อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 3 วันที่ 19 ก.ย.61

อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 3 วันที่ 19 ก.ย.61

กฤตย์ตั้งใจแกล้งใช้งานนัทธมนเพื่อดูท่าทีโดยแอบสังเกตการณ์จากกล้องวงจรปิดในบ้าน ซึ่งผลก็เป็นที่น่าพอใจเพราะนัทธมนไม่ได้เหวี่ยงหรือเอาคืนเขาด้วยการทำลายข้าวของแต่รับมือด้วยท่าทีสงบเสงี่ยมกว่าที่คิด

นัทธมนต้องข่มใจแทบแย่ไม่แสดงท่าทางเหมือนไม่พอใจคำสั่งของกฤตย์ เธอไปชงกาแฟให้เขาตามคำสั่งล่าสุดจึงได้เจอบงกช เจ้าหน้าที่ประสานงานสาวช่างเม้าท์ประจำออฟฟิศ

บงกชแสร้งคุยดีกับเลขาฯคนใหม่ของกฤตย์ทั้งที่ในใจอิจฉาเพราะอีกฝ่ายเป็นคนสวย ก่อนจัดแจงโทร.รายงานข่าวใหม่ล่าสุดให้ปณิตา เจ้าของห้องเสื้อสาวที่มาติดพันกฤตย์รู้ว่าจะมีคู่แข่ง



ปณิตางุ่นง่านมากเมื่อได้ยินจากบงกชสายของเธอที่ออฟฟิศกฤตย์ว่าเลขาฯคนใหม่สวยหวานที่สำคัญอ่อนวัยกว่าเธอ กระนั้นภาพลักษณ์สาวคนดังในวงสังคมก็ทำให้เธอต้องเก็บอาการแต่ไม่วายจ้างวานบงกชตีสนิทนัทธมนและคอยรายงานเธออย่างใกล้ชิด...อย่าให้ใครมาชุบมือเปิบคว้ากฤตย์ตัดหน้า!

นัทธมนไม่ได้สนใจใครในออฟฟิศมากไปกว่าเจ้านายหนุ่ม กฤตย์ก็เช่นกันเฝ้ามองอากัปกิริยาของเธออย่างอดทนก่อนก้มจิบกาแฟฝีมือเธอช้าๆ

“คุณชงกาแฟอร่อยดีนะ”

“ค่ะ...แต่ดิฉันคงยินดีกว่านี้ ถ้าจะชมดิฉันเรื่องหน้าที่การงานจริงๆไม่ใช่เรื่องชงกาแฟอะไรนี่”

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น รับรองว่ามีงานให้คุณได้แสดงฝีมืออีกเยอะ คุณเพิ่งจบใหม่ไฟยังแรงสินะ”

“แล้วไม่ดีเหรอคะ ถ้าคุณกฤตย์จะมีเลขาที่ไฟแรงกระตือรือร้นอยากทำงาน”

“ก็ดี...แต่จะดีกว่าถ้าคุณลดเสียงแข็งๆเวลาพูดกับผมลงบ้าง”

“ก็เป็นเวลางานแล้วนี่คะ ปกติคุณชอบให้เลขาพูดออดอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างงั้นเหรอ”

“คุณเป็นตัวเองแหละดีแล้ว ผมจะได้รู้จักตัวตนจริงๆของคุณ”

ใบหน้าของเขาไม่ได้ล้อเล่น นัทธมนเริ่มใจเสียแต่ยังทำหน้านิ่งเหมือนไม่ยี่หระ กฤตย์ลอบยิ้มร้ายก่อนเชื้อเชิญเธอเข้าห้องทำงานและผายมือไปทางโต๊ะทำงานเล็กๆมุมห้อง

นัทธมนมองโต๊ะตัวใหม่เอี่ยมด้วยแววตาอึ้งๆจนเขาต้องแกล้งทัก

“ยืนอยู่ทำไม...ไปนั่งสิ”

“คุณจะให้ดิฉันนั่งในห้องนี้เลยเหรอคะ”

“ผมเป็นคนสั่งให้คุณพิษณุจัดโต๊ะไว้ที่นี่เองคุณข้องใจอะไรเหรอ”

คำอธิบายหน้าตายของเจ้านายหนุ่มทำให้นัทธมนพูดไม่ออก พอดีกับที่พิษณุผู้ช่วยจอมทะเล้นของเขาเข้ามา

กฤตย์จึงขอตัวไปดูงานข้างนอกและทิ้งภาระแนะนำงานเลขาฯให้พิษณุทำแทน

ooooooo

นัทธมนถือเป็นโอกาสดีจะหลอกถามพิษณุถึงเรื่องราวของกฤตย์แต่ผู้ช่วยหนุ่มก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะเพิ่งทำงานกับกฤตย์ไม่ถึงสิบปี ฉะนั้นเรื่องราวก่อนหน้านั้นเขาจึงไม่รู้เรื่อง กระนั้นนัทธมนก็ไม่ยอมแพ้ซักไซ้จนรู้ว่ามีผู้หญิงสองคนที่ไม่กลัวความ เคร่งขรึมของเจ้านายหนุ่มซึ่งก็คือแกมแก้วกับปณิตา

พิษณุไม่ติดใจอาการอยากรู้อยากเห็นของเลขาฯคนใหม่ นอกจากชี้แจงงานคร่าวๆยังพาไปแนะนำตัวกับพนักงานคนอื่นและหนึ่งในนั้นก็คือบงกชสายของปณิตาที่ไม่รอช้าจะตีสนิทนัทธมน

กิ่งกาญจน์ สาวสวยฝ่ายขาย บอลลูน พีอาร์หนุ่มใจสาว และน้ำหวาน สาวใหญ่หัวหน้าฝ่ายบัญชีเป็นอีกสามคนที่พิษณุแนะนำให้นัทธมนรู้จักนอกจากบงกชที่เธอเคยเจอ ทั้งสามตะลึงงันกับความสวยของเลขาฯคนใหม่และอดเกิดอคติในใจไม่ได้เพราะคิดว่าอีกฝ่ายได้งานเพราะความสวย

ระหว่างที่นัทธมนปรับตัวกับงานเลขาฯ กฤตย์แวะไปหาแกมแก้วที่บ้านเพื่อชวนไปกินมื้อค่ำกับเกตุมณี

“แก้วเพิ่งนึกได้ว่าคืนนี้ไม่สะดวก พี่กฤตย์กับพี่เกตุไปกันสองคนแล้วกันนะ”

“แก้ว...พี่เกตุเขาอยากเจอแก้วนะ เลิกโกรธเคืองพี่เกตุเขาซะทีเถอะ”

“แก้วไม่ได้โกรธแล้วค่ะ แค่เฉยๆไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากคุยด้วย”

กฤตย์ส่ายหน้าอ่อนใจ “ก็นั่นแหละเรียกว่าโกรธ เรามีกันแค่สามพี่น้อง รู้ไหมว่าพี่อึดอัดไม่สบายใจแค่ไหนที่พี่สาวกับน้องสาวไม่ยอมคุยกันมาร่วมยี่สิบปีน่ะ”

แกมแก้วหน้าบึ้งตึงด้วยความขัดใจ กฤตย์ต้องตะล่อมเสียงอ่อน “คิดว่าพี่ขอนะแก้ว เราก็โตๆเป็นผู้ใหญ่ กันแล้ว ยังไงเราก็สายเลือดเดียวกัน คลานตามกันมา ถ้าแก้วยังรักยังนับถือพี่คืนนี้ออกไปเจอพี่เกตุหน่อยนะ”

คำขอของพี่ชายสุดที่รักมีผลเสมอ แกมแก้วใจอ่อนยอมตกลงแต่ไม่วายบ่นอย่างคนมีฟอร์ม

“แก้วยอมไปเพราะพี่กฤตย์ขอนะ...ไม่ใช่เพราะพี่เกตุ”

ooooooo

แกมแก้วพยายามตั้งสติคิดถึงเรื่องเกตุมณีหลังรับปากกฤตย์จะไปกินมื้อเย็นด้วย เรื่องราวความขัดแย้ง ของเธอกับพี่สาวเริ่มต้นเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนตอนปิติ ชายหนุ่มที่เธอหลงรักมาสารภาพว่าจะแต่งงานกับเกตุมณี...

หลังจากรู้เรื่องแกมแก้วก็บุกไปคาดคั้นความจริงจากเกตุมณีโดยมีปิติตามไปด้วย

“เป็นพี่ประสาอะไรถึงหักหลังน้องแท้ๆแบบนี้ ยังมีความละอายแก่ใจบ้างไหม พี่ไม่มีปัญญาหาผู้ชายคนอื่นรึไง”

“แก้ว...หยุดพูดลามปามแล้วฟังพี่บ้างได้ไหม”

“ทำไมต้องฟัง จะให้แก้วเชื่อใจผู้หญิงอย่างพี่เกตุ ที่แอบซุ่มลักกินขโมยกินกระทั่งผู้ชายของน้องตัวเองเนี่ยนะ”

“หยุดเดี๋ยวนี้! พี่ชักจะหมดความอดทนแล้วนะ”

“ทำไม...พี่จะทำอะไรแก้ว ก็เอาซี้...โธ่เอ๊ย! ต่อหน้าคนอื่นทำสร้างภาพเป็นกุลสตรี เป็นคนดีเรียบร้อย ที่ไหนได้ ลับหลังก็ไร้ยางอาย...หิวผู้ชาย!”

เกตุมณีทนฟังต่อไม่ไหว บันดาลโทสะตบหน้าน้องสาวฉาดใหญ่ แกมแก้วเดือดจัดตบคืน ปิติที่ตามมาด้วยถลาไปห้ามและขอให้เลิกแล้วต่อกันแต่สองพี่น้องก็โกรธจนไม่มองหน้ากันหลังจากนั้นเป็นต้นมา

ไม่ใช่แค่เกตุมณีที่แกมแก้วผูกใจเจ็บ แม้แต่ปิติผู้ชายที่เคยหลงรักเธอก็ตัดขาดไม่คุยด้วยอีก กระทั่งวันนี้เมื่อกฤตย์พี่ชายสุดที่รักขอร้องให้ไปกินมื้อเย็นด้วยกัน เธอก็อดหนักใจไม่ได้ว่าจะทำตัวเช่นไร...

กฤตย์กลับเข้าออฟฟิศช่วงบ่ายและแกล้งใช้งานนัทธมนอย่างหนักอีกครั้งเพื่อลองใจ แต่นอกจากเลขาฯสาวจะไม่ปริปากบ่นยังทำงานได้ดีแถมทำให้เขาใจสั่นเพราะใบหน้าที่เหมือนวรดาอีกต่างหาก

พิษณุเห็นกฤตย์ออกมาทำงานนอกห้องก็คิดว่าเขา รำคาญเลขาฯคนใหม่ เสนอจะย้ายโต๊ะนัทธมนมาข้างนอก

กฤตย์รีบโบกมือห้าม “ไม่ต้องๆ ให้เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว ผมแค่เป็นบ้าไปเอง”

“ไม่บ้าหรอกครับคุณกฤตย์ ลองให้ผมนั่งทำงานโดยมีผู้หญิงสวยๆนั่งอยู่ตรงหน้าผมก็คงไม่มีสมาธิเหมือนกัน”

“ไม่ใช่แบบนั้นคุณพิษณุ ผมไม่ใช่วัยรุ่นที่จะมาตื่นเต้นกับสาวสวยจนเสียงานเสียการ แล้วคุณก็อย่าไปพูดแบบนี้ให้ใครได้ยินเข้าล่ะ เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมเป็นสมภารจ้องจะกินไก่วัดไปซะ”

“ครับ...แต่จะว่าไปผู้หญิงที่สวยขนาดคุณนัทผู้ชายที่ไหนจะไม่หลงล่ะครับ”

“ผมไม่ได้หลงไม่ได้รักเขาหรอกนะ เพียงแต่ผมเคยหลงรักผู้หญิงที่หน้าเหมือนเขาต่างหาก”

คำบอกเล่าของเจ้านายหนุ่มทำให้พิษณุอ้าปากค้าง กว่าจะตั้งสติได้ก็อึดใจต่อมา

“ว่าไงนะครับ...คุณกฤตย์เคยหลงรักใครเหรอครับ”

กฤตย์หน้าเจื่อน อึกอักขอตัวกลบเกลื่อน ทิ้งพิษณุให้มองตามอึ้งๆ...คนอย่างเจ้านายก็เคยมีความรักกับเขาด้วย

ooooooo

กฤตย์พยายามคร่ำเคร่งกับงานให้ลืมสนใจนัทธมนแต่ใบหน้าสวยหวานของเลขาฯคนใหม่ก็ตามหลอกหลอนจนแทบทำงานไม่รู้เรื่องแถมเธอยังมีความสามารถที่ทำเขาทึ่งอีกต่างหาก

นัทธมนเดินตามกฤตย์ไปประชุมที่ออฟฟิศอีกด้าน ระหว่างทางเขาพาเธอผ่านสระว่ายน้ำทำให้ภาพทางไปหลุมหลบภัยในฝันประหลาดปรากฏในหัวเธอ นัทธมนสัมผัสได้ถึงหยดน้ำและความรู้สึกอึดอัดเหมือนอยู่ในที่แคบจนต้องยกแขนกอดตัวเอง กฤตย์มองมาด้วยความเป็นห่วงและอดแปลกใจไม่ได้เมื่อเธอถามเรื่องสระว่ายน้ำ

กฤตย์จำได้ดีว่าเส้นทางนี้เคยเป็นทางไปหลุม หลบภัยที่เคยสำรวจกับวรดา อาการประหลาดของเลขาฯสาวทำให้เขานึกสงสัยแกล้งหลอกถาม

“ถ้าไม่เป็นสระว่ายน้ำแล้วคุณคิดว่ามันควรเป็นอะไรล่ะ”

นัทธมนชะงักเฉไฉกลบเกลื่อนว่าเธอแค่เพ้อเล่นๆแต่เขาไม่เชื่อ

“ดิฉันเพิ่งทำงานวันแรกแล้วก็เพิ่งเจอคุณกฤตย์แค่ไม่กี่ครั้งจะแน่ใจได้ไงคะว่าดิฉันเป็นคนยังไง”

กฤตย์ส่ายหน้า โต้อย่างไม่ยอมแพ้ “ผมอายุขนาดนี้แล้วคิดว่าคงดูคนไม่พลาด เมื่อกี้ผมยืนอยู่ข้างหลังเห็นคุณก้มมองสระว่ายน้ำแล้วตัวสั่น นี่คุณหนาวหรือว่าไม่สบายรึเปล่า”

“เปล่าค่ะ...แค่คิดไปว่าน้ำในสระคงจะเย็นเหมือนน้ำในหลุม”

“หลุมอะไร”

“เอ่อ...คือ...ดิฉันหมายถึงหลุมที่มีน้ำขังในถ้ำที่มีหินงอกหินย้อยอะไรพวกนั้นน่ะค่ะ”

ท่าทางพิรุธของเธอทำให้กฤตย์สงสัยเพราะที่จริงสระว่ายน้ำนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของหลุมหลบภัยเก่า

“คุณคิดถึงหลุมในถ้ำจริงๆเหรอ”

“ค่ะ...คุณกฤตย์ถามทำไมเหรอคะ”

“ก็เพราะว่าที่บริเวณนี้ในอดีตมันเป็นหลุม...เอ่อ...”

กฤตย์เพิ่งคิดได้ว่าไม่ควรพูดเรื่องนี้แต่นั่นจุดประกายความสงสัยในตัวนัทธมนเสียแล้ว

“หลุมอะไรเหรอคะ”

“ไม่มีอะไร รีบไปทำงานเถอะ นี่ก็ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว”

พูดจบก็ผละไป ทิ้งนัทธมนให้มองตามหน้านิ่ง... มั่นใจว่าสระว่ายน้ำนี้ต้องเป็นหลุมหลบภัยในฝันร้ายของเธอ

ooooooo

กฤตย์มีนัดกินมื้อค่ำกับเกตุมณีและแกมแก้วในเย็นวันเดียวกัน ระหว่างที่รอแกมแก้วมาถึงเขาก็ถือโอกาสซักไซ้เรื่องอดีตต้นตอความขัดแย้งระหว่างพี่สาวกับน้องสาว

เกตุมณีถอนใจยาวก่อนเล่าเรื่องเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนตอนเธอพบรักกับปิติ นายทหารคนสนิทของประพจน์เพื่อนข้างบ้านของเกื้อพ่อแท้ๆของเธอ...

เรื่องราวความรักของปิติกับเกตุมณีเริ่มต้นจากอุบัติเหตุรถชนเล็กๆในซอยก่อนพัฒนาเป็นความสัมพันธ์ฉันคนรัก แม้เธอจะรู้ว่าแกมแก้วน้องสาวแท้ๆแอบชอบปิติ แต่เขาไม่เคยมีใจและเลือกจะแต่งงานกับเธอ

กฤตย์รับฟังด้วยวิจารณญาณแบบผู้ใหญ่ เขาเข้าใจดีว่าเรื่องความรักของพี่สาวกับพี่เขยไม่ใช่เรื่องผิด

แต่สำหรับแกมแก้วน้องสาวที่เคยได้ทุกอย่างเรื่องแบบนี้จึงยอมรับไม่ได้ กระทั่งวันนี้...เกตุมณีกับปิติแต่งงานมีพยานรักคือถุงแป้ง แกมแก้วก็ไม่ให้อภัยทั้งสองแถมยังรังแครังคัดหลานสาวอย่างถุงแป้งด้วย

เกตุมณีเหนื่อยใจมาก เธอพยายามทำความเข้าใจแกมแก้วหลายครั้งแต่อีกฝ่ายก็ฟาดหัวฟาดหางทุกครั้งที่เจอหน้าจนเธอไม่อยากสนใจอีก กฤตย์เข้าใจความรู้สึกพี่สาวดีแต่ก็อยากให้ปรับความเข้าใจกัน

แกมแก้วมาถึงอึดใจต่อมา เกตุมณีปั้นหน้ายิ้มแย้มและเปิดฉากถามสารทุกข์สุกดิบของน้องสาว

“พี่เกตุอยากรู้อะไรบ้างคะ”

“ก็อยากรู้ว่าแก้วสบายดีไหม ชีวิตเป็นยังไง แล้วยัยลินหลานพี่เดี๋ยวนี้เป็นไงบ้าง”

“ชีวิตแก้วก็แย่ๆไม่เคยได้สุขสบายหรอกค่ะ ยัยลินลูกของแก้วยังไม่ยอมปริปากพูดจนเด็กคนอื่นๆล้อว่าเป็นบ้าใบ้ ทั้งหมดนี่เป็นเพราะอะไรพี่เกตุทราบไหมคะ...ก็เพราะพี่เกตุแย่งคุณปิติไปจากแก้วไง”

น้ำเสียงของแกมแก้วดังขึ้นเรื่อยๆ กฤตย์ส่งเสียงปรามแต่เธอก็ของขึ้นเสียแล้ว

“เพราะแก้วเสียคุณปิติให้พี่ ลงท้ายแก้วเลยต้องไปลงเอยกับนายไพโรจน์ อยู่กินจนได้ลูกสาวเป็นบ้าใบ้มาคนนึงแล้วมันก็ทิ้งแก้วไปมีเมียใหม่โดยไม่เคยส่งเงินมาช่วยค่าเลี้ยงดูลูกเลย...นี่ไงคะชีวิตแก้ว เลวทรามบัดซบไหมล่ะคะ”

“แก้วก็ยังจะโทษว่าทั้งหมดนี่เป็นเพราะพี่ใช่ไหม”

“ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆนี่คะ ถ้าไม่มีพี่เกตุชีวิตแก้วคงดีกว่านี้เยอะ”

เกตุมณีสะอึก ปวดใจที่น้องสาวมองเธอในแง่ร้ายขนาดนี้ กฤตย์พยายามช่วยไกล่เกลี่ยอยากให้พูดกันดีๆ

แต่แกมแก้วก็อารมณ์ขึ้นจนฉุดไม่อยู่

“กับสิ่งที่พี่ทำกับแก้วคิดว่าแค่ขอโทษแล้วจะจบหรือไง ฝันไปเถอะว่าแก้วจะให้อภัย เชิญพี่ไปมีความสุขกับนายปิติต่อไปจนแก่ จนเฒ่า จนตายแก้วก็ไม่อยากเห็นหน้าพี่อีก!”

ooooooo

นัทธมนแวะร้านหนังสือเพราะอยากได้หนังสือคู่มือสำหรับงานเลขาฯแต่กลับได้ของแถมคือหนังสือเจน แอร์ ฉบับภาษาอังกฤษซึ่งเธอจำได้ว่าเคยเห็นจากในฝันประหลาดเกี่ยวกับวรดา

หนังสือเจน แอร์ ฉบับภาษาอังกฤษพานัทธมนดำดิ่งสู่อดีตของวรดา หลังจากเธอได้หนังสือเล่มนี้จากกฤตย์ที่ลงทุนขอให้เกตุมณีพี่สาวมาเป็นเพื่อน ผกาซึ่งจ้องจับผิดลูกเลี้ยงสาวอยู่แล้วจึงตามไปเอาเรื่อง

“เล่มนี้ใช่ไหมที่คุณกฤตย์ซื้อมาฝากแกเมื่อวันก่อน”

วรดายอมรับ ผกายิ่งโกรธจัดเพราะคิดว่าลูกเลี้ยงสาวคิดแย่งกฤตย์จากผาณิตลูกสาวสุดที่รัก

“บอกฉันมานะ...แกไปรู้จักเขาได้ยังไง”

“เอ่อ...ก็...เพิ่งรู้จักเมื่อวันเกิดคุณผาณิตน่ะค่ะ”

“วันเกิดยัยณิต...ที่กินข้าวกันที่บ้านใช่ไหม ฉันไม่เห็นแกโผล่หัวออกมาแล้วจะมีโอกาสไปเจอคุณกฤตย์ได้ไง”

“รดานั่งอยู่ในสวนค่ะ เผอิญคุณกฤตย์ไปเดินเล่นแถวนั้น”

“จะให้ฉันเชื่อว่าเป็นเรื่องบังเอิญอย่างงั้นเหรอ อย่าให้จับได้เชียวนะว่าแกแอบไปดักรอทอดสะพานให้ผู้ชายเขาน่ะ ยังไงก็หัดคิดถึงหน้าตาท่านประพจน์พ่อแกไว้บ้าง อย่าร่อนไปทั่วเสียจนท่านต้องเอาปี๊บคลุมหัวเลย”

ผกาด่าลูกเลี้ยงสาวสาดเสียเทเสีย วรดากัดฟันทนก่อนจะทนฟังไม่ไหวเมื่ออีกฝ่ายพาดพิงถึงแม่

“แต่ฉันก็เข้าใจล่ะนะว่าเชื้อแม่แกมันแรง...ร่านนัก”

แววตาแข็งกร้าวของลูกเลี้ยงสาวทำให้ผกาเหลืออด แหวลั่น “ทำไม...รับความจริงของแม่แกไม่ได้รึไง แกก็ระวังเหอะ...ประวัติศาสตร์มันจะซ้ำรอย จู่ๆเกิดป่องกลางขึ้นมาจะขายขี้หน้ากันหมด!”

วรดาเจ็บใจที่ถูกผกาด่ากระทบถึงวารีแม่อันเป็นที่รัก พาลเคืองตัวต้นเหตุเจ้าของหนังสืออย่างกฤตย์ที่ทำให้เธอเจอเรื่องแบบนี้ กระนั้นความรู้สึกอ่อนหวานเหมือนรักแรกของหญิงสาวก็ทำให้เธอตัดใจทิ้งหนังสือของเขาไม่ลง

นัทธมนเก็บเรื่องความช้ำใจของวรดาไปฝันร้ายจนเกิดพลังพิเศษพังข้าวของในห้องเหมือนเคย มนทิราได้ยินเสียงโครมครามจากห้องลูกสาวก็รีบไปดูก่อนกอดปลอบและขอร้องเสียงอ่อน

“แม่ขอล่ะนะ เรื่องในอดีตปล่อยวางมันไปซะ ไม่งั้นความโกรธแค้นจะเป็นพลังย้อนมาทำร้ายเรานะลูก”

“ไม่ต้องห่วงค่ะแม่ นัทไม่เป็นไรหรอก”

“จะไม่ให้แม่ห่วงได้ไง นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้วนะลูก”

“นัทก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องเล่นๆ นัทก็กลัวเหมือนกันนะแม่”

“งั้นก็หยุดมันซะทีสิลูก...ไอ้พลังน่ากลัวเนี่ย”

“มันเกิดขึ้นเองค่ะแม่ นัทไม่ได้ตั้งใจ นัทควบคุมมันได้ซะที่ไหนล่ะ นัทก็ไม่รู้ว่ามันเป็นคำสาปแช่งหรือแรงอธิษฐานอะไรแต่มันก็มีพลังเกินกว่าที่นัทจะต้านทานมันได้”

“แม่ก็ไม่เอาไหน ไม่รู้จะปกป้องลูกยังไงดี”

“แม่...อย่าพูดแบบนั้นสิ นัทเอาตัวรอดได้น่า”

“แต่ลูกก็รู้ว่าเรื่องนี้มันเหลือบ่ากว่าแรง มันเกินกำลังพวกเรา”

“ไม่หรอกค่ะแม่...มันต้องมีสักทางสิที่เราจะแก้ไขให้มันสงบลงได้ แม่เชื่อนัทสิ...เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น”

ปลอบแม่แล้วต้องลอบถอนใจปลงๆเพราะเธอก็กลุ้มเรื่องพลังจิตที่ควบคุมไม่ได้นี้เหมือนกัน

ooooooo

เกตุมณียื่นคำขาดกับกฤตย์จะไม่ยุ่งกับแกมแก้วอีก สถาปนิกหนุ่มลำบากใจมากเพราะไม่อยากให้พี่น้องตัดขาดกันเพราะเรื่องอดีตที่ไม่มีใครกลับไปแก้ไขได้

นอกจากเรื่องแกมแก้ว เกตุมณียังสังหรณ์ใจเรื่องนัทธมนเลขาฯคนใหม่ของน้องชายที่หน้าเหมือนวรดาราวกับเป็นคนเดียวกันตามประสาคนมีปมเพราะในอดีตปิติสามีของเธอก็เคยแอบชอบวรดา

เกตุมณีพยายามสืบเรื่องนัทธมนจากถุงแป้งแต่ไม่ได้เรื่องอะไรมากนอกจากนัทธมนคือเพื่อนรักและเป็นคนแนะนำให้รู้จักติสรณ์หรือเต้ยชายหนุ่มที่ถุงแป้งแอบชอบ

เรื่องราวความรักครั้งแรกของลูกสาวพอเบี่ยงเบนความสนใจของเกตุมณีได้แต่ความระแวงก็ทำให้อดใจไม่ไหวหลอกล่อลูกสาวให้ชวนนัทธมนกับเต้ยมากินข้าวด้วยกัน

นัทธมนไม่รู้ตัวว่าจะถูกจับผิด ไปทำงานแต่เช้าเพราะค้างคาใจเรื่องฝันประหลาด นับวันเธอจะฝันถี่ พลังจิตก็ควบคุมไม่ได้ เช้าวันนี้เมื่อกฤตย์ไปข้างนอกกับเกตุมณีและถุงแป้งเธอจึงถือโอกาสรื้อห้องนอนเขาและที่นั่นทำให้เธอค้นพบหลักฐานสำคัญคือหนังสือเจน แอร์ฉบับเดียวกับที่เห็นในฝันและภาพถ่ายของวรดา

“วรดา...เธอมีตัวตนจริงๆ”

อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 3 วันที่ 19 ก.ย.61

ละครเรื่อง บทประพันธ์โดย: กิ่งฉัตร
ละครเรื่อง บทโทรทัศน์โดย ทองเอก-ญาลิล-ณกดแก้ว
ละครเรื่อง กำกับการแสดงโดย ผิน เกรียงไกรสกุล
ละครเรื่อง ผลิตโดย บริษัท กัทส์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง ช่องออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง นักแสดงนำ เจษฎาภรณ์ ผลดี,นิษฐา จิรยั่งยืน
ที่มา ไทยรัฐ