อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ตอนที่ 7 วันที่ 1 มิ.ย.61
“ในฐานะประชาชน ผมขอบอกว่าท่าน...พันเอกอิสริยะ ภักดีณรงค์ นายทหารที่เสียสละได้ทุกอย่างในชีวิต เสียสละความสุขของคนที่รักเพื่อความสุขของคนที่ไม่รู้จัก คงไม่มีใครประเสริฐเท่านี้อีกแล้ว แต่ในฐานะของลูกชาย...ท่านไม่ใช่...ท่านไม่ใช่ฮีโร่ของลูกชาย เพราะท่านทำลายความสุขทุกอย่างในชีวิตเขา”เบนนึกถึงตอนที่กลับมาแล้วมีปากเสียงกับพ่อ เพราะพ่อโทษว่าโฮปตายเพราะเขา เพราะเพื่อนชั่วของเขา ตอนนั้นเบนถามว่าแล้วพ่อพาตนกลับมาทำไม ให้ตนตายเสียดีกว่า พ่อกระชากคอเสื้อเขาถามว่า
“ตายแล้วมันมีประโยชน์อะไร แฟนแกฟื้นขึ้นมาไหม มันก็แค่การหนีปัญหาของคนกระจอก ทำไมแกไม่อยู่เพื่อแก้ไขความผิดของตัวแกเอง ชดเชยความผิดให้กับผู้หญิงที่แกรัก...วันนี้แกยังมีชีวิต แกยังทำอะไรได้อีกมากมาย ทำไมแกไม่คิดทำ!! หรือแกอยากจะอยู่กับความรู้สึกผิดไปจนตายก็เรื่องของแก”
เบนหยุดอ่านจนเตชินีบอกให้อ่านให้จบแม่อยากฟัง เบนไม่อ่านตามเรียงความที่เขียนเขาบอกแม่ว่า
“มันไม่ใช่อย่างที่ผมเคยเขียน และผมต้องเขียนตอนจบใหม่ให้ถูกต้อง...” แล้วเบนก็พูดแทนการอ่านว่า
“เหตุผลที่ผมสมัครเป็นทหารและเลือกทำงานปราบปรามยาเสพติด ไมใช่เพราะท่าน แต่เพราะโฮป ผู้หญิงที่ผมรัก เมืองไทยเป็นความฝันของโฮป ผมอยากทำให้ที่นี่สวยงามที่สุด ผมอยากกำจัดยาเสพติดให้หมด มันคงเป็นวิธีเดียวที่ผมจะชดเชยให้โฮปได้...แล้วโฮป...โฮปก็ทำให้ผมเข้าใจเหตุผลของท่าน...เหตุผลที่ท่านไม่ยอมเลิกทำงานนี้...ไม่ใช่ท่านไม่รักผมหรือแม่ ตรงกันข้ามเลย ท่านรักมาก มากที่สุด เพราะท่านเห็นว่ามีคนตายเพราะยาเสพติดทุกวัน ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งเด็ก ทั้งคนเสพคนไม่ได้เสพ และถ้าปล่อยไว้ อนาคตคนเสพและขายจะอายุน้อยลงเรื่อยๆ เยาวชนจะกลายเป็นพ่อค้ายา ท่านเคยพูดไว้และมันกำลังเป็นจริง...ท่านถึงทำ...ทำต่อไป...”
ทุกคนเงียบงัน เบนพูดอย่างสะเทือนใจว่า
“ในเมื่อยังมีชีวิตท่านก็จะทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ทำในสิ่งที่ท่านจะไม่มีวันหันกลับมาเสียดายที่ไม่ได้ทำ ท่านถึงไม่เคยหยุด ไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไร...ท่านก็ไม่หยุด...ท่านทำจนวินาทีสุดท้าย แล้วผม ผมมัวทำอะไรอยู่...”
เบนรู้สึกผิด ละอายในตัวเอง ทุกคนมองเบนอย่างเห็นใจ เตชินีมองเบนอย่างซาบซึ้ง เบนเองพยายามตั้งสติเพื่อเรียบเรียงบทสรุปให้พ่ออย่างสวยงาม
“ตอนจบของเรียงความนี้ ผมขอพูดอย่างเต็มปากว่า...ท่าน คือฮีโร่ของผม ทั้งในฐานะประชาชนและในฐานะของลูกชาย สิ่งที่ท่านทำมันคือความภูมิใจของผมและผมจะเป็นความภูมิใจของพ่อให้ได้...ลูกชายคนนี้ของพ่อจะทำให้ได้”
เตชินีโผกอดเบนแน่น เบนร้องไห้ในอ้อมกอดแม่ เตชินีบอกเบนว่า
“พ่อกับแม่รักลูกนะ รักและภูมิใจในตัวลูกเสมอ”
ทุกคนอึ้ง เงียบ ซาบซึ้ง เบนพูดต่อไปว่า
“ตอนที่เขียนเรียงความผมยังเด็ก มันก็เป็นความคิดตอนนั้น ถ้ามันทำให้แม่เสียใจ ผมขอโทษครับ”
เตชินีบอกว่าไม่เป็นไร แม่รู้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เบนจึงรู้ว่าครูจันทราเอาเรียงความให้แม่อ่าน
เบนพูดกับเตชินีอย่างรู้สึกผิดว่า
“แม่ครับ ที่ผมเคยพูดว่าแม่ไม่เสียใจเลยที่พ่อเสีย ที่ผมพูดเหมือนกับแม่เย็นชา ไม่รักพ่อ ผมขอโทษครับ”
“ลูกอาจพูดถูกก็ได้”
“ไม่จริงครับ ผมรู้ว่าแม่รักผมมาก และแม่ก็เสียใจ แต่แม่ต้องอดทนไว้ เพราะแม่ไม่อยากให้งานของพ่อเสียหาย”
“ใช่...แม่คิดอย่างนั้น แม่เลยอยากขอร้องเบนให้ไปทำงานของพ่อต่อให้จบ ปล่อยให้แม่เก็บกดอัดอั้นนานๆ สักวันแม่อาจจะด้านชาไร้หัวใจจริงๆก็ได้ ลูกช่วยแม่ได้ไหม”
“ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวังครับ...ไม่ให้พ่อผิดหวังด้วย” เบนฮึกเหิม มุ่งมั่น เตชินีมองอย่างภูมิใจ
อวัศยาได้รับโทรศัพท์จากอติศักดิ์ เธอรับสายด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดีนักว่าตนพยายามแล้วแต่ไม่สำเร็จ
“ฟังผมก่อนครับคุณหมอก ผมติดต่อเบนได้แล้ว คุณเตชินีเพิ่งโทร.มาบอกผมเมื่อกี้เองครับว่าเบนจะกลับมาทำหน้าที่ของเขาต่อให้เสร็จครับ” อวัศยาดีใจมาก ขอบคุณที่โทร.บอก
ที่มุมหนึ่งนอกร้านอัญมณีของอวัศยา ดีนอำพรางตัวเองพึมพำ “อวัศยา เธอจะต้องเป็นคนพาฉันไปเจอไอ้เบน”
ooooooo
เบนไปส่งเตชินีที่สนามบินแล้วกลับมารายงานครูจันทรา ขอบคุณครูไม่ว่ากี่ปีครูก็ยังเป็นครูที่เตือนสติตนได้ทุกครั้ง
“ไม่ต้องขอบคุณครูหรอก ครูก็ทำในสิ่งที่คนเป็นครูควรทำ ครูไม่ได้ทำอะไรมากเกินหน้าที่ครูเลย”
พัสกร อคินและทุกคนต่างซึ้งใจมาก แย่งกันบอกรักและรุมกันเข้ากอดครูจันทราจนเป็นก้อนกลม...
ป้านิดแกล้งแซวงอนๆว่าไม่ต้องบอกรักป้านะเพราะป้าไม่ได้ทำอะไรเกินหน้าที่ป้าเลย
“โอ๋ๆๆ รักเหมือนกันคร้าบบบ จริงไหมพวกเรา” อิสร์ตะโกนถาม ทุกคนตอบพร้อมกันว่ารัก...ร้ากกกก แล้วเข้ากอด แย่งกันหอม จนป้านิดบอกให้พอหน้าเปื้อนน้ำลายหมดแล้ว เตือนว่าไหนว่าต้องกลับไปทำงานไม่ใช่เหรอไปได้แล้ว ทุกคนจึงลากลับ
“ขอบใจพวกแกทุกคนนะ ขอบใจมากนะเว้ย ขอบใจทุกคนที่ไม่ทิ้งกัน” ทุกคนกลับกันอย่างร่าเริง
บ้างวิ่งไล่เตะกันส่งท้ายเป็นที่สนุกสนาน และเมื่อเบนลากลับ ครูจันทราอวยพรว่า
“ขอให้โชคดี คุณพระคุ้มครอง คุณพ่อของเบนคุ้มครอง แต่ที่สำคัญสุด เบนต้องคุ้มครองตัวเอง มีสติระมัดระวังตัว ประเทศไทยยังต้องการเราอยู่นะ”
“ขอบคุณครับครู ผมจะไม่ทำให้ครูผิดหวังครับ” ป้านิดถามว่าจะไปรายงานตัวเลยหรือเปล่า “ยังครับ ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปจัดการก่อน”
“เรื่องหัวใจชัวร์” อคินกระซิบกระซาบกับอิสร์และป้านิด หัวเราะคิกคัก
เบนโทรศัพท์นัดอวัศยามาพบ อวัศยาจะเอารถออก อันดามันบอกไม่ต้องพี่จะไปส่งเอง อวัศยาจึงขึ้นรกของอันดามันไปมีพีรพลติดรถไปด้วย ดีนที่ซุ่มดูอยู่จิกตาพึมพำ “หนีฉันไม่พ้นหรอกอวัศยา”
เบนไปห้องอาหารบนตึกหรู พอเข้าลิฟต์เขาล้วงกระเป๋าหยิบกล่องแหวนหัวเสือที่อวัศยาบอกว่า เมื่อไหร่ที่ยังอยากให้ตนสวมก็ค่อยเอามา ตนจะรับมันด้วยความเต็มใจ
พออันดามันมาส่งน้องแล้วจะตามไปเป็นเพื่อนเพราะแม่สั่งให้มาดูแลน้อง แต่อวัศยาถามหยอกว่าจะให้พี่ซีไปเป็น กขค ทำไมคะ อันดามันจึงให้พีรพลเอารถไปจอดแล้วโทร.หาตน
อันดามันมาไม่ทันลิฟต์ตัวที่อวัศยาขึ้นจึงรอตัวใหม่ ขณะนั้นเองดีนมาเห็นอวัศยาขึ้นไปแล้ว เขามองชั้นที่อวัศยากด เผลอพึมพำ...“อวัศยา...”
อันดามันได้ยินเหลือบมองที่เขาเอ่ยชื่อน้อง แต่การแต่งกายและบุคลิกเขาดูไม่น่าไว้ใจ อันดามันจึงระวังตัว เมื่อลิฟต์มาเข้าลิฟต์ตัวเดียวกัน อันดามันรีบเข้าไปยืนชิดด้านใน ส่วนดีนใจจดจ่ออยู่แต่เรื่องอวัศยาไม่ได้สนใจอันดามัน เธอจึงแอบสังเกตดีนทั้งตัว ยิ่งรู้สึกว่าไม่ปลอดภัย
อวัศยาเจอเบนแล้ว เธอชมว่าขนาดเขาไม่ค่อยได้เข้าเมืองยังเลือกร้านได้ดีมาก เขาบอกว่าให้เพื่อนช่วยเลือกให้ อวัศยาถามว่านัดเจอกะทันหันแบบนี้มีเรื่องอะไรจะบอกหรือ พอเบนบอกว่าตนจะกลับไปทำภารกิจกองทัพต่อให้จบ อวัศยาดีใจมาก เขาถามว่า “หมอกรู้อยู่แล้วใช่ไหม”
“ค่ะ หมอติโทร.มาบอกก่อนที่พี่จะโทร.มานัดแป๊บเดียวเองค่ะ หมอกคิดไว้แล้วว่าพี่เบนต้องกลับมา หมอกเชื่อในตัวพี่มาตลอด แล้วพี่ก็ไม่เคยทำให้หมอกผิดหวัง” เธอพูดและยิ้มอย่างมีความสุข
ดีนเดินมาเห็นเบนนั่งอยู่กับอวัศยาก็พึมพำสะใจ “เจอซะทีนะไอ้เบน”
อันดามันได้ยิน เห็นดีนจ้องทั้งสองก็ยิ่งสงสัยว่า... มองหมอกกับเบนทำไม
เบนบอกว่าก่อนที่ตนจะไปทำภารกิจ มีเรื่องหนึ่งที่ต้องจัดการให้เสร็จก่อน อวัศยาใจเต้นแรงถามว่าเรื่องอะไรตนช่วยได้ไหม เบนบอกว่าต้องขอความร่วมมือจากเธอ อวัศยายิ่งตื่นเต้นคิดว่าเบนจะให้แหวน
เบนเอาแหวนหัวเสือออกมาถามว่า “จำได้ไหมว่าหมอกเคยพูดกับพี่ไว้ว่ายังไง” แล้วทบทวนให้ฟังว่า
“หมอกเคยบอกพี่ว่า ให้พี่เก็บแหวนวงนี้ไว้ แล้วถ้าพี่ยังอยากจะให้มันกับหมอกค่อยเอากลับมาให้...วันนี้พี่อยากให้หมอก...”
“หมอกก็ยินดีรับค่ะ” อวัศยาตื่นเต้นดีใจมาก แต่พอยื่นมือให้ เบนกลับพลิกมือเธอแล้วเอาแหวนวางบนฝ่ามือให้
“คะ?” อวัศยางงๆ
“พี่อยากจะให้หมอกเก็บมันไว้ในฐานะแหวนเพชรสีชมพูหายาก...” อวัศยาหน้าเจื่อนถามว่าทำไมคะ
“เพราะพี่ไม่ได้รู้สึกกับหมอกแบบคนรัก”
อวัศยาถามเสียงปร่าว่า...แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร
“พี่ก็แค่อยากได้ใครสักคนมาแทนที่โฮป พี่ก็พยายามจะเริ่มต้นใหม่กับหมอกแต่พี่ทำไม่ได้ พี่รักโฮปเพียงคนเดียว ไม่สามารถรักใครได้อีก” อวัศยาถาม
เสียงเครือว่าพี่คิดอย่างนั้นจริงหรือ “ที่พี่มาเป็นทหารก็เพราะโฮป แล้วที่พี่กลับมาอีกครั้งก็เพราะโฮป โฮปคือคนเดียวที่ทำให้ชีวิตพี่มีค่า และพี่จะไม่ยอมเสียมันไปอีก พี่ขอโทษด้วยนะ”
อันดามันสะกดรอยตามดีนมาเห็นท่าทีไม่น่าไว้ใจของเขาจึงแอบถ่ายรูปไว้ พีรพลตามมาเจอพอรู้ก็ตกใจ ดีนหันมาเห็นพอดีมองไม่พอใจ ทั้งสองจึงรีบแยกไป แต่ถูกดีนตามไปเล่นงานพีรพลจนสะบักสะบอม...
อวัศยาผิดหวัง เสียใจและกลายเป็นไม่พอใจที่ตนเริ่มจากไม่เข้าใจเบน จนเข้าใจภารกิจของเขาและรักษาเป็นความลับ อดทน ปกป้องและช่วยเขาเท่าที่ทำได้ ถามว่าทุกอย่างที่ตนทำไม่มีค่าเลยหรือ ถามว่าที่เขาบอกว่าจะปกป้องตนด้วยชีวิต ยอมตายแต่จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายตนนั้น เขาหลอกตนใช่ไหม
เบนอ้างว่าเพราะแม่เราสองคนพยายามจะจับคู่ให้เรา ตนก็ไม่อยากขัดใจแม่และเราก็เพิ่งรู้จักกัน ได้มาเรียนรู้กัน พอไม่ใช่ก็แยกย้ายกัน มันก็เรื่องปกติของยุคนี้ไม่ใช่หรือ อย่าคิดมาก
อวัศยารับไม่ได้ เอาแหวนคืนให้ ตัดพ้ออย่างอัดอั้นว่า
“พี่ไม่น่าช่วยหมอกเลย น่าจะให้หมอกถูกพวกค้ายายิงตายไปตั้งแต่ในป่า ตายไปเลยมันคงจะเจ็บน้อยกว่านี้” พูดแล้วร้องไห้เดินออกไปเลย เบนเรียกและเผลอก้าวตาม แต่แล้วก็ชะงัก บอกตัวเองว่า
“ไม่...อย่างนี้แหละดีแล้ว”
เบนยืนมองอวัศยาปาดน้ำตาเดินไป แต่แล้วก็ตามไปถึงหน้าลิฟต์บอกว่าขอลงด้วย ตนต้องไปรายงานตัวหน่วยรบพิเศษที่ลพบุรี ระหว่างอยู่ในลิฟต์เบนขอโทษและขอร้องว่า
“หมอกจะโกรธเกลียดพี่แค่ไหนก็ได้ แต่อย่าบอกเรื่องภารกิจของพี่กับใคร พี่ไม่ได้ขอร้องเพื่อตัวเอง แต่ขอเพื่อประเทศชาติ”
“ค่ะ...หมอกจะทำเพื่อประเทศชาติ...พอใจยัง”
ประตูลิฟต์เปิด ทั้งสองต่างยืนนิ่ง สุดท้ายเบนเดินออกไปด้วยความรู้สึกเสียใจแต่จำต้องทำเพื่อความปลอดภัยของอวัศยา พอเบนออกไปประตูลิฟต์ปิด อวัศยาก็ร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น...
ooooooo
เมื่ออติศักดิ์รู้ข่าวจากเบนที่โทรศัพท์คุยกัน เขาถามเบนว่าบ้าหรือเปล่า บอกเลิกอวัศยาทำไม ไม่ได้รักเธอหรือ เบนบอกว่ารักถึงต้องทำเพื่อไม่ให้เธอได้รับอันตรายเพราะตน และเธอก็อาจได้เจอคนที่ดีกว่าตนด้วย
อติศักดิ์เข้าใจเบนแต่ก็สงสารอวัศยาที่พยายามทำทุกอย่างและสนับสนุนงานของเบนมาตลอด แต่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ถามเบนว่าแล้วตัวเขาล่ะโอเคไหม เบนบอกว่าไม่โอเคก็ต้องโอเค เพราะงานอย่างเราเหมือนถูกสาปให้อยู่คนเดียว
“ใครสาปแกวะ แกสาปตัวเองนั่นแหละ สาปเอง เศร้าเอง บ่นเอง สนุกมากไหม”
“พูดมากว่ะ แค่นี้นะ” เบนตัดบทวางสายอย่าง หงุดหงิด
ooooooo
อวัศยายังตกอยู่ในภวังค์ผิดหวังเสียใจเรื่องเบน เธอได้รับโทรศัพท์จากอันดามันบอกเรื่องพีรพลถูกซ้อม เธอตกใจรีบไปยังที่เกิดเหตุ พีรพลกำลังจะถูกหามส่งโรงพยาบาลแต่เขายังหันมาชูสองนิ้วให้อันดามันบอกว่าตนยังไหว อันดามันเล่าเรื่องถูกชายลึกลับตาม แล้วเอารูปที่ถ่ายไว้ให้ดู อวัศยาบอกว่า
“มันคือดีนพ่อค้าอาวุธ พวกเดียวกับนายพลทุนอู”
อันดามันตกใจบอกอวัศยาว่ามันบอกว่าจะฆ่าเบน อวัศยาเป็นห่วงเบนขึ้นมาทันที รีบโทร.หาเบนเพื่อจะบอกเขาให้รู้ตัว แต่พอเบนเห็นเป็นสายจากอวัศยาก็บอกตัวเองว่า “รับไม่ได้ เดี๋ยวไม่จบ” แล้วตัดสายเลย
อวัศยาร้อนใจขอยืมรถอันดามันเพื่อขับตามเขาไปที่ลพบุรีที่เขาบอกว่าจะไปรายงานตัว อันดามันถามว่าจะไปไหนก็ไม่ยอมบอก เมื่ออณิมารู้จากอันดามันว่าน้องขับรถตามคนร้ายไปก็โทร.มาห้ามปรามและโทร.บอกเมธัสให้ไปช่วยอวัศยา แต่อวัศยาไม่ยอมบอกว่าจะไปไหน จนอณิมาถามว่ากับแม่ก็บอกไม่ได้เหรอ ในที่สุดอณิมายอมให้คุยกับเมธัส อวัศยาจึงบอกว่า
“คนที่ทำร้ายพี่พีแล้วก็กำลังตามไปทำร้ายพี่เบนด้วยก็คือดีน เซแกน แต่พี่เบนไม่รู้เรื่อง แล้วไม่ยอมรับสายหมอกด้วย หมอกเลยขับรถตามมา” เมธัสถามว่าหมอกรู้หรือว่าเบนจะไปไหน “พี่เบนจะกลับมารับภารกิจปราบปรามยาเสพติดอีกครั้ง แล้วเขากำลังไปรายงานตัวหน่วยทหารที่ลพบุรี”
ที่แท้อณิมาฟังอยู่ด้วยเมื่อรู้ว่าเบนเป็นทหารก็โวยวายให้อวัศยารีบกลับมา แต่อวัศยาวางสายไปแล้ว
ooooooo
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ตอนที่ 7 วันที่ 1 มิ.ย.61
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ผลิตโดยบริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัดละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ บทประพันธ์โดย มณีจันทร์
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ