อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 7 วันที่ 1 ธ.ค.61
ทรงวาดมาร่วมงานในฐานะเถ้าแก่คนดัง ส่วนพันเดชมาเพื่อแนะนำตัวและหาเสียงร่วมกับชาญยุทธ กระนั้นเมื่อเห็นสายตาชาญยุทธวนเวียนที่อรุณรุ่งเลยอดไม่ได้จะฉีกหน้าอีกฝ่ายด้วยการบริจาคเงินมากกว่าชาญยุทธโกรธมากที่ถูกพันเดชแย่งความโดดเด่นในงานระดมทุนฯ จึงสั่งวิสูตรให้จ้างเด็กๆแถวนั้นไปเอาคืนด้วยการทำไอศกรีมเลอะเสื้อพันเดช วิสูตรทำตามสั่งแต่อดเตือนสติเจ้านายหนุ่มไม่ได้ที่ทำตัวเหมือนเด็กๆ
“คุณพันเดชทำไม่ถูกก็จริงแต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรไม่ใช่เหรอครับ ถ้าท่านมารู้เข้าว่าคุณอ้ายโกรธเคืองกับเรื่องแค่นี้ท่านคงไม่พอใจ คนจะทำการใหญ่อย่าคิดเล็กคิดน้อยสิครับ”
คำพูดเตือนทำให้ชาญยุทธฮึดฮัดแต่ก็รับปาก
ไม่ทำอีก วิสูตรได้แต่มองตามหลังเจ้านายหนุ่มขำๆ ทั้งระอาปนอ่อนใจให้กับสภาวะคนหนุ่มริรัก “หึงสาวมากกว่า ล่ะมั้ง...เป็นเอามาก!”
ทรงวาดก็สัมผัสได้ถึงความตึงเครียดระหว่างชาญยุทธกับพันเดช แต่ไม่ทันสะระตะสิ่งใดสายตาก็เหลือบเห็นสายสร้อยรูปดาบสามเล่มไขว้กันของพันเดช เถ้าแก่ใหญ่เจ้าของโรงสีนิ่วหน้าสงสัยว่ามันคือสัญลักษณ์ของอะไร...
ooooooo
ทรงวาดหมกมุ่นเรื่องพันเดชโดยไม่ทันเอะใจว่าอรุณรุ่งแอบชอบ ลูกสาวร้านทองคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่าเขามีใจถึงมีน้ำใจมารับส่งเธอเมื่อมีโอกาส วันนี้ก็เช่นกัน...หลังจบงานระดมทุนฯเขาก็แวะมาส่งเธอถึงมหาวิทยาลัย
ปิ่นมุกเห็นทรงวาดมากับอรุณรุ่งก็น้อยใจ เมื่อได้อยู่ตามลำพังตอนนั่งรถกลับบ้านจึงอดถามตรงๆไม่ได้
“ทำไมเฮียถึงไม่พูดกับอั๊ว”
“อั๊วไม่รู้จะพูดอะไรแล้วอั๊วก็ต้องขับรถด้วย ไม่อยากเสียสมาธิ”
“อั๊วหมายถึงตั้งแต่อั๊วออกจากโรงพยาบาลแล้ว เฮียก็ไม่พูดกับอั๊วเลย”
ทรงวาดหน้าเครียด พยายามเฉไฉแต่ปิ่นมุกกลับสวนตรงประเด็น “เฮียไม่สนใจจริงๆใช่ไหมว่าจะมีใครจีบอั๊ว...เมื่อก่อนเฮียไม่ชอบไม่ใช่เหรอ เฮียบอกอั๊วต้องเรียนหนังสือไม่ควรคิดเรื่องพวกนี้ แล้วทำไมตอนนี้เฮียถึงไม่ว่าอะไร”
“ก็อั๊วเห็นว่าลื้อโตขึ้นแล้ว วันนึงลื้อก็ต้องมีคนที่ลื้อรัก ถ้ามีโอกาสเจอคนดี ดูๆกันไว้ก็ไม่เสียหายอะไรนี่”
ปิ่นมุกค้อนขวับแต่ทรงวาดไม่สะทกสะท้าน ยุให้เลือกสักคน “รุ่นพี่ลื้อก็ไม่เลวนะ อาไช้ก็ดีรู้จักกันตั้งแต่เด็ก ไม่ต้องปรับตัวมาก จ่ารณชิตก็ดูๆเขาชอบลื้ออยู่ ถึงยศจะน้อยไปหน่อยแต่อนาคตไปไกลแน่ ลื้อสนใจ
คนไหนล่ะ”
ทรงวาดฝืนยิ้มสุดความสามารถ ปิ่นมุกเสียความรู้สึกโพล่งอย่างเหลืออด
“อั๊วไม่โง่ถึงขนาดดูไม่ออกหรอกนะว่าเฮียแกล้งพูด เฮียอยากผลักให้อั๊วออกไปจากชีวิตเฮีย อั๊วจะบอกให้เฮียรู้ไว้เลยว่าเฮียทำสำเร็จครึ่งนึง...อั๊วเสียใจแต่อั๊วไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าเฮียจะพูดความจริงกับอั๊ว!”
ไม่ใช่แค่ทรงวาดกับปิ่นมุกที่มีปัญหา ป่วยซังก็ไม่หายโศกเรื่องสุเทพคร่ำเคร่งกับงานจนทุกคนในบ้านเป็นห่วง โดยเฉพาะทิเหล็งที่ตัดใจจากเธอไม่ได้ ได้แต่ดูแลห่างๆด้วยความรักและภักดี...
ooooooo
ทรงวาดพักเรื่องปิ่นมุกไว้แล้วแวะหาเม่งฮงเพื่อนำภาพวาดสัญลักษณ์ดาบสามเล่มไขว้กันของพันเดชให้ดู
“อั๊วคุ้นตราอันนี้มากแต่นึกไม่ออก อาเจ็กพอจะรู้ไหมครับว่ามันเป็นตราหรือเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มไหน”
“ถ้าเป็นในแวดวงนักเลงอั๊วมั่นใจว่าไม่มีกลุ่มไหนใช้สัญลักษณ์แบบนี้ แต่ถ้านอกเหนือจากนั้นอั๊วไม่รู้แล้ว”
“ถ้าอาเจ็กว่าอย่างนี้ก็คงไม่ผิดหรอกครับ”
เม่งฮงไม่ติดใจเรื่องสัญลักษณ์ดาบสามเล่ม
แต่สงสัยเรื่องฮุ่ยเซี้ยงมากกว่า “อั๊วติดต่ออีไม่ได้เลย ไม่รู้อีไปอยู่ไหน ถามอาไต้เกียวก็บอกว่าไม่สบาย ไปพักผ่อนแต่ไปที่ไหนก็ไม่รู้ ตั่วเฮียไม่เคยเป็นอย่างนี้ ขนาดวันรับส่วนแบ่งยังไม่มา”
“โอ๊วแปะไม่เป็นอะไรหรอกครับ...เดี๋ยวถึงเวลาก็กลับมาเอง”
ทรงวาดพูดยิ้มๆก่อนเปลี่ยนเรื่องกลบเกลื่อน
“อาเจ็กไม่โกรธโอ๊วแปะเหรอครับ ตอนที่เราเกือบตายโอ๊วแปะเป็นคนแรกที่ทิ้งเราเลยนะครับ”
“เป็นลูกผู้ชายอย่าใจคอคับแคบเป็นผู้หญิงสิวะ คนเราต้องมีกลัวบ้าง ความดีอื่นตั่วเฮียอีก็มีทำไมไม่คิดถึง”
“อาเจ็กนี่รักพี่รักน้องจริงๆนะครับ จะเป็นยังไงก็ไม่เคยถือสาเลย”
เม่งฮงยิ้มบางๆ ก่อนถอนใจเหนื่อยหน่ายเพราะลูกชายกับลูกสาวมีเรื่องขัดกันตลอด โดยเฉพาะเรื่องพริ้มเพราที่เฮ้งเตี๋ยงกลับไปติดพัน ทรงวาดเข้าใจความรู้สึกเม่งฮงกับเฮ้งเตี๋ยง แต่ลี่เง็กไม่เข้าใจตามไปทำร้ายพริ้มเพรา
ลี่เง็กชังน้ำหน้าพริ้มเพราจึงขู่จะกรีดหน้าถ้าพี่ชายไม่เลิกยุ่ง โชคดีที่ทรงวาดกับเม่งฮงตามมาช่วยทันพริ้มเพราเลยรอดตัวไปได้ ลี่เง็กแค้นใจมากและยิ่งเดือดเมื่อเม่งฮงจะจับเธอแต่งงานเพื่อแก้ไขความประพฤติ!
เม่งฮงปล่อยให้ลูกสาวระบายอารมณ์ตามใจชอบก่อนบอกว่าทรงวาดจะเป็นธุระจัดหาผู้ชายมาแต่งงานให้ ลี่เง็กโกรธมากพาลพาโลทรงวาดจนเม่งฮงเหลืออดลุกมาชี้หน้าด่า
“ลื้ออย่าด่าอาโฮ่วให้อั๊วได้ยินอีกนะ ที่อั๊วกับอีต้องจับเข่าคุยกันก็เพราะพฤติกรรมลื้อนั่นแหละ อยากติดคุกนักรึไง มีผัวไปซะเผื่อลื้อจะเป็นผู้เป็นคนขึ้นมั่ง”
“อั๊วไม่แต่ง! อั๊วเกลียดอีพริ้มเพรา อั๊วอยากฆ่ามันพอๆกับไอ้หมาโฮ่วนั่นล่ะ”
ลี่เง็กไม่หยุดอาละวาด เม่งฮงจึงตบสั่งสอน “อั๊วเตือนลื้อแล้วนะอาเง็ก อย่าลามปามอาโฮ่วอีก อีเป็นอาเฮียลื้อ อีหวังดีกับลื้อ มีบุญคุณกับลื้อกับอาเตี๋ยงไม่รู้จักเท่าไหร่...นักเลงอย่างพวกเรายึดถือบุญคุณเป็นอันดับแรก ศักดิ์ฐานะเป็นอันดับสอง คนไม่รู้คุณคนไม่รู้ฐานะตัวเองไม่ใช่ลูกอั๊ว...ออกไปให้พ้น!”
ทรงวาดไม่ได้ตำหนิพริ้มเพราที่กลับไปรักกับเฮ้งเตี๋ยง แต่เตือนด้วยความหวังดีว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้ไม่มีวันจบด้วยการแต่งงานแถมยังสร้างความแตกร้าวให้คนในบ้านเฮ้งเตี๋ยง พริ้มเพราสำนึกผิดและสัญญาจะตัดใจ
ลี่เง็กบุกเอาเรื่องทรงวาดถึงบ้านโทษฐานจะทำตัวเป็นพ่อสื่อ ทิเหล็งจะลากตัวออกไปแต่ลี่เง็กก็ฤทธิ์เยอะฉวยแก้วใกล้มือปาใส่ทรงวาดแต่พลาดโดนปิ่นมุกจนคิ้วแตกแทน
ทรงวาดโมโหเมื่อเห็นปิ่นมุกบาดเจ็บ สั่งทิเหล็งพาตัวลูกพี่ลูกน้องสาวไปทิ้งนอกบ้าน ส่วนตัวเองช่วยทำแผลให้ปิ่นมุก ท่าทางเป็นห่วงเป็นใยของเขาทำให้ปิ่นมุกอดใจไม่ไหวโพล่งถาม
“เฮียห่วงใยอั๊วแล้วทำไมต้องเสือกไสไล่ส่งอั๊วด้วย...ตอบอั๊วเถอะแล้วอั๊วจะไม่ถามให้เฮียต้องรำคาญอีกเลย ถ้าเฮียไม่ห่วงอั๊วก็เข้าใจได้ว่าเฮียอยากให้อั๊วไปพ้นๆ แต่ที่เฮียทำอยู่มันไม่ใช่”
ทรงวาดไม่มีทางเลือกตอบตามตรง “ลื้อจำที่พี่บุญธรรมอั๊วพูดตอนไปเยี่ยมลื้อที่โรงพยาบาลได้ไหม...ที่บอกว่าอั๊วกับลื้อคือคนของเขา มันคือคำขู่...หมายความว่าถ้าอั๊วตีตัวออกห่างลื้อก็จะไม่ปลอดภัยไปด้วย...อย่าอยู่ใกล้อั๊วเป็นดีที่สุด ทั้งที่ลื้อถูกแทงหรือแม้แต่การที่ถูกอาเง็กทำร้ายเอาวันนี้ก็มีต้นเหตุมาจากอั๊วทั้งนั้น ไปให้ไกลจากอั๊วเพื่อตัวลื้อเอง”
ปิ่นมุกเพิ่งเข้าใจว่าทรงวาดทำทุกอย่างเพื่อปกป้องตนก็ถึงกับน้ำตาคลอ
“แต่ถ้าไม่มีเฮีย อั๊วก็ตายไปตั้งนานแล้ว”
“อั๊วทำเพื่อปกป้องลื้อ”
“เฮียทำเพื่อปกป้องอั๊ว แต่เฮียเคยคิดบ้างไหมว่า ที่เฮียผลักไสอั๊วไปก็เป็นการทำร้ายอั๊วเหมือนกัน!”
ooooooo
ระหว่างที่ทรงวาดกับปิ่นมุกทุกข์ทรมานใจ ลี่เง็กเจอรณชิตโดยบังเอิญหน้าบ้านทรงวาดจึงระบายทุกอย่างให้ฟังโดยเฉพาะเรื่องลูกพี่ลูกน้องหนุ่มทำตัวเป็นพ่อสื่อหาผัวให้เธอ
รณชิตฟังแล้วขำ อดเย้าลี่เง็กไม่ได้ที่ทำตัวเป็นนักเลงโตบุกยิงทรงวาดอย่างอุกอาจ
“เธอนี่มันเหลือเกินจริงๆ ฉันน่าจะจับเธอข้อหาพยายามฆ่ากับบุกรุกซะด้วยซ้ำ”
“อยากจับก็จับสิ แต่ถ้าอั๊วมีโอกาสเมื่อไหร่อั๊วฆ่าอีแน่...สาระแนนักไอ้โฮ่ว!”
“เถ้าแก่เสือเขาก็อยากให้เธอเป็นฝั่งเป็นฝา ไม่ได้หวังร้ายอะไรซะหน่อย ไม่แน่นะว่าคนที่เขาหาให้อาจจะหล่อยิ่งกว่าดาราหนังจนเธอตกหลุมรักก็ได้”
“อั๊วจะผลักอีตกหลุมล่ะสิไม่ว่า”
ลี่เง็กโต้ไม่ลดละ รณชิตไม่ถือสาแถมนึกเอ็นดูที่อีกฝ่ายทำตัวเหมือนเด็กเกเร เขาปฏิบัติกับเธอแตกต่างจากทุกคนที่บ้านโดยเฉพาะพ่อกับพี่ชายทำให้เธอหวั่นไหวและอดรู้สึกดีกับเขาไม่ได้...
อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 7 วันที่ 1 ธ.ค.61
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทประพันธ์โดย ปราณธรละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทโทรทัศน์โด: บทกร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ