อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 9 วันที่ 19 พ.ย.61

อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 9 วันที่ 19 พ.ย.61

จางวางพ่วงจับก้านเอาหัวโขกเสาถี่ๆแข่งกับเสียงระนาดที่รัวจนก้านเลือดท่วมแล้วปล่อย ปรามว่า

“มึงอย่ามาขึ้นเหยียบเรือนกูอีก จำไว้...กูไม่อยากเอาชีวิตเพราะไม่อยากก่อเวรกรรมกับคนชั่วเยี่ยงมึง ไอ้คนใจสัตว์”

ลูกน้องกำนันพงษ์เอาพระเครื่องของก้านไปให้กำนันดู บอกว่าผีเรือนเล่นพี่ก้านเสียสะบักสะบอมเลยอาจถูกหักคอหรือแหกอกไปแล้ว แต่จู่ๆก้านก็โผล่เข้ามา กำนันเห็นสภาพของก้านก็ยิ่งแค้น ประกาศลั่น



“มึงเอาชีวิตลูกชายกูไปไม่พอ นี่มึงยังอาฆาตจะเอาชีวิตลูกน้องกูอีกคน กูไม่เอามึงไว้แน่ พวกมึงต้องไม่มีเรือนอยู่ กูจะทำให้มึงเป็นผีเร่ร่อนไม่ได้ผุดได้เกิด คอยดูกูเถอะ!!!”

พิกุลเหมือนรับรู้ความอาฆาตของกำนันตอบโต้ท่ามกลางเสียงปี่พาทย์ที่ดังรัวว่า

“เรือนของกูไม่เคยเป็นของมึง คนละโมบอย่างมึงไม่มีวันตายดี”

สินธรขึ้นเรือนมาตามหานิราศแต่ไม่เห็นใคร เขารู้สึกเหมือนถูกใครมองอยู่แต่พอหันไปก็ไม่มีใครจึงยกมือไหว้อธิษฐาน

“ผลบุญใดๆ อันเกิดจากการยกเรือนนี้ให้เป็นสมบัติของวัด ได้โปรดบันดาลให้ไอ้คนที่มันโกงวัดได้รับผลกรรมอย่างสาสมด้วยเถิด เจ้าประคู้ณ...” ลมวูบใหญ่พัดผ่านสินธรไปเหมือนรับรู้คำอธิษฐานนั้น

จางวางพ่วง เพียร สุดและอ่ำเห็นสินธรก็รู้ว่าคือสิน จึงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรือนของตน จางวางสบถ

“ไอ้กำนัน...ไอ้สารเลว!!!”

ooooooo

นิสานอนเฝ้าคุณทิพย์เกสรที่โซฟาในห้องพักฟื้นคนไข้ เธอนอนกระสับกระส่ายอย่างฝันร้าย...


นิสาฝันถึงในวัยเด็กที่นั่งรถไปกับนิราศในวัยใกล้เคียงกันที่เบาะหลัง เบาะหน้ามีพ่อของนิสาและพ่อของนิราศเป็นคนขับ ทันใดนั้นมีรถบรรทุกคันหนึ่งพุ่งเข้ามา นิราศตะโกนสุดเสียง

“พ่อ!!!”

นิสาหันมองเห็นเศษกระจกที่แตกพุ่งมาตรงหน้า เธอหลับตาอย่างหวาดเสียว พอลืมตาอีกครั้งเห็นว่านิราศสลบทับอยู่บนตัวเธอรับเศษกระจกที่พุ่งมาเต็มตัวเพื่อปกป้องตน ในวินาทีที่หวาดกลัวสุดขีด นิสารู้ซึ้งถึงความปลอดภัยที่ได้รับการปกป้องจากนิราศ

นิสาสะดุ้งตื่นลืมตาค้างจากฝันร้าย หยิบยานอนหลับจะกินแต่เปลี่ยนใจเก็บใส่กระเป๋า มองไปที่เตียง เห็นทิพย์เกสรมองอยู่ พอนิสาจะเข้าไปดู ทิพย์เกสรก็หลับตาลงปฏิเสธกลายๆ นิสารับรู้ความรู้สึกนั้น

ที่ห้องทะเบียนคนไข้ อัปสรหรือเอื้อยในชาติก่อน กำลังปฏิบัติหน้าที่ จิตราก็เข้ามาทำบัตรคนไข้ อัปสรถามว่าฝากครรภ์ใช่ไหมและขอบัตรประชาชน ทันทีที่เห็นบัตรอัปสรอึ้ง ถามว่าสามีมาด้วยหรือเปล่า

จิตรายิ้มเย้ยว่า “ผัวฉันก็ไอ้คนที่หล่อนลักกินขโมยกินอยู่ไง” อัปสรไม่อยากมีเรื่องจึงส่งให้เพื่อนรับหน้าที่ต่อแล้วลุกไป แต่จิตรายังตามไปด่าสาดเสียเทเสีย อัปสรโต้ว่าอย่าคิดว่าผัวคุณมีแต่คุณ สันดานอย่างนี้ มันคงไข่ทิ้งไปทั่วแล้ว

อัปสรพยายามจะเดินหลีกแต่ถูกจิตรามาขวางบอกว่า “วันนี้ฉันไม่ได้ตบแกให้สาแก่ใจ ฉันไม่กลับ” อัปสรเตือนสติให้นึกถึงเด็กในท้อง แต่จิตราไม่ยอมขัดขาจนอัปสรล้ม ลุกขึ้นได้ก็ผลักจิตราไปกระแทกกำแพง จะตามตบอีก แต่ก็ต้องยกมือค้างเมื่อเห็นมีอะไรไหลลงมาตามหว่างขาของจิตรา

“แก...แกทำอะไรลูกฉัน...ช่วยด้วยค่ะ...ช่วยด้วย...” จิตราโวยวาย

อัปสรตกใจทำอะไรไม่ถูก แต่ผลก็คือถูกงามตาหัวหน้าแผนกเรียกไปตำหนิและให้ออกจากงานไม่ให้โรงพยาบาลเสื่อมเสียมากกว่านี้ อัปสรน้ำตาตกอ้อนวอนขอโอกาส แต่งามตาก็ไม่ใจอ่อน

ทิพย์เกสรไม่พอใจที่นิราศให้นิสามาดูแลตน บอกว่าเอียดก็ดูแลตนได้ นิราศบอกว่านิสาก็ไม่ใช่ใครอื่นไม่อย่างนั้นแม่ก็ไม่ส่งเสียให้เรียนจนจบ

“แม่ส่งเสียก็เพราะพ่อเราสั่งไว้ อันที่จริงพ่อเราก็ไม่ต้องรู้สึกผิดว่าทำพ่อเขาตายสักหน่อย เป็นเพราะไอ้รถคู่กรณีนั่นต่างหาก”

นิสายืนอยู่ที่มุมหนึ่งในห้องฟังแม่ลูกคุยกันอย่างไม่สบายใจ ได้ยินนิราศบอกว่านิสาเต็มใจมาดูแลแม่ หว่านล้อมว่าคนที่พยาบาลและพาแม่มาส่งโรงพยาบาลอย่างปลอดภัยคือนิสา ถ้าเกิดเหตุอย่างนี้อีก...ถามว่า “ผมจะทำงานยังไงล่ะครับถ้าต้องเป็นห่วงแม่อย่างนี้ ให้โอกาสนิสาเถอะครับ...นะครับแม่”

ทิพย์เกสรจำต้องพยักหน้าบอกว่า “แม่เห็นแก่ลูกหรอกนะ” นิสาที่แอบฟังอยู่ยิ้มออกอย่างมีความสุข

ooooooo

สมคิดสืบมาได้ว่าโฉนดที่ดินผืนนั้นเป็นชื่อของกำนันพงษ์ นิราศไม่ให้ทำอะไรจนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่าเป็นโฉนดที่ได้มาโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย สมคิดว่าเราจะสืบให้ลึกคงยากเพราะไม่รู้จักคนแถวนั้น ที่พอจะรู้ตื้นลึกหนาบางของกำนัน

นิราศยิ้มอย่างมีความหวังว่าตนพอจะรู้จักใครบางคนที่อาจให้ข้อมูลเราได้ คือเจ้าของเรือนตัวจริง เจ้าของเรือนที่อยู่ที่เรือนนั้น สมคิดถามว่าใครหรือ

“นั่นสิ เรายังไม่รู้จักชื่อกันด้วยซ้ำ...แต่เหมือนรู้จักกันมานานเหลือเกิน” นิราศพึมพำแววตามีความสุข

นิราศเปิดสมุดบันทึกที่สอดรูปเรือนหลังนั้นไว้ที่หน้าหนึ่ง ใต้รูปเป็นดอกปีบที่เขาเก็บมาทับไว้ในสมุด เขามองดอกปีบอย่างมีความสุขเมื่อนึกถึงเจ้าของ...

อัปสรไปที่แผงขายขนมจีนของอิ่มที่ตลาด อิ่มกำลังบ่นแกมด่าลูกค้าที่ซื้อขนมจีนแล้วโกยผักแนมไปเกือบหมดตะกร้าว่าแบบนี้แม่ค้าทุนหายกำไรหดหมดจนเกือบทะเลาะกับลูกค้า

พออัปสรเข้ามาอิ่มก็หันมายิ้มแย้มต้อนรับ อัปสรนั่งลงไม่ทันสั่งประกิจผัวของจิตราก็มานั่งแซะ อัปสรตกใจลุกหนี ประกิตอ้อนให้อยู่คุยกันก่อนแต่ไม่ทันคุยอะไรจิตราก็เข้ามาด่าเปิง อัปสรไม่อยากมีเรื่องจะลุกหนี ถูกจิตราป่าวร้องให้ชาวบ้านมาดูผู้หญิงหน้าด้านใจดำอำมหิตทำคนแท้งได้ลงคอ แล้วเข้าไปตบอัปสรฉาดใหญ่ พวกไทยมุงเข้ามาเชียร์ตบให้ปากแตกกินน้ำพริกไม่ได้เลย

จิตราตบแล้วไม่หนำใจหันไปคว้าหม้อน้ำยาสาดใส่อัปสร อัปสรอายจนต้องเดินหนีออกมา

ที่บ้านอัปสร เปรื่องพ่อของอัปสรกำนันจากชาติก่อน กำลังคุยกับสินธรที่มาหว่านล้อมให้เปรื่องช่วยรื้อฟื้นเรื่องที่ดินผืนนั้นที่กำนันพงษ์จะขายให้สร้างโรงงานว่าจะปล่อยน้ำเสียลงคลองที่พวกเราใช้กินใช้อาบกัน

“เอ็งก็ไปต่อรองกับเจ้าของโรงงานเขาสิวะ จะให้รื้อฟื้นที่ผืนนั้นขึ้นมาทำไม”

“ก็ที่ผืนนั้นมันของบรรพบุรุษฉันยกให้วัด...มันกลายเป็นของกำนัน แล้วกำนันจะเอาไปขายได้ยังไงเล่า”

“กูไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว” เปรื่องปฏิเสธ ก็พอดีอัปสรกลับมาเข้ากอดเปรื่องร้องไห้เหมือนเด็ก

 สินธรมองอัปสรด้วยความเห็นใจ เขารู้สึกคุ้นเคยกับอัปสรมาก่อน...หลบมุมไปนั่งกินข้าวฟังเรื่องราวที่อัปสรเล่าอย่างเห็นใจ

ooooooo

นิสากลับถึงห้องพักที่บ้านนิราศ เจอเอียดบอกว่าโชคดีที่นิสามาช่วยคุณทิพย์ไว้ทัน ตนทำอะไรไม่ถูก เพราะปกติคุณทิพย์ก็แค่วิงเวียนหน้ามืดเท่านั้นไม่ถึงกับฟุบแบบนี้

คืนนี้นิสาจะไปเฝ้าอีก เอียดบอกว่าคุณทิพย์เกสรเห็นว่าเมื่อคืนนิสาคงเหนื่อยเลยให้ตนผลัดเวรกันเฝ้าจนกว่าจะได้กลับบ้าน

คืนนี้นิสาจึงรอจนนิราศกลับมา ขณะเขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อมากินข้าวนั้น เขาลืมสมุดบันทึกไว้ นิสาจึงหยิบจะตามไปให้ ทำรูปถ่ายตกเธอหยิบเสียบไว้ตามเดิม แต่เห็นดอกปีบแห้งที่ทับไว้อีกหน้าหนึ่ง จึงหยิบมาดู รู้สึกคุ้นเคยกับดอกปีบนั้นมาก

ทันใดนั้นลมกระโชกเข้ามา มวลอากาศก่อรูปเป็นเงาของพิกุลที่จ้องนิสาอย่างเคียดแค้นแล้วตรงเข้าบีบคอ นิสากรีดร้องตกใจปล่อยดอกปีบร่วง นิราศได้ยินเสียงนิสาร้องรีบลงมาเห็นนิสาถือสมุดบันทึกของตนอยู่ เขาตรงเข้าเขย่าเรียกจนนิสารู้สึกตัว ส่งสมุดคืนให้ นิราศถามว่าเป็นอะไร เธอไม่ตอบแต่กอดเขาแน่นเหมือนเด็กต้องการคนปกป้อง

ooooooo

คืนนี้...พิกุลกลับมาที่ห้องนอนบ้านจางวาง ยืนที่หน้ากระจก นึกถึงเหตุการณ์ที่บ้านนิราศอย่างเจ็บช้ำกราดเกรี้ยวจนกระจกแตกร้าว แล้วหยิบปี่จากกล่องขึ้นมาเป่าเพลงนางหงส์จนดังไปทั่วคุ้งน้ำ

อ่านละคร ปี่แก้วนางหงส์ ตอนที่ 9 วันที่ 19 พ.ย.61

ละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทประพันธ์โดย เสน่ห์ โกมารชุน
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ บทโทรทัศน์โดย บลูลาวา
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละคร ปี่แก้วนางหงส์ ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ที่มา ไทยรัฐ