อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 6 วันที่ 3 เม.ย.61
“เหตุผลในการทำชั่วน่ะเหรอตะเภา...พี่เองก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่ตะเภาก็เห็น วันนี้ เวลานี้...เพลิงอยู่ข้างนายแสน คนที่ทำร้ายครอบครัวของตะเภาเขาไม่ใช่เพลิงคนเดิมอีกแล้ว”ตะเภาน้ำตาซึมก่อนจะสะอื้น กัลป์ยกมือลูบหัวอย่างเวทนา
“ทำไมเพลิงต้องทำอย่างนี้ด้วย ทำไมต้องหักหลังทุกคน ทำไมต้องหลอกตะเภา...”
กัลป์สงสารตะเภาจับใจ ก่อนเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราดเมื่ออัญชันแวะมาส่งข่าวเรื่องกระรอกเกือบถูกฉุด โชคดีที่แสนเปลี่ยนใจแต่กระนั้นกัลป์ก็โกรธมากอยากจะแล่นไปฆ่าอดีตเพื่อนรัก
“กัลป์...ฟังฉันก่อน คุณบุกไปแบบนี้ไม่ได้นะ”
“แต่ผมต้องไป ถึงตายผมก็ต้องไป”
อัญชันกอดแขนเขาแน่น “แต่ฉันไม่ให้คุณไป”
“กระรอกเป็นน้องสาวผมนะอัญชัน ไอ้แสนไม่มีสิทธิ์มายกเธอให้ใครแบบนี้”
กัลป์จะเดินไปอีกทางแต่อัญชันขยับขวางไว้
“สภาพคุณเป็นแบบนี้แล้วจะสู้ใครได้”
“อัญชัน...หลีกไป”
อัญชันไม่ขยับ ยืนกรานหนักแน่น “ฉันไม่หลีก ฉันไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น”
“ผมจะไปช่วยน้องสาวผม”
กัลป์กับอัญชันยื้อยุดกัน ด้วยแรงของเขาทำให้เธอเสียหลักล้ม กัลป์ได้สติรีบประคอง
“อัญชัน...คุณเป็นยังไงบ้าง”
อัญชันเจ็บน้ำตาเล็ดแต่แข็งใจส่ายหน้า “ฉันไม่เป็นไร...ขอแค่คุณหยุดฟังฉันก็พอ ชีวิตคุณมีค่าเกินกว่าจะเอาไปทิ้งเพื่อความแค้น แม่กับน้องคุณยังต้องการคุณนะกัลป์ คุณอย่าทำลายตัวเองแบบนี้เลย...ฉันขอร้อง”
คำขอร้องทั้งน้ำตาของอัญชันทำให้กัลป์ใจอ่อนยวบ ลดท่าทีแข็งกร้าวและยอมพักรักษาตัวให้หายจากอาการบาดเจ็บที่ข้อมือ รองเพชรถูกนำตัวกลับพระนครวันต่อมา พร้อมกับที่แสนส่งเซ่งไปเก็บค่าคุ้มครองจากพวกชาวบ้าน
เซ่งเดินกร่างเข้าไปในเมืองไล่เก็บค่าคุ้มครองจากพวกชาวบ้าน เพลิงหรืออินทรีย์ตามประกบไม่ห่างและเริ่มใจไม่ดีเมื่อเซ่งทำท่าเหมือนจะพึงใจในตัวตะเภา
เพลิงพยายามเบี่ยงเบนความสนใจเซ่งแต่ตะเภากลับไม่ให้ความร่วมมือ ด่าสาดเสียเทเสียจนเซ่งของขึ้นจะฉุดเธอจริงๆ เพลิงเลยต้องแกล้งอาละวาดประกาศลั่น
“นายแสนมีคำสั่งว่าจากนี้ไปร้านกาแฟของพ่อปานต้องจ่ายค่าคุ้มครองเหมือนร้านอื่นๆ ที่ผ่านมานายแสนเคยเมตตาคนในร้านแต่พวกแกดันสะเออะไปช่วยไอ้กัลป์ ดังนั้นพวกแกต้องจ่ายค่าคุ้มครองเป็นสองเท่า”
ตะเภาช็อกมาก เจ็บใจแทบกระอัก คว้ามีดเล่มเล็กจะไปแทงเซ่ง เพลิงต้องรีบตะครุบตัวไว้แล้วขู่
“ถ้าร้านแกไม่จ่ายค่าคุ้มครอง นังหมวยนี่จะโดนฉุดไปขายซ่อง...จำเอาไว้!”
ท่าทีเปลี่ยนไปของเพลิงราวกับเป็นคนละคนทำให้พวกชาวบ้านแปลกใจมากแต่ไม่มีกล้าคัดค้านหรือค้นหาสาเหตุเพราะเชื่อว่าเพลิงคงพ่ายแพ้ต่ออิทธิพลของแสนเหมือนคนอื่นๆ
อัญชันหนักใจมากทั้งเรื่องกัลป์กับเพลิง แต่ไม่ทันได้คิดหาทางแก้ไข ดอกไม้ก็โผล่มาทำให้เธอยุ่งยากใจมากขึ้นด้วยการแกล้งแดกดันให้เธอรู้สึกผิดเรื่องกัลป์
ดอกไม้รู้มาว่าอัญชันแอบพบกัลป์ แม้จะรู้สถานการณ์ของเขากับตัวเองดีแต่อดหึงหวงไม่ได้ต้องไปดักรออัญชันที่บ้านและแสร้งชวนคุยตามประสาเพื่อนเก่า
“ฉันเป็นห่วงพี่กัลป์ คิดว่าเธอคงจะมีข่าวอะไรให้ฉันรู้บ้าง”
“ก็ยังบาดเจ็บอยู่...โดยเฉพาะข้อมือของเขา”
“ถ้าอย่างนั้น...ฉันก็ฝากให้เธอดูแลเขาแทนฉันด้วย”
อัญชันมองมาเหมือนไม่อยากเชื่อแต่ดอกไม้ก็ไม่ยี่หระ “เราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่เธอเคยเป็นทั้งเพื่อนรักและคนรักของพี่กัลป์ นอกจากฉันก็คงไม่มีใครหวังดีกับพี่กัลป์เท่าเธออีกแล้ว”
“เธอหมายความว่ายังไง”
ดอกไม้เหยียดยิ้มราวจะสมเพชชะตากรรมตัวเอง “ก็เพราะเธอคือ อัญชัน ราชสีห์...ที่รักและหยิ่งในเกียรติยศของลูกผู้หญิง ฉันมั่นใจว่าเธอไม่มีวันทำเรื่องไม่เหมาะสมแน่นอน ที่เธอเป็นห่วงและไปดูแลพี่กัลป์สามีฉันก็เพราะความเป็นเพื่อน...เพื่อนรักที่ตายแทนกันได้...ฉันพูดถูกรึเปล่า”
สีหน้าอึ้งๆของอัญชันทำให้ดอกไม้ลอบยิ้มร้าย หยิบของบางอย่างจากถุงกระดาษที่พกมาด้วย
“ผ้าพันคอผืนนี้...ฉันถักตั้งแต่วันที่รู้ว่าพี่กัลป์กลับมา ฝากเอาไปให้เขาด้วย ส่งให้ถึงมือพี่กัลป์และบอกเขาด้วย...ไม่ว่าวันคืนจะผ่านไปนานแค่ไหน ภรรยาคนนี้ยังรักและห่วงใยเขาเสมอ ไม่เคยลืมวันเก่าๆที่เราเคยอยู่ด้วยกันเลย...ฉันยังรอพี่กัลป์กลับมา”
ปั่นหัวจบดอกไม้ก็กลับเรือนใหญ่ของแสน ทิ้งอัญชันทรุดนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความรู้สึกผิดที่แทรกแซงความรักระหว่างกัลป์กับดอกไม้...
ตะเภากับจงอางเจ็บใจที่ถูกพวกแสนเรียกร้องเงินค่าคุ้มครองจึงบุกไปแจ้งความ หมวดนิตย์ซึ่งทำหน้าที่รักษาการแทนสารวัตรคนใหม่ที่ยังไม่ปรากฏตัวมองมาขำๆ ไม่ยี่หระความทุกข์ร้อนของพวกชาวบ้านแถมปล่อยปละละเลยกฎระเบียบของทางราชการหลายข้อ
สองพี่น้องจากร้านกาแฟกวาดตามองบรรยากาศครื้นเครงบนโรงพักด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ โดยเฉพาะตะเภา รังเกียจถึงขั้นหมดศรัทธาพวกตำรวจแต่ก็ไม่มีทางเลือกต้องร้องทุกข์
“ฉันรู้เบาะแสของนายเซ่ง...นักโทษแหกคุก หมวดต้องรีบพาคนไปจับมันเดี๋ยวนี้”
หมวดนิตย์ปรายตามองมากวนๆก่อนตอบแบบเสียไม่ได้
“จริงเหรอ...แต่เผอิญฉันไม่มีหมายจับซะด้วยสิ แถมตอนนี้ก็ออกเวรแล้ว ไว้วันหลังค่อยมาแจ้งใหม่นะ”
จงอางเป็นเดือดเป็นร้อนโวยที่พวกตำรวจไม่ทำหน้าที่จับโจรที่อาละวาดทั่วเมือง หมวดนิตย์ไม่สะทกสะท้านแถมยกแก้วเหล้ามาจิบด้วยท่วงท่าสบายๆ
“นายเซ่งเป็นคนสนิทของ แสน ราชสีห์ เจ้าพ่อเมืองพล...มีอำนาจล้นฟ้า ถ้าจะจับตัวมันก็ต้องใช้กำลังคนและก็หลักฐานที่แน่นหนาเป็นพิเศษ เรื่องนี้คงต้องวางแผน...นานมาก”
“ก็รีบจัดการซะเดี๋ยวนี้เลยสิ อย่ามัวแต่เสียเวลากินเหล้าเมายาแบบนี้”
“เฮ้ย! จะมากไปแล้วนะ เดี๋ยวพ่อจับขังทั้งพี่ทั้งน้องเลยนี่”
ตะเภากับจงอางสบตาไม่กลัว หมวดนิตย์ฉุนขาดประกาศจะจับสองพี่น้องเข้าคุก
“นึกว่าเป็นเพื่อนไอ้กัลป์แล้วฉันจะกลัวงั้นเหรอ กะไอ้แค่นักเลงคมแฝก โน่น...อีกหน่อยก็คงเหมือน
ไอ้เพลิง...ทำเป็นเก่งอวดดีแล้วไง สุดท้ายก็ต้องก้มหัวให้แสน ราชสีห์!”
เหตุการณ์บนโรงพักโดยเฉพาะท่าทางกร่างของหมวดนิตย์ทำให้เหล่าตำรวจชั้นผู้น้อยมองหน้ากันเครียดๆ แม้จะชอบใจที่ไม่ต้องปฏิบัติหน้าที่เคร่งครัดเหมือนเคย แต่สำนึกผิดชอบชั่วดีในฐานะตำรวจก็ทำให้อดกระดากใจไม่ได้
ตะเภาแค้นใจมากที่เอาผิดพวกแสนไม่ได้ ไหนจะเรื่องเพลิงที่เธอยังทำใจเชื่อไม่ลงว่าเขาจะแปรพักตร์ เพลิงก็เสียใจไม่ต่างกันที่ทำให้เรื่องลุกลามขนาดนี้ แต่เขาหันหลังกลับไม่ได้แล้ว...หน้าที่สำคัญกว่าหัวใจเสมอ
เซ่งคาใจเรื่องที่ร้านกาแฟของปาน ท่าทางของอินทรีย์น่าสงสัยเหมือนจะพยายามปกป้องตะเภามากกว่าหาเรื่อง และเพื่อไขข้อข้องใจนี้เขาจึงมาดักรอเพื่อนรักที่บ้านพัก
“ตอบกูมา...มึงกับคนที่ร้านไอ้ปานมีอะไรตื้นลึกหนาบางกว่าที่กูเห็นหรือเปล่า”
เพลิงหรืออินทรีย์สะอึกเพราะมีชนักติดหลัง พยายามเฉไฉกลบเกลื่อน
“พี่เซ่ง...ถึงเราจะนับถือกันยังไง แต่ฉันไม่ใช่ลูกน้องของพี่ ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคำถามพี่ไปซะทุกเรื่อง”
เซ่งโมโหที่เพลิงพูดแบบนี้ ชี้หน้าคาดโทษ “จำไว้นะไอ้อินทรีย์...ถึงมึงจะช่วยกูออกมาจากคุก แต่อยู่ที่นี่...กูเป็นคนสนิทของนายแสน มึงต้องเชื่อฟังกู กูเป็นคนรับรองมึงไว้กับนายแสน ดังนั้นถ้ามึงทรยศ...กูจะเชือดมึงแน่!”
กัลป์เก็บตัวที่หลุมหลบภัยบ้านตะโพนรอเวลาให้ข้อมือหายและกลับมาใช้งานได้อีก อัญชันแวะมาหาเขาเสมอพร้อมอาหารโปรด แต่วันนี้เธอกลับหายหน้าหายตาไม่มาเยี่ยมเขาเหมือนเคย
ความสัมพันธ์ระหว่างกัลป์กับอัญชันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เรื่องราวในอดีตพรากเขากับเธอออกจากกันไปหลายปี กัลป์ยังจำได้ว่าหัวใจเขาต้องร้าวรานแค่ไหนเมื่อได้ยินว่าเธอจากไปไกลหลังสนตาย พ่อก้านพ่อแท้ๆของเขาได้แต่มองวิถีชีวิตแบบซังกะตายของเขาด้วยความอ่อนใจ
“เอ็งอยากตายเร็วหรือไงวะไอ้กัลป์ อัญชันก็แค่ผู้หญิงคนนึง ทำไมเอ็งต้องหลงมันขนาดนี้ วันๆทำแต่งานเป็นบ้าเป็นหลัง บ้านช่องไม่ยอมกลับ พอโผล่มาที
ก็เมาหัวราน้ำ เอ็งทำลายตัวเองแบบนี้ไปเพื่ออะไร...ไอ้ลูกไม่รักดี!”
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 6 วันที่ 3 เม.ย.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ