อ่านละคร บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 9 วันที่ 16 เม.ย.61
โบนิตารีบนำเรื่องที่เกิดกับชลัชไปบอกไพศาล โดยเฉพาะเรื่องชลัชอาการดีขึ้นจนพูดเป็นคำได้แล้ว ไพศาลชะงักแต่ไม่ติดใจนักเพราะเป้าหมายใหม่ที่เขาอยากกำจัดคือลูกสาวทั้งสองของชลัชธามันกลับถึงบ้านทันได้ยินแผนชั่วของพ่อจะส่งคนไปฆ่าชมพูนิษฐ์กับชิดชนกจึงพยายามขอให้หยุด
“ผมเคยขอร้องคุณแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำอะไรคุณนิด”
“มันจำเป็น...เรื่องนี้ฉันยอมให้แกไม่ได้”
“ถ้างั้นผมจะปกป้องคุณนิดด้วยตัวของผมเอง”
ประกาศกร้าวแล้วจะผละไป ไพศาลโกรธมากแหวไล่หลัง
“นี่แกเห็นผู้หญิงดีกว่าพ่อเหรอ”
“คุณเคยเห็นผมเป็นลูกงั้นเหรอ”
ธามันตอกไม่ไว้หน้า มนปริยาโมโหแทนพ่อสั่งจักรกับลูกน้องกักตัวน้องชายคนละแม่อย่าให้ไปยุ่งวุ่นวายและหากขัดขืนให้จัดการซ้อมได้เลย!
โบนิตาเฝ้าอาการธามันด้วยความเป็นห่วงแต่เขากลับไม่เห็นค่าแถมแดกดันให้ช้ำใจว่าหากชมพูนิษฐ์ต้องตายก็เป็นความผิดเธอด้วย นั่นทำให้เธอยิ่งเจ็บและไม่คิดจะช่วยเพื่อนรักเพราะหึงหวงธามัน
“ในเมื่อชีวิตฉันยังต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง งั้นแกก็หัดช่วยตัวเองต่อไปแล้วกันนังนิด!”
เหมราชอยู่เป็นเพื่อนชมพูนิษฐ์เฝ้าชลัชถึงเช้าจึงกลับ ทิ้งไว้เพียงเสื้อคลุมต่างหน้าเป็นหลักฐานที่เขาห่วงและใส่ใจเธอมากกว่าใคร ชมพูนิษฐ์แอบซึ้งแต่ไม่มีเวลาฝันหวานเมื่อไพศาลติดต่อมาหาเรื่องเงินกู้นอกระบบ
ไพศาลเดินเกมรุกหนักหลอกล่อให้ชมพูนิษฐ์มาติดกับด้วยการสร้างเรื่องว่ากู้เงินนอกระบบได้แล้วแต่ให้เธอไปรับเงินด้วยตัวเองเพราะเขามีธุระต่างประเทศกะทันหัน โดยจะให้จักรลูกน้องคนสนิทไปเป็นเพื่อน ชมพูนิษฐ์ดีใจมากตอบรับทันทีโดยลืมคิดไปว่าเรื่องนี้อาจเป็นกับดัก!
กวินทร์แวะมาเยี่ยมชลัชด้วยแต่ดันเจออิงขวัญที่แวะมาเช่นเดียวกัน สายตาตัดพ้อของเธอทำให้เขาเจ็บหน่วงในหัวใจจนเกือบสารภาพความจริงแต่เธอไม่รับฟัง
“พอเถอะค่ะคุณกวินทร์...แผลที่ถูกทรยศหักหลังมันไม่มีทางลบออก ยิ่งคนที่เราคิดว่าเป็นเพื่อนด้วยแล้ว ...ถึงจะพูดความจริงยังไงมันก็ยากที่จะเชื่อใจได้อีก!”
ooooooo
ไพศาลลวงชมพูนิษฐ์ไปฆ่าและถือโอกาสเปิดประมูลโฉนดที่ดินของสุขสยามในวันเดียวกัน มาลินีได้รับการ์ดเชิญไปร่วมงานประมูลด้วยเพราะเธอคือเป้าหมายหลักให้เขาโก่งราคาตามใจชอบ
มาลินีคาใจเรื่องที่ดินของสุขสยามจึงให้เลขาตามสืบจนรู้ว่าชลัชอาการโคม่านอนรักษาตัวในโรงพยาบาล เธอตกใจมากจนลืมเรื่องความแค้นรีบไปเยี่ยมเขาโดยลืมการ์ดเชิญเข้างานประมูลของไพศาลไว้ในห้อง
เหมราชแวะมาหาแม่ที่ห้องทำงานจึงเห็นการ์ดเชิญเข้างานประมูลของไพศาล เขาใจไม่ดีรีบโทร.เช็กกวินทร์แล้วผงะเมื่อพบว่าชมพูนิษฐ์ไม่รู้เรื่องแถมยังไปทำธุระต่างจังหวัดกะทันหัน
ชมพูนิษฐ์ยังไม่รู้ตัวว่าตกอยู่ในอันตราย กวาดตามองบรรยากาศรอบตัวด้วยสีหน้าหวาดระแวง โชคดีที่อิงขวัญมาด้วยเลยอุ่นใจว่ายังมีเพื่อน จักรส่งสายตาให้ลูกน้องเตรียมตัวทำตามแผน...ทันทีที่รถวิ่งออกจากถนนใหญ่เข้าซอยเปลี่ยวก็จะฆ่าสองสาวทันที!
ชิดชนกก็ถูกคนของไพศาลตามฆ่าโดยจะทำให้เป็นอุบัติเหตุถูกรถชนหน้าโรงพยาบาล อรรณพผ่านมาและคว้าตัวหลบทันเวลาเธอจึงรอดอย่างหวุดหวิด
เหมราชร้อนรนมากด้วยความเป็นห่วงชมพูนิษฐ์ ยิ่งรู้ว่าชิดชนกก็ถูกปองร้ายเกือบตายยิ่งมั่นใจว่าชมพูนิษฐ์คงมีอันตรายไม่ต่างกัน กวินทร์รีบมาสมทบเจ้านายหนุ่มเพื่อช่วยตามหาแต่ไม่ได้เบาะแสเป็นชิ้นเป็นอันจนกระทั่งมีข้อความปริศนาถูกส่งมาว่าชมพูนิษฐ์ถูกพาตัวไปทางเขาใหญ่!
โบนิตานั่นเองที่สู้กับใจตัวเองอย่างหนัก ทั้งความเป็นเพื่อนที่มีต่อชมพูนิษฐ์และคำพูดเตือนสติของธามัน สุดท้ายก็ทนกดดันไม่ไหววาดแผนที่คร่าวๆส่งเป็นข้อความไปให้เหมราชแต่ไม่ยอมบอกว่าตัวเองเป็นใคร
เหมราชไม่มีเวลาสนใจตามหาเจ้าของข้อความปริศนาบึ่งรถไปทางเขาใหญ่ด้วยใจร้อนรุ่ม เป็นห่วงชมพูนิษฐ์ใจแทบขาด ไม่ต่างจากกวินทร์ที่นึกกังวลสารพัดเมื่อรู้ว่าอิงขวัญก็หายตัวไปกับชมพูนิษฐ์
ไพศาลมัวย่ามใจกับแผนร้ายของตนจนไม่ทันคิดว่าโบนิตาแอบหักหลังและมาลินีจะเอะใจเรื่องโฉนดที่ดินของสุขสยาม ไหนจะอาการไข้ของธามันเพราะถูกจักรกับลูกน้องซ้อมเมื่อคืนที่ทำท่าจะแย่ลงแต่เจ้าตัวกลับไม่ยี่หระ
“งี่เง่า! แค่ผู้หญิงคนเดียวถึงกับทำร้ายตัวเองประชด นึกเหรอว่าฉันจะสนใจ”
“ผมจะเป็นหรือตายคุณก็ไม่แคร์หรอก...ผมรู้ในชีวิตผมมีสิ่งเดียวที่ทำให้คุณสนใจคือเอาชนะเหมราชให้ได้”
“รู้ก็ดีแล้ว งั้นก็ทำให้ฉันเห็นสักที”
“ปล่อยคุณนิดไปเถอะ...ผมขอร้อง ต่อจากนี้อีกสิบเหมราชผมก็จะเอาชนะมันให้คุณ”
“ไม่มีรักแท้บนโลกใบนี้หรอกนะ เลิกเพ้อได้แล้ว”
“ถ้างั้นผมก็ไม่ได้เกิดมาจากความรักของคุณจริงๆสินะ”
“แกจะคิดอะไรก็คิดไปเถอะ แต่รู้เอาไว้ซะว่าไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง แกต้องหัดรักตัวเองที่สุด”
“ผมขอร้องนะ...อย่าทำอะไรคุณนิดเลย ต่อไปผมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง”
ไพศาลทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ เดินหนีตัดรำคาญ ทิ้งให้ธามันน้ำตาคลอตะโกนไล่หลัง
“ไว้ชีวิตคุณนิดเถอะ...ผมขอร้อง...อย่าทำอะไรเธอเลย ได้โปรด...”
ooooooo
จักรกับลูกน้องช่วยกันเล่นละครตบตาชมพูนิษฐ์กับอิงขวัญว่ารถถูกดักปล้นกลางทางเพื่อเลี่ยงข้อหาหากเกิดอะไรผิดพลาดสองสาวจะโทษพวกตนและสาวถึงตัวไพศาลไม่ได้
พวกโจรที่ถูกจ้างมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ พาชมพูนิษฐ์กับอิงขวัญไปฆ่าในป่าลึกแต่ไม่ทันเหนี่ยวไก เหมราชกับกวินทร์ก็มาช่วยและแยกย้ายกันหนี โดยเหมราชไปกับชมพูนิษฐ์ ส่วนกวินทร์ไปกับอิงขวัญ
กวินทร์กับอิงขวัญหนีพวกโจรถึงเขตที่ดินของมาดามกานต์ชนิตเลยรอดไปได้ ต่างจากคู่เหมราชกับชมพูนิษฐ์ที่เจอสถานการณ์ลำบากเมื่อซาตานหนุ่มดันถูกยิงบาดเจ็บ!
ชมพูนิษฐ์กลัวมาก เสียงปืนและเสียงพวกโจรดังใกล้ตัวเรื่อยๆแต่กระนั้นก็แข็งใจพยุงเหมราชหนีจนเจอพวกชาวบ้านที่ซาตานหนุ่มเคยช่วยเหลือไว้เลยได้อาศัยหมู่บ้านเป็นที่ซ่อนตัว
เหมราชได้รับการดูแลอย่างดี พวกชาวบ้านพาหมอจากอนามัยมาดูแผล โชคดีที่กระสุนโดนแค่ถากๆ ซาตานหนุ่มเลยบาดเจ็บไม่มาก ชมพูนิษฐ์เฝ้าดูแลเขาด้วยความเป็นห่วง โล่งใจมากที่คุณโรบอทของเธอพ้นขีดอันตราย
ไพศาลเจ็บใจที่แผนไม่สำเร็จ สองสาวพี่น้องแห่งสุขสยามรอดตายแถมเหมราชกับกวินทร์ยังตามไปช่วยเลยสั่งให้จักรเก็บงานและฆ่าให้หมดหากมีโอกาส
มนปริยาได้ยินพ่อพูดโทรศัพท์กับจักรก็ห่วงเหมราชจนต้องตัดใจปล่อยธามันจากที่กักขังให้ไปช่วยชมพูนิษฐ์และกันเหมราชไม่ให้ปะทะคนของพ่อ ธามันไม่เห็นด้วยแต่ยอมรับปากเพราะห่วงชมพูนิษฐ์...
เหมราชอาการดีขึ้นหลังพักหนึ่งคืน ชมพูนิษฐ์ดีใจมากเมื่อเห็นเขาฟื้น
“คุณเหมราช...คุณเป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บแผลหรือมีไข้รึเปล่า”
“ไม่นึกว่าเธอจะมีความสามารถพาฉันมาถึงหมู่บ้านนี้ได้ ฉลาดเหมือนกันนี่”
“อ้าว...หัดสำนึกบุญคุณกันเป็นไหม”
“เธอสิที่ต้องสำนึกบุญคุณฉัน ถ้าฉันไม่ตามมาเธอได้เป็นผีเฝ้าป่าไปแล้ว”
“จริงสิ...คุณรู้ได้ไงว่าฉันมาที่นี่”
“มีคนส่งข้อความมาบอกฉันว่าเธอกำลังอยู่ในอันตราย”
ชมพูนิษฐ์ไม่คิดว่าเจ้าของข้อความจะเป็นโบนิตาเพื่อนรัก นิ่วหน้าจับต้นชนปลายไม่ถูก
“ฉันไม่เข้าใจ...คนที่จ้างวานโจรพวกนั้นมาฆ่าฉันคือใคร แล้วฉันไปทำอะไรให้ถึงต้องฆ่ากันขนาดนี้”
เหมราชถอนใจยาว ย้อนถามเสียงอ่อน “เธอมาที่นี่เพราะใครล่ะ”
“คุณลุงไพศาล...ไม่จริงหรอก คุณลุงจะอยากฆ่าฉันไปทำไม”
“เพราะเธอจะได้ไม่ไปขัดขวางการประมูลสุขสยามของเขาไง”
“อะไรนะ! ประมูลสุขสยาม! ไม่จริง...คุณไปเอาข่าวนี้มาได้ยังไง”
สีหน้าแตกตื่นของชมพูนิษฐ์ทำให้เหมราชสงสารแต่จำต้องยื่นการ์ดเชิญเข้างานประมูลที่ดินของไพศาลให้ดู
“ทำไมเป็นแบบนี้ พวกเราเชื่อใจคุณลุงไพศาลมาตลอด ทำไมเขาถึงทำกับเราได้”
“คุณไพศาลอยากได้สุขสยามมาตลอดแต่เขาทำแบบนั้นได้ยังไง...ฉันก็ไม่เข้าใจ”
“ฉันเอาโฉนดที่ดินของสุขสยามให้ลุงไพศาลไปจำนองกับเพื่อนเพราะอยากได้เงินมาปรับปรุงสุขสยาม แต่ยังไงที่ดินนั่นก็เป็นชื่อพ่อฉัน เขาได้โฉนดไปก็ทำอะไรไม่ได้”
“ยกเว้นว่า...เขาจะมีหนังสือมอบอำนาจที่มีลายเซ็นของพ่อเธอน่ะสิ”
ชมพูนิษฐ์หน้าเสีย ทั้งโมโหทั้งเสียความรู้สึกตีกันให้วุ่น เหมราชเห็นใจรีบพยุงตัวเองใส่เสื้อ
“เราต้องรีบไปก่อนที่การประมูลจะเริ่ม”
“แต่คุณยังบาดเจ็บอยู่ แล้วจะไหวเหรอ”
“ไม่ไหวก็ต้องไหว!”
ooooooo
ชมพูนิษฐ์จำได้ว่าบ้านมาดามกานต์ชนิตอยู่เขาใหญ่จึงขอให้พวกชาวบ้านไปส่งข่าว กวินทร์กับอิงขวัญเลยตามมาสมทบทันเวลาโดยมีลูกน้องมาดามมาช่วยคุ้มกันอีกแรงจนกว่าคณะของเหมราชจะถึงกรุงเทพฯ
จักรรอเก็บงานฆ่าชมพูนิษฐ์กับเหมราชตามคำสั่งของไพศาล ได้ยินพวกชาวบ้านคุยกันว่ามีชายหนุ่มจากกรุงเทพฯถูกยิงบาดเจ็บก็มั่นใจว่าเป็นเหมราชแต่ไม่ทันลงมือซ้ำธามันก็โผล่มาขวาง
ระหว่างทางกลับกรุงเทพฯ...เหมราชไม่ยอมเสียเวลาโทร.เรียกทนายความประจำบริษัทให้ล่วงหน้าไปงานประมูล และสอบถามจนมั่นใจว่าไพศาลต้องมีแผนตุกติกจะโกงที่ดินของสุขสยามถึงกล้าจัดงานใหญ่โตแบบนี้
ไพศาลรู้ข่าวจากจักรก็แค้นมาก อยากเร่งงานประมูลให้เสร็จแต่ทำไม่ได้เพราะมาลินียังมาไม่ถึง
มนปริยาซึ่งมาช่วยพ่อดูแลแขกแปลกใจมากที่พ่อให้ความสำคัญกับมาลินีขนาดนี้
“แม่ของเหมรู้เรื่องการประมูลนี้ด้วยเหรอคะ”
“ใช่...มาลินีคือเป้าหมายของพ่อเลยล่ะ พ่อเชื่อว่ามันจะต้องทุ่มสุดตัวเพื่อเอาชนะการประมูลนี้ให้ได้แน่ๆ”
“ไม่เห็นจะเข้าใจ แค่สวนสนุกเน่าๆ ทำไมแม่เหมจะต้องทุ่มเทขนาดนี้ด้วย”
“เพราะความแค้นยังไงล่ะ”
“คุณป๋าก็พูดแต่แบบนี้ แล้วความแค้นมันคืออะไร มันนี่ชักอยากรู้แล้วนะคะ”
“เอาไว้ก่อน...ยังไม่ถึงเวลา”
มาลินีไม่ยอมมาที่งานเพราะคิดไม่ตกเรื่องชลัช อาการโคม่าของเขาทำให้เธอใจอ่อน แต่กระนั้นความเจ็บช้ำที่มีมาแต่หนหลังก็ทำให้เธอต้องตัดใจเดินตามความต้องการเดิม
ไพศาลรอนานจนทนไม่ไหวประกาศเริ่มงานประมูลที่ดินของสุขสยาม แต่ไม่ทันเริ่มชมพูนิษฐ์ก็โผล่มา
“คุณไม่มีสิทธิ์เอาที่ดินของครอบครัวนิดไปประมูล!”
แขกเหรื่อส่งเสียงฮือฮา ไพศาลโกรธมากแต่พยายามระงับไว้ ชมพูนิษฐ์ไม่สนเปิดฉากเอาเรื่อง
“คุณทำแบบนี้กับพวกเราได้ยังไง”
“อะไรกันหนูนิด นี่ลุงกำลังหาทางช่วยพวกหนูอยู่นะ”
“ไหนคุณบอกจะหาแหล่งเงินกู้ให้ไง”
“ใครมันโง่ให้กู้เงินเป็นร้อยๆล้าน แต่ถ้าขายทุกอย่างก็เอาเงินมาใช้หนี้ได้ ชลัชไว้ใจถึงมอบเรื่องนี้ให้ลุงจัดการ”
ไพศาลยืนยันว่าทุกอย่างเป็นความจริงแต่ชมพูนิษฐ์ไม่เชื่อ
“ที่ดินสุขสยามเป็นชื่อคุณพ่อ คุณไม่มีสิทธิ์จะเอามันมาประมูลหรือทำอะไรตามอำเภอใจ”
“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ในเมื่อชลัชเซ็นมอบอำนาจให้ลุงแล้ว”
“ไม่จริง...คุณพ่อไม่มีวันทำแบบนั้นแน่”
“ชลัชติดหนี้ลุงอยู่ เรื่องนี้ลุงเองก็ไม่อยากบอกหนู กลัวหนูจะไม่สบายใจ แต่พอลุงเห็นว่าหนูบริหารสวนสนุกไม่ได้ มีแต่เจ๊งกับเจ๊ง ลุงเลยต้องทำแบบนี้ ไม่งั้นลุงจะได้เงินคืนเหรอ”
เหมราชเห็นท่าไม่ดีเรียกร้องให้เอาหลักฐานมาโชว์ ไพศาลยิ้มเย็นหยิบเอกสารมอบอำนาจยื่นให้
“มีลายเซ็นของชลัชถูกต้อง หนูนิดจะเอาไปตรวจสอบก็ได้...ลุงท้าเลย”
“ไม่จริง...ถึงจะเป็นลายเซ็นคุณพ่อแต่คุณพ่อไม่มีทางทำแบบนี้แน่”
“หนูไม่รู้เรื่องของผู้ใหญ่อยู่เฉยๆดีกว่า แต่ถ้าไม่เชื่อ งั้นก็ปลุกชลัชขึ้นมาถามสิ”
ชมพูนิษฐ์เถียงไม่ออกได้แต่ฮึดฮัด เหมราชมองมาอย่างเห็นใจก่อนแกล้งพูด
“น่าแปลกนะครับที่คุณชลัชจะมอบอำนาจให้คนอื่นที่ไม่ใช่สายเลือด ทั้งที่คุณชลัชก็ยังเหลือลูกสาวตั้งสองคน”
“ไม่แปลกหรอก...ในเมื่อชลัชมันรู้ว่าลูกสาวของมันสองคนไม่ได้เรื่อง คนพี่ก็ป่วยกระเสาะกระแสะ คนน้องก็เรียนศิลปะอ่อนหัด ไม่มีความรู้ธุรกิจสักนิด ดูแลอะไรก็ไม่ได้ แต่ผมเป็นเพื่อนที่ชลัชไว้ใจที่สุด”
เหมราชไม่ยอมแพ้ขอให้ทนายประจำบริษัทตรวจสอบเอกสารมอบอำนาจแต่ก็ต้องขัดใจเมื่อทุกอย่างดูถูกต้องและเรียบร้อยดี ที่สำคัญสามารถนำไปใช้ให้มีผลทางกฎหมายได้ ไพศาลสาแก่ใจมากตัดบทเสียงเข้ม
“เข้าใจกันแล้วนะ ถ้าไม่คิดจะมาประมูลก็เชิญออกไปได้แล้ว ผมต้องทำการประมูลต่อ”
“ไม่! เป็นตายยังไงฉันก็ไม่ยอมให้คุณเอาสมบัติของพ่อฉันมาทำแบบนี้”
ชมพูนิษฐ์เต้นผาง เหมราชกลัวเป็นเรื่องลุกลามตัดสินใจประกาศ
“ถ้าทุกท่านอยากประมูลที่ดินที่เป็นโมฆียกรรมจะถูกบอกล้างเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ก็เชิญเลย”
แขกเหรื่อมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไพศาลเครียดมากโต้ทันควัน
“อย่าไปเชื่อเขา ผมได้รับมอบอำนาจจากชลัชจริงๆ ไม่มีทางเป็นโมฆะไปได้”
เหมราชยิ้มเยาะ “แต่ผมขอบอกทุกคนตรงนี้เลยนะครับว่าผมมีที่ดินติดกับสุขสยาม แล้วผมก็จะทำให้ที่ดินตรงนั้นเป็นฮวงซุ้ยให้เช่า ถ้าใครประมูลที่ดินสุขสยามไปได้ผมก็ไม่รับรองว่าราคาที่ดินจะตกรึเปล่า...”
ooooooo
คำประกาศแก้เกมของเหมราชทำให้แขกเหรื่อที่มาร่วมประมูลสลายตัว ไม่มีใครอยากได้ที่ดินติดฮวงซุ้ยไปทำธุรกิจและที่สำคัญไม่มีใครอยากเป็นศัตรูกับเหมราช พัทธนกิจอนันต์!
ไพศาลเจ็บใจจะเอาเรื่องแต่ไม่ทันอ้าปาก มาลินีก็ปรากฏตัวเสียก่อน เหมราชตกใจไม่น้อยแต่หนักใจมากกว่าเมื่อแม่แท้ๆประกาศจะเอาที่ดินของสุขสยามมาเป็นของพัทธนกิจอนันต์กรุ๊ปให้ได้!
ชมพูนิษฐ์หอบความผิดหวังกลับไปหาพ่อกับพี่สาวที่โรงพยาบาล ก้มกราบชลัชที่ยังนอนไม่ได้สติ
“นิดขอโทษนะคะพ่อที่ปกป้องสุขสยามเอาไว้ไม่ได้ นิดผิดเอง”
ชิดชนกเข้าใจสถานการณ์ดี ปลอบน้องสาวเสียงอ่อน
“พี่เชื่อว่าคุณพ่อไม่โทษหนูนิด แล้วพี่ก็ไม่เชื่อว่าคุณพ่อจะยอมเซ็นมอบอำนาจที่ดินให้คุณลุงไพศาลแบบนั้น”
“นิดว่าพ่อต้องถูกบังคับแน่ๆ แต่เราไม่มีหลักฐาน”
“สิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนี้คือรอให้พ่อฟื้นขึ้นมาบอกความจริง...”
เหมราชคงรอให้ชลัชฟื้นไม่ไหว นับวันมาลินีก็ยิ่งทำตัวน่าสงสัยโดยเฉพาะเรื่องที่ดินของสุขสยาม มันดูไม่เหมือนแค่การอยากได้ที่ดินเพื่อทำธุรกิจธรรมดาแต่เหมือนมีบางอย่างซ่อนอยู่ มาลินีไม่ยอมจนมุมลูกชายอ้างว่าเป็นความต้องการของหาญกล้า สามีและพ่อแท้ๆ ของเหมราชกับมิลิน
“คุณพ่อตายไปแล้ว แม่อย่าทำให้คนที่มีชีวิตอยู่เขาต้องตายทั้งเป็นเลยนะครับ”
“เหมพูดอะไรออกมา เหมทำให้แม่ผิดหวังมาก”
“ผมก็เหมือนกัน ผมชักไม่แน่ใจว่าใครกันที่อยากได้ ที่ดินสุขสยาม...พ่อหรือแม่กันแน่”
“จะเป็นใครหน้าที่ของแกคือเอามันมาให้ฉันให้ได้”
เหมราชถอนใจหนักหน่วง “ผมคงทำหน้าที่นี้ต่อไปไม่ได้แล้วครับแม่ เรื่องนี้มันเกินกว่าที่ผมจะรับได้ คุณไพศาลเล่นกันถึงตายเกินไป เขาวางแผนฆ่าชมพูนิษฐ์!”
มาลินีหน้าเจื่อนไม่คิดว่าเรื่องจะลุกลามถึงฆ่าแกงกัน เหมราชยืนยันและทิ้งท้ายเสียงเข้ม “ผมจะไม่มีวันยอมให้เขาทำแบบนั้นได้อีก แม่ก็ลองคิดดูแล้วกันนะครับว่าจะสนับสนุนคนชั่วให้ทำร้ายคนดีต่อไปอีกไหม...”
อ่านละคร บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 9 วันที่ 16 เม.ย.61
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ดัดแปลงจากบทประพันธ์ มนตร์มือมาร ของ ชมจันท์ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน บทโทรทัศน์โดย กังสดาล
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน กำกับการแสดงโดย นุ่น-หลักเขต วสิกชาติ
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ติดตามชม ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ได้ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ