อ่านละคร บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 4 วันที่ 4 เม.ย.61
โบนิตารู้เห็นว่าชมพูนิษฐ์หายตัวไปไหนแต่ไม่ช่วยตามหา ได้แต่เสแสร้งทำเป็นห่วงใย เช่นเดียวกับเหมราชที่ไม่ยอมเริ่มงานเพราะไม่เห็นชมพูนิษฐ์
มิลินเห็นว่าใกล้เวลางานเริ่มแต่พี่ชายกับหุ้นส่วนยังไม่ลงมาจากห้อง เลยไปถามกวินทร์
“ใกล้ถึงเวลาแล้ว ทำไมพี่เหมกับคุณลิมยังไม่มาอีกล่ะคะ”
“เจ้านายอยากเช็กอะไรหน่อยน่ะฮะ”
“มีปัญหาอะไรคะ”
“ไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอกฮะ...แค่คู่ปรับเจ้านายเข้ามาในงาน”
คู่ปรับของเหมราชที่กวินทร์หมายถึงคือชมพูนิษฐ์ เวลานั้นเธอนอนสลบไสลไม่ได้สติในห้องพักของโรงแรม ธามันแวะมาตรวจความเรียบร้อย เมื่อเห็นว่าคุณหนูคนเล็กแห่งสุขสยามปลอดภัยก็ผละไปเล่นงานเหมราชตามแผน
โบนิตาโผล่มาหาธามันหวังให้เขาทักทาย แต่นอกจากจะไม่ทัก เขายังมึนตึงใส่ สร้างความคับแค้นใจให้แก่หญิงสาวมาก...และหมายมั่นปั้นมือต้องเอาชนะใจเขาให้ได้
ธามันไม่ยี่หระเรื่องโบนิตา ส่งภาพชมพูนิษฐ์และหมายเลขห้องไปให้เหมราชเพื่อดึงตัวเขาจากลิมเปงเซียง ซึ่งก็ได้ผล เหมราชรุดมาที่ห้องเพื่อดูอาการชมพูนิษฐ์จริงๆ ธามันฉวยโอกาสนี้ไปคุยกับลิมเปงเซียง
ลิมเปงเซียงแปลกใจที่เห็นธามัน แต่ไม่อยากหักหน้า ยอมรับฟังแผนงานของเขา
“ข้อเสนอของคุณน่าสนใจจริงๆ”
“ถ้าคุณยอมล้มเลิกโครงการกับพี่เหม ผมก็พร้อมจะดำเนินการทันที”
ธามันพยายามจบการเจรจาโดยเร็ว ลิมเปงเซียงรู้ดี และผิดหวังมากที่อีกฝ่ายหักหลังเหมราชอย่างหน้าไม่อาย
“ทำไมคุณถึงเลือกผม ในเมื่อคุณก็รู้ว่าผมเป็นพาร์ตเนอร์ของคุณเหม...รุ่นพี่คุณ”
“เพราะผมคิดว่าคุณลิมเป็นมืออาชีพพอจะแยกแยะระหว่างเรื่องส่วนตัวกับธุรกิจได้”
“คุณคงต้องผิดหวัง เพราะเรื่องที่คุณบอกมา ผมแยกแยะมันไม่ออก”
“ทั้งๆที่ผมยื่นข้อเสนอที่ดีกว่าพี่เหมงั้นเหรอ...ทำไม”
“ถ้าจะให้เลือกระหว่างเงินกับมิตรภาพ...ผมขอเลือกอย่างหลัง”
“ผมคงมองผิดไปเอง นึกว่าคุณจะเซียนกว่านี้”
“เพื่อนแท้หายากนะครับคุณธามัน ถ้าคุณไม่อยากโดดเดี่ยวควรเก็บมิตรภาพที่มีเอาไว้”
“โอเคครับ...ถ้าคุณไม่สนใจร่วมทุนกับผมก็
ไม่เป็นไร แต่ผมอยากให้คุณรับนี่ไว้พิจารณา”
เมื่อแผนหลักไม่สำเร็จ ธามันเลยตัดสินใจใช้แผนสำรองคือเอาแผนงานของชมพูนิษฐ์ที่หวังร่วมทุนกับ
อีกฝ่ายเพื่อกู้สถานการณ์ของสุขสยามมาเสนอ
“ผู้หญิงคนนี้เธอยอมเสี่ยงทุกทางเพื่อให้ได้พบคุณ...หวังว่าคุณจะให้โอกาสเธอ”
ธามันพูดจบก็หมุนตัวออกจากห้อง หวังปั่นหัวทุกคนให้เข้าใจผิดคิดว่าชมพูนิษฐ์มีส่วนกับแผนนี้ แล้วก็ต้องตะลึงเมื่อเจอเหมราชกับกวินทร์มาดักรอหน้าห้อง พร้อมคำทักทายแบบยั่วประสาท
“สีหน้าแกดูไม่ดีเลย คุยกับคุณลิมไม่ถูกคอรึไง”
“บางทีคนบางคนก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด”
“นั่นสิ...เขาถึงว่าสัตว์โลกที่หาความจริงยากที่สุดก็คือคน!”
ooooooo
อิงขวัญไม่ละความพยายามจะตามหาชมพูนิษฐ์ ต่างจากโบนิตาที่แกล้งเออออไปเรื่อย ไม่ได้ตามหา จริงจัง จนกระทั่งงานจะเริ่ม นักข่าวสาวก็เริ่มอยู่ไม่สุข
“รึว่าไอ้นิดจะโดนพวกคุณเหมราชจับตัวไปแล้ว”
“ไม่หรอก...เมื่อกี้ฉันยังเห็นคนของคุณเหม
ตามหากันอยู่เลย นิดอาจจะกลับไปแล้วก็ได้”
“อะไร...มาไกลซะขนาดนี้ จู่ๆคนอย่างไอ้นิด
นี่นะจะกลับ”
อิงขวัญไม่มีทางเชื่อว่าชมพูนิษฐ์จะถอดใจเพราะรู้จักนิสัยดี โบนิตาลอบถอนใจเหนื่อยหน่ายอยากกลับเต็มที แต่ทำไม่ได้ จนเมื่อตากล้องของอิงขวัญเดินมาตามไปทำข่าวเปิดงาน อิงขวัญจึงแยกตัวไปได้
มาลินีมาถึงตอนงานใกล้เริ่ม เหมราชเดินไปรับและเริ่มพูดเปิดงาน
“สำหรับผม...คุณลิมไม่ใช่แค่พาร์ตเนอร์ธุรกิจ แต่เขาคือเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งของผมด้วย”
ลิมเปงเซียงยิ้มให้เพื่อนและหุ้นส่วนคนล่าสุด ก่อนพูดกับเหล่านักข่าว
“การได้ร่วมงานกับเพื่อน มันทำให้ธุรกิจเป็นเรื่องสนุกครับ”
อิงขวัญยืนทำข่าวปะปนกับนักข่าวสำนักอื่นๆ เห็นเหมราชยังทำหน้าระรื่นก็หมั่นไส้ แกล้งถามเรื่องคลิปชาวบ้านโดนไล่ที่ที่ถูกปล่อยเมื่อหลายวันก่อน กวินทร์นิ่วหน้า โต้แทนเจ้านายหนุ่ม
“คำถามนี้เราฟ้องคุณได้นะฮะคุณนักข่าว”
“ฉันแค่ถามตามที่มีข่าวออกมาเท่านั้นค่ะ”
“ถ้างั้นก็เช็กข่าวก่อนดีกว่านะครับ เพราะไม่มีการไล่ที่แน่นอน” เหมราชกล่าวเสียงเรียบ
“แล้วที่คุณเหมเคยให้สัมภาษณ์ว่าช็อปปิ้งมอลล์ของคุณจะแตกต่างจากที่อื่น...คุณมีอะไรเป็นจุดขายคะ”
“ถ้าบอกไปก็จะไม่พิเศษสิครับ...อดใจรอครับ”
เหมราชพลิกกลับมาเรื่องธุรกิจจนได้ ธามันยืนมองจากมุมไกลๆ แค้นใจที่โค่นอีกฝ่ายไม่ได้อีกครั้ง แต่เพียงไม่นานก็แสยะยิ้ม เมื่อเห็นมนปริยาพี่สาวคนละพ่อ
เดินเฉิดฉายเข้ามาในงาน!
มนปริยาขโมยซีนทุกคนด้วยการไปแสดงความยินดีกับเหมราชอย่างสนิทสนม เหล่านักข่าวที่สืบรู้ว่าเธอคืออดีตคนรักของเหมราชตั้งแต่เมืองนอก ไม่รอช้าเปิดประเด็นถามเรื่องความสัมพันธ์
เหมราชพยายามบ่ายเบี่ยงไม่ตอบคำถาม มนปริยาขัดใจมาก แต่ไม่ทันทำอะไร อิงขวัญก็ถามด้วยความหมั่นไส้เรื่องบริษัททัวร์ของเธอที่ถูกร้องเรียน
ธามันสะใจมากที่พี่สาวคนละพ่อถูกฉีกหน้า แม้จะพลาดเรื่องเหมราชแต่ก็ได้เห็นอะไรสนุกๆ มนปริยาไม่ทันเห็นธามันเพราะมัวมองหาอิงขวัญและรอจนเสร็จงานจึงตามไปเอาเรื่อง
“ยัยนักข่าวกระจอก...เคยมีคนสอนเธอไหมว่าทำตัวยังไงถึงจะอยู่ได้นานๆ”
“ถ้าอยู่นานแต่ทำตัวเป็นขยะไม่มีประโยชน์ก็ไม่ควรอยู่ให้รกสังคมป่ะ”
อิงขวัญพูดจบก็เดินหนี แต่ถูกมนปริยากระชากกลับมาตบจนหน้าหัน
“ฉันตบเตือนสติด้วยความหวังดีนะยัยเด็กฝึกงาน ถ้าอยากผ่านโปรก็หัดถามคำถามให้มันฉลาดๆหน่อย”
“อ๋อเหรอ...งั้นฉันขอต่อยเตือนสติคุณบ้างแล้วกัน จะได้ไม่ทำการค้าเอาเปรียบผู้บริโภคอีก”
อิงขวัญตัวเล็กกว่า กระโดดถีบอีกฝ่ายเพื่อเอาคืน สองสาวซัดกันนัว มิลินผ่านมาเห็นปรี่มาห้าม เลยถูกลูกหลงจากมนปริยาผลักเกือบตกบันได โชคดีที่ธามันรับตัวไว้ทัน...
ooooooo
กวินทร์ได้ยินเสียงเอะอะรีบวิ่งไปดู ตกใจมากเมื่อเห็นมิลินอยู่ในอ้อมแขนของธามันศัตรูคู่ปรับของเหมราช โดยมีอิงขวัญกับมนปริยายืนหน้าซีดอยู่ไม่ไกล
มิลินไม่ได้บาดเจ็บมากนอกจากฟกช้ำเล็กน้อย หญิงสาวประทับใจธามันที่ถลามาช่วยทันเวลา กวินทร์มองมาเคืองๆ แต่ต้องจัดการสองสาวต้นเหตุเสียก่อน
อิงขวัญพยายามไม่สนใจอาการกระฟัดกระเฟียดของมนปริยา หันไปขอโทษมิลิน
“ลินก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก แล้วๆกันไปเถอะค่ะ”
“ค่ะ...เห็นแก่คุณมิลิน ฉันจะไม่เอาเรื่องป้าเขา”
มนปริยาปรี๊ดแตก หันไปเอาเรื่องทันที “ถ้าแกป้าอีกคำ ฉันจะตบแกคว่ำนะ”
อิงขวัญไม่ยี่หระ มนปริยาทำท่าจะตบสั่งสอน
ธามันรีบห้ามและลากไปคุยอีกทาง มนปริยาหัวเสีย
กว่าเดิมที่น้องชายคนละพ่อกล้าหักหน้าเธอต่อหน้าคนอื่น
“กล้าดียังไงมาขึ้นเสียงใส่ฉัน!”
“ผมแค่อยากเตือนสติ เผื่อคุณทำอะไรจะได้ไว้หน้าพ่อคุณบ้าง”
“พ่อฉัน...ไม่ใช่พ่อแกสักหน่อย”
ธามันเจ็บจี๊ด กำหมัดแน่น แต่มนปริยาไม่สนใจ แขวะทิ้งท้าย
“ฉันทำอะไร คุณป๋าก็ไม่ว่าหรอก ไม่เหมือนพ่อแก!”
มนปริยาสะบัดหน้าจากไป ทิ้งให้ธามันมองตามด้วยความแค้นใจที่ตอบโต้อะไรไม่ได้เลย...
เหมราชแทบรอให้จบงานไม่ไหว อยากไปดูชมพูนิษฐ์ที่ยังนอนสลบไสลไม่ได้สติ ซาตานหนุ่มยอมรับว่าหัวใจเขาหล่นวูบเมื่อเห็นภาพและข้อความจากธามัน จนเมื่อเห็นเธอนอนหลับตรงหน้าเวลานี้ หัวใจเขาก็ยังเต้นแรงด้วยความหวงและห่วงใยในตัวเธออย่างบอกไม่ถูก
“ยัยเด็กโง่...เธอก็เป็นแค่เหยื่อที่ไอ้ธามมันหลอกใช้เท่านั้นแหละ”
ท่าทางไร้ฤทธิ์และพิษสงของเธอทำให้เขาแทบอดใจไม่ไหว อยากจูบปากช่างเถียงของเธอใจแทบขาด แต่ไม่ทันได้ทำตามใจ ชมพูนิษฐ์ละเมอเรียกคุณโรบอทก่อนอาเจียนออกมาเพราะผลข้างเคียงจากยานอนหลับ
เหมราชถอนใจยาว ทั้งเคืองทั้งเอ็นดูปนเปกันไปหมด ก่อนจะเรียกรัตนาพนักงานสาวขาเม้าท์ประจำบริษัทของเขามาช่วยจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ชมพูนิษฐ์ ส่วนตัวเขาจะเข้าไปอาบน้ำ
กว่าชมพูนิษฐ์จะฟื้น รัตนาก็ถอดเสื้อผ้าชุดเก่าของเธอให้แม่บ้านโรงแรมไปซักเรียบร้อย และทิ้งเธอไว้ในห้องตามลำพัง พร้อมความทรงจำสุดท้ายก่อนหมดสติที่ว่าเหมราชส่งคนมาลักตัวเธอ!
ooooooo
ทุกคนที่บ้านการัณยภาส รวมทั้งอรรณพและ
อิงขวัญเป็นห่วงชมพูนิษฐ์มาก เพราะรอจนมืดคุณหนูคนเล็กแห่งสุขสยามก็ยังไม่กลับ มีเพียงโบนิตาที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ยอมบอกใคร...
ชมพูนิษฐ์ถึงขั้นสติแตกเมื่อตื่นมาพบว่าตัวเองใส่เสื้อผ้าผู้ชาย แล้วเมื่อเห็นว่าเหมราชก็อยู่ในห้องนั้น เธออาละวาดจะเอาแจกันทุ่มใส่เพราะคิดว่าถูกเขาขืนใจ ซาตานหนุ่มเบี่ยงตัวหลบแทบไม่ทัน
“ยายังไม่หมดฤทธิ์รึไง ถึงได้ลุกขึ้นมาบ้าอีก”
“ฉันไม่ได้บ้า แต่ฉันจะฆ่าคุณ...ไอ้ซาตานมารนรก ไอ้ขยะสังคม เลว! อยากชนะจนไม่เลือกวิธีการ ไม่มีคุณธรรม ไม่สนความถูกต้องเลยรึไง”
“อะไรของเธอ...เมายา...พูดอะไรไม่รู้เรื่อง”
“ไอ้คนฉวยโอกาส ไอ้คนรังแกผู้หญิง ผู้หญิง
เพศแม่นะเว้ย!”
เหมราชถึงกับมึน ก่อนจะนึกได้ ยิ้มยั่วประสาท
“อ้อ...เธอคงหมายถึงเรื่องที่เรา...”
“หยุดนะ! หยุดพูดเลยนะ! หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะไอ้คนใจร้าย! ไอ้ซาตานมาเกิด...เพื่อได้สิ่งที่ต้องการ ถึงกับต้องทำลายชีวิตคนอื่นยังไงก็ไม่สนใจใช่ไหม”
“ใช่! ในเมื่อฉันเตือนเธอแล้วแต่เธอไม่ฟัง คนที่คิดจะสู้กับฉันก็ต้องเจอแบบนี้”
ชมพูนิษฐ์โกรธมากตบหน้าเขาฉาดใหญ่ เลยถูกเขาเอาคืนด้วยจูบดุเดือดแต่ดูดดื่ม กว่าเหมราชจะถอนจูบ ชมพูนิษฐ์ก็แทบยืนไม่ไหว
“เธอเป็นคนเดียวที่ฉันจะทำแบบนี้ด้วย เพราะอย่างเธอพูดดีๆมันไม่รู้เรื่อง!”
“คนเลว!”
ชมพูนิษฐ์โมโหทุบตีเขาไม่ยั้ง เหมราชไม่หลบแต่จับเธอทุ่มไปนอนบนเตียงด้วยกัน
“คนดี...ต้องอย่างไอ้ธามงั้นสิ”
คุณหนูคนเล็กแห่งสุขสยามไม่ปฏิเสธ เหมราชเลยของขึ้น
“รู้บ้างไหมว่าที่มามีโอกาสอาละวาดอยู่ตรงนี้ได้น่ะเพราะใคร”
“เพราะคุณนั่นแหละ”
“ยัยเด็กโง่”
“ปล่อยฉันนะ!”
สองหนุ่มสาวคงสู้กันบนเตียงอีกนานถ้ารัตนา
ไม่โผล่มาที่ห้อง พร้อมเสื้อผ้าของชมพูนิษฐ์ที่ซักรีดเรียบร้อย เหมราชเขินหน้าแดง เสขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ ทิ้งให้ชมพูนิษฐ์คุยกับรัตนาจนได้รู้ว่าเธอเข้าใจผิดหมด เหมราชไม่ได้ข่มเหงเธอ รัตนาต่างหากที่เป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้
แต่ถึงเหมราชจะไม่ได้ทำร้ายเธอ ชมพูนิษฐ์ก็อดพาลไม่ได้
“ถ้าคุณไม่ขัดขวางให้พบคุณลิม ฉันคงไม่ต้องทำแบบนี้”
“อ้อ...สรุปเธอไม่ผิดที่คิดจะปาดหน้าแย่งหุ้นส่วนฉันเลย”
“แล้วเมื่อกี้ที่คุณทำกับฉันล่ะ...ผิดไหม”
“เรื่องจูบ...เรื่องนั้นฉันถือว่าเรากำไรทั้งคู่”
“ฉันกำไรกับคุณตรงไหน”
“ฉันจูบเธอ เธอก็จูบฉันนี่นา”
“บ้า! ฉันไม่ได้...ฉันเปล่านะยะ”
“แต่ฉันรู้สึกนะ...ถือว่าเจ๊ากัน”
เหมราชจงใจกวนประสาทจนเธอทนไม่ไหวโพล่งออกไป “ซาตานอย่างคุณ ในหัวนี่คิดแต่เรื่องกำไรขาดทุนเท่านั้นเหรอถามหน่อย”
“ก็ใช่สิ...ฉันไม่ได้โง่แบบเธอ อะไรที่ทำแล้วขาดทุนจะทำให้เหนื่อยไปทำไม”
“แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อยจะพูดกับคนไม่มีหัวใจอย่างคุณ”
“กำลังจะบอกให้หยุดพูดพอดี...ขี้เกียจฟัง”
ชมพูนิษฐ์ปรี๊ดแตก แต่พยายามข่มใจเดินหนี แต่ถูกเขารั้งไว้
“อย่านะ! คราวนี้ฉันฆ่าคุณแน่”
“ไม่ได้จะจูบ...จะสอน...คนพูดดีทำดีก็ไม่ได้หวังดีเสมอไปหรอกนะ อย่าโง่ให้ใครหลอกง่ายๆ มันน่าสมเพช!”
ชายหนุ่มพูดจบก็ออกจากห้องไปก่อน ทิ้งให้ชมพูนิษฐ์มองตามงงๆ...ไม่รู้ว่าเขาหมายถึงใคร
ooooooo
คำพูดทิ้งท้ายของเหมราชสะกิดใจชมพูนิษฐ์อย่างบอกไม่ถูก เมื่อเจอหน้าธามันอีกครั้งหลังแยกกับเหมราช สายตาของเธอจึงอดสำรวจอาการพิรุธของเขาไม่ได้
ธามันร้อนๆหนาวๆกับท่าทางของเธอแต่ยังตีหน้าตื่นด้วยความเป็นห่วง ชมพูนิษฐ์อึดอัดมาก คำพูดเตือนของเหมราชทำให้เธอทำตัวไม่ถูก สุดท้ายจึงขอตัวดื้อๆ ธามันเห็นดังนั้นก็แสร้งโอดทันที
“คุณคงไม่ไว้ใจผมแล้ว...ผมผิดเองที่ผมทำลายความเชื่อใจของคุณ”
ชมพูนิษฐ์สับสนมากต้องเดินหนี ทิ้งธามันให้
มองตามเครียดๆด้วยระแวงว่าเธออาจรู้ตัวว่าถูกหลอกใช้...
ทุกคนที่สวนสนุกสุขสยามเป็นห่วงชมพูนิษฐ์มาก เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยก็โล่งอก ก่อนจะซักไซ้ไล่เลียงเป็นการใหญ่ถึงเรื่องที่จู่ๆเธอหายตัวไป
ชมพูนิษฐ์ไม่มีแก่ใจนักมัวครุ่นคิดเรื่องคำพูดของเหมราชและท่าทางแปลกๆของธามัน แต่ความห่วงใยของทุกคนก็ทำให้เธอตัดสินใจโกหกว่าหนีคนของเหมราชไปซ่อนตัวในห้องเก็บของแต่ดันติดในนั้นเพราะประตูเสียกว่าจะมีคนมาเจอและเปิดให้เธอออกไปได้ก็หลายชั่วโมงต่อมา
ขณะที่ชมพูนิษฐ์พยายามสร้างเรื่องแบบขอไปที ความจริงทั้งหมดกลับถูกถ่ายทอดจากเหมราชสู่กวินทร์แบบครบถ้วนไม่ตกหล่น เลขาหนุ่มอึ้งมากแต่ขำมากกว่าที่เจ้านายถูกชมพูนิษฐ์เข้าใจผิดว่าเป็นโจรข่มขืน
เหมราชไม่ตลกด้วย แถมบ่นเสียดายที่ผิดแผน
“ตอนแรกว่าจะใช้เรื่องนี้ขู่ให้ยัยเด็กโง่นั่นขายที่ให้สักหน่อย ไหนๆก็เป็นคนเลวในสายตาเขาอยู่แล้ว”
“โห...ฟังดูมีความตัดพ้อ มีความต่อว่า...มีความ...”
“จะโดนเตะ...มีความจะตกงาน!”
“หืม...มีความจี้ใจดำ”
กวินทร์แซวขำๆก่อนวกเข้าเรื่องสำคัญที่ว่า
ธามันเป็นคนร้ายตัวจริงของเรื่องนี้ ทำให้ชมพูนิษฐ์สลบและพาตัวไปไว้ในห้องพักและหลอกให้เธอเชื่อว่าเหมราช เป็นคนลักพาตัวเธอมาแบล็กเมล์
เหมราชยักไหล่เหมือนไม่แคร์ “ช่วยไม่ได้ ยัย
เด็กโง่นั่นให้ไอ้ธามมันหลอกใช้เอง”
กวินทร์ฟังแล้วได้แต่ถอนใจยาว อยากรู้จริงๆว่าเพราะอะไรธามันถึงอยากเอาชนะเจ้านายเขาขนาดนี้...
ไม่มีใครรู้ว่าธามันเป็นลูกนอกสมรสของไพศาล การทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะและเทียบชั้นกับเหมราชของเขาก็เพื่อเรียกร้องความสนใจและการยอมรับจากคนเป็นพ่อกับพี่สาวอย่างมนปริยา
แผนการที่ล่มไม่เป็นท่าวันนี้ นอกจากจะแบล็กเมล์เหมราชไม่ได้ยังเข้าไม่ถึงตัวลิมเปงเซียงทำให้ไพศาลโกรธจัดบุกไปเอาเรื่องลูกชายนอกสมรสถึงร้านกาแฟ
ธามันหน้าตึงเมื่อเห็นพ่อ “คุณมาทำไม”
“ฉันเป็นพ่อแก ทำไมจะมาไม่ได้”
“คุณเคยยอมรับตอนไหนว่าผมเป็นลูก”
“เอาชนะไอ้เหมราชลูกนังมาลินีให้ได้ซะก่อนเถอะ แล้วฉันจะประกาศให้คนทั้งโลกมันรู้ว่าแกคือลูกฉัน”
“ไม่จำเป็น...ผมไม่ใช่เด็กๆ คุณไม่ต้องมาหลอกใช้ผมด้วยวิธีนี้อีก”
“นี่ไง...ไม่ทันไรก็หมอบเป็นลูกหมา ไม่เอาไหน! สุดท้ายก็แพ้ไอ้เหมราชทุกเรื่อง...ไอ้ขี้แพ้!”
ooooooo
อ่านละคร บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 4 วันที่ 4 เม.ย.61
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ดัดแปลงจากบทประพันธ์ มนตร์มือมาร ของ ชมจันท์ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน บทโทรทัศน์โดย กังสดาล
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน กำกับการแสดงโดย นุ่น-หลักเขต วสิกชาติ
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ติดตามชม ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ได้ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ