อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 7 วันที่ 7 เม.ย.61
สุดท้ายอัญชันจึงต้องกล้ำกลืนความเสียใจพาดอกไม้ไปหากัลป์และเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้พูดจากันท่าทางตกตะลึงของกัลป์ไม่ได้ทำให้ดอกไม้แปลกใจนัก ยิ้มร่าเดินไปกอดด้วยความคิดถึง
“คุณอัญชันเธอดีกับพวกเรามาก ตอนแรกดอกไม้เคยนึกระแวงว่าเธอจะแย่งพี่ไปจากดอกไม้เสียอีก แต่เธอสัญญาว่าเธอจะไม่มีวันทำแบบนั้น”
กัลป์พูดไม่ออก น้ำเสียงของดอกไม้ทำให้เขาเสียใจและรู้สึกผิด
“ดอกไม้...พี่ขอโทษ”
“ขอโทษเรื่องอะไรคะ”
“พี่ขอโทษที่...พี่ปกป้องดอกไม้ไม่ได้”
“พี่กัลป์ทำดีที่สุดแล้ว ขอแค่พี่กัลป์ยังรักดอกไม้เท่านั้นก็พอแล้ว”
ดอกไม้พูดจาเหมือนจะเข้าใจ กัลป์เลยคิดจะสารภาพเรื่องรักกับอัญชัน แต่ก็ถูกเธอดักคอ
“อย่าพูดเลยค่ะ...ดอกไม้เข้าใจว่าสถานการณ์ในอดีตเป็นยังไง ดอกไม้สนใจแต่ปัจจุบันและสิ่งที่ต้องทำเท่านั้น”
อัญชันรู้ดีว่าดอกไม้เล่นสงครามประสาท ทั้งกอดจูบลูบคลำกัลป์ในฐานะเมีย จนเธอแทบทำใจมองไม่ไหวต้องเมินหน้าหนี ดอกไม้เหลือบตามองอยู่แล้วสะใจมากและอดไม่ได้จะแขวะเมื่อได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง
“ขอบคุณเธอมากเลยนะที่ทำให้ฉันมีวันนี้อีกครั้ง”
“ฉันก็แค่ทำไปตามหน้าที่”
“ของเพื่อนที่แสนดีเหรอ”
อัญชันเจ็บจี๊ดที่หัวใจ คำพูดตอกย้ำของอีกฝ่ายแทงใจดำเธออย่างแรงและดอกไม้ก็รู้ดียิ้มเยาะทิ้งท้าย
“พี่กัลป์ยอมรับแล้วว่ายังคิดถึงฉันอยู่ เธอทำให้ความรักระหว่างพี่กัลป์กับฉันได้กลับมาเริ่มต้นใหม่ เธอเป็นเพื่อนที่แสนดีจริงๆ...ฉันเชื่อใจเธอนะอัญชัน”
ooooooo
หลังประกาศให้ตะเภาเป็นผู้หญิงของอินทรีย์ เขมราฐ แสนก็สั่งการให้ลูกสมุนคุมตัวสองผัวเมียหมาดๆไปส่งที่ร้านกาแฟ ทุกคนที่ร้านช็อกมากเมื่อได้ยินว่าตะเภาตกเป็นเมียอินทรีย์แล้ว แต่เหมือนจะยังไม่สาแก่ใจเมื่อสิงโตหนึ่งในสมุนเอกของแสนตามมาถึงร้านพร้อมคำสั่งพิเศษ
“อินทรีย์...จูบลาเมียของมึงได้แล้ว”
“นายแสนไม่ได้สั่ง”
“วันนี้กูเป็นตัวแทนนายแสน กูสั่ง...มึงต้องทำ!”
เพลิงในคราบอินทรีย์ไม่มีทางเลือกกระชากตะเภา มาจูบอย่างดุเดือด ตะเภาผลักตัวออกและตบเต็มแรงแต่เขาไม่ตอบโต้ เดินไปขึ้นรถกลับไร่ราชสีห์ ทิ้งตะเภาให้ร้องไห้แทบขาดใจ...หมดแล้วความสาวและความภาคภูมิใจที่เคยมี...
สถานการณ์ในไร่ราชสีห์กลับไปเหมือนเดิมอีกครั้ง เพลิงในคราบอินทรีย์ก้มหน้าก้มตาทำงานสกปรกทุกอย่างให้แสนเหมือนเคย รวมทั้งหน้าที่ตามคุมกระรอกที่มักขอแสนไปเอายาที่โรงพยาบาลในเมืองให้แม่
ครั้งนี้มีลำดวน สาวใช้ของอัญชันติดมาด้วยเพราะต้องซื้อของตามคำสั่งเจ้านายสาว เพลิงไม่ได้เข้มงวดกับกระรอกเหมือนทุกครั้ง เปิดโอกาสให้กระรอกแอบแวะไปเยี่ยมดวงใจ...สาวคนพิเศษขององอาจ
ดวงใจคนไข้พิเศษประจำแผนกจิตเวชของโรงพยาบาลกรีดร้องเสียงหลงเพราะฝันร้าย
“ไม้...ไม้คมแฝก...มันตีพ่อแม่ฉัน อย่า...อย่าตี”
กระรอกผ่านมาทันเห็นเหตุการณ์ชุลมุนพอดี ดวงใจอาละวาดจนพยาบาลแทบเอาไม่อยู่
“อย่า...อย่า ฆ่าพ่อแม่ฉันทำไม อย่า! แม่...แม่จ๋า...ช่วยพ่อที...ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย...ช่วยด้วย”
เสียงร้องโหยหวนของดวงใจทำให้กระรอกมองมาด้วยแววตาเวทนา ท่าทางเด็กสาวเหมือนกำลังล่องลอยในความฝันหรืออดีตอันแสนโหดร้าย
“พ่อ! องอาจ...พี่องอาจ...พวกมันจะฆ่าพ่อ พี่องอาจกลับบ้าน...กลับบ้าน!”
ชื่อขององอาจทำให้กระรอกขมวดคิ้ว แต่ไม่ทันสะระตะก็ต้องวิ่งตามดวงใจไปนอกโรงพยาบาลและช่วยจับตัวเธอไว้ก่อนจะถูกรถชน องอาจซึ่งแวะมาเยี่ยมน้องสาวเห็นพอดีก็รีบยกมือไหว้ขอบคุณจากใจ
กระรอกเห็นหน้าองอาจก็เขิน จับมือที่พนมแยกออก “บ้า...นายมาไหว้ฉันทำไม”
“แหม...ผมก็อย่างงี้แหละมืออ่อน ใครทำอะไรให้ก็ไหว้”
“ดวงใจน่าสงสารนะ...คงเจออะไรร้ายๆมาเยอะถึงได้เป็นแบบนี้”
“หมอก็เคยพูดแบบนี้ ชีวิตของดวงใจติดอยู่กับฝันร้ายในอดีต ไม่มีวันพรุ่งนี้ วันต่อๆไปเหมือนคนอื่นเขา”
“แล้วนายกับดวงใจเกี่ยวข้องกันยังไงเหรอ...”
ooooooo
จนแล้วจนรอด...องอาจก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องดวงใจให้กระรอกรับรู้ ส่วนเพลิงที่แอบเห็นรถขององอาจที่โรงพยาบาลจึงส่งจดหมายปริศนาบอกเรื่องแสนมีนัดขนอาวุธสงครามของเจมส์ในอีกไม่กี่วัน
องอาจรีบนำจดหมายจากบุคคลปริศนาไปให้กัลป์กับตะโพนดู สามหนุ่มไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของจดหมายแต่เชื่อว่าคงเป็นคนเดียวกับครั้งก่อน ส่วนเพลิงก็ไม่รอช้าหาทางส่งข่าวให้เจ้านายที่พระนครรู้ความเคลื่อนไหว
“คุณแน่ใจรึเปล่าเพลิง ว่าเพื่อนของคุณจะทำอย่างที่คุณคิด”
“ไม่ทราบครับ...แต่ถ้าพวกเขาไม่มาปล้นรถสินค้า ผมก็มีแผนสำรอง...ผมจะระเบิดมันทิ้งด้วยมือของผมเอง”
“งานนี้เสี่ยงมาก...คุณระวังตัวด้วยนะ...เพลิง กัมปนาท”
“รับทราบครับผม”
ในที่สุดวันนัดหมายขนส่งอาวุธก็มาถึง...แสนมอบหมายให้เซ่งกับอินทรีย์ไปช่วยชาญคนสนิทของเจมส์ โดยใช้รถมีทะเบียนตามที่ตกลงไว้ขับเข้าฐานทัพของทหารไอจี โดยไม่รู้เลยว่าจะมีคนซ้อนแผน!
กัลป์กับองอาจนั่นเองที่ใช้ข้อมูลจากบุคคลปริศนาหารถและทะเบียนเหมือนกันให้ตะโพนขับไปตัดหน้ารับอาวุธในฐานทัพของทหารไอจี เมื่อชาญรู้เรื่องก็ตามไปเอาเรื่องและวิทยุแจ้งด่านตำรวจร่วมขบวนการให้จับตัวไว้
พวกตำรวจกังฉินที่ร่วมมือกับแสนจะจับพวกสวมรอย พวกกัลป์ก็เตรียมตั้งรับอย่างเต็มที่ แต่ไม่ทันได้ปะทะกัน รองเพชรก็มาถึงพร้อมตำรวจน้ำดีหลายนาย
กัลป์ดีใจที่เห็นรองเพชรที่นี่ ทำให้หวนคิดถึงบทสนทนาเมื่อวันก่อนตอนอีกฝ่ายแวะมาหา ทั้งเขาและองอาจยืนกรานตามความตั้งใจเดิมคือจะขัดขวางการขนอาวุธของแสน
“ต่อให้รองไม่สู้ พวกผมสองคนก็ไม่คิดหนี เราจะขอต้านนายแสนจนลมหายใจสุดท้าย”
“พวกคุณไม่ใช่ผู้รักษากฎหมาย พวกคุณจะเสี่ยงตายไปเพื่ออะไร”
รองเพชรกดดันมาก กัลป์เข้าใจดีแต่ไม่เปลี่ยนใจ
“ทุกหย่อมหญ้าบนปฐพีเป็นของพี่น้องชาวไทยทุกคน ไม่ใช่ของผู้มีอำนาจเถื่อน ไม่ใช่ของแสน ราชสีห์!”
“แผ่นดินนี้คือบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเรา”
คำพูดทิ้งท้ายของกัลป์กับองอาจในวันนั้นทำให้รองเพชรตัดสินใจได้ พาตำรวจน้ำดีเท่าที่หาได้มาดักจับ พวกตำรวจกังฉินเห็นหน้ารองเพชรก็อ้าปากค้าง
“นี่มันเรื่องอะไร ที่นี่ไม่ใช่เขตรับผิดชอบของคุณนะ”
“ขอโทษด้วยนะ แต่ผมได้รับรายงานว่าพวกคุณรับสินบนของพวกคนร้าย...เอาตัวไป!”
ooooooo
แผนตลบหลังของพวกกัลป์ทำให้อาวุธของแสนกับเจมส์หายวับไปกับตา แถมจัดการระเบิดทิ้งแบบไม่เหลือซาก ชาญโมโหมากพาลโทษว่าทุกอย่างอาจเป็นเพราะเซ่งกับอินทรีย์เป็นสายให้พวกตำรวจ
เพลิงในคราบอินทรีย์สาแก่ใจมากที่พวกกัลป์ทำลายอาวุธของแสนสำเร็จ แต่บทบาทของเขายังไม่จบต้องแกล้งกราดเกรี้ยวเมื่อถูกชาญกล่าวหาว่าเป็นสายให้ตำรวจ เซ่งต้องรั้งตัวเขาไว้
“อย่าไอ้อินทรีย์...มันเป็นคนของผู้การเจมส์ เรื่องนี้ให้นายแสนเป็นคนตัดสิน”
พันเอกเจมส์โกรธมากเมื่อรู้ว่าอาวุธถูกขโมยไปทำลาย แสนต้องกล่อมให้ใจเย็นแต่เหมือนจะไม่ได้ผล
“อาวุธสงครามทั้งหมดที่ถูกระเบิดครั้งนี้ ชาญสงสัยว่าไม่ไอ้เซ่งก็ไอ้อินทรีย์ลูกน้องของคุณต้องเป็นสายตำรวจ”
“เป็นไปไม่ได้...นายเซ่งเป็นคนเก่าคนแก่ของผม ส่วนนายอินทรีย์ก็เพื่อนสนิทของเขา ผมเคยทดสอบมันมาแล้ว งานนี้เราอย่ามาโทษกันเองดีกว่า เสียหายด้วยกันทั้งคู่ ถือว่าจบๆกันไป”
“จบไม่ได้...ผมเป็นฝ่ายเอาอาวุธพวกนี้ออกมาจากคลัง ผมนี่แหละเป็นฝ่ายเสียหายมากกว่าคุณ เหตุมันเกิดในเขตความรับผิดชอบของคุณ เพราะฉะนั้น...คุณต้องรับผิดชอบ กรุณาสะสางเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดมิสเตอร์แสน ไม่เช่นนั้น...อย่าหวังว่าคุณจะไปถึงจุดมุ่งหมายที่คุณฝันไว้โดยไม่มีผมคอยสนับสนุน!”
ขณะที่แสนเสียศูนย์อย่างหนัก ตะเภาสะใจที่พวกกัลป์ช่วยล้างแค้นให้สำเร็จ สาวหมวยปาดน้ำตาแห่งความอ่อนแอทิ้งและตัดสินใจไปหาพวกกัลป์ที่บ้านตะโพน
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 7 วันที่ 7 เม.ย.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ