อ่านละคร ริมฝั่งน้ำ ตอนที่ 2 วันที่ 17 ก.ย.61
วีนัสมองอานัสที่เดินเท่ไปแล้ว หันกลับมาเห็นพฤกษ์มองอย่างสังเกตอยู่ก็เปลี่ยนท่าทีเป็นกระฉับกระเฉงทันที พูดอย่างมีชีวิตชีวาว่า “นี่ไงคะ โอกาสที่อาจารย์สอนฉัน”“ท่าทางคุณอานัสเขาดูสนใจคุณมากเลยนะ...เรื่องกาแฟคุณน่ะ”
วีนัสตัดพ้อว่าอาจารย์ไม่ควรประชดลูกศิษย์รู้หรือเปล่าว่าตอนนี้ร้านกาแฟตนคนแน่นทุกวัน พฤกษ์ก็ยัง ไม่วายประชดว่าถามตรงๆที่ร้านขายอะไรกันแน่... บรรยากาศร้านสวยๆให้คนนั่งเช็กอินถ่ายรูปหรือว่าขายกาแฟ วีนัสบอกว่าก็ขายรวมๆกัน
“แต่ขายของกิน ยังไงรสชาติก็ต้องมาก่อน กาแฟไม่อร่อย หมดโปร ร้านก็จะไม่มีลูกค้าประจำ” เสนอว่าเธอควรจะปรับสูตรกาแฟ
“ฉันมั่นใจค่ะว่าลูกค้าเลือกร้านฉันเพราะรสชาติกาแฟที่ไม่เหมือนใคร!!” วีนัสตอบอย่างถือดีมั่นใจจนพฤกษ์พูดไม่ออก
แต่ความจริงในหลายวันต่อมาคือ ในช่วงโปรโมชันเปิดร้านซื้อสองแถมหนึ่งนั้นลูกค้ามายืนเข้าแถวยาว แต่พอหมดช่วงโปรโมชันลูกค้าก็ลดลงฮวบฮาบ จากแถวยาวกลายเป็นไม่มีแถว วันต่อมาก็มีลูกค้ามานั่งแค่สองคน ต่อมากลายเป็นไม่มีคนเข้าเลย ธนพัตนั่งเล่นไอแพด คณิตานั่งหาว มีเพียงวีนัสที่ไปยืนชะเง้อคอยลูกค้าที่หน้าร้าน แต่ที่รถเข็นขายกาแฟกลับมีคนยืนรอคิวกันตรึม!
ทั้งสามนั่งมองหน้ากันหงอยๆ ธุรกิจไม่ง่ายอย่างที่หวังเลย...
คณิตาปลอบวีนัสว่าร้านกาแฟเจ๊ง แต่วีไม่ใช่คนตกงาน ไปดูแลบริหาร...คณิตาพูดไม่ทันจบวีนัสก็ขัดขึ้นอย่างมีอารมณ์ว่าตนบอกเป็นร้อยหนแล้วว่าไม่ ถ้าบ้านร่มไม้อยู่ไม่ได้ก็ให้มันปิดไปเลย
สิ้นเสียงวีนัสก็มีเสียงล้มตึงที่ห้องยายพิกุล คณิตากับวีนัสหันมองเห็นยายล้มลงไปกองกับพื้นแล้ว!
“ยายคงเสียใจที่วีไม่อยากดูแลสมบัติพ่อแม่”ธนพัตเอ่ยขณะดูแลยายที่นอนอยู่บนเตียง วีนัสฟังแล้วตาวาว โกรธจนธนพัตไม่กล้าพูดต่อ วีนัสเดินหน้าตึงออกมาเจอเจ้าพอเพียงก็บ่นระบายอารมณ์กับมันว่า
“นี่เหรอมรดกที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ฉัน เห็นไหมพอเพียง มีอะไรน่าสนใจ น่าสนุกท้าทาย...ไม่มี!! มีแต่ความเหี่ยวเฉา แห้งแล้ง หดหู่”
พอกลับเข้ามาในบ้าน ยายลุกกึ่งนั่งกึ่งนอนที่เตียงมีคณิตากับธนพัตคอยดูแล ยายจับมือวีนัสขอร้อง
“ยายขอนะลูก พ่อแม่หนูสร้างบ้านร่มไม้ด้วยความรัก หนูอย่าทำลายมันด้วยความเกลียด”
วีนัสฟังแล้วไม่สบายใจรู้สึกว่ากำลังถูกกดดัน
ooooooo
คืนนี้จู่ๆพฤกษ์ก็เห็นเหมือนพ่อมายืนอยู่กลางสวนกล้วยไม้ เมื่อเขาเพ่งมองพ่อบอกว่าให้ดูแลแม่ด้วย พฤกษ์เดินเข้าไปหาแต่กลับไม่เห็นใคร เขาเศร้าจนน้ำตาไหล พูดเหมือนพ่อยืนอยู่ตรงนั้นว่า
“ครับพ่อ...ผมจะดูแลแม่ให้ดีที่สุด ให้เท่ากับความรักที่พ่อมีให้แม่ครับ”
เวลาเดียวกัน อานัสที่วิ่งบนลู่วิ่งที่บ้านจนเหงื่อท่วม เขามองไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเครียด ตกอยู่ในภวังค์ หูแว่วเสียงรถเบรกอย่างแรงตามด้วยเสียงชนโครม!
เห็นภาพหลอนวันที่เขาเมาแล้วขับรถชนรถของเดชาจนพลิกคว่ำที่ริมทาง เขาเปิดประตูรถเดินไปชะโงกดูเห็นเดชาติดอยู่ในรถเลือดอาบมองเขาด้วยแววตาขอร้องและเสียงแผ่ว...“ช่วย...ผมด้วย...”
อานัสผวากับภาพหลอนทนไม่ได้วิ่งออกจากห้องไปทรุดกุมหน้าเหงื่อแตกพลั่ก พึมพำเสียงสั่น
“ไม่...ฉันไม่ได้ฆ่าใคร...ตาแก่นั่นมันประมาทเอง”
ส่วนพฤกษ์แม้จะเห็นน้ำหวานไปคบกับเก็ทแล้ว แต่ความรักความผูกพันทำให้เขาไม่อาจตัดใจได้ วันนี้จึงนัดน้ำหวานมาพบกันที่มุมสวยในช็อปปิ้งมอลล์
น้ำหวานมาอย่างกระฟัดกระเฟียดบอกว่าเราไม่มีอะไรจะคุยกันแล้ว พฤกษ์บอกว่าเราเคยคิดจะสร้างครอบครัวด้วยกัน ส่วนเรื่องแม่ตนจัดการได้
“จัดการอะไร จัดการให้หวานทิ้งทุกอย่างแล้วไปปรนนิบัติรับใช้คนป่วยเหรอ มันเสียเวลาชีวิตที่มีค่าของหวานมากเลยนะ” พฤกษ์เสียงอ่อยว่าแต่เรารักกันนะ “ความรักมันจบไปแล้ว จบตั้งแต่วันที่พ่ออาจารย์ตายแม่อาจารย์นอนพะงาบๆปากเบี้ยว อาจารย์ก็ดูแลแม่ไป เพราะหวานต้องการสามี ไม่ใช่ลูกกตัญญู”
น้ำหวานสะบัดหน้าเดินไปอย่างไม่แยแส ขณะที่พฤกษ์ยืนอึ้งอยู่นั่น วีนัสเดินออกจากร้านกาแฟมาเห็นพอดีรีบเดินเข้าไปหาทักด้วยความดีใจ ถามว่ามาทำอะไรที่นี่หรือ พฤกษ์ไม่มีอารมณ์ตอบ วีนัสถามอีกว่า
“มากินข้าวเหรอ...มากับใคร แฟนใช่ไหม”
พฤกษ์ถูกถามจี้ใจดำก็เดินหนีไปอย่างหงุดหงิด วีนัสวิ่งตามไปถามว่าจะเดินหนีไปไหน พฤกษ์รำคาญบอกให้เลิกตามตนเสียที แต่วีนัสกำลังสนุกถามว่าเดินหนีทำไมหรือกลัวตนเห็นหน้าแฟน เลยถูกพฤกษ์ดุว่าไม่มีมารยาท วีนัสบอกว่าตนก็แค่แซวเล่นเท่านั้น
“ชีวิตนี้มีอะไรที่คุณจริงจังบ้าง” วีนัสทำหน้าซื่อตาใสบอกว่าตนจริงจัง งานก็จริงจัง “จริงจังจนร้านเจ๊ง”
“ประสบการณ์บอกฉันว่า ล้มแล้วลุกใหม่ได้ค่ะ”
“แล้วประสบการณ์บอกคุณหรือเปล่าว่าเอาแต่ความคิดตัวเอง หัวแข็งไม่ฟังใครมันก็จะล้มแล้วล้มอีกล้มทุกครั้ง จนลุกไม่ขึ้น”
“ไม่ต้องมาดูถูกกันหรอก ฉันมีดีหลายอย่างที่อาจารย์มองไม่เห็น”
“งั้นผมก็จะรอดูวันที่คุณหาตัวเองเจอ แล้วประสบความสำเร็จอะไรสักอย่าง” พฤกษ์ปรามาสแล้วเดินไปเลย วีนัสมองตามพฤกษ์พึมพำเหมือนบอกกับตัวเองว่า...
“คนอย่างพิมพ์วีนัส ไม่เคยยอมแพ้คำดูถูก ชีวิตฉัน ความฝันฉัน ต้องไม่จบที่บ้านร่มไม้!”
ooooooo
อ่านละคร ริมฝั่งน้ำ ตอนที่ 2 วันที่ 17 ก.ย.61
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ บทประพันธ์โดย : ธุวดาราละครเรื่องริมฝั่งน้ำ บทโทรทัศน์โดย : เป่ากุ้ย
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ กำกับการแสดงโดย : ภูธเนศ หงษ์มานพ
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ฝึกสอนการแสดงโดย : อริศรา วงศ์ชาลี
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ผลิตโดย : บริษัท เป่าจินจง จำกัด
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ควบคุมการผลิตโดย : นพพล โกมารชุน
ที่มา ไทยรัฐ