อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 6 วันที่ 29 ก.ย.61
ทันทีที่เจ้านายหนุ่มผละไป นัทธมนก็คว้ามือถือโทร.หาเต้ยเพราะดันเผลอหลุดปากว่ากฤตย์จงใจฆ่าวรดา“เขาให้ฉันขึ้นลิฟต์ ฉันกลัวจนสติแตกแล้วก็หลุดปากออกไป”
“เธอพูดแบบนั้นแล้วน้ากฤตย์เขาไม่โกรธเธอเหรอ”
“ไม่นะ เขาก็ดีกับฉัน ช่วยปลอบฉันด้วย โอ๊ย...แล้วทีนี้ฉันจะทำไงดี เขาต้องระแคะระคายแน่ๆว่าฉันคือวรดา”
“อย่าเพิ่งกลัวไปเลยน่า น้ากฤตย์เขาอาจจะไม่สงสัยอะไรก็ได้”
“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ เพราะขืนเขาระแคะระคายเขาอาจจะฆ่าฉันอีกครั้งก็ได้”
“นัท...เธอน่ะตีตนก่อนไข้เกินไปแล้ว เอาเข้าจริงๆ
เธอยังไม่ได้สืบแน่ชัดด้วยซ้ำว่าน้ากฤตย์เป็นคนฆ่าเธอเอ่อ...หมายถึงฆ่าวรดาจริงหรือเปล่า”
“จริงสิ...ฉันฝันเห็นแบบนั้นจริงๆนะ”
“มันก็แค่ความฝัน เธอใจเย็นสักนิดก่อนได้ไหม”
เต้ยพยายามปลอบเพื่อนสาวแต่นัทธมนก็สติแตกจนเขาต้องเบี่ยงเบนความสนใจว่าได้เบาะแสเรื่องสายสร้อยจากถุงแป้งแล้ว นัทธมนตื่นเต้นมากยอมวางสายแต่โดยดีเมื่อเพื่อนหนุ่มรับปากจะหาตัวสายสร้อยให้เจอ
ooooooo
เพราะรับปากนัทธมนจะหาตัวสายสร้อยให้พบก่อนเธอกลับจากหลวงพระบาง เต้ยจึงรบเร้าให้ถุงแป้งพาไปร้านดอกไม้ของคนที่อ้างว่ารู้จักกับสายสร้อย ถุงแป้งมองมาด้วยความสงสัยก่อนเปิดฉากถามตรงๆ
“คิดว่าเราโง่หรือไง พอนัทโทร.มานายก็ลุกหนีไปยืนคุยไม่ให้เราได้ยิน บอกเรามาเดี๋ยวนี้มีเรื่องอะไรกันแน่”
“เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกถุงแป้ง”
“ยังจะมาบอกว่าไม่มีอีก เราน่ะสงสัยตั้งแต่คราวนั้น
แล้ว จำได้ไหมเต้ยเคยบอกให้เราจับตาดูนัทไว้ให้ ถ้ามีอะไรผิดสังเกตให้รีบบอกน่ะ...ตกลงที่เต้ยจะตามหาคนชื่อสายสร้อยนี่ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับนัทใช่ไหม”
เต้ยไม่มีทางเลือกพยักหน้ายอมรับ ถุงแป้งได้ทีถามเรื่องคาใจ
“ถ้าเต้ยยังเห็นเราเป็นเพื่อนอยู่ล่ะก็...บอกมาได้ไหมว่าเต้ยกับนัทกำลังสืบเรื่องอะไร”
“เอ่อ...เราไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังถุงแป้งหรอกนะ แต่ก็ต้องเกรงใจนัทเขา”
“บอกมาเดี๋ยวนี้!”
“คือ...นัทเขาขอให้เราช่วยสืบเรื่องเกี่ยวกับวรดา คนที่ใครๆก็ทักว่าหน้าเหมือนนัทเขาน่ะ”
“แต่คนในบ้านนั้นเสียชีวิตไปหมดแล้ว จะเหลือก็แต่...คนชื่อสายสร้อยอย่างนั้นใช่ไหม”
ถุงแป้งปะติดปะต่อได้รวดเร็วเพราะสงสัยมานาน
“แล้วทำไมเรื่องแค่นี้ต้องปิดบังเราด้วย เราสามคนเป็นเพื่อนกันนะ”
“คือว่า...นัทเขาคงไม่อยากให้รู้ไปถึงน้ากฤตย์น่ะ”
“ก็บอกมาสิ เราเข้าใจหรอกนะว่าน้ากฤตย์เป็นเจ้านายของนัท นัทก็คงไม่อยากให้เจ้านายรู้ว่ากำลังสืบเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานอยู่อย่างงี้ใช่ไหม”
ถุงแป้งเดาตามที่คิด เต้ยโล่งใจที่เธอเข้าใจไปอีกทาง เขาคิดจะพูดบางอย่างแต่เธอโพล่งออกมาก่อน
“บอกเราแต่แรกก็ไม่มีปัญหาแล้ว ได้! เราจะเก็บเป็นความลับไม่บอกน้ากฤตย์ แล้วเราจะช่วยสืบด้วย”
เต้ยกับถุงแป้งมาถึงร้านดอกไม้เวลาต่อมา ป้าเจ้าของร้านเคยบอกว่ารู้จักสายสร้อยตามประสาคนเก่าแก่ในละแวกนี้ สองหนุ่มสาวต้องตะล่อมและหลอกล่ออยู่นานกว่าจะได้ที่อยู่ของสายสร้อย
ถุงแป้งดีใจมาก “ได้ที่อยู่ป้าสายสร้อยมาแล้ว เราจะไปกันเลยไหม”
“รอนัทเขาจัดการเองดีกว่า เราไม่รู้หรอกว่านัทเขาอยากจะถามอะไรบ้าง”
“นัทก็คงอยากรู้เรื่องคนชื่อวรดาแหละนะ นึกๆไปก็แปลกดีที่เคยมีคนหน้าตาเหมือนยัยนัทซะอย่างกะกลับชาติมาเกิดใหม่อย่างงั้นแหละ”
“ถุงแป้งเชื่อเรื่องกลับชาติมาเกิดอะไรนี่ด้วยเหรอ”
“จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันสำคัญด้วยเหรอ...สิ่งที่มีอยู่จริง ต่อให้เราเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็ยังคงมีอยู่จริง แต่สิ่งที่ไม่มีจริง ต่อให้เราเชื่อหรือไม่เชื่อยังไงมันก็ไม่มีจริงอยู่ดี...”
ooooooo
ระหว่างที่เต้ยกับถุงแป้งช่วยกันตามหาสายสร้อย กฤตย์นั่งทำงานจนดึกดื่น เขาถ่ายภาพทีเผลอของนัทธมนไว้หลายรูปและแอบสเกตช์ไว้ในสมุดก่อนคิดถึงเรื่องเมื่อกลางวัน
“เด็กคนนี้กับวรดาไม่เหมือนกันสักนิด”
นัทธมนกับวรดาหน้าตาเหมือนกันจริง แต่นิสัยไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย ในขณะที่ฝ่ายแรกไม่ยอมคน และพร้อมชนตลอดเวลา ฝ่ายหลังกลับหัวอ่อนและเชื่อคนง่ายกว่าที่คิด กฤตย์นั่งคิดเรื่องนัทธมนกับวรดาเกือบทั้งคืน โดยไม่รู้เลยว่าในห้องพักติดกันของเลขาฯสาว...นัทธมนกำลังฝันร้าย!
เรื่องราวในอดีตผุดในฝันของนัทธมนอีกครั้ง...ครั้งนี้ต่อเนื่องจากเหตุการณ์วารีถูกหามส่งโรงพยาบาลกลางดึก หลังจากนั้นสถานการณ์ระหว่างกฤตย์กับวรดาก็ดีขึ้น ไม่ตึงเครียดเหมือนเดิมแต่ก็เจอกันไม่บ่อย กฤตย์ต้องหาทางไปหาเธอด้วยการแอบดักเจอแถวริมรั้วเพราะรู้ว่าเธอต้องมารดน้ำต้นไม้
วันนี้วรดาสวมเสื้อที่กฤตย์เคยฝากสนมาให้
เมื่อหลายวันก่อน กฤตย์เห็นแล้วชอบมาก
“ที่คุณฝากนายสนเอามาให้ไง ที่ทำให้ฉันโดนเข้าใจผิดไปว่าแอบคบหากับนายสนน่ะ”
“ขอโทษที เราไม่ได้ตั้งใจ อืม...เป็นอย่างที่คิดไว้เลย”
วรดานิ่วหน้าไม่ไว้ใจสายตากรุ้มกริ่ม กฤตย์
ยิ้มกว้างก่อนเฉลย
“ก็คิดว่าถ้าเธอใส่เสื้อตัวนี้แล้วคงจะสวยมาก”
พูดจบก็วิ่งกลับบ้าน วรดามองตามเขินๆก่อนจะเบิกตาโพลงเมื่อเขาโผล่มาพร้อมกล้องถ่ายรูปคู่ใจ
“คุณเข้ามาได้ไง”
“ก็มุดรั้วเข้ามาเหมือนทุกครั้งนั่นแหละ”
“แต่พวกผู้ใหญ่เขาสั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้คุณเข้ามาเจอฉัน”
“แป๊บเดียวไม่เป็นไรน่า เราแค่อยากถ่ายรูปเธอ มา...มายืนทางนี้”
“คุณจะถ่ายรูปฉันไปทำไม”
“ไหนๆก็ถูกกีดกันไม่ให้เจอเธอ งั้นเราขอถ่ายรูปไว้ดูแทนก็แล้วกัน”
วรดาเขินแต่ยอมให้เขาถ่ายหลายรูปจนกระทั่งได้ยินเสียงผาณิตตะโกนเรียก กฤตย์จึงต้องกลับบ้าน กระนั้นผาณิตก็เห็นจนได้ว่าคนที่ลักลอบมาหาพี่สาวคนละแม่เมื่อครู่คือกฤตย์!
ผาณิตเป็นเดือดเป็นร้อนรีบพาตัววรดาไปฟ้องผกา
“ดูสิคะคุณแม่ คุณพ่อก็สั่งห้ามไม่ให้เจอพี่กฤตย์แล้วยังอุตส่าห์แอบไปเสนอหน้าเสนอตัวให้เขาถึงริมรั้ว”
“นี่มันยังไงแม่รดา ถึงแกจะไม่รักศักดิ์ศรีตัวเองแต่ก็ควรจะห่วงเกียรติของท่านนายพลพ่อแกบ้าง”
“รดาก็ไม่ได้ทำอะไรที่หมิ่นเกียรติคุณพ่อนะคะคุณหญิงน้า”
วรดาพยายามแก้ตัวแต่ผาณิตไม่ยอมแหวลั่น
“โอ๊ย...ยังจะมีหน้ามาเถียงอีก คำสั่งของคุณพ่อคือคำไหนคำนั้น เธอน่ะกล้าฝ่าฝืนแล้วยังจะมาทำปากดี”
ผกาให้ท้ายลูกสาวสุดที่รักเต็มที่ “แกมันเป็นซะแบบนี้ แล้วจะให้ฉันจัดการแกยังไง...ขนาดคำสั่งของท่านนายพลแกยังกล้าล้อเล่น ถ้างั้นคงเหลืออยู่คนเดียวที่พอจะกำราบสั่งสอนแกได้บ้าง...”
ooooooo
คนที่ผกาแล่นมาฟ้องเรื่องวรดาก็คือวารี ไม่ใช่แค่เพื่อเตือนอีกฝ่ายให้ดูแลลูกสาวดีๆแต่อยากเยาะเย้ยถากถางว่าวรดาทำตัวไม่ต่างจากแม่แท้ๆ
วรดาร้อนตัวและร้อนใจไม่อยากให้แม่คิดมาก พยายามแก้ตัวแต่ผกาก็ตัดบท “หยุดเถียงฉันเดี๋ยวนี้ โถ...ไม่รู้ตัวหรือไงว่าเป็นแค่เศษดิน นี่คงฝันหวานไปว่าคนระดับตากฤตย์เขาจะมาคบกับแกจริงๆอย่างงั้นสิ... นังโง่เอ๊ย!”
ถ้อยคำเหยียดหยามของผกาโดยเฉพาะกับแม่ทำให้วรดากัดฟันแน่น ผาณิตจ้องจับผิดอยู่แล้วตั้งท่าจะตบสั่งสอนพี่สาวคนละแม่ แต่วรดาไม่ใช่หมูในอวยยืนให้ตบง่ายๆ ผกาเห็นดังนั้นก็แกล้งพูด
“ไม่เอาผาณิต ตบมันไปมือเราก็เปื้อนเศษดินซะเปล่าๆ งั้นฉันไปก่อนนะวารี อย่าลืมล่ะ...สั่งสอนลูกสาวบ้าง อย่าให้ใครพูดได้ว่าวรดาเป็นเด็กที่แม่ไม่สั่งสอน”
วารีสะอื้นในอก ผกาสะใจแขวะตบท้าย “แต่เอ๊ะ! ฉันลืมไป แม่วารีจะเอาอะไรไปสอนลูกได้ล่ะ ในเมื่อ
แม่วารีเองก็เคยปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนท้องป่องเพื่อหวังจะจับผู้ชายอยู่เหมือนกันนี่นะ”
อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 6 วันที่ 29 ก.ย.61
ละครเรื่อง บทประพันธ์โดย: กิ่งฉัตรละครเรื่อง บทโทรทัศน์โดย ทองเอก-ญาลิล-ณกดแก้ว
ละครเรื่อง กำกับการแสดงโดย ผิน เกรียงไกรสกุล
ละครเรื่อง ผลิตโดย บริษัท กัทส์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง ช่องออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง นักแสดงนำ เจษฎาภรณ์ ผลดี,นิษฐา จิรยั่งยืน
ที่มา ไทยรัฐ