อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 5 วันที่ 30 ก.ย.61
แม้จะได้หลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันแต่ปราการไม่ยอมลงมือเอง เขายืมมือผาณิตาให้เต้นแทนด้วยการนำเบาะแสบางอย่างไปให้ดู ผาณิตาเห็นรองเท้าเลียนแบบชัดๆก็เบิกตาโพลง“เล่นก๊อบปี้แบบมาหมดเลย แม้แต่ชื่อแบรนด์ก็สะกดใกล้เคียงกัน อาสองได้มาจากไหนคะ”
“ตลาดนัดทั่วไปวางขายกันเกร่อยอดขายเราเลยตกฮวบ จริงอยู่...แม้จะลูกค้าคนละกลุ่มกันแต่ลูกค้าเรา ซึ่งมีกำลังซื้อสูงจะอยากใช้ของที่เหมือนกับของก๊อปตามตลาดนัดไหมล่ะ”
“คนที่กล้าทำคือคนใกล้ตัวเรานี่เอง เขาแอบใช้เครื่องจักรในโรงงานตอนกลางดึกแล้วยังซื้อทีม รปภ.กะกลางคืนไว้ทั้งหมด ได้กำไรโดยไม่ต้องลงทุนเครื่องจักรเลย”
ผาณิตาปะติดปะต่อเรื่องราวก่อนอ้าปากค้างเมื่อได้ข้อสรุปตัวผู้ต้องสงสัยอย่างทัศนัย ปราการลอบยิ้มร้ายก่อนทำทีเป็นห่วงน้องชายและขอให้หลานสาวช่วยหาทางคุยกับเหมทอง
ooooooo
เพื่อพิสูจน์ข้อสันนิษฐานของปราการ ผาณิตาปลอมเป็นคนงานแฝงตัวสังเกตการณ์ที่โรงงาน เหมันต์ที่ตัดสินใจจะช่วยเธอหาหลักฐานก็ไปคืนเดียวกันเลยหวิดตายคู่เพราะถูกพวกบูรณ์เห็น!
ผาณิตาเล่าเรื่องข้อสันนิษฐานของตน ส่วนเหมันต์บอกเรื่องเห็นพวกบูรณ์ขนลังมากมายจากห้องเก็บหนังเมื่อหลายวันก่อน ผาณิตาอยากแจ้งตำรวจจับทัศนัยแต่เหมันต์ห้ามไว้
“แค่คุยกันเตือนกันก็น่าจะพอแล้ว ไม่อย่างนั้นอากับหลานจะมองหน้ากันไม่ได้ตลอดชีวิต”
“ถ้าเขาร้ายกับนายนายก็จะนิ่งเฉยหรือ”
“ผมจะไม่มีวันต่อสู้กับญาติพี่น้องตัวเอง ถ้าเขาไม่ดีกับเราเราก็ดีกับเขาก่อนสิครับ”
“เรื่องของครอบครัวฉันนายไม่มีวันเข้าใจหรอก ถ้าฉันไม่แจ้งตำรวจตอนนี้จะเอาหลักฐานที่ไหนมัดตัวพวกนี้ได้ กว่าจะถึงพรุ่งนี้มันก็ทำลายหลักฐานหมด”
“เรื่องนี้ผมช่วยคุณได้”
เหมันต์มอบที่เก็บไฟล์ใส่คลิปและภาพที่เขาแอบถ่ายพวกเป้ากับบูรณ์ลักลอบทำรองเท้าเลียนแบบในโรงงานให้ ผาณิตาอึ้งมากและตะลึงมากกว่าเมื่อเขาเสนอตัวไปส่งบ้านด้วยรถแท็กซี่ที่เช่ามาขับกะกลางคืน...
ทัศนัยยังไม่รู้ตัวว่าความลับจะแตก มัวรับมือความโง่เขลาของทศนาถที่มาสารภาพเรื่องขโมยรองเท้าเหมทองไปซ่อนเพื่อหักหน้าเหมันต์กับผาณิตา
“ทำไมถึงไปเล่นมันด้วยแผนตื้นๆแบบนี้ แกล้งมันเป็นเด็กๆแล้วจะได้อะไรขึ้นมา ถ้าลูกอยากเป็นใหญ่ต้องทำการใหญ่เรื่องขี้หมูขี้หมามองข้ามไปซะ”
“ผมจะทำอะไรได้ ก็เล่นให้ผมอุดอู้อยู่แต่ในโรงงาน”
“ใจเย็นๆ...ป๋ากำลังปูทางให้อยู่ ตอนนี้พวกมันก็โดนป๋าไล่ต้อนให้จนมุม อีกไม่นานหรอก...ป๋าจะกุมอำนาจส่วนใหญ่ไว้ในมือ ทีนี้ลูกจะไปทำงานในตำแหน่งไหนก็ได้”
“ตำแหน่งไหนผมก็ไม่ทำ ผมเบื่อ ชีวิตเราควรได้ทำอะไรสนุกๆใช้ให้คุ้มค่า ทำงานงกๆทำไมเงินผมก็มีแล้ว”
ทศนาถบ่นเบื่อๆ ทัศนัยคร้านจะด่า พลันต้องตาลุกเมื่อเป้าโทร.แจ้งเรื่องมีคนแอบเห็นพวกเขาทำรองเท้าเลียนแบบในโรงงาน รองผู้อำนวยการคนใหม่โกรธมากสั่งเป้าทำลายหลักฐานทุกอย่างทันที!
ooooooo
เหมันต์ไปส่งผาณิตา มนตราที่ไม่ยอมนอนโผล่มาเห็นก็เข้าใจว่าเขาเป็นเหมวัตจะพุ่งไปหาเหมทองต้องรั้งไว้และหลอกว่าเหมวัตไปนอนโรงงานเพราะงานไม่เสร็จ
ผาณิตาที่มาช่วยสร้อยส่งมนตราเข้านอนอดสงสัยไม่ได้อยากรู้เรื่องราวของเหมวัต
สร้อยถอนใจยาว “คุณท่านโกรธมาก แม้แต่ชื่อยังไม่อยากได้ยิน เรื่องออกตามหาอย่าได้หวังแถมให้กักบริเวณคุณผู้หญิงไม่ให้กระดิกตัวไปตามหาลูกจนคุณผู้หญิงล้มป่วยมีสภาพอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ บาปกรรมแท้ๆ”
“แล้ว...อาเหมวัตยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าคะ”
“เรื่องนี้ไม่มีใครรู้แล้วก็ไม่มีใครกล้าถามด้วย ป้ายังแปลกใจว่าทำไมตอนนี้คุณผู้ชายชอบเอาชื่อคุณเหมวัตมาหลอกคุณผู้หญิงซะเอง...เลยไปกันใหญ่เลย”
หริทธ์ใช้เวลากับลาวัลย์บ่อยๆจนรู้สึกเห็นใจ ร่ำๆจะใจอ่อนพาเธอหนีออกจากบ้านแต่ก็ทำไม่ลงเพราะสำนึกผิดชอบชั่วดี กระนั้นความผูกพันที่ก่อตัวก็เริ่มแน่นหนาจนเขาอดเพ้อไม่ได้ เช่นเดียวกับเหมันต์ที่นอนฝันหวานถึงผาณิตา เหตุการณ์มากมายที่ผ่านมาทำให้เขาเห็นหัวใจของเธอมากขึ้นว่าแกร่งแต่อ่อนไหวมากแค่ไหน...
เหมทองหนักใจเรื่องอาการของมนตราที่หนักหนาขึ้นทุกวัน แต่คงไม่เท่าปัญหาฉ้อโกงในบริษัทที่เขาเริ่มระแคะระคายและสั่งให้กมลตามสืบ เมื่อผาณิตาแวะมาหาพร้อมหลักฐานเป็นไฟล์ภาพและคลิปจากเหมันต์ก็ทำให้เขาโกรธมากแต่ไม่กระโตกกระตากเพราะอยากจับตัวการให้ได้คาหนังคาเขา
ไม่ใช่แค่เรื่องรองเท้าเลียนแบบที่ทำโดยคนในบริษัท ความหยิ่งยโสของเหมันต์ที่ฝากกมลคืนเงินก็ทำให้เหมทองหัวเสียไม่น้อย แต่เมื่อเห็นว่ามนตรามีท่าทีปลาบปลื้มกอดรองเท้าของเหมวัตแน่นก็ทำให้เขาต้องพักเรื่องนี้ไว้ก่อน
ทัศนัยกลัวถูกจับได้จึงสั่งพักการผลิตรองเท้าเลียนแบบ เป้าทำตามสั่งเรียกพวกคนงานมารับค่าจ้าง บูรณ์นับเงินในซองแล้วทักท้วงเพราะเงินไม่ครบแต่เป้าไม่ยี่หระแถมแถหน้าตายว่าสินค้าบางส่วนเสียหาย จึงต้องหักค่าจ้าง บูรณ์เจ็บใจมากและคิดหาทางเอาคืนพวกนายจ้างหน้าเลือด!
เหมทองเอาคลิปของผาณิตามาเปิดดูซ้ำไปซ้ำมา เจ็บแทบกระอักที่ถูกทัศนัยทรยศ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะยังไม่รู้ตัว ปั้นหน้าเรียบเฉยเมื่อเขาเรียกมาดูรองเท้าเลียนแบบเจ้าปัญหา
“คุณพ่อให้ผมดูทำไมครับ มันก็รองเท้าของเรา
ไม่เห็นมีอะไร”
“แกแน่ใจหรือว่าเป็นแบรนด์ของเรา”
น้ำเสียงเคร่งขรึมของพ่อบุญธรรมทำให้ทัศนัยเสียวสันหลังวาบ แสร้งเพ่งรองเท้าตรงหน้าอย่างตั้งใจ
“เออ...รู้สึกว่าคุณภาพหนังจะไม่ใช่ ชื่อแบรนด์มองผ่านๆนึกว่าแบรนด์เราแต่มันสลับตัวอักษร โห...นี่มันลอกกันหน้าด้านๆ เลวมาก ระยำสิ้นดี คุณพ่อไปเจอมาได้ไงครับ เราต้องกวาดล้างให้เรียบ”
“แกยังจำได้ไหมที่ฉันเคยสั่งให้แกไปจัดการ
ไอ้พวกขายรองเท้าละเมิดลิขสิทธิ์เมื่อคราวที่แล้ว”
“ผมก็ให้ตำรวจพรรคพวกกันไปตรวจยึดจากไอ้พวกที่มันเอาไปขายแล้วครับแต่ยังสาวไม่ถึงแหล่งผลิต”
“แล้วถ้ามันเป็นคนในของเราทำเองล่ะ”
“ถ้ามันกล้าขนาดนี้ผมต้องเล่นมันให้หนักเอาให้ติดคุกไม่ได้ผุดได้เกิด”
“มันจะเป็นคนนอกหรือคนในฉันไม่สน ฉันต้องการให้แกไปเช็ดล้างคราบสกปรกโสมมที่เกาะกินเหมทองของฉันให้สะอาดหมดจด ไอ้คนที่ทำมันคงคิดว่าฉันโง่ไม่รู้อะไรแต่มันคงลืมไปว่าฉันเกลียดคนที่มันกล้าท้าทายฉันที่สุด ไม่ว่ามันจะเป็นแค่พนักงานหรือลูกนอกไส้...ถ้ามันทำให้เหมทองกรุ๊ปสั่นคลอนฉันก็ไม่เลี้ยง!”
นอกจากทัศนัยที่ถูกเรียกมาดูรองเท้าเลียนแบบ ปราการซึ่งคุมฝ่ายผลิตก็ถูกเหมทองตามมาเป็นพยานว่าทัศนัยจะต้องหาตัวการทำรองเท้าเลียนแบบให้ได้
ผาณิตาเซ็งมากเมื่อทราบจากกมลผู้ช่วยของเหมทองว่าทัศนัยยังไม่โดนลงโทษแถมถูกสั่งให้ควานหาตัวคนผิดอีกต่างหาก
ทัศนัยร้อนใจปรี่ไปหาเป้าที่โรงงานและคิดหาแพะเรื่องทำรองเท้าเลียนแบบ และผู้โชคดีคือหัวหน้าฝ่ายควบคุมการผลิตในโรงงานที่เขาจ้างเป็นพวก
เหมทองกับกมลคาดการณ์ไว้แล้วว่าทัศนัยจะทำเช่นนี้แต่ไม่อยากกระโตกกระตากให้เสียเรื่อง แต่ที่พวกเขาอยากรู้มากกว่าคือใครที่ถ่ายคลิปนี้มาให้ผาณิตา
ooooooo
เหมันต์นั่นเองเจ้าของคลิปที่ผาณิตานำไปให้เหมทอง เขาทำเพราะอยากช่วยเธอตามอย่างชาญผู้เป็นพ่อที่ไม่เคยดูดายเรื่องผิดศีลธรรมและกฎหมาย ผาณิตาไม่อยากติดค้างแวะเอาเงินค่าคลิปมาให้
อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 5 วันที่ 30 ก.ย.61
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรขละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ