อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 4 วันที่ 24 ก.ย.61
แกมแก้วดึงตัวเองจากภวังค์อดีตอีกรอบ ครั้งนั้นเธอมั่นใจว่าคนเรียบร้อยหัวอ่อนอย่างวรดาคงทำอะไรเธอกับผาณิตไม่ได้แต่สำหรับเวลานี้...เธอเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้ว...นัทธมนรื้อห้องทำงานกฤตย์จนเจอกล่องใส่กุญแจเธอจึงลองไขตู้กับลิ้นชักทั่วห้องแต่ยังไม่พบอะไร เธออยากลองค้นมากกว่านั้นแต่พิษณุโผล่มาบอกข้อความจากกฤตย์เสียก่อนว่าจะไม่กลับเข้าออฟฟิศแล้ว
เต้ยกับถุงแป้งมีเรียนพิเศษด้วยกันเลยแวะรับนัทธมนมากินมื้อเย็น ถุงแป้งหลุดปากเรื่องปณิตาอาละวาดออฟฟิศของกฤตย์พร้อมข้อกล่าวหาว่านัทธมนมีพลังปีศาจ เต้ยแทบสำลักก่อนปรายตาดุๆไปทางนัทธมน
“ถุงแป้งลองคิดดูสิ ถ้าสมมติพลังพิเศษนั่นมีจริงมันจะน่ากลัวขนาดไหน...ยิ่งถ้าไปอยู่กับคนที่เคียดแค้นอาฆาต ไม่รู้จักปล่อยวางเรื่องที่มันผ่านไปเป็นชาติแล้ว”
นัทธมนหน้าเสียกลัวความลับแตก “หยุดได้แล้วเต้ย”
“ยังไงก็อย่าลืมล่ะว่าบ้านเมืองมีกฎหมาย แล้วกฎหมายก็ไม่ได้ยกเว้นผู้มีพลังพิเศษทำร้ายคนอื่นได้ตามใจด้วย”
“เต้ย...นายจะหยุดพูดไหม”
ถุงแป้งมองหน้าเพื่อนทั้งสองงงๆแต่ไม่มีใครยอมอธิบาย เต้ยไม่สนอะไรทั้งนั้นขอร้องนัทธมนเสียงอ่อน
“ขอเถอะนะ...เพื่อตัวเธอเอง อย่าเอาชีวิตกับอนาคตไปจบที่การแก้แค้นเลย”
“ฉันบอกว่าหยุดได้แล้ว”
“เธอนั่นแหละที่ต้องหยุดหรือจะต้องรอให้มีใครตายก่อนรึไง!”
ขาดคำของเต้ยความอดทนของนัทธมนก็ขาดผึง พลังจิตพิเศษของเธอทำงานโดยอัตโนมัติแต่คราวนี้เศษแก้วแตกกระเด็นเฉียดแก้มถุงแป้งจนเลือดไหล เต้ยตกใจมากรีบพาถุงแป้งไปล้างแผลในห้องน้ำ
เต้ยไม่อยากอยู่ในห้องน้ำหญิงนานเพราะถูกจ้องเลยทิ้งถุงแป้งให้ทำแผลเอง ส่วนตัวเขากลับมาคุยกับนัทธมนที่ทำหน้าจ๋อยด้วยความรู้สึกผิดเพราะควบคุมอารมณ์และพลังตัวเองไม่ได้
“เราก็รู้สึกแย่เหมือนกันนะเต้ย เราไม่ได้ตั้งใจแต่เราควบคุมพลังบ้าๆนี่ไม่ได้จริงๆ”
“ควบคุมไม่ได้เลยเหรอ”
“ใช่...พอฉันโมโหที่นายเซ้าซี้ต่อหน้าถุงแป้งอยู่ได้มันก็เกิดพลังนี่ขึ้นมาเอง”
“แล้ว...กับคุณปณิตาล่ะ”
“เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้ตัว เขาโยนถ้วยกาแฟใส่ฉันโกรธมากเพ่งถ้วยกาแฟแล้วมันก็ลอยกลับไปสาดลวกตัวเขา”
“เธอจะบอกว่ามันเกิดขึ้นเองตามสัญชาตญาณ ไม่ได้เจตนาอย่างงั้นใช่ไหม”
นัทธมนพยักหน้าก่อนเล่าเรื่องที่เธอพยายามใช้พลังพิเศษทำลายแก้วที่ปณิตาจงใจปาใส่เธอวันนี้แต่มันไม่ได้ผลแถมเธอต้องเจ็บตัวเพราะถูกแก้วกระแทกศีรษะ เต้ยส่ายหน้าอ่อนใจขอร้องอีกครั้ง
“หยุดใช้พลังร้ายๆนี่ซะก่อนที่มันจะรุนแรงขึ้นจนต้องมีคนบาดเจ็บล้มตาย”
“ฉันก็บอกแล้วไงว่าฉันควบคุมมันไม่ได้”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ก็ถ้ารู้มันมีที่มาจากความโกรธเธอก็ต้องควบคุมความโกรธให้ได้สิ”
คำพูดเตือนสติของเต้ยทำให้นัทธมนนิ่งคิด เริ่มจะคล้อยตาม เต้ยใจชื้นตะล่อมต่อ
“เลิกเจ้าคิดเจ้าแค้น เลิกสืบเรื่องน้ากฤตย์กับวรดาซะที มันไม่มีประโยชน์นอกจากจะทำลายอนาคตของเธอ”
“แล้วถ้าคุณกฤตย์เขาเป็นคนฆ่าฉันเมื่อชาติก่อนจริงๆล่ะเต้ย นายจะให้ฉันปล่อยเขาไปเฉยๆอย่างงั้นเหรอ”
“ใช่! ทิ้งเรื่องในชาติก่อนซะ ฝังมันไปกับชาติก่อนนั่นแหละ ชาตินี้น้ากฤตย์เขาก็ดีกับเธอและที่สำคัญชาตินี้เธอเองยังมีแม่ที่ต้องดูแลนะนัท เธอก็เลือกเอาเองแล้วกันนะว่าจะตั้งใจทำงานกับน้ากฤตย์เพื่อหาเงินเลี้ยงดูแม่หรือว่าจะแก้แค้นให้ตายตามกันไปแล้วไปจบอนาคตลงในคุกน่ะ”
นัทธมนน้ำตาไหลเมื่อคิดถึงแม่ เต้ยถอนใจยาวก่อนเอ่ยทิ้งท้ายเสียงอ่อน
“เราเตือนเพราะหวังดีกับเธอนะนัท”
“ฉันรู้...ขอบใจนะเต้ย”
ooooooo
นัทธมนรู้สึกผิดมากจริงๆกับเหตุการณ์ที่ร้านอาหาร พลังพิเศษของเธอทำให้ถุงแป้งเพื่อนรักเลือดตกยางออก เธอเริ่มตระหนักถึงความร้ายแรงของพลังพิเศษและความโกรธแค้นของตัวเองแต่กระนั้นก็ยังทำใจลืมเรื่องวรดาไม่ได้
มนทิราแวะมานอนเป็นเพื่อนลูกสาวเมื่อนัทธมนอ้อนเพราะไม่อยากนอนคนเดียว การได้ใกล้ชิดแม่ทำให้นัทธมนดำดิ่งสู่อดีตของวรดาอีกครั้ง...
วารีสงสารวรดาลูกสาวคนเดียวที่ถูกบีบคั้นทั้งกายและใจแต่สถานะคนรับใช้ในบ้านประพจน์ก็ทำให้เธอออกหน้าปกป้องลูกสาวไม่ได้ นอกจากกล่อมให้ทำใจและยอมรับในโชคชะตา
วรดาเชื่อแม่เพราะพื้นฐานเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่แต่กระนั้นอาการเจ็บป่วยของวารีที่ทำท่าจะหนักขึ้นก็ทำให้เธอเป็นกังวล อยากจะพาไปหาหมอก็ทำไม่ได้เพราะไม่มีเงิน
“ถ้าคุณพ่อเขารักเรา เห็นเราเป็นครอบครัวเหมือนคุณหญิงน้ากับผาณิตเราสองคนคงไม่ต้องลำบากแบบนี้นะ”
วารีเข้าใจความรู้สึกลูกสาวดีแต่ไม่อยากให้อคติกับประพจน์ ผกาและผาณิต “อย่าพูดถึงพ่อเขาแบบนั้นสิรดา ท่านนายพลเขาก็พยายามดูแลเราสองคนแล้ว เรื่องของผู้ใหญ่บางทีรดายังไม่เข้าใจหรอกนะลูก”
วรดาไม่โกรธพ่อแต่น้อยใจมาก วารีไม่อยากบังคับหรือฝืนใจลูกสาวจึงไม่พูดอะไรอีก กระนั้นโชคชะตาก็เล่นตลกเมื่อคืนเดียวกันนั้นเองวารีอาการทรุดเป็นลมล้มหน้าห้องวรดา
ผกากับผาณิตปฏิเสธจะช่วยเหลือหรืออนุญาตให้วรดาบอกประพจน์เรื่องวารี วรดาจึงต้องบากหน้าไปขอความช่วยเหลือจากสนคนสวนของเกื้อที่รู้จักกันดีแต่คนที่โผล่มาช่วยแทนกลับเป็นกฤตย์ที่บังเอิญได้ยินเสียงเธอที่ริมรั้ว
ผาณิตตกใจที่เห็นกฤตย์อุ้มร่างไร้สติของวารี แต่ทั้งกฤตย์กับวรดาไม่สนใจ ทำเป็นลืมคำสั่งของประพจน์ที่ไม่ให้พบกันอีกและมุ่งหน้าพาวารีไปโรงพยาบาล
วารีฟื้นขึ้นมาในห้องพักพิเศษเป็นส่วนตัวโดยมีวรดากับกฤตย์นั่งเฝ้า สาวใช้เก่าแก่บ้านประพจน์ร้องขอให้ย้ายห้องทันทีเพราะไม่มีเงินจ่ายแต่กฤตย์ปฏิเสธและอาสารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด
วรดาซึ้งใจในความช่วยเหลือของกฤตย์ อาการแข็งขืนหรือเย็นชาที่เคยแสร้งทำค่อยๆเลือนหายเหลือเพียงความจริงใจที่เคยมีให้กัน และเธอก็อดไม่ได้ต้องถามตรงๆ
“แล้ว...คุณมากับฉันแบบนี้ไม่กลัวโดนว่าเหรอ”
“เราควรจะกลัวใช่ไหม”
“ก็ทั้งคุณลุงเกื้อพ่อของคุณกับท่านพลโทประพจน์พ่อของฉันก็ดุแล้วก็เข้มงวดกันทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ”
“ก็ใช่...ถ้าบอกว่าไม่กลัวเราก็คงโกหกแล้วล่ะ แต่ท่านห้ามเรามุดรั้วบ้านไปหาเธอ ถ้ามาเจอกันในโรงพยาบาลแบบนี้คงไม่เป็นไรมั้ง...ว่าแต่เธอเหอะรดา ...เธอไม่กลัวแล้วเหรอ”
“กลัวอะไร”
“ก็เห็นเธอกลัวว่าเราจะไปหาที่บ้านซะเหลือเกิน ที่เธอเคยเล่าว่ากลัวคุณหญิงน้าจะด่าเอาน่ะ”
“กลัวสิ...แต่ฉันห่วงแม่มากกว่า แต่ก็ช่างเถอะ ไม่ว่าฉันจะทำอะไรสุดท้ายคุณหญิงน้าก็หาทางด่าฉันจนได้”
น้ำเสียงของวรดาเศร้าจนกฤตย์สงสาร เขาอยากปลอบแต่เธอก็โพล่งขึ้นเสียก่อน “ขอบคุณนะ...คุณดีกับฉันกับแม่ฉันมากๆจนฉันคิดไม่ออกเลยว่าถ้าวันนี้ไม่มีคุณป่านนี้ฉันกับแม่จะเป็นยังไง ขอบคุณมากนะ ...คุณกฤตย์”
ooooooo
นัทธมนดึงตัวเองจากอดีต ความดีของกฤตย์ที่มีต่อวรดาทำให้เธออบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวสะระตะเรื่องเขา เรื่องพลังพิเศษของตัวเองที่ควบคุมไม่ได้ รวมทั้งคำพูดเตือนสติของเต้ยกับแม่แล้วคิดได้ว่าจะลองปล่อยวางและเลิกคิดสืบเรื่องกฤตย์กับวรดาสักพัก...เผื่อว่าชีวิตเธอจะดีขึ้น
อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 4 วันที่ 24 ก.ย.61
ละครเรื่อง บทประพันธ์โดย: กิ่งฉัตรละครเรื่อง บทโทรทัศน์โดย ทองเอก-ญาลิล-ณกดแก้ว
ละครเรื่อง กำกับการแสดงโดย ผิน เกรียงไกรสกุล
ละครเรื่อง ผลิตโดย บริษัท กัทส์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง ช่องออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง นักแสดงนำ เจษฎาภรณ์ ผลดี,นิษฐา จิรยั่งยืน
ที่มา ไทยรัฐ