อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 2 วันที่ 19 ก.ย.61

อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 2 วันที่ 19 ก.ย.61

“งานจุ๋มจิ๋มแบบนี้ทศนาถทำได้อยู่แล้วครับคุณพ่อ”

เหมทองหัวเราะหึๆ “จะฝึกเลี้ยงวัวไม่ใช่สักแต่ปล่อยมันไปเล็มหญ้าอย่างเดียว แต่ต้องสอนให้มันกลับคอกเองเป็นด้วย ไม่อย่างนั้นวันหนึ่งมันอาจไม่กลับมาเลย ไอ้ที่ลงทุนไปแกก็จะขาดทุนป่นปี้!”

สั่งสอนจบก็ผละไป ทิ้งทศนาถให้ยืนหน้าซีดก่อนจะถลาไปกอดแขนทัศนัย

“ป๋า...ป๋าต้องช่วยผมนะ งานของพวกพนักงานระดับล่างไม่เห็นต้องถึงมือลูกเจ้าของบริษัทอย่างผมเลย”



“ลูกต้องขยันมาบริษัทกว่านี้ อย่าลืมสิ...ปู่ยังไม่ได้ตั้งใครเป็นทายาทสืบทอดบริษัทนี้ เราจะประมาทไม่ได้”

“ผมเป็นหลานชายเพียงคนเดียวนะป๋า ไม่ยกให้ผมแล้วจะยกให้ใคร”

ทศนาถลำพองใจว่าเป็นหลานชายคนเดียวของตระกูลบุญญาฉัตรพงศ์เลยไม่สนใจทำงาน เสเพลและเจ้าชู้ไปวันๆไม่เว้นแม้แต่กับซินดี้ เลขาฯสาวสุดฮอตของทัศนัย องุ่น แม่บ้านขาเม้าท์ประจำบริษัทแอบเห็นโดยบังเอิญและเกือบได้ฟ้องผาณิตาถ้าเจ้านายสาวจะไม่รีบไปหาประกิตหรือเสี่ยหนึ่งผู้เป็นพ่อซึ่งกำลังเดือดร้อนงานเข้า!

ทิมรู้ใจผาณิตาเจ้านายสาวรีบให้เงินปิดปากองุ่นไม่ให้แพร่งพรายเรื่องปัญหาของประกิต แต่องุ่นก็เป็นนกสองหัวแอบไปบอกทัศนัยแลกกับเงินค่าตอบแทนอีกต่อ นอกจากนี้องุ่นยังส้มหล่นได้เงินอีกก้อนจากเหมทองเมื่อเขาดันเห็นเธอแอบใส่รองเท้าสีแดงรุ่นใหม่ที่ผาณิตาทิ้งลงขยะเมื่อหลายวันก่อน

เหมทองเห็นรองเท้าสีแดงรุ่นใหม่ที่ถูกทิ้งขยะมีร่องรอยการเย็บด้วยมือก็เพ่งมองด้วยความสนใจ ฝีมือนั้นดีและคุ้นตาอย่างประหลาดเลยตัดสินใจเก็บไว้ ส่วนผาณิตายังไม่รู้ตัวว่าจะมีปัญหา แล่นไปหาพ่อที่คอนโดแห่งหนึ่ง

ประกิตหรือเสี่ยหนึ่งกำลังสติแตกเพราะถูกผัวของเมียน้อยจับได้และถ่ายคลิปหวิวของเขาไว้ประจาน ผาณิตาอับอายมากแต่เพราะรักพ่อจึงยอมบากหน้าเจรจากับผัวเจ้าของคลิป

“ถ้าคุณปล่อยคลิปฉันจะฟ้องหมิ่นประมาท แต่ถ้าไม่อยากยุ่งยากก็ถือซะว่าฉันขอซื้อคลิปนั่นหนึ่งแสน”

ผัวเจ้าของคลิปแสยะยิ้ม หัวเราะเย้ยหยัน “เงินมันทำให้ผมหายแค้นไม่ได้หรอก พ่อคุณมีลูกมีเมียแล้วยังห้ามความหื่นตัวเองไม่ได้ มันสมควรต้องโดนประณามถึงจะสาสม”

“งั้นก็ขอให้เห็นแก่คนเป็นลูกอย่างฉันที่ต้องมายืนมองพ่อตัวเองนอนกับเด็กผู้หญิงคราวลูก ทำไมพ่อถึงไม่ปกปิดให้ตลอด โทร.หาหนูทำไม...ให้หนูต้องรับรู้เรื่องขยะแขยงของพ่อทำไม!”

ผาณิตาเสียใจและขายขี้หน้าจนไม่อยากมองหน้าใคร ผัวเจ้าของคลิปเห็นแล้วสงสารยอมรามือ แต่กระนั้นก็ไม่วายขู่ประกิตให้เลิกพฤติกรรมแบบนี้

“ถ้ายังมีความละอายใจกับลูกตัวเองอยู่บ้าง...อย่าติดต่อกับเมียฉันอีก!”

พูดจบก็ผละไปพร้อมเมีย ประกิตมองตามเครียดๆ ก่อนละล่ำละลักแก้ตัวกับลูกสาวว่าเสียทีเพราะโดนหลอก ผาณิตาคร้านจะฟังคำแก้ตัวของพ่อ เบือนหน้าหนีแล้วบอกให้รีบกลับบริษัทเพราะเหมทองต้องการพบ...

ooooooo

ผาณิตาหรือน้ำตาลจัดการเคลียร์ปัญหาให้ประกิตหรือเสี่ยหนึ่งจบก็แยกไปขึ้นรถ จังหวะเดียวกับที่ผกาแม่จอมเจ้ากี้เจ้าการโทร.หา บ่นเรื่องพ่อของเธอที่จนป่านนี้ยังไปไม่ถึงบริษัท

“ลูกเห็นพ่อไหม แม่มาที่บริษัทไม่เห็นเจอหน้าเลย เห็นแต่อาๆของลูกประจบประแจงคุณปู่ เมื่อไหร่นะพ่อของลูกจะคิดอะไรได้เองโดยที่แม่ไม่ต้องจ้ำจี้จ้ำไช ถ้าเราชวดมรดกก็เพราะพ่อของลูกนั่นแหละ ลูกต้องพูดกับพ่อเขาบ้าง”

เสียงบ่นของแม่ไม่เข้าหูอีกต่อไป ผาณิตาวางมือถือบนตัก น้ำตาไหลพรากด้วยความเสียใจที่เจอเรื่องแบบนี้ หญิงสาวไม่มีอารมณ์ทำงานหรือเจอหน้าใครจึงเปลี่ยนเส้นทางจากบริษัทไปโรงภาพยนตร์ทันที

เหมันต์ไปทำงานที่โรงภาพยนตร์เดียวกันโดยบังเอิญเพราะเอมสาวห้าวข้างบ้านชวนทำงานพิเศษ และนั่นทำให้เขาได้เจอผาณิตาอีกครั้งแต่ในสภาพที่ดูไม่ได้!

ผาณิตาไม่ได้สนใจว่าใครจะมอง ตีตั๋วชมภาพยนตร์ตั้งแต่บ่ายจนรอบสุดท้ายพร้อมข้าวโพดคั่วถังใหญ่ การดูหนังเคยเป็นกิจกรรมสุดโปรดของเธอเพราะประกิตพ่อแท้ๆมักพาเธอมาตั้งแต่เด็กเพื่อเลี่ยงผกาแม่จอมเข้มงวดที่กดดันเธอเสมอให้ได้ที่หนึ่งเหนือลูกพี่ลูกน้องคนอื่น

ประกิตเคยเป็นฮีโร่ของเธอจนกระทั่งระยะหลังที่เขาไม่สนใจการงานและมีเมียน้อย ผาณิตาจำไม่ได้ว่าเคยตามแก้ปัญหาฉาวๆแบบนี้ให้พ่อกี่ครั้งและครั้งล่าสุดก็ทำให้กำแพงอารมณ์ของเธอพังทลายจนต้องมานั่งดูหนังกินข้าวโพดคั่วมาราธอนตามลำพังอย่างตอนนี้

เหมันต์อยู่โยงช่วยพนักงานเก็บกวาดโรงภาพยนตร์จึงได้เห็นสภาพดูไม่จืดของผาณิตา แถมเธอยังซุ่มซ่ามเดินเหม่อจนส้นรองเท้าติดท่อระบายน้ำ เขาต้องช่วยดึงออกและพยุงไปขึ้นรถ แต่แทนที่เธอจะขอบใจกลับแหวใส่

“ฉันไม่ได้ขอให้ช่วย ทีหน้าทีหลังอย่ามายุ่ง!”

“ผมจะพาคุณกลับบ้าน”

“ฉันไม่ใช่เด็กสองขวบนะถึงต้องมีคนจูงกลับบ้าน”

ผาณิตาพูดหยิ่งๆแล้วผละจากอ้อมกอดแกร่งแต่ไม่กี่ก้าวก็ล้มหมดสติ ร้อนถึงเหมันต์ต้องพาไปปฐมพยาบาล...

ooooooo

เรื่องคลิปหวิวของประกิตถึงหูเหมทองเร็วกว่าที่คิด เย็นวันเดียวกันนั้น...เมื่อประกิตหรือเสี่ยหนึ่งปรากฏตัวที่บ้านเพื่อขัดรองเท้าให้พ่อบุญธรรมตามคำสั่งกมลผู้ช่วยหนุ่มของเหมทองก็เปิดคลิปโชว์

ประกิตลนลานแก้ตัว “คือๆ...ผมเลิกกับมันแล้วนะครับ ไม่ได้ยุ่งกับมันแล้ว”

เหมทองปรายตาไปทางกมลซึ่งพูดเสียงเรียบ

“ผมรายงานไปแล้วครับว่าสามีของผู้หญิงมาลากตัวไปจากคอนโดวันนี้เอง”

ประโยคบอกเล่าง่ายๆของกมลทำให้ประกิตเต้นเป็นเจ้าเข้า เดาได้โดยไม่ต้องคิดว่าเหมทองพ่อบุญธรรมต้องรู้เรื่องวุ่นวายทั้งหมดแล้ว “คุณพ่อยกโทษให้ผมด้วย ผมโดนมันต้มตุ๋น ผมเข็ดแล้ว”

เหมทองมองลูกชายบุญธรรมด้วยความสมเพช “สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดไม่ใช่คนโง่ ไม่ใช่คนขี้เกียจ ไม่ใช่ไอ้ขี้ขลาดตาขาว แต่ฉันเกลียดไอ้คนที่มันนอกใจเมีย ไม่รับผิดชอบครอบครัว!”

ประกิตรู้ชะตากรรมรีบคุกเข่าร้องไห้ “ผมจะปรับปรุงตัว เลิกเที่ยว เลิกยุ่งกับผู้หญิงครับคุณพ่อ”

เหมทองคร้านจะฟังคำแก้ตัวแบบขอไปทีของลูกชายบุญธรรมคนโต คาดโทษเสียงเข้ม

“ฉันพาแกเข้ามาอยู่บ้านนี้ ฉันก็ไล่แกออกได้เหมือนกัน ถ้าทำตัวให้เป็นที่หนึ่งไม่ได้ก็อย่าเป็นภาระให้ลูกเมีย ข้าวสุกจากหม้อของฉันไม่ได้หุงไว้เลี้ยงใครฟรีๆ”

ขณะที่ประกิตถูกพ่อบุญธรรมเล่นงานหนัก ผาณิตาหรือน้ำตาลก็ขย้อนของเก่าออกแทบไม่ทัน เหมันต์ซึ่งตัดสินใจขับรถเธอไปส่งต้องจอดข้างทางให้อาเจียน สาวมั่นหมดสภาพ อับอายมากแต่ยังฟอร์มจัดพาลพาโลเหมันต์ที่เธอคิดเอาเองว่าทำดีเพราะหวังผล

“ต้องการอะไรจากฉันกันแน่ อยากได้เงินใช่ไหม ...เอาไปเลย”

พูดพลางคว้ากระเป๋ามาหยิบเงิน เหมันต์หน้าชาที่ถูกดูถูกตวาดอย่างลืมตัว

“ผมไม่รู้ว่าคุณถูกเลี้ยงดูมายังไง...ด้วยพ่อแม่แบบไหนถึงได้มองคนเป็นศัตรูไปหมด ผมแค่จะทำสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปควรทำคือทิ้งผู้หญิงที่กำลังไม่สบายไว้ริมถนนไม่ได้ก็แค่นั้น อย่ามาดูถูกศักดิ์ศรีของคนด้วยกัน”

ผาณิตาอคติ มองเหมือนไม่เชื่อ “ฉันเกลียดที่สุดคือคนอย่างนาย คิดว่าตัวเองสูงส่งซะเต็มประดา ต้องการ คำชื่นชมว่าตัวเองเป็นคนดีของสังคมสินะ เอาสิฉันจะช่วยสงเคราะห์ให้...ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ผู้ชายคนนี้จะทำร้ายฉัน!”

เสียงตะโกนโหวกเหวกองผาณิตาเรียกหมวดอาทกับดาบหลงให้มาดู หมวดอาทจำผาณิตาได้ว่าเป็น หลานสาวตระกูลบุญญาฉัตรพงษ์จึงประจบเอาหน้าจะสั่งขังเหมันต์

ดาบหลงช่วยพูดให้เหมันต์แต่หมวดอาทไม่สนใจยืนกรานสั่งขัง โชคดีที่รุ่งอรุณเจ้าของร้านคาราโอเกะที่คุ้นเคยกับครอบครัวเหมันต์ดีมาช่วย ด้วยการทวงหนี้หมวดอาทเหมันต์เลยรอดจากคุก

“ขอบคุณนะเจ๊ ผมทำให้เจ๊ต้องลำบาก”

“ขอบคุณดาบหลงเถอะเขาเป็นคนโทร.ไปบอก”

“เจ๊รุ่งอย่าบอกพ่อนะครับ ผมไม่อยากให้พ่อเป็นห่วง”

“เจ๊รู้น่า...คิดแล้วมันน่าโมโห เธออุตส่าห์มีน้ำใจช่วยเหลือแท้ๆแต่มันดันแกล้งให้เธอโดนจับ...เห็นแก่ตัว!”

“ผมคงคิดตื้นไปเอง คนบางคนก็ไม่ต้องการความช่วยเหลือเพราะมันหมายถึงเขายอมรับว่าตัวเองอ่อนแอ”

เหมันต์ยอมรับว่าเสียความรู้สึกต่อผาณิตา ดาบหลงตบบ่าแกร่งอย่างเข้าใจดี “เธอก็อยู่ห่างๆตระกูลนั้นไว้ หลบได้ก็หลบ อิทธิพลคนพวกนี้ไม่ธรรมดา ตราบใดที่คนควบคุมกฎหมายเห็นแก่อามิจสินจ้างและยศตำแหน่ง”

ooooooo

ผาณิตาปัดเรื่องเหมันต์ทิ้งแล้วไปทำงานที่เหมทองกรุ๊ปตามปกติ แต่เช้าวันใหม่กลับไม่สดใสเมื่อมีรายงานถึงเหมทองว่ารองเท้ารุ่นใหม่ถูกตีกลับนับร้อยคู่!

เหมทองโกรธจัดเมื่อเห็นสภาพรองเท้ารุ่นใหม่ แม้ภายนอกจะสวยงามแต่พื้นรองเท้าไม่ได้คุณภาพ ประธานใหญ่เหมทองกรุ๊ปเรียกประชุมด่วน ผาณิตามาร่วมด้วยและเปิดฉากแก้ตัวในส่วนของตัวเอง

“ตอนตาลทดสอบตัวอย่างก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยนะคะคุณปู่ แต่ไม่รู้ว่าตอนผลิตออกมาทำกันยังไง”

ปราการหรือเสี่ยสองผู้จัดการฝ่ายผลิตก็รีบพูดแก้ต่างในส่วนงานของตน

“ผมก็ผลิตตามแบบทุกอย่าง ตัววัตถุดิบก็เหมือนกันหมด ทำไมพื้นรองเท้าถึงหลุดออกจากกันก็ไม่รู้ครับ”

เหมทองหัวเสียด่ากราด “พวกแกเล่นขายของกันอยู่หรือไง ฉันสร้างรองเท้ามนตราให้มีชื่อเสียงอย่างยากลำบาก แต่พวกแกทำพังหมด” เหมทองชี้หน้าปราการ “ทำงานแบบนี้เหรอจะขึ้นเป็นผู้อำนวยการใหญ่ได้!”

“ผมจะรีบตรวจสอบหาคนผิดมาลงโทษครับ”

“แกนั่นแหละต้องรับผิดชอบเป็นคนแรก ฉันจะให้แกคุมแค่สายงานการผลิต ตำแหน่งรองผู้อำนวยการที่แกควบอยู่ฉันจะให้ทัศนัยมาทำแทน”

ผาณิตาผงะเพราะผิดคาด ทัศนัยยิ้มกว้างดีใจสุดชีวิต เหมทองไม่ยี่หระสั่งเสียงเรียบ “แต่มีข้อแม้ว่าแกต้องปิดข่าว อย่าให้สื่อลงข่าวความห่วยแตกของรองเท้ารุ่นนี้เป็นอันขาด จะด้วยวิธีไหนก็ตาม...งานถนัดของแกเลย”

“คุณพ่อไว้ใจผมขนาดนี้ผมไม่ทำให้คุณพ่อผิดหวังแน่”

ตำแหน่งรองผู้อำนวยการที่หวังมานานหล่นถึงมือแบบไม่คาดคิด ทัศนัยมีความสุขมากและอดเยาะเย้ยปราการพี่ชายบุญธรรมคนที่สองไม่ได้ ผาณิตาโมโหที่ทัศนัยผิดคำสัญญาจะช่วยสนับสนุนพ่อจึงตามไปเอาเรื่อง

ทัศนัยไม่สะทกสะท้าน “อาไปรับปากอะไรเธอไว้หรือ...ทำไมอาจำไม่ได้”

“อาให้คำมั่นว่าถ้าตาลช่วยพี่ทศได้อาจะช่วยผลักดันคุณพ่อให้ขึ้นแทนตำแหน่งของอาสอง”

“โถๆ...นึกว่าเรื่องอะไร อาก็ตั้งใจอย่างนั้นจริงๆแต่คุณพ่อท่านมีคำสั่งอย่างนี้ใครจะกล้าขัดท่าน”

“ตาลพลาดเองที่มองคนไม่แตก หลงคิดว่าเสือร้ายคือแมวเชื่อง”

ผาณิตาสวนไม่ไว้หน้า ทัศนัยฉุนขาดโต้อย่างไม่ยอมแพ้

“ชมอาเกินไปแล้ว หลานก็ใช่เล่นที่ไหน รองเท้าตัวอย่างมีปัญหาตั้งแต่ต้นแต่เธอกลับปิดไว้ให้พี่สองผลิตออกมาเสร็จแล้วก็รับความซวยไปเต็มๆ ฉลาดเป็นกรดแบบนี้อาก็ต้องระวังตัวเองไว้บ้างเพราะไม่รู้ว่าหลานจะสอยอาลงมาวันไหน อาก็ต้องเกาะแน่นๆเพราะกลัวตก”

พูดจบก็หัวเราะลั่นแล้วผละไป ทิ้งผาณิตาให้มองตามด้วยความเจ็บใจ โดยไม่รู้เลยว่าบทสนทนาทั้งหมดปราการแอบได้ยินทุกอย่าง...กำหมัดแน่นที่ถูกทั้งหลานสาวและน้องชายเลื่อยขาเก้าอี้!

ooooooo

อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 2 วันที่ 19 ก.ย.61

ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรข
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ