อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 10 วันที่ 3 ก.ย.61
“ข้าคิดถึงท่านมากเหลือเกิน ข้าจดจำได้ดีทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านทำกับข้า คำสาปที่ขังข้าไว้ในเรือนนรกนั่นชั่วกัปชั่วกัลป์ แต่ท่านเห็นหรือไม่ สุดท้ายข้าก็หนีออกจากเรือนวนาเทพจนได้” ผีหยดแผดเสียงหัวเราะดังลั่น ร่างยุพดีสั่นสะท้านตอบสนองต่อคำพูดของเธอ ชีพจรเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เดือนถลาเข้ามาจับตัวรินที่ถูกผีหยดสิง“ริน เธอเป็นอะไรเธอพูดอะไรของเธอคนเดียว”
ผีหยดในร่างรินผลักเดือนพ้นทาง สั่งห้ามมาแส่อะไรที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง เดือนตกใจทำไมรินเป็นแบบนี้ ผีหยาดตระหนักทันทีว่าโดนพี่สาวหลอกให้เชื่อว่าสำนึกได้แล้ว ที่แท้การสิงร่างรินครั้งนี้ก็เพื่อจะแก้แค้นแม่ เดือนเห็นท่าไม่ดีไล่รินให้ออกจากห้อง เพราะทำให้แม่ตกใจชีพจรเต้นเร็วแล้วเข้าไปกันเธอให้อยู่ห่างๆ
ท่าน ผีหยดในร่างรินไม่พอใจผลักเดือนกระเด็น ผีหยาดโมโหพี่สาวตัวเอง
“เหตุใดพี่จึงกระทำเยี่ยงนี้ ฉันเที่ยวกราบกรานขอร้องคุณพระ แม่ริน เพราะเชื่อหมดหัวใจว่าพี่สำนึกในบาปกรรมทั้งหมดแล้ว หัวจิตหัวใจพี่ทำด้วยอะไร”
“เอ็งคิดว่าข้าอุตส่าห์หลอกล่อใช้กลลวงมากมายเพื่อรักจักมาดูหน้ามันรึ ข้าแค่อยากมาดูน้ำหน้าตอนมันรู้ว่าต้องตายเพราะน้ำมือลูกชังอย่างข้า” คำพูดของผีหยดทำให้ชีพจรของยุพดีวิ่งเร็วจี๋ ผีหยาดยังไม่ถอดใจคลานเข้าไปจับข้อเท้าพี่สาวไว้ ขอร้องอย่าทำให้ทุกอย่างเลวร้ายไปกว่านี้
“เรารู้กันดีแก่ใจ มีดพลั้งพลาดไปในคืนนั้น มันมิใช่ความตั้งใจของแม่มิแต่น้อย เฉกเช่นเดียวกับที่พี่พลั้งมือทำให้แม่ต้องเป็นเยี่ยงวันนี้ แม่รักพี่มากเหลือเกินนะพี่หยด”
“เอ็งกำลังพูดถึงความรักรึ แม่ที่ฆ่าลูก สาปลูกไม่ให้ไปเกิดทุกภพทุกชาติอย่างมันจักรู้ความรักได้เยี่ยงใด” ผีหยดน้ำตาไหลพราก ย่างสามขุมเข้าหายุพดี เดือนตกใจเข้าไปผลักผีหยดออกห่าง
“รินเธอมันบ้าไปแล้ว ช่วยด้วย...ช่วยด้วยค่ะ” เดือนตะโกนลั่น “ริน...จะทำอะไรแม่ฉัน”
“กูจักทำให้มันรู้ว่ากูทุกข์ทรมานมาเนิ่นนานแค่ไหน” ผีหยดขบกรามแน่นด้วยความแค้น ยิ่งคิดถึงตอนที่ตัวเองถูกสาปให้อยู่แต่ในห้องใต้ดินไม่ได้ไปผุดไปเกิดตั้งแต่สมัย ร.5 จวบจนบัดนี้นับเวลาได้กว่าร้อยปีก็ยิ่งแค้น
“พี่หยด ฉันรู้ว่าพี่ทุกข์แต่หากพี่ยังไม่หยุดกล่าวโทษผู้อื่นพี่ก็ไม่มีทางหลุดพ้นห่วงทุกข์นี้ไปได้ดอก”
“หลุดไม่ได้ กูก็จะพาพวกมึงทุกคนทุกข์ไปกับกู ทรมานให้ถึงครึ่งหนึ่งที่กูเคยทุกข์” ผีหยดสติแตกจะบีบคอยุพดี เดือนตกใจเข้าไปล็อกตัวเธอไว้ตะโกนเรียกให้คนมาช่วย ร่างยุพดีกระตุกหลายครั้ง เดือนกดออดเรียกพยาบาลพลางตะโกนลั่น “คุณพยาบาล ในห้องมีคนคลุ้มคลั่ง ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”
“คนอย่างมันต้องเจอแบบนี้ ฆ่ามันก็ทำบุญให้เอ็งแล้ว มิรู้รึ” ผีหยดลุยเข้าไปจะบีบคอยุพดีอีก ผีหยาดขวางไว้ขย้ำคอพี่สาวบีบสุดแรง ผีหยดฤทธิ์เยอะดิ้นอุตลุด ผีหยาดออกแรงบีบหนักมือขึ้นกระทั่งผีหยดในร่างรินทรุด บุรุษพยาบาลเข้ามาช่วยกันจับผีหยดกดลงกับพื้นสิ้นฤทธิ์ในที่สุด
ooooooo
ภายในห้องพักฟื้นผู้ป่วย ต้นกำลังตัดพ้อต่อว่าวิษณุว่าป่วยหนักขนาดนี้ทำไมไม่บอกกันสักคำ ไม่ใช่ว่าทะเลาะกันแล้วตนจะไม่ห่วงพี่สักหน่อย ปาลเปิดประตูผลัวะเข้ามาเจอต้นนั่งเฝ้าไข้อยู่ก็ชะงัก
“ปาลมีอะไรจะคุยกับพี่ณุหรือเปล่า เราออกไปข้างนอกได้นะ”
ปาลยังไม่ทันได้พูดถึงริน วิษณุเป็นคนเอ่ยปากขึ้นก่อนว่า เจอเธอหรือยัง ติดต่อได้ไหม เขาส่ายหน้าแทนคำตอบ มีเสียงมือถือของวิษณุดังขึ้น ต้นหยิบมาให้เจ้าของรับสายเอง เดือนโทร.มาฟ้องว่ารินไปอาละวาดที่โรงพยาบาลบางบาป วิษณุมองสบตากับปาล
“ปาล...พี่คิดว่านั่นไม่ใช่ริน” วิษณุพูดไม่ทันขาดคำปาลพุ่งพรวดออกจากห้อง ต้นมองเขาอย่างคาดคั้น
“ตอบผม ที่บอกว่าไม่ใช่รินมันหมายความว่าไงพี่ณุ มีอะไรที่ผมไม่รู้กันแน่”...
ไม่นานนักปาลมาถึงโรงพยาบาลบางบาป วิ่งไปที่ห้องตรวจเห็นรินที่หมดสติโดนเชือกมัดมือมัดเท้าติดไว้กับเก้าอี้ เข้าไปกอดด้วยความสงสาร เดือนมองเขาอย่างเห็นใจ
“ขอโทษนะคะปาล เดือนไม่รู้ว่ารินเป็นอะไร แต่อยู่ๆจะเข้าไปทำร้ายแม่ เดือนเลยต้องทำแบบนี้”
“ไม่เป็นไรครับ ผมขอโทษแทนรินด้วยนะเดือน”
“เดือนไปดูแม่ก่อนนะคะ” พูดจบเดือนเดินลิ่วออกไป ครู่ต่อมาปาลอุ้มรินที่ยังไม่ได้สติไปใส่เบาะหลังรถบึ่งกลับบ้าน รินพยายามต่อสู้กับผีหยดที่สิงร่างตัวเองอยู่
“ปาล...ปาล ช่วยรินด้วย” เสียงแผ่วเบามากแต่ปาลที่กำลังขับรถอยู่ก็ได้ยินเอื้อมมือไปจับมือรินที่ถูกมัดไว้
“ริน คุณต้องไม่เป็นไร ผมไม่ยอมให้คุณเป็นอะไร ได้ยินไหมริน ได้ยินผมไหม”...
ในเวลาต่อมา ปาลขับรถเข้ามาจอดในบ้านตัวเอง อุ้มรินที่ยังสลบไสลเข้าบ้าน จัมโบ้รับรู้ได้ถึงวิญญาณของผีหยดทั้งเห่าทั้งหอนอุตลุด ก่อนวิ่งหางจุกก้นไปซ่อนตัว เขาวางเธอบนโซฟาเอาผ้าชุบน้ำหมาดๆมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ เห็นรอยเชือกรัดที่ข้อมือสงสารจับใจ สักพักผีหยดในร่างรินฟื้นคืนสติ เริ่มอาละวาดอีกครั้ง สั่งให้เขาปล่อย เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอไปทำร้ายใครอีก ขอร้องให้ออกจากร่างหญิงคนรักของเขา แต่เธอไม่ยอมออก
ปาลตัดสินใจอุ้มรินไปไว้ในห้องพระคิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วยไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างเธอได้แต่ไม่เป็นผล ผีหยดแค่รุ่มร้อนนิดหน่อยเท่านั้นเอง
“มึงก็รู้ว่าคนเดียวที่ทำให้กูออกจากร่างนี้ได้ มันนอนรอเวลาตายอยู่ และมันก็คงจะไม่มีทางฟื้นขึ้นมาขวางทางกูได้อีกแล้ว เพราะฉะนั้น ร่างของผู้หญิงที่มึงรักก็จักกลายเป็นเนื้อหนังของกู”
“แม่หยดเคยเชื่อในความดีบ้างไหม” ว่าแล้วปาลมองไปยังพระพุทธรูป ผีหยดยิ้มหยัน
“มึงจักให้กูกราบไหว้รูปปั้นพวกนี้รึ หากมันช่วยกูได้จริง กูไม่ต้องรอคอยยาวนานมาถึงกาลนี้ดอก”
ปาลรู้ดีว่าป่วยการจะกล่อมให้ผีหยดสำนึก บอกให้เธอนอนอยู่ในห้องพระห้องนี้จนกว่าเขาจะหาทางพารินออกมาได้ แล้วขยับจะไปหยิบผ้าห่มมาให้ ผีหยดตัวแสบแม้จะถูกมัดมือแต่ฤทธิ์ยังเยอะ ถีบโคมไฟตั้งพื้นที่อยู่หน้าประตูล้มใส่ปาลอย่างจังสลบกลางอากาศ
ooooooo
ยุพดีถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัด ผีหยาดตามไปเฝ้าไม่ห่าง พลางโทษตัวเองที่หลงเชื่อว่าผีหยดจะสำนึกจนทำให้รินเดือดร้อน ร่างโปร่งแสงของยุพดีลุกออกจากกายหยาบบนเตียงผ่าตัดมายืนข้างๆผีหยาด
“หยาด อย่าโทษตัวเองเลย”
ผีหยาดตกใจทำไมแม่มาอยู่ตรงนี้ นี่หมายความว่าอย่างไร ยุพดีรู้ว่าเวลาของตนเหลือน้อยเต็มที เธอขอร้องแม่อย่าพูดแบบนี้แม่จะเป็นอะไรไม่ได้ แม่ต้องฟื้นมีคนรออยู่ ยุพดีหรือแม่เยื้อนในชาติปางก่อนเชื่อว่าคงถึงเวลาที่ตัวเองต้องชดใช้ความผิดบาปทั้งหมดในอดีต แล้วมองไปนอกห้องผ่าตัดเห็นเดือนร้องไห้อยู่คนเดียว สักพักฝนวิ่งเข้ามากอด สองคนพี่น้องกอดกันกลมร้องไห้งอแงเหมือนเด็กๆ
“จะกี่ชาติต่อกี่ชาติ ฉันก็เป็นแม่ที่ไม่เคยได้เรื่องเลย”
พลันภาพในอดีตแต่ชาติปางก่อนผุดขึ้นมาในความคิดคำนึงของยุพดีหรือแม่เยื้อน ตอนนั้นหยาดกำลังนวดไหล่ให้แม่เยื้อนโดยมีชดนั่งซ้อมแหดักปลาอยู่ใกล้ๆ หยดเข้ามาโวยวายต่อว่าแม่ตัวเองที่ปกปิดความจริงไม่ยอมบอกว่าเธอเป็นลูกใคร หยาดมองหน้าพี่สาวงงๆว่าพูดเรื่องอะไร
“มันจะมีอันใดให้มากความก็แค่ข้าเป็นลูกคุณท่านมิใช่ลูกทาส จริงรึไม่ บอกความจริงมาสิแม่ บอกความจริงต่อหน้าอีหยาดมันเลยว่าฉันกับมันคนละชนชั้นกัน”
ยุพดีตื่นจากภวังค์มองหมอกำลังสาละวนผ่าตัดช่วยชีวิตตัวเอง ก่อนหันมาขอให้ผีหยาดยกโทษให้ ท่านฆ่าพี่สาวของผีหยาด ฆ่าลูกแท้ๆของตัวเอง ผีหยาดปลอบว่าที่แม่ทำไปเพราะพลั้งเผลออย่าโทษตัวเองเลย ยุพดียังคงโทษตัวเองถ้าไม่ใช่เพราะตนพลั้งปากสาปหยด วิญญาณของเธอคงไม่ทุกข์ทรมานและตามจองล้างจองผลาญทำร้ายทุกคนอย่างนี้ แล้วมองร่างของตัวเองบนเตียงผ่าตัดเห็นสัญญาณชีพเริ่มเต้นช้าลง
ooooooo
ปาลค่อยๆฟื้นคืนสติรู้สึกเจ็บที่หัวเอามือแตะดูพบว่ามีเลือดเปรอะจากถูกโคมไฟกระแทก ครั้นมองไปในห้องพระไม่เห็นรินอยู่ในนั้น รีบวิ่งตามหาพบเธออยู่ในครัวพยายามเอามีดตัดเชือกที่มัดมือออกโดยไม่สนใจว่ามีดเฉือนโดนเนื้อเลือดไหล เขาโวยวายลั่น
“คิดจะทำอะไรของคุณ รินเขาเจ็บนะ...รินคุณเป็นอะไรไหม” ปาลพยายามพูดกับรินที่อยู่ในร่างที่ผีหยดสิง พลางเข้าไปแย่งมีดจากมือ แล้วรวบตัวรินไปที่ก๊อกน้ำเปิดน้ำล้างแผลให้
“ริน ผมทำแผลให้คุณนะ” ปาลพยายามสื่อสารกับรินในร่างที่ถูกหยดสิงอย่างมีความหวัง
“เอ็งรักอีนี่มากรึ”
“ถึงผมตอบไปคนอย่างแม่หยดจะเข้าใจอะไร”
ผีหยดโวยวายทำไมตนจะไม่รู้จักความรัก ชีวิตและหัวใจของตนยกให้คุณพระมาชั่วกาล ปาลเถียงว่านั่นไม่ใช่ความรัก เพราะความรักจะต้องไม่ทำให้คนที่เรารักทุกข์ใจ ความรักที่เอาแต่ทำร้าย คิดถึงแต่ตัวเองจะเรียกว่าความรักได้อย่างไร ขนาดแม่ตัวเองผีหยดยังคิดจะฆ่า
“แม้แต่คุณพระที่แม่หยดบอกว่ารักหนักหนา รู้บ้างไหมว่าที่พี่ณุต้องป่วยเข้าโรงพยาบาลก็เพราะแม่หยด”
“คุณพระไม่สบายรึ เป็นอะไรหนักหนามากไหม คุณพระอยู่ที่ไหนเอ็งพาข้าไปที”
ปาลต่อรองหากพาไปหาคุณพระ ผีหยดต้องคืนร่างรินให้เขา เธอไม่คืนเพราะจะใช้ร่างนังนี่ครอบครองคุณพระ เขาสงสารเธอเพราะรู้ดีว่าวิษณุไม่ชอบผู้หญิงแต่ไม่รู้จะบอกอย่างไร ได้แต่บอกว่าเธอไม่มีทางได้สิ่งที่ปรารถนา เธอไม่เชื่อเพราะมั่นใจว่าคุณพระรักเธอ
“เอาล่ะพรุ่งนี้ฉันจะพาแม่หยดไปหาคุณพระแล้วถ้าแม่หยดได้รู้สิ่งที่แม่หยดควรรู้ ฉันเชื่อว่าแม่หยดจะยอมคืนร่างรินให้ฉัน” ว่าแล้วปาลเดินไปหยิบยาเม็ดหนึ่งจากตู้ยามาให้ผีหยดพร้อมกับน้ำหนึ่งแก้ว บอกให้กินยาเม็ดนี้ เพื่อให้รินได้พัก อีกอย่างจะได้มั่นใจว่าผีหยดจะไม่ยืมร่างนี้ไปทำอะไรบ้าๆอีก ทีแรกผีหยดลังเล สุดท้ายก็ยอมกินยา ปาลหยิบมือถือขึ้นมาไลน์หาวิษณุ
“ผมคิดว่าตอนนี้ทางเดียวที่จะทำให้ผีหยดยอมแพ้เรื่องทั้งหมด คือการรู้ความจริงเรื่องของพี่ที่ไม่สามารถรักผู้หญิงคนไหนได้” วิษณุอ่านไลน์จบพอดีตอนที่ต้นเปิดประตูห้องพักฟื้นเข้ามาพร้อมกับข้าวต้มร้อนๆ
“ผมออกไปซื้อข้าวต้มปลาร้านที่พี่ชอบมาให้”
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 10 วันที่ 3 ก.ย.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ