อ่านละคร ริมฝั่งน้ำ ตอนที่ 3 วันที่ 20 ก.ย.61
“โอกาสมีสำหรับคนที่สมควรได้ ร้านกาแฟคุณยังทำเจ๊งแล้ว แต่นี่มันชีวิตคน คุณพลาดแม้แค่เสี้ยวนาที ชีวิตนึงต้องจบ เพราะความชุ่ยของคุณ”พวก สว.ที่มาแอบดูแอบฟังอยู่ต่างตกใจที่พฤกษ์มีอารมณ์กับวีนัสรุนแรงมาก ชาญชัยเดินเข้าไปขอพูดอะไรสักนิด บอกว่ามันไม่ใช่ควาผิดของวีนัส วีนัสที่พยายามกลั้นน้ำตาบอกชาญชัยว่าไม่ต้อง ตนผิดเอง และขอโทษอีกครั้ง
“พอแล้ว ไม่ต้องพูด ผมจะพาแม่ผมกลับ” พูดแล้วเดินหุนหันออกไป ทำเอาบรรดา สว.และอ้อยที่มาแอบฟังหลบกันแทบไม่ทัน
วีนัสพยายามกลั้นน้ำตาทั้งที่เสียใจมาก ชาญชัยมองอย่างเห็นใจ ส่วนบรรดา สว.ที่แอบฟังต่างเห็นใจวีนัส ดวงใจชวนไปพูดกับพฤกษ์ดีไหม นิ่มนวลบอกว่าเข้าไปจะได้ถูกตอกหน้าหงายออกมา
“แหม...ก็คนอยู่บ้านร่มไม้ฯเหมือนกัน” ดวงใจบ่นอุบอิบ
“แล้วถ้าโดนย้อนว่าพวกบ้านร่มไม้ไม่ใช่ครอบครัวเขาล่ะ จะตอบอาจารย์ว่ายังไงจ๊ะ” โตมรท้วงติง
“เอาไว้เถียงกันต่อพรุ่งนี้นะคะ ตอนนี้วัยรุ่นช่วยเข้าห้องกันก่อน นอนเถอะค่ะ ดึกแล้ว นอนดึกความดันทะลุปรอทนะคะ” อ้อยตัดบท บรรดา สว.จึงแยกย้ายกันเข้าห้อง อ้อยตามไปดูความเรียบร้อยอีกที
ooooooo
ชาญชัยสงสารวีนัสปลอบว่าลูกชายคุณบุษกรท่าทางเป็นคนมีเหตุผลรอสักพักอารมณ์เย็นคง
พูดกันรู้เรื่อง วีนัสขอให้คุณตากลับห้องพักผ่อนเถอะ ทางนี้ตนจะดูแลเอง
พอชาญชัยเดินกลับห้องพฤกษ์ก็เข็นวีลแชร์ พาบุษกรออกมา บอกวีนัสว่าของใช้ที่เหลือจะมาเก็บพรุ่งนี้ พฤกษ์เข็นวีลแชร์เดินผ่านไปสบตากับวีนัสโกรธๆ ส่วนวีนัสแววตาเสียใจมองตามไปอย่างรู้สึกผิดมาก
กลับมาถึงบ้าน ไตรทศบอกว่าดีแล้วที่พาแม่กลับมาขืนอยู่วีนัสจะก่อเรื่องอะไรอีกก็ไม่รู้ แต่ไอลดาทักท้วงว่ายังไงแม่ก็ต้องมีสังคม มีเพื่อน คอยกระตุ้นการรับรู้
“ฉันจะจ้างพยาบาลพิเศษมาดูแม่เอง พวกแกไม่ต้องกลัว แม่ฉันฉันดูแลเอง”
พฤกษ์เสียงเข้ม ยืนยันว่ายังไงตนก็ไม่พาแม่
กลับไปบ้านร่มไม้ชายคา ไอลดาไม่เห็นด้วย ไตรทศ หาว่าเธอเข้าข้างบ้านร่มไม้ชายคา
“ฉันไม่ได้เข้าข้าง นี่ฉันพูดเพราะฉันเป็นทั้งเพื่อนทั้งหมอ คนดูแลทางกายน่ะหาใหม่กี่คนก็ได้ แต่คนดูแลทางใจแกจะหาจากไหนให้แม่...แกอย่าลืม แม่ยังไม่รู้ว่าพ่อไม่อยู่แล้ว แกจะหารอยยิ้ม หาเสียงหัวเราะที่ไหนมาทดแทนให้แม่”
“ฉัน แก ไอ้ทศ ทุกคนอยู่กับแม่ได้ดีกว่าคนที่บ้านร่มไม้ฯ” พฤกษ์ตะแบง
“เออ...ก็ตามใจ จะโกรธจนหน้ามืด ปิดหูปิดตาไม่ฟังใครก็ตามใจ ฉันจะบอกให้นะ คนที่กำลังขังแม่ไว้กับอดีต ไว้กับความเศร้า มันคือลูกชายใจร้ายอย่างแกไอ้พฤกษ์” ไอลดาเสียงกระด้างไม่พอใจแล้วเดินออกไปเลย
“อย่าไปเชื่อมันมาก แกทำถูกแล้วพฤกษ์ วีนัสดูแลแม่แกไม่ได้หรอก” ไตรทศย้ำความคิดของตนอีกครั้ง
ฝ่ายที่บ้านร่มไม้ชายคา ธนพัตบอกวีนัสที่เดินคิดไม่ตกมาว่า
“ไม่ใช่แค่มีคนดูแลร่างกายแล้วทุกอย่างก็จบ จิตใจคุณป้าบุษกรต่างหากที่ต้องค่อยๆรักษา”
คณิตาเสนอให้วีนัสไปขอโทษพฤกษ์อีกครั้งเชื่อว่าเขาต้องเข้าใจ แต่วีนัสไม่กล้าเพราะตนผิดจริงๆ ตนมันแย่ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ธนพัตเตือนสติวีนัสว่า
“คิดให้ดี เพราะที่น่าห่วงที่สุดตอนนี้คือคุณป้าบุษกร ไม่ใช่ความรู้สึกของอาจารย์พฤกษ์”
วีนัสตำหนิตัวเองกับชาญชัยผู้ที่เห็นใจและปลอบใจเธอว่า ตนดูแลป้าบุษกรไม่ดีคุณตาเลยขาดเพื่อนไปคนนึง ชาญชัยบอกว่าไม่ใช่ความผิดของเธอ แล้วเล่าความจริงให้ฟังว่า
คืนนั้นตนเห็นบุษกรออกจากห้อง จึงเข้าไปถามว่าจะไปไหนตนจะเข็นให้ คุณบุษกรจะได้ชมดาวไปพลางๆ พอเข็นรถวีลแชร์ไปที่ริมน้ำเห็นบุษกรหนาวตนจึงกลับไปเอาผ้าคลุมให้ ปล่อยให้เธออยู่คนเดียวจนเกิดเรื่อง ชาญชัยขอโทษ แต่วีนัสชมว่าคุณตาน่ารักที่สุดเป็นสุภาพบุรุษที่สุดคุณตาไม่ผิด และขอกอด
“ขอบใจมากนะหนูวีนัส ตาเป็นคนผิดแท้ๆแต่หนูยังให้ความรักกับตา ลูกหลานตาซะอีก ไม่เคยห่วงตา จริงๆ” ชาญชัยแววตาครุ่นคิดขณะพูดถึงลูกหลานตัวเองว่า “ตามีความรักให้ลูกหลานทุกคน แต่เขาไม่ต้องการพวกเขาอยากได้แค่สมบัติของตา”
วีนัสกุมมือชาญชัยให้กำลังใจ เขามองซึ้งให้กำลังใจว่า
“หนูต้องทำให้ลูกชายคุณบุษกรเขาเข้าใจให้ได้ เป็นหลานตาอย่าท้อนะ”
“โอเคค่ะ ท้อมีไว้ให้ลิงดม เกิดเป็นคนต้องสู้ หนูจะทำทุกอย่างให้ป้าบุษกรกลับมา ขอกำลังใจอีกทีนะคะ” วีนัสกอดชาญชัยอีกครั้งแล้ววิ่งออกไปอย่างกระฉับกระเฉงมุ่งมั่น ชาญชัยมองตามยิ้มชื่นชม
ต่อมาเมื่อวีนัสเจอพฤกษ์ที่มหาวิทยาลัยเธอเดินเข้าไปบอกเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่จริงจังว่า
“อาจารย์จะว่ายังไงก็ได้นะคะ ฉันจะไม่เถียง
สักคำ แต่ฉันขอพาคุณป้าบุษกรกลับบ้านร่มไม้ฯนะคะ”
พฤกษ์ไม่ฟังเดินผ่านไปเลย วีนัสวิ่งตามไปพูดอีก แต่ไม่สำเร็จ วีนัสบอกกับคณิตาว่ายังไงตนก็จะพาคุณป้าบุษกรกลับบ้านร่มไม้ฯให้ได้
วันต่อมา วีนัส คณิตา และธนพัตไปดักพฤกษ์ที่หน้าห้องสอนบอกว่าเราสามคนขอไปเยี่ยมคุณป้าบุษกร พฤกษ์พูดอย่างอ่อนใจว่า ถ้าตนไม่ตอบทั้งสามคนคงไม่เลิกยุ่งกับชีวิตตนใช่ไหม
พฤกษ์ยอมให้ทั้งสามไปเยี่ยมแม่ที่บ้าน พบไอลดากับไตรทศอยู่กับบุษกรก่อนแล้ว วีนัสเอาขนมมาฝากบุษกรและมองหารูปคู่ของบุษกรกับคุณพ่อของพฤกษ์แต่ไม่มีเลย ส่วนไอลดากับไตรทศต่างรู้สึกพิเศษบางอย่างกับธนพัตและคณิตา คุยถูกชะตากันอย่างรวดเร็ว และชวนให้มาเยี่ยมแม่อีกจนพฤกษ์เขม่นที่สองคนทำราวกับเป็นเจ้าของบ้านเสียเอง
เมื่อกลับไปบ้าน ทั้งวีนัส ธนพัตและคณิตาต่างรู้สึกตรงกันว่าทำไมที่บ้านพฤกษ์จึงไม่มีรูปพ่อสักใบ
“มันต้องมีสักรูปสิ ไม่เป็นไร ไปเยี่ยมคุณป้าคราวหน้าเราต้องเจออะไรที่เกี่ยวกับพ่ออาจารย์บ้าง” วีนัสสีหน้าไม่ยอมแพ้
ชาญชัยมีลูกสี่คนคือเอกภพ เอกวิทย์ เอกยุทธและลูกสาวคนเดียวที่ยังโสดคืออินทิรา มีหลานชายสองคนคืออานัสลูกเอกภพ และต้นลูกของเอกยุทธ ที่พ่อแม่ของทั้งสองต่างพยายามผลักดันให้ลูกตัวเองเป็นที่รักของปู่เพื่อแย่งสมบัติกัน
ฝ่ายอิงอรแม่ของเนมก็หมายให้ลูกจับอานัสให้ได้หวังรวยทางลัด พยายามหาทางเปิดโอกาสให้เนมได้อยู่กับอานัสตามลำพัง อานัสชวนเนมกินเหล้าอ้างว่าเครียดเรื่องคุณปู่คิดจะรวบรัดเนม แต่เนมก็เอาตัวรอดมาได้ ภูวนาทพ่อของเนมที่เพิ่งเปลี่ยนคบโคโยตี้คนใหม่ไม่พอใจด่าอิงอรว่าถึงขั้นจะขายถูกกินเลยหรือ ถูกอิงอรย้อนเรื่องสาวโคโยตี้ของเขา เลยทะเลาะตบตีกันตามเคย
เนมมองสภาพพ่อกับแม่อย่างเบื่อหน่าย หนีขึ้นข้างบนระบายอารมณ์อย่างอัดอั้นกดดันกับหมอน...
รุ่งขึ้นเนมไปหาวีนัสพยายามหว่านล้อมให้วีนัสยอมให้ชาญชัยไปงานวันเกิดที่บ้าน วีนัสยืนยันว่านั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของครอบครัวชาญชัย เนมขู่ว่าถ้าเกิดกระแสทางโซเชียลโพสต์ว่าทางบ้านร่มไม้ฯเสียๆหายๆวีนัสจะว่ายังไง ทำให้วีนัสอดกังวลไม่ได้เหมือนกันจึงไปถามชาญชัยอีกครั้ง
ชาญชัยยืนยันว่าไม่ไป ถามวีนัสว่ารู้ไหมว่าทำไมคนแก่ถึงอายุยืน แล้วเฉลยเองว่า
“คนแก่อายุยืนเพราะอยากเห็นความก้าวหน้า ความกลมเกลียวของลูกหลาน ไม่ใช่อายุยืนเพื่อฟังเสียงแก่งแย่งด่าทอของคนสายเลือดเดียวกัน” พูดแล้วชาญชัยแววตาเศร้าเมื่อนึกถึงลูกหลานตัวเองที่บ้าน
ooooooo
เพราะชาญชัยบอกทางบ้านร่มไม้ฯว่าตนไม่รับโทรศัพท์ เอกภพจึงพาอานัสกับสิริมาไปหา สุจิตราภรรยาเอกยุทธบอกอินทิราว่าพวกเอกภพไปหาชาญชัยที่บ้านร่มไม้ฯ จึงพากันตามไป
ทั้งสองฝ่ายรุมต่อว่าด่าทอคนบ้านร่มไม้ชายคาว่ากักขังหน่วงเหนี่ยวพ่อไม่ให้พบกับทางครอบครัว
อ้อยไปบอกชาญชัยที่ศาลาริมน้ำ เขาจึงมาไล่ตะเพิดให้ลูกหลานกลับไปกันให้หมด เพราะที่นี่คือที่สงบทางใจของตนปรามว่าถ้าใครโผล่หน้ามาพูดเรื่องงานวันเกิดทุเรศๆอีกจะถูกตัดออกจากตระกูล ทุกคนเลยถอยกลับ
อ่านละคร ริมฝั่งน้ำ ตอนที่ 3 วันที่ 20 ก.ย.61
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ บทประพันธ์โดย : ธุวดาราละครเรื่องริมฝั่งน้ำ บทโทรทัศน์โดย : เป่ากุ้ย
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ กำกับการแสดงโดย : ภูธเนศ หงษ์มานพ
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ฝึกสอนการแสดงโดย : อริศรา วงศ์ชาลี
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ผลิตโดย : บริษัท เป่าจินจง จำกัด
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ควบคุมการผลิตโดย : นพพล โกมารชุน
ที่มา ไทยรัฐ