อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ตอนที่ 2 วันที่ 21 พ.ค.61
เบนหรือเตชัสถูกอิสริยะ ภักดีณรงค์ ผู้เป็นพ่อส่งไปเรียนที่ลอสแอนเจลิสตั้งแต่เด็ก พอเป็นหนุ่มก็คบหาอยู่กับโฮปสาวลูกครึ่งละติน สวยมากและมีจิตใจอ่อนโยน เบนกับโฮปรักกันมาก ต่างมีความหวังว่าเมื่อเรียนจบก็จะกลับมาอยู่เมืองไทยด้วยกันวันนี้ขณะพักผ่อนด้วยกันที่หาดเวนิสอย่างมีความสุขนั้น เบนได้รับโทรศัพท์จากดีน
คืนนี้...ท่ามกลางแสงสีของลอสแอนเจลิส แก๊งวัยรุ่นฝรั่ง 3-4 คนกำลังวิ่งหนีกันกระเจิงโดยมีวัยรุ่นอีกกลุ่มหนึ่งที่เอาถุงดำคลุมหน้าถือปืนและมีดสปาร์ตาไล่ตาม
เบนและดีนอยู่ในกลุ่มวัยรุ่นที่เอาถุงดำคลุมหน้า ดีนตะโกน “อย่าให้มันหนีรอดไป!! เอามันให้ตาย!!” เบนไล่ตามกระชากตัววัยรุ่นแก๊งตรงข้ามได้เอาเท้าเหยียบกดลงกับพื้น บอกดีนอย่างสะใจว่า
“เราได้จอนลูกชายหัวหน้าแก๊งลูกหมาว่ะ”
ดีนหัวเราะสะใจ ชักปืนออกมายิงแสกหน้าจอนทันทีท่ามกลางเสียงชื่นชมยินดีของลูกน้อง แต่เบนช็อก
“ดีน ทำบ้าอะไร” เบนเข้าไปผลักดีนถาม “ฆ่ามันทำไม!!”
“พ่อมันจะได้รู้ว่าใครที่คิดเอาเปรียบพ่อฉันมันจะเป็นยังไง”
“แกฆ่าคน ถ้าตำรวจรู้จะทำไง!!”
ดีนผลักเบนคืนถามว่ากลัวหรือ ถ้ากลัวก็กลับไปอ้อนเมียไป ไอ้ลูกหมา เบนบอกว่าตนไม่ได้กลัวแต่นี่ทำเกินไป ดีนชักปืนออกมาจ่อหัวเบนตะคอก
“นี่ต่างหากทำเกินไป!!! แล้วถ้ามึงยังไม่หยุดหักหน้ากูต่อหน้าลูกน้องกู กูจะทำเกินไปให้มึงดู!!”
เบนจ้องหน้าดีนอย่างวัดใจ ดีนบอกให้เบนพูดอีกว่าตนทำเกินไป เบนพูดไม่ออก มองหน้าดีนอย่างผิดหวัง ดีนลดปืนลงถีบเบนกระเด็นแล้วเดินไปกับลูกน้องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เบนทรุดคุกเข่าอยู่ตรงนั้นคนเดียว ทั้งเศร้าใจ เจ็บใจ และกลัว...
เบนกลับไปนั่งที่บรรไดอพาร์ตเมนต์ที่โฮปอยู่ โฮปเปิดประตูออกมาเจอรีบเข้าไปนั่งข้างๆถามว่าเป็นอะไร มีเรื่องอะไร
“ดีนมันฆ่าคน มันยิงคนตาย ผมเป็นคนจับตัวมันมาเอง ถ้าผมรู้ผมจะปล่อยให้มันหนีไป จะไม่ให้ดีนฆ่ามัน แต่ผมไม่รู้ ผมไม่รู้...”
โฮปกอดปลอบว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขา บอกเบนว่าต้องออกจากแก๊งของดีนเลิกยุ่งกับมันทุกอย่าง เบนบอกว่ามันไม่มีทางยอม
“ก็ไม่ต้องให้มันยอม เราย้ายไปอยู่ที่อื่นกัน กลับเมืองไทยก็ได้หรือไม่ก็ไปอยู่บ้านญาติไอที่โอไฮโอ ไปกันเดี๋ยวนี้เลย คุณกลับไปเก็บของแล้วไปเจอกันที่ปาร์ค ตกลงไหม” เบนเป็นห่วงบอกว่าเธอไม่เกี่ยว “ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันจะไม่ทิ้งคุณไม่ว่าอะไรจะเกิดก็ตามไปเร็ว”
ooooooo
ระหว่างที่เบนไปเก็บของ ดีนก็ไปหาโฮปที่ห้อง พอถึงเวลานัดมันพาโฮปในสภาพบอบช้ำทั้งกายและใจไปพบเบน เบนแค้นมากวิ่งเข้าไปชกและแย่งปีนจากดีนจ่อหัวทันที แต่โฮปร้องห้าม
“อย่านะเบน...อย่า!!”
พอดีลูกน้องดีนวิ่งเข้ามาบอกว่าพ่อจอนพาพวกมาเอาเรื่องเรา ทันใดเสียงปืนดังขึ้น พวกดีนต่างพากันหลบ เบนเป็นห่วงโฮปวิ่งเข้าไปหาจะพาหนี ถูกดีนล็อกตัวไว้ เบนดิ้นหลุดวิ่งไปหาโฮป ดีนยิงใส่ทันที โฮปวิ่งเข้าไปกอดเบนเอาตัวรับกระสุนแทน โฮปผวาเฮือกล้มในอ้อมแขนเบนทันที
อีกแก๊งหนึ่งขี่มอเตอร์ไซค์มาไล่ยิง พวกดีนเลยรีบหนีไป
เบนประคองโฮปหลบไปอีกมุมเพื่อพาหนี ร้องเรียกโฮปด้วยความเป็นห่วงตลอดเวลา
“ฉันเชื่อในตัวคุณนะเบน” โฮปพยายามพูดก่อนสิ้นใจ เบนกอดโฮปร้องไห้โฮ...
ที่สุสาน...ญาติของโฮปยืนไว้อาลัยหน้าหลุมศพ เบนยืนพิงรถดูอยู่ห่างๆ พอญาติโฮปไปหมดแล้วเบนจึงถือช่อดอกไอริสสีน้ำเงินเข้ามานั่งลงหน้าหลุมศพ ถาม “ดอกไอริสจำได้ไหม...”
เช้าวันหนึ่งในอดีต โฮปในชุดสีสดใสกำลังยื่นดอกไอริสให้เบน บอกว่า
“ดอกไอริสคือตัวแทนของความศรัทธาและความหวัง...โฮปไม่รู้หรอกว่าอนาคตคุณจะต้องเผชิญกับเรื่องร้ายแรง ยากต่อการตัดสินใจแค่ไหน แต่โฮปอยากให้คุณรู้ว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่คุณรู้สึกว่าปัญหาที่คุณเจอ มันหนักหนาจนคุณท้อแท้ สิ้นหวังอยากจะยอมแพ้...คุณจะมีโฮปคนนึงที่จะเชื่อมั่น ศรัทธา และมีความหวังในตัวคุณเสมอ...โฮปเชื่อว่าคุณจะต้องผ่านมันไปได้...โฮปเชื่อในตัวคุณเสมอนะเบน”
เบนวางช่อดอกไอริสที่หน้าหลุมศพ บอกโฮปอย่างซึ้งใจ หนักแน่นว่า
“ขอบคุณที่เชื่อในตัวผม ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังนะ...มายโฮป”
ครู่หนึ่ง อิสริยะพ่อของเบนเดินเข้ามาบอกไปกันเถอะ เบนถามว่าพ่อจะพาตนไปไหน
“แกรู้จักคำว่า มาตุภูมิ ไหม” เบนส่ายหน้าแววตาว่างเปล่า อิสริยะเอ่ยอย่างภูมิใจว่า “มาตุภูมิแปลว่าแผ่นดินแม่ บ้านเกิดของเรา ประเทศที่เราถือกำเนิดมา ประเทศที่เราเป็นเจ้าของไม่ใช่ผู้อาศัย กลับบ้านเรานะลูก”
เบนมองหน้าพ่ออย่างมีความหวังขึ้นมาจากความรู้สึกที่สิ้นหวัง...มืดมิด เมื่อมีชีวิตยังมี...“มาตุภูมิแห่งหัวใจ”
ooooooo
10 ปีต่อมา...ที่สระว่ายน้ำโรงแรมหรู อวัศยาหรือหมอก ลูกสาวของครอบครัวที่ทำกิจการอัญมณี ตัวเธอเป็นนักออกแบบอัญมณีชื่อดังวัย 27 ปี โดดจากขอบสระลงน้ำอย่างสวยงามแล้วจ้วงว่ายแบบนักว่ายน้ำ
อวัศยาว่ายไปและว่ายกลับทำเวลาได้เยี่ยม เธอหันกลับจะว่ายไปที่บันไดสระ แต่อยู่ๆเบนก็ผุดจากการดำน้ำขึ้นมาขวางหน้า ต่างฝ่ายต่างชะงัก อวัศยาปิ๊งความหล่อของเบนทันที มองตามเบนที่ปีนขึ้นจากสระตัวเปียกไปยืนเท่ แต่พอเบนหันมาเธอก็มองไปทางอื่น เบนอมยิ้มอย่างรู้ทัน
แต่ความปิ๊งฉับพลันที่เกิดขึ้นก็เจื่อน เมื่อมาดามเมย์ทูเอ ลูกครึ่งไทยอเมริกันที่สวย เซ็กซี่ ร้องทักเบนและต่างเดินเข้าหากัน หอมแก้มทักทายกันแบบฝรั่ง อวัศยามองตาค้างพึมพำ
“มีแฟนแล้วเหรอ”
ยิ่งเมื่อเห็นเบนกับมาดามเมย์ทูเอ กอด หอม ขี่หลังหยอกล้อหัวเราะกันอย่างร่าเริงก็ยิ่งหมั่นไส้มาก เบ้ปากหน้าคว่ำแหวะใส่ “พวกต่างชาติหน้าไม่อาย ชิ!”
พอดีอวัศยาได้รับโทรศัพท์จากอณิมาที่โทร.มาเตือนเรื่องนัด บอกว่าแม่รออยู่นะ
“ทั้งไลน์ทั้งโทร.เตือนขนาดนี้ใครจะลืมล่ะคะ หนูกำลังจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ ไม่อยากอยู่แถวนี้เบื่อพวกต่างชาติไม่มีมารยาท”
อวัศยาบ่น มองไปเห็นเบนกับมาดามเมย์ทูเอยังเล่นน้ำดี๊ด๊ากันสุดฤทธิ์เลยทำเป็นถือโทรศัพท์ไว้ด่าต่อ
“สระส่วนตัวก็ไม่ใช่ ไม่รู้ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน พวกนักท่องเที่ยวไร้คุณภาพ น่าเบื่อ ประเทศตัวเองไม่มีสระว่ายน้ำรึไง” เบนหันมองมาพอดี เขาทำหน้าฉงน อวัศยาฉีกยิ้มหวานจนเลี่ยนแต่ปากยังด่า “มองทำไมคะ หน้าเหมือนแม่เหรอ ไอ้ตี๋ไม่มีมารยาท ยิ้มสวยอย่างนี้ ขอให้ลื่นล้มหัวแตกฟันหักหมดปากเลยนะคะ”
เบนยิ้มให้ อวัศยาเบ้ปากแล้วเดินหนีไป อวัศยาไปเปลี่ยนชุดที่ห้อง พอเดินออกมาถึงมุมด้านหนึ่งถูกเบนออกมาขวางจนเกือบชนกัน
“คุณ...” อวัศยาอุทานมองหน้าอย่างไม่หายชัง
“ผมไม่ระวังเอง ขอโทษนะครับ” เบนพูดภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำจนอวัศยาหน้าแตก ถามตัวเองว่า คนไทยหรือ อย่างงี้ก็ฟังเราด่ารู้เรื่องหมดสิ จู่ๆเบนก็เดินวกกลับมาพูดหน้าตาเฉยอีกว่า “อ้อ...ผมมองเพราะว่าคุณสวยดี คุณไม่ได้หน้าเหมือนแม่ผมหรอกครับ...ระวังลื่นหัวแตกฟันหักหมดปากนะครับ”
เบนยิ้มเท่ ขยิบตาให้แล้วเดินไป อวัศยาหน้าแตก กระทืบเท้า เซ็งตัวเองที่พลาดอย่างจัง
ooooooo
กลับไปถึงร้านอัญมณี อวัศยาพุ่งเข้าไปในร้านอย่างมีอารมณ์ค้าง บอกอณิมาว่าถ้าแม่จะให้ช่วยดูแลร้าน วันนี้ตนขอตัวดีกว่าเพราะเพิ่งเจอคนห่วยๆมา ตอนนี้ตนพร้อมที่จะอาละวาดมาก
อณิมาบอกว่าไม่เกี่ยวกับลูกค้าเลย ชวนเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า พอเข้าไปในห้องทำงาน อณิมาเล่าว่าวันนี้บังเอิญไปเจอน้าเตชินีที่อยู่เชียงใหม่ที่ร้านอาหารเลยคุยกันยาวมาก เล่ายิ้มๆว่า
“น้านีฝากความคิดถึงถึงลูกด้วยนะ บอกว่าอยากให้นัดไปกินข้าวกัน” อวัศยาบอกว่าได้ เพราะอาทิตย์หน้าเราต้องไปออกบูธที่เชียงใหม่อยู่แล้ว อณิมาบอกว่าแม่นัดไว้ให้เรียบร้อยแล้ว แม่รู้ว่าลูกต้องไม่ขัดข้อง แม่เลยนัดให้ก่อนจะได้ไม่เสียเวลา แล้วทำเป็นนึกขึ้นได้ถามว่า
“เอ้อ...ลูกจำลูกชายน้านีได้ใช่ไหมที่ชื่อเตชินท์กับเตชัสน่ะ เตชินท์แต่งงานไปแล้ว แต่เตชัสหรือเบนยังเป็นโสดอยู่” อวัศยาดักคอว่าแม่จะจับตนคลุมถุงชนหรือ อณิมาทำเป็นตกใจร้อง
“ว้าย...พูดอะไรโบราณอย่างนั้น แม่แค่อยากให้ลูกทำความรู้จักกันไว้เพื่อต่อยอดธุรกิจ เห็นว่านายเบนทำธุรกิจกับประเทศเพื่อนบ้านน่ะ เผื่อจะช่วยเหลือกันได้”
อณิมาเอารูปเบนให้ดูก่อน บอกว่าหล่อมาก อวัศยาถามว่าความหล่อเกี่ยวอะไรกับการต่อยอดทางธุรกิจ
อณิมาบอกว่าเอาไปดูก่อนแล้วแม่จะบอกว่าเกี่ยวยังไง แต่บอกว่าอย่าเพิ่งดูตอนนี้ เอาไว้อารมณ์ดีๆ จิตนิ่งๆ ว่างๆ ไม่มีอคติแล้วค่อยเปิดดู
คืนวันต่อมาอณิมาก็ไปดักพบอวัศยาที่ล็อบบี้คอนโดที่เธออยู่ คราวนี้เอากล่องแหวนไปให้บอกให้ลองเปิดดู อวัศยาเปิดดูเห็นแหวนเพชรหัวเสือดาวนัยน์ตาเป็นเพชรสีชมพูวาววาม เธอชมว่าสวยมากแม่ซื้อให้ตนหรือ อณิมาไม่ตอบแต่บอกให้ลองสวมดู
อวัศยาจะใส่มือข้างขวา อณิมาคว้ามือซ้ายไปสวมให้ที่นิ้วนาง อวัศยาไหว้ขอบคุณแม่ที่ช่างรู้ใจตน อณิมาจึงบอกว่าน้าเตชินีแม่พี่เบนฝากมา อวัศยาบอกว่าตนรับไม่ได้หรอก ทำท่าจะถอดออก
“อย่าถอดนะ น้านีบอกว่าขอหมั้นลูกให้พ่อเบนอย่างไม่เป็นทางการไว้ก่อน แต่ถ้าเจอหน้ากันจริงๆแล้วลูกไม่ชอบพี่เบน น้านีก็ไม่ว่าอะไร ให้ถือว่าแหวนนั้นคือของขวัญให้ลูกแล้วกัน”
พูดแล้วถามว่าดูรูปพี่เบนหรือยัง หล่อไหม อวัศยาบอกว่ายังไม่มีอารมณ์และจิตไม่ว่าง อณิมาบอกว่าไม่เป็นไร ไว้เจอตัวจริงกันที่เชียงใหม่เลยก็ได้ บอกให้ลูกพักผ่อนเสียแล้วกลับไป อวัศยามองแหวนในมืออย่างหงุดหงิด แต่พอเห็นประกายของเพชรก็เคลิ้ม พยายามจะถอดออกแต่ก็ถอดไม่ได้ พึมพำหน้าเสีย
“ไม่นะ...ไม่ๆๆ”
ooooooo
ที่ศูนย์ประชุมจังหวัดเชียงใหม่อันเป็นสถานที่จัดงานแสดงสินค้า อวัศยามาถึงงานเดินเอามือข้างซ้ายล้วงกระเป๋ากางเกงเพราะไม่อยากให้ใครเห็นแหวนเพชรที่นิ้วนางซ้ายแล้วจะซักถามกันเอิกเกริก
อันดามันหรือซีพี่สาวของอวัศยา เห็นน้องสาวเดินมาก็เข้าไปถามว่าจะดิสเพลย์เครื่องประดับยังไงจัดการเลย เธอบอกว่าพี่ซีทำเลยตนต้องไปเตรียมตัวต้อนรับแขกของสมาคม บอกให้จัดวางเหมือนเดิมนั่นแหละ
“จะวางเหมือนทุกทีได้ยังไง” พีรพลสามีของอันดามันเข้ามายื่นอีกกล่องให้ “นี่ น้องหมอกมีคอลเลกชันใหม่ที่จะเปิดตัวด้วยไม่ใช่เหรอ จะวางยังไง ตรงไหน แสงแค่ไหนถึงจะสวย ต้องดีไซเนอร์เท่านั้นที่จะรู้ น้องหมอกเคยพูดไว้ยังงี้นี่”
พีรพลพูดดักจนอวัศยาเลี่ยงไม่ได้ เอามือข้างขวาข้างเดียวมารับกล่องจากพีรพล
“แหวนสวยขนาดนั้นเอาออกมาโชว์ดีกว่า” อันดามันแซว หมอกถามว่าพี่ซีรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ ซีบอกว่าแม่ปรึกษาพี่ตลอดแหละ พีรพลรีบออกตัวว่าแต่ไม่ได้ปรึกษาลูกเขยนะ ลูกเขยรู้จากภรรยาอีกที
“พวกพี่ก็รู้เห็นเป็นใจกับแม่เหรอคะ นี่มันยุคไหนแล้ว ทำไมยังจะสนับสนุนธรรมเนียมโบราณเต่าล้านปีอยู่อีก” อวัศยาโวย พอดีเมธัสมาได้ยินถามแทรกขึ้นว่าใครเป็นเต่าล้านปีหรือ
อวัศยาหันมอง เห็นเมธัสในชุดร้อยตำรวจเอกเต็มยศมายืนอยู่หน้าบูธยิ้มดีใจที่ได้เจออวัศยา เธอรีบเก็บมือซ้ายซ่อนไว้ด้านหลัง ถามเมธัสว่ามาได้ไง เขาบอกว่าที่นี่เป็นพื้นที่ของพ่อ พ่อเลยให้ตนมาช่วยดูแลงานนี้ด้วย ถูกพีรพลแซวว่าไม่ใช่รู้ว่าหมอกมาออกบูธเลยขอพ่อตามมาเหรอ
เมธัสพึมพำเขินว่าพี่รู้ทันตลอดเลย อันดามันหัวเราะหึๆที่เมธัสตามจีบอวัศยาไม่เลิก เมธัสถามว่าเมื่อกี้คุยเรื่องอะไรโบราณๆเหรอ อวัศยาเลยเอามือซ้ายออกมาโชว์แหวนเสียเลย
เมื่อมาคุยกันที่อีกมุมหนึ่งของงาน เมธัสคร่ำครวญว่าตนไม่ได้ให้แหวนหมอกแล้วมันมาอยู่ที่นิ้วนางซ้ายของหมอกได้อย่างไร ของใคร ที่ตรงนี้เป็นของตนตนจองแล้ว
“ธัส...รอบเดียวนะ แม่เราไปแอบหมั้นเราไว้กับลูกชายเพื่อน แต่เราไม่โอเค แล้วแหวนนี้พอสวมแล้วมันก็ดึงไม่ออก เราก็ไม่รู้จะทำไง...โอเค้?” อวัศยาชี้แจงอย่างรำคาญเต็มที
“น้าอณิมาทำอย่างนี้ได้ยังไง คลุมถุงชนเหรอ ความคิดเชยระเบิด”
“เธอว่าใครเมธัส” เสียงอณิมาถามจากข้างหลัง เมธัสบอกว่าก็ว่าน้าอณิมานั่นแหละ พอหันมาเห็นอณิมาจ้องอยู่ก็จ๋อยรีบยกมือไหว้ “ถึงฉันไม่ทำอย่างนี้ก็อย่าหวังว่าจะเปิดทางให้เธอ ฉันกับพ่อเธอเคารพนับถือกันเหมือนพี่น้อง เธอกับยัยหมอกก็เป็นเหมือนญาติกัน อย่ามาทำผิดศีลธรรม” ปรามเมธัสแล้วหันไปบอกอวัศยาเสียงหวาน “หมอก ไปกับแม่”
อณิมาพาอวัศยาเดินไปทักเตชินี เตชินีชมว่าอวัศยาสวยกว่าที่อณิมาบอกตั้งเยอะ ถามว่าแล้วนี่เจอเตชัสหรือยัง เดี๋ยวจะโทร.ตามให้
อวัศยาหาทางเอาตัวรอด ทำเป็นเห็นคุณเกรียงศักดิ์ประธานสมาคมผู้ค้าอัญมณีขอตัวไปพบท่าน เพราะต้องเตรียมตัวต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง พออวัศยาปลีกตัวไป อณิมาถามเตชินีว่า
“เห็นแหวนที่นิ้วแล้วใช่ไหมคะ ลูกหมอกชอบมากๆค่ะ” พูดแล้วหัวเราะคิกคัก
ooooooo
ด้านหลังศูนย์ประชุม พลตำรวจเอกมงคล เรืองฤทธิกุล พ่อของเมธัสในชุดเครื่องแบบเต็มยศ เดินมาเจอเมธัสถามว่าไปอยู่ไหนมา
เมธัสขอร้องพ่ออย่าเพิ่งด่าตนกำลังขุ่น เพราะมีคนเอาแหวนหมั้นมาให้น้องหมอกตัดหน้าตน มงคลบอกว่า “ดีแล้วนี่ ไปทำงาน” ก็พอดีมีตำรวจเข้ามารายงานว่าคณะของนายพลทุนอูมาถึงแล้ว
ในที่ประชุมลับ เตชัส อติศักดิ์ พันเอกธนา พันโทเอกชัย และทหารหน่วยพิเศษ 4 นาย กำลังประชุมกันอยู่ บนจอฉายภาพ ดร.ทุนอู โดยเตชัสในชุดนอกเครื่องแบบบรรยายว่า
“พลเอก ดร.ทุนอู รัฐมนตรีกระทรวงเหมืองแร่ของประเทศเพื่อนบ้าน ภาพลักษณ์ภายนอกของเขาดีมาก จบจากอเมริกา รู้จักกับผู้อำนวยการดีอีเอ เป็นผู้สนับสนุนให้เกิดการเลือกตั้งใหม่ สนับสนุนให้กลุ่มชาติพันธุ์จัดตั้งพรรคการเมือง...แต่ข่าวกรองเราแจ้งว่า เขาน่าจะอยู่เบื้องหลังการค้ายาเสพติดและค้าอาวุธ โดยใช้ประเทศไทยเป็นทางผ่าน”
พันเอกธนาถามว่าเขาจะทำอย่างนั้นทำไม เตชัสบอกว่าเพื่อสนับสนุนให้เกิดการแยกตัวเป็นอิสระของรัฐแสนปุระ อติศักดิ์เพิ่มเติมว่า
“รัฐแสนปุระเต็มไปด้วยป่า แร่ และทรัพยากรที่มีค่าเพียบ จนรัฐกลางไม่ยอมให้แยกตัวเพราะกลัวจะสูญเสียผลประโยชน์...นายพลทุนอูอาจมีข้อตกลงบางอย่างร่วมกันกับเจ้าแก้วอินผู้นำรัฐแสนปุระก็ได้”
ที่จอฉายภาพของเจ้าแก้วอินขึ้นมาประกอบ เตชัส บรรยายว่า
“ข่าวกรองรายงานว่า รัฐแสนปุระเพิ่งมีการติดต่อซื้ออาวุธไว้อย่างลับๆแสดงว่าจะต้องใช้เงินมาก” พันโทเอกชัยเสริมว่าก็จะต้องใช้เงินมาก เตชัสเพิ่มเติมว่า “และประจวบเหมาะกับท่านนายพลทุนอูตอบรับมาร่วมงานแสดงสินค้าที่เชียงใหม่พอดี ทั้งที่ก่อนหน้านี้ท่านเคยปฏิเสธเราไปแล้ว”
ทุกคนที่ร่วมประชุมฟังแล้วเครียด แต่เตชัสสีหน้ามั่นใจว่าจะต้องจัดการกับภารกิจนี้สำเร็จให้ได้
ooooooo
ในงานแสดงอัญมณีระดับชาติครั้งนี้ อวัศยาได้รับมอบหมายจากประธานสมาคมอัญมณีให้ดูแลแขกคนสำคัญคือ พลเอก ดร.ทุนอูและภรรยา
แต่พออวัศยาเห็นภรรยาของ ดร.ทุนอู ก็ถึงกับอึ้ง เมื่อจำได้ว่าคือมาดามเมย์ทูเอที่เริงร่ากับเตชัสที่สระว่ายน้ำโรงแรมหรู ภาวนาขออย่าให้จำตนได้ ก็พอดีอันดามันมาลากไปดูชายหนุ่มที่ยืนคุยกันอยู่เป็นกลุ่มชี้ไปที่หนุ่มที่ดูท่าทางเป็นเพลย์บอยถามว่าหล่อไหม อวัศยาดูแล้วตกใจ อันดามันบอกว่าคนนั้นแหละคู่หมั้นหมอก คุณเตชัส ลูกชายน้านี เจ้าของแหวนวงที่หมั้นหมอกไง
อ่านละคร My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ตอนที่ 2 วันที่ 21 พ.ค.61
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ผลิตโดยบริษัท ชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัดละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ บทประพันธ์โดย มณีจันทร์
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ กำกับการแสดงโดย ตระกูล อรุณสวัสดิ์
ละครเรื่อง My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก มาตุภูมิแห่งหัวใจ ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ