อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 13 วันที่ 13 ก.ย.61
“การที่พี่ณุยกบริษัทให้คุณ เขาก็แค่อยากตอบแทนความทุ่มเทของคุณ แต่ถ้าคุณจะไม่รับไว้ก็ไม่มีใครตำหนิอะไรคุณได้เลยริน ที่ผ่านมาคุณทำดีที่สุดทุกอย่างแล้ว”รินเป็นห่วงบอลกับพวกน้องๆที่บริษัท ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ปาลบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงเขาให้บอลมาช่วยตัดต่อรายการให้เขาได้ ส่วนคนอื่นๆเขาถามพวกเฮาส์อื่นๆไว้บ้างแล้ว รินทึ่งนี่เขาเตรียมทุกทางไว้ให้เธอเดินเลยหรือ เขายอมรับว่าใช่ ไม่ว่าทางไหนที่เธอเลือก เขาจะเดินไปบนทางนั้นกับเธอ ถ้าเธอยอมให้เขาไปด้วย
“ต่อให้ฉันไม่ยอม คุณก็ทำแบบนั้นทุกครั้งอยู่แล้วนี่”
“และผมก็จะทำแบบนั้นตลอดไป” ปาลน้ำเสียงหนักแน่น
ooooooo
หลายวันผ่านไป...
แม่ของรินเปลี่ยนจากเฝือกแข็งมาเป็นใส่เฝือกอ่อนแทนที่ทำให้ทำอะไรได้คล่องแคล่วขึ้น แต่ทั้งพ่อและรินก็ไม่ยอมให้ท่านทำงานอะไรหนักๆ วันนี้ก็เช่นกัน แม่ยืนสั่งพ่อให้ทำอาหารใต้ชุดใหญ่เนื่องจากรินจะกลับกรุงเทพฯ ส่วนหนึ่งแบ่งใส่กระปุกให้ปาลเอากลับไปกินที่บ้านด้วย สองคนช่วยกันทำอาหารไปพลางแซวกันสนุกสนานไปด้วยแม้จะมีหวั่นใจบ้างที่ลูกต้องกลับกรุงเทพฯ เพราะไม่รู้ว่าจะกลับมาอีกไหม
ปาลกับรินเดินกุมมือกันสะพายเป้เข้ามา พอเห็นพ่อกับแม่รีบปล่อยมือ แม่กระเซ้าจะปล่อยทำไม จับแน่นๆ ไว้ยิ่งดี ผู้ชายดีๆแบบนี้เป็นแม่ไม่ยอมปล่อยมือเด็ดขาด รินเขินหน้าแดง ปาลจึงเป็นฝ่ายจับมือเธอแทน
“แม่ครับ รินมีเรื่องจะบอกพ่อกับแม่ครับ”
แม่กับพ่อตื่นเต้นกันใหญ่นึกว่าปาลจะขอรินแต่งงาน รินรีบบอกว่าไม่ใช่ เธอจะกลับมาอยู่บ้านกับพ่อและแม่ ไม่ไปไหนอีกแล้ว พวกท่านดีใจแทบจะโดดตัวลอย โดยเฉพาะแม่จับแขนข้างที่ใส่เฝือก นี่ถ้ารถคว่ำแล้วจะได้ลูกสาวกลับมาแบบนี้ยอมคว่ำหลายๆรอบ รินต้องเอานิ้วแตะปากแม่ไว้ ขอร้องอย่าพูดแบบนี้อีก...
ทันทีที่เครื่องบินถึงกรุงเทพฯ ปาลกับรินขับรถไปหาพระวิษณุที่วัดบางบาปเพื่อขออนุญาตไม่รับบริษัทเบญจกายแปลงที่ท่านยกให้ รินเป็นห่วงแม่เป็นห่วงบ้านอยากกลับไปอยู่กับท่านที่ภูเก็ต
“เบญจกายแปลงไม่ใช่ของอาตมาอีกต่อไปแล้ว โยมจะทำอะไรกับมันก็แล้วแต่โยมเถิด ทำในสิ่งที่โยมมีความสุข อย่าให้อาตมาเป็นห่วงของโยมอีกเลย...วันนี้เห็นโยมทั้งสองคนมีอนาคต มีชีวิตที่ดีร่วมกัน อาตมาหมดห่วงทุกอย่างแล้ว ห่วงอย่างเดียวของอาตมาก็มีเพียงแต่โยมหยด ไม่รู้เมื่อไหร่จักหลุดพ้นได้”...
ในเวลาต่อมา ที่ตึกวนาเทพ ผีหยดซึ่งหลับอยู่ที่มุมหนึ่งได้ยินเสียงนักท่องเที่ยวคุยกันค่อยๆลืมตาขึ้น เห็นนักท่องเที่ยวสองคนที่มาทัวร์ตามรอยละครนางบาปคุยกันอยู่ตรงป้ายตำนานนางบาป และที่ข้างๆกันมีป้ายอีกอันหนึ่งปักอยู่พร้อมกับข้อความว่านี่เป็นสถานที่ถ่ายทำละครเรื่องนางบาป
หนึ่งในนักท่องเที่ยวอ่านรายละเอียดที่ป้ายเขียนไว้ “นางหยาดตามมารับใช้คุณกำไลที่ตึกใหม่ แล้วมันก็เกิดรักพระวนาเทพ พระวนาเทพก็ให้คำมั่นกับมันว่าจะให้มันขึ้นเป็นเมีย แต่ก็ไม่เคยรักษาสัญญา นางหยาดทาสใจบาปจึงวางยาพิษคุณกำไลและลูกเพื่อหวังทวงคำสัญญาที่จะได้ขึ้นเป็นเมียพระวนาเทพ”
“โห นี่แปลว่าไอ้ละครนางบาปของพี่ต้นน่ะลอกตำนานไปทำพล็อตเลยนี่หว่า” นักท่องเที่ยวมองหน้ากันพร้อมกับเบ้ปาก ผีหยดมองทั้งคู่แล้วเดินไปที่ป้ายตำนาน นักท่องเที่ยวทั้งสองคนยังคงคุยกันต่อ
“เออ พล็อตแบบอมตะนิรันดร์กาลมาก กี่ปีๆผู้ชายก็มักมาก พี่ต้นแกไม่น่ารับบทนี้เลย เสียลุค”
“ก็ผู้หญิงด้วยเปล่าวะ ถ้าผู้หญิงไม่ต่ำตมแบบอีหยาด คงไม่บ้าไปวางยาพิษเมียหลวงเขาหรอก”
“ตำนานนี้สอนให้รู้ว่า จุดจบของชะนีแย่งผู้ คือตายหมู่จบสนิท”
สองนักท่องเที่ยวชวนกันถ่ายเซลฟี่ตรงป้ายตำนาน บังเอิญไปเหยียบตรงจุดที่ผีหยดยืนพอดี ครั้นเปิดรูปในมือถือดูติดเงาผีหยดมาด้วย นักท่องเที่ยวกลัวจัดทรุดลงคุกเข่าไหว้ป้ายตำนานปลกๆ
“ผีหยาดเจ้าขา อย่ามาหักคอหนูนะ หนูขอโทษ”
ooooooo
ค่ำวันถัดมา รินนัดพวกพนักงานในบริษัทเบญจกายแปลงมาดูละครนางบาปออนแอร์ตอนแรกด้วยกัน จอดรถเสร็จจะเดินเข้าในตัวตึก ปาลเดินมาจากอีกด้านหนึ่งร้องทักว่าพร้อมไหม เธอพยักหน้าแทนคำตอบ
“น้องๆจะโอเคนะคุณนะ”
ปาลยิ้มให้รินอย่างเป็นกำลังใจ แล้วแหงนหน้ามองบนฟ้า เธอสงสัยว่าเขามองอะไรก็เงยหน้ามองตาม
“คืนเดือนดับ เหมือนวันที่หยดสิงร่างฉัน ทำไมละครเราต้องมาออนแอร์วันนี้ด้วย”
“คงไม่มีอะไรแล้วล่ะคุณ อย่าคิดมากเลย” ปาล จับมือรินไว้อย่างปกป้องและให้ความมั่นใจ ขณะที่บนท้องฟ้าพระจันทร์กำลังถูกเงาของโลกค่อยๆเคลื่อนทับ...
ที่ห้องประชุมของบริษัท รินกับปาลเปิดประตูเข้ามาเป็นจังหวะเดียวกับบอลจูนทีวีขึ้นจอโปรเจกเตอร์เสร็จพอดี หันมาเห็นทั้งคู่ เชิญชวนเหล่าพนักงานตบมือต้อนรับ ทุกคนตบมือส่งเสียงเฮฮา หน่อยเห็นรินหน้าเครียดร้องทักว่าทำไมทำหน้าแบบนั้น กลัวเรตติ้งไม่ดีหรือ เธอพยักหน้ารับสมอ้าง
“เฮ้ยพี่ ในทวิตเตอร์กระแสมานะเว้ย” บอลตะโกนสวน จังหวะนั้นละครออนแอร์พอดี เขาหยิบเงินขึ้นมาตบๆทีวี ปาลสงสัยเขาทำอะไร
“เอ้า ตบให้เฮงๆไงพี่”
ปาลหัวเราะขำ แต่รินยังหน้าเครียด เขาต้องจับมือเธอมากุมไว้...
กิฟท์ดูละครตอนแรกนี้เช่นกัน เห็นภาพตัวเองที่แสดงเป็นคุณกำไลแล้วน้ำตาไหลไม่รู้ตัวรีบปาดทิ้ง...
ในขณะเดียวกัน พระจันทร์ถูกกลืนกินเหลือเพียงเสี้ยวเดียว พระวิษณุจุดเทียนไขต่อเทียนแท่งเดิมที่ละลายหมดแล้ว มีเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูดังเข้ามา ท่านถึงกับสะดุ้งโหยง
เสียงกรีดร้องดังก้องมาจากตึกวนาเทพ ต้นไม้ในตำนานโดนลมกระโชกกิ่งใบลู่โอนเอนน่ากลัว พายุลมแรงพัดกระหน่ำ ท้องฟ้ามืดมิดไร้เดือนเนื่องจากจันทรุปราคาเต็มดวง ตึกวนาเทพสั่นไหวด้วยแรงพายุพัด กระจกหน้าต่างบางบานแตกกระจาย เดือนยังคงดับ แต่เสียงกรีดร้องยังดังต่อเนื่อง...
ละครออนแอร์ตอนแรกจบพอดี พนักงานพากันตบมือให้กับความสนุกครบรสของละครทั้งที่เป็นตอนแรก บอลชวนทุกคนดื่มฉลอง หยิบขนมกับเครื่องดื่มแจกจ่าย รินโพล่งขึ้นอย่างคนตัดสินใจแล้ว
“ทุกคน พี่มีเรื่องอยากคุยด้วย”
ทุกคนมองรินเป็นตาเดียวกัน ขณะที่เธอหยิบเอกสารมอบอำนาจของวิษณุออกมาวาง...
เหมือนเกิดอาเพศขึ้นที่ตึกวนาเทพ แผ่นหินป้ายตำนานนางหยาดหักสะบั้นตรงตัวสระอาพอดี ทำให้ป้ายกลายเป็นตำนานนางหยดแทนที่ ผีหยดทรุดตัวลงนั่งอยู่ที่ป้ายตำนาน ร้องไห้สะอึกสะอื้น
แม้ลมพายุจะพัดแรงแต่เทียนไขที่พระวิษณุจุดไว้ กลับยังส่องสว่าง ท่านหลับตาอย่างสงบนิ่ง...
ที่บริษัทเบญจกายแปลง ประชุมเสร็จทุกคนเก็บของแยกย้ายกันกลับ รินยืนมองไปรอบๆสีหน้าเคร่งเครียดอยู่กับปาล
“พี่รักพวกเราทุกคนนะ แต่พี่ไม่คิดว่าพี่จะรับผิดชอบทั้งหมดนี้ไหว พี่ขอโทษจริงๆนะ” รินน้ำตาคลอเบ้า
บอลวางมือจากงานตรงหน้าเข้าไปหารินพร้อมกับหน่อย ปลอบว่าไม่ร้องไห้ เธอห่วงพวกเขามามากแล้ว ถึงเวลาที่เธอต้องทำเพื่อตัวเองบ้าง หน่อยเห็นด้วย
“ใช่พี่ แถมออฟฟิศพี่ปาลผู้ชายเยอะด้วย อยู่เนี่ยเจอแต่อีบอลไม่มีอนาคตเลย”
“แหม สวยอ่ะเนอะ” บอลกระเซ้า สองคนทำหน้าเป็นใส่กันจนรินหัวเราะทั้งน้ำตาออกมา
“งั้นไว้ว่างๆแวะไปหาพี่ที่ภูเก็ตบ้างนะ”
บอลได้ที ให้พักฟรีหรือเปล่า รินพยักหน้าไม่ใช่ฟรีแค่ที่พัก อาหารก็ยังฟรีอีกด้วย ทุกคนส่งเสียงเฮลั่น
ooooooo
รายการข่าวบันเทิงทางทีวีออกข่าวเรื่องป้ายตำนานนางบาปแตกหัก ต้นไม้ล้มระเนระนาด แถมกระจกหน้าต่างหลายบานในตึกวนาเทพแตก นักข่าวรายงานสดมาจากที่เกิดเหตุ
“อาถรรพณ์ละครนางบาปคืนเดือนดับแรง ผีหยาดอาละวาดพังป้ายตำนาน เรตติ้งพุ่งทะยานไป 7”
ปาลเห็นข่าวนี้ตอนกำลังกินข้าวเช้ากับแม่ปุกรีบโทร.หารินที่กำลังขับรถอยู่ เธอเองก็เพิ่งเห็นข่าวเหมือนกันบอลไลน์มาบอก ปาลได้ข่าวมาว่าวันนี้ทางกรมศิลปฯจะเข้าไปดู ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเราเจอกัน วางสายเสร็จ ขยับจะไปอาบน้ำแต่งตัว แม่ปุกร้องถามว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้จะมีเรื่องอะไรอีกไหม
อ่านละคร นางบาป ตอนที่ 13 วันที่ 13 ก.ย.61
ละครนางบาป บทประพันธ์โดย กิ่งฉัตรละครนางบาป บทโทรทัศน์โดย จันมณี,ชื่นใจมาลี, ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมล
ละครนางบาป กำกับการแสดงโดย วีระชัย รุ่งเรือง
ละครนางบาป ผลิตโดย บริษัท ดวงมาลีมณีจันทร์ จำกัด
ละครนางบาป ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ