พาทิศบอกว่าแต่ตนอยากให้เธออยู่ จำไว้ว่าสำหรับตนแล้วเธอไม่ใช่คนนอก

พายอ้อนพ่อว่าคืนนี้ให้ครูวีนอนเป็นเพื่อนตนได้ไหม และพอออกจากโรงพยาบาลให้พ่อพาไปดูครูวีแข่งม้าด้วย พาทิศรับปาก แล้วบอกให้นวียานอนตรงโซฟาส่วนตนจะนอนตรงเก้าอี้ข้างเตียงเอง

นวียาเดินไปหยิบเก้าอี้อีกตัวมาวางอีกฝั่งของเตียงบอกว่าอย่างนี้ต่างหากถึงจะเรียกว่าอยู่เป็นเพื่อน

ภาพคืนนี้จึงเป็นนวียากับพาทิศนั่งหลับอยู่คนละฝั่งเตียงแต่เอามือเกี่ยวกันบนตัวพาย...

ooooooo

นนทวีเรียกโซดามาบอกว่า นวียาเพิ่งโทร.มาบอกว่าพายไม่สบายขอลาป่วย โซดาเห็นนนทวีหาอะไรหน้ายุ่งถามว่าหาอะไร นนทวีบอกว่าของสำคัญ โซดาถามอีกว่าอะไรหรือ

“กล่องใส่ของน่ะ มันหายไปจากโต๊ะได้ยังไงไม่รู้”

“เอ่อ...งั้นโซดาขอตัวก่อนนะ” โซดารีบชิ่งไปทันที หลบออกมาแล้วรีบโทร.หากิตติยา

ฝ่ายนนทวีหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เลยมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นแม่พาทิศหันหลังหยุดยืนคุยกับใครอยู่

แม่พาทิศเอาใบลาของพายจะมาให้ครูประจำชั้น แม่มากับอรจิรา แต่อรจิราบ่นร้อนให้แม่ไปคนเดียวตนจะรออยู่แถวนี้

แม่เดินไปเจอนนทวีเขาบอกให้ฝากตนไปก็ได้ ถามว่าคุณย่ามากับใครรึเปล่า แม่บอกว่ามากับลูกสาว นนทวีจึงฝากขนมไปให้พาย พอดีครูคนหนึ่งมาตาม

นนทวีบอกว่ามีเรื่องด่วน เขาจึงไหว้ลา

นนทวีทำใบลาตก ก้มเก็บ แต่พอเงยเป็นจังหวะที่อรจิราเดินผ่านจะไปหาแม่ นนทวีเห็นความงามของอรจิราถึงกับตะลึงเหมือนต้องมนต์แต่อรจิราเดินเชิดผ่านไปแล้ว ครูที่ตามมาแซวๆว่า

“นานๆจะเห็นครูใหญ่มองผู้หญิงสักที เหมือนเป็นนางแบบเก่านะคะ”

นนทวีหันมองอีกที อรจิราหายไปแล้ว...

ooooooo

นนทวีฝากพายสตรอว์เบอร์รีไปให้พาย  พายชอบมากชวนป้าอรทานด้วยกัน ก็ถูกปฏิเสธเสียงกระด้างว่าตนไม่ชอบพาย พายหน้าเสียจนย่าต้องบอกว่าป้าอรเขาหมายถึงขนม

อรจิรามองพายแล้วคิดแผนบางอย่าง เปลี่ยนเป็นป้อนขนมให้พาย แม่มองภาพนั้นอย่างสะเทือนใจแล้วไปเข้าห้องน้ำ อรจิราจึงเอาโทรศัพท์บ้านส่งให้พาย พายรับไปงงๆ

เป็นเวลาที่กิตติพัศพาศรุดาไปเดินชมภาพในอาร์ตแกลเลอรี เธอถูกใจมากถามว่าทำไมถึงพามาที่นี่  กิตติพัศบอกว่าอยากให้เธอหายเครียด ศรุดาขอบคุณ กิตติพัศโอบเอวศรุดาเดินไปด้วยกันอย่างมีความสุข

อรจิราวางแผนใช้พายเป็นเครื่องมือ ให้พายโทร.ไปหากิตติพัศพอรู้ว่าเขาอยู่กับศรุดาที่สตูดิโอก็กระแทกจานพายอย่างแรงลุกพรวดออกไปจนพายตกใจถามป้าสมว่าป้าอรโกรธอะไรตนหรือ

“เปล่าหรอกค่ะ คุณป้าเขามีธุระ คุณพายทานต่อเถอะค่ะ”

อรจิราวางแผนต่อ ไปที่อาร์ตแกลเลอรีบอกพนักงานให้ไปบอกกิตติพัศให้ไปเลื่อนรถ พอกิตติพัศไปก็เข้าไปหาศรุดา พอขยับปากก็จิกกัดศรุดาทันทีว่า

“นึกว่าเธอรสนิยมดี...แต่เรื่องผู้ชายเสียอีก”

เห็นศรุดาทำหน้างงก็บอกว่ากิตเป็นคนบอกตนเองว่า พาเธอมาที่นี่ ถามว่าแล้วจะไปไหนต่ออีก ศรุดาบอกว่า ไปทานข้าว ชวนไปด้วยกันไหม

“แหมไม่หรอก ฉันกับกิต...ใช้เวลาด้วยกันมาเยอะแล้วแบ่งให้เธอบ้างก็แล้วกัน เธอน่ะยังไม่รู้อะไรระหว่างฉันกับกิตอีกเยอะเลย...เธอคงเข้าใจนะ โลกนี้อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ ขนาดตาทิศอยู่ๆยังกลายเป็นพ่อโดยไม่รู้ตัว ใครจะรู้ล่ะว่ากิต...เขาจะเป็นของเธออีกนานแค่ไหน”

พอดีศรุดาเห็นกิตติพัศกลับมา แต่พอเธอหันมองอรจิราอีกทีปรากฏว่าหายไปแล้ว ศรุดานึกหวั่นใจ ไม่รู้ว่า อรจิรามีแผนอะไร? กิตติพัศกลับมาเห็นศรุดาซึม ขรึมไป ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เธอถามว่าเขาได้บอกใครไหมว่าจะมาที่นี่ เขาบอกว่าก็มีแต่น้องพาย

ศรุดาอึ้ง ยิ้มเจื่อน เมื่อกิตติพัศจูงมือเดินออกไป เธอปล่อยตามใจเขา แต่แววตา...ริษยา

ooooooo

แม่เห็นพาทิศทั้งต้องทำงานและดูแลพายทุกอย่างจนกว่าจะหลับก็สงสารถามว่าเหนื่อยไหม  พาทิศบอกว่าไม่ เพราะมันเป็นหน้าที่ของตนอยู่แล้ว

“มันเป็นความผิดของแม่เองที่ทำให้แกต้องมารับภาระทุกอย่างที่แกไม่ได้ก่อทั้งเสียแฟนเสียทั้งชื่อ”

“คุณแม่อย่าคิดอย่างนั้นเลยครับ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ทุกวันนี้ผมก็มีความสุขที่ได้ดูแลพาย”

“...แกเสียสละมาเกินพอแล้ว แม่ไม่ควรทำกับแกแบบนี้ แม่อยากเห็นทิศกลับไปมีความสุข” แม่กุมมือพาทิศอ่อนโยน พาทิศมองแม่อย่างสงสัยว่าแม่หมายความว่ายังไง แต่ก็แค่ยิ้มบางๆไม่ได้ถาม

วันต่อมาเมื่อไปเจอศรุดาที่ออฟฟิศ พาทิศคุยเรื่องงานถ่ายแบบครั้งต่อไปกับเธอ แต่ศรุดาเหม่อเหมือนไม่ได้ยิน จนเขาถามว่าไม่สบายหรือเปล่า เธอบอกว่าเปล่า แต่เมื่อเลิกงานพาทิศจะกลับ เธอกลับเรียก...

“ทิศคะ ดาอยากรู้ว่า ใคร...คือแม่ของน้องพายคะ” พาทิศเงียบ ติงว่าไหนว่าเราจะไม่คุยเรื่องนี้อีก แล้วเปิดประตูเดินออกไปเลย “ทิศตอบดามาก่อน...ทิศ...ทิศ!!”

ศรุดาแทบสติแตก แต่พยายามสงบสติอารมณ์

ooooooo

ฝ่ายกิตติยากับโซดาเปิดกล่องความทรงจำของนนทวีไม่ออกก็ยกกล่องไปหาช่างซ่อมกุญแจให้ช่วยไขให้ ถูกช่างซักถามมากก็โกหกว่าทำกุญแจหาย กะล่อนออดอ้อนจนช่างยอมเปิดให้

พอฝากล่องเปิดออก สองสาวก็จ้องเขม็ง เห็นรูปผู้หญิงในชุดนักศึกษา ฉากหลังเป็นสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ทั้งสองมองกันอึ้ง ถามด้วยสายตาว่า ใคร?...

แล้ววันนี้ทั้งสองก็เอารูปไปถามนวียาที่อาชาคลับพร้อมขนมและเครื่องดื่มติดมือไปด้วย เอารูปให้ดูแล้วปะเหลาะถามว่ารู้ไหมว่านี่รูปใคร ปดว่าพอดีตนเก็บได้แถวนี้ อยากเอาไปคืนแต่ไม่รู้เป็นของใคร

นวียาดูแล้วบอกว่าไม่คุ้น กิตติยาถามนำว่า เธออาจจะเคยเห็น อาจเป็นคนรู้จักหรือแฟนคนรู้จักแถวนี้ก็ได้ กระทั่งชี้ช่องว่า “หรือถ้าเป็นแฟนเก่าของพี่นนทวีก็...”

“พี่นนไม่เคยมีแฟนนะ” นวียายืนยัน ซักถามที่มาของรูปมากเข้ากิตติยาก็ทำเป็นอารมณ์เสียกลบเกลื่อนตัดบทว่าจะเอามาจากไหนก็เรื่องของตน บ่นว่าแค่นี้ก็ช่วยไม่ได้แล้วพาลเอาของฝากกลับไปหมดเกลี้ยง

นวียาส่ายหน้าเอือมๆ แล้วขึ้นม้าขี่ออกไปเพราะใกล้ถึงวันแข่งแล้ว

ooooooo

วันนี้ขณะกิตติพัศพาศรุดาไปซื้อเสื้อผ้าเตรียมใส่ไปงานแข่งม้า เขาบอกว่าวันนั้นเธอจะต้องเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในสนามม้า

แต่ขณะกำลังเลือกชุดกันอย่างมีความสุขนั้น ก็มีไลน์จากอรจิราเข้ามาที่เครื่องกิตติพัศว่า

“พรุ่งนี้เจอกันที่สนามม้านะคะ ขอพาพายไปเชียร์นวียาด้วยคน”

พอกิตติพัศอ่านไลน์ก็บอกศรุดา เธอบอกว่าตนยังไม่ได้ถามเลย เขาอ้อนว่า

“ก็ผมอยากบอกนี่ครับ...แล้วผมก็จะบอกคุณดาทุกๆเรื่องเลยด้วย...ว่าแต่คุณดาโอเคไหมครับที่อรจะไปกับเราด้วย”

“ดาพูดตรงๆนะคะ ดารู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลยเวลาเจอพี่อร”

“ผมเข้าใจครับว่าอรอาจจะเคยทำอะไรไม่ดีไว้เยอะ แต่ครั้งนี้เธออาจจะอยากแก้ตัวจริงๆก็ได้ เราลองให้โอกาสเขาดูก่อนไหมครับ”

ศรุดาพยักหน้า ทั้งสองจึงช่วยกันเลือกชุด ศรุดาเอาชุดที่กิตติพัศเลือกให้แล้วขอเข้าไปลอง

ยิ่งใกล้วันแข่งขัน นวียายิ่งเครียด วันนี้ก็เปิดวิดีโอคราวที่พลาดดูกับพ่อและแม่เพื่อหาจุดบกพร่อง

อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 7 วันที่ 28 พ.ย.61

ละครเรื่อง รักพลิกล็อก บทประพันธ์โดย เทพิตา
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก บทโทรทัศน์โดย เหนือดาว
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก กำกับการแสดงโดย สรัสวดี วงศ์สมเพ็ชร
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ผลิตโดย บริษัท นอร์ธสตาร์ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ควบคุมการผลิตโดย กัญญารัตน์ จิรรัชชกิจ
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ