อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 12 วันที่ 29 พ.ย.61
ทิพย์เกสรหายดีแล้วก็ออกตามหานิราศ โดยไปหาเจ้าอาวาสบอกว่าลูกชายตนมาหาซื้อเรือนไทยเก่าแถวนี้แต่หายตัวไปติดต่อไม่ได้ เลยต้องมาตามหาเองสมคิดบอกว่า สารวัตรบอกว่าท่านเป็นคนเก่าแก่ที่นี่น่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าคนอื่นตนจึงมาพึ่งท่าน เจ้าอาวาสเห็นเปรื่องเหมือนมีอะไรจะพูด ถามว่า “มีอะไรหรือเปล่าโยมเปรื่อง”
“สองสามวันก่อนมีชาวบ้านมาทำบุญที่วัด แกว่ามาทำบุญล้างซวยเพราะเห็นผีตรงเรือนไทยริมน้ำ”
ทิพย์เกสรสนใจทันทีถามว่าที่ไหนหรือ เปรื่อง บอกว่าที่นั่นผีดุไม่มีใครอยากไปหรอก ทิพย์เกสรว่าผีดุแค่ไหนก็ต้องไปดูให้เห็นกับตาว่าลูกตนไม่อยู่ที่นั่น สมคิดถามว่าเรือนครูทับอยู่ไกลจากที่นี่ไหม เปรื่องบอกว่าอยู่ตรงคุ้งน้ำเลยวัดไป ขณะสมคิดมองหน้าทิพย์เกสร รอการตัดสินใจ เจ้าอาวาสก็หยิบขวดน้ำมนต์ให้บอกว่า
“เก็บไว้เป็นมงคลแก่ตัวนะโยม”
ทิพย์เกสร สมคิด กับเอียดพากันไปหาเรือนครูทับ ถามชาวบ้านก็บอกกลัวๆกล้าๆว่าเรือนนี้ตั้งอยู่ลึก ไม่มีธุระอะไรก็ไม่มีใครผ่านกันหรอก เรือนก็อยู่ไม่ไกลเห็นหลังคาอยู่นั่น บอกแล้วชาวบ้านขอตัวไปเลย
นิราศอยู่เรือนครูทับตามลำพัง ขณะเขาไปตาก ผ้าขาวม้ากลับมาเห็นเหมือนเงาคน ดีใจนึกว่าพิกุลกลับมาแล้ว พอไปหาเงานั้นก็หายไป มีเสียงเรียก
“คุณยศ...คุณยศ...” นิราศหลอนจนหมุนหาไปทั่ว
นิราศได้ยินเหมือนคนขึ้นเรือน เขาวิ่งขึ้นเรือนไปทันที ครู่หนึ่งทิพย์เกสรกับนิสามาถึงจะขึ้นเรือน แต่ขึ้นไม่ได้เพราะถูกงูมาขวางบันได เอียดเข้าไปกันทิพย์เกสรออกมา นิสากับสมคิดช่วยกันไล่งูแล้วทั้งหมดจึงขึ้นเรือนไปอย่างหวาดๆ
ทั้งหมดไปเจอนิราศนอนนิ่งอยู่ที่พื้นเหมือนคนใกล้ตาย ทิพย์เกสรถลาเข้าไปปลุกนิราศแต่เขาไม่รู้สึกตัว นิสาจับชีพจรแล้วสีหน้าไม่ดี เสนอให้รีบพาเขาออกไปก่อน ขณะที่ช่วยกันอุ้มนิราศลงเรือนนั้น นิราศก็เพ้อ
“ผมไม่ไป...ผมจะอยู่กับพิกุล”
พิกุลฟุบอยู่ที่เรือนจางวางพ่วงเหมือนได้ยินเสียงของนิราศที่เรือนครูทับ ภาพในนิมิต พิกุลเห็นนิสากับสมคิดกำลังช่วยกันประคองนิราศที่ยังสลบลงเรือนก็ยิ่งเจ็บปวด พึมพำแค้น...
“ฉันช่วยแกให้พ้นจากถูกกระทำย่ำยีของไอ้สารเลว นั่น แต่แกกลับจะมาพรากคุณหลวงไปจากฉันอย่างนี้หรือ นี่หรือสิ่งที่ฉันได้รับจากความเมตตาปรานีของฉัน...” พิกุลเหมือนจะลุกไปตามนิราศแต่หมดแรงเสียก่อนได้แต่ร้องไห้ อาฆาต “สิ่งที่แกกับเขาทำกับฉันไว้ จะต้องได้รับการชดใช้!”
พอนิราศรู้สึกตัวขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของนิสา นิสากุมมือเขาไว้ ขวดน้ำมนต์ที่เจ้าอาวาสให้ตกอยู่ข้างตัวนิราศ พอรู้สึกตัวนิราศก็ดิ้นรนพร่ำเพ้อแต่จะไปหาพิกุล นิราศดิ้นอย่างอ่อนแรงจนสลบไป
นิสาบอกสมคิดให้รีบพานิราศไปจากที่นี่
พิกุลอยู่ที่เรือนจางวางพ่วง รู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ทั้งโกรธ แค้น เจ็บปวด รวบรวมแรงเรียก “คุณยศ” เหมือนจะให้ระลึกถึงอดีต แต่สุดท้ายก็ได้แต่มองทิพย์เกสรกับ
นิสาพานิราศออกไปโดยไม่อาจยื้อเขากลับมาได้
“คุณยศ!!!” พิกุลเรียกและกรี๊ดสุดเสียงอย่างทรมาน
ooooooo
นิราศถูกนำเข้าโรงพยาบาล นอนในห้องพักฟื้นในโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯมา 3 วันแล้ว นิสานั่งเฝ้าอยู่ เหตุการณ์ที่บ้านครูทับยังตามหลอนเธอ เธอพยายาม นึกชื่อ “คุณยศ” ที่ได้ยินพิกุลเรียกว่าเคยได้ยินที่ไหน แต่ก็นึกไม่ออก
ขณะนั้นสมคิดเข้ามาถามว่ามาดูแลนิราศทุกวันแบบนี้ไม่เหนื่อยแย่หรือ เธอบอกว่าเหนื่อยยังไงพอนิราศฟื้นตนก็หายเหนื่อยแล้ว ตอนนี้เราก็เบาใจได้เปลาะหนึ่งว่านิราศไม่ได้เป็นไข้ป่า นอกเสียจากว่า...สามวันมานี้นิราศเพ้อแต่ชื่อพิกุล มองหน้าสมคิดถามว่ารู้จักคุณพิกุล
หรือเปล่า สมคิดจึงชวนออกไปคุยข้างนอกดีกว่า
ในขณะที่ยังสลบนั้น จิตใต้สำนึกของนิราศกลับไปที่เรือนจางวางพ่วงอีกครั้ง ร้องเรียกและเดินตามหา พิกุล แต่พอเดินเข้าไปในเรือน กลายเป็นเรือนร้าง เขาเอะใจว่าเกิดอะไรขึ้น เดินไปที่ห้องนอนของพิกุล เคาะประตูเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบ ครู่หนึ่งประตูเปิด
ออกเอง นิราศดีใจรีบเข้าไปเห็นแต่ปี่วางอยู่บนที่นอน
นิราศเดินหาพิกุล แต่เหยียบถูกกองเลือดที่พื้น ปรากฏว่าเลือดไหลออกจากปี่จนชุ่มที่นอน เขาจะหยิบปี่ดู ถูกมือหนึ่งมาคว้ามือไว้ มือนั้นชุ่มไปด้วยเลือด! มองไล่ขึ้นไปจึงเห็นเป็นพิกุลที่เลือดไหลออกจากตา จมูกและปาก เขาตกใจร้องเรียกอย่างเป็นห่วง...
“พิกุล!!! พิกุล!!!”
นิราศจะคว้าตัวพิกุลมากอดแต่พิกุลกลับหายไป เขาคว้าได้แต่ลม แล้วล้มลงบนที่นอนนั้น...
ooooooo
นิราศรู้สึกตัวอีกครั้งที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯ พอสะดุ้งตื่นเขานึกว่ายังอยู่เรือนจางวางพ่วง ร้องสุดเสียง
“พิกุล!!!”
แต่พอมองไปรอบตัวก็สงสัยว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? นิสาได้ยินเสียงนิราศรีบเข้ามาดูร้องดีใจ
“พี่นิราศ...พี่นิราศฟื้นแล้ว”
“พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...พี่ต้องไปหาพิกุล” นิสา
บอกว่ายังไปไม่ได้เพราะยังไม่หายดี “พี่ไม่เป็นอะไร พี่จะกลับไปหาพิกุล”
นิราศพยายามจะลุกจากเตียง นิสายื้อไว้พลางกดเรียกพยาบาลให้เข้ามา พอดีทิพย์เกสรเข้ามากับเอียดและสมคิด สมคิดรีบเข้าไปช่วยนิสาจับนิราศไว้
นิราศยังคงพร่ำหาแต่พิกุล บอกว่าจะไปช่วยพิกุล เธอรอตนอยู่ที่นั่น ทิพย์เกสรบอกว่าไม่มีใครเป็นอะไรทั้งนั้น!! แล้วที่นั่นก็ไม่มีใครนอกจากเขา เมื่อนิราศร่ำร้องจะไปหาพิกุลให้ได้ ทิพย์เกสรบอกว่าพิกุลไม่มีตัวตนมันเป็นผีที่เขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเพราะถูกมันสะกด ไม่รู้ตัวหรือไง
“ผมไม่ได้ถูกสะกด แต่ผมรักพิกุล รักด้วยหัวใจที่แท้จริงของผม...ต่อให้พิกุลต้องการชีวิตผม ผมก็ยอม”
เมื่อหว่านล้อมอย่างไรนิราศก็ไม่เชื่อ ทิพย์เกสรจึงบอกว่าตนจะให้ไปก็ต่อเมื่อหมอบอกว่าเขาหายดีแล้วเท่านั้น นิราศยืนยันว่าตนไม่ได้เป็นอะไร ทิพย์เกสรจึงเปลี่ยนเป็นตัดพ้ออย่างน้อยใจว่า
“แกไม่คิดถึงจิตใจแม่บ้างหรือไง แม่เสี่ยงชีวิตไปพาแกกลับมา แต่แกกลับไม่เห็นความห่วงใย
ของแม่แม้แต่นิดเดียว” ทิพย์เกสรจับมือนิราศไว้แน่น นิราศจะดึงมือออก ทิพย์เกสรกลับจับแน่นยิ่งขึ้น บอกว่า “ถ้าแกอยากเห็นแม่หัวใจแตกสลายไปตอนนี้ก็เอาเลย”
นิราศมองมือแม่ที่จับมือตนอยู่ ทิพย์เกสรจับตาดูอยู่ ในที่สุดนิราศน้ำตาไหลเอามืออีกข้างดึงมือแม่ออก ทิพย์เกสรเสียใจมาก แต่แล้วนิราศก็ใช้มือ
อีกข้างกุมมือแม่ไว้ ทิพย์เกสรถึงกับน้ำตาร่วงด้วยความปลาบปลื้ม เอ่ยทั้งน้ำตาว่า
“ขอให้แม่เห็นว่าแกหายดีเสียก่อนเถอะ ถึง วันนั้น...แม่จะไม่ห้ามแกอีกเลย”
นิสาอยู่ด้วยตลอดเวลา เธอเศร้าอย่างที่สุด เมื่อตระหนักชัดว่า นิราศไม่ได้รักตนเลย...
ทิพย์เกสรออกจากห้องพร้อมกับสมคิด ไม่ทันพ้นหน้าห้องก็คาดคั้นสมคิดว่า ยังกล้ายืนยันไหมว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คน สมคิดยืนยันว่าแม่พิกุลคนนั้นตายไปตั้ง 50 ปีแล้ว
“อย่างนั้นแกกลับไปที่นั่นกับฉันตอนนี้เลย ฉันจะไปจุดธูปขอขมาเขา หากตานิราศไปทำผิดอะไรไว้โดยไม่รู้ตัว เขาจะได้ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวกับนิราศอีก”
“คุณทิพย์เชื่อเรื่องนี้ด้วยหรือครับ”
“แกก็เห็นกับตาว่าลูกฉันเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะถูกผีกระทำ ฉันก็ไม่เห็นว่าจะเป็นอะไรไปได้อีกแล้ว...ฉันห่วงลูกฉัน ฉันไม่อยากเห็นลูกฉันเป็นบ้ายิ่งไปกว่านี้”
ooooooo
ฝ่ายสารวัตรบัญชาขึ้นเรือนจางวางพ่วงมา
กับสินธรและอัปสร สารวัตรเล่าว่า
“พอญาติพี่น้องของกำนันเห็นหลักฐานที่คุณหามายืนยันได้ก็ไม่มีใครติดใจจะทวงเรือนหลังนี้อีกแล้ว”
“ที่ไม่ทวงก็คงกลัวจะโดนขุดเรื่องอื่นขึ้นมาประจานล่ะสิ โดยเฉพาะคดีของท่านเจ้าอาวาสคนก่อนนี้” สินธรเชื่อเช่นนั้น อัปสรถามว่ากำนันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆหรือ
อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 12 วันที่ 29 พ.ย.61
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทประพันธ์โดย เสน่ห์ โกมารชุนละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทโทรทัศน์โดย บลูลาวา
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ที่มา ไทยรัฐ