อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 1 วันที่ 18 ก.ย.61
นอกจากจะพยายามใช้เงินปิดปากพยานสำคัญอย่างเหมันต์ ผาณิตาหรือน้ำตาลยังจ่ายเงินให้แม่ของธิดายอมความด้วย เหมันต์ผ่านมาเห็นโดยบังเอิญเพราะนำของมาส่งให้แม่ธิดา เขาคร้านจะเอาเรื่องผาณิตาแต่ต้องเปลี่ยนใจกะทันหันเมื่อเธอดันขับรถเฉี่ยวมอเตอร์ไซค์คู่ชีพของเขาผาณิตาไม่รู้ตัวว่าขับรถเฉี่ยวมอเตอร์ไซค์ของเหมันต์เพราะใส่หูฟังเพลง เมื่อคู่กรณีหนุ่มตามไปดักหน้าก็โมโห
“นายตั้งใจสะกดรอยตามฉันหรือไง หรือว่าเปลี่ยนใจอยากได้เงิน...ช้าไปแล้วล่ะ”
“คุณเฉี่ยวรถผมล้มควรจะจอดรถลงมาดูถึงจะถูกนะครับ ไม่ใช่ทำผิดแล้วหนีอย่างนี้”
น่าขำ...ถ้าชนจริงมีหรือฉันจะไม่รู้ ถอยรถนายออกไป ไม่อย่างนั้นฉันจะชนจริงๆให้ดู”
แขวะจบก็ขึ้นรถ เหมันต์ไม่ยอมรั้งไว้เลยถูกเธอแหว
“นี่นาย! กล้าดียังไง อยากให้เรียกตำรวจเหรอ”
“เรียกเลยครับ ผมจะให้ตำรวจดูหลักฐานที่ไฟหน้ารถผมกับกันชนรถคุณ พิสูจน์ไม่ยากหรอกครับ”
เหมันต์ลากเธอไปดูรอยถลอกที่กันชนรถเธอ
ผาณิตาหน้าเจื่อนจำได้ขึ้นมาเลาๆว่าตัวเองใส่หูฟังจึงไม่ได้ยินเสียง แต่ทิฐิก็ทำให้เธอไม่สำนึกควักกระเป๋าสตางค์มาหยิบเงินให้คู่กรณีหนุ่ม
“คงพอค่าซ่อมนะ”
“แสดงว่าคุณยอมรับว่าชนรถผม”
“รถฉันก็ถลอกไม่น้อยนะ รับเงินแล้วก็จบกันง่ายๆดีไหม”
“ที่ผมตามคุณมาไม่ได้อยากได้เงินแต่ต้องการคำขอโทษ”
“คำขอโทษแค่นั้นจริงๆเหรอ คำนี้มันคงเอาไปซ่อมรถได้สินะ”
“อย่าคิดว่าตัวเองใหญ่โตคับฟ้า คิดจะเอาอำนาจเงินมาข่มเหงใครก็ได้ คนเราทำผิดถ้ารู้สึกผิดจริง
ก็ควรเอ่ยคำขอโทษสักคำ ไม่ใช่เอาเงินฟาดหัวคนอื่น วิธีนี้เขาไม่เรียกว่าสำนึกผิดแต่เขาเรียกว่าปัดสวะให้พ้นๆ”
ผาณิตาผงะเมื่อเจอคำพูดยาวเหยียดของคู่กรณีหนุ่ม สำนึกผิดชอบชั่วดีค่อยๆทำให้เธอคิดได้แต่ก็อดกระแนะกระแหนตามประสาคนฟอร์มจัดไม่ได้
“นายรองเท้า...ฉันแค่เฉี่ยวมอเตอร์ไซค์นาย ไม่ได้ฆ่าคนตายสักหน่อย คำพูดนายไม่เกินไปหน่อยเหรอ หรือชีวิตมีปมด้อยเคยโดนชนแล้วหนีถึงได้เป็นเดือดเป็นแค้นเกินกว่าเหตุ”
เหมันต์ชะงักเพราะโดนสะกิดปมฝังใจ สวนเสียงเข้ม “พ่อผม...โดนชนแล้วหนี ถ้าคนขับมันมีสำนึกดีช่วยพาส่งโรงพยาบาลทันเวลา พ่อผมคงไม่ต้องนั่งรถเข็นตลอดชีวิต...ก็เหมือนคุณนั่นแหละขาดสำนึกความรับผิดชอบ!”
ooooooo
เหมันต์ฉุนขาดขี่รถมอเตอร์ไซค์คู่ใจจากไปแล้ว ทิ้งผาณิตาหรือน้ำตาลให้รู้สึกผิดเพราะทำตัวไร้สามัญสำนึก กระนั้นความทุกข์ใจก็อยู่กับเธอไม่นานเมื่อกลับถึงบริษัทแล้วพบว่าทศนาถมานั่งรอที่ห้อง
ทศนาถตั้งใจมาต่อว่าผาณิตาที่ทำให้ตนหน้าแตกกลางสถานีเพราะเหมันต์พยานสำคัญไม่กลับคำให้การ ทัศนัยไม่อยากให้เรื่องถึงหูเหมทอง ตามมาขวางแถมยุให้ลูกชายชวนหลานสาวไปกินข้าวตอบแทนน้ำใจ ทศนาถไม่เต็มใจนักแต่ต้องอดใจรอจนอยู่ตามลำพังกับพ่อ ถึงโพล่งอย่างเหลืออด
“ป๋าไม่น่าชงให้ผมแบบนี้เลย ยัยนี่เหมือนน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ อยู่ใกล้แล้วอึดอัดหายใจไม่ออก”
“ฟังป๋านะ...ยัยน้ำตาลน่ะมันหลานรักของปู่ เอาอกเอาใจไว้เป็นไม้กันหมาให้ลูกไง”
“แล้วปู่รู้เรื่องผมไหมป๋า”
“ป๋าปิดข่าวทุกทางแล้ว ช่วงนี้ลูกมาบริษัททุกวันนะอย่าไปก่อเรื่องก่อราวอีก ตำแหน่งป๋ามันจะสั่นคลอน”
“ป๋าขอทั้งทีทำไมผมจะทำให้ไม่ได้ล่ะครับ ต่อไปนี้ผมจะเที่ยวให้น้อยลง ทำงานให้มากขึ้นเพื่อป๋ากับแม่”
“มันต้องอย่างนี้สิลูกรักของป๋า”
ทัศนัยเชื่อสนิทว่าลูกชายจะไม่ก่อเรื่องตามที่รับปาก แต่ที่คาดไม่ถึงคือทศนาถจะผูกใจเจ็บเหมันต์และจ้างนักเลงหัวไม้ไปดักตี เหมันต์เพิ่งกลับจากช่วยรุ่งอรุณ สาวใหญ่เจ้าของร้านคาราโอเกะซึ่งเมาแอ๋กลับบ้านแล้วระหว่างทางก็เจอหริทธ์ที่เพิ่งมาจากค่ายมวยของอู๋ เพื่อนสนิทของชาญ
เหมันต์แกล้งดักคอน้องชาย “คงไม่ได้ไปขอเรียนมวยกับอาอู๋หรอกนะ”
“ทีพ่อยังเป็นมวยแล้วจะห้ามผมทำไมก็ไม่รู้”
“พ่ออยากให้นายตั้งใจเรียนหนังสือมากกว่า”
“โหยพี่...ฝึกมวยไปด้วยเรียนไปด้วยก็ได้นี่ พี่รู้ปะแค่ผมออกหมัด สาวๆที่วิดลัยก็กรี๊ดแตกแล้ว”
คำพูดโอ่ๆของน้องชายทำให้เหมันต์หมั่นไส้ “ที่แท้จะฝึกมวยไปอวดสาว”
สองพี่น้องกอดคอกันถึงบ้านก็เจอทศนาถกับ
พวกนักเลงดักตี เหมันต์ห่วงน้องชายพยายามกันให้ห่างแต่หริทธ์บ้าเลือดร่วมต่อยตีจนเสียงเอะอะเรียกชาญออกมาดู อดีตนักมวยไม่รอช้าใช้ไม้เท้าตีพวกนักเลงกระเจิง ทศนาถโมโหถีบรถเข็นของชายพิการจนล้มกระแทกพื้น
สถานการณ์เริ่มไม่ดี เหมันต์กับหริทธ์ปกป้องพ่อสุดความสามารถแต่พวกทศนาถมีมากกว่าสามคนพ่อลูกจึงเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ โชคดีที่ดาบหลง อู๋และเอมผ่านมาทันเวลา พวกทศนาถต้องล่าถอย เหมันต์ตัดสินใจไม่ยอมความแจ้งตำรวจให้บุกจับทศนาถถึงบ้าน!
ooooooo
เหมันต์เล่าทุกอย่างให้พ่อกับน้องชายฟังแล้วไปจับทศนาถพร้อมดาบหลง หมวดอาทซึ่งรับสินบนจากทัศนัยมาแล้วกลัวเป็นเรื่องจึงรีบตามไปควบคุมสถานการณ์
ผาณิตาหรือน้ำตาลเคืองมากที่ทศนาถผิดนัด อยากเมินเฉยกับเขาเหมือนกันแต่ทนเสียงอ้อนวอนของทัศนัยที่ขอให้เธอช่วยรับหน้าเหมันต์กับพวกตำรวจไม่ไหว ยอมโกหกเป็นพยานให้ทศนาถ
สมรภรรยาทัศนัยกลัวลูกชายติดคุกร่วมมือกับสามีดูต้นทางไม่ให้เหมทองรู้เรื่องตำรวจบุกจับทศนาถ แต่มนตราภรรยาเหมทองก็เกือบทำเสียเรื่องคลุ้มคลั่งเพราะเห็นคนหน้าเหมือนเหมวัต ลูกชายแท้ๆซึ่งหนีจากบ้านเมื่อหลายปีก่อน!
เหมทองมัวจัดการมนตราให้สงบสติอารมณ์เลยไม่ทันสนใจรถตำรวจหน้าบ้าน ส่วนผาณิตาลำบากใจที่โกหกเพื่อปกป้องทศนาถแต่เพราะรักเขาจึงยอมอย่างไม่มีทางเลือก เหมันต์เสียความรู้สึกที่เธอปกป้องคนผิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะแม้แต่หมวดอาทผู้รักษากฎหมายก็พยายามกล่อมให้เขายอมความ
หลังพวกตำรวจพาเหมันต์กลับ ผาณิตาก็ขอตัวเพราะยังเคืองทศนาถ ทัศนัยหรือเสี่ยสามรอจนหลานสาวลับตาจึงหันไปเอาเรื่องลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่ก่อเรื่องไม่หยุดหย่อน
“วันนี้ลูกทำอะไรลงไปรู้ไหม ปล่อยให้ยัยน้ำตาลรอเก้อได้ยังไงกัน ถ้าเขาโกรธลูกขึ้นมามันไม่เป็นผลดีกับเรา...พรุ่งนี้ไปง้อเขาหน่อยนะลูกนะ”
“ทำไมต้องง้อ ผมรู้นะว่าป๋ามีแผนอะไรในใจ
คิดจะให้ผมจีบยัยน้ำแข็งเป็นแฟน ไม่เอาเด็ดขาด ไปวิดีโอคอลกับสาวๆจั๊กจี้หัวใจกว่ากันเยอะ”
ทศนาถผละหนีทันทีที่พูดจบ ทัศนัยจะตามแต่สมรมาขวางและรายงานเรื่องมนตราเพ้อถึงเหมวัต
ทัศนัยหัวเสียมาก แค้นใจที่แม่บุญธรรมไม่เคยลืมเหมวัตลูกชายแท้ๆที่หายออกจากบ้านเมื่อหลายปีก่อน ทั้งที่เขาพยายามทำตัวเป็นลูกที่ดีเสมอแต่มนตราก็ไม่เคยสนใจหรือรับรู้...
หริทธ์พาชาญไปทำแผลที่โรงพยาบาล อู๋ตามเข้าไปในห้องทำแผลเลยได้รู้ความลับของชาญว่าเป็นโรคไตเรื้อรังและอาการก็หนักขึ้นทุกที ชาญบังคับเพื่อนรักให้เก็บความลับจากลูกชายทั้งสอง อู๋ไม่สบายใจแต่
พอจะเข้าใจความรู้สึกของชาญที่คงไม่อยากให้ลูกทั้งสองเป็นกังวล
เหมันต์ตัดสินใจถอนแจ้งความเพราะไม่เห็นประโยชน์จะเอาผิดคนไร้สามัญสำนึกอย่างทศนาถ
ไหนจะผาณิตาที่โกหกให้คนผิดอย่างหน้าไม่อาย หริทธ์ไม่พอใจแต่จนด้วยเหตุผลจะค้าน ส่วนชาญเห็นด้วยกับเหมันต์และพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของลูกชาย
คนเล็กด้วยการชวนกินข้าว
หริทธ์ฮึดฮัดจะไม่ยอมจบแต่เหมันต์ไม่เถียงด้วยตั้งหน้าตั้งตาแกะเนื้อปลาให้พ่อ
“โหยพี่...ไม่ยุติธรรม ทำไมให้พ่อกินปลาอยู่คนเดียว”
“อาหารอร่อยที่สุดดีที่สุดในแต่ละมื้อ เราต้องให้พ่อ ลืมที่พี่สอนแล้วเหรอ”
ชาญยิ้มกว้างและตักปลาจากจานให้หริทธ์ลูกชายคนเล็ก
“แล้วก็เหมือนเคย พ่อกินคนเดียวไม่หมดหรอกต้องแบ่งให้พวกแกช่วยกินด้วย คนเราอิ่มคนเดียวเดี๋ยวจุกตาย”
สามพ่อลูกกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข...ลืมเรื่องวุ่นวายใจเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนสนิท
สีหน้าผิดหวังของเหมันต์ทำให้ผาณิตารู้สึกผิดมากต้องส่งทิมไปตามดูแลครอบครัวเขาห่างๆ เริ่มจากการเคลียร์ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของชาญที่โรงพยาบาล เหมันต์แปลกใจเมื่อได้ยินจากพยาบาลว่ามีบุคคลปริศนาอ้างตัวว่าเป็นญาติเขาจ่ายค่ารักษาแทนแต่ยังไม่มีเวลาสืบหาเพราะต้องทำมาหากิน
ทุกอย่างกลับสู่สภาวะปกติ ผาณิตาตัดเรื่องเหมันต์ทิ้งและตั้งใจทำงานพิสูจน์ตัวเองเหมือนเคย เหมทองภูมิใจกับยอดขายรองเท้ารุ่นใหม่ที่ทะลุเป้าทุกสาขา แต่กระนั้นก็ไม่วายค่อนแคะทศนาถที่มาทำงานสายโด่ง
ทัศนัยหรือเสี่ยสามแก้ต่างแทนลูกชายเลยถูกเหมทองแขวะ
“ลูกชายแกมันไม่มีปากพูดเองหรือไง”
ทศนาถหน้าเสีย ทำตัวเล็กลีบแก้ตัวเสียงอ่อย
“ผมขอโทษครับที่มัวแต่ทำงานหามรุ่งหามค่ำอยู่ข้างนอกจนไม่ค่อยมีเวลามาดูแลคุณปู่”
เหมทองรู้ทันว่าทศนาถโกหก แกล้งสั่งงานยากๆ “งั้นแกคงรู้ว่าสาขาของเรามีสต๊อกเก่าๆตกค้างกี่มากน้อย แกเขียนรายงานมาให้ฉันที เอาให้ละเอียดว่ารุ่นไหน สีไหน ไซส์อะไร จำนวนเท่าไหร่”
ทศนาถชะงัก ตั้งท่าจะพูดบางอย่างแต่ช้ากว่า
เหมทองที่รีบตัดบท
“ฉันให้เวลาแกสามวัน เอารายงานมาวางที่โต๊ะฉัน!”
ทัศนัยเห็นท่าไม่ดีกลัวลูกชายถูกจับโกหกได้ รับสมอ้างแทนหน้าตาเฉย
“งานจุ๋มจิ๋มแบบนี้ทศนาถทำได้อยู่แล้วครับคุณพ่อ”
อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 1 วันที่ 18 ก.ย.61
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรขละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ