อ่านละคร บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 3 วันที่ 3 เม.ย.61
เหมราชเจ็บใจมากที่ตามชมพูนิษฐ์กับธามันไม่ทัน หงุดหงิดงุ่นง่านจนใครเข้าหน้าไม่ติด แม้แต่ กวินทร์“รึไอ้ธามกับคุณนิดจะร่วมมือกันเฮีย”
“อย่างมากยัยเด็กนั่นก็คงถูกเจ้าธามหลอกใช้”
“ถ้าไอ้ธามรู้ว่าคุณนิดคิดเสนอแผนร่วมทุนคุณลิมจริงๆ มันคงไม่เอาไว้แน่”
“โง่เอง ช่วยไม่ได้ ยัยนั่นตามคนอย่างเจ้าธามไม่ทันหรอก เป็นได้ก็แค่เหยื่อของมันเท่านั้นแหละ”
กวินทร์ลอบมองสีหน้าเจ้านาย เห็นแววตาเป็นกังวลก็นึกรู้ อดแหย่ไม่ได้
“ดูเฮียเป็นห่วงคุณนิดนะฮะ”
“แกดูหน้าฉัน ยังงี้เรียกห่วงเหรอวะ”
“ฮะ...ห่วงชัดเลยฮะ”
“ไอ้บ้า! ฉันแค่รอสมน้ำหน้ายัยเด็กโลกสวยนั่นต่างหาก ดี...ให้เจ้าธามมันสั่งสอนซะให้เข็ด!”
เหมราชเก๊กดุไปอย่างนั้นเอง กวินทร์รู้ดีและคง เย้าเล่นอีกหลายยก ถ้ามิลินน้องสาวสุดรักสุดหวงของ เหมราชไม่มาตามเจ้านายหนุ่มไปคุยงานกับลิมเปงเซียง...
ชมพูนิษฐ์ยอมเล่าปัญหาระหว่างตนกับเหมราชเพราะอยากหาคนปรึกษา ธามันรับฟังเงียบๆ ไม่กระโตก กระตากว่าตนมีแผนจะทำลายเหมราช แกล้งเออออและทำเป็นเห็นอกเห็นใจจนชมพูนิษฐ์เชื่อสนิท
“ถ้าเหมราชใจกว้างแบบคุณธามคงดีสิคะ”
“พี่เหมเขาไม่ยอมแพ้ใครต่างหากล่ะครับ”
“อาจเป็นเพราะเขาอยากได้ที่ดินสวนสนุกของฉันด้วยมั้งคะ”
“แล้วคุณจะยอมขายสวนสนุกไหมครับ”
“ไม่มีทาง!”
ท่าทางฮึดฮัดของชมพูนิษฐ์ทำให้ธามันพอใจ มั่นใจมากว่าจะใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ได้
“ผมรู้มาว่าคุณลิมมีหุ้นสวนสนุกที่ต่างประเทศอยู่เหมือนกัน ผมว่าถ้าได้คุยกับคุณ เขาน่าจะสนใจ”
“คุณรู้จักคุณลิมดีเหมือนกันนี่คะ”
“ก็ผมอยากร่วมทุนกับเขาเหมือนกันนี่ แล้วก็กำลังหาโอกาสอยู่ด้วย”
“คุณจะไม่บอกฉันก็ได้ ที่บอกฉันต้องการอะไรรึเปล่าคะ”
ธามันอึ้งเล็กน้อย ก่อนตีหน้าซื่อหัวเราะชอบใจ “คุณนี่เก่งนะครับ จับไต๋ผมได้ โอเคๆครับ...ผมยอมรับก็ได้ บังเอิญเรามีเป้าหมายเดียวกัน ถ้าร่วมมือกันเราจะเป็นพาร์ตเนอร์ที่ดีที่สุด”
“ร่วมมือกันหาทางเข้าหาคุณลิมเหรอคะ”
“ศัตรูของคู่แข่งคือมิตรไงครับ”
“เอาชนะเหมราชคืองานหลักของคุณเลยรึไง”
“ไม่ใช่งานหลัก แต่...แค่เป้าหมายสำคัญในชีวิตครับ”
ooooooo
ชมพูนิษฐ์รับปากจะร่วมมือกับธามัน เพราะมีเป้าหมายคือเล่นงานเหมราชเหมือนกัน เมื่ออิงขวัญกับโบนิตาสองเพื่อนสาวคนสนิทรู้เรื่องถึงกับตาโต โดยเฉพาะโบนิตาที่แอบชอบธามันมานาน
“ถือว่าแกโชคดีมากนะไอ้นิดที่เจอคุณธาม”
“เฮ้ย! คุณธามเขาปังขนาดนั้นเลยเหรอ หัวหน้าแก๊งแมวเซาอย่างไอ้โบยังรู้จัก”
“บ้า! แค่อยากให้แกรู้ว่าคุณธามนี่แหละคู่แข่งของคุณเหมราช”
“ใช่...ถ้าเปรียบคุณเหมราชคือซาตาน คุณธามันก็...เทพบุตร”
อิงขวัญนักข่าวสาวที่คร่ำหวอดในวงการธุรกิจมานานพูดพลางทำท่าเคลิ้ม ชมพูนิษฐ์เห็นด้วยเพราะเจอกับตัวเองว่าธามันเป็นคนอัธยาศัยดีแค่ไหน โบนิตาแอบหึงและหวงธามันแต่ไม่ออกอาการ ได้แต่นั่งฟังสองสาวเถียงกันเงียบๆ
“หยุดเลย! คนนี้ฉันปักละ...เพื่อนก็เพื่อนเหอะ...
เลิกคบ!” อิงขวัญประกาศกร้าว
“เชิญเถอะย่ะ ให้เทพบุตรขนาดไหน ฉันก็ไม่มีวัน นอกใจคุณโรบอทหรอก”
“ผู้ชายในความเพ้ออีกละ”
“ไม่เพ้อนะ คุณโรบอทมีอยู่จริง ฉันเคยเจอเขา เขาช่วยชีวิตฉัน”
“จ้า...แล้วชาตินี้จะหาเขาเจอไหม”
“ไม่เจอ...ฉันก็ยอมโหนคาน”
“เอาที่สบายใจเถอะจ้ะ”
ขณะที่ชมพูนิษฐ์กระดี๊กระด๊าจะได้ร่วมมือกับธามัน ธามันก็พึงใจไม่น้อยที่ได้รู้จักคุณหนูคนเล็กแห่งสุขสยาม อะไรหลายอย่างในตัวเธอทำให้เขาเอ็นดู จนคนสนิทอดถามด้วยความอยากรู้ไม่ได้
“นายจะร่วมมือกับเธอจริงเหรอครับ”
“คุณนิดไม่ใช่คู่แข่งของฉันหรอก เธอก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆที่ต้องแบกรับภาระเกินตัวเท่านั้นเอง ผูกมิตรเอาไว้บางทีคุณนิดอาจมีประโยชน์กับเราอีกมากก็ได้...ใครจะไปรู้”
ooooooo
ไพศาลหงุดหงิดมากที่หาหนังสือมอบอำนาจของชลัชไม่พบ ไม่ว่าเขาจะส่งใครมาค้นก็เหลวไม่เป็นท่าทุกครั้ง วันนี้เพื่อระบายความแค้นใจ เขาเลยแวะเยี่ยมชลัชที่นอนเป็นผักถึงบ้าน
“ฉันมาเยี่ยมแกน่ะ อาการแกเป็นไงบ้างล่ะ...ฉันเป็นห่วงแกมากนะเพื่อนรัก”
ชลัชเห็นหน้าเพื่อนรักก็เกร็งตัวสั่น แต่ไพศาลก็ไม่ยี่หระ “ใจเย็นๆ เดี๋ยวจะตายซะก่อน แกยังตายตอนนี้ไม่ได้นะเพื่อน เพราะฉันยังหาหนังสือมอบอำนาจที่แกเซ็นไม่เจอ...แกรู้ใช่ไหมว่ามันอยู่ที่ไหน”
น้ำเสียงคาดคั้นกับท่าทางหัวเสียของไพศาลทำให้ชลัชสะใจ แสยะยิ้มอย่างเป็นต่อ ไพศาลโกรธมาก เขย่าตัวเพื่อนรักบีบให้บอกที่ซ่อนหนังสือมอบอำนาจจนชลัชเริ่มมีอาการชัก โชคดีที่อรรณพกับชิดชนกมาช่วยทัน
ไพศาลตกใจแต่แกล้งทำไม่รู้เรื่อง ชิดชนกไม่ทันสังเกตเพราะมัวห่วงพ่อ แต่อรรณพที่มาตรวจอาการของ ชลัชสม่ำเสมอแอบสงสัย เพราะชลัชอาการดีขึ้นแล้วไม่น่าชักได้อีก
ท่าทางพิรุธของไพศาลทำให้อรรณพเอะใจ ต้องแกล้งพูดกับชิดชนกเพื่อจับสังเกต
“เราฉีดยาให้คุณอาแล้ว คุณอาความดันสูงนะนก”
“แต่อาการท่านดีขึ้นมากแล้วนะ ความดันก็ปกติตลอด ทำไมวันนี้ถึงได้เป็นแบบนี้ได้ล่ะหมอ”
“ก็หลายสาเหตุ อย่างความเครียดหรือกดดันมากๆ ก็ทำให้ความดันขึ้นสูงได้”
อรรณพพูดพลางส่งสายตาไม่ไว้ใจไปทางไพศาล
“ไม่ทราบคุณพูดอะไรกับคนไข้ครับ คุณอาชลัชถึงได้มีอาการแบบนี้”
“อะไรหมอ คุยอะไร ผมรู้น่า...ใครจะไปพูดให้คนไข้เครียด ผมก็แค่ชวนคุยให้หายเหงาเท่านั้น”
“ถ้าไม่ได้เครียดหรือเกิดภาวะกดดันกะทันหัน งั้นทำไมคุณอาถึงความดันสูงจนชักเกร็งแบบนี้ได้”
“อ้าว...ผมจะไปรู้ได้ยังไง หมอเป็นหมอก็คิดเอาเองสิ ถามแบบนี้หาเรื่องรึเปล่า”
ชิดชนกเห็นท่าไม่ดี ส่งสายตาขอร้องไปทางหมอหนุ่มเพื่อนสนิท อรรณพได้แต่ถอนใจยาว
“ผมแค่กำลังวินิจฉัยสิ่งที่เกิดเพื่อรักษาคนไข้ ถ้าทำให้คุณไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วย”
“เอาเถอะๆ แล้วๆกันไป หนูนก...งั้นลุงไปก่อนแล้วกัน ไว้วันหลังจะมาเยี่ยมชลัชใหม่”
ไพศาลขอตัวกลับ ไม่อยากอยู่ให้จับผิดมากกว่านี้ อรรณพได้แต่มองตามนิ่งๆ มั่นใจว่าอีกฝ่ายต้องทำอะไรบางอย่างให้ชลัชอาการกำเริบ เลยอยากเตือนชิดชนกให้ระวังตัว
“คุณไพศาลนี่สนิทกับคุณอาชลัชมากรึเปล่านก”
“ใช่จ้ะ...ท่านเป็นเพื่อนรักคุณพ่อ หมอมีอะไรรึเปล่า”
“เรารู้สึกเหมือนว่าคุณอาชลัชจะกลัวๆคุณไพศาลน่ะ”
“ไม่มั้ง...ท่านไม่เคยมีเรื่องอะไรกันนะ คุณพ่อยังเคยบอกว่าคุณลุงไพศาลมาร่วมทุนทำให้สุขสยามอยู่ต่อมาได้”
ชิดชนกเข้าใจว่าไพศาลมาบอกเรื่องสถานการณ์ของสุขสยาม ชลัชถึงอาการกำเริบ ต่างจากอรรณพที่ยังคาใจ และคิดว่าไพศาลอาจมีแผนบางอย่างที่เขาต้องรู้ให้ได้ว่าคืออะไร...
ooooooo
เรื่องหนังสือมอบอำนาจที่หาไม่เจอทำให้ไพศาลหัวเสีย แต่ต้องคลั่งกว่าเดิมเมื่อมนปริยาลูกสาวคนโตบอกเรื่องธามันลูกชายนอกสมรสพลาดงานสำคัญ...แย่งตัวลิมเปงเซียงมาจากเหมราชไม่ได้!
มนปริยาไม่ได้ยี่หระงานของพ่อนัก สนใจแต่เรื่องเหมราช และวันนี้หญิงสาวก็ลองชุดสวยเตรียมไปร่วมงานฉลองการร่วมทุนระหว่างเหมราชกับลิมเปงเซียง
ไม่ใช่แค่มนปริยาที่จะไปร่วมงานฉลองการร่วมทุนระหว่างเหมราชกับลิมเปงเซียง ชมพูนิษฐ์ไม่พลาดงานนี้เช่นกันเพื่อหาทางเข้าถึงตัวลิมเปงเซียงอีกครั้ง แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น หญิงสาวขอไปเยี่ยมพ่อก่อน
ชมพูนิษฐ์รู้จากชิดชนกว่าพ่ออาการกำเริบเพราะคิดมากเรื่องสุขสยาม เธอพยายามปลอบและเล่าแผนของตน
“คุณลิมเป็นนักธุรกิจที่ดีค่ะพ่อ เขามีหุ้นสวนสนุกที่เมืองนอกด้วย หนูนิดมั่นใจว่าเขาจะต้องสนใจร่วมทุนกับเราแน่ๆ พ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อย่าเครียดด้วย หนูนิดไม่อยากให้พ่อเครียดจนป่วยเหมือนวันนี้อีก...ที่เหลือหน้าที่ของหนูนิดเอง พ่อวางใจเถอะค่ะ...นอนนะคะ”
คืนเดียวกัน...กวินทร์แวะมาหาเหมราชที่บ้านเพื่อส่งกำหนดการงานฉลองร่วมทุนที่จะจัดวันรุ่งขึ้น
มิลินมาต้อนรับด้วย เลขาฯหนุ่มหน้าบานเพราะแอบชอบเธอมานาน เหมราชรู้ใจเลยชวนกินข้าวเย็นด้วยกัน
บรรยากาศมื้อเย็นบ้านพัทธนกิจอนันต์อบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุข โดยเฉพาะเหมราชที่แอบมองกวินทร์ ทำท่าเขินมิลินเหมือนหนุ่มวัยรุ่น แต่จู่ๆบรรยากาศก็อึมครึม เมื่อมาลินีถามถึงชมพูนิษฐ์
“เอ่อเหม...แม่ได้ยินว่าลูกสาวคนเล็กของชลัชสนใจร่วมทุนกับคุณลิมเหรอลูก”
“ก็ได้แค่สนใจเท่านั้นแหละครับ ทำอะไรไม่ได้หรอก”
“ฉลาดนะเด็กคนนี้...เข้าใจเลือก คุณลิมน่าจะสนใจลงทุนไม่ยาก”
เหมราชอ่านออกว่าแม่กังวลใจ กลัวเขาพลาดท่าให้ชมพูนิษฐ์ จึงพยายามพูดให้สบายใจ
“เด็กนั่นยังเด็กเกิน ทำงานกับคนเก่งๆอย่างคุณลิมไม่ได้หรอกครับแม่...อย่าห่วงเลย”
“อย่าประมาทนะเหม ผู้หญิงทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ตัวเองรัก...และคนที่ตัวเองแค้น”
มาลินีพูดจากประสบการณ์ตัวเองที่เคยมีความแค้นฝังใจกับชลัช เลยต้องเอาคืนเขาด้วยการแย่งที่ดินของสุขสยามมาเป็นของตัว แต่เหมราชไม่รู้เรื่องด้วย
“ไม่ต้องห่วงครับแม่ อะไรที่ผมอยากได้...ต้องได้ แม่วางใจเถอะ”
แม้จะรับปากแม่แบบนั้น แต่ความจริงเหมราชหนักใจไม่น้อยที่ต้องรับมือชมพูนิษฐ์ คุณหนูคนเล็กแห่งสุขสยามที่เริ่มมีบทบาทในหัวใจเขามากขึ้นทุกที โดยที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน และเรื่องสุขสยามก็เป็นข้ออ้างที่ดีให้เขาตามตอแยเธอ อย่างเช่นคืนนี้ที่เขาเลือกจะวีดิโอคอลหาเธอ
“ว่าไงยัยหัวขโมย”
ชมพูนิษฐ์มองหน้าเหมราชผ่านหน้าจอมือถือด้วยสายตาตกตะลึง ก่อนจะตั้งสติ
“คุณโทร.มาทำไม”
“ก็แค่จะเตือนหัวขโมยอย่างเธอหน่อย”
“ฉันไม่ใช่หัวขโมย”
“อย่าคิดว่าฉันจะยอมให้เธอเจอคุณลิมได้อีก... โดยเฉพาะวันพรุ่งนี้”
“บังเอิญฉันมันเป็นพวกบ้า ยิ่งห้ามยิ่งเตือนฉันก็ยิ่งอยากทำ”
“ถ้างั้นก็ลองดู อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะเก่งแค่ไหน”
“รับคำท้า!”
เหมราชตัดสายไปแล้ว ทิ้งให้ชมพูนิษฐ์ฮึดฮัดคนเดียว
“โทร.มาขู่เหรอ...นึกว่าฉันจะกลัวรึไง ต่อให้ผีบ้าซาตานมาจากไหน คนอย่างชมพูนิษฐ์ก็ไม่กลัวหรอกย่ะ!”
ชมพูนิษฐ์หมายมั่นปั้นมือจะเอาชนะเหมราชให้ได้ โดยไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายนั่งมองมือถือตัวเองยิ้มๆ
“อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ...ยัยหัวขโมย!”
ooooooo
เหมราชพยายามหลอกตัวเองว่าไม่สนใจเรื่องชมพูนิษฐ์ แต่ความจริงคิดถึงเรื่องเธอทุกลมหายใจเข้าออก หลังจากโทร.ไปท้าทายเธอไม่ให้มาร่วมงานฉลองร่วมทุนของเขากับลิมเปงเซียง เช้าวันต่อมาก็รีบสั่งการกวินทร์ให้เพิ่มอัตรารักษาความปลอดภัยและตรวจสอบผู้เข้างานอย่างละเอียด ป้องกันไม่ให้มีใครมาป่วน!
กวินทร์รู้ทันว่าเป้าหมายของเจ้านายหนุ่มคือชมพู–นิษฐ์เลยจะเย้า แต่ก็ต้องหุบปากเมื่อมิลินผ่านมาเห็นท่าทางจริงจังของพี่ชาย เธอมาคาดคั้นจากเขาว่าแขกตัวป่วนของพี่ชายคือใคร
ไม่มีใครรู้ว่าเหมราชจะจัดหนักเพราะชมพูนิษฐ์ แม้แต่เจ้าตัวที่กำลังปลอมตัวเป็นพนักงานเสิร์ฟถือถาดน้ำเข้ามาในงานพร้อมโบนิตา
“แกโอเคนะไอ้นิด”
“ความจริงแกไม่ต้องมากะฉันก็ได้นะไอ้โบ...ฉันไหว”
“ได้ไงอ่ะ...ฉันไม่ปล่อยแกไปเสี่ยงคนเดียวหรอก พวกเราเกิร์ลกรุ๊ปนะจำไว้”
“แมวเซาของฉัน ขอบใจแกมากนะ”
สองสาวผนึกกำลังลุยเต็มที่ ก่อนจะหน้าเสียเมื่อเห็นบอดี้การ์ดหน้ายักษ์ตัวใหญ่รอบงาน
“เอาไงดีไอ้นิด ขืนฝ่าไปแบบนี้โดนจับได้แน่”
“ไอ้ซาตานเอ๊ย! ลงทุนขัดขวางฉันขนาดนี้เลยเหรอ ฉันไปทำอะไรให้นายนักหนา”
“ใจร่มๆแก...ค่อยๆคิด”
“ไอ้ขวัญบอกว่าคุณลิมจะไม่ออกมาจนกว่าจะถึงเวลาให้สัมภาษณ์ ฉันว่าคุณลิมต้องเก็บตัวในโรงแรมนี่แหละ!”
จบคำสองสาวก็แยกกันตามหาลิมเปงเซียง โดยโบนิตาต้องรับมือเหล่าพนักงานขาเม้าท์ของเหมราช ทั้งหลอกทั้งล่อจนชมพูนิษฐ์หาทางเข้างานจนได้ แต่ก็หวิดถูกกวินทร์จับได้ ถ้าอิงขวัญไม่ผ่านมาเห็นและช่วยเป็นตัวล่อเหมือนเคย กวินทร์เห็นท่าทางพิรุธของนักข่าวสาวก็นึกรู้ว่าชมพูนิษฐ์ต้องอยู่แถวนี้
“อยู่ในงานนี้ใช่ไหม”
“ใคร...พูดถึงใคร”
“ก็เพื่อนคุณไง...คุณชมพูนิษฐ์”
“เฮ้ย! คุณรู้ได้ไงว่าไอ้นิดเป็นเพื่อนฉัน...อุ๊บส์!”
“นั่นไง...พาผมไปหาเพื่อนคุณ”
“อะไร...ฉันไม่รู้เรื่อง”
“งั้นผมไปหาเองก็ได้”
กวินทร์จะผละไปจริงๆ อิงขวัญห้ามไม่ทันเลยแกล้งเป็นลมดื้อๆ แต่ก็ถูกเขาจับไต๋ได้อีก
“วันหลังอย่ามาลวนลามผมอีก ชอบผมก็บอกกันดีๆ ไม่ต้องมาแต๊ะอั๋ง มันไม่เป็นสุภาพสตรี”
พูดจบก็เดินหนี ทิ้งให้อิงขวัญกรี๊ดตามหลัง
“บ้า! อีตาบ้า! ปากหมา ซาดิสต์...มีครบ!”
ระหว่างที่ชมพูนิษฐ์ปฏิบัติภารกิจตามล่าหาตัวลิมเปงเซียงเพื่อกู้สถานการณ์ของสุขสยาม ชิดชนกเฝ้าอาการพ่อที่บ้าน และอดคิดถึงคำพูดทิ้งท้ายของอรรณพไม่ได้ ที่ว่าชลัชมีอาการเหมือนกลัวไพศาล
ตอนแรกชิดชนกไม่คิดอะไร แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต เธอเคยเห็นไพศาลค้นห้องทำงานของพ่อ
“คุณลุงจะหาเอกสารอะไรเหรอคะ”
“เอ่อ...เอกสารประมูลงานบริษัทลุงน่ะจ้ะ พอดีฝากมาให้ชลัชช่วยตรวจดูก่อนมันป่วย”
“งั้นนกช่วยหานะคะ”
“ไม่ต้องๆจ้ะหนูนก เอ่อ...พอดีมันเป็นเอกสารลับของบริษัทลุงน่ะ ลุงหาเองดีกว่า”
ชิดชนกจำได้ว่าไพศาลมีท่าทางเคร่งเครียดไม่น้อย แต่เธอไม่ได้เซ้าซี้เพราะเข้าใจว่าเป็นเรื่องสำคัญ จนกระทั่งชลัชชักเมื่อวันก่อนและอรรณพตั้งข้อสันนิษฐาน เลยลองทบทวนอีกครั้ง แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังไม่ปักใจเชื่อ...บางทีอรรณพอาจคิดมากไปก็ได้...
ชมพูนิษฐ์ไม่ได้นึกถึงไพศาลเลย มุ่งมั่นตามหาตัวลิมเปงเซียงในโรงแรมที่จัดงานฉลองร่วมทุนฯ โดยไม่รู้เลยว่าธามันคิดไม่ซื่อ ฉวยโอกาสนี้ส่งลูกน้องไปจับตัวเธอและโยนความผิดให้เหมราช
ธามันแสร้งทำเป็นคนดี สวมบทพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอและพาไปฝากกับพนักงานโรงแรมที่เขาอ้างว่าเป็นคนของเขาซึ่งแฝงตัวมาเพื่อช่วยเขาเข้าถึงตัวลิมเปงเซียง
“ไม่ต้องกลัว เธอพาคุณไปหาคุณลิมได้”
“แล้วคุณล่ะ”
“ต้องมีใครสักคนล่อพี่เหม ส่วนอีกคนเข้าไปหาคุณลิม”
ชมพูนิษฐ์ลังเล เพราะไม่เคยรู้แผนของเขา ธามันดักคออย่างรู้ทัน
“ไม่ต้องห่วง ผมไม่ทิ้งคุณแน่ ยังไงเราก็คงต้องลงเรือลำเดียวกันแล้ว”
“ฉันจะลองเชื่อคุณสักครั้ง”
ธามันลอบยิ้มสมใจเมื่อชมพูนิษฐ์ตกหลุมพรางตามแผน เดินตามพนักงานซึ่งเป็นคนของเขาไปติดกับ ให้คนของเขาอีกกลุ่มที่ปลอมตัวเป็นบอดี้การ์ดของเหมราชโปะยาสลบ!
ชมพูนิษฐ์หมดสติและถูกพาตัวออกไป โบนิตาผ่านมาเห็นตกใจมาก แต่เพราะความอิจฉาส่วนลึกและฤทธิ์หึงหวงที่มีต่อธามันทำให้ไม่ยอมไปช่วยเพื่อนรัก ปล่อยให้ชมพูนิษฐ์กลายเป็นเครื่องมือ ของธามันทำร้ายเหมราช
ooooooo
อ่านละคร บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 3 วันที่ 3 เม.ย.61
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ดัดแปลงจากบทประพันธ์ มนตร์มือมาร ของ ชมจันท์ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน บทโทรทัศน์โดย กังสดาล
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน กำกับการแสดงโดย นุ่น-หลักเขต วสิกชาติ
ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ติดตามชม ละครเรื่อง บ่วงรักซาตาน ได้ทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ